diversiteit in de samenleving

[Turkje]

Na een aantal weken 0110-propaganda en collectief gejeremieer ter linkerzijde over “verdraagzaamheid” en andere sandalen-en-geitewollen-sokken-breierij, wordt het tijd dat de kelk tot de bodem geledigd wordt. Het gaat immers niet over “verdraagzaamheid”, maar over “diversiteit”. “Diversiteit” is de clue waar de hele soap rond draait.

Eerst en vooral: ik gebruik hierna de aanduidingen “links” en “rechts”. Niet omdat ik per se mensen in vakjes wil steken, maar omdat beide typeringen voor iedereen het duidelijkst weergeven waar de tweedeling in de politiek en bij uitbreiding het hele maatschappelijke vlak om draait. Er kan gesteld worden dat “links” pro diversiteit is, en “rechts” tegen diversiteit. Het is echter niet de bedoeling een discussie te openen of beide termen deze lading voldoende exhaustief dekken. Ik gebruik ze enkel als gemakkelijkheidsoplossing.

Bon, ter zake dan. Het is al langer duidelijk dat links zich profileert als “de tolerante klasse”, de “groep der verdraagzamen”. Maar is dat wel zo? Waar links vooral voor pleit, is een zo divers mogelijke maatschappij. Witten, bruinen, roden, zwarten, homo’s, lesbo’s, hetero’s, katholiek, protestants, anglicaans, islamitisch, joods, hindoe, boeddha, new age, yoga, macrobiotisch, vegetarisch, veganistisch, couscous, kebab, chinees, thaïs, indonesisch, etc. : alles kan en mag (zolang het maar niet teveel wijst naar de traditionele Vlaamse cultuur). De wereld is een supermarkt van ideeën, en dus moet onze straat dat ook zijn. Links kan zich dat ook permitteren omdat het veelal gaat over hogeropgeleiden met enorm veel kansen en potentieel, die dus ook geen graten zien in een “bedreiging” door buitenaf, zij het op economisch, sociaal, religieus of ander vlak. Bijkomend feit hierbij is dat links zowat de voltallige media en culturele sector in handen hebben. Om die diversiteit in ieders hart te doen overgaan, hebben de linksen echter nog geen adequaat middel gevonden. Hoogstens wendt men zich tot “betutteling”, oftewel de moderne versie van de priester die vanop zijn kansel de Waarheid verkondigt, en wee zijn gebeente van ieder die het niet met de priester eens is... Al te kritische stemmen worden dan ook (al dan niet) vriendelijk verzocht hun bek te houden. Het is duidelijk dat op dit moment de linkse, diverse samenleving aan de winnende hand is.

Rechts daarentegen, vindt zichzelf niet “onverdraagzaam” of “intolerant” (wie zou dat wél over zichzelf denken, nietwaar). Het is echter overduidelijk dat rechts gewoonweg tegen diversiteit is: de straat, het dorp, de stad en het land moeten zoveel mogelijk “herkenbaar” zijn, en dat wil dus zeggen “vergelijkbaar zijn met mijzelf”. Blank, half-gelovig in de katholieke god, stevig ingebed in de Vlaamse klei, pensenkermissen, worst met appelmoes. Andere gewoonten mogen, zolang ze maar niet “opgedrongen” worden (ttz ze mogen niet in de openbaarheid worden tentoon gespreid). Rechts is zeker en vast gegroeid binnen de onderlaag van de maatschappij, waar mensen het moeilijker hebben met veranderingen, en waar economische en sociale noden constant onder druk staan. Tegenwoordig echter, verplaatst rechts zich meer en meer ook naar hogeropgeleiden. Rechts heeft echter nog een lange weg te gaan eer ze dezelfde mediatieke impact kent als links. Vooralsnog zijn rechtse stemmen voornamelijk “dissidenten”, die, als ze al niet compleet belachelijk worden gemaakt, vooral onder bedwang worden gehouden met verwijzingen naar ’40-’45. Deze periode kleeft trouwens als een slechte tatouage op het vel van het rechtse non-diversiteitsdiscours, en het is vrijwel zeker dat onder linkse druk, deze tatouage nagenoeg onverwijderbaar is.

Wanneer we nu voor de keuze komen te staan, en er wordt aan ons gevraagd om “links” of “rechts” te kiezen, om “pro” of “contra” diversiteit te staan, om “verdraagzaam” te zijn, of gerekend te worden tot de groep “onverdraagzamen”, wat moeten we dan antwoorden? Het meest rationele antwoord dat we zouden kunnen geven, zou moeten vertrekken van de bewijsbaarheid van het goede, dan wel het slechte van diversiteit. En als diversiteit niet per se goed, dan wel per se slecht is, bestaat er dan een “diversiteitsoptimum”? Bestaan er parameters waarmee en waardoor we kunnen inschatten wat het beste gehalte aan diversiteit is binnen een bepaalde samenleving?

Natuurlijk vereist zo’n discussie nuancering, en die nuancering hebben velen al lang verloren. Dat werd nog maar eens terdege geïllustreerd door al die “verdraagzamen” gisteren, en de reacties van de “onverdraagzamen” daarop. Ik betwijfel daarom sterk dat de discussie hier ooit ten gronde zal kunnen gevoerd worden. Het niet voeren van de discussie leidt echter tot polarisatie, een “uiterste van diversiteit” zo je wil. En alhoewel DeMorgen in zijn editoriaal vanmorgen die polarisatie toejuicht, het lijkt mij alvast duidelijk te zijn dat dergelijke diversiteit in de samenleving, niet direct uitnodigt tot samen leven. Samen leven betekent immers dat ieder een deel van zijn waarheid inbindt, dat iedereen toegeeft dat er grenzen zijn aan de diversiteit, maar dat er ook diversiteit nodig is.

[Tegendradigaard]

hear hear hear....

[Fieseler]

Oorspronkelijk geplaatst door Turkje

Na een aantal weken 0110-propaganda en collectief gejeremieer ter linkerzijde over “verdraagzaamheid” en andere sandalen-en-geitewollen-sokken-breierij, wordt het tijd dat de kelk tot de bodem geledigd wordt. Het gaat immers niet over “verdraagzaamheid”, maar over “diversiteit”. “Diversiteit” is de clue waar de hele soap rond draait.

Eerst en vooral: ik gebruik hierna de aanduidingen “links” en “rechts”. Niet omdat ik per se mensen in vakjes wil steken, maar omdat beide typeringen voor iedereen het duidelijkst weergeven waar de tweedeling in de politiek en bij uitbreiding het hele maatschappelijke vlak om draait. Er kan gesteld worden dat “links” pro diversiteit is, en “rechts” tegen diversiteit. Het is echter niet de bedoeling een discussie te openen of beide termen deze lading voldoende exhaustief dekken. Ik gebruik ze enkel als gemakkelijkheidsoplossing.

Bon, ter zake dan. Het is al langer duidelijk dat links zich profileert als “de tolerante klasse”, de “groep der verdraagzamen”. Maar is dat wel zo? Waar links vooral voor pleit, is een zo divers mogelijke maatschappij. Witten, bruinen, roden, zwarten, homo’s, lesbo’s, hetero’s, katholiek, protestants, anglicaans, islamitisch, joods, hindoe, boeddha, new age, yoga, macrobiotisch, vegetarisch, veganistisch, couscous, kebab, chinees, thaïs, indonesisch, etc. : alles kan en mag (zolang het maar niet teveel wijst naar de traditionele Vlaamse cultuur). De wereld is een supermarkt van ideeën, en dus moet onze straat dat ook zijn. Links kan zich dat ook permitteren omdat het veelal gaat over hogeropgeleiden met enorm veel kansen en potentieel, die dus ook geen graten zien in een “bedreiging” door buitenaf, zij het op economisch, sociaal, religieus of ander vlak. Bijkomend feit hierbij is dat links zowat de voltallige media en culturele sector in handen hebben. Om die diversiteit in ieders hart te doen overgaan, hebben de linksen echter nog geen adequaat middel gevonden. Hoogstens wendt men zich tot “betutteling”, oftewel de moderne versie van de priester die vanop zijn kansel de Waarheid verkondigt, en wee zijn gebeente van ieder die het niet met de priester eens is... Al te kritische stemmen worden dan ook (al dan niet) vriendelijk verzocht hun bek te houden. Het is duidelijk dat op dit moment de linkse, diverse samenleving aan de winnende hand is.

Rechts daarentegen, vindt zichzelf niet “onverdraagzaam” of “intolerant” (wie zou dat wél over zichzelf denken, nietwaar). Het is echter overduidelijk dat rechts gewoonweg tegen diversiteit is: de straat, het dorp, de stad en het land moeten zoveel mogelijk “herkenbaar” zijn, en dat wil dus zeggen “vergelijkbaar zijn met mijzelf”. Blank, half-gelovig in de katholieke god, stevig ingebed in de Vlaamse klei, pensenkermissen, worst met appelmoes. Andere gewoonten mogen, zolang ze maar niet “opgedrongen” worden (ttz ze mogen niet in de openbaarheid worden tentoon gespreid). Rechts is zeker en vast gegroeid binnen de onderlaag van de maatschappij, waar mensen het moeilijker hebben met veranderingen, en waar economische en sociale noden constant onder druk staan. Tegenwoordig echter, verplaatst rechts zich meer en meer ook naar hogeropgeleiden. Rechts heeft echter nog een lange weg te gaan eer ze dezelfde mediatieke impact kent als links. Vooralsnog zijn rechtse stemmen voornamelijk “dissidenten”, die, als ze al niet compleet belachelijk worden gemaakt, vooral onder bedwang worden gehouden met verwijzingen naar ’40-’45. Deze periode kleeft trouwens als een slechte tatouage op het vel van het rechtse non-diversiteitsdiscours, en het is vrijwel zeker dat onder linkse druk, deze tatouage nagenoeg onverwijderbaar is.

Wanneer we nu voor de keuze komen te staan, en er wordt aan ons gevraagd om “links” of “rechts” te kiezen, om “pro” of “contra” diversiteit te staan, om “verdraagzaam” te zijn, of gerekend te worden tot de groep “onverdraagzamen”, wat moeten we dan antwoorden? Het meest rationele antwoord dat we zouden kunnen geven, zou moeten vertrekken van de bewijsbaarheid van het goede, dan wel het slechte van diversiteit. En als diversiteit niet per se goed, dan wel per se slecht is, bestaat er dan een “diversiteitsoptimum”? Bestaan er parameters waarmee en waardoor we kunnen inschatten wat het beste gehalte aan diversiteit is binnen een bepaalde samenleving?

Natuurlijk vereist zo’n discussie nuancering, en die nuancering hebben velen al lang verloren. Dat werd nog maar eens terdege geïllustreerd door al die “verdraagzamen” gisteren, en de reacties van de “onverdraagzamen” daarop. Ik betwijfel daarom sterk dat de discussie hier ooit ten gronde zal kunnen gevoerd worden. Het niet voeren van de discussie leidt echter tot polarisatie, een “uiterste van diversiteit” zo je wil. En alhoewel DeMorgen in zijn editoriaal vanmorgen die polarisatie toejuicht, het lijkt mij alvast duidelijk te zijn dat dergelijke diversiteit in de samenleving, niet direct uitnodigt tot samen leven. Samen leven betekent immers dat ieder een deel van zijn waarheid inbindt, dat iedereen toegeeft dat er grenzen zijn aan de diversiteit, maar dat er ook diversiteit nodig is.

Yep!

[eno2]

De crux van links is het bestrijden van sociale ongelijkheid, niet het bevorderen van diversiteit.

[Turkje]

Oorspronkelijk geplaatst door eno2

De crux van links is het bestrijden van sociale ongelijkheid, niet het bevorderen van diversiteit.

Wel, zo'n reactie was natuurlijk te verwachten door mijn gebruik van de termen "links" en "rechts". Daarom ook dat ik specifieerde dat ik in deze case "links" en "rechts" gebruik als trefwoorden om "voor" of "tegen" diversiteit te pleiten. De VLD, als liberaal-economische partij met een sterk individualistisch karakter, is in dit geval dus eerder "links" (alhoewel Dewael soms nog pogingen onderneemt om als "rechts" over te komen). Terwijl bvb. (zeker de vroegere) CD&V dan weer eerder "rechts" is.

Ik ben het dus eens met het feit dat op economisch vlak de door mij gebruikte tweedeling niet terecht is, maar ik wou het eerder specifiek hebben over het "diversiteits"-vraagstuk, mijns inziens de meest prangende problematiek van de laatste 10-20 jaar.

[eno2]

Oorspronkelijk geplaatst door Turkje

Wel, zo'n reactie was natuurlijk te verwachten door mijn gebruik van de termen "links" en "rechts". Daarom ook dat ik specifieerde dat ik in deze case "links" en "rechts" gebruik als trefwoorden om "voor" of "tegen" diversiteit te pleiten. De VLD, als liberaal-economische partij met een sterk individualistisch karakter, is in dit geval dus eerder "links" (alhoewel Dewael soms nog pogingen onderneemt om als "rechts" over te komen). Terwijl bvb. (zeker de vroegere) CD&V dan weer eerder "rechts" is.

Ik ben het dus eens met het feit dat op economisch vlak de door mij gebruikte tweedeling niet terecht is, maar ik wou het eerder specifiek hebben over het "diversiteits"-vraagstuk, mijns inziens de meest prangende problematiek van de laatste 10-20 jaar.

Beide zijn verbonden, want als je erin slaagt de sociale ongelijkheid maar voldoende ver terug te schroeven, hoeft de toegenomen diversiteit niet meer zo splijtend te zijn.

[Turkje]

Oorspronkelijk geplaatst door eno2

Beide zijn verbonden, want als je erin slaagt de sociale ongelijkheid maar voldoende ver terug te schroeven, hoeft de toegenomen diversiteit niet meer zo splijtend te zijn.

Ik betwijfel ernstig dat bovenstaande stelling afdoende kan aangetoond worden. Wat is "voldoende ver"? En voel je je zowiezo verwant met iemand anders omdat die in dezelfde sociale klasse zit als jij? Heerst er tussen arbeiders in een fabriek geen afgunst, discriminatie en racisme? Ik denk dat u de impact van cultuur en waardenpatronen nogal onderschat...

[satiper]

Oorspronkelijk geplaatst door Turkje

Na een aantal weken 0110-propaganda en collectief gejeremieer ter linkerzijde over “verdraagzaamheid” en andere sandalen-en-geitewollen-sokken-breierij, wordt het tijd dat de kelk tot de bodem geledigd wordt. Het gaat immers niet over “verdraagzaamheid”, maar over “diversiteit”. “Diversiteit” is de clue waar de hele soap rond draait.

Eerst en vooral: ik gebruik hierna de aanduidingen “links” en “rechts”. Niet omdat ik per se mensen in vakjes wil steken, maar omdat beide typeringen voor iedereen het duidelijkst weergeven waar de tweedeling in de politiek en bij uitbreiding het hele maatschappelijke vlak om draait. Er kan gesteld worden dat “links” pro diversiteit is, en “rechts” tegen diversiteit. Het is echter niet de bedoeling een discussie te openen of beide termen deze lading voldoende exhaustief dekken. Ik gebruik ze enkel als gemakkelijkheidsoplossing.

Bon, ter zake dan. Het is al langer duidelijk dat links zich profileert als “de tolerante klasse”, de “groep der verdraagzamen”. Maar is dat wel zo? Waar links vooral voor pleit, is een zo divers mogelijke maatschappij. Witten, bruinen, roden, zwarten, homo’s, lesbo’s, hetero’s, katholiek, protestants, anglicaans, islamitisch, joods, hindoe, boeddha, new age, yoga, macrobiotisch, vegetarisch, veganistisch, couscous, kebab, chinees, thaïs, indonesisch, etc. : alles kan en mag (zolang het maar niet teveel wijst naar de traditionele Vlaamse cultuur). De wereld is een supermarkt van ideeën, en dus moet onze straat dat ook zijn. Links kan zich dat ook permitteren omdat het veelal gaat over hogeropgeleiden met enorm veel kansen en potentieel, die dus ook geen graten zien in een “bedreiging” door buitenaf, zij het op economisch, sociaal, religieus of ander vlak. Bijkomend feit hierbij is dat links zowat de voltallige media en culturele sector in handen hebben. Om die diversiteit in ieders hart te doen overgaan, hebben de linksen echter nog geen adequaat middel gevonden. Hoogstens wendt men zich tot “betutteling”, oftewel de moderne versie van de priester die vanop zijn kansel de Waarheid verkondigt, en wee zijn gebeente van ieder die het niet met de priester eens is... Al te kritische stemmen worden dan ook (al dan niet) vriendelijk verzocht hun bek te houden. Het is duidelijk dat op dit moment de linkse, diverse samenleving aan de winnende hand is.

Rechts daarentegen, vindt zichzelf niet “onverdraagzaam” of “intolerant” (wie zou dat wél over zichzelf denken, nietwaar). Het is echter overduidelijk dat rechts gewoonweg tegen diversiteit is: de straat, het dorp, de stad en het land moeten zoveel mogelijk “herkenbaar” zijn, en dat wil dus zeggen “vergelijkbaar zijn met mijzelf”. Blank, half-gelovig in de katholieke god, stevig ingebed in de Vlaamse klei, pensenkermissen, worst met appelmoes. Andere gewoonten mogen, zolang ze maar niet “opgedrongen” worden (ttz ze mogen niet in de openbaarheid worden tentoon gespreid). Rechts is zeker en vast gegroeid binnen de onderlaag van de maatschappij, waar mensen het moeilijker hebben met veranderingen, en waar economische en sociale noden constant onder druk staan. Tegenwoordig echter, verplaatst rechts zich meer en meer ook naar hogeropgeleiden. Rechts heeft echter nog een lange weg te gaan eer ze dezelfde mediatieke impact kent als links. Vooralsnog zijn rechtse stemmen voornamelijk “dissidenten”, die, als ze al niet compleet belachelijk worden gemaakt, vooral onder bedwang worden gehouden met verwijzingen naar ’40-’45. Deze periode kleeft trouwens als een slechte tatouage op het vel van het rechtse non-diversiteitsdiscours, en het is vrijwel zeker dat onder linkse druk, deze tatouage nagenoeg onverwijderbaar is.

Wanneer we nu voor de keuze komen te staan, en er wordt aan ons gevraagd om “links” of “rechts” te kiezen, om “pro” of “contra” diversiteit te staan, om “verdraagzaam” te zijn, of gerekend te worden tot de groep “onverdraagzamen”, wat moeten we dan antwoorden? Het meest rationele antwoord dat we zouden kunnen geven, zou moeten vertrekken van de bewijsbaarheid van het goede, dan wel het slechte van diversiteit. En als diversiteit niet per se goed, dan wel per se slecht is, bestaat er dan een “diversiteitsoptimum”? Bestaan er parameters waarmee en waardoor we kunnen inschatten wat het beste gehalte aan diversiteit is binnen een bepaalde samenleving?

Natuurlijk vereist zo’n discussie nuancering, en die nuancering hebben velen al lang verloren. Dat werd nog maar eens terdege geïllustreerd door al die “verdraagzamen” gisteren, en de reacties van de “onverdraagzamen” daarop. Ik betwijfel daarom sterk dat de discussie hier ooit ten gronde zal kunnen gevoerd worden. Het niet voeren van de discussie leidt echter tot polarisatie, een “uiterste van diversiteit” zo je wil. En alhoewel DeMorgen in zijn editoriaal vanmorgen die polarisatie toejuicht, het lijkt mij alvast duidelijk te zijn dat dergelijke diversiteit in de samenleving, niet direct uitnodigt tot samen leven. Samen leven betekent immers dat ieder een deel van zijn waarheid inbindt, dat iedereen toegeeft dat er grenzen zijn aan de diversiteit, maar dat er ook diversiteit nodig is.

Goeie tekst.
Ik denk ook dat indien je integraal voor links of rechts zou kiezen, je niet het beste resultaat gaat bekomen.
Er is nood aan een zekere diversiteit, tolerantie, verdraagzaamheid, ...
Als al deze begrippen echter door de strot gedrukt worden van een massa die niet meewil, krijg je enkel wrevel.
Ik heb het gevoel dat een zekere elite niet langer voeling heeft met wat de man in de straat verlangt. Deze elite matigt zich aan te beslissen ipv deze man in de straat wat goed en niet goed voor hem is.
Als de man in de straat dit niet pikt en zich verzet wordt hij uitgescholden voor al wat lelijk is.
Natuurlijk is het beter lief te hebben dan te haten, te vergeven ipv wrok te koesteren, enz...
Alleen je kan dit niet van boven opleggen aan de mensen.
In die zin is het beter proberen te achterhalen wat mogelijk is, welke ruimte voor vernieuwing er in een maatschappij is en deze vervolgens op basis van deze gegevens toe te laten.
Vernieuwing met mondjesmaat dus, ipv met bakken tegelijk.
Als de aantallen op een meer beheerste manier waren toegelaten, waren er wss geen problemen geweest. Op die manier is het voor de nieuwkomer immers veel dwingender om zich op een minimale manier aan het nieuwe land aan te passen.
Nu worden er gewoon staten binnen een staat gevormd, volgens mij niet echt gezond .

[Basy Lys]

Oorspronkelijk geplaatst door Turkje

Wel, zo'n reactie was natuurlijk te verwachten door mijn gebruik van de termen "links" en "rechts". ...

Ik kan me ook niet echt terugvinden in de door u gebruikte denkrichtingen, afgezien dan nog van het misbruik van "links" en "rechts".

Nochtans heb ik mijn best gedaan uw tekst te begrijpen, maar als uw betoog steunt op
- de ene kant = hogeropgeleiden met enorm veel kansen en potentieel
- de andere kant = Vlaamse klei, pensenkermissen, worst met appelmoes
dan voel ik me ergens ongemakkelijk in uw plaats.

[Turkje]

Oorspronkelijk geplaatst door Basy Lys

Ik kan me ook niet echt terugvinden in de door u gebruikte denkrichtingen, afgezien dan nog van het misbruik van "links" en "rechts".

Nochtans heb ik mijn best gedaan uw tekst te begrijpen, maar als uw betoog steunt op
- de ene kant = hogeropgeleiden met enorm veel kansen en potentieel
- de andere kant = Vlaamse klei, pensenkermissen, worst met appelmoes
dan voel ik me ergens ongemakkelijk in uw plaats.

U voelt zich waarschijnlijk té aangesproken. Ik heb immers mijn best gedaan om beide groepen ietwat te ridiculiseren. En aangezien u vooral struikelt over de woorden die ik aan "anti-diversiteit" aanhangers heb toebedeeld, vermoed ik dat u in deze laatste categorie onder te verdelen bent.

Het oneigenlijk gebruik van de termen "links" en "rechts" is trouwens niet vergezocht, omdat die termen nu al voorbehouden worden voor niet louter-economische aangelegenheden. Zo wordt een partij die het individualisme ondersteunt aangeduid als "links", terwijl een partij die mensen onderverdeelt in groepen met gemeenschappelijke kenmerken, aangeduid wordt als "rechts". Mijn indeling ligt daar enkel in het verlengde van.

[Basy Lys]

Oorspronkelijk geplaatst door eno2

Beide zijn verbonden, want als je erin slaagt de sociale ongelijkheid maar voldoende ver terug te schroeven, hoeft de toegenomen diversiteit niet meer zo splijtend te zijn.

De "diversen" zorgen voor sociale ongelijkheid?

De toegenomen diversiteit is splijtend?

[Basy Lys]

Oorspronkelijk geplaatst door Turkje

U voelt zich waarschijnlijk té aangesproken. Ik heb immers mijn best gedaan om beide groepen ietwat te ridiculiseren. En aangezien u vooral struikelt over de woorden die ik aan "anti-diversiteit" aanhangers heb toebedeeld, vermoed ik dat u in deze laatste categorie onder te verdelen bent.

In uw futiele poging mij in een hokje te krijgen ga je voorbij aan wat ik schreef;

Nochtans heb ik mijn best gedaan uw tekst te begrijpen, maar als uw betoog steunt op
- de ene kant = hogeropgeleiden met enorm veel kansen en potentieel
- de andere kant = Vlaamse klei, pensenkermissen, worst met appelmoes
dan voel ik me ergens ongemakkelijk in uw plaats.

en uit je verdere reactie meen ik nu echt te mogen concluderen dat jij je bij de verhevenen waant, de "hogeropgeleiden met enorm veel kansen en potentieel". Zeg me dat het niet waar is?

Oorspronkelijk geplaatst door Turkje

Het oneigenlijk gebruik van de termen "links" en "rechts" is trouwens niet vergezocht, omdat die termen nu al voorbehouden worden voor niet louter-economische aangelegenheden. Zo wordt een partij die het individualisme ondersteunt aangeduid als "links", terwijl een partij die mensen onderverdeelt in groepen met gemeenschappelijke kenmerken, aangeduid wordt als "rechts". Mijn indeling ligt daar enkel in het verlengde van.

Dus
- links = individueel denkend?
- rechts = groepsdenkend?

[Turkje]

Oorspronkelijk geplaatst door Basy Lys

In uw futiele poging mij in een hokje te krijgen

Ik heb nog een aantal andere posts van uw hand gelezen, en guess what: het hokje past

ga je voorbij aan wat ik schreef;

Helemaal niet, mijn beste. Zoals ik immers daarna opmerkte, heb ik beide kanten geridiculiseerd. Het is juist u, die daaraan voorbij gaat en een zogezegd "voordeel" bij de ene beschrijving bespeurt, terwijl de andere groep zou overstelpt zijn met "nadelen". In realiteit echter, staat er zulks helemaal niet in mijn openingspost. Ik vrees dan ook dat het hokje u iets te gekleurd naar die post doet kijken, een euvel dat ik al van in het begin ingecalculeerd had.

en uit je verdere reactie meen ik nu echt te mogen concluderen dat jij je bij de verhevenen waant, de "hogeropgeleiden met enorm veel kansen en potentieel". Zeg me dat het niet waar is?

Het klopt dat ik een hogeropgeleide ben etc. Maar dat wil niet onmiddellijk zeggen dat ik -in de betekenis die ik eraan geef- "links" ben. Soit, ik wil mezelf ook niet direct "rechts" noemen. Daarom ook deze topic: in hoeverre kan een maatschappij leven met "diversiteit"? Mijn persoonlijke toets zegt dat diversiteit nodig is, maar dat teveel diversiteit tot spanningen kan leiden. De vraag is dus: bestaat er een optimum? Zijn er parameters voorhanden om dat optimum te kunnen becijferen?

Dus
- links = individueel denkend?
- rechts = groepsdenkend?

Zoals reeds geschreven: "links" en "rechts" zijn vlaggen die vele ladingen dekken. Op sociaal vlak zou ik "links" situeren als "individueel gericht" en "rechts" als "groepsgericht".

[satiper]

Oorspronkelijk geplaatst door Turkje

Mijn persoonlijke toets zegt dat diversiteit nodig is, maar dat teveel diversiteit tot spanningen kan leiden. De vraag is dus: bestaat er een optimum? Zijn er parameters voorhanden om dat optimum te kunnen becijferen?

Dat bestaat ongetwijfeld.
Parameters om het te berekenen, lijkt me wel moeilijk.
Uit verkiezingen is natuurlijk wel één en ander af te leiden.
Als 1/3e van een volk een signaal geeft dat het niet akkoord is, kun je denk ik veilig stellen dat er iets niet in de haak is.

[praha]

Oorspronkelijk geplaatst door satiper

Dat bestaat ongetwijfeld.
Parameters om het te berekenen, lijkt me wel moeilijk.
Uit verkiezingen is natuurlijk wel één en ander af te leiden.
Als 1/3e van een volk een signaal geeft dat het niet akkoord is, kun je denk ik veilig stellen dat er iets niet in de haak is.

jazeker...
het enige dat je daaruit kan besluiten is dat 1/3 voor ogen heeft dat die grens van diversiteit ( zie Turkje post daarvoor ) zou overschreden zijn daar waar het net over dezelfde diversiteit handelt als enkele decennia geleden
daartegen staat 2/3 die het bij het oude houden

dan kan je aleen maar besluiten dat die aangroei tot die 1/3 :
- een andere lading dekt
- er gekomen is nadat 'men' meer en meer mensen is gaan aanspreken op dat op dat overschrijden van die arbitraire grens
- meer en meer mensen komen nu pas in aanraking met die al lang bestaande diversiteit : dus diversiteit komt frequenter voor

[praha]

Oorspronkelijk geplaatst door satiper

Dat bestaat ongetwijfeld.
Parameters om het te berekenen, lijkt me wel moeilijk.

nog even dit...
ja dat kan
er bestaan/bestonden zelfs eenvoudige tot erg complexe terugkoppelings float-charts om bv een fenomeen als wapenoploop te bestuderen als zuiver regel-technisch probleem

probleem ligt 'm in de juiste parameters die van invloed zullen zijn ( niet altijd even evident ) te bepalen en vervolgens vooral op te gaan meten alvorens men er wat mee aankan

niettemin leert zo'n systeem hoe eenvoudig ook dat binnen een gestelde situatie de zaak meestal zelfregulariserend blijft naar een stabiel evenwichtspunt en daarbuiten zich eerder chaotisch gaat gedragen

[Werkslaaf]

Nogal een bekrompen visie, als je het mij vraagt. Al eens gezien hoeveel hoogopgeleiden er op het Vlaams Belang stemmen? Al eens gezien hoeveel crapuul zonder diploma er voor de SP.a stemt? Ahum. Ik meen me een studie te herinneren na de bewuste zwarte zondag waaruit bleek dat vooral hoger opgeleiden voor het VB stemden. O jee, o jee, 't zijn niet allemaal skinheads.

Trouwens, dergelijke extreme polarisatie vind ik nogal eng.

Anyway, je komt wel in de richting.

[eno2]

Oorspronkelijk geplaatst door Turkje

Ik betwijfel ernstig dat bovenstaande stelling afdoende kan aangetoond worden. Wat is "voldoende ver"? En voel je je zowiezo verwant met iemand anders omdat die in dezelfde sociale klasse zit als jij? Heerst er tussen arbeiders in een fabriek geen afgunst, discriminatie en racisme? Ik denk dat u de impact van cultuur en waardenpatronen nogal onderschat...

Voldoende ver is afhankelijk van de bereikbare consensus daarover.
Als de exuberante ongelijkheid al maar eens afgetopt werd...
Ik denk niet in klassen, of toch niet in eerste instantie. De klassen zijn wel een realiteit, je kan ze dus ook weer niet helemaal ontkennen of negeren.
Ik voel verwantschap (pol-econ-soc-cult) door gelijklopende interesses, wensen en intenties, niet door klasse of toestand.
Mijn ervaring is dat arbeiders door de band genomen minder bedorven, om niet te zeggen verdorven zijn, maazr dat is een subjectieve indruk, ik zou dat in een openbare politieke ruimte niet willen argumenteren.

[Turkje]

Oorspronkelijk geplaatst door praha

nog even dit...
ja dat kan
er bestaan/bestonden zelfs eenvoudige tot erg complexe terugkoppelings float-charts om bv een fenomeen als wapenoploop te bestuderen als zuiver regel-technisch probleem

Dat vind ik wel interessant. Heb je daar wat info over?

probleem ligt 'm in de juiste parameters die van invloed zullen zijn ( niet altijd even evident ) te bepalen en vervolgens vooral op te gaan meten alvorens men er wat mee aankan

Klopt. Maar alhoewel er ongetwijfeld altijd kritiek zal bestaan op de keuze en meting van deze parameters, verdient deze aanpak m.i. toch enige aandacht. Al was het maar om de discussie tenminste een beetje uit de al te subjectieve emo-speak te halen waar ze nu in zit.

niettemin leert zo'n systeem hoe eenvoudig ook dat binnen een gestelde situatie de zaak meestal zelfregulariserend blijft naar een stabiel evenwichtspunt en daarbuiten zich eerder chaotisch gaat gedragen

Wat bedoel je hiermee juist? En hoe vertaalt zich dat naar "diversiteit"? Is diversiteit volgens jou zelfregulerend?

[Turkje]

Oorspronkelijk geplaatst door Werkslaaf

Al eens gezien hoeveel hoogopgeleiden er op het Vlaams Belang stemmen? Al eens gezien hoeveel crapuul zonder diploma er voor de SP.a stemt?

Gelieve dan ook niet over de nuanceringen te lezen die her en der in de openingspost verwerkt zitten... Woordjes als "veelal", "dikwijls", etc. verraden al veel. Verder heeft de topic helemaal niet de bedoeling om voorkeuren uit de drukken.