Robert Long over de Lage Landen

[Derk de Tweede]

Hij kon het zelf niet meer zingen, dat deed Jan Keizer dus voor hem:

De lage landen

Toen ik een kind was dacht ik:
Later ga ik zwerven
Ik trek de wereld in
Alleen met een gitaar
Ik speel in achterbuurten
En op boerenerven
Ik zing mijn kostje elke dag
Wel bij elkaar
Maar het ging anders
Ook al ben ik wel gaan zingen
En al ben ik dan ook
Vaak op reis gegaan
Je maakt wel plannen
Maar je kunt het lot niet dwingen
Ik ben gebleven
En dat heeft me goed gedaan

De lage landen, de lage landen, zijn de grond van mijn bestaan, de grond van mijn bestaan
De lage landen, de lage landen, waar de wind altijd vrij spel heeft
Al ben ik nog zo vaak, naar weet ik waar gegaan
De lage landen

Die Ruysdael luchten
De Rijn, de Schelde
Het Vlaamse pintje
Of een haring op de brug
En als ik af en toe een eventjes wil vluchten
Dan wil ik meestal toch ook heel snel weer terug

Toen ik bekend werd zei men
Jij moet gauw dit land uit
Je moet het ijzer smeden
Want nu is het heet
Man, als je hier blijft
Kan je later haast geen kant uit
En het is over jongen
Voordat je het weet
Waarom niet Engeland
Amerika of Frankrijk
Als je daar scoort
Zal heel de wereld openstaan
Denk aan de centen, knul
Want centen zijn belangrijk
Maar ‘k ben gebleven
En dat heeft me goed gedaan

De lage landen, de lage landen, zijn de grond van mijn bestaan, de grond van mijn bestaan
De lage landen, de lage landen, waar de wind altijd vrij spel heeft
Al ben ik nog zo vaak, naar weet ik waar gegaan
De lage landen

De zilte stranden
De Vlaamse tongval
De Friese Wadden
Of de grote Sinkse Foor
Met al die dingen heb ik toch de sterkste banden
Die zijn me lief, die snij ik dus ook nimmer door

De lage landen, de lage landen, zijn de grond van mijn bestaan, de grond van mijn bestaan
De lage landen, de lage landen, waar de wind altijd vrij spel heeft
Al ben ik nog zo vaak, naar weet ik waar gegaan
De lage landen

De lage landen, de lage landen, zijn de grond van mijn bestaan, de grond van mijn bestaan
De lage landen, de lage landen, waar de wind altijd vrij spel heeft
Steeds kwam ik terug, om wat men daar niet en hier wel heeft