Links: te academisch gerichte programma's?

[RodeLantaarn]

Onlangs las ik in Knack dat de traditionele arbeiders-achterban van Links steeds meer voor de populistische partijen kiezen. Door dit deel van de bevolking wijs te maken dat ook zij goede sociale standpunten hebben (waar ik in zekere zin echt aan twijfel, ik denk eerder aan subtiele leugens), snoepen ze deze kiezers af die de hedendaagse standpunten van de linkse partijen te academisch vinden. De conclusie van het artikel vertelt dat men zich inderdaad beter bezig houdt met handjes schudden dan met nadenken (wat ik een zeer triestige evolutie vind).Nu is mijn vraag: vind je dat Links zich meer "populair" moet opstellen?

[Dr. Strangelove]

Ik denk dat het zeer triestig zou zijn als je persé populistisch zou moeten zijn om populair te zijn.

Het is toch mogelijk om tegelijk in een verstaanbare taal de bevolking aan te spreken, en het over thema's te hebben die leven bij de mensen, en tegelijkertijd ook serieuze, 'intellectuele' analyses te maken van de maatschappelijke problemen?

Meestal zal je wel twee verschillende soorten mensen nodig hebben om dit te kunnen doen. De radicaal-linkse politici die tegelijk communicator én ideoloog zijn, zijn zeldzaam, jammer genoeg.

[Pelgrim]

wat is populisme?

[FallenByTheHand]

Populisme is zeggen wat het volk denkt en daarmee stemmen halen. Het kan echter fragiel zijn als de publieke opinie omslaat, dit vooral wanneer populisme het enige is dat je hebt. Je kunt spreken over rechts-populisme (Wilders, Fortuyn, Dedecker, ook een elemant populisme aanwezig bij het VB) en over links-populisme (Chavez, Morales).


Links-populisme gebruikt geen overgangsbenadering. Via een overgangsbenadering probeer de je massa bewuster te maken niet door alleen revolutie te schreeuwen maar die ideeën en eisen naar voor te schuiven die een tikkeltje meer ontwikkeld zijn dan het huidige bewustzijn onder de massa's. Sommige groepen die deze tactiek niet hanteren schiften tussen gauchisme en populisme/opportunisme.

[Burkide]

Oorspronkelijk geplaatst door Dr. Strangelove

Meestal zal je wel twee verschillende soorten mensen nodig hebben om dit te kunnen doen. De radicaal-linkse politici die tegelijk communicator én ideoloog zijn, zijn zeldzaam, jammer genoeg.

Twee soorten mensen... met op termijn twee belangroepen binnen dezelfde formatie?

[Sjaax]

Oorspronkelijk geplaatst door RodeLantaarn

Onlangs las ik in Knack dat de traditionele arbeiders-achterban van Links steeds meer voor de populistische partijen kiezen. Door dit deel van de bevolking wijs te maken dat ook zij goede sociale standpunten hebben (waar ik in zekere zin echt aan twijfel, ik denk eerder aan subtiele leugens), snoepen ze deze kiezers af die de hedendaagse standpunten van de linkse partijen te academisch vinden. De conclusie van het artikel vertelt dat men zich inderdaad beter bezig houdt met handjes schudden dan met nadenken (wat ik een zeer triestige evolutie vind).Nu is mijn vraag: vind je dat Links zich meer "populair" moet opstellen?

Een voor de hand liggende vraag is:

Oorspronkelijk geplaatst door Pelgrim

wat is populisme?

Daar kan niet meteen een antwoord op worden gegeven. Maar wellicht heeft het met thematiek te maken. Dat betekent niet dat de standpunten van links te academisch zijn, maar dat verschillende politieke thema's een andere nadruk zouden bekomen.

In mijn optiek zijn de traditionele linkse hoofdthema's werk en inkomen. Bij de populistische partijen liggen die belangrijke thema's meer op het vlak van veiligheid en segregratie van bevolkingsgroepen. Ik denk dat links aan die laatste thema's meer aandacht moet besteden. Linkse politiek moet meer behelzen dan brood alleen. En dan niet slechts lippendienst daar aan bewijzen door te zeggen dat over andere thema's ook een paragraaf is opgenomen. In de linkse politieke programma's moet evenzeer veiligheid en het allochtonenvraagstuk centraal staan als de tradionele thema's van werk en inkomen.

[Pølle]

Komaan zeg, gaan we nu discussiëren over wat populisme is? Alstublieft he. Zoek het eens op wikipedia of in een woordenboek als je niet weet wat populisme betekent.

Het is wel opvallend dat de arbeiderspartijen van weleer een zodanige evolutie hebben gekend dat nu nagenoeg enkel hoogopgeleiden ervoor stemmen. Alleszins iets om over na te denken voor links ...

[Groentje-18]

Oorspronkelijk geplaatst door Dr. Strangelove

Ik denk dat het zeer triestig zou zijn als je persé populistisch zou moeten zijn om populair te zijn.

Ik denk dat het wel zo is ...
'Keep it stupid simple' enzovoort is nog altijd één van de belangrijkste leuzes van markingstrategiëen en deze mensen mikken op de groepen die ze het makkelijkst kunnen aanzetten tot de aankoop van hun product of dienst...
Je moet het ook zien in termen van verdeeldheid van een eigenschap over de populatie. De meeste mensen zijn niet hoogopgeleid en hebben geen ingewikkeld sociaal-psychologische theorieën gezien die bepaalde maatschappelijke fenomenen verklaren. Als dan iemand met een simpel buikgevoeltheorietje op de proppen komt klinkt dat veel aannemelijker. En iedereen heeft één stem. Bij LDD hebben ze dat heel goed begrepen, al betwijfel ik of ze het zelf beseffen...

Het is toch mogelijk om tegelijk in een verstaanbare taal de bevolking aan te spreken, en het over thema's te hebben die leven bij de mensen, en tegelijkertijd ook serieuze, 'intellectuele' analyses te maken van de maatschappelijke problemen?

Dat weet ik niet. Het zit 'm er ook in de kiezers te kunnen overtuigen op een mum van tijd. 'Ingewikkelde' theorieën kan je nu eenmaal niet in twee woorden op een pamflet schrijven, uitdelen en dan maar hopen dat iedereen het gaat lezen. Dat doen mensen niet. En als ze het doen en het zijn 'rechtse kiezers (type V.B.) zullen ze het toch niet geloven, hoogstwaarschijnlijk zien als een complot of naïviteit/domheid en elk wetenschappelijk bewijs wegwuiven door hun persoonlijke ervaring van om de hoek die zoveel belangrijker en duidelijker was... Een ingewikkelde boodschap is maw veel moeilijker over te brengen dan een makkelijke, en beide partijen krijgen allemaal maar evenveel tijd om die boodschap over te brengen.

Meestal zal je wel twee verschillende soorten mensen nodig hebben om dit te kunnen doen. De radicaal-linkse politici die tegelijk communicator én ideoloog zijn, zijn zeldzaam, jammer genoeg.

Ik denk het ook. Ik denk dat er tussen mensen die 'heel slim' (of misschien correcter: 'veel onderricht hebben gehad' en 'mensen die dat niet hebben gehad' sowieso een grote begripskloof is vanuit beide richtingen.

[RodeLantaarn]

Oorspronkelijk geplaatst door Groentje-18

Ik denk dat het wel zo is ...
'Keep it stupid simple' enzovoort is nog altijd één van de belangrijkste leuzes van markingstrategiëen en deze mensen mikken op de groepen die ze het makkelijkst kunnen aanzetten tot de aankoop van hun product of dienst...
Je moet het ook zien in termen van verdeeldheid van een eigenschap over de populatie. De meeste mensen zijn niet hoogopgeleid en hebben geen ingewikkeld sociaal-psychologische theorieën gezien die bepaalde maatschappelijke fenomenen verklaren. Als dan iemand met een simpel buikgevoeltheorietje op de proppen komt klinkt dat veel aannemelijker. En iedereen heeft één stem. Bij LDD hebben ze dat heel goed begrepen, al betwijfel ik of ze het zelf beseffen...



Dat weet ik niet. Het zit 'm er ook in de kiezers te kunnen overtuigen op een mum van tijd. 'Ingewikkelde' theorieën kan je nu eenmaal niet in twee woorden op een pamflet schrijven, uitdelen en dan maar hopen dat iedereen het gaat lezen. Dat doen mensen niet. En als ze het doen en het zijn 'rechtse kiezers (type V.B.) zullen ze het toch niet geloven, hoogstwaarschijnlijk zien als een complot of naïviteit/domheid en elk wetenschappelijk bewijs wegwuiven door hun persoonlijke ervaring van om de hoek die zoveel belangrijker en duidelijker was... Een ingewikkelde boodschap is maw veel moeilijker over te brengen dan een makkelijke, en beide partijen krijgen allemaal maar evenveel tijd om die boodschap over te brengen.



Ik denk het ook. Ik denk dat er tussen mensen die 'heel slim' (of misschien correcter: 'veel onderricht hebben gehad' en 'mensen die dat niet hebben gehad' sowieso een grote begripskloof is vanuit beide richtingen.

Helemaal juist, en daarom ik me net af wat versnipperd links moet doen/zeggen om de mensen te laten inzien dat hetgene wat de rechtse partijen beweren over links net datgene is wat zij zelf doen...

[jamás será vencido]

Oorspronkelijk geplaatst door RodeLantaarn

Onlangs las ik in Knack dat de traditionele arbeiders-achterban van Links steeds meer voor de populistische partijen kiezen. Door dit deel van de bevolking wijs te maken dat ook zij goede sociale standpunten hebben (waar ik in zekere zin echt aan twijfel, ik denk eerder aan subtiele leugens), snoepen ze deze kiezers af die de hedendaagse standpunten van de linkse partijen te academisch vinden. De conclusie van het artikel vertelt dat men zich inderdaad beter bezig houdt met handjes schudden dan met nadenken (wat ik een zeer triestige evolutie vind).Nu is mijn vraag: vind je dat Links zich meer "populair" moet opstellen?

Dat het socialisme vooral wordt aangehangen door mensen die nadenken en hoger geschoolden, typeert dat het socialisme een theorie is die het populisme overstijgt. Toch valt deze theorie gemakkelijk populair te verwoorden. Ik geef graag een voorbeeld aan de hand van de toespraak van jan marijnissen op de gentse feesten...

http://www.janmarijnissen.nl/2007/07...ussie-in-gent/

Socialisme is iets waarin je jezelf kan herkennnen

Mij is door de organisatie de vraag gesteld: Is er toekomst voor het socialisme? Mijn antwoord is: Voor mensen die zich het versterken van menselijke waardigheid, gelijkwaardigheid en solidariteit ten doel stellen, zal er altijd toekomst zijn

Daden zijn belangrijker dan woorden.

Ik moet u bekennen dat ik mijzelf zelden als socialist aanduidt. Ik vind het te pretentieus, maar ook ongemakkelijk omdat het me in ’n hokje plaatst. Niet iedereen denkt hetzelfde over de inhoud van dat ‘hokje’. Ik vind ook dat ‘socialisten’ geen beter soort mensen zijn. Maar ook… Niet wat je zegt dat je bent maar datgene wat je doet bepaalt, volgens mij, wat je bent.

Distantieer je duidelijk van wandaden in het verleden,
zonder dat je de positieve elementen daaruit dient weg te gooien,
leg echter de nadruk op het afstand nemen van het negatieve:

Om te beginnen, ik ben een socialist van deze tijd. Ik hecht me niet aan oude vormen en gedachten over het socialisme als heilsleer, als onvermijdelijke, noodzakelijke geschiedenisontwikkeling, als blauwdruk voor een paradijs op aarde. Ik ken het verleden van de socialistische beweging. Ik heb er veel respect voor, en ik heb er minstens evenveel ernstige kritiek op. Onder de banier van het socialisme zijn grote gedachten geboren en grote daden gesteld; evenzeer heeft de vlag van het socialisme veel te vaak een vreselijke lading toegedekt.

De schrikbeelden die mensen met socialisme linken keur je duidelijk af:

Wat te denken van het zogenaamde ‘reëel bestaande socialisme’, waar, zoals ik in mijn boek ‘Tegenstemmen’ in 1996 schreef, de vrije gedachtewisseling vervangen was door de ijzige kou van de absolute waarheden? Waar democratie een loos en voos woord was en tirannie, bureaucratie en onderdrukking van de menselijke waardigheid heersten. U begrijpt: ik heb geen traan gelaten toen dit systeem aan eigen onmacht, en door de weigering van mensen om er nog langer voor te buigen, ten onder ging.

Tegelijkertijd toon je aan dat wat tot hier toe door de sociaal democraten als socialisme is naar voren geschoven, ook valt af te keuren.

Maar wat te denken van al die socialistische partijen en hun politici die hun idealen bij het oud vuil zetten en zich transformeerden tot doorgaans buitengewoon cynische politici, die het op een akkoordje gooiden met de neoliberale partijen. Zij besloten, willens en wetens, mee te helpen bij de ombouw, zeg maar afbraak, van de naoorlogse verzorgingsstaat. Zij toonden lak te hebben aan hun voorgangers, die hun beste krachten hadden gegeven voor de opbouw van een beschaafde samenleving. Respect voor de strijd die er door zoveel dappere, opofferingsgezinde mensen vóór hen was geleverd, was en is vaak ver te zoeken.

Eén ding staat voor mij vast: onwaarachtigheid en socialisme accorderen niet. Ik heb de naam nogal open en direct te zijn, maar ik kan dat niet als handicap zien. Als socialisme de beweging naar meer menselijke waardigheid, gelijkwaardigheid en solidariteit is, dan is het daarmee ook een beweging van democratisering, van transparantie. Het is geen beweging van mensen voor de gek houden, ze als stemvee gebruiken en daarna weer even zo gemakkelijk aan de kant schuiven.

bekritiseer het liberalisme op eenvoudige wijze

Een paar jaar geleden publiceerde ik het boek ‘Nieuw Optimisme’. In het boek schetste ik onze politieke plaats. Ik formuleerde - tegenover de sombermansverhalen van de heersende macht - de gedachte dat er eigenlijk reden was om de toekomst met optimisme te bezien. Indien we bereid zouden zijn een aantal zaken fundamenteel anders aan te pakken en afscheid te nemen van het neoliberale gedachtegoed en de dito politieke praktijk.

Geef hoop op een beter alternatief

Het uitkomen van ‘Nieuw Optimisme’

socialisme is er voor de gewone mensen

Eén wezenlijk aspect van mijn socialisme is de emancipatie van gewone mensen, vrouwen, mannen en hun kinderen, zodat ze fatsoenlijk kunnen wonen en eten, hun kinderen naar een goede school kunnen laten gaan, zelf toegang hebben tot cultuur en meer van dat soort dingen. Met andere woorden: socialisten zetten zich in om de voorwaarden te creëren waaronder de homo universalis een kans krijgt. Laten we de zaken zó regelen dat ze vanzelfsprekend worden: goed onderwijs, goede en beschikbare zorg, fatsoenlijk openbaar vervoer, sociale zekerheid, om ’n paar belangrijke zaken te noemen.

toon aan dat het iberalisme dat niet is

Waarom al dat ingewikkelde gedoe met zogenaamde keuzevrijheid, die de neoliberalen ons opdringen en waarvoor ze inmiddels in het Europese Brussel een machtige bondgenoot hebben zitten? Die keuzevrijheid is een eufemisme voor ‘marktwerking’. Grote delen van de publieke sector zijn daaraan nu overgeleverd. Vrijwel geen van de beloofde voordelen is uitgekomen. Nadelen zien we des te meer.

iedereen wenst graag sociaal te zijn

Een ander aspect van mijn socialisme gaat over de mens als zodanig. Ik doel op de vaststelling dat de mens een sociaal wezen is. Uit die vaststelling vloeit een visie op de samenleving voort. Een visie dat de samenleving er een dient te zijn waarin sociaal gevoel gehonoreerd in plaats van gekleineerd wordt en als waarde in zich wordt geregistreerd en gerespecteerd. Het doorgeslagen individualisme staat haaks op deze benadering.

open de ogen van mensen

Er

�*s reden voor Nieuw Optimisme, nadat in de achterliggende jaren het sociale denken, het socialisme, overal in de verdediging werd gedrukt door het als een vloedgolf over ons komende neoliberalisme. Inmiddels zijn voor veel mensen de nadelen van dat neoliberalisme zo duidelijk dat een kentering niet kan uitblijven. De vergroting van de inkomensverschillen, de terugtredende overheid, de afbraak van de sociale zekerheid, de ontmanteling van de publieke sector, de liberaliseringen, privatiseringen en de propaganda voor de ieder-voor-zich-mentaliteit hebben veel mensen de ogen geopend.

laat blijken dat je mening door een meerderheid wordt gedragen

In mijn land treffen deze mensen elkaar steeds vaker in mijn partij. Maar het is breder: ook in de vakbonden, de kerken, de sociale organisaties dringt het besef door dat na al het neoliberale de tijd gekomen lijkt dat we ons weer veel meer op het sociale gaan richten.

geef mensen mee verantwoordeijkheid, het gevoel dat zij het verschil kunnen maken

Ze onderkennen dat we verstrikt geraakt zijn in ’n net van leugens over de samenleving. De leugen dat we onze ouderen fatsoenlijk behandelen. De leugen dat we fatsoenlijk omgaan met dieren, natuur en milieu. De leugen dat we onze kinderen geven waar ze recht op hebben, een eerlijke kans in het leven. De leugen dat we eerlijk handel drijven met de Derde Wereld. De leugens rond de oorlogen in Irak en Afghanistan.

Deze mensen beginnen steeds meer te beseffen dat als we die leugens nog langer accepteren, we gaandeweg even schuldig worden als degenen die ze hebben bedacht. Dat besef doet een groot beroep op ieders verantwoordelijkheid. Ik mag mensen daar graag op wijzen. We moeten weg van het wegkijken en zaken onder ogen willen en durven zien.

En dit soort voorbeelden is het prachtig om mensen popuair toe te spreken:

Daartoe hoort ook dat we aanwijzen wat we met zijn allen nu echt waardevol vinden in het leven. Dat zijn in ieder geval niet de zaken die de commercie ons aanpraat. Daarbij gaat het vaak om surrogaat. Ik ben er ten diepste van overtuigd dat we met z’n allen eigenlijk veel meer hechten aan het Bruto Binnenlands Geluk dan aan het door de politici en economen op een voetstuk geplaatste Bruto Binnenlands Product. Zoals u weet: het BBP rekent het grootbrengen van varkens wel mee, maar het opvoeden van kinderen niet…

Vraag iemand wat z’n drie belangrijkste geluksmomenten in z’n leven tot nu toe waren. Zal hij zeggen ‘de auto die ik toen kocht’ of kiest hij voor het eindexamendiploma van zijn dochter? Vindt hij de gewerkte overuren en het geld dat dit opleverde, essentieel - of toch veel meer de uren die hij kon vrijmaken om zijn moeder te helpen op weg naar haar dood? Hoe groot acht u de kans dat iemand de kennismaking met zijn partner minder belangrijk acht dan de bouw van de tweede badkamer? Denkt u zelf even na: waar bent u de laatste tijd écht gelukkig van geworden? En had dat met geld of met mensen te maken?

Ik weet me in mijn opvattingen gesteund door onderzoek van het Nederlandse Sociaal en Cultureel Planbureau (SCP). Dat stelt keer op keer vast dat Nederlanders de voorkeur geven aan een samenleving met gevoel voor gemeenschapszin boven een prestatiemaatschappij. Voor sommige van onze politici is dat een wonderlijke uitkomt, maar als je geregeld onder de mensen komt, dan kun je er niet door verrast zijn.

Allicht willen de meeste mensen liever zo’n samenleving. Ook als het betekent dat hun materiële welvaart wellicht minder snel groeit of wat anders verdeeld moet worden. Onderzoekers stellen keer op keer vast dat mensen hopen op een samenleving met meer solidariteit, veiligheid, herstel van normen en waarden en behoud van voorzieningen en sociale zekerheid.

Ze hópen erop maar tegelijkertijd vrezen ze ervoor, zijn ze benauwd dat het tegendeel zal gebeuren. Niet gek, na al die jaren neoliberale politiek. Maar zie hier dan ook meteen waarom er zoveel basis blijkt te zijn voor het gedachtegoed en de dadendrang van mijn partij.

laat zien hoe het realistisch anders kan:

Ons laatste verkiezingsprogramma heette ‘een beter Nederland voor hetzelfde geld’. Daarin bewezen we dat voor hetzelfde geld dat de regering uittrok voor háár beleid er ook een heel ander, menselijker en socialer beleid te voeren valt. Het was pikant dat we het volgens de rekenmeesters van het Nederlandse Centraal Planbureau, zelfs beter deden dan de neo-liberalen van de VVD. Daarmee logenstraften we het idee dat socialisten een hoofd vol ideeën altijd combineren met een gat in de hand.

Ik ben er van overtuigd dat het niet steeds hoort te gaan over méér financiële middelen maar eerder over ‘n betere verdeling van de besch�*kbare middelen. In het rijke Westen hebben we samen onderhand zat. We delen het alleen niet samen. D�*t moeten we doen: beter verdelen van middelen én ook van macht.

toon aan waar de schuld ligt:

De samenleving wordt nu voortdurend op kosten gejaagd omdat te weinig mensen te veel macht bezitten en niet in staat zijn een visie op de middellange, laat staan de lange termijn te ontwikkelen. We zijn in de greep van het aandeelhouderskapitalisme en de fast buck geraakt, waarin het niet gaat over morgen en overmorgen, en al helemaal niet over solidariteit en rechtvaardigheid, maar alleen over vandaag. Alles voor vandaag; vandaag voor alles!

Het neoliberalisme heeft het hedendaagse hedonisme gebaard. En daar word je niet vrolijk van. Wat een tobberds, die bedrijfsbazen die zichzelf vette bonussen bezorgen en ondertussen hun bedrijf in de uitverkoop doen aan een ander die ook al niet weet wat het bedrijf produceert, laat staan wie de mensen zijn die de productie leveren.

spreek persoonlijk aan

Hier is sprake van totale vervreemding – en het is tijd dat we dat die mensen eens gaan zeggen. Onze voorouders hebben niet gestreden voor de democratie om honderd jaar later die ten onder te zien gaan aan de tirannie van wat een Duitse sociaal-democraat ooit ‘het roofdierkapitalisme’ noemde.

toon aan hoe dom rechtse standpunten zijn:

Het is gewoon erg onverstandig om zo weinig mensen de baas over zovelen te laten spelen. Als we mensen het recht geven om te stemmen moeten we ervoor zorgen dat die stem er ook echt toe doet. En dat is niet het geval als de echte beslissingen buiten het parlement, op de markt en in afgesloten directiekamers genomen worden. In Nederland mag de sociale dienst wel achter de voordeur komen kijken of er misschien teveel tandenborstels bij de wastafel staan maar een echt kijkje in de keuken van onze ondernemers en geldmagnaten nemen is er niet bij.

Dat noem ik niet meer van deze tijd. En dat beslissingen in bedrijven genomen worden over de hoofden van de werknemers heen is ook ouderwets en contraproductief. Wij willen dus inzicht in wat er in ons bedrijfsleven gebeurt en willen een einde maken aan het feit dat onze economie grotendeels buiten de kaders van onze democratie zijn gang kan gaan

stel iets waar dat iedereen mee akkoord gaat, en neem dat als definitie van socialisme:

Alleen als we beseffen dat de mens meer is dan ‘n homo economicus en we dus ook begrijpen dat ‘n mens meer is dan consument of producent, dan wordt het logischer om de ordening van de samenleving aan de eisen van de nieuwe tijd aan te passen. Daarom heeft socialisme niet alleen een verleden, maar zeker ook ‘n toekomst. In Nederland, in Vlaanderen en ik zou eigenlijk niet weten waar niet.

[Sjaax]

Oorspronkelijk geplaatst door jamás será vencido

http://www.janmarijnissen.nl/2007/07...ussie-in-gent/

Mooie toespraak!

Waarom is er eigenlijk geen Jan Marijnissen in België?

[Pølle]

Oorspronkelijk geplaatst door jamás será vencido

Dat het socialisme vooral wordt aangehangen door mensen die nadenken en hoger geschoolden, typeert dat het socialisme een theorie is die het populisme overstijgt.

Komaan zeg. Dat lijkt me nog iets waar 'links' steeds in de fout gaat: die immer weerkerende vermeende (morele) superioriteit. Je mag denken over blokkers en consorten wat je wilt, maar denk je nu echt dat die mensen niet over hun stem nadenken? Dat lijkt me erg naïef. Blokkers denken allicht net hetzelfde over socialisten, dat het socialisme een ideologie is voor mensen die niet verder denken dan hun neus lang is.

[jamás será vencido]

Oorspronkelijk geplaatst door Polle Tieker

Komaan zeg. Dat lijkt me nog iets waar 'links' steeds in de fout gaat: die immer weerkerende vermeende (morele) superioriteit. Je mag denken over blokkers en consorten wat je wilt, maar denk je nu echt dat die mensen niet over hun stem nadenken? Dat lijkt me erg naïef. Blokkers denken allicht net hetzelfde over socialisten, dat het socialisme een ideologie is voor mensen die niet verder denken dan hun neus lang is.

Ik ben er vast van overtuigd dat ook laaggeschoolden nadenken over hun stem. Ik ben er ook vast van overtuigd dat zij minstens even vaak met problemen in onze samenleving worden gecofronteerd. Ik denk echter wel dat zij op een andere manier aangesproken dienen te worden dan hooggeschoolde. Is dat superieur? Neen, ik denk het niet. Ik veronderstel gewoon dat zij in hun studies minder vaak de oorzaken van problemen leren kennen en minder vaak de meest efficiente oplossingen leren kennen. Daardoor dienen ze op een andere manier benaderd dienen te worden. Zij beschikken immers niet over een bepaalde wetenschappelijke voorkennis, gelukkig beschikken zij echter wel over tal van andere kennis (en evenvaak zelfs meer dan hooggeschoolden).

[Sjaax]

Oorspronkelijk geplaatst door jamás será vencido

Dat het socialisme vooral wordt aangehangen door mensen die nadenken en hoger geschoolden, typeert dat het socialisme een theorie is die het populisme overstijgt. Toch valt deze theorie gemakkelijk populair te verwoorden. Ik geef graag een voorbeeld aan de hand van de toespraak van jan marijnissen op de gentse feesten...

Mooie leerzame populistische toespraak. Hoe suggereer ik veel, maar zeg ik weinig.

Socialisme is iets waarin je jezelf kan herkennen:

Is geen antwoord op zijn eigen vraag. Socialisme impliceert weliswaar menselijke waardigheid, gelijkwaardigheid en solidariteit, maar die zaken zijn niet uniek voor socialisme.
---

Daden zijn belangrijker dan woorden:

Vreemd dat de leider van de Socialistische Partij zich zelden als socialist aanduidt.
---

Distantieer je duidelijk van wandaden in het verleden, zonder dat je de positieve elementen daaruit dient weg te gooien, leg echter de nadruk op het afstand nemen van het negatieve:

Wat blijft er nog over van het socialisme?
---

De schrikbeelden die mensen met socialisme linken keur je duidelijk af:

Oké.
---

Tegelijkertijd toon je aan dat wat tot hier toe door de sociaal democraten als socialisme is naar voren geschoven, ook valt af te keuren:

Socialisme zou een beweging van menselijke waardigheid, gelijkwaardigheid en solidariteit, benevens democratisering en transparantie zijn. Is socialisme eigenlijk een soort D66?
---

bekritiseer het liberalisme op eenvoudige wijze:

Is geen kritiek op het liberalisme. Slechts een verzoek om het neoliberalisme te verwerpen.
---

Geef hoop op een beter alternatief

Oké.
---

socialisme is er voor de gewone mensen

Oké.
---

toon aan dat het liberalisme dat niet is:

Welk beloofd voordeel is niet uitgekomen? Welk nadeel zien we?
---

iedereen wenst graag sociaal te zijn:

Oké.
---

open de ogen van mensen:

Oké.
---

laat blijken dat je mening door een meerderheid wordt gedragen:

Meer op het sociale is niet gelijk aan socialistisch.
---

geef mensen meer verantwoordelijkheid, het gevoel dat zij het verschil kunnen maken:

Dat is wel een goeie over de leugens in de maatschappij. Alleen is persoonlijke verantwoordelijkheid een typisch liberaal begrip. Niet dat je als socialist je daarmee ook niet kan profileren, maar je onderscheidt je er niet mee.
---

En dit soort voorbeelden is het prachtig om mensen populair toe te spreken:

Mooie vergelijkingen. Maar een samenleving met meer solidariteit? Oké. Veiligheid? Oké, maar is vooral een thema dat rechts ook aansnijdt. Wil je veiligheid verzekeren op dezelfde manier als rechts of toch anders? Herstel van normen en waarden? Oude christelijke waarden en normen? Want die heersten er vroeger vooral. Behoud van voorzieningen en sociale zekerheid? Oké, zolang er geen overdadig gebruik of eigenlijk misbruik van wordt gemaakt.
---

laat zien hoe het realistisch anders kan:

Oké.
---

toon aan waar de schuld ligt:

Die beroep op lange termijn visie is goed.
---

spreek persoonlijk aan:

Te populistisch. De democratie gaat niet ten onder. Zij breidt zich langzamerhand uit. Ook de voormalige socialistische Oost-Europese landen kennen nu democratie, of in ieder geval meer democratie.

toon aan hoe dom rechtse standpunten zijn:

Wel heel erg oude retoriek. Gaat de arbeider de ondernemingsbesluiten controleren? En als hij die uitbesteedt aan een instantie, bijvoorbeeld de vakbonden, zijn die dan beter in staat een onderneming te leiden dan een ondernemer? Als ik mijn gootsteen moet laten vervangen, bel ik niet mijn huisarts. Ieder zijn vak tenslotte. Dat wellicht de arts zelfs meer heeft gestudeerd dan de loodgieter, betekent niet dat de arts meer verstand van gootstenen heeft.
---

stel iets waar dat iedereen mee akkoord gaat, en neem dat als definitie van socialisme:

Slap! Een mens is weliswaar meer dan alleen het economische deel, maar hoe dan? Dan maar weer teruggrijpen op die goeie oude ‘nieuwe tijd’.

[abou Anis]

Oorspronkelijk geplaatst door Sjaax

Mooie toespraak!

Waarom is er eigenlijk geen Jan Marijnissen in België?

Wellicht zijn er in België geen opportunisten van dat kaliber. Of ze zijn er niet in geslaagd een hele partij rond dat opportunisme op te bouwen.

[jamás será vencido]

Oorspronkelijk geplaatst door Sjaax

1 Is geen antwoord op zijn eigen vraag. Socialisme impliceert weliswaar menselijke waardigheid, gelijkwaardigheid en solidariteit, maar die zaken zijn niet uniek voor socialisme.


2 Vreemd dat de leider van de Socialistische Partij zich zelden als socialist aanduidt.


3 Wat blijft er nog over van het socialisme?

4Socialisme zou een beweging van menselijke waardigheid, gelijkwaardigheid en solidariteit, benevens democratisering en transparantie zijn. Is socialisme eigenlijk een soort D66?

5 Is geen kritiek op het liberalisme. Slechts een verzoek om het neoliberalisme te verwerpen.

6 Welk beloofd voordeel is niet uitgekomen? Welk nadeel zien we?

7 Meer op het sociale is niet gelijk aan socialistisch.

8 Dat is wel een goeie over de leugens in de maatschappij. Alleen is persoonlijke verantwoordelijkheid een typisch liberaal begrip. Niet dat je als socialist je daarmee ook niet kan profileren, maar je onderscheidt je er niet mee.

9 Mooie vergelijkingen. Maar een samenleving met meer solidariteit? Oké. Veiligheid? Oké, maar is vooral een thema dat rechts ook aansnijdt. Wil je veiligheid verzekeren op dezelfde manier als rechts of toch anders? Herstel van normen en waarden? Oude christelijke waarden en normen? Want die heersten er vroeger vooral. Behoud van voorzieningen en sociale zekerheid? Oké, zolang er geen overdadig gebruik of eigenlijk misbruik van wordt gemaakt.

10 Te populistisch. De democratie gaat niet ten onder. Zij breidt zich langzamerhand uit. Ook de voormalige socialistische Oost-Europese landen kennen nu democratie, of in ieder geval meer democratie.

11 Wel heel erg oude retoriek. Gaat de arbeider de ondernemingsbesluiten controleren? En als hij die uitbesteedt aan een instantie, bijvoorbeeld de vakbonden, zijn die dan beter in staat een onderneming te leiden dan een ondernemer? Als ik mijn gootsteen moet laten vervangen, bel ik niet mijn huisarts. Ieder zijn vak tenslotte. Dat wellicht de arts zelfs meer heeft gestudeerd dan de loodgieter, betekent niet dat de arts meer verstand van gootstenen heeft.

12 Slap! Een mens is weliswaar meer dan alleen het economische deel, maar hoe dan? Dan maar weer teruggrijpen op die goeie oude ‘nieuwe tijd’.

1 Natuurlijk zijn veel van de bewoordingen voor iemand die veel met politiek bezig is vaag. En ja, veel standpunten zijn niet helemaal uitgeklaard (wat ook moeilijk is aan de hand van één toespraak). Maar het zijn wel bewoordingen die een groot publiek kunnen bereiken, waar velen zich in kunnen vinden, en die door veel mensen verstaan worden, in tegenstelling van veel inhoudelijkere debatten die vaak beter zijn maar zich boven de hoofden van mensen afspelen.

2 Het is niet omdat je een socialist bent, dat je je te pas en te onpas socialist moet noemen. Zoals Marijnissen mooi uitlegd is het socialisme een begrip dat vele ladingen toedekt. Je wenst natuurlijk steeds dat je gedachte goed niet met de verkeerde lading wordt geconfronteerd. Natuurlijk zijn er ook andere manieren om daar onderuit te komen, zo noem ik mezelf een 'links socialist', om zo toch ook een onderscheid te maken binnen die vele ladingen.

3 Er blijft nog steeds zeer veel over van het socialisme. Een groot deel van de sociale wetenschappen zijn gelinkt aan het marxisme. Er zijn nog vele sociaal deocratische, socialistische, communistische, enz. partijen. De marxistische these is vandaag de dag actueler dan ooit met de aankomende problemen. Vele sociale groepen zijn geinspireerd door het marxisme. Er ligt een volledige geschiednis aan socialistische cultuur aan onze voeten, enz.
En in Nederland behoort de SP dus tot de grootste partijen van het land, dan kan je moeilijk zeggen dat er nog weinig van het socialisme overblijft...


4 Uit meerdere kritieken kan je uitmaken dat d66 niet de partij is die ervoor zorgt dat deze waarden in de maatschappij tot stand komen.

5 Marijnissen ligt nochtans een tipje van de sluier op door te stellen dat er een gelijkaardige politiek werd gevoerd als het neoliberalisme. Die politiek werd onder andere door de nederlandse pvda gevoerd. daaruit kan je afleiden dat marijnissen zijn definitie van neoliberaal breder is dan die van vele anderen.

6 bijvoorbeeld dat privatiseringen vele problemen zouden oplossen. Vandaag de dag merken we juist de problemen hiervan. Duurder wordende essentiele diensten en een verminderende kwaliteit.

7 Meer op het sociale is begrijpelijker voor velen dan socialistischer.
(zie ook de opmerking: socialisme dekt vele ladingen)

8 Er is een verschil tussen de liberale vorm van persoonlijke verantwoordelijkheid en diegene die marijnissen hier aanhaalt. In de liberale vorm, gaat het vaak over een verantwoordelijkheid waar mensen niet aan kunnen doen. Als mensen arm worden (vaak wordt je arm door de ostandigheden) ontslagen worden, werkloos worden, dan is dat hun eigen verantwoordelijkheid. Vaak zaken waar die volledig buiten de wil van die mensen gebeuren en waardoor die persoonlijke verantwoordelijkheid ook absurd is. De verantwoordelijkheid waar marijnissen het over heeft is er echter wel één die ieder van ons kan hebben. Het is een kleine vorm van verantwoordelijkheid, het gaat erom, de leugens niet langer te geloven. De leugens niet langer te aanvaarden. Hij vraagt zelfs niet om ze op te lossen. Hij vraagt enkel ze niet meer te aanvaarden, laat staan zelf verkondigen

9 Veiligheid is een waarde die nu eenmaal leeft in de maatschappij. Maar het gaat hier om veel meer dan enkel de rechtse veiligheid en criinaliteit. Het gaar hier ook om veiligheid van werk, veiligheid om niet ontslagen te worden, veiligheid dat er een opvangsnet is in de gezondheidssector, enz. Uiteraard worden voor het veiligheidsprobleem dan ook nog eens andere oorzaken en oplossingen naar voren geschoven. laten we het zo stellen. Het probleem is een feit, maar hoe dat probleem op te lossen verschilt.

10 als je ziet watvoor democratie er in de plaats is gekomen dan kan je je afvragen of dit wel zo een grote verbetering is. Democratie houdt veel meer in dan wat er vandaag de dag onder wordt verstaan. En hoe deocratisch is ons bedrijfsleven?

11 Iedereen heeft zijn eigen taak. Een mooie theorie maar in de praktijk helaas maar ook gelukkig niets van waar. Wanneer mensen met verschillende taken in een bureaucratie elkaar helpen blijkt het werk immers te verbeteren. Evenals als er meer naar de werkvloer wordt geluisterd, blijken de resutaten ook beter. Vandaag wordt er vooral boven de hoofden geregeld en beslist. Nochtans vergeet men dat net de werkennemers diegene zijn die hun taken het best kennen, die dagelang geconfronteerd worden met de praktijk, en dus eigenlijk best wel ook beslissingsmacht zouden dienen te hebben. Vandaag de dag, lopen werknemers te knoeien en stressen omdat boven hun hoofden maar al te vaak zonder hun inspraak de verkeerde beslissingen werden genomen.

12 Hier is nochtans reeds een antwoord op gegeven

Daartoe hoort ook dat we aanwijzen wat we met zijn allen nu echt waardevol vinden in het leven. Dat zijn in ieder geval niet de zaken die de commercie ons aanpraat. Daarbij gaat het vaak om surrogaat. Ik ben er ten diepste van overtuigd dat we met z’n allen eigenlijk veel meer hechten aan het Bruto Binnenlands Geluk dan aan het door de politici en economen op een voetstuk geplaatste Bruto Binnenlands Product. Zoals u weet: het BBP rekent het grootbrengen van varkens wel mee, maar het opvoeden van kinderen niet…

Vraag iemand wat z’n drie belangrijkste geluksmomenten in z’n leven tot nu toe waren. Zal hij zeggen ‘de auto die ik toen kocht’ of kiest hij voor het eindexamendiploma van zijn dochter? Vindt hij de gewerkte overuren en het geld dat dit opleverde, essentieel - of toch veel meer de uren die hij kon vrijmaken om zijn moeder te helpen op weg naar haar dood? Hoe groot acht u de kans dat iemand de kennismaking met zijn partner minder belangrijk acht dan de bouw van de tweede badkamer? Denkt u zelf even na: waar bent u de laatste tijd écht gelukkig van geworden? En had dat met geld of met mensen te maken?

Ik weet me in mijn opvattingen gesteund door onderzoek van het Nederlandse Sociaal en Cultureel Planbureau (SCP). Dat stelt keer op keer vast dat Nederlanders de voorkeur geven aan een samenleving met gevoel voor gemeenschapszin boven een prestatiemaatschappij. Voor sommige van onze politici is dat een wonderlijke uitkomt, maar als je geregeld onder de mensen komt, dan kun je er niet door verrast zijn.

Allicht willen de meeste mensen liever zo’n samenleving. Ook als het betekent dat hun materiële welvaart wellicht minder snel groeit of wat anders verdeeld moet worden. Onderzoekers stellen keer op keer vast dat mensen hopen op een samenleving met meer solidariteit, veiligheid, herstel van normen en waarden en behoud van voorzieningen en sociale zekerheid.

Ze hópen erop maar tegelijkertijd vrezen ze ervoor, zijn ze benauwd dat het tegendeel zal gebeuren. Niet gek, na al die jaren neoliberale politiek. Maar zie hier dan ook meteen waarom er zoveel basis blijkt te zijn voor het gedachtegoed en de dadendrang van mijn partij.

[jamás será vencido]

Oorspronkelijk geplaatst door abou Anis

Wellicht zijn er in België geen opportunisten van dat kaliber. Of ze zijn er niet in geslaagd een hele partij rond dat opportunisme op te bouwen.

Je kan Marijnissen in bepaalde mate een populist noemen,
maar niet een opportunist. Marijnissen heeft wel degelijk duidelijke principes.

[abou Anis]

Oorspronkelijk geplaatst door jamás será vencido

Je kan Marijnissen in bepaalde mate een populist noemen,
maar niet een opportunist. Marijnissen heeft wel degelijk duidelijke principes.

Een opportunist is iemand die zijn principes laat varen wanneer het in zijn voordeel is. Dat is precies wat Marijnissen gedaan heeft. Eerst het maoïsme, later het marxisme-leninisme, nog later de socialisering van alle productiemiddelen. Alles in functie van het louter electoraal succes.

[Sjaax]

Oorspronkelijk geplaatst door abou Anis

Een opportunist is iemand die zijn principes laat varen wanneer het in zijn voordeel is. Dat is precies wat Marijnissen gedaan heeft. Eerst het maoïsme, later het marxisme-leninisme, nog later de socialisering van alle productiemiddelen. Alles in functie van het louter electoraal succes.

De ontwikkeling van Marijnissen zou je ook onder voortschrijdend inzicht kunnen classificeren.

[jamás será vencido]

Oorspronkelijk geplaatst door abou Anis

Een opportunist is iemand die zijn principes laat varen wanneer het in zijn voordeel is. Dat is precies wat Marijnissen gedaan heeft. Eerst het maoïsme, later het marxisme-leninisme, nog later de socialisering van alle productiemiddelen. Alles in functie van het louter electoraal succes.

U zal wellicht luid roepende dat Mao best wel meeviel,
nostalgisch terugblikkend op stalin verheerlijkende sites,
met de grootsheid van de marxitische theorie die voor iedereen doorgankelijker is dan een glazen deur,
wellicht wel de meerderheid van de werknemersbevolking achter u krijgen...