Staatsschuld af te betalen door de volgende generatie?

[Herman Desmedt ©HD]

We zitten met een torenhoge (269 Mjd Euro) staatschuld die moet afbetaald worden volgens Maastricht-afspraken en dat betekent jaarlijks een zodanig grote hap in onze begroting dat er geen financiële ruimte is voor een bedrijfsgunstiger klimaat en heel wat andere nuttige en zelfs noodzakelijke dingen. Bovendien was er voor die staatsschuld een aantal vervaldata voorzien en als mijn archieven nog juist zijn dan moet er dit jaar en de volgende 3 jaar een paar tientallen miljarden Euro’s extra op tafel komen (tenzij natuurlijk een schuldherschikking wordt bekomen, maar dat betekent dan extra miljarden doorschuiven naar de volgende generatie).
Eén van de redenen van het krap budget zit ongetwijfeld in de wanverhouding (werkende in de privé)/(de rest). Die wanverhouding komt gedeeltelijk door ons overgedimensioneerd staatsapparaat (Zie rapport ECB-Wp242 - Juli 2003: Zelf met de federale structuur in rekening gebracht telt dit landje minstens 1/3 teveel aan ambtenaren). Gedeeltelijk heeft het ook te maken met het groot aantal anderen die leeft van de staat. (werklozen + oudere werklozen + andere vervangingsinkomens). Er zijn nauwelijks 2,5 miljoen werkenden in de privé voor méér dan 10 miljoen Belgen.
Daarbij komt nog dat vanaf nu het aantal gepensioneerden gestaag gaat stijgen omdat er jaarlijks meer mensen met pensioen gaan dan het gemiddeld jaarlijks geboortecijfer van de voorbije jaren.
Kijk maar even mee naar de volgende “bevolkingspiramide”:
http://statbel.fgov.be/figures/d21_nl.asp
De toestand binnen 25 jaar, met een betere geneeskunde in het achterhoofd, zou wel eens kunnen zijn dat er meer dan 2,5 keer zoveel gepensioneerden zijn, met hooguit 2/3 van het huidig aantal werknemers in de privé, tenminste als de huidige werkvlucht en het overgedimensioneerd staatsapparaat blijft bestaan. Vandaar de berichten dat we binnenkort tot 70 jaar gaan moeten werken (dat zal NIET volstaan, tenzij er robotten in onze plaats gaan werken) of dat er geen pensioenen meer gaan zijn (inderdaad realistisch, want er is ook nog STAATSSCHULD af te betalen!) Daarbij komt nog dat allerlei kosten, bijvoorbeeld de energiefactuur van de volgende generatie een stuk hoger zou kunnen liggen want de fossiele brandstoffen raken tegen dan stilaan uitgeput en de kerncentrales gaan ook dicht (beslissing paars-groen).
Het zilverfonds ? Lachwekkend! Dat beetje geld zal hooguit volstaan om het pensioen te betalen van een select groepje politici. Misschien is dat ook de enige bedoeling van dat fonds.
De vraag is nu: Wat denkt U te doen aan deze niet eens volledige schets van de problemen of vindt U net als het beleid van de afgelopen jaren dat we verder alles maar gratis mogen opsouperen en de problemen op de volgende generaties mogen afschuiven?

[Rudi Dierick]

Goede vraag; is dit in wezen géén zware diskriminatie tussen de generaties? De huidige generaties politieke mandatarissen (beginnende in de jaren 70 tot nu) maakt grote sier, en schuift de rekening en de strop rond de openbare financien netjes door naar de komende generaties.

Is er daarbij géén grote medeschuld door elke nieuwe generaties politici
die:
1. Dit probleem niet erkent (hoogstens wat in woord, maar NIET in daden)?
2. Met wat zilveren rookgordijntjes de mensen een blaas wijs maakt?
3. De onderliggende mechanismen (zonder enige hinder zwaar deficitair beleid mogen voeren, én tegelijk extreem lage investeringen) ten volle behoudt?

Oorspronkelijk geplaatst door Herman Desmedt ©HD

We zitten met een torenhoge (269 Mjd Euro) staatschuld die moet afbetaald worden volgens Maastricht-afspraken en dat betekent jaarlijks een zodanig grote hap in onze begroting dat er geen financiële ruimte is voor een bedrijfsgunstiger klimaat en heel wat andere nuttige en zelfs noodzakelijke dingen. Bovendien was er voor die staatsschuld een aantal vervaldata voorzien en als mijn archieven nog juist zijn dan moet er dit jaar en de volgende 3 jaar een paar tientallen miljarden Euro’s extra op tafel komen (tenzij natuurlijk een schuldherschikking wordt bekomen, maar dat betekent dan extra miljarden doorschuiven naar de volgende generatie).
Eén van de redenen van het krap budget zit ongetwijfeld in de wanverhouding (werkende in de privé)/(de rest). Die wanverhouding komt gedeeltelijk door ons overgedimensioneerd staatsapparaat (Zie rapport ECB-Wp242 - Juli 2003: Zelf met de federale structuur in rekening gebracht telt dit landje minstens 1/3 teveel aan ambtenaren). Gedeeltelijk heeft het ook te maken met het groot aantal anderen die leeft van de staat. (werklozen + oudere werklozen + andere vervangingsinkomens). Er zijn nauwelijks 2,5 miljoen werkenden in de privé voor méér dan 10 miljoen Belgen.
Daarbij komt nog dat vanaf nu het aantal gepensioneerden gestaag gaat stijgen omdat er jaarlijks meer mensen met pensioen gaan dan het gemiddeld jaarlijks geboortecijfer van de voorbije jaren.
Kijk maar even mee naar de volgende “bevolkingspiramide”:
http://statbel.fgov.be/figures/d21_nl.asp
De toestand binnen 25 jaar, met een betere geneeskunde in het achterhoofd, zou wel eens kunnen zijn dat er meer dan 2,5 keer zoveel gepensioneerden zijn, met hooguit 2/3 van het huidig aantal werknemers in de privé, tenminste als de huidige werkvlucht en het overgedimensioneerd staatsapparaat blijft bestaan. Vandaar de berichten dat we binnenkort tot 70 jaar gaan moeten werken (dat zal NIET volstaan, tenzij er robotten in onze plaats gaan werken) of dat er geen pensioenen meer gaan zijn (inderdaad realistisch, want er is ook nog STAATSSCHULD af te betalen!) Daarbij komt nog dat allerlei kosten, bijvoorbeeld de energiefactuur van de volgende generatie een stuk hoger zou kunnen liggen want de fossiele brandstoffen raken tegen dan stilaan uitgeput en de kerncentrales gaan ook dicht (beslissing paars-groen).
Het zilverfonds ? Lachwekkend! Dat beetje geld zal hooguit volstaan om het pensioen te betalen van een select groepje politici. Misschien is dat ook de enige bedoeling van dat fonds.
De vraag is nu: Wat denkt U te doen aan deze niet eens volledige schets van de problemen of vindt U net als het beleid van de afgelopen jaren dat we verder alles maar gratis mogen opsouperen en de problemen op de volgende generaties mogen afschuiven?

[Herman Desmedt ©HD]

Amaai, nog steeds geen antwoord !
Was het te moeilijk of te pijnlijk om daar een deftig antwoord op te geven?

De heer Duchâtelet gaf ook maar een ontwijkend antwoord, maar hij ging alvast de vraagstelling niet uit de weg!

[S.]

Der moet inderdaad iets gebeuren aan onze staatsschuld. Weinig mensen beseffen het, maar de federale overheid geeft vandaag 1/3e (!) uit aan de rentelasten op de schulden. Er is dringend nood aan een overeenkomst boven de partijgrenzen heen, die afspraken maakt over hoe we met dat probleem moeten omgaan. Hoe groot het overschot moet zijn, afhankelijk van de groei, is bijvoorbeeld iets dat men op voorhand zou moeten kunnen vastleggen. Ook zou er iets moeten gedaan worden om de eenmalige inkomsten een duidelijke categorie te geven in de begroting. En sale-and-lease-back-operaties moeten helemaal verboden worden. Men zou er ook beter aan doen meer elementen van de dubbele boekhouding (zoals in bedrijven) in te voeren. Het huidige systeem staat te veel open voor misbruiken zoals het laten liggen van rekeningen.

[Herman Desmedt ©HD]

Oorspronkelijk geplaatst door S.

]Der moet inderdaad iets gebeuren aan onze staatsschuld. Weinig mensen beseffen het, maar de federale overheid geeft vandaag 1/3e (!) uit aan de rentelasten op de schulden. .

Ja maar het probleem is zelfs nijpender dan dat : Door alleen maar dat 1/3 (of toch ongeveer) af te betalen compenseren we gewoon de jaarlijkse interesten. Eigenlijk wordt er dus niets afbetaald: De totale schuld van eind 2003 is trouwens een slordige 4 miljard Euro hoger dan eind 2002. En dat doen we zo al een aantal jaren na mekaar.
Dat wil zeggen dat die 269 Miljard Euro, waar jaarlijks nog een stukje bijkomt, integraal steeds maar naar de toekomst wordt verschoven.

Die integrale schuld, nog volledig af te betalen, schuift dus regelrecht naar de volgende generatie.

Leg dat naast de vergrijzing, de effectieve vermindering van de actieve Belgen, allerlei verhoogde kosten in de toekomst (energiefactuur, stillaan hogere-loonlanden, ...) enz. en het plaatje wordt stillaan compleet.

Onze kinderen en kleinkinderen gaan ons, onze huidige generatie politici, de bruggepensioneerden, de werkloosheidval-profiteurs, en de vakbonden nog verwensen voor wat deze generatie hen zal aandoen.
Om nog maar te zwijgen van het feit dat een select groepje uit de vorige generatie die deze schulden gemaakt heeft ook voor een stuk de begunstigden van de afbetalingen is.