Hoe centraal staat arbeid in uw mensbeeld?

[Den Duisteren Duikboot]

Beste Erik,

De mens die zichzelf verwerkelijkt in en door zijn arbeid. Dat is bij heel wat socialistische denkers het ideaalbeeld geweest waaraan de feitelijke toestand werd afgemeten. Ik meen daar nog iets van terug te vinden in uw voorstel om de auto-industrie te redden door haar te nationaliseren. Houdt u in dat geval niet zuiver arbeid in stand omwille van de arbeid zelf, louter omdat inkomen nog altijd, m.n. voor laaggeschoolden, hoofdzakelijk aan arbeid is gekoppeld?

Ik stel de vraag omdat ik van oordeel ben dat al dat arbeiden eigenlijk alleen maar leidt tot meer produceren en meer consumeren, zonder enige finaliteit, zonder aandacht voor het "waarvoor eigenlijk?". André Gorz - ook een socialist - was van mening dat arbeid geleidelijk overbodig zou worden omdat we op een bepaald moment voldaan zouden zijn en nog meer consumptie zouden willen inruilen voor meer rust en vrije tijd. Mijns inziens zijn we allang aan dat punt gekomen; alleen is er niemand in de politiek die daar een visie op schijnt te hebben. Een idee dat niet vertolkt wordt, lijkt niet te bestaan.

Vriendelijke groet,
Den Duisteren Duikboot,
Stichter en erelid van Den Duisteren Duikboots Deugdelijke Doch Doodgeboren Droompartij

[Jive1]

Hey!

Werken, arbeid, is voor de mens eigenlijk iets dat hij niet zou moeten doen. Hij zou dat hoogstens moeten doen om in zijn levensonderhoud te kunnen voldoen. Arbeid zou dus niet centraal mogen/moeten staan, centraal zou zijn leven met zijn gezin moeten staan, zodat hij menswaardig kan leven.

De bezitsdrang van de mens is echter zo buitensporig ontwikkeld, dat hij het leven met zijn gezin gewoon vergeten is, en gaat werken om bezittingen te vergaren, zelfs zaken die hij helemaal niet nodig heeft.

Door een en ander dat aldus ontspoord is, zijn we nu beland in een allesverslindende consumptieneiging die nooit meer kan ophouden met produktie, vervoer, commerce, vervuiling, groeien, allemaal zaken die zijn eigen leven met zijn gezin verzuren, omdat heel dat systeem behoefte heeft aan steeds meer te groeien om leefbaar te blijven. Dat groeien leidt de mens naar zijn eigen ondergang.

Als die mens nu al eens kon ophouden, of toch afremmen zijn bezittingen uit te breiden, en terug een beetje gematigder wilde gaan leven, dan zou die arbeid kunnen teruggebracht worden tot zijn werkelijke waarde, namelijk datgene wat hem voorziet in zijn levensonderhoud. En de tijd die hij overhoudt zou hij kunnen besteden aan het helpen van medemensen.

Al dat groeien afremmen, tot zijn meer normale proporties...
- er zijn al teveel mensen, de wereldbevolking groeit te hard,
- en steeds meer mensen
- hebben steeds meer behoefte aan allerlei produkten
- die steeds meer fabrieken doen ontstaan
- die op hun beurt meer grondstoffen nodig hebben
- en die grondstoffen in steeds meer andere landen gaan halen
- en die ook steeds meer afval hebben en dus gaan vervuilen
- waardoor het milieu steeds meer gepullueerd geraakt
- en waardoor die mensen uiteindelijk in hun eigen ondergang of verderf geraken

De oplossing zou dus zijn, te proberen
- dat er minder mensen komen
- die ook minder behoeften zullen hebben
- waardoor minder fabrieken zullen nodig zijn
- die minder grondstoffen nodig zullen hebben
- en ook minder zullen vervuilen
- en dus zal het milieu ook beter onderhouden blijven

En dan zal de mens weer kunnen ademen en zal hij minder moeten werken en meer tijd aan zijn gezinsleven kunnen besteden.

't Is maar een gedachtenspeling bij "werken, arbeid" en hoe de mens zich daartegenover momenteel gedraagt....

Greetz
Jive1

[corse]

De rekening der voorvaderen:

Het leven van de mens wordt mogelijk door de arbeid en door de verwezenlijkingen van de vele miljoenen mensen in het verleden en het heden.

§ Ongeveer 98 % van de huidige menselijke verwezenlijkingen is gebeurd door de vorige generaties.
§ Ongeveer 2 % kan elke nieuwe generatie bijdragen aan de instandhouding, vernieuwing en modernisering van de bestaande samenleving.
§ Eén generatie kan dus in principe maar een klein deel bijdragen door arbeid en kennis, maar dit is natuurlijk even noodzakelijk als de andere generaties in onze evolutie.
§ De door generaties en met veel geduld opgebouwde “voorbeeld model samenleving” moet worden behouden en de bestaande fundamentele sociale rechten geëerbiedigd.

De nalatenschap van onze voorvaderen is dus rijkdom in al zijn vormen, van materiele vormen tot doordachte en uitgewerkte systemen gebaseerd op evolutie en ervaring. (democratie, solidariteit, sociale zekerheid, economie enz)
Gelukkig moet de rekening die de huidige generatie zou moeten betalen aan onze voorvaderen niet betaald worden.
Dit vermits we allen oud worden en alles moeten achterlaten wanneer we sterven.
De overige neveneffecten die mee in het erfgoed van onze voorouders zitten nemen we er graag bij.
Ook nieuwe generaties zullen deze neveneffecten doorgeven aan de volgende generaties, de gang van de wereld.

Overzicht van de huidige levende generaties:

1. Crisisgeneratie (75 + jaar) De crisis van de jaren 1930.
2. Oorlogsgeneratie (65-75 jaar) Verwoesting en armoede.
3. Stille generatie (60-65 jaar) Heropbouw.
4. Protestgeneratie (45-60 jaar) Contestatie tegen de gevestigde orde.
5. Verloren generatie (30-45 jaar) Werkloosheid, verderf en casinokapitalisme.
6. De nieuwe crisis generatie (15-30 jaar) Computer, automatisering, globalisering, volksverhuizingen.

De nieuwe generatie leiders:

Binnen de 10 jaar zullen de meeste leiders van de stille generatie en de protestgeneratie met pensioen gaan.
Uit de verloren generatie zullen enkele leiders een brugfunctie vervullen.
Voor de rest zal er een totaal nieuw leiderschap aantreden: de jongeren en tieners van nu.
Het zal een generatie zijn die de erfenis van de culturele revolutie van de jaren zestig volledig geabsorbeerd zal hebben (de incubatietijd van 40 jaar is binnen nu en 10 jaar verstreken)
Het toekomstig leiderschap zal daarom totaal andere kenmerken vertonen dan de oude.

§ De systemen van vrijmarkt zullen veranderen naar markteconomie, het woord “vrij” zal onder controle staan!
§ Schulden (krediet) verspreiden in tijd en over meerdere generaties zal aan banden gelegd worden.
§ Alle multinationale bedrijven zullen worden geconfronteerd met strenge wereldcontrole.
§ Een economisch wereldtribunaal zal instaan voor controle en sancties.
§ Ecologische economie zal de grootste doelstelling zijn.

[roger verhiest]

We moeten voornamelijk nadenken over het feit dat menselijke activiteit altijd uitgedrukt moet worden in geld... meer waardering hebben nvoor vrijwilligerszwerk dat belangeloos en gratis verstrekt wordt.

[corse]

Werken om te leven of leven om te werken?

Volgens de calvinistische principes (jaren 1500) is leven om te werken “het voorbeeld” van de ideale samenleving, de niet werkende schamen zich.
In 1500 leefde de mens in een manuele samenleving, nu 500 jaar later leven we in een geautomatiseerde samenleving.
De Calvinistische doctrine was natuurlijk in het leven geroepen om een primitief tijdelijk maatschappelijk systeem draaiende te houden.
Ons einddoel is een volledig geautomatiseerde economie, hier heeft de mens en zijn totale samenleving zijn hoogste doel bereikt “zijn einddoel”.
De totale samenleving kan zich volledig wijden aan de essentie van het leven zelf.
Het uitbuiten van mens door mens gehoord hiermede tot het verleden.

Werken of economie is een tijdelijk middel, een werktuig, het mag geen doel op zich zijn, het is een noodzakelijk middel in de tijdsperiode waarin we nu leven!
Het is: “het einddoel” de volledig geautomatiseerde samenleving die de mens van hard labeur bevrijd, daardoor zelf zijn tijd kan indelen en doen en laten wat hij wil en daardoor echt vrij kan zijn. Laat ons duidelijk zijn, leven kan uiteraard niet enkel werken zijn, het is vooral “niet” de enige zaligmakende bezigheid.

Ongecoördineerd werken en ongecoördineerde consumptie veroorzaken verloren generaties die de zin van het leven gemist hebben.

[Erik De Bruyn]

Arbeid zal nog een tijd nodig zijn. Ik denk dat we het daar allemaal over eens zijn. Zolang dat het geval is ben ik voorstander van een rechtvaardige verdeling van de lusten en de lasten ervan, en het heroriënteren van die arbeid naar talloze maatschappelijke behoeften die nog niet voldaan zijn i.p.v. een zoveelste opstoot van wilde consumptie. Ik denk daarbij aan openbaar vervoer, milieuvriendelijke wagens, betaalbare woningen enz... Met de heropbouw van Brussel tot een leefbare stad zou een hele generatie bouwvakkers zoet zijn...
Ik zie in arbeid wel degelijk ook een instrument van zelfverwerkelijking en een sociaal bindmiddel. Ik ben daarom tegen het basisloon.
De gestegen arbeidsproductiviteit moet inderdaad geïnvesteerd worden in meer tijd om te leven en niet in méér consumeren.

[corse]

Automatisering en globalisering.


Homosapiens wat niet meer betekent als: de denkende mens of de verstandige mens, het verschil tussen mens en dier is zijn denken en het overwinnen van zijn extreme instincten en driften, ongemanipuleerde informatie verhoogt het bewustzijn.


Het grote nadeel van globalisering is dat het de drang om te automatiseren en te moderniseren afremt.
Automatiseren en moderniseren kost geld, maar op lange termijn vermindert het de arbeidskost.
Het verhuizen van onze economie naar de gekende lage-loonlanden is “de uitweg” om niet te moeten automatiseren en moderniseren, onder het mom van globalisering worden deze wanpraktijken toegepast.
Globalisering is niets anders dan georganiseerde slavenarbeid.

Er zijn twee soorten globalisering op onze planeet:
1. Economische globalisering:
De globalisering van de elite m.a.w de eigenaars van onze totale vrije markt economie.
Een economische globalisering veroorzaakt volksverhuizingen door enorme koopkracht en levensstandaard verschillen, met als gevolg racisme, werkloosheid, bedrijfsverhuizingen en een gedestabiliseerde economie.
Volksverhuizingen is geen product van de vrije wil, het is bij vele mensen een gedwongen noodzaak om te leven en te overleven.
Geen enkele cultuur op onze planeet neemt deel aan volksverhuizingen uit vrije wil, het is een economische dwingelandij.

2. Sociale globalisering:
de globalisering van de grote meerderheid, de gewone burger neemt uit vrije wil deel aan een proces dat rechtstreeks tot doel heeft de totale wereldsamenleving te verbeteren en dit zonder eigenbelang en zonder andere culturen en volkeren hun levenssfeer te destabiliseren en zonder volksverhuizingen te veroorzaken.


Hoge lonen hebben immers altijd de drang naar automatisering en modernisering gestimuleerd, wat voor onze totale samenleving een zeer goede zaak is.
In West Europa is hard labeur verdwenen door automatisering en modernisering en niet door het verhuizen van onze bedrijven naar lage-loonlanden!
De totale vrijheid van bedrijven om zich uit een samenleving terug te trekken wegens arbeid en milieukost is voor deze samenleving slecht.
Onbegrensde vrijheid zal ons uiteindelijk naar het stenen tijdperk terugslingeren.
Om onze economie te verbeteren en om terug in de spiraal van de hoogconjunctuur te komen moeten we zoals vroeger de bedrijven stimuleren om te automatiseren en moderniseren dit om de arbeidskost te verminderen en terug te kunnen concurreren met andere.
De goedkoopste arbeidskost is nog altijd een volledig geautomatiseerde economie.


Door verenigde krachten van wetenschappers, machinebouwers, ingenieurs en arbeiders kan onze economie zich verder volledig automatiseren wat onze totale samenleving ten goede komt, dit is het einddoel van elke beschaafde en intelligente samenleving.
Een clubje van economische dictators en alleenheersers ( de G8, het I.M.F en de rijkste families ter wereld) hebben besloten de automatisering van de economie op onze totale planeet sterk te reduceren, al dit om de herverdeling van de rijkdom op onze planeet te vermijden.
Kan dit allegaar clubje van economische dictators, despoten of alleenheersers de wereldsamenleving controleren omwille van “hun” eigenbelang, het antwoord is ja.
Zolang de wereld geen globale en neutrale economische wetgeving heeft en er geen internationaal economisch gerechtshof is, dan blijft dit allegaar clubje de wereldeconomie en onze samenleving manipuleren en beïnvloeden, vertrouwen is goed maar controle op vertrouwen is wijsheid, deze economische dictators en alleenheersers moeten bestraft worden voor hun wandaden.
De intelligente politiekers die dit werk willen doen zijn de grondleggers van onze toekomst, het nieuwe denken en de nieuwe wereld.


Het verhuizen van onze bedrijven naar lage-loonlanden is een etterende kanker in onze economie!

Europa kan deze etterende kanker nog verwijderen, laat ons hopen dat de terminale kanker van Amerika nog te behandelen is.
Werkloosheid is de grootste leugen van onze vrije markt economie, het is nogmaals de oorzaak van terrorisme, oorlog, racisme, genocide, misdaad en alle andere soorten van geweld.
Oorlog is: een aangelegenheid waarbij mensen die elkaar niet kennen en die niets tegen elkaar hebben, elkaar doden op bevel van mensen die elkaar wel kennen en wel wat tegen elkaar hebben, maar elkaar echter niet doden.
Zijn we bereid alle leven op onze planeet te laten vernietigen door een kleine hoeveelheid onmetelijk rijke waanzinnige psychopaten?
De natuur en de mens op deze planeet hebben miljoenen jaren nodig om terug te recupereren van deze waanzin, was ook deze beschaving tevergeefs???
Als we ons het verleden niet herinneren, dan zullen we het opnieuw moeten beleven.
Kunnen onze mensenrechten organisaties deze vragen dringend beantwoorden.

[Erik De Bruyn]

sorry ik bedoelde natuurlijk basisinkomen