OPINIE. Een gevoel van onbehagen (Béatrice Delvaux)

[Rudy]

OPINIE. Een gevoel van onbehagen

(c) De Standaard 14/12/07

door Béatrice Delvaux

De auteur is de hoofdredactrice van "Le Soir".






Ik ben compleet verrast wanneer men zich aan Vlaamse kant afvraagt waarom de Franstaligen eigenlijk denken dat de meerderheid in het noorden van het land wil scheiden. De verbazing wordt nog groter omdat de oorzaak van deze dwaling, in de ogen van de Vlamingen, de uitzending Bye Bye Belgium van de RTBF zou zijn. Gemakkelijk en aanlokkelijk om te geloven, aangezien met deze oude techniek de verantwoordelijkheid voor wat de weerspiegeling van een realiteit is, bij de media wordt gelegd. En men zo de eigen verantwoordelijkheid niet hoeft op te nemen. Want als de Franstaligen - niet de media - vandaag werkelijk geloven dat de Vlamingen, als ze al geen scheiding willen, toch zeker de Belgische federale staat tot welhaast niets willen herleiden, dan is dat door het discours, de posities, de gedragingen van de Vlamingen. Tienmaal versterkt door een gevoel van economische kwetsbaarheid in het zuiden van het land en een existentiële kwetsbaarheid in Brussel.


Aanwijzingen? Een verkiezingscampagne en resultaten die in Vlaanderen sterk communautair gekleurd zijn, het intellectuele, emotionele of politieke onvermogen van Yves Leterme om een teken van erkenning te uiten ten opzichte van de Franstaligen, of tenminste een geheel van 'blunders' die de indruk versterken dat de man meer bekommerd is om het lot van de Vlamingen dan dat van de Belgen. Als Vlaanderen de tijd neemt om bij de kerstboom rustig wat na te denken, dan zal het wel moeten erkennen dat een toekomstige eerste minister die het nationale volkslied niet kent, die weigert om het mooier te vinden dan het volkslied van het gewest dat zich wil emanciperen, dat er dan reden voor onzekerheid is. Tijdens zijn bezoek aan onze redactie verwonderde Yves Leterme zich over de gebrekkige tweetaligheid van de Franstaligen. We hebben hem geantwoord dat er inspanningen werden gedaan: onderdompelingscholen, voorstel van tweetalige scholen… Ik heb benadrukt dat ik op interviews systematisch in het Nederlands antwoord en dat ik een vervolmakingscursus volgde. Zijn antwoord: 'Het is toch ongelofelijk dat u op uw leeftijd nog lessen moet volgen!' Nooit goed, nooit genoeg, altijd te laat? Net als het project noord-zuid van De Standaard en Le Soir, waarvoor uit de mond van CD&V'ers nooit echt een compliment werd gehoord, net alsof het in volle verkiezingsstrijd een bepaalde agenda in de war stuurde.

U zegt ons dat dit slechts indrukken zijn, paranoia. Maar als u deze psychologische context begrijpt, dan weet u hoe moeilijk het voor de Franstaligen is om sereen te blijven bij de schizofrenie van deze onderhandelingen over de toekomst van het land met een kartel dat openlijk confederalistisch is en waarvan een invloedrijke tak separatistisch is. Hoe paradoxaal is België vandaag, met enerzijds een economisch dominant Vlaanderen dat cultureel bloeit en nog altijd misnoegd is over de arrogantie en de vernederingen van de Franstaligen in het verleden, en anderzijds een economisch kwetsbare Franstalige regio, zeker van zijn Belgische karakter, maar zonder alternatieve identiteit, verdeeld over Wallonië en Brussel.

De pers? Het is vreemd, Peter, dat je vindt dat de Vlaamse pers minder militant is dan de Franstalige. Terwijl beide eigenlijk gewoon hun mening verdedigen: de kranten in het noorden, met uitzondering van De Morgen, strijden voor een staatshervorming en die in het zuiden voor het behoud van een sterke federale staat. Het is niet omdat de mening van de andere verschilt van de onze, dat die militanter zou zijn.

Vlaamse vrienden, een jaar na onze eerste briefwisseling stel ik vast dat de clichés niet meer domineren, maar wel de noodzaak om onze lotsbestemmingen structureel te veranderen. Het project De Standaard-Le Soir heeft ons bij Le Soir, sneller dan anderen, overtuigd van de noodzaak om de staatsstructuren aan te passen aan een duidelijk nieuwe socioculturele situatie tussen Vlamingen en Franstaligen. De politieke crisis heeft hier de realiteit van een politieke en ideologische kloof aan toegevoegd.

Ik ben vaak bedroefd over de visie die men in Vlaanderen heeft over de Franstalige media. Die is vaak onjuist en het resultaat van een selectieve lezing. Ik ben Peter dankbaar omdat hij Le Soir recht doet door erop te wijzen dat Le Soir de hatelijke woorden aan beide zijden van de grens aan de kaak heeft gesteld, zowel de dwalingen van de Franstaligen als die van het kartel van CD&V, en al sinds augustus heeft durven te erkennen dat een staatshervorming noodzakelijk is.

Een Duitse journalist die al ruim twintig jaar in België is gestationeerd, heeft mij onlangs toevertrouwd dat de pers in het noorden en het zuiden, die twintig jaar geleden de belangen van bepaalde partijen verdedigde, in deze crisis zijn onafhankelijkheid heeft getoond en zijn verantwoordelijkheid heeft opgenomen. Ik deel zijn mening. Bewijs hiervan zijn de stellingname van Het Laatste Nieuws na de eenzijdige Vlaamse stemming over BHV, die van De Morgen over de N-VA en de taboeloze dossiers van De Standaard over het realisme van het separatisme en het andere gezicht van het FDF.

De tegenstellingen tussen noord en zuid worden gevaarlijk verscherpt. Daarom ben ik bijzonder trots op dit ongelofelijke, Vlaams-Franstalige avontuur tussen De Standaard en Le Soir in maart van dit jaar. Een waardeloze unitaristische operatie? Onbelangrijk aangezien het niemand zou interesseren? Sommigen vonden van wel, maar zij hebben het niet begrepen. Onze twee kranten hebben in dit project uitsluitend gestreden voor de kern van hun redactioneel project: het recht op informatie. Voor de teams van Le Soir, De Standaard en hun lezers liggen achter de abstracte verwijzingen naar Vlaming of Waal sinds maart concrete gezichten, plaatsen, levenswijzen, collega's, liedjes, wensen, frustraties. Dat vormt een sterk antidotum tegen de verleiding van de karikaturale weergave.

Het is toch een vreemd land waar, terwijl men verdeling zaait en elkaar scherp veroordeelt, twee redacties dagelijks onbedaarlijke lachbuien en droefheid, ideeën en teksten, primeurs en abonnementen delen.

Zich met elkaar inlaten kan dus voorspoedige gevolgen hebben. Zou diversiteit dan toch voordelen hebben?

Béatrice Delvaux is de hoofdredactrice van Le Soir.

[Rudy]

Kan mij iemand zeggen op welke punten de hoofdredactrice van "Le Soir" ongelijk heeft ?

[born2bewild]

ik ben verbaasd dat bij Le Soir blijkbaar het stomste kieken aan de slag kan

[Storm]

Oorspronkelijk geplaatst door Rudy

Kan mij iemand zeggen op welke punten de hoofdredactrice van "Le Soir" ongelijk heeft ?

wat is het punt eigenlijk ?

Dat je met een Waal ook kan lachen op café ? Jazeker, maar daar gaat het niet om.

[Eddy B]

Oorspronkelijk geplaatst door Rudy

Kan mij iemand zeggen op welke punten de hoofdredactrice van "Le Soir" ongelijk heeft ?

Tja, ze zégt NIKS...

[Jan van den Berghe]

Oorspronkelijk geplaatst door Eddy B

Tja, ze zégt NIKS...

Heel dat artikel is één lang uitgesmeerde vingerwijzing naar de Vlamingen en de bevestiging dat de Franstalige pers totaal vooringenomen is.

[Jan van den Berghe]

Oorspronkelijk geplaatst door Rudy

Een Duitse journalist die al ruim twintig jaar in België is gestationeerd, heeft mij onlangs toevertrouwd dat de pers in het noorden en het zuiden, die twintig jaar geleden de belangen van bepaalde partijen verdedigde, in deze crisis zijn onafhankelijkheid heeft getoond en zijn verantwoordelijkheid heeft opgenomen. Ik deel zijn mening. Bewijs hiervan zijn de stellingname van Het Laatste Nieuws na de eenzijdige Vlaamse stemming over BHV, die van De Morgen over de N-VA en de taboeloze dossiers van De Standaard over het realisme van het separatisme en het andere gezicht van het FDF.

En met die laatste regels toont ze op een schrijnende wijze aan dat ze ziende blind is: om te bewijzen dat de pers in Noord als Zuid "onafhankelijk" is, haalt ze slechts voorbeelden aan uit de... Vlaamse pers. Blijkbaar heeft ze niets gevonden uit de Franstalige pers waaruit blijkt dat ook die afstand kan nemen van wat de Franstalige politici verdedigen en naar voorschuiven.

[born2bewild]

dat madammeke gaat er vanuit dat "de vlamingen verrast zijn dat de francofonen denken dat de vlamingen willen scheiden"
Of zoiets.

Wat een stierestront zeg...en dan een hele bladzijde daarop voortborduren. Betalen die lezers daarvoor??

Misschien zijn er Vlamingen die het niet als een schande beschouwen om te scheiden, en niet liever zouden hebben dat de Waalse frank eens begint te vallen.


Volgens madammeke Beatrice gaat het nog altijd over een vreemde ziekte, geaardheid, of 'k weet niet wat, waarvoor de vlamingen beschaamd moeten zijn en waarover ze zich terecht niet willen outen. Maar de Francofonen hebben dat natuurlijk direct door, zo superieur zijn ze wel.

[Knuppel]

Oorspronkelijk geplaatst door Rudy

Kan mij iemand zeggen op welke punten de hoofdredactrice van "Le Soir" ongelijk heeft ?

Omdat deze madam al aanheft met een leugen? Haar 'verrassing' is immers niet gebaseerd op de realiteit maar op haar emotionaliteit. Geen enkel 'Vlaamse' partij, behalve deze die om uitgerekend deze reden werd uitgesloten van de macht, wil 'scheiden'. Ook de 'belangrijke separatische tak' die wél aan de bak mag heeft haar separatistisch discours omgebogen naar een independentistisch. En dat probeert ze bereiken via een halfslachtig confederalisme.

Leterme's 'blunders' worden met opzet nog maar eens op zijn 'Zuiders' geïnterpreteerd. Hun eigen 'Bye, bye, Belgium daarentegen wordt geminimaliseerd.

Deze madam erkent halvelings dat er een staatshervorming nodig is. De vraag is: wat bedoelt zij met een staatshervorming vermits er het verwijt aan voorafgaat dat de Vlamingen, �*ls ze al niet willen scheiden, toch de federale staat tot niets willen herleiden.

Madam hemelt de kranten De Morgen, HLN en de Standaard op omdat ze de Franstaligen tegemoet komen. Zijzelf komt de Vlamingen al voldoende tegemoet omdat ze Nederlands leert en een project opzet via kranten aan beide kanten des lands om de Belgen opnieuw tot dat éne, ondeelbaar volk te smeden van weleer.....

Madam beseft wel dat Vlaanderen 'cultureel' bloeit. Hoezo? Bestaat er dan zoiets als Vlaamse cultuur?
Ze beseft tegelijkertijd dat Vlaanderen economisch dominant is en haar eigen regio de economisch 'kwetsbare'.
Daarom vindt ze het zo paradoxaal dat Vlaanderen de arrogantie en de vernederingen van de Franstaligen 'uit het verleden' nog altijd niet vergeten is. Hoezo, vernederingen uit het verleden? Willen de Franstaligen dan niet vandaag de Vlaamse rand annexeren omdat ze hem, na Brussel, dominant Franstalig willen maken en houden?

Het weze nog maar eens genoteerd dat madam tegen een confederalistisch Belgique is. D�*t verwijt ze immers de CD&V. Het staat voor haar gelijk met separatisme. Madam is zeker vergeten dat de VLD, voor ze 'open' was, evengoed voor het confederalisme koos? Althans op haar congres. Verhofstadt en De Croo hebben, gelukkig voor madam, met hun tweetjes meer in de pap te brokkelen dan het hele congres.

Madam zoekt begrip voor de wantrouwige houding van haar eigen Franstalig volk. Van enig begrip voor de reacties van het (op dit ogenblik nog economisch en politiek sterke) �*ndere volk, de Vlamingen, op 177 jaar Franstalige arrogantie zie ik echter geen spoor.

Geen spoor!

[fransV]

Ja, er zijn onnozelaars die een aktie "red de solidariteit" op gang helpen terwijl over die solidariteit nooit is gerept om die aan te raken, laat staan te verdwijnen . Solidariteit terwijl GVA vandaagt schrijft dat de pensioenen 8% hoger liggen in Wallonie. Als ik dan een Cortebeeck verklaringen hoor afleggen daarontrent, is dat toch om in uw broek te .....

[Kortaf]

Oorspronkelijk geplaatst door Rudy

Kan mij iemand zeggen op welke punten de hoofdredactrice van "Le Soir" ongelijk heeft ?

Een van haar belangrijkste uitgangspunten is alvast om mee te lachen:

Als Vlaanderen de tijd neemt om bij de kerstboom rustig wat na te denken, dan zal het wel moeten erkennen dat een toekomstige eerste minister die het nationale volkslied niet kent, die weigert om het mooier te vinden dan het volkslied van het gewest dat zich wil emanciperen, dat er dan reden voor onzekerheid is.

Het volkslied!

Ofwel meent ze dit niet echt en gebruikt ze het wanhopig als een soort allerlaatste politiek wapen tegen Leterme en de omvorming van de Belgische federatie.

Ofwel leven de Franstaligen nog echt in de 19de eeuw, en in dat geval moeten we echt scheiden.

Wat mij vooral opvalt is waar mevrouw Delvaux het niet over heeft: de scheve Belgische machtsverhoudingen die in 1830 ingesteld werden en nog steeds bestaan. Dat is de kern van de zaak, en als mevrouw Delvaux België wil laten overleven, dan zal ze zich daar moeten over buigen.

[Philips Inc.]

Oorspronkelijk geplaatst door born2bewild

ik ben verbaasd dat bij Le Soir blijkbaar het stomste kieken aan de slag kan

Veel Bla bla ... een beetje emotionele kletskoek dat Vlaanderen noch Wallonie één stap verder helpt ...

Wanneer ontslaan ze die yuppie Peter VanderMeersch eigenlijk, dan kan eindelijk mijn abbonement hernieuwen?

[Chipie]

Een gevoel van onbehagen overvalt mij als ik Béatrice Delvaux hoor en lees...

Tijdens zijn bezoek aan onze redactie verwonderde Yves Leterme zich over de gebrekkige tweetaligheid van de Franstaligen. We hebben hem geantwoord dat er inspanningen werden gedaan: onderdompelingscholen, voorstel van tweetalige scholen… Ik heb benadrukt dat ik op interviews systematisch in het Nederlands antwoord en dat ik een vervolmakingscursus volgde. Zijn antwoord: 'Het is toch ongelofelijk dat u op uw leeftijd nog lessen moet volgen!' Nooit goed, nooit genoeg, altijd te laat? Net als het project noord-zuid van De Standaard en Le Soir, waarvoor uit de mond van CD&V'ers nooit echt een compliment werd gehoord, net alsof het in volle verkiezingsstrijd een bepaalde agenda in de war stuurde.

Tja, de ene Franstalige verwacht verontschuldigingen, de andere complimenten van de Vlamingen...

In plaats om zich te verontschuldigen voor het feit dat haar krant het nooit nodig achtte de taal van de boerkes te leren, verwachtte madam complimenten omdat de hoofdredacteur van waarschijnlijk de belangrijkste Franstalige krant van dit land op late leeftijd Nederlands leert…

Zelden zoveel arrogantie gelezen...

---

Waarschijnlijk is Yves Leterme de eerste Vlaamse politieker die die arrogante Franstalige pers daarop attent durfde maken...

[born2bewild]

Oorspronkelijk geplaatst door Chipie

Tja, de ene Franstalige verwacht verontschuldigingen, de andere complimenten van de Vlamingen...

goed gezien

[I amsterdam]

Oorspronkelijk geplaatst door Rudy

Kan mij iemand zeggen op welke punten de hoofdredactrice van "Le Soir" ongelijk heeft ?

Het verbaast me dat ze alle schuld van de crisis op de schouders van Leterme en de Vlamingen legt.
Wat is er mis met con-federalisme?
Ze zou blij moeten zijn met het CD&V en Leterme ,omdat zij nog een confederaal Belgie willen.

Als het over de media gaat.De Vlaamse media hebben veel meer kritiek gehad op hun partijen en onderhandelaars dan de Waalse media.

Le Soir kan zich beter richten op degelijke analyses dan op klaagverhalen.
Hiermee helpt ze Belgie niet verder mee.

[Philips Inc.]

Oorspronkelijk geplaatst door Rudy

OPINIE. Een gevoel van onbehagen

(c) De Standaard 14/12/07

door Béatrice Delvaux

De auteur is de hoofdredactrice van "Le Soir".






Ik ben compleet verrast wanneer men zich aan Vlaamse kant afvraagt waarom de Franstaligen eigenlijk denken dat de meerderheid in het noorden van het land wil scheiden.
De verbazing wordt nog groter omdat de oorzaak van deze dwaling, in de ogen van de Vlamingen, de uitzending Bye Bye Belgium van de RTBF zou zijn. Gemakkelijk en aanlokkelijk om te geloven, aangezien met deze oude techniek de verantwoordelijkheid voor wat de weerspiegeling van een realiteit is, bij de media wordt gelegd. En men zo de eigen verantwoordelijkheid niet hoeft op te nemen. Want als de Franstaligen - niet de media - vandaag werkelijk geloven dat de Vlamingen, als ze al geen scheiding willen, toch zeker de Belgische federale staat tot welhaast niets willen herleiden, dan is dat door het discours, de posities, de gedragingen van de Vlamingen. Tienmaal versterkt door een gevoel van economische kwetsbaarheid in het zuiden van het land en een existentiële kwetsbaarheid in Brussel.

Economische kwetsbaarheid? Dit is een techniek om de Vlamingen weer een schuldgevoel aan te smeren. Iedereen moet maar eens zijn verantwoordelijkheid opnemen, of gedwongen worden ze op te nemen. Wallonie is niet meer kwetsbaar, want haar economie ligt al plat. Zonder de miljarden van Vlaanderen (via de federale staat en Europa) was ze volledig dood.

Aanwijzingen? Een verkiezingscampagne en resultaten die in Vlaanderen sterk communautair gekleurd zijn, het intellectuele, emotionele of politieke onvermogen van Yves Leterme om een teken van erkenning te uiten ten opzichte van de Franstaligen, of tenminste een geheel van 'blunders' die de indruk versterken dat de man meer bekommerd is om het lot van de Vlamingen dan dat van de Belgen.

Inderdaad, en maar goed ook. Het belang van de "Belgen" is namelijk in Belgie het belang van de Franstaligen. Nu dit niet meer wordt aanvaard door de Vlamingen, zijn wij de slechte Belgen, terwijl de Franstaligen maar blijven weigeren te hervormen.

Als Vlaanderen de tijd neemt om bij de kerstboom rustig wat na te denken, dan zal het wel moeten erkennen dat een toekomstige eerste minister die het nationale volkslied niet kent, die weigert om het mooier te vinden dan het volkslied van het gewest dat zich wil emanciperen, dat er dan reden voor onzekerheid is. Tijdens zijn bezoek aan onze redactie verwonderde Yves Leterme zich over de gebrekkige tweetaligheid van de Franstaligen. We hebben hem geantwoord dat er inspanningen werden gedaan: onderdompelingscholen, voorstel van tweetalige scholen… Ik heb benadrukt dat ik op interviews systematisch in het Nederlands antwoord en dat ik een vervolmakingscursus volgde.

1. Het gaat hier niet over journalisten, die buiten enkele uitzonderingen geen of gebrekkig Nederlands kennen, maar over de Franstalige/Waalse bevolking en het onderwijs.

2. En Nederlands leren is een belangrijk signaal, maar veel belangrijker is het aanvaarden van socio-economische hervormingen. Hier gaat het eigelijk over.

Zijn antwoord: 'Het is toch ongelofelijk dat u op uw leeftijd nog lessen moet volgen!' Nooit goed, nooit genoeg, altijd te laat? Net als het project noord-zuid van De Standaard en Le Soir, waarvoor uit de mond van CD&V'ers nooit echt een compliment werd gehoord, net alsof het in volle verkiezingsstrijd een bepaalde agenda in de war stuurde.

Het is inderdaad ongelooflijk. Stel u voor Mevrouw: Vlaanderen schaft het Frans af, of voert het in als keuzevak, en op lange termijn spreekt de Vlaming slechts nog gebrekkig Frans of helemaal geen meer.

U zegt ons dat dit slechts indrukken zijn, paranoia. Maar als u deze psychologische context begrijpt, dan weet u hoe moeilijk het voor de Franstaligen is om sereen te blijven bij de schizofrenie van deze onderhandelingen over de toekomst van het land met een kartel dat openlijk confederalistisch is en waarvan een invloedrijke tak separatistisch is. Hoe paradoxaal is België vandaag, met enerzijds een economisch dominant Vlaanderen dat cultureel bloeit en nog altijd misnoegd is over de arrogantie en de vernederingen van de Franstaligen in het verleden, en anderzijds een economisch kwetsbare Franstalige regio, zeker van zijn Belgische karakter, maar zonder alternatieve identiteit, verdeeld over Wallonië en Brussel.

Dit is een probleem: maar de merknaam Belgie geven we je graag cadeau, en dat is dan ook opgelost.

[Knuppel]

Als Vlaanderen de tijd neemt om bij de kerstboom rustig wat na te denken, dan zal het wel moeten erkennen dat een toekomstige eerste minister die het nationale volkslied niet kent, die weigert om het mooier te vinden dan het volkslied van het gewest dat zich wil emanciperen, dat er dan reden voor onzekerheid is.

Stel je voor! Een toekomstige eerste minister van Belgique die weigert le brabançonne mooier te vinden dan het volkslied van een gewest dat zich wil emanciperen!
Voelen de Vlamingen zich soms onzeker omdat de voltallige Waalse politieke elite, jaar na jaar, het Franse volkslied meebrult op de Franse feestdag?
Hoe zou madam Leswaar lammenteren mocht Leterme, samen met de hele 'Vlaamse' politieke wereld, hetzelfde doen op de Nederlandse feestdag?
Madam Leswaar kan over die hypocrysie beter zélf eens nadenken tijdens het komende feest van de vrede.

Of kan ze het simpelweg niet verdragen dat het volk dat al 177 jaar de arrogantie en dominantie van Franstalig Belgique ondergaat zich emancipeert?

[lomeanor]

Oorspronkelijk geplaatst door Eddy B

Tja, ze zégt NIKS...

Daar komt het inderdaad op neer.
Veel tekst, geen inhoud.

[Fieseler]

Oorspronkelijk geplaatst door Knuppel

Omdat deze madam al aanheft met een leugen? Haar 'verrassing' is immers niet gebaseerd op de realiteit maar op haar emotionaliteit. Geen enkel 'Vlaamse' partij, behalve deze die om uitgerekend deze reden werd uitgesloten van de macht, wil 'scheiden'. Ook de 'belangrijke separatische tak' die wél aan de bak mag heeft haar separatistisch discours omgebogen naar een independentistisch. En dat probeert ze bereiken via een halfslachtig confederalisme.

Leterme's 'blunders' worden met opzet nog maar eens op zijn 'Zuiders' geïnterpreteerd. Hun eigen 'Bye, bye, Belgium daarentegen wordt geminimaliseerd.

Deze madam erkent halvelings dat er een staatshervorming nodig is. De vraag is: wat bedoelt zij met een staatshervorming vermits er het verwijt aan voorafgaat dat de Vlamingen, �*ls ze al niet willen scheiden, toch de federale staat tot niets willen herleiden.

Madam hemelt de kranten De Morgen, HLN en de Standaard op omdat ze de Franstaligen tegemoet komen. Zijzelf komt de Vlamingen al voldoende tegemoet omdat ze Nederlands leert en een project opzet via kranten aan beide kanten des lands om de Belgen opnieuw tot dat éne, ondeelbaar volk te smeden van weleer.....

Madam beseft wel dat Vlaanderen 'cultureel' bloeit. Hoezo? Bestaat er dan zoiets als Vlaamse cultuur?
Ze beseft tegelijkertijd dat Vlaanderen economisch dominant is en haar eigen regio de economisch 'kwetsbare'.
Daarom vindt ze het zo paradoxaal dat Vlaanderen de arrogantie en de vernederingen van de Franstaligen 'uit het verleden' nog altijd niet vergeten is. Hoezo, vernederingen uit het verleden? Willen de Franstaligen dan niet vandaag de Vlaamse rand annexeren omdat ze hem, na Brussel, dominant Franstalig willen maken en houden?

Het weze nog maar eens genoteerd dat madam tegen een confederalistisch Belgique is. D�*t verwijt ze immers de CD&V. Het staat voor haar gelijk met separatisme. Madam is zeker vergeten dat de VLD, voor ze 'open' was, evengoed voor het confederalisme koos? Althans op haar congres. Verhofstadt en De Croo hebben, gelukkig voor madam, met hun tweetjes meer in de pap te brokkelen dan het hele congres.

Madam zoekt begrip voor de wantrouwige houding van haar eigen Franstalig volk. Van enig begrip voor de reacties van het (op dit ogenblik nog economisch en politiek sterke) �*ndere volk, de Vlamingen, op 177 jaar Franstalige arrogantie zie ik echter geen spoor.

Geen spoor!

Hihihi...Knuppeltje op dreef...schitterend...en krek derop...

Dit jaar heb ik op dit forum geraporteerd over de schitterende organisatie van de katorswiètviering te Liège waar ik bevoorrecht getuige van ben gewest...welnu: stel U voor dat wij hier met evenveel bombarie oranje prinsjesdag (de Hollandse) zouden vieren...het kot zou te klein zijn...

[I amsterdam]

En gevoel van onbehagen bekruipt me.