Strijd tegen terrorisme anno 2003

[vivanter007]

Even een terugblik in de tijd. De aanslagen op de WTC torens lagen nog vers in ieders geheugen, de wereld was in shock. De VS bouwden aan een internationale alliantie voor een oorlog tegen terreur. Begrip alom, iedereen was mee. Haast niemand hoefde overtuigd te worden over de zin van de reeds gestarte oorlog in Afghanistan, tegen een Taliban schrikbewind dat tot dan toe hoofdzakelijk 's werelds misprijzen en afschuw had geoogst. De link met Al Qaeda was duidelijk.

De kaarten lagen toen anders, getuige hiervan de Europese krantekoppen, zoals bvb. deze van El Pa�*s, maandag 8 oktober 2001:
"La Unión Europea expresa su 'total apoyo' a los ataques contra Afganistán. La OTAN analiza hoy los planes de cooperación con la ofensiva de Estados Unidos.
Carlos Yárnoz, Bruselas
La Unión Europea expresó ayer su 'total apoyo' a la operación militar lanzada por EE UU en Afganistán, 'como parte esencial de la pol�*tica colectiva contra el terrorismo', según comentaron fuentes oficiales del Consejo de la UE a los pocos minutos de escucharse las primeras explosiones. Por su parte, el Comité Militar de la OTAN hab�*a dado ya por la mañana su visto bueno a algunos planes militares dentro de la oferta aliada a Washington. Los planes serán analizados hoy en la reunión extraordinaria del Consejo Atlántico, integrado por los embajadores de los 19 pa�*ses de la OTAN."

Ook toen was de VS al initiatiefnemer, begrijpelijk, want zij waren het slachtoffer van de aanvallen op 11/9. De evidentie van Internationale steun was zeer groot. Getuige hiervan de EU die officieel haar uitdrukkelijke steun betuigt, terwijl de bevolking in Afghanistan reeds op de vlucht was voor de Britse en Amerikaanse bommen.

De situatie is totaal veranderd. De VS hebben zich vastgebeten in hun obsessie voor Irak en de geloofwaardigheid van *hun* oorlog tegen terreur neemt zienderogen af. In Europa nemen 2 machtsblokken stelling tegen de oorlog, die gaandeweg steeds meer tot een economisch steekspel dreigt te verworden tussen Europa en de VS, de ene in naam van de vrede en de meer konsekwente strijd tegen terreur en de ander onder het voorwendsel van strijd tegen terreur. De banden met Al Qaeda zijn niet bewezen (dat heeft zelfs Blair moeten toegeven), maar in Irak huist een regime dat de VS niet goed gezind is. Hierbij grijpen de VS elke gelegenheid aan om de Europese eenheid te ondermijnen door bondgenootschappen aan te gaan met kleinere Europese lidstaten of met Groot-Brittanië, dat economisch niet enkel op Europa gericht is, maar ook op de VS.

Er ontstaat frontvorming op grote schaal, met als hoofdrolspelers enerzijds Rusland, China, Frankrijk en Duitsland en anderzijds GB en de VS.
Daarbij vraag ik me af of het niet dringend tijd wordt dat het gezamenlijk standpunt tegen terrorisme nieuw leven wordt ingeblazen, minder in woorden dan in daden, opdat de wereldleiders duidelijk laten zien waar het hen werkelijk op staat: onze veiligheid of de nationale belangen.