Decreet over de Vlaamse Internationale Solidariteit

Recitator · 23 december 2002, 13:45

Decreet over de Vlaamse Internationale Solidariteit

De Vlaamse Parlementleden Peter De Ridder (sp.a) en Jan Roegiers (SPIRIT) hebben de handen in elkaar geslagen en samen een voorstel van decreet over de Vlaamse Internationale Solidariteit uitgewerkt (vroeger ook wel ontwikkelingssamenwerking of samenwerkingsontwikkeling geheten).

Zo"n decreet is absoluut nodig, vinden De Ridder en Roegiers. “Vlaanderen geeft jaarlijks vele miljoenen euro"s uit aan ontwikkelingssamenwerking, maar er is nog steeds geen kader waarbinnen dat moet gebeuren. We kunnen of blijven wachten, of zelf zo"n kader creëren. We hebben voor het laatste gekozen.”

Daarnaast is de wereld van de internationale solidariteit sterk veranderd. “Tante nonneke bestaat niet meer. De tijd van het goedbedoelde en vaak paternalistische amateurisme ligt – gelukkig maar – ver achter ons. Samenwerking is nu de essentie. Niet met de natte vinger keuzes maken, maar op basis van een duidelijk kader dat wij hier aanreiken.”

De Ridder en Roegiers benadrukken dat hun decreet los staat van het al dan niet regionaliseren van ontwikkelingssamenwerking. “Ook als er niet wordt geregionaliseerd, moeten er een duidelijk visie en doelstellingen zijn. Vlaanderen doet al heel wat, maar wat we doen, moeten we ook goed doen.”

Vandaar dit kaderdecreet, dat er voor moet zorgen dat iedereen goed weet waar zich aan te houden, waar we mee bezig zijn, en wat de lange termijn visie is. “Die visie baseren we – net zoals het Comité voor Ontwikkelingssamenwerking van de OESO – op het Millenium Ontwikkelingsprogramma van de UNO. Dat bevat concrete en duidelijk meetbare doelstellingen, met tijdslimieten.”

De belangrijkste onderdelen van het decreet zijn volgens De Ridder en Roegiers:

- de sectoriële afbakening van de Vlaamse Internationale Solidariteit. Samengevat: doe waar je goed in bent, zoals onderwijs en vorming, huisvesting en stedelijke ontwikkeling, democratisering en maatschappijopbouw, gezondheidszorg, "
- de geografische concentratie. Werk waar jouw bijdrage het meest nodig is, gebaseerd op objectieve en kwantificeerbare criteria (armoede, sociaal-economische ontwikkeling, ..).
- Het ongebonden karakter van onze Internationale Solidariteit.
- De externe en interne evaluatie en controleprocedures.
- Tegen 2010 moet Vlaanderen 0,7 procent van haar aandeel in het BNP besteden aan Internationale Solidariteit.

zorroaster · 23 december 2002, 14:55

Typisch: Spirit komt weer eens melken dat "Vlaanderen 0,7 % van zijn BNP in ontwikkelingssamenwerking moet steken".
Vlaanderen zou allang een degelijk eigen ontwikkelingsbeleid gevoerd hebben als de twee Spirit-topmannen (waarvan één reeds zijn biezen pakte) Anciaux en Vankrunkelsven zich niet hadden laten rollen tijdens de onderhandelingen voor het Lambermont-akkoord, zodat de splitsing van de ontwikkelingssamenwerking wel werd besloten, maar zonder een concrete datum af te dingen.
Het gevolg is nu dat er nog steeds geen splitsing van ontwikkelingssamenwerking is gekomen, zodat Michel naar hartelust zijn politieke copains Kagame en Kabila van ontwikkelingshulp kan voorzien. Maar Spirit komt nu met de vinger zwaaien over "Vlaamse ontwikkelingshulp", die lui schrikken nergens van terug!

23 december 2002, 13:45	#1
Recitator Schepen Geregistreerd: 15 juni 2002 Berichten: 463	Decreet over de Vlaamse Internationale Solidariteit De Vlaamse Parlementleden Peter De Ridder (sp.a) en Jan Roegiers (SPIRIT) hebben de handen in elkaar geslagen en samen een voorstel van decreet over de Vlaamse Internationale Solidariteit uitgewerkt (vroeger ook wel ontwikkelingssamenwerking of samenwerkingsontwikkeling geheten). Zo"n decreet is absoluut nodig, vinden De Ridder en Roegiers. “Vlaanderen geeft jaarlijks vele miljoenen euro"s uit aan ontwikkelingssamenwerking, maar er is nog steeds geen kader waarbinnen dat moet gebeuren. We kunnen of blijven wachten, of zelf zo"n kader creëren. We hebben voor het laatste gekozen.” Daarnaast is de wereld van de internationale solidariteit sterk veranderd. “Tante nonneke bestaat niet meer. De tijd van het goedbedoelde en vaak paternalistische amateurisme ligt – gelukkig maar – ver achter ons. Samenwerking is nu de essentie. Niet met de natte vinger keuzes maken, maar op basis van een duidelijk kader dat wij hier aanreiken.” De Ridder en Roegiers benadrukken dat hun decreet los staat van het al dan niet regionaliseren van ontwikkelingssamenwerking. “Ook als er niet wordt geregionaliseerd, moeten er een duidelijk visie en doelstellingen zijn. Vlaanderen doet al heel wat, maar wat we doen, moeten we ook goed doen.” Vandaar dit kaderdecreet, dat er voor moet zorgen dat iedereen goed weet waar zich aan te houden, waar we mee bezig zijn, en wat de lange termijn visie is. “Die visie baseren we – net zoals het Comité voor Ontwikkelingssamenwerking van de OESO – op het Millenium Ontwikkelingsprogramma van de UNO. Dat bevat concrete en duidelijk meetbare doelstellingen, met tijdslimieten.” De belangrijkste onderdelen van het decreet zijn volgens De Ridder en Roegiers: - de sectoriële afbakening van de Vlaamse Internationale Solidariteit. Samengevat: doe waar je goed in bent, zoals onderwijs en vorming, huisvesting en stedelijke ontwikkeling, democratisering en maatschappijopbouw, gezondheidszorg, " - de geografische concentratie. Werk waar jouw bijdrage het meest nodig is, gebaseerd op objectieve en kwantificeerbare criteria (armoede, sociaal-economische ontwikkeling, ..). - Het ongebonden karakter van onze Internationale Solidariteit. - De externe en interne evaluatie en controleprocedures. - Tegen 2010 moet Vlaanderen 0,7 procent van haar aandeel in het BNP besteden aan Internationale Solidariteit.

23 december 2002, 14:55	#2
zorroaster Europees Commissaris Geregistreerd: 12 november 2002 Locatie: Samenkomst van de schrale, mijmerende Kempen en het overvloedige, spekbuikige Brabant Berichten: 7.391	Typisch: Spirit komt weer eens melken dat "Vlaanderen 0,7 % van zijn BNP in ontwikkelingssamenwerking moet steken". Vlaanderen zou allang een degelijk eigen ontwikkelingsbeleid gevoerd hebben als de twee Spirit-topmannen (waarvan één reeds zijn biezen pakte) Anciaux en Vankrunkelsven zich niet hadden laten rollen tijdens de onderhandelingen voor het Lambermont-akkoord, zodat de splitsing van de ontwikkelingssamenwerking wel werd besloten, maar zonder een concrete datum af te dingen. Het gevolg is nu dat er nog steeds geen splitsing van ontwikkelingssamenwerking is gekomen, zodat Michel naar hartelust zijn politieke copains Kagame en Kabila van ontwikkelingshulp kan voorzien. Maar Spirit komt nu met de vinger zwaaien over "Vlaamse ontwikkelingshulp", die lui schrikken nergens van terug!