We staan voor de vaststelling van een falliet.

[Knuppel]

Vandaag wordt in 'De Standaard' (eindelijk) dezelfde vaststelling gedaan die ik hier al meermaals neerpootte. Door de groei van het Vlaams Blok (en zijn uitsluiting via het cordon sanitaire) is de dag nabij dat er alleen nog een onwerkbare tripartite binnen de Belgische bestuursmogelijkheden ligt.
Of met andere woorden: het cordon sanitaire is mede schuldig aan het dreigende failliet van België.

Een tweede vaststelling is dat er enkel loze beloften gedaan werden om de mondige burger dichter bij het bestuur te betrekken. Met de nieuwe kieswet, die zogenaamd moest dienen om versnippering van het politieke landschap tegen te gaan, hebben de grote partijen enkel zichzelf bediend...door de stemmen van de niet politiek betrokken burger, via populisme naar zich toe te trekken... en de mondige burger nog verder van zich af te stoten dan ze altijd al deden.

Opmerkelijkste, maar niet mis te verstane, commentaar staat echter op het einde. Ik quote ze hieronder even voor alle duidelijkheid.

De politieke arena is versmald tot een handvol tenoren die overal kandideren en overal over beslissen.

Wie durft een land, waar enkel een handvol politieke tenoren het voor het zeggen hebben, nog een democratie noemen?

En wat wordt bedoeld met:

'Bij een motie van wantrouwen tegenover dat systeem kunnen zij niet de andere kant opkijken?

De 'Vlaamse' media durven het kind nog niet bij zijn ware naam noemen, maar wij zijn goede verstaanders. Ja toch?

KOMMENTAAR. Te veel verspilde geloofwaardigheid

Door Bart Sturtewagen

Partijen ongerust over overblijvende speelruimte voor werkbare coalitie
ACHT weken scheiden ons nog van de Europese en deelstaatverkiezingen. De belangrijkste plaatsen op de lijsten zijn ingevuld, de lijstnummers toegewezen. Het Vlaams Parlement maakt de lades leeg, de Vlaamse regering neemt haar laatste beslissingen. Burgemeesters uit de Vlaamse rand rond Brussel zetten de veertig jaar oude kwestie van de splitsing van het kiesarrondissement Brussel-Halle-Vilvoorde op scherp. Hun fronde verhit de Franstalige pers en politici en plaatst de federale regering en met name minister van Binnenlandse Zaken Patrick Dewael voor een lastige uitdaging.

Na de paasvakantie kan de campagne in ernst beginnen. Er tekent zich nog geen dominant verkiezingsthema af. Werk, wonen, onderwijs, welzijn, de Europese uitbreiding zouden voor de hand liggende mogelijkheden zijn. Maar het heeft er nog steeds alle schijn van dat het politieke bedrijf zelf de inzet van de strijd wordt.

De recentste peilingen brengen drie kartels en één partij, het Vlaams Blok, bijeen op een zakdoek. Daarbij valt de constante positie van die laatste boven 20 procent van de kiesintenties op. Het verschijnsel valt niet meer weg te relativeren en dat gebeurt ook steeds minder. De andere partijen hebben het kennelijk opgegeven het afbrokkelende taboe te verdedigen. Als Luc Beaucourt, de weekendongevallendokter, sympathie voor de formatie en een handvol van haar vertegenwoordigers laat blijken, levert hem dat geen reprimande van VLD-voorzitter Dirk Sterckx op. Onder zijn voorganger, Karel De Gucht, zou die uitschuiver niet gepasseerd zijn. Bij CD&V wordt Johan Weyts, die toetrad tot een Blok-comité tegen het migrantenstemrecht, weer in de Vlaamse parlementsfractie opgenomen. Geen haan die ernaar kraait.

De partijen wachten ongerust af hoeveel speelruimte een versterkt Blok nog overlaat voor de vorming van een werkbare coalitie. [size=6]We staan voor de vaststelling van een failliet. [/size]Het dichten van de vertrouwensbreuk tussen bevolking en beleid was de uitdaging die deze generatie regeerders vijf jaar geleden op zich nam. De mondige burger dichter en rechtstreeks bij het beslissingsproces betrekken zou daartoe een van de wapens zijn. Het blijkt nu dat die burger geen resultaat ziet van de gedane beloftes. De frustratie dreigt om te slaan in wijdverspreid misprijzen. Een irrationeel afwijzingsfront van ontevredenen allerhande.

De uitdaging waarvoor de partijen in de resterende weken staan, is te antwoorden op de brede klacht over de deugdelijkheid en de cohesie van het aangeboden bestuur. Vorig jaar bij de federale verkiezingen volstond het nog de goednieuwsshow even te rekken. Nog meer beloften boven op de vorige stapelen zou dit keer zeker een averechts effect hebben. Er is te veel geloofwaardigheid verspild.

Ondanks de verdere vereenvoudiging van het politieke landschap, met nog slechts vier betekenisvolle formaties en één partij, Groen!, die met de kiesdrempel kampt, krijgt de kiezer niet het gevoel dat hij voor een klare keuze wordt geplaatst. Bij een verdere opmars van het Blok zijn nieuwe oefeningen in politieke hergroepering daarom onvermijdelijk.

Hetzelfde geldt voor persoonlijke conclusies. De politieke arena is versmald tot een handvol tenoren die overal kandideren en overal over beslissen. Bij een motie van wantrouwen tegenover dat systeem kunnen zij niet de andere kant opkijken.

[Kaal]

Ook gelezen. Eeen goede analyse van Sturtewagen. Ik had maar een opmerking :

De frustratie dreigt om te slaan in wijdverspreid misprijzen. Een irrationeel afwijzingsfront van ontevredenen allerhande.

Ik vond dat tegenstrijdig met de rest van zijn betoog. In zijn stuk zegt hij duidelijk dat de politici de kiezer teleurgesteld hebben. De afwijzende houding van diezelfde burger kan dus niet irrationeel zijn, want het is een logisch gevolg van de houding van de politici.

[Knuppel]

Oorspronkelijk geplaatst door Kaal

Ook gelezen. Eeen goede analyse van Sturtewagen. Ik had maar een opmerking :

Ik vond dat tegenstrijdig met de rest van zijn betoog. In zijn stuk zegt hij duidelijk dat de politici de kiezer teleurgesteld hebben. De afwijzende houding van diezelfde burger kan dus niet irrationeel zijn, want het is een logisch gevolg van de houding van de politici.

Een contradictie die klopt als een bus, vooral als je ziet aan welke draai Sturtewagen voor de rest begonnen is.

[Vlaanderen Boven]

Als het lukt, chapeau zeker?

[predator]

Knuppel schreef :

Door de groei van het Vlaams Blok (en zijn uitsluiting via het cordon sanitaire) is de dag nabij dat er alleen nog een onwerkbare tripartite binnen de Belgische bestuursmogelijkheden ligt.
Of met andere woorden: het cordon sanitaire is mede schuldig aan het dreigende failliet van België.

Een goede conclusie Knuppel !

Zeker wanneer je de complementaire bemerking van

Kaal daaraan gaat toevoegen :

dat de politici de kiezer teleurgesteld hebben. De afwijzende houding van diezelfde burger kan dus niet irrationeel zijn, want het is een logisch gevolg van de houding van de politici.

Zou die "onverschilligheid" van de kiezer niet nog meer in de hand gewerkt worden door de vaststelling dat de "belgische politiek" potverdorie een :

familiebedrijf

aan het worden is ?! Ik meen dat voorbeelden hier overbodig zijn.

[Alvader]

Inderdaad, het stoort me trouwens ook dat men het Blok verwijt zogenaamd aan "Anti-politiek" te doen. Wat is dat "anti-politiek" ????

Gisteren nam Bourgeois deze woorden nog in de mond. Wat gaat CDnV-NVA doen wanneer ze winnen ??? Weer met de "Gratis"-sossen in zee gaan, die nu al in PAARS bewijzen dat ze oorzaak zijn van het failliet van Vlaanderen ?

[eliohater]

Oorspronkelijk geplaatst door Alvader

Inderdaad, het stoort me trouwens ook dat men het Blok verwijt zogenaamd aan "Anti-politiek" te doen. Wat is dat "anti-politiek" ????

Gisteren nam Bourgeois deze woorden nog in de mond. Wat gaat CDnV-NVA doen wanneer ze winnen ??? Weer met de "Gratis"-sossen in zee gaan, die nu al in PAARS bewijzen dat ze oorzaak zijn van het failliet van Vlaanderen ?

ik dacht het dat het leterme was die dat zei?

[Erw]

Oorspronkelijk geplaatst door predator

familiebedrijf
aan het worden is ?! Ik meen dat voorbeelden hier overbodig zijn.

Dat is één van de best typerende woorden die ik totnogtoe gezien heb. Het probleem is niet gebrek aan middelen of gelegenheid om de toestand te verbeteren, maar teveel BELANGENMENGING.

[Alvader]

Oorspronkelijk geplaatst door eliohater

ik dacht het dat het leterme was die dat zei?

Nee, ik dacht Geert helemaal alleen voor de camera

[Knuppel]

Het maakt geen zak uit wie het zei.
Ze zitten samen in hetzelfde kartel en ze zullen samen in een volstrekt ongewenste, want nog onwerkbaarder, regering stappen.
Het is immers duidelijk dat niemand de moed heeft om het cordon te doorbreken terwijl dit nog enige mogelijkheid is om zijn groei te stoppen.
Het worden voortaan dus tripartites tot België in totale onbestuurbaarheid uiteen valt.

[The Paulus Experience]

Oorspronkelijk geplaatst door Knuppel

Het maakt geen zak uit wie het zei.
Ze zitten samen in hetzelfde kartel en ze zullen samen in een volstrekt ongewenste, want nog onwerkbaarder, regering stappen.
Het is immers duidelijk dat niemand de moed heeft om het cordon te doorbreken terwijl dit de nog enige mogelijkheid is om zijn groei te stoppen.
Het worden voortaan dus tripartites tot België in totale onbestuurbaarheid uiteen valt.

zoiets.

ik zal ter gelegenheid een nieuw spreekwoord uitvinden :

Dommigheid is 's politici's oorkussen