van maatschappijsocialisme tot gemeenschapssocialisme

PAJOT · 8 mei 2004, 15:59

In 1925 publiceerde Hermann Heller een klein geschrift "Sozialismus und Nation", dat op een overtuigende manier de onmogelijkheid van het maatschappij-socialisme aantoont en de overwinning van de heersende verstarring ziet in een terugkeer van het socialisme tot de nationale gemeenschap, in een positieve beaming van de gemeenschap-vormende waarden van de natie. De natie, zegt Heller in "Sozialismus und Nation", is een definitieve levensvorm, die door het socialisme niet k�*n uitgeschakeld worden en ook niet m�*g uitgeschakeld worden. Socialisme betekent volstrekt niet het einde, maar de voleinding van de nationale gemeenschap, niet de vernietiging van de nationale volksgemeenschap door de klasse, maar de vernietiging van de klasse door een waarachtige nationale volksgemeenschap. Uit deze opvattingen van Heller blijkt, dat hij in het volk-worden van het socialisme de voleinding ziet van de socialistische beweging en de overwinning van de burgerlijk-proletarische klassendialectiek. De arbeidersbeweging, zegt Heller nog, wil niet buiten de natie haar strijd voeren; zij wil de klasse vervullen met nationale levenskracht en uitgroeien tot "natie". Zaak is de vorming van een "nationale Sozialistische Kulturgemeinschaft". Zonder het behoud van de natie is er geen zelfontwikkeling van de arbeidersklasse mogelijk.

De arbeider moet weten, zo schrijft Heller verder, dat men alleen mens wordt in een nationale cultuurgemeenschap. Hij moet weten dat de gedachte, dat men met de kapitalistisch ontaarde proletariërs het socialisme kan opbouwen, een zinloze utopie is, en hij moet ten slotte weten, dat werkelijk socialisme niet in de lucht, maar in een bepaalde gemeenschap, op een bepaald hoekje grond verwezenlijkt wordt. Socialisme kan slechts de veruiterlijking zijn van een gemeenschap die werd opgebouwd op bloed, bodem, irrationele gevoelswaarden, geschiedenis en gemeenschappelijk cultuurbezit.

Vladimir · 8 mei 2004, 17:00

En wat is nu precies uw punt?

Alvader · 8 mei 2004, 19:04

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Vladimir

En wat is nu precies uw punt?

Dat jouw visie alvast verkeerd is ( volgens Heller ).

FallenByTheHand · 8 mei 2004, 19:49

ja, u stelt uw mening, Zou u nu ook nog eens kunnen vertellen WAAROM uw punt juist is ???

socialisme kan enkel in een natie opgebouwd worden, beweert u. Niet op internationaal vlak. Als u nu ook nog eens argumenten zou kunnen geven waarom dat zo zou zijn...??

8 mei 2004, 17:00	#2
Vladimir Vreemdeling Geregistreerd: 24 april 2004 Berichten: 18	En wat is nu precies uw punt? __________________ Viva la revolucion!!

8 mei 2004, 19:49	#4
FallenByTheHand Parlementslid Geregistreerd: 9 februari 2004 Locatie: internationaal Berichten: 1.983	ja, u stelt uw mening, Zou u nu ook nog eens kunnen vertellen WAAROM uw punt juist is ??? socialisme kan enkel in een natie opgebouwd worden, beweert u. Niet op internationaal vlak. Als u nu ook nog eens argumenten zou kunnen geven waarom dat zo zou zijn...?? __________________ Lang Leve De Internationale !!!! www.socialisme.be

8 mei 2004, 15:59	#1
PAJOT Banneling Geregistreerd: 13 juni 2003 Berichten: 6.792	In 1925 publiceerde Hermann Heller een klein geschrift "Sozialismus und Nation", dat op een overtuigende manier de onmogelijkheid van het maatschappij-socialisme aantoont en de overwinning van de heersende verstarring ziet in een terugkeer van het socialisme tot de nationale gemeenschap, in een positieve beaming van de gemeenschap-vormende waarden van de natie. De natie, zegt Heller in "Sozialismus und Nation", is een definitieve levensvorm, die door het socialisme niet k�n uitgeschakeld worden en ook niet m�g uitgeschakeld worden. Socialisme betekent volstrekt niet het einde, maar de voleinding van de nationale gemeenschap, niet de vernietiging van de nationale volksgemeenschap door de klasse, maar de vernietiging van de klasse door een waarachtige nationale volksgemeenschap. Uit deze opvattingen van Heller blijkt, dat hij in het volk-worden van het socialisme de voleinding ziet van de socialistische beweging en de overwinning van de burgerlijk-proletarische klassendialectiek. De arbeidersbeweging, zegt Heller nog, wil niet buiten de natie haar strijd voeren; zij wil de klasse vervullen met nationale levenskracht en uitgroeien tot "natie". Zaak is de vorming van een "nationale Sozialistische Kulturgemeinschaft". Zonder het behoud van de natie is er geen zelfontwikkeling van de arbeidersklasse mogelijk. De arbeider moet weten, zo schrijft Heller verder, dat men alleen mens wordt in een nationale cultuurgemeenschap. Hij moet weten dat de gedachte, dat men met de kapitalistisch ontaarde proletariërs het socialisme kan opbouwen, een zinloze utopie is, en hij moet ten slotte weten, dat werkelijk socialisme niet in de lucht, maar in een bepaalde gemeenschap, op een bepaald hoekje grond verwezenlijkt wordt. Socialisme kan slechts de veruiterlijking zijn van een gemeenschap die werd opgebouwd op bloed, bodem, irrationele gevoelswaarden, geschiedenis en gemeenschappelijk cultuurbezit.