Confederalisering

[Luc Bekaert]

De gedachten rijpen niet in het minst bij de politologen zelf zoals Carl Devos die voor kort nog het unionistisch federalisme had omhelsd.
De manier waarop een van de gemeenschappen de andere gemeenschap in het buitenland probeert zwart te maken kan enkel tot de conclusie leiden dat het land enkel nog geconfederaliseerd een kans heeft te blijven bestaan .

http://www.deredactie.be/cm/de.redac...itiek/1.306567
Stille overgang naar gematigd confederalisme

za 17/05/08 - Deze week sprong de wereldvreemde conclusie van de rapporteurs van de Raad van Europa in het oog. Blijkbaar volstonden al hun gesprekken niet om duidelijk te maken dat het in deze zaak om taalwetgeving en niet om lokale autonomie ging. Maar het is vooral een ander gesprek dat relevant is voor de koers van politiek België.
"De federale staat is niet langer de zon waarrond de deelstaten draaien, het zijn de deelstaten die het centrum vormen en de federale staat "stelt zich dienstbaar op" tegenover hen."

Met die laatste zin bracht Kris Peeters in De Standaard van 31 augustus 2007 zijn copernicaanse revolutie onder woorden. Deze week bracht hij ze wat dichter in de praktijk.

Samen met minister-president Demotte vond hij concrete oplossingen voor een samenwerking tussen Vlaanderen en Wallonië. Het signaal was duidelijk: als Vlaanderen en Wallonië rechtstreeks met elkaar overleggen kan een en ander vooruit gaan. De gesprekken lijken in niets op al die federale ruzie.

Laten we het belang van die samenkomst tussen Mister Vlaanderen en Mister Wallonië niet overdrijven. Het is nog te vroeg en de inhoud is te bescheiden om historische termen in te roepen. Maar deze ontwikkeling is niet zonder belang.

"Als Yves Leterme federaal premier wordt, is hij dus niet mijn baas. Het wordt een volwassen, gelijkwaardige relatie", zei Kris Peeters nog in datzelfde interview in De Standaard.

Zelfs dat is ambitieus: vroeger was de minister-president ondergeschikt aan de federale premier. Maar gelijkwaardigheid is maar een tussenfase op weg naar de copernicaanse omwenteling.



Wissels op de toekomst
Demotte en Peeters zijn niet enkel premier van de twee belangrijkste regionale regeringen in dit land. Ze zijn binnen hun partij ook een wissel op de toekomst.

Voor Peeters is dat overduidelijk. Al moet hij in 2009 eerst nog glansrijk de Vlaamse verkiezingen winnen en een ernstige politieke crisis met verve doorstaan, vooraleer helemaal duidelijk is of hij inderdaad uit het beste politieke hout gesneden is.

Maar dat iedereen dat voorlopig denkt, helpt hem groeien. Hij zal straks mee bepalen hoe hoog de lat ligt waar Leterme over moet. Want het is Peeters die de staatshervorming eerst aan de Vlaamse kiezers moet verkopen. Als die hervorming er komt, tenminste.

Bij de PS is verre van zeker of Demotte ook zo sterk kan worden. De verwachting is alvast dat er een felle strijd zal losbarsten over de opvolging van Di Rupo. De machtspositie van Di Rupo is fors verzwakt, de discussie over zijn vervanging trekt aan. Demotte zal daarbij wellicht concurrentie krijgen van Laurette Onkelinx en misschien wel van klimaatminister Paul Magnette, volgens sommigen een mannetje van Di Rupo.

Zoals het leiders past die te lang in het zadel zitten en niet tegen hun verlies kunnen, wil Di Rupo zijn opvolger graag zelf aanduiden. Dat Demotte een van de dragers zal zijn van de copernicaanse revolutie die Peeters op het oog heeft, is dus nog niet zo zeker.

Maar dat die omwenteling er komt, staat wel in de sterren geschreven. Het is een stille overgang naar een gematigd confederalisme. De bizarre conclusies van enkele ondeskundige rapporteurs van de Raad van Europa zijn in het licht daarvan bijna betekenisloos. Laten we ons daarover dus niet te veel opwinden.

Natuurlijk is het imago van een expertregio in het buitenland belangrijk. Maar geld heeft geen kleur. Laten we zaken doen, denken ze daar. Precies wat Peeters en Demotte ook begrepen hebben.

Carl Devos

[azert]

Ik geloof dat het in De Standaard was, dat men schreef dat Demotte meewerkt; juist om aan te tonen dat de huidige staatshervorming in federaal België volstaat en dat er nu al heel wat kan tussen de deelstaten zodat er geen verdere staatshervorming meer nodig is.

[Jan Meuleman]

Oorspronkelijk geplaatst door Luc Bekaert

De manier waarop een van de gemeenschappen de andere gemeenschap in het buitenland probeert zwart te maken kan enkel tot de conclusie leiden dat het land enkel nog geconfederaliseerd een kans heeft te blijven bestaan .

Ik geloof nooit dat de franstaligen het profitariaat zullen stopzetten

[azert]

Oorspronkelijk geplaatst door Jan Meuleman

Ik geloof nooit dat de franstaligen het profitariaat zullen stopzetten

Het zal in hun genen zitten want bijna de helft van de Walen heeft een Vlaamse naam.

[Jan Meuleman]

Oorspronkelijk geplaatst door FDF-erke

Het zal in hun genen zitten want bijna de helft van de Walen heeft een Vlaamse naam.

Het is de andere helft welke profiteert.

[azert]

Oorspronkelijk geplaatst door Jan Meuleman

Het is de andere helft welke profiteert.

Bij die sjoemelende schepenen uit Charleroi zaten opvallend veel Vlaamse namen.

[Txiki]

Oorspronkelijk geplaatst door azert

Het zal in hun genen zitten want bijna de helft van de Walen heeft een Vlaamse naam.

Dan kan er tóch gesproken worden van Vlaamse roots!

[Knuppel]

Oorspronkelijk geplaatst door azert

Het zal in hun genen zitten want bijna de helft van de Walen heeft een Vlaamse naam.

D�*t zal dan de reden zijn!
Wallonië is vandaag een volk dat verarmd werd dankzij de Vlamingen die naar Wallonië trokken. Het is slechst toeval dat de kleine helft die in Vlaanderen bleef Vlaanderen rijk genoeg maakte om heel Belgique te laten meeprofiteren.

[Jan Meuleman]

Oorspronkelijk geplaatst door Txiki

Dan kan er tóch gesproken worden van Vlaamse roots!

We moeten dus Charleroi gaan claimen.

[Txiki]

Oorspronkelijk geplaatst door Jan Meuleman

We moeten dus Charleroi gaan claimen.

Minstens! Eindelijk heb ik door dat ze gelijk hebben. Dubbel gelijk:

Les Flamands nous avons quité la Flandre

en

We schuiven de taalgrens almaar op. Vanaan de kust tot aan de grens met Duitsland.

Potverdorie, wat een nieuwe inzichten doe ik hier op!

[Knuppel]

Oorspronkelijk geplaatst door azert

Bij die sjoemelende schepenen uit Charleroi zaten opvallend veel Vlaamse namen.

Juist.
En ze kenden zelfs nog nederlands.
Ze hadden nog die unieke, Vlaamse bedelaarsmentaliteit.
En voor de rest natuurlijk allemaal neonazi's.

[Kazan]

Nomen est omen!

[Knuppel]

Oorspronkelijk geplaatst door Luc Bekaert

De gedachten rijpen niet in het minst bij de politologen zelf zoals Carl Devos die voor kort nog het unionistisch federalisme had omhelsd.
De manier waarop een van de gemeenschappen de andere gemeenschap in het buitenland probeert zwart te maken kan enkel tot de conclusie leiden dat het land enkel nog geconfederaliseerd een kans heeft te blijven bestaan .

http://www.deredactie.be/cm/de.redac...itiek/1.306567
Stille overgang naar gematigd confederalisme

za 17/05/08 - Deze week sprong de wereldvreemde conclusie van de rapporteurs van de Raad van Europa in het oog. Blijkbaar volstonden al hun gesprekken niet om duidelijk te maken dat het in deze zaak om taalwetgeving en niet om lokale autonomie ging. Maar het is vooral een ander gesprek dat relevant is voor de koers van politiek België.
"De federale staat is niet langer de zon waarrond de deelstaten draaien, het zijn de deelstaten die het centrum vormen en de federale staat "stelt zich dienstbaar op" tegenover hen."

Met die laatste zin bracht Kris Peeters in De Standaard van 31 augustus 2007 zijn copernicaanse revolutie onder woorden. Deze week bracht hij ze wat dichter in de praktijk.

Samen met minister-president Demotte vond hij concrete oplossingen voor een samenwerking tussen Vlaanderen en Wallonië. Het signaal was duidelijk: als Vlaanderen en Wallonië rechtstreeks met elkaar overleggen kan een en ander vooruit gaan. De gesprekken lijken in niets op al die federale ruzie.

Laten we het belang van die samenkomst tussen Mister Vlaanderen en Mister Wallonië niet overdrijven. Het is nog te vroeg en de inhoud is te bescheiden om historische termen in te roepen. Maar deze ontwikkeling is niet zonder belang.

"Als Yves Leterme federaal premier wordt, is hij dus niet mijn baas. Het wordt een volwassen, gelijkwaardige relatie", zei Kris Peeters nog in datzelfde interview in De Standaard.

Zelfs dat is ambitieus: vroeger was de minister-president ondergeschikt aan de federale premier. Maar gelijkwaardigheid is maar een tussenfase op weg naar de copernicaanse omwenteling.



Wissels op de toekomst
Demotte en Peeters zijn niet enkel premier van de twee belangrijkste regionale regeringen in dit land. Ze zijn binnen hun partij ook een wissel op de toekomst.

Voor Peeters is dat overduidelijk. Al moet hij in 2009 eerst nog glansrijk de Vlaamse verkiezingen winnen en een ernstige politieke crisis met verve doorstaan, vooraleer helemaal duidelijk is of hij inderdaad uit het beste politieke hout gesneden is.

Maar dat iedereen dat voorlopig denkt, helpt hem groeien. Hij zal straks mee bepalen hoe hoog de lat ligt waar Leterme over moet. Want het is Peeters die de staatshervorming eerst aan de Vlaamse kiezers moet verkopen. Als die hervorming er komt, tenminste.

Bij de PS is verre van zeker of Demotte ook zo sterk kan worden. De verwachting is alvast dat er een felle strijd zal losbarsten over de opvolging van Di Rupo. De machtspositie van Di Rupo is fors verzwakt, de discussie over zijn vervanging trekt aan. Demotte zal daarbij wellicht concurrentie krijgen van Laurette Onkelinx en misschien wel van klimaatminister Paul Magnette, volgens sommigen een mannetje van Di Rupo.

Zoals het leiders past die te lang in het zadel zitten en niet tegen hun verlies kunnen, wil Di Rupo zijn opvolger graag zelf aanduiden. Dat Demotte een van de dragers zal zijn van de copernicaanse revolutie die Peeters op het oog heeft, is dus nog niet zo zeker.

Maar dat die omwenteling er komt, staat wel in de sterren geschreven. Het is een stille overgang naar een gematigd confederalisme. De bizarre conclusies van enkele ondeskundige rapporteurs van de Raad van Europa zijn in het licht daarvan bijna betekenisloos. Laten we ons daarover dus niet te veel opwinden.

Natuurlijk is het imago van een expertregio in het buitenland belangrijk. Maar geld heeft geen kleur. Laten we zaken doen, denken ze daar. Precies wat Peeters en Demotte ook begrepen hebben.

Carl Devos

Over de grond van de zaak dan....

Er was een tijd dat ook Leterme de Vlaamse kaart trok. (zie mijn ondertiteling)
Die tijd was om een of ander reden snel voorbij.

Het gaat dus om geld 'hebben Peters en Demotte begrepen'. Geld 'dat geen kleur heeft'. Vlaamse euro's zien er idd niet anders uit dat Europese. Het blijven wel de Franstaligen die er Vlaanderen in Belgique om willen vastnagelen. Zolang dat zo blijft kan tenminste de verfransings-en uitbreidingsdruk blijven doorgaan.

Stille overgang naar gematigd confederalisme.

ALS er sprake is van een stille overgang, dan is het volgens mij enkel in de hoofden van 'politologen' zoals Carl Devos. En dan nog omdat dit soort systeemslaven geen andere uitweg meer zien.
Alleen al het feit dat heel goed beseft wordt dat Demotte het in Wallonië nog lang niet voor het zeggen heeft spreekt boekdelen. Bovendien heeft Demotte via zijn gezondheidsbeleid bewezen dat Vlaanderen nog altijd in de eerste plaats dient om geplukt te worden ten voordele van Demotte's eigen, Waalse volk.
Vergeet dus die stille overgang maar. De Franstaligen zullen ook d�*t niet aanvaarden. Met alle gevolgen van dien.

Eén ding is mij echter overduidelijk: het kiesvee moet volgend jaar naar de stembus.

Daarstraks beschreef iemand op dit forum de enige remedie om de Franstaligen de plaats te wijzen die ze anders NOOIT zullen leren kennen: namelijk deze:

De enige manier om (internationaal) serieus genomen te worden is de onafhankelijkheid.

Waarop een tsjeef type Peeters en De Vos antwoordde:

Dat begin ik ook meer en meer te denken ....

Als Vlaamse regio door Franstalig Belgique ernstig genomen worden is niet alleen moeilijker dan internationaal. Het is onmogelijk zolang op één of ander manier aan dit onmogelijke land wordt vastgehouden.