Le Monde: Derde wereld oorlog kan vanuit Turkije beginnen

[Turkse Nederlander]

Hieruit blijkt hoe belangrijk het is voor Europa dat Turkije toetreedt:

La Turquie au bord de l'implosion

Guillaume Perrier
LE MONDE

La Turquie se dirige vers un grand règlement de comptes final. Cette situation nest pas due, comme on pourrait le craindre, �* un conflit de race ou de religion. Le pays est traversé dune fracture plus fondamentale et plus dangereuse.

Nous avons aujourdhui dun côté une grande masse de gens qui ôtent leurs chaussures avant dentrer dans une maison, des femmes qui se couvrent la tête, des garçons qui fréquentent les cafés pendant que les filles sont soumises �* des règles extrêmement oppressives, des gens dont les foyers sont éclairés par des ampoules nues, qui apprécient une musique �* mi-chemin entre la chanson populaire et larabesque, qui nont peut-être jamais lu un livre, nont jamais dansé, des hommes qui ne sont jamais allés au restaurant avec leur femme, nont jamais été au théâtre, ont très peu déducation et professent de fort sentiments religieux.

De lautre côté, il y a ceux - et celles, puisque létablissement comporte un lycée de filles - qui ont fait leurs études au prestigieux Robert College dIstanbul, qui y ont dansé �* loccasion de mariages ou de soirées, qui vont au cinéma, lisent - parfois - des livres, ont un assez bon niveau déducation, des goûts musicaux qui vont de la pop au classique, des maisons décorées avec un certain goût et des femmes qui ne se couvrent pas la tête. Ce sont des gens qui nautorisent peut-être pas leur fille �* fréquenter un garçon, mais qui détournent la tête quand cela se produit. Ils croient en Dieu mais prient rarement, boivent de lalcool dans des soirées mixtes, suivent la presse, regardent les talk-shows et vivent plus ou moins selon les normes occidentales.
Une crise turque

Les styles de vie de ces deux groupes ne se ressemblent en rien. A la différence de ce qui se passe en Occident, où des éléments tels que la musique déglise, liconographie religieuse et les histoires bibliques, adaptées y compris �* lécran, créent une sensibilité partagée par toutes les classes, il nexiste en Turquie aucun terrain culturel commun susceptible de les unir. Leurs existences, leurs goûts et leurs croyances sont totalement différents. Et même antagonistes.

Le premier groupe a été méprisé, discrédité et mal traité durant les années de la République. A présent, numériquement important, il sest organisé politiquement et dispose dune puissance politique lui permettant de gagner toutes les élections. Mais il ne parviendra au pouvoir quen acceptant certains critères occidentaux, il tente donc de sapproprier les valeurs démocratiques et daméliorer ses rapports avec lOccident.

Le second groupe est minoritaire et, parce quil sait quil ne reviendra jamais au pouvoir sil respecte les règles politiques occidentales, il devient peu �* peu hostile aux valeurs démocratiques de lOccident.

Larmée joue un rôle important dans cette désagrégation culturelle. Elle est composée denfants du premier groupe qui coopèrent avec le second groupe, lequel lui est hostile. En un certain sens, larmée trahit ses propres racines.

Lélection présidentielle a exposé au grand jour les intentions des deux parties et révélé �* quel point leur conflit était aigu. Le second groupe, soutenu par larmée, ne veut plus délection. Et chaque jour qui passe voit enfler les rumeurs dun possible coup dEtat. On reparle de junte. Or que se passerait-il en cas de coup dEtat ?
Une crise stratégique et globale

Le groupe dont le style de vie se rapproche du mode de vie occidental accédera au pouvoir avec le soutien de larmée, mais perdra celui de lOccident. LEurope se prononcera résolument contre un coup militaire. Les Etats-Unis auraient pu accepter un coup dEtat en échange dun soutien �* sa politique dans le nord de lIrak et dans lensemble du Moyen-Orient. Mais un pays qui a occupé lIrak en clamant quil voulait y apporter la "démocratie" serait bien en mal dexpliquer au monde et �* son propre peuple quil soutient un putsch militaire en Turquie. Ils devront donc, bon gré mal gré, sopposer �* un coup dEtat. Mais alors que fera ce pays qui bénéficie de financements occidentaux et dont larmée est dotée darmes fournies par lOccident, sil doit rompre ses liens avec celui-ci ?

Si la Turquie connaît un coup dEtat, le monde assistera �* un phénomène qui ne sest encore jamais produit : la Turquie cherchera �* établir un partenariat avec la Russie et lIran. Elle obtiendra de ces deux pays armes, énergie et financements. Le gaz naturel, le pétrole et lénergie nucléaire de la Russie et de lIran suffiront �* maintenir la Turquie la tête hors de leau, même si ce nest que pour une brève période. Et un bloc formé de la Russie, de la Turquie et de lIran ne manquera pas de modifier léquilibre global. Il prendra le contrôle total du Moyen-Orient. Il emprisonnera lEurope dans les frontières de son petit continent. Il attirera dans son orbite le Caucase, lAfghanistan et le Pakistan. Il nouera des relations étroites avec le monde musulman. Il sera même en mesure de proposer un partenariat �* la Chine. Ce nouveau bloc disposerait dune puissance considérable sur les plans militaire, financier et énergétique. La fissure turque conduirait ainsi �* une fracture globale.

Si une troisième guerre mondiale devait advenir, je pense quelle pourrait surgir de cette crevasse. Jaimerais que ce scénario soit étudié par les deux camps qui se font face en Turquie. Par lEurope, qui se comporte de manière insolente avec un pays dont lhéritage impérial est �* la fois magnifique et pathétique, et qui tente de repousser la Turquie hors de son aire, et par lAmérique, qui croit jouer au plus malin en menant double jeu dans sa politique �* légard de la Turquie.

Que le conflit sanglant qui semble se profiler en Turquie puisse mettre le feu au monde entier nest pas une éventualité si éloignée que vous le pensez. La première guerre mondiale a bien commencé par deux coups de revolver.

http://www.lemonde.fr/cgi-bin/ACHATS...jet_id=9932771

[Turkse Nederlander]

Vertaling naar het Engels met google translate:


Turkey is heading towards a large settlement of final accounts. This is due, as might be feared in a conflict of race or religion. The country is crossed by a fracture more fundamental and more dangerous.

We now have one side a great mass of people who take off their shoes before entering a house, women who cover their heads, boys who frequent the cafes while the girls are subject to rules very oppressive, people whose homes are lit by bare bulbs, who appreciate music halfway between the popular song and the arabesque, which have perhaps never read a book, never danced, the men who never went to dinner with their wives, have never been to the theater, have very little education and profess strong religious feelings.

On the other hand, there are those - and that since the establishment includes a high school girls - who have been educated at the prestigious Robert College in Istanbul, who have danced at weddings and parties, who go to movies, read - sometimes - books have a fairly good level of education, musical tastes ranging from pop to classical houses decorated with taste and some women who do not cover the head. These are people that do not perhaps their daughter to attend a boy, but turn their heads when this happens. They believe in God but pray rarely drink alcohol at parties mixed after the release, watch talk shows and live more or less according to Western standards.
A Turkish crisis

The lifestyles of these two groups are alike in any way. Unlike what happens in the West where such things as church music, religious iconography and Bible stories, including adapted to the screen, create a sensibility shared by all classes, n 'Turkey is no common cultural ground capable of uniting them. Their lives, their tastes and beliefs are totally different. And even antagonistic.

The first group has been despised, discredited and poorly treated during the years of the Republic. Now, numerically important, he has organized politically and has a political power enabling him to win all elections. But it will come to power by accepting certain Western standards, so he tries to appropriate democratic values and improve its relations with the West.

The second group is a minority and because he knows he will never return to power if it respects the rules Western policies, it gradually became hostile to the democratic values of the West.

The army plays an important role in this cultural disintegration. It is composed of children of the first group to cooperate with the second group, which is hostile to him. In a sense, the army betrays its own roots.

The presidential election exposed to light the intentions of both parties and showed how their conflict was acute. The second group, backed by the army no longer wants election. And each day that passes sees the swelling rumors of a possible coup. We talk of junta. But what would happen if a coup?
A strategic and comprehensive crisis

The group whose lifestyle is closer to the western lifestyle to power with army support, but lose the West. Europe will vote strongly against a military coup. The United States could accept a coup in exchange for support for his policy in northern Iraq and across the Middle East. But a country that has occupied Iraq by claiming that he wanted to bring "democracy" would be very difficult to explain to the world and his own people that he supports a military coup in Turkey. They should therefore, willingly or unwillingly, to oppose a coup. But when will this country which benefits from Western funding and whose military is equipped with weapons supplied by the West, it must sever its ties with it?

If Turkey is experiencing a coup, the world will attend a phenomenon that has never happened: Turkey will seek to establish a partnership with Russia and Iran. It will obtain these weapons both countries, energy and finance. Natural gas, oil and nuclear power of Russia and Iran will be sufficient to maintain Turkey's head above water, even if only for a brief period. And a block consisting of Russia, Turkey and Iran will certainly not change the overall balance. It will take total control of the Middle East. It imprison Europe in the borders of his small continent. It will draw into its orbit the Caucasus, Afghanistan and Pakistan. It will establish close relations with the Muslim world. There will even be able to propose a partnership with China. The new block would have considerable power over the military, financial and energy. The Turkish crack and lead to a global divide.

If a third world war would happen, I think it could emerge from this rift. I would like this scenario to be studied by the two sides facing each other in Turkey. In Europe, which behaves insolent with a country whose imperial legacy is at once beautiful and pathetic, and trying to push Turkey out of its range, and by America, who believes playing more malignant leading double game in its policy towards Turkey.

That bloody conflict that seems to be emerging in Turkey to set fire to the whole world is not a possibility so remote as you think. The first world war has begun by two shots.

[Turkse Nederlander]

De angst bestaat dat Turkije de kant van Rusland, Iran en China kiest. Deze drie landen kunnen namelijk alle energie en wapens leveren die Turkije nodig heeft. Europa wordt dan geïsoleerd voor olie en gas uit het Het Midden-Oosten en Centraal Azie. Turkije heeft al een groeiende invloed in het Midden-Oosten. Het land heeft al verscheidene vrije handels akkoorden met buurlanden gesloten. Op dit moment zijn Turkije en Rusland weer bergen aan verdragen aan het ondertekenen.

[D'ARTOIS]

Ik heb al eerder gesteld dat Turkije een land met een groot potentieel is. Daar ben ik zonder meer van overtuigd.
Het Islamitische juk is echter de molensteen om de nek van het land. Bevrijdt je van die steen en je bent lichtjaren verder. Maar dat laatste zal niet zo makkelijk kunnen zonder hardhandige hervormingen �* la Kemal Attatürk. Een zo ingefokt geloof als de Islam met wortel en tak uitroeien is een kwestie van honderd en meer jaar. Vergelijk dat met de uiterst langzame moderinisering van de sociale structuur in Turkije. Het zal er ooit van komen. Maar pas in de volgende eeuw - indien Europa en Voor-Azië dan nog bestaan .......

[djimi]

De schrijver gaat ervan uit dat het Turkse leger wel eens de macht zou kunnen grijpen om het 'verwesterde/moderne' bevolkingsdeel tegen de 'religieuzen/traditionelen' te beschermen.

Waarom zou Iran, voor zover ik weet niet bepaald voor 'westerse/moderne' ideeën gewonnen, deze machtsgreep willen ondersteunen/bestendigen?

Dat in het geval van zo'n staatsgreep aansluiting bij Rusland wordt gezocht, lijkt me ook weinig waarschijnlijk, omdat Turkije en Rusland in deze regio 'botsende belangen' hebben (invloedssferen die elkaar voor een stuk overlappen) en dan is er nog zoiets als het 'historisch' antagonisme. Ik heb tenminste toch de indruk dat het 'verwesterde' blok véél nationalistischer is ingesteld dan het 'religieuze'.

Een toenadering tot China lijkt me nog het minst onwaarschijnlijke scenario, tenzij in Turkije een burgeroorlog zou uitbreken, wat ik het land en de bewoners ervan allerminst toewens.

[Pelgrim]

Waarom zou Turkije überhaupt Westers moeten worden? Laat Turkije Turkije zijn.

(en de Koerden Koerden).

[Turkse Nederlander]

Oorspronkelijk geplaatst door djimi

De schrijver gaat ervan uit dat het Turkse leger wel eens de macht zou kunnen grijpen om het 'verwesterde/moderne' bevolkingsdeel tegen de 'religieuzen/traditionelen' te beschermen.

Waarom zou Iran, voor zover ik weet niet bepaald voor 'westerse/moderne' ideeën gewonnen, deze machtsgreep willen ondersteunen/bestendigen?

Dat in het geval van zo'n staatsgreep aansluiting bij Rusland wordt gezocht, lijkt me ook weinig waarschijnlijk, omdat Turkije en Rusland in deze regio 'botsende belangen' hebben (invloedssferen die elkaar voor een stuk overlappen) en dan is er nog zoiets als het 'historisch' antagonisme. Ik heb tenminste toch de indruk dat het 'verwesterde' blok véél nationalistischer is ingesteld dan het 'religieuze'.

Een toenadering tot China lijkt me nog het minst onwaarschijnlijke scenario, tenzij in Turkije een burgeroorlog zou uitbreken, wat ik het land en de bewoners ervan allerminst toewens.

Er bestaat ook een kans dat het leger niet ingrijpt. Dan is het logischer dat Turkije zich bij Rusland en Iran aansluit.

[djimi]

Oorspronkelijk geplaatst door Turkse Nederlander

Er bestaat ook een kans dat het leger niet ingrijpt. Dan is het logischer dat Turkije zich bij Rusland en Iran aansluit.

Indien het leger niet ingrijpt, en dus de 'religieuzen/traditionelen' steeds dominanter worden (daar lijkt de schrijver toch van uit te gaan), dan zie ik die aansluiting bij Rusland en Iran ook niet echt als 'logischer'.

Rusland is 'christelijk'.
Iran is dan wel 'islamitisch', maar hoe (on)diep is het water tussen sjiïeten enerzijds en soennieten/alevieten/... anderzijds?

In de politiek zijn echter zelfs de meest bizarre allianties mogelijk.
Wat ik hier beweer kan dus net zo goed volgende week al totaal verkeerd blijken.

Ik hoop in elk geval dat de Turken - en uiteraard niet alléén de Turken - van een (burger)oorlog gespaard blijven.

[Bovenbuur]

Ja zeg, we gaan ze niet toelaten omdat een stel Fransen deigen met een oorlog. Als Turkije inderdaad zo onstabiel is dat er binnen de kortste keren een wereldoorlog uit kan voortkomen is dat vooral een reden om ze niet toe te laten treden.

[Turkse Nederlander]

Oorspronkelijk geplaatst door Bovenbuur

Ja zeg, we gaan ze niet toelaten omdat een stel Fransen deigen met een oorlog. Als Turkije inderdaad zo onstabiel is dat er binnen de kortste keren een wereldoorlog uit kan voortkomen is dat vooral een reden om ze niet toe te laten treden.

Turkije niet toe laten tot Europa zou mogelijk tot isolatie van Europa kunnen leiden als Turkije de kant van Rusland en Iran kiest. Europa laat Turkije dan geen andere keus dan een andere strategische partnerschap te zoeken.

[djimi]

Oorspronkelijk geplaatst door Turkse Nederlander

Turkije niet toe laten tot Europa zou mogelijk tot isolatie van Europa kunnen leiden als Turkije de kant van Rusland en Iran kiest. Europa laat Turkije dan geen andere keus dan een andere strategische partnerschap te zoeken.

Kan Turkije dan enkel een strategisch partnerschap met Europa uitbouwen als het bij de EU komt?

Is het land nu niet ook al lid van de NAVO?

(Ik heb in principe niks tegen EU-lidmaatschap van Turkije, hoor, al zal het land nog wel wat inspanningen moeten doen vooraleer het daar 'klaar' voor zal worden bevonden. Ik heb nog eerder iets tegen die EU an sich)

[Bovenbuur]

Oorspronkelijk geplaatst door Turkse Nederlander

Turkije niet toe laten tot Europa zou mogelijk tot isolatie van Europa kunnen leiden als Turkije de kant van Rusland en Iran kiest. Europa laat Turkije dan geen andere keus dan een andere strategische partnerschap te zoeken.

Ik heb niks tegen de toetreding van Turkije, maar dit is voor mij de verkeerde reden. Pas op hoor, als je me niet bij de club laat ga ik gevaarlijke vriendjes zoeken en dan rammen we je in elkaar. Nou jammer dan, maar dat is geen reden om je toe te laten. Het feit dat de dreigementen niet van Turkije zelf komen maar van een stel paternalistische idioten die Turkije zowel zielig als zeer gevaarlijk vinden maakt het alleen maar erger. Turkije mag meedoen als ze lief spelen en de bal delen met de andere kindjes.

[Raven]

Toetreding tot Iran zal nooit gebeuren, hoewel er objectieve bondgenootschappen mogelijk zouden zijn, religieus gezien is dat smeken om problemen.

Toetreding tot Rusland... Ga maar . Er zijn nog naties die dat hebben gedaan, en hebben ondervonden dat de enige grens met Rusland ene is met Russische soldaten aan beide kant van de grens

[Zeikstraal]

Oorspronkelijk geplaatst door Turkse Nederlander

De angst bestaat dat Turkije de kant van Rusland, Iran en China kiest. Deze drie landen kunnen namelijk alle energie en wapens leveren die Turkije nodig heeft. Europa wordt dan geïsoleerd voor olie en gas uit het Het Midden-Oosten en Centraal Azie. Turkije heeft al een groeiende invloed in het Midden-Oosten. Het land heeft al verscheidene vrije handels akkoorden met buurlanden gesloten. Op dit moment zijn Turkije en Rusland weer bergen aan verdragen aan het ondertekenen.

Van Iran hebben ze de kant al gekozen. Van de overige zou ik het niet weten.

[Pelgrim]

Als we nu eens Turkije lid maken van de EU, de zetel van die EU naar Istanboel verplaatsen en Vlaanderen uit de EU laten stappen.

[D'ARTOIS]

Als we toetreding tot de EU evenloskoppelen van het thema oorlog, dan zie ik een oorlog op militaire schaal niet zo gemakkelijk gebeuren.

De Islam is en blijft het voornaamste struikelblok op de weg naar een westers georiënteerde staat. Zo men die niet wil, heeft ook het vasthouden aan een toetreding geen zin. Twee ernstig conflicterende godsdiensten naast elkaar is vanzelfsprekend uitgesloten. Politici willen dit onderwerp niet begrijpen omdat het niet strookt met hun politieke agenda. Het zal deze heren glashard duidelijk gemaakt moeten worden door het electoraat dat ze zich hebben te voegen naar de wil van laatstbedoelde bij gebreke waarvan ze beter een andere beroepsgroep kunnen gaan zoeken.
Nu wat betreft Turkije: zolang Erdogan en zijn aanhangers richting het Islamisme marcheren is het afgelopen met het streven naar een moderne staat c.q. staatsvorm.

Aansluiting met Rusland zou kunnen. Niet dat ik daarin geloof, maar het kan.
Met Iran zou een zeer negatieve uitwerking hebben op hun toerisme en export. Amerika zou automatisch met een embargo afkomen zoals dit nu voor Iran geldt. Dat zou de slechtst denkbare optie zijn en zonder meer het land laten afglijden naar het niveau van de Arabische landen dat haaks staat op het streven naar een moderne maatschappij.

[Txiki]

Een interessant artikel. De auteur denkt dus dat er weleens een "Verre Oosten"-blok tot stand zou kunnen komen met Turkije-Iran-Rusland als hoofdrolspelers, tegenover het Westen. En vanuit die gedachte stelt de topicstarter "hoe belangrijk het is voor de EU dat Turkije zou toetreden".

Nu stel ik een vraag: zou toetreding tot de EU de spanning in Turkije tussen die groepen dan wegnemen? Of slechts toedekken?

[Txiki]

Oorspronkelijk geplaatst door D'ARTOIS

Twee ernstig conflicterende godsdiensten naast elkaar is vanzelfsprekend uitgesloten. Politici willen dit onderwerp niet begrijpen omdat het niet strookt met hun politieke agenda.

Over welke conflicterende godsdiensten gaat het hier dan? De islam en welke nog? Het christendom? Is het niet zeer tegenstrijdig dat men ons hier om de oren slaat met berichtgevingen hoezeer de maatschappij hier geseculariseerd is en tegelijkertijd die traditionele godsdienst toch op tafel gooit als argument in de Turkse kwestie? Doet het ook niet vreemd aan dat men spreekt over "westerse waarden gebed in het christendom" terwijl zelfs Weber al inzag dat het godsdienstige aspect van die waarden geen rol meer speelt? Is dat, met andere woorden, niet één grote drogredenering? Waar is plots de Verlichting naartoe?

[D'ARTOIS]

Ik begrijp je argument volledig. Islam kent geen secularisatie. Dat dit het geval zou zijn in Turkije is mijn opinie dat dit niet volledig juist is. Er is een hevige ondergrondse strijd tussen de moderne en conservatieve Turk. De Turkse facade van een moderne maatschappij is flinterdun en strekt zich tot een paar gebieden uit. Het merendeel op het platteland leeft nog in een ander tijdperk. Of dat verandert hangt af van de koers die het land gaat varen.
In dat geval zou Turkije zich aan kunne sluiten bij de ex vazalstaten van de voormalige SU die een Islamitische signatuur kennen.
Mijn argument van de twee godsdiensten beperkt zich tot de vaste verbinding Islam en staat.
Het merendeel van het van Europese lectoraat van westerse origine voelt zich uitterst onbehaaglijk in een Islamitisch gestuurde samenleving. En die kant gaan we wel langzaam uit. Met name in de landelijke politiek.

[corse]

Fantasie & een intermezzo op de filosofie:

Fantasie is de bron van alle inspiratie:

Logica en kennis brengt je van A naar B, verbeelding brengt je overal.
Alleen mensen zonder fantasie vluchten in de realiteit.
Fantasie gaat kennis en logica vooraf in ons denken.
Fantasie is dus belangrijker dan kennis.
Een mens zonder fantasie kent geen logica en beschikt over weinig kennis.
Een mens zonder fantasie is weinig creatief.
Eng-denkendheid is een product van fantasieloosheid.
De toekomst behoort aan diegenen die in hun fantasie geloven.

Een van de basis kenmerken van b.v. autisme is:

Totale fantasieloosheid en een te strikt tijdsbesef.

Even ontheemen en reizen is de weg naar helder denken:

Reizen, even ontheemen en het ontmoeten van andere culturen en leefgewoonten wekt fantasie en curiositeit op.
Onze planeet heeft alle verschillende levenswijze ter beschikken, keuze genoeg!
Reizen is naar jezelf kijken tegen een andere achtergrond.
Reizen is als een parachute, wie hem niet gebruikt stort vroeg of laat te pletter op de rotsen van de eigen onwetendheid.
Opgesloten zitten in de eigen cultuur knot af en geeft je een bekrompen gevoel, het is als een open gevangenis waar je nooit buiten komt.
Eigen cultuur is noodzakelijk, maar deze vergelijken met andere culturen is vooral verrijkend voor je eigen geest.
De isolatie van de mens in zijn eigen cultuur maakt hem tot gevangene van de eigen gedachte.

Wetenschappelijk gezien is er maar één menselijk ras, racisme is dus waanzin!
Duizenden jaren van: (cultuur, gewoonten, tradities, religies, ontwikkeling, eigenheid en samenlevingsverband) maken het verschil.

Reizen is een muur van kortzichtige eigeninteresses doorbreken en het venster op de rest van de wereld openen.
Nu we dit lapje grond (aarde) van uit de ruimte kunnen bekijken hebben we een indruk waar het eigelijk om gaat!
Een cultuurschok is daarvoor zeer leerzaam, een spiegel die je eigen levenswijze in vraag stelt.
Reizen is als een boek, wie niet reist leest enkel één bladzijde.

Talenkennis en ervaring in het benaderen van andere culturen is het gereedschap voor een open geest.
Door gebrek aan wereldcultuurkennis kan je andere culturen niet begrijpen, dit door teveel enkel en alleen met zichzelf en de omringende kring bezig te zijn.
Natuurlijk omdat de huidige westerse samenleving volledig op het individu zelf gebaseerd is, individualisme en eng-denkendheid dus.
De mens is daardoor vatbaar voor alle soorten van geweld, oorlogen, vooroordelen tegen andersdenkenden en racistisch denken.
Vooral jonge mensen laten zich beïnvloeden, rekruteren en trekken ter strijde tegen de onbekende vijand.
Reizen is een kunst die berust op ervaring en kennis.
Wereldvreemdheid bevordert fantasieloosheid en onverdraagzaamheid tegenover andere culturen.
Door het belichten van andere culturen wordt tevens de eigen cultuur interessanter en vatbaar voor verbeteringen.
Geluk is niet zozeer het geluk zoeken, maar wel de vraag, wat remt ons af om gelukkig te zijn.
Dat wat ons afremt wordt enkel duidelijk door andere culturen te ontmoeten.
Een te snel eenzijdig geëvolueerde cultuur is vatbaar voor veel fouten en is altijd tot ondergang gedoemd, dat leerde ons de geschiedenis, een duurzame samenleving wordt langzaam en weloverwogen opgebouwd met als belangrijkste doel: de zin van het leven.

Ervaring is de moeder van alle weten en kennis:

De gehele wetenschap en kennis is niets anders dan een verfijning van het dagelijkse denken en leven.
Als men de fantasie niet heeft om kennis te willen opslaan, dan is kennis waardeloos.
Het omzetten van fantasie naar inspiratie en van inspiratie naar werkelijkheid, dat is de ware kunst van het leven.

Werkelijkheid is in de eerste plaats:

De werkelijkheid is maar voor een klein deel materieel en voor een groot deel niet materieel.
Tijd, gezondheid, vrijheid, levensvreugde, vrolijkheid, tevredenheid, vertrouwen in de medemens, genieten, respect, gezelligheid, humor, Fantasie, liefde en geliefd worden, al deze zijn niet materieel.
Al deze samen zijn de verwerkelijking van de fantasie, het geluk.
De werkelijke waarde van een mens kan worden gevonden in de mate waarin hij bevrijding van zijn eigenbelang heeft bereikt. (A.E)

Een intermezzo op de filosofie:

Wij houden van Corsica & Cuba voor zijn achteruitgang en zijn wilde, maagdelijke, woeste en ongerepte natuur.
Op Corsica & Cuba worden en werden dictators geboren en terecht, ze leerden hier denken.
De mens is een deel van de natuur, wie dat niet begrijpt moet deze eilanden gezien en gevoeld hebben.
Daarna kan men pas spreken over echte vrijheid, hier relativeert de mens de vooruitgang.
Voor vele geconditioneerde en wereldvreemde mensen is de natuur de verbinding tussen twee steden.
Voor mij zijn steden de verbinding tussen de natuur.