Het denken daagt U uit.

[filosofisch verzet]

Het denken daagt U uit
Vandaag viel de zeshonderdste spreuk van de Bond Zonder Naam in de bus. “Waar begint een betere wereld ?”, was de vraag. Als mogelijk antwoord kon je één van de drie bolletjes vóór een mogelijke oplossing aankruisen : bij de buren/in de Wetstraat/bij jezelf. Trek jezelf misschien even terug en denk er eens over na. Ik kwam tot het volgende besluit : bij jezelf. Want je ben een buur en diegenen die in de Wetstraat belanden dat beslis jijzelf toch voor een stuk, beste lezer. Als je dus zonder interesse en kennis van zaken voor je kleine en grote omgeving naar verkiezingen binnen een partij of bond of voor het parlement trekt, zal je waarschijnlijk stemmen voor een Wetstraat van het ego.
Zo kunnen we doorgaan met nieuwe denkvragen.
'Komen er in België verkiezingen aan ' ? Wie weet, want de minister van landsverdediging is niet in zijn krijgshaftige gewone doen, hij laat weten geen grondtroepen naar Afghanistan te sturen. Dat zijn we dus gewoon in elektorale tijden. Binnenkort beginnen hier te lande weer de 'pest-de-andere-Belg'-spelletjes. Zou men niet al afgesproken hebben het landje verder weg van een goed voorbeeld voor de rest van de wereld laten te evolueren ? Ik wens echt dat men morgen 'in de Walen' aardolie vind. Een doordenker die U als positieve lezer zonder verpinken binnenpretjes bezorgd.
De Olympische Spelen zitten er inmiddels op. Om, als het ware, het einde van dit feest van internationale 'verbroederzustering' kracht bij te zetten, landen er in een paar Hagelandse dorpen een 24-tal ooievaars op de vooravond van de sluitingsdag. Ze leken ons imposerende, soms muzikaal klepperende roffelaars der hoop. Ze waren wel niet met 2008 zoals in China, maar hun verschijning op hun weg naar 't zuiden was van een majestueuze pracht. 'Brengers van het nieuwe leven' , laat het ons hopen. Hoe groot is de kans dat het de mens en de mensheid de volgende vier jaar lukt om ,om te beginnen mekaars grenzen niet binnen te vallen en de mensen die aan 1euro per dag leven uit hun onmenselijke zware levens te lichten” ? Een nieuwe vraag voor U en bedenk er metteen enkele oplossingen bij.
Waar kunnen we ons nog mee bezighouden als U tot de slotsom komt dat het weer niet zal lukken ? Met voorkomen dat we kanker krijgen ? Hoe meer magere Hein om me heen, niet eens bejaarde mensen wegmaait, hoe meer ik genegen ben om te denken dat wijzelf het deel niet-genetisch bepaalde oorzaken van deze ziekte in de hand hebben. Onze suiker moet wit zijn en daarom wordt hij met een soort zwavelzuur bewerkt. Gezonde suiker is bruin dacht ik. Ons fruit moet zo mooi zijn als het velletje van een miss ik weet niet wat...als we het sproeien zouden laten zou de natuur zich na een tijdje herstellen en welliswaar nog fruit met puistjes geven, maar toch zouden we geruster kunnen zijn. Stro hebben we niet zoveel meer nodig, want onze beesten, soms echte bodybuilders doen hun behoeften rechtstreeks in de kelders...dus bespuiten we het maar zodat het graan zo hoog niet meer wordt. Heeft U ook al van die maïsvelden van een hoogte waar een giraffe zich niet moet voor bukken gezien ? Genetisch gemanipuleerd ? In Duitsland verhuist men bijenkolonies tijdens bepaalde periodes al naar de steden om al die redenen, want hun aantallen kennen een ernstige terugloop.
Een klein beetje een filosofische, nadenkende houding over het leven en wat je ermee ten goede doen kan, zou misschien net dat grammetje meer kunnen zijn dat de weegschaal van onze individuele én gezamenlijk te bepalen toekomst in het voordeel van positieve ontwikkelingen kan doen omslaan. Als ik de links op mijn blog en andere blogs bekijk, merk ik dat heel velen er op hun manier al mee bezig zijn...dat U wel degelijk nadenkt over gebeurtenissen bijvoorbeeld. We zijn allen een druppel, soms in een waterval en dat hebben we te ondergaan, maar soms zijn we een druppel op een tuintje nat mos op een rots in de rivier, waar we lekker traag zonnen en nadenken kunnen. Octo http://filosofischverzet.skynetblogs.be

[Elio di Supo]

Oorspronkelijk geplaatst door filosofisch verzet

Hoe groot is de kans dat het de mens en de mensheid de volgende vier jaar lukt om ,om te beginnen mekaars grenzen niet binnen te vallen en de mensen die aan 1euro per dag leven uit hun onmenselijke zware levens te lichten” ? Een nieuwe vraag voor U en bedenk er metteen enkele oplossingen bij.[/url]

Veronderstel dat elke Europeaan die leeft boven de armoedegrens maandelijks 20 cent zou storten aan een fonds. Dit fonds zou volgens de klassieke redenering kunnen dienen om allerlei projecten te financieren. Maar we hebben al kunnen vaststellen dat ontwikkelingshulp vaak perverse effecten heeft. Ofwel leggen NGO's eisen op aan lokale besturen; ofwel verdwijnt het geld in de zakken van enkele corrupte gezagsdragers; ofwel worden plaatselijke economieen kapotgemaakt. Of worden zelfs bedenkelijke wapentransacties bekostigd met fondsen bestemd voor ontwikkelingshulp.

Neen; dan lijkt het mij democratischer om met dat geld een maandelijkse lotto te organiseren, naar analogie met Euro-millions. Iedereen heeft gelijke winstkansen en beheert dat geld naar eigen goeddunken. In positieve termen zouden er aldus maandelijks een aantal millionairs worden gecreeerd in de derde wereld die op hun beurt met dat geld hun lokale economie gaan ondersteunen. De meest ondernemenden zouden zelfs aldus werkgelegenheid kunnen creeren.

Je zou kunnen opperen dat dit een kaste van nieuwe rijken doet ontstaan. Maar ik geloof dat er ook iets bestaat als een multiplicator-effect. Het zou alleszins een systeem zijn waarbij zonder enige bemoeienis en regulering een krachtige stimulans zou kunnen ontstaan naar een betere herverdeling van welvaart. Uiteraard zal het slechts in mondjesmaat zijn dat deze nieuwe rijken zullen ontstaan maar men moet ergens beginnen. En ons zou het slechts een luttel bedrag van 2,4 Euro per jaar kosten.

Er moeten wel een aantal praktische regelingen worden getroffen. Zo zou deelname aan deze loterij kosteloos moeten zijn om geen financiele barrieres te scheppen. En deelname moet ook beperkt blijven tot een formulier per persoon. Dit systeem is uiteraard ook niet vrij van mogelijkheden tot corruptie en misbruik. Zo zouden lokale overheden kunnen beslissen tot excessieve belastingen op winsten. Wat meteen een andere vraag doet ontstaan. Hoever kunnen we gaan om deze mensen te verplichten zich te laten helpen.