Dostojewski over het socialisme (anno 1870)

[Fien Fluytenzuyger]

Een bijzondere beschrijving vindt men terug in zijn werk "De Boze Geesten" (aka "De Demonen").

Weet u, het socialisme verbreidt zich bij ons hoofdzakelijk door sentimentaliteit. [...] Dan volgen de gedegen schurken ; dat is misschien goed volk, soms heel bruikbaar, maar er gaat veel tijd in zitten, je moet ze terdege in de gaten houden. Nu, en dan ten slotte de voornaamste kracht - het cement, dat alles bij elkaar houdt - dat is de schaamte voor een eigen mening. Dat is me nog eens een kracht! En wie heeft het tot stand gebracht, welke <<vriendelijke vriend>> heeft het zo netjes ingericht, dat in geen enkel hoofd een eigen denkbeeld is overgebleven! Ze beschouwen het als een schande.

De analogie is vandaag de dag nog altijd treffend me dunkt.

[Den Duisteren Duikboot]

Oorspronkelijk geplaatst door Fien Fluytenzuyger

Een bijzondere beschrijving vindt men terug in zijn werk "De Boze Geesten" (aka "De Demonen").

De analogie is vandaag de dag nog altijd treffend me dunkt.

Ik zie ze niet. Ik denk dat er eerder een parallel loopt met de CCC in de jaren '80, de RAF, de Rode Brigades en tutti quanti dan met het tennissokkenmeisje Caroline Gennez...

Uitstekende roman evenwel.

[Fien Fluytenzuyger]

Ik dacht eerder in de richting van de PS baronnen wanneer de gedegen schurken vernoemd werden. De sentimentaliteit is inderdaad het lokmiddel bij uitstek voor jonge mensen. De afwezigheid van individuele denkbeelden het einddoel, waardoor de gemiddelde PVDA'er en een getuige van Jehova heel dicht bij elkaar komen staan (dat weten ze trouwens goed genoeg in Brugge).

Natuurlijk moeten we hier de term socialisme breder (inclusief communisme) en dus linkser aanzien dan hetgene Gennez vertegenwoordigd, zo het ook in die tijd (eind 19de eeuw) was.

En inderdaad, een uitstekende roman. Eén van zijn beste werken naar mijn smaak.