Vlaanderen kan ons niet eeuwig blijven financieren

[Online]

''Vlaanderen kan ons niet eeuwig blijven financieren''

Als de Walen niet bereid zijn om op dezelfde golflengte als de Vlamingen te komen, dan moeten we de eer aan onszelf houden en onze eigen weg gaan', zegt de Waalse Manager van het Jaar Eric Domb.

De drie regionale werkgeversorganisaties - VOKA (Vlaanderen), UWE (Wallonië) en BECI (Brussel) - ondertekenden deze week een solidariteitspact met maatregelen die vijfhonderdduizend nieuwe jobs moeten creëren tegen 2020. De federale werkgeversorganisaties (VBO, Unizo en haar Waalse tegenhanger UCM) zijn medeondertekenaars van het pact.

Volgens de initiatiefnemers is het solidariteitspact noodzakelijk omdat België voor belangrijke uitdagingen staat, zoals de vergrijzing en de globalisering. In Wallonië zijn 250.000 nieuwe werkkrachten nodig, in Vlaanderen 150.000 en in Brussel 100.000. Het solidariteitspact wil meer stimulansen voor ondernemerschap, een betere werking van de arbeidsmarkt en een efficiëntere overheid. De arbeidsmarktsituatie in de drie regio's is verschillend en daarom moet er ook een ander beleid gevoerd kunnen worden.

De Union Wallonne des Entreprises (UWE) aanvaardt dat er een andere aanpak nodig is op het vlak van het arbeidsmarktbeleid. U toont opvallend veel begrip voor de Vlaamse eis om meer bevoegdheden te regionaliseren. Dat hebben we nog niet vaak gehoord aan de andere kant van de taalgrens.
Domb: "Het is tijd om taboes te doorbreken. We moeten eerlijk vaststellen dat de drie regio's verschillend zijn en een beleid op maat nodig hebben. De Franstaligen hebben niet het recht om Vlaanderen te beletten voor zijn eigen toekomst te zorgen. Het pleidooi van Vlaanderen om te regionaliseren komt er omdat de Vlamingen hun vertrouwen in de Franstalige politici kwijt zijn. Ze hebben er geen vertrouwen in dat ze de juiste maatregelen treffen om Wallonië er weer bovenop te helpen. Het is hoog tijd dat Franstalige politici het vertrouwen herstellen."

Regionaliseren is dus de boodschap.
"De Franstalige politici moeten eindelijk werk maken van het activeren van werklozen. Het kan niet zijn dat Wallonië en Brussel een pak werklozen hebben, terwijl Vlaamse bedrijven hun vacatures niet ingevuld krijgen. En het Franstalig onderwijs moet drastisch verbeteren. Dat is een kwestie van moed, niet van centen. Je kunt nog zoveel pacten of marshallplannen goedkeuren, zonder fatsoenlijk onderwijs geraken we er niet. Het is hoog tijd om de bakens te verzetten. Het Franstalige onderwijs loopt mijlen achter op het Vlaamse. Ze moeten ook zorgen dat de overheid meer gaat besparen. Zij verspilt te veel geld. Maar het is geen kwestie van regionaliseren of federaliseren. Ik verkies eerder te werken in de huidige federale structuren."

Is het niet te laat daarvoor? Op het federale niveau zijn er de voorbije jaren onvoldoende maatregelen getroffen. De Franstaligen hebben die kans verkeken.
"Als we duidelijk het signaal geven dat we de boodschap goed begrepen hebben, dan is het zeker niet te laat. We kunnen niet langer talmen om het roer om te gooien. Ik verkies verder te werken op federaal niveau. Regionaliseren is duur. Er zijn tachtigduizend ambtenaren meer aan het werk in België als gevolg van de regionalisering."

U zou het aantal ambtenaren op federaal niveau kunnen verminderen.
"Dat zou logisch zijn, maar dat gebeurt niet. Dat hebben we bij de vorige stappen in de staatshervorming gezien. Voor een verdere regionalisering zal je een dure prijs betalen. Er zullen meer instellingen en meer ambtenaren bij komen. En er is nog een probleem. Zodra er geregionaliseerd wordt, zal Vlaanderen de vennootschapsbelasting verlagen. Het zal dan geen jaar duren vooraleer Wallonië de vennootschapsbelasting zal verlagen tot op het Vlaamse niveau. Voor Wallonië is dat een harde dobber. De belastingen kun je beter verlagen op federaal niveau, het liefst tot op het Europees gemiddelde."

Zit de Belgische vennootschapsbelasting dan al op dat niveau dankzij de notionele intrest?
"Neen. De vennootschapsbelasting bedraagt 33,99 procent. Mijn bedrijf Parc Paradisio betaalt dankzij de notionele intrest iets minder dan 30 procent. Dat is ver boven het Europese gemiddelde. Sommige landen hebben een winstbelasting van 15 �* 20 procent."
In het solidariteitspact met VOKA staat dat Wallonië tegen 2020 250.000 nieuwe banen moet scheppen. Hoe gaat u dat doen?
"Er is geen enkele reden waarom we de werkloosheid in Wallonië niet kunnen verminderen van het huidige niveau van 13 procent naar 4 of 5 procent."

Maar hoe?
"Een verlaging van de sociale lasten is wenselijk. Ondernemers moeten meer risico durven te nemen om jobs te scheppen. Maar het hangt ook af van de vraag wat je onder een fatsoenlijke job verstaat. Als je naar de vakbonden luistert, dan zijn er een pak jobs die niet aanvaardbaar zijn voor de Walen. Dat is vreemd, want het gaat over jobs die elders in de wereld wel aanvaard worden."

Geeft u eens een voorbeeld.
"In Amerikaanse supermarkten helpen vijftig- of zestigplussers de klanten aan de kassa bij het inpakken van hun boodschappen. Waarom kan dat bij Carrefour niet? Ik geef toe dat de toegevoegde waarde van zo'n baan niet bijster hoog is en dat het loon navenant zal zijn. Maar door belastingverlaging of het toekennen van belastingkrediet kun je zulke banen wel aantrekkelijk maken. De vakbonden willen daar niet van weten. Zij hebben er geen enkel belang bij dat er minder werklozen zijn. De overheid betaalt hen om de werklozen uit te betalen. Als er minder werklozen zijn, dan ontvangen de bonden minder inkomsten."

U wilt de vakbonden hun centen afpakken?
"Voor mij moet je de vakbonden geen centen afpakken. Ik ben geen vijand van de vakbond. Maar de vakbonden moeten met de centen die ze van de overheid krijgen werklozen helpen om aan een baan te geraken."

U bent Manager van het Jaar in Wallonië. Wat doet u om de werkgelegenheid op te vijzelen?
"Parc Paradisio heeft een investeringsprogramma van 35 miljoen euro op stapel staan. Over een periode van 5 �* 6 jaar zorgt dat voor vijftig bijkomende banen. Vandaag telt het park een honderdtal werknemers. Als iedere onderneming 50 procent meer mensen aanwerft, dan komen we straks volk te kort. De doelstelling van 250.000 jobs halen we misschien niet, maar 200.000 of 220.000 nieuwe jobs creëren in Wallonië moet mogelijk zijn."

Bent u niet te optimistisch? De Waalse mentaliteit is sterk tegen de bedrijven gekant.
"Het moet veranderen en daarvoor zullen we de confrontatie moeten aangaan met de vakbonden. Zij terroriseren het gewest."

U pleit voor minder ambtenaren. Dat is een boodschap die vooral in Wallonië moeilijk slikken wordt. Veertig procent van de Walen is ambtenaar of werkt in het onderwijs. In Vlaanderen is dat 25 procent.
"Dat is juist. Wallonië telt veel te veel ambtenaren. Ik ben geen zuivere liberaal. De openbare sector heeft belangrijke taken. Maar stop de verspilling. Als je in heel België de staat ontvet kun je 12 miljard euro besparen. Dat is evenveel als de rentelasten op de staatsschuld. Het wordt hoog tijd dat het statuut van de ambtenaren grondig aangepakt wordt. Hun loon mag best wel stijgen, maar hun aantal moet drastisch naar beneden. De administratie moet ook dringend worden gemoderniseerd. Sommige ambtenaren werken nog in Jurassic Park. Zulke besparingen vergen moed. Die ontbreekt jammer genoeg bij de politici."

Vindt u dat de Waalse minister-president Rudy Demotte overdrijft als hij stelt dat Wallonië aan de beterhand is?
"Demotte is nog een jonge politicus, maar er kan veel veranderen met hem. Hij bekijkt de cijfers op een nuchtere manier en beseft dat de Walen hun gelijk niet kunnen halen tegenover de rest van de wereld."

Hoe kan Wallonië zijn welvaart opkrikken?
"Wallonië is na Vlaanderen de regio in Europa met de beste kaarten op logistiek vlak. In Luik en Charleroi beschikken we nog over andere troeven. We hebben twee luchthavens, een goede universiteit en veel onderzoekscentra. De politici moeten de moed hebben om de waarheid te zeggen. Het onderwijs moet verbeteren. De werklozen moeten voor hun verantwoordelijkheid worden geplaatst en we moeten bereid zijn om te aanvaarden dat bedrijven de bron zijn van onze welvaart. Als we dat niet doen en we verliezen onze tijd, dan zullen we daar ook de gevolgen van dragen. Dan komt er geen herstel van het vertrouwen tussen noord en zuid. Het is dringend tijd voor verandering. Jammer genoeg is dat besef nog niet doorgedrongen in brede lagen van de bevolking."

Wallonië voelt zich veilig dankzij de transfers uit Vlaanderen.
"Dat is een van de verklaringen. We moeten ook beseffen dat Vlaanderen voor grote uitdagingen staat. Vlaanderen dreigt de komende jaren een deel van zijn auto-industrie en zware industrie kwijt te spelen. Als we niks doen, stevenen de openbare financiën op een catastrofe af en zullen de aanpassingen achteraf veel pijnlijker zijn. De werklozen zelf zullen het slachtoffer zijn. We hebben geen moment te verliezen. Het is vijf voor twaalf. Solidariteit kan niet duurzaam zijn als Wallonië niets onderneemt om de transfers van noord naar zuid te neutraliseren."

U vreest dat Wallonië straks alleen komt te staan.
"In de UWE zijn er tal van ondernemers die vinden dat we een pak bevoegdheden moeten regionaliseren. Als Vlaanderen zijn eigen weg gaat en zijn vennootschapsbelasting verlaagt, zal ook Wallonië zich snel moeten aanpassen."

De Waalse bevolking zal verarmen.
"De kost van zo'n operatie is voor de Walen vreselijk zwaar. Voor mij is het beter om samen te blijven. Met minder instellingen is het goedkoper. Hou zoveel mogelijk bevoegdheden op federaal vlak. Maar als de Walen niet bereid zijn om op dezelfde golflengte als de Vlamingen te komen, dan moeten we de eer aan onszelf houden en onze eigen weg gaan. We hebben niet het morele recht om te eisen dat de Vlamingen ons eeuwig blijven financieren."

Hoe kijkt u aan tegen de manier waarop de Franstalige pers over de politieke crisis en over Vlaanderen heeft bericht?
"De pers heeft moeilijk kunnen weerstaan aan de trend om karikaturen te maken. Dat geldt zowel voor de Franstalige als voor de Nederlandstalige pers. De media hebben de polarisatie aangemoedigd."

Volgens de Franstalige pers staat regionaliseren gelijk met separatisme.
"Het is een kwestie van vertrouwen. De roep om regionalisering werd gezien als het paard van Troje waarmee je het separatisme
binnenhaalt."

Uw organisatie wilde niet in zee gaan met VOKA zonder ruggensteun van het Verbond van Belgische Ondernemingen (VBO). Waarom?
"Zonder het VBO heeft zo'n pact geen enkele zin. Dit is niet alleen een zaak van regionale werkgeversorganisaties. Ook het VBO als federale speler moet erbij zijn. Het heeft een tijd geduurd voordat alle organisaties op dezelfde golflengte zaten. Het vertrouwen was zoek. De afstand tussen Vlaamse en Waalse organisaties was nooit zo groot als de voorbije achttien maanden. Er was tijd nodig om de schade te herstellen." (Johan Corthouts)

De Morgen

Stof tot nadenken voor de feremansen.

[omaplop]

En voor de Waalse en Brusselse kiezers EN politici!!(die hebben wel tijd nodig!)

Maar er staat weinig over in de Franstalige kranten.

[Den Ardennees]

ik hoop dat die man ook aandacht krijgt in de Franstalige pers!