Wachten

De Rode Willem · 7 augustus 2007, 10:12

Wachten is interessant en onderhoudend. Herman Brusselmans heeft er hoogstaande columns aan gewijd. Wie had dat achter Herman gezocht ? Spijtig dat die hoogstaande columns goed weggestoken zitten onder de korenmaat van de Humo. Beckett heeft aan het wachten een deel van zijn Nobelprijs te danken. Hoeveel kunstwerken zijn er niet gemaakt over het wachten op geluk en alles wat er gebeurt tijdens dit wachten ? Wij zijn allen bezig met op één of andere manier te wachten op iets. Willem is door de jaren heen expert in het wachten geworden. Ik kan er echt massa’s tijd mee doordoen. Meestal observeer ik dan andere wachtenden. Sommigen die wachten op warm zomerweer, gelukkig tevergeefs. Willem heeft het meer voor koelte en friste. Daar is het gemakkelijker ademen. Andere wachten op een nieuwe federale regering of op Godot als dat dan niet al hetzelfde is. In ultimo wachten wij allemaal op de dood, al sinds onze geboorte. En het is alleen gelegen in de ongelijke verdeling van de beschikbaarheid van middelen om de geestelijke wispelturige honger te stillen dat tijdens dit wachten zich aan bepaalde mensen bepaalde dingen opdringen. Anderen wachten voor de TV die de laatste restjes geestelijke rebellie professioneel euthanaseert.

Het is dan ook verwonderlijk dat het wachten op zich nieuwswaarde blijkt te krijgen. Dit kan blijkbaar allemaal in de kimkommertijd. U ziet dan journalisten wachten op nieuws van de formateur. Voor mij is het eerder wachten op een flits van het veelbelovende dat van Yves Leterme afstraalde voor de verkiezingen. Wachten op een sprankeltje van dat goed bestuur dat hem zo eigen zou zijn.

In die zelfde periode ziet u enkele honderden kilometer ingeblikte mensen staan wachten om zich te gaan ontspannen of hun welverdiende ontspanning wegergerend op weg terug naar de dagelijkse sleur. Het is voor Willem wachten op de ontdekking van het ultieme genot in deze eigenaardige dans der dwazen.

Het was ook leuk om het wachten te zien op bagage. Het was nog interessanter om zien dat heel veel bagage aan een eindeloos wachten op eigenaars begonnen was. Het was opvallend dat de bagage zich geduldiger en gedisiplineerder gedroeg dan hun baasjes. Dit schijnt wel eens meer te gebeuren, vooral in het land waar dit wachten zich afspeelde.

Het is in deze tijd ook veel voorkomend om wachtenden te gaan filmen op vliegvelden. Dezelfde nieuwslezers die met een geëngageerd gezicht elke CO2 uitstoter persoonlijk wil banbliksemen, komt nu met een grimas van verontwaardiging ons informeren dat bepaalde maatschappijen geen oeverloos vervuilende vliegtuigen meer voorzien om wanna-bies terug naar huis te vliegen. En dan komt zo’n alles uitpluizende goedkoop-zoeker op het scherm vertellen dat de low-cost firma niet voorziet in informatie, een terugvlucht, opvang voor gestranden, enz, enz…. Eigenlijk verdient een dergelijke klager nog wat petsen tegen zijn oren erbij. Gratis en voor niets, als extra boven op zijn “de vervuiler betaald zo weinig mogelijk” vliegticket. Reisconsumenten zijn zeer verwaande kinderen. Niet willen betalen maar wel alle service krijgen. De lotto winnen zonder mee te spelen. Enig leedvermaak verlicht dan mijn wachten tot ik in mijn eigen gemakkelijke goedligse bed mag

eno2 · 7 augustus 2007, 10:27

Citaat:

Herman Brusselmans heeft er hoogstaande columns aan gewijd

Brusselmans, hoogstaand?

Tiens, toen ik hem eens een paar uur live ging opzoeken, moest ik de hele tijd naar strontgedichten luisteren...

Ik wacht liever op een hoogstaander columnist...

Bhairav · 7 augustus 2007, 10:30

Die "echte" columnisten die verkopen vooral streken. Maar die droogstoppels zijn zo ingebakken in onze "cultuur" dat we ze als normaal en degelijk zien.

eno2 · 7 augustus 2007, 10:40

Pfff columnisten...
Sinds die meestal onderlinge competities houden om literair zeeslangenproza te fabriceren, ontloop ik hun beet..

eno2 · 7 augustus 2007, 10:42

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door De Rode Willem

Wachten is interessant en onderhoudend. Herman Brusselmans heeft er hoogstaande columns aan gewijd. Wie had dat achter Herman gezocht ? Spijtig dat die hoogstaande columns goed weggestoken zitten onder de korenmaat van de Humo. Beckett heeft aan het wachten een deel van zijn Nobelprijs te danken. Hoeveel kunstwerken zijn er niet gemaakt over het wachten op geluk en alles wat er gebeurt tijdens dit wachten ? Wij zijn allen bezig met op één of andere manier te wachten op iets. Willem is door de jaren heen expert in het wachten geworden. Ik kan er echt massa’s tijd mee doordoen. Meestal observeer ik dan andere wachtenden. Sommigen die wachten op warm zomerweer, gelukkig tevergeefs. Willem heeft het meer voor koelte en friste. Daar is het gemakkelijker ademen. Andere wachten op een nieuwe federale regering of op Godot als dat dan niet al hetzelfde is. In ultimo wachten wij allemaal op de dood, al sinds onze geboorte. En het is alleen gelegen in de ongelijke verdeling van de beschikbaarheid van middelen om de geestelijke wispelturige honger te stillen dat tijdens dit wachten zich aan bepaalde mensen bepaalde dingen opdringen. Anderen wachten voor de TV die de laatste restjes geestelijke rebellie professioneel euthanaseert.

Het is dan ook verwonderlijk dat het wachten op zich nieuwswaarde blijkt te krijgen. Dit kan blijkbaar allemaal in de kimkommertijd. U ziet dan journalisten wachten op nieuws van de formateur. Voor mij is het eerder wachten op een flits van het veelbelovende dat van Yves Leterme afstraalde voor de verkiezingen. Wachten op een sprankeltje van dat goed bestuur dat hem zo eigen zou zijn.

In die zelfde periode ziet u enkele honderden kilometer ingeblikte mensen staan wachten om zich te gaan ontspannen of hun welverdiende ontspanning wegergerend op weg terug naar de dagelijkse sleur. Het is voor Willem wachten op de ontdekking van het ultieme genot in deze eigenaardige dans der dwazen.

Het was ook leuk om het wachten te zien op bagage. Het was nog interessanter om zien dat heel veel bagage aan een eindeloos wachten op eigenaars begonnen was. Het was opvallend dat de bagage zich geduldiger en gedisiplineerder gedroeg dan hun baasjes. Dit schijnt wel eens meer te gebeuren, vooral in het land waar dit wachten zich afspeelde.

Het is in deze tijd ook veel voorkomend om wachtenden te gaan filmen op vliegvelden. Dezelfde nieuwslezers die met een geëngageerd gezicht elke CO2 uitstoter persoonlijk wil banbliksemen, komt nu met een grimas van verontwaardiging ons informeren dat bepaalde maatschappijen geen oeverloos vervuilende vliegtuigen meer voorzien om wanna-bies terug naar huis te vliegen. En dan komt zo’n alles uitpluizende goedkoop-zoeker op het scherm vertellen dat de low-cost firma niet voorziet in informatie, een terugvlucht, opvang voor gestranden, enz, enz…. Eigenlijk verdient een dergelijke klager nog wat petsen tegen zijn oren erbij. Gratis en voor niets, als extra boven op zijn “de vervuiler betaald zo weinig mogelijk” vliegticket. Reisconsumenten zijn zeer verwaande kinderen. Niet willen betalen maar wel alle service krijgen. De lotto winnen zonder mee te spelen. Enig leedvermaak verlicht dan mijn wachten tot ik in mijn eigen gemakkelijke goedligse bed mag

De grote kunst is natuurlijk niet wachten, maar laten wachten.
Op een repliek op forum, bv...

7 augustus 2007, 10:12	#1
De Rode Willem Perm. Vertegenwoordiger VN Geregistreerd: 7 januari 2003 Berichten: 11.539	Wachten Wachten is interessant en onderhoudend. Herman Brusselmans heeft er hoogstaande columns aan gewijd. Wie had dat achter Herman gezocht ? Spijtig dat die hoogstaande columns goed weggestoken zitten onder de korenmaat van de Humo. Beckett heeft aan het wachten een deel van zijn Nobelprijs te danken. Hoeveel kunstwerken zijn er niet gemaakt over het wachten op geluk en alles wat er gebeurt tijdens dit wachten ? Wij zijn allen bezig met op één of andere manier te wachten op iets. Willem is door de jaren heen expert in het wachten geworden. Ik kan er echt massa’s tijd mee doordoen. Meestal observeer ik dan andere wachtenden. Sommigen die wachten op warm zomerweer, gelukkig tevergeefs. Willem heeft het meer voor koelte en friste. Daar is het gemakkelijker ademen. Andere wachten op een nieuwe federale regering of op Godot als dat dan niet al hetzelfde is. In ultimo wachten wij allemaal op de dood, al sinds onze geboorte. En het is alleen gelegen in de ongelijke verdeling van de beschikbaarheid van middelen om de geestelijke wispelturige honger te stillen dat tijdens dit wachten zich aan bepaalde mensen bepaalde dingen opdringen. Anderen wachten voor de TV die de laatste restjes geestelijke rebellie professioneel euthanaseert. Het is dan ook verwonderlijk dat het wachten op zich nieuwswaarde blijkt te krijgen. Dit kan blijkbaar allemaal in de kimkommertijd. U ziet dan journalisten wachten op nieuws van de formateur. Voor mij is het eerder wachten op een flits van het veelbelovende dat van Yves Leterme afstraalde voor de verkiezingen. Wachten op een sprankeltje van dat goed bestuur dat hem zo eigen zou zijn. In die zelfde periode ziet u enkele honderden kilometer ingeblikte mensen staan wachten om zich te gaan ontspannen of hun welverdiende ontspanning wegergerend op weg terug naar de dagelijkse sleur. Het is voor Willem wachten op de ontdekking van het ultieme genot in deze eigenaardige dans der dwazen. Het was ook leuk om het wachten te zien op bagage. Het was nog interessanter om zien dat heel veel bagage aan een eindeloos wachten op eigenaars begonnen was. Het was opvallend dat de bagage zich geduldiger en gedisiplineerder gedroeg dan hun baasjes. Dit schijnt wel eens meer te gebeuren, vooral in het land waar dit wachten zich afspeelde. Het is in deze tijd ook veel voorkomend om wachtenden te gaan filmen op vliegvelden. Dezelfde nieuwslezers die met een geëngageerd gezicht elke CO2 uitstoter persoonlijk wil banbliksemen, komt nu met een grimas van verontwaardiging ons informeren dat bepaalde maatschappijen geen oeverloos vervuilende vliegtuigen meer voorzien om wanna-bies terug naar huis te vliegen. En dan komt zo’n alles uitpluizende goedkoop-zoeker op het scherm vertellen dat de low-cost firma niet voorziet in informatie, een terugvlucht, opvang voor gestranden, enz, enz…. Eigenlijk verdient een dergelijke klager nog wat petsen tegen zijn oren erbij. Gratis en voor niets, als extra boven op zijn “de vervuiler betaald zo weinig mogelijk” vliegticket. Reisconsumenten zijn zeer verwaande kinderen. Niet willen betalen maar wel alle service krijgen. De lotto winnen zonder mee te spelen. Enig leedvermaak verlicht dan mijn wachten tot ik in mijn eigen gemakkelijke goedligse bed mag __________________ Wie boter op zijn hoofd heeft, moet niet in de zon gaan staan (Joost Eerdmans) Geef nooit een boomerang aan idioten Laatst gewijzigd door De Rode Willem : 7 augustus 2007 om 10:13.

7 augustus 2007, 10:30	#3
Bhairav Perm. Vertegenwoordiger VN Geregistreerd: 11 juli 2004 Berichten: 18.955	Die "echte" columnisten die verkopen vooral streken. Maar die droogstoppels zijn zo ingebakken in onze "cultuur" dat we ze als normaal en degelijk zien.

7 augustus 2007, 10:40	#4
eno2 Banneling Geregistreerd: 4 juni 2004 Locatie: onder mijn wijnstok en vijgenboom Berichten: 78.216	Pfff columnisten... Sinds die meestal onderlinge competities houden om literair zeeslangenproza te fabriceren, ontloop ik hun beet..