Water in China... een groot probleem.

[Buyck Ruben]

China aan de vooravond van de Olympische Spelen is een land met twee snelheden. Zelfs water is er niet gelijk verdeeld.

Een pick up truck met een raket erachteraan hobbelt over een landelijke weg in de Chinese provincie. Een legeroefening op het eerste gezicht. Maar even later houdt het konvooi halt : na veel wikken en wegen wordt de raket afgevuurd in de richting van een wolk. Geen twintig minuten later begint het te stortregenen. De raket is het nieuwste wapen van de Chinese Meteorologische Dienst. Als er ergens regenwolken worden gesignaleerd, rukt die uit met het tuig. Een welgemikt schot kan een regenbui activeren die anders waarschijnlijk zou overwaaien.



Grote delen van China kampen met watergebrek. De reservoirs staan onder hun laagste punt, boeren hebben de grootste moeite om hun velden te irrigeren. Het klimaat heeft er wat mee te maken : de laatste jaren is China niet verwend met overvloedige regenval. Maar er is ook een andere oorzaak. Het afgelopen decennium zijn de Chinese steden uit hun voegen gaan barsten. Zij gaan met het leeuwendeel van het water lopen, ten nadele van het platteland. Kapsalons, car washes, appartementen met twee badkamers : hun aantal is explosief toegenomen en het waterverbruik is navenant gestegen.


Peking is met zijn 15 miljoen inwoners en met de komende Olympische Spelen op komst de grote slokop. Uit de verre omgeving is water afgeleid naar de hoofdstad maar zelfs dat kan schaarste niet voorkomen. De autoriteiten proberen de burgers aan te moedigen om zuinig te zijn. Het stadsbestuur van Peking reikt prijzen uit aan mensen die zich op dat gebied hebben onderscheiden en het televisiejournaal toont beelden van de breed glimlachende winnaars. De stad stuurt ook controleurs op pad : zij moeten mensen die illegaal water aftappen op heterdaad mensen betrappen. Overal in Peking zijn autowassers actief die langs de straat voor geen geld wagens schoonmaken. De controleurs gaan na of zij hun water niet hebben gestolen.



Consequent is het Chinese waterbeleid niet : een paar boulevards verder zijn stadsarbeiders een plantsoen aan het aanleggen. Ze planten boompjes die –door de droogte – gegarandeerd snel zullen afsterven. Maar in tussentijd gaan ze wel lopen met hectoliters sproeiwater. En vorig jaar is aan de luchthaven van Peking een toeristische attractie geopend : een waterzuil van 137 meter, de hoogste in China.

Bron: website PANORAMA (CANVAS)


De welvaart stijgt daar razendsnel in grootsteden als Peking, Hong-Kong, Shanghai enz... Enkele jaren geleden waren twee badkamers per appartement of een wagen per gezin ondenkbaar, nu is het bijna standaard geworden. Maar de ontwikkeling en de prijs voor het binnenland (platteland) is zwaar. Het vele water waarvan de lokale bevolking van kleine dorpen van afhankelijk zijn is gereserveerd voor de grootsteden. Men mag louter bron of hemelwater gebruiken de rest (meren en rivieren) dient om het niet aflatende verbruik van de grootsteden te voorzien. Vooral de plattelandsbevolking heeft water nodig voor de teelt van rijst en andere gewassen en bovendien ook hun veestapel.

China kent een ongekende groei niet alleen voor water. Hij is ook een immense slokop wat betreft olie, staal, koper, steenkool enz... ook de voedingsprijzen zijn door een niet aflatende vraag allemaal flink in prijs gestegen (sommigen verdubbeld).