|
Perm. Vertegenwoordiger VN
Geregistreerd: 22 juli 2004
Berichten: 16.218
|
Bart DW over Baskenland.
[font=Arial, helvetica][size=4] De andere realiteit van Baskenland[/size][/font] [font=Arial, helvetica][size=3] (28/04/05)[/size][/font]
 [font=Arial, helvetica][size=2] Wanneer Baskenland in een artikel in De Standaard (letterlijk!) werd vergeleken met een nazistisch regeringsbeleid, kookte het potje over bij N-VA-voorzitter Bart De Wever. Het land waarvan de symbolische hoofdplaats Gernika nota bene werd gebombardeerd door de Duitse Luftwaffe op vraag van Franco en waarvan de grootste partij (de PNV) decennia lang clandestien moest vergaderen omwille van de Franco-dictatuur, zou totalitaristisch zijn? De wereld op zijn kop! Het stuk van de Nederlandse correspondent Steven Adolf, gebaseerd op interviews met Spaansgezinde nationalisten die in Baskenland wonen, kwam het Vlaams parlementslid over alsof een FDF'er had geschreven over de politiek van de Vlaamse regering. Via de Brusselse delegatie van de Baskische regering nam Bart De Wever contact op met Iñaki Aguirre, algemeen secretaris buitenlandse betrekkingen Baskische regering. Dankzij de bemiddeling van Bart De Wever verscheen het onderstaande antwoord van de Baskische regering in De Standaard van 27 april.
[/size][/font] [font=Arial, helvetica][size=2] Vorige week maandag verscheen in deze krant een artikel over Baskenland getiteld “Geen Baskisch, dan ophoepelen”, geschreven door Steven Adolf. In dit artikel stonden een aantal commentaren en beschouwingen die weinig of niets te maken hebben met de realiteit van Baskenland.
Het is allerminst mijn bedoeling om hier een polemiek te gaan voeren met de auteur van het artikel, die ik overigens niet ken en die vast en zeker een aimabel vakman is. Maar ik had toch liever gehad dat de journalist ook de andere zijde van de zaak had belicht om zo een beeld te scheppen dat dichter bij de waarheid aanleunt in plaats van dingen neer te schrijven die even buitensporig als fout zijn. Evenmin ga ik al zijn beweringen hier één voor één weerleggen, alhoewel ik wel duidelijk wil stellen dat ik het met geen enkele bewering in het artikel eens ben. Maar ik wil slechts een aantal objectieve gegevens aanreiken over de werkelijke situatie in Baskenland.
Steven Adolf maakte onder andere gewag van het protest van een groep docenten binnen het publieke onderwijssysteem die geen Baskisch spreken. Hierover moet worden opgemerkt dat deze docenten vrijgesteld zijn geweest van hun opdracht gedurende een periode van 1 tot 6 jaar om zich exclusief te wijden aan het leren van het Baskisch. Gedurende deze ganse periode kregen zij niet alleen hun volledig salaris uitbetaald (in totaal 11,2 miljoen euro) maar werden bovendien alle leskosten terugbetaald (inschrijving, boeken, enz.). Toch waren ze niet in staat om voor één van de van hen vereiste proeven te slagen. Meer nog, 48 onder hen kwamen zelfs niet opdagen op de officiële proef en nog eens 50 kwamen een nul halen op het examen!
Naast de paradoxale vaststelling dat leraars – wiens opdracht bestaat uit leren en onderrichten – overduidelijk uit onwil niet in staat bleken hun kennis uit te diepen en te slagen voor enkele eenvoudige proeven, zou ik nog op een aantal andere relevante feiten willen wijzen: zowel het Baskisch als het Castiliaans zijn officiële talen in Baskenland, 98 % van de leerlingen vraagt om een tweetalige opleiding en er zijn 17000 leraars die wél voldoen aan het taalprofiel en die niet vast benoemd zijn in het onderwijs.
Kortom, het enige wat deze groep leraars moet doen om hun plaats te behouden in het publieke onderwijssysteem is studeren en slagen voor een examen. Net zoals honderden anderen die zich in dezelfde situatie bevonden reeds vóór hen deden. Of is er misschien iemand in Vlaanderen die vindt dat een leraar die geen Nederlands kan les mag geven in het openbaar onderwijs?
Wat betreft de Baskische Nationalistische Partij (PNV): deze politieke partij met diepgaande humanistische wortels die deze maand juli 110 jaar bestaat, is verboden geweest gedurende bijna de helft van haar geschiedenis. De partij werd vooral vervolgd tijdens de veertigjarige dictatuur van Franco. Na een door hem gepleegde staatsgreep behaalde Franco met de hulp van Hitler en Mussolini de overwinning in de Spaanse Burgeroorlog (1936-1939), een oorlog die één miljoen doden en honderdduizenden bannelingen als gevolg had. Het verschrikkelijke bombardement op Gernika dat door Picasso vereeuwigd is op zijn beroemde werk was slechts één van de vele gruweldaden van de moorddadige Franco. Het is een schande dat nu de nazaten van het regime van Franco de Baskische Nationalistische Partij (PNV) voor nazi’s uitmaken!
De PNV staat inderdaad reeds 25 jaar aan het hoofd van de Baskische regionale regering, sinds de dood van de dictator en het herstel van de democratie. In 1980, toen de PNV de eerste regionale verkiezingen won, erfde ze een streek met een lange industriële traditie die echter vrijwel geruïneerd was. In 1986, toen Spanje toetrad tot de EEG, was het gemiddelde inkomen per inwoner van Baskenland gelijk aan 84 % van het gemiddelde Europese inkomen en de werkloosheid bedroeg 25 % van de bevolking (tot zelfs 50 % van de jongeren onder de 25). Vandaag, als we kijken naar de meest recente gegevens uit 2004, bedraagt het gemiddeld inkomen in Baskenland 119 % van het Europees gemiddelde tegenover 95,3 % in Spanje (EUR 25), en de werkloosheid is gedaald tot 7,9 % van de bevolking. Zonder twijfel valt er nog veel te verbeteren en houdt het werk hier niet op. Maar we moeten erkennen dat de sociaal-economische krachten samen met de Baskische instellingen het land op diepgaande wijze hebben weten te hervormen tot een moderne, economisch sterke regio met een evenwichtige interne verdeling van de rijkdom. Ondanks een kleine bevolking (4,94 % van de Spaanse bevolking) vertegenwoordigt de Baskische economie vandaag de dag 9 % van de Spaanse industriële productie, 80 % van de productie van industriële machines, 40 % van de staalindustrie, 90 % van speciale metaalindustrie, 25 % van de luchtvaartindustrie, 30 % van de auto-industrie, enzovoort.
Deze onbetwistbare veranderingen evenzeer als de economische en sociale successen hebben ervoor gezorgd dat de PNV 25 jaar lang, verkiezing na verkiezing, heeft mogen genieten van het overweldigende vertrouwen van de Baskische bevolking. Baskenland is een klein land dat open staat voor de wereld, dat respect heeft voor alle culturen en dat graag wil leren van andere volkeren. Maar ondanks de globalisering wil het ook zijn identiteit bewaren en de Baskische taal redden, de oudste taal van Europa die terecht deel uitmaakt van het werelderfgoed.
De grote uitdaging die de Baskische maatschappij in het algemeen en de politieke partijen in het bijzonder op dit moment moeten aangaan, is het bereiken van de vrede en het vinden van een oplossing voor het politiek conflict dat reeds 200 jaar aan de gang is tussen Baskenland en Spanje. Deze oplossing kan enkel bereikt worden door een dialoog tussen álle politieke partijen. Dus ook diegene die officieel erkend werden door de regering van Aznar (PP), diegene die toegelaten werden door de regering van Zapatero (PSOE) en diegene waar de politieke ETA-aanhang recent zijn stem op heeft uitgebracht, zoals in het geval van de Communistische Partij van de Baskische Landen (EHAK-PCTV). In een democratie zijn er inderdaad strafbare handelingen die moeten worden vervolgd door de justitie. Maar in diezelfde democratie mogen de ideeën niet vervolgd worden want ideeën zijn immers altijd legitiem. Het is aan de kiezer om te beslissen of hij die ideeën bekrachtigt of juist afkeurt.
Is dit alles dan zo moeilijk te begrijpen?
Iñaki Aguirre, algemeen secretaris buitenlandse betrekkingen Baskische regering
[/size][/font][font=Arial, helvetica][size=2]
< Een rethorische vraag van de Baskische regering maar een die de N-VA alleszins wil beantwoorden met een luid klinkend: "wij begrijpen u!" [/size][/font]
volledig mee eens, enkel "vergat' hij wat mij betreft ex-Batasuna ([size=-1]nu: Autodeterminaziorako Biltzarra). Zolang ze hen uitsluiten zal er nooit vrede zijn, of: zoals ze in Ierland zeggen: "Ireland unfree, will never be at peace!"
[/size][edit]
[size=1] Edit:[/size] [size=1]After edit by Zwart & Geel on 28-05-2005 at 23:31
Reason:
--------------------------------
[font=Arial, helvetica][size=4]De andere realiteit van Baskenland[/size][/font] [font=Arial, helvetica][size=3](28/04/05)[/size][/font]
[font=Arial, helvetica][size=2] Wanneer Baskenland in een artikel in De Standaard (letterlijk!) werd vergeleken met een nazistisch regeringsbeleid, kookte het potje over bij N-VA-voorzitter Bart De Wever. Het land waarvan de symbolische hoofdplaats Gernika nota bene werd gebombardeerd door de Duitse Luftwaffe op vraag van Franco en waarvan de grootste partij (de PNV) decennia lang clandestien moest vergaderen omwille van de Franco-dictatuur, zou totalitaristisch zijn? De wereld op zijn kop! Het stuk van de Nederlandse correspondent Steven Adolf, gebaseerd op interviews met Spaansgezinde nationalisten die in Baskenland wonen, kwam het Vlaams parlementslid over alsof een FDF'er had geschreven over de politiek van de Vlaamse regering. Via de Brusselse delegatie van de Baskische regering nam Bart De Wever contact op met Iñaki Aguirre, algemeen secretaris buitenlandse betrekkingen Baskische regering. Dankzij de bemiddeling van Bart De Wever verscheen het onderstaande antwoord van de Baskische regering in De Standaard van 27 april.
[/size][/font] [font=Arial, helvetica][size=2] Vorige week maandag verscheen in deze krant een artikel over Baskenland getiteld “Geen Baskisch, dan ophoepelen”, geschreven door Steven Adolf. In dit artikel stonden een aantal commentaren en beschouwingen die weinig of niets te maken hebben met de realiteit van Baskenland.
Het is allerminst mijn bedoeling om hier een polemiek te gaan voeren met de auteur van het artikel, die ik overigens niet ken en die vast en zeker een aimabel vakman is. Maar ik had toch liever gehad dat de journalist ook de andere zijde van de zaak had belicht om zo een beeld te scheppen dat dichter bij de waarheid aanleunt in plaats van dingen neer te schrijven die even buitensporig als fout zijn. Evenmin ga ik al zijn beweringen hier één voor één weerleggen, alhoewel ik wel duidelijk wil stellen dat ik het met geen enkele bewering in het artikel eens ben. Maar ik wil slechts een aantal objectieve gegevens aanreiken over de werkelijke situatie in Baskenland.
Steven Adolf maakte onder andere gewag van het protest van een groep docenten binnen het publieke onderwijssysteem die geen Baskisch spreken. Hierover moet worden opgemerkt dat deze docenten vrijgesteld zijn geweest van hun opdracht gedurende een periode van 1 tot 6 jaar om zich exclusief te wijden aan het leren van het Baskisch. Gedurende deze ganse periode kregen zij niet alleen hun volledig salaris uitbetaald (in totaal 11,2 miljoen euro) maar werden bovendien alle leskosten terugbetaald (inschrijving, boeken, enz.). Toch waren ze niet in staat om voor één van de van hen vereiste proeven te slagen. Meer nog, 48 onder hen kwamen zelfs niet opdagen op de officiële proef en nog eens 50 kwamen een nul halen op het examen!
Naast de paradoxale vaststelling dat leraars – wiens opdracht bestaat uit leren en onderrichten – overduidelijk uit onwil niet in staat bleken hun kennis uit te diepen en te slagen voor enkele eenvoudige proeven, zou ik nog op een aantal andere relevante feiten willen wijzen: zowel het Baskisch als het Castiliaans zijn officiële talen in Baskenland, 98 % van de leerlingen vraagt om een tweetalige opleiding en er zijn 17000 leraars die wél voldoen aan het taalprofiel en die niet vast benoemd zijn in het onderwijs.
Kortom, het enige wat deze groep leraars moet doen om hun plaats te behouden in het publieke onderwijssysteem is studeren en slagen voor een examen. Net zoals honderden anderen die zich in dezelfde situatie bevonden reeds vóór hen deden. Of is er misschien iemand in Vlaanderen die vindt dat een leraar die geen Nederlands kan les mag geven in het openbaar onderwijs?
Wat betreft de Baskische Nationalistische Partij (PNV): deze politieke partij met diepgaande humanistische wortels die deze maand juli 110 jaar bestaat, is verboden geweest gedurende bijna de helft van haar geschiedenis. De partij werd vooral vervolgd tijdens de veertigjarige dictatuur van Franco. Na een door hem gepleegde staatsgreep behaalde Franco met de hulp van Hitler en Mussolini de overwinning in de Spaanse Burgeroorlog (1936-1939), een oorlog die één miljoen doden en honderdduizenden bannelingen als gevolg had. Het verschrikkelijke bombardement op Gernika dat door Picasso vereeuwigd is op zijn beroemde werk was slechts één van de vele gruweldaden van de moorddadige Franco. Het is een schande dat nu de nazaten van het regime van Franco de Baskische Nationalistische Partij (PNV) voor nazi’s uitmaken!
De PNV staat inderdaad reeds 25 jaar aan het hoofd van de Baskische regionale regering, sinds de dood van de dictator en het herstel van de democratie. In 1980, toen de PNV de eerste regionale verkiezingen won, erfde ze een streek met een lange industriële traditie die echter vrijwel geruïneerd was. In 1986, toen Spanje toetrad tot de EEG, was het gemiddelde inkomen per inwoner van Baskenland gelijk aan 84 % van het gemiddelde Europese inkomen en de werkloosheid bedroeg 25 % van de bevolking (tot zelfs 50 % van de jongeren onder de 25). Vandaag, als we kijken naar de meest recente gegevens uit 2004, bedraagt het gemiddeld inkomen in Baskenland 119 % van het Europees gemiddelde tegenover 95,3 % in Spanje (EUR 25), en de werkloosheid is gedaald tot 7,9 % van de bevolking. Zonder twijfel valt er nog veel te verbeteren en houdt het werk hier niet op. Maar we moeten erkennen dat de sociaal-economische krachten samen met de Baskische instellingen het land op diepgaande wijze hebben weten te hervormen tot een moderne, economisch sterke regio met een evenwichtige interne verdeling van de rijkdom. Ondanks een kleine bevolking (4,94 % van de Spaanse bevolking) vertegenwoordigt de Baskische economie vandaag de dag 9 % van de Spaanse industriële productie, 80 % van de productie van industriële machines, 40 % van de staalindustrie, 90 % van speciale metaalindustrie, 25 % van de luchtvaartindustrie, 30 % van de auto-industrie, enzovoort.
Deze onbetwistbare veranderingen evenzeer als de economische en sociale successen hebben ervoor gezorgd dat de PNV 25 jaar lang, verkiezing na verkiezing, heeft mogen genieten van het overweldigende vertrouwen van de Baskische bevolking. Baskenland is een klein land dat open staat voor de wereld, dat respect heeft voor alle culturen en dat graag wil leren van andere volkeren. Maar ondanks de globalisering wil het ook zijn identiteit bewaren en de Baskische taal redden, de oudste taal van Europa die terecht deel uitmaakt van het werelderfgoed.
De grote uitdaging die de Baskische maatschappij in het algemeen en de politieke partijen in het bijzonder op dit moment moeten aangaan, is het bereiken van de vrede en het vinden van een oplossing voor het politiek conflict dat reeds 200 jaar aan de gang is tussen Baskenland en Spanje. Deze oplossing kan enkel bereikt worden door een dialoog tussen álle politieke partijen. Dus ook diegene die officieel erkend werden door de regering van Aznar (PP), diegene die toegelaten werden door de regering van Zapatero (PSOE) en diegene waar de politieke ETA-aanhang recent zijn stem op heeft uitgebracht, zoals in het geval van de Communistische Partij van de Baskische Landen (EHAK-PCTV). In een democratie zijn er inderdaad strafbare handelingen die moeten worden vervolgd door de justitie. Maar in diezelfde democratie mogen de ideeën niet vervolgd worden want ideeën zijn immers altijd legitiem. Het is aan de kiezer om te beslissen of hij die ideeën bekrachtigt of juist afkeurt.
Is dit alles dan zo moeilijk te begrijpen?
Iñaki Aguirre, algemeen secretaris buitenlandse betrekkingen Baskische regering
[/size][/font][font=Arial, helvetica][size=2]
<Een rethorische vraag van de Baskische regering maar een die de N-VA alleszins wil beantwoorden met een luid klinkend: "wij begrijpen u!" [/size][/font]
volledig mee eens, enkel "vergat' hij wat mij betreft ex-Batasuna ([size=-1]nu: Autodeterminaziorako Biltzarra). Zolang ze hen uitsluiten zal er nooit vrede zijn, of: zoals ze in Ierland zeggen: "Ireland unfree, will never be at peace!"
[/size][/size] |
[size=1]Before any edits, post was:
--------------------------------
[font=Arial, helvetica][size=4]De andere realiteit van Baskenland[/size][/font] [font=Arial, helvetica][size=3](28/04/05)[/size][/font]
[font=Arial, helvetica][size=2] Wanneer Baskenland in een artikel in De Standaard (letterlijk!) werd vergeleken met een nazistisch regeringsbeleid, kookte het potje over bij N-VA-voorzitter Bart De Wever. Het land waarvan de symbolische hoofdplaats Gernika nota bene werd gebombardeerd door de Duitse Luftwaffe op vraag van Franco en waarvan de grootste partij (de PNV) decennia lang clandestien moest vergaderen omwille van de Franco-dictatuur, zou totalitaristisch zijn? De wereld op zijn kop! Het stuk van de Nederlandse correspondent Steven Adolf, gebaseerd op interviews met Spaansgezinde nationalisten die in Baskenland wonen, kwam het Vlaams parlementslid over alsof een FDF'er had geschreven over de politiek van de Vlaamse regering. Via de Brusselse delegatie van de Baskische regering nam Bart De Wever contact op met Iñaki Aguirre, algemeen secretaris buitenlandse betrekkingen Baskische regering. Dankzij de bemiddeling van Bart De Wever verscheen het onderstaande antwoord van de Baskische regering in De Standaard van 27 april.
[/size][/font] [font=Arial, helvetica][size=2] Vorige week maandag verscheen in deze krant een artikel over Baskenland getiteld “Geen Baskisch, dan ophoepelen”, geschreven door Steven Adolf. In dit artikel stonden een aantal commentaren en beschouwingen die weinig of niets te maken hebben met de realiteit van Baskenland.
Het is allerminst mijn bedoeling om hier een polemiek te gaan voeren met de auteur van het artikel, die ik overigens niet ken en die vast en zeker een aimabel vakman is. Maar ik had toch liever gehad dat de journalist ook de andere zijde van de zaak had belicht om zo een beeld te scheppen dat dichter bij de waarheid aanleunt in plaats van dingen neer te schrijven die even buitensporig als fout zijn. Evenmin ga ik al zijn beweringen hier één voor één weerleggen, alhoewel ik wel duidelijk wil stellen dat ik het met geen enkele bewering in het artikel eens ben. Maar ik wil slechts een aantal objectieve gegevens aanreiken over de werkelijke situatie in Baskenland.
Steven Adolf maakte onder andere gewag van het protest van een groep docenten binnen het publieke onderwijssysteem die geen Baskisch spreken. Hierover moet worden opgemerkt dat deze docenten vrijgesteld zijn geweest van hun opdracht gedurende een periode van 1 tot 6 jaar om zich exclusief te wijden aan het leren van het Baskisch. Gedurende deze ganse periode kregen zij niet alleen hun volledig salaris uitbetaald (in totaal 11,2 miljoen euro) maar werden bovendien alle leskosten terugbetaald (inschrijving, boeken, enz.). Toch waren ze niet in staat om voor één van de van hen vereiste proeven te slagen. Meer nog, 48 onder hen kwamen zelfs niet opdagen op de officiële proef en nog eens 50 kwamen een nul halen op het examen!
Naast de paradoxale vaststelling dat leraars – wiens opdracht bestaat uit leren en onderrichten – overduidelijk uit onwil niet in staat bleken hun kennis uit te diepen en te slagen voor enkele eenvoudige proeven, zou ik nog op een aantal andere relevante feiten willen wijzen: zowel het Baskisch als het Castiliaans zijn officiële talen in Baskenland, 98 % van de leerlingen vraagt om een tweetalige opleiding en er zijn 17000 leraars die wél voldoen aan het taalprofiel en die niet vast benoemd zijn in het onderwijs.
Kortom, het enige wat deze groep leraars moet doen om hun plaats te behouden in het publieke onderwijssysteem is studeren en slagen voor een examen. Net zoals honderden anderen die zich in dezelfde situatie bevonden reeds vóór hen deden. Of is er misschien iemand in Vlaanderen die vindt dat een leraar die geen Nederlands kan les mag geven in het openbaar onderwijs?
Wat betreft de Baskische Nationalistische Partij (PNV): deze politieke partij met diepgaande humanistische wortels die deze maand juli 110 jaar bestaat, is verboden geweest gedurende bijna de helft van haar geschiedenis. De partij werd vooral vervolgd tijdens de veertigjarige dictatuur van Franco. Na een door hem gepleegde staatsgreep behaalde Franco met de hulp van Hitler en Mussolini de overwinning in de Spaanse Burgeroorlog (1936-1939), een oorlog die één miljoen doden en honderdduizenden bannelingen als gevolg had. Het verschrikkelijke bombardement op Gernika dat door Picasso vereeuwigd is op zijn beroemde werk was slechts één van de vele gruweldaden van de moorddadige Franco. Het is een schande dat nu de nazaten van het regime van Franco de Baskische Nationalistische Partij (PNV) voor nazi’s uitmaken!
De PNV staat inderdaad reeds 25 jaar aan het hoofd van de Baskische regionale regering, sinds de dood van de dictator en het herstel van de democratie. In 1980, toen de PNV de eerste regionale verkiezingen won, erfde ze een streek met een lange industriële traditie die echter vrijwel geruïneerd was. In 1986, toen Spanje toetrad tot de EEG, was het gemiddelde inkomen per inwoner van Baskenland gelijk aan 84 % van het gemiddelde Europese inkomen en de werkloosheid bedroeg 25 % van de bevolking (tot zelfs 50 % van de jongeren onder de 25). Vandaag, als we kijken naar de meest recente gegevens uit 2004, bedraagt het gemiddeld inkomen in Baskenland 119 % van het Europees gemiddelde tegenover 95,3 % in Spanje (EUR 25), en de werkloosheid is gedaald tot 7,9 % van de bevolking. Zonder twijfel valt er nog veel te verbeteren en houdt het werk hier niet op. Maar we moeten erkennen dat de sociaal-economische krachten samen met de Baskische instellingen het land op diepgaande wijze hebben weten te hervormen tot een moderne, economisch sterke regio met een evenwichtige interne verdeling van de rijkdom. Ondanks een kleine bevolking (4,94 % van de Spaanse bevolking) vertegenwoordigt de Baskische economie vandaag de dag 9 % van de Spaanse industriële productie, 80 % van de productie van industriële machines, 40 % van de staalindustrie, 90 % van speciale metaalindustrie, 25 % van de luchtvaartindustrie, 30 % van de auto-industrie, enzovoort.
Deze onbetwistbare veranderingen evenzeer als de economische en sociale successen hebben ervoor gezorgd dat de PNV 25 jaar lang, verkiezing na verkiezing, heeft mogen genieten van het overweldigende vertrouwen van de Baskische bevolking. Baskenland is een klein land dat open staat voor de wereld, dat respect heeft voor alle culturen en dat graag wil leren van andere volkeren. Maar ondanks de globalisering wil het ook zijn identiteit bewaren en de Baskische taal redden, de oudste taal van Europa die terecht deel uitmaakt van het werelderfgoed.
De grote uitdaging die de Baskische maatschappij in het algemeen en de politieke partijen in het bijzonder op dit moment moeten aangaan, is het bereiken van de vrede en het vinden van een oplossing voor het politiek conflict dat reeds 200 jaar aan de gang is tussen Baskenland en Spanje. Deze oplossing kan enkel bereikt worden door een dialoog tussen álle politieke partijen. Dus ook diegene die officieel erkend werden door de regering van Aznar (PP), diegene die toegelaten werden door de regering van Zapatero (PSOE) en diegene waar de politieke ETA-aanhang recent zijn stem op heeft uitgebracht, zoals in het geval van de Communistische Partij van de Baskische Landen (EHAK-PCTV). In een democratie zijn er inderdaad strafbare handelingen die moeten worden vervolgd door de justitie. Maar in diezelfde democratie mogen de ideeën niet vervolgd worden want ideeën zijn immers altijd legitiem. Het is aan de kiezer om te beslissen of hij die ideeën bekrachtigt of juist afkeurt.
Is dit alles dan zo moeilijk te begrijpen?
Iñaki Aguirre, algemeen secretaris buitenlandse betrekkingen Baskische regering
[/size][/font][font=Arial, helvetica][size=2]
<Een rethorische vraag van de Baskische regering maar een die de N-VA alleszins wil beantwoorden met een luid klinkend: "wij begrijpen u!" [/size][/font][/size] |
[/edit]
Laatst gewijzigd door Ambiorix : 28 mei 2005 om 22:31.
|
28 mei 2005, 22:27
