Over wildbestanden in Afrika (en bij uitbreiding: de wereld)

[pixelpower]

Nu ik geen lurker meer ben had ik hier graag een draadje over opgezet. Afrika is met stip mijn favoriet continent, en dit ligt mij nauw aan het hart, vandaar.

Ik zou kunnen inpikken op een thread naar aanleiding van een artikel in HLN (zie lager in de topic list), maar die discussie gaat niet over de essentie. Dan maar een nieuw draadje.

---

Eerst en vooral wil ik twee belangrijke opmerking maken;

Ten eerste: wij hebben vaak snel commentaar, maar kennen de plaatselijke situatie niet.

Ten tweede; wij zijn een volkje van "krefters". We klagen snel en graag, doch ageren is ons teveel gevraagd. Ik herinner mij een VTM reportage van een West-Vlaamse jager die in Zimbabwe op een olifant gaat schieten. Akkoord, zijn gedrag was schandalig, en hij kreeg terecht de volle lading. Maar niemand, helemaal niemand dacht eraan dat hij deze situaties kan verhinderen. Je kan er hier iets aan doen, in plaats van te klagen over de situatie ginder. Concreet in dit geval; een wet die de invoer van ivoor verbiedt (ook al is die "legaal" verkregen) moet makkelijk te stemmen zijn. Een meerderheid van de bevolking is zeker voor. Maar helaas zag ik niemand naar zijn volksvertegenwoordiger schrijven.

---

Dit gezegd zijnde; ik ken het continent nu al tamelijk goed, wat wildlife gebieden betreft (ik ben echter geen "expert" - ik zou trouwens al meteen argwaan koesteren tov iemand die zich in deze materie een expert noemt), en ik had jullie in eerste instantie graag eens geschetst wat de situatie ginder is (geen statisch gegeven, ik ga het vooral hebben over evoluties).

Daarna volgt een tweede post, met een analyse van deze situatie. een projectie van de evolutie naar te toekomst toe, zeg maar.

En dan hoop ik dat we er hier eens duchtig over kunnen discussiëren.

Mvg,

J.

(volgt: een situatieschets)

[Cdude]

"Lurker" "krefter"

Is dat een gevalletje van :
("Fanie, ons moet gesels. Daai is nie braaikruie se ruik nie. Ek kén die ruik van 'n zol."

Ivoorhandel IS al illegaal, toch ?

[pixelpower]

Situatischets en bijhorende conclusies:

Een recent artikel in HLN beweert "de wilbestanden in de nationale parken gaat zienderogen achteruit". Deze analyse is juist, maar het is wel belangrijk op te merken:

1) het gaat om Nationale Parken, niet om privé gebieden. Dus opmerkingen (zoals op HLN zélf) dat "dat komt door de jacht" zijn nonsens. Want in Nationale Parken wordt niet gejaagd. (*)

2) Het gaat om gemiddelden. Als sommige Nationale Parken het héél slecht doen, dan haalt dat vanzelfsprekend de gemiddelden omlaag.

* Wat er echter wel gebeurt is gestroopt. Stropen is gerelateerd aan deze twee voornaamste parameters: de bevolkingsdruk buiten het park, en de mate waarin geïnvesteerd wordt in anti-poaching maatregelen. Wat er ook gedaan wordt is ge "culled". Culling is het neerschieten van een teveel van één soort dier. Typisch een dier dat door zijn te grote aantallen de bestaande biotoop dreigt te veranderen. Bvb olifanten. Dit cullen gebeurt zelden en krijgt vanzelfsprekend veel tegenwind.


Die cijfers in dat artikel op HLN spreken niet over wildbestanden in privé gebieden. Ik wil jullie eerst een inzicht geven wat betreft dat soort gebieden.

Laat ik maar meteen met het voornaamste verschil beginnen tov nationale parken: privé gebieden gaan steevast voor "low volume, high quality" formules. Hier werkt de zuivere wet van vraag en aanbod; ongerepte natuurgebieden zijn schaars, en worden nog enigszins schaarser. Vele mensen willen er verblijven, doch de plaatsen zijn beperkt. Ergo: de prijs is hoog. Wie in de Okavango Delta wil verblijven in Duba Plains of Mombo camp betaalt met gemak méér dan 1000USD per persoon per nacht in het laagseizoen, tot 1500USD pppn in het hoogseizoen.

http://www.afrizim.com/Places/Okavan...Mombo-camp.asp

Dit is natuurlijk één van de mooiste en daarom duurste gebieden, maar het is overal hetzelfde hoor. Je kan bvb ook naat de privé gebieden rond Kruger. Lodges zoals Londolozi of Mala Mala kosten tussen 500 en 1000USD pppn.

http://www.countryroads.co.za/view.p...1373&tab=rates
http://www.e-gnu.com/mala_mala_main_camp_rates.html

Ik ga hier niet alle lodges opsommen, maar neem gerust van me aan of je nu naar de Tuli block in Botswana gaat, of de privé concessies in de Okavango Delta, of Mashatu in Zuid-Afrika, of naar de privé concessies in en rond Kafue en Luanga in Zambia, of naar de private game reserves rond Kruger, of naar privé gebieden in Tanzania zoals die rond Katavi en Ruaha... lager dan 300USD pppn ga je al amper nog vinden. Deze hoge prijzen in privé parken, daar staat eea tegenover natuurlijk. In het bijzonder een veel efficientere aanpak van wildbescherming.

Dit is het gepaste moment om meteen al een eerste illusie weg te nemen bij mensen die nog niet "op safari" gingen en een eerste conclusie te formuleren; als je enigszins denkt dat dit soort reis "moet kunnen voor de gewone mens met gewone pree": vergeet het maar. Documentaires op TV geven misschien de indruk dat dat zo is, maar helaas pindakaas.

Ik hoor jullie nu al zeggen: "jamaar ik kan voor 2000€ met <massa-operator-naar-keuze> naar Kenia hoor". Akkoord, maar dan kom je allesbehalve in ongerepte natuur terecht. Je belandt in grote hotels buiten de parken, en wordt diezelfde parken binnengereden, opeengepakt in overvolle busjes, waarna je vaak in de file mag aanschuiven (!) om een dier te zien. Ik stel het cru maar ik bedoel gewoon; dit soort reis is een massa-consumptie-produkt, en heeft niks te maken met ongerepte natuur. Pas op; vele mensen weten niet beter, en zijn tevreden over zo'n reis. Ze voldeed aan hun verwachtingspatroon.

Als we het toerisme in de nationale parken verder ontleden dan kunnen we vaststellen dat we allesbehalve goed bezig zijn. Dit soort toerisme is een regelrechte aanslag op de ongerepte natuur. Het speelt zich af op vele vlakken. Bvb het gevecht om "grondstoffen". Een concreet voorbeeld is het aantal lodges op de kraterrand van de Ngorongoro krater in Tanzania; die halen het beschikbare water op de kratervloer omlaag. Deze impact is bewezen. Maar ook op andere vlakken zien we een "gevecht": een teveel aan wagens verstoort het jachtpatroon van roofdieren en beïnvloedt hun slaagkansen. Ook dit is al ontelbare keren aangetoond en zelfs gefilmd.

Tijd om een tweede conclusie te formuleren: massa-toerisme is onverenigbaar met natuurbehoud. Noteer dat ik de mensen die eraan deelneem niet veroordeel. Ook ik heb er deel van uitgemaakt, en heb het tot mijn scha en schande moeten leren.

Tot zover een zeer summiere uiteenzetting van de twee soorten wildgebieden: privé- en staatsgebonden.

Komt eraan: een visie op de toekomst.

[pixelpower]

Oorspronkelijk geplaatst door Cdude

"Lurker" "krefter"

Is dat een gevalletje van :
("Fanie, ons moet gesels. Daai is nie braaikruie se ruik nie. Ek kén die ruik van 'n zol."

Ivoorhandel IS al illegaal, toch ?

Handel wel.

Wel, ttz een aantal landen, waaronder Botswana, Zimbabwe, etc... hebben bij CITES een speciale regeling bedongen om hun ivoor éénmalig te kunnen verkopen aan China & Japan.

Maar jacht is iets anders. Een jager mag, op sommige plaatsen, jagen op een "olifant die teveel is" (teveel is een rekbaar begrip, zeker in dat continent), en zijn jachttrofeeën mee naar huis nemen (weeral tegen extra vergoeding, en met de bedoeling dat hij die niet verder verkoopt).

[pixelpower]

De toekomstperspectieven van wildbestanden en -gebieden:

Ik zie twee evoluties die nu al gaande zijn:

1) de privé-parken zitten in de lift.

Er komen er steeds meer. Kapitaalkrachtige firma's die reeds meerdere concessies uitbaten wagen zich zelfs in gebieden die vanuit massa-toerisctisch oogpunt niet interessant zijn. Ze bouwen er aan het wildbestand en "restaureren" volledige gebiden wat betreft fauna en flora, en hopen dat hun investering op termijn rendeert. Bvb Mashatu. Maar ik zie het ook in Namibië, en in Mozambique (rond Niassa). Landen die uit een diepe dip komen (zoals Mozambique) zijn trouwens het meest interessant: de investeringskost is laag, het aantal geschikte gebieden hoog.

Tijd voor een derde conclusie (toegegeven; minder relevant in deze discussie, haha): wie wil investeren in eco toerisme moet zijn kans wagen in Zimbabwe, op het moment dat Mugabe zijn lepel legt. Rond Mana Pools bvb...

Nog een vaststelling: bestaande farms worden wildlife-farms. Maw eco-toerisme verdringt landbouw! Zie bvb de Tuli block in Botswana. Vele concessies groeperen zich uiteindelijk in immer groeiende "game reserves" en spreken gezamenlijke regels af (wat betreft welk type operatie is toegelaten, hoeveel mensen per vierkante km er mogen zijn, hoeveel wagens er bij een sighting mogen staan, enz...). Ze breken aangrenzende game-fences af, en spreken traversing rights af (ic het mogen rondrijden op elkaars gebied). Ook poaching patrols pakken ze gezamenlijk aan.

Pitfalls zijn er natuurlijk ook. Zo is er vanzelfsprekend een conflict tussen hunting farms en non-hunting farms. In theorie (!) zou de jacht op een zichzelf-bedruipende hunting farm een long-term operation moeten zijn. In die zin dat er enkel gejaagd wordt op dieren die "te veel" zijn. Maar zoals ik al zei: "te veel", wat is dat hee? In de praktijk wordt gemerkt dat hunting farms een zeer nefaste invloed hebben op de concessies errond. Dieren worden schichtig, waardoor ze gaan lopen van eender welke jeep. Dus gewone toeristen krijgen de dieren amper te zien. Wat er ook gebeurt; diergroepen worden onwricht. Een typisch voorbeeld is het jagen op een mannetjesleeuw (het meest gegeerd). Wordt die gedood terwijl hij net een leeuwentroep aanvoerde, dan zal een ander mannetje zijn plaats innemen. En het eerste wat die doet is alle welpen doden zodat de vrouwtjes sneller met hem paren. Als op deze manier een leeuwentroep een paar keer na elkaar wordt ontdaan van zijn patriarch, dan is die groep om zeep. Idem met het afschieten van een matriarch in een troep olifanten, by the way.

Een tweede pitfall is het in dienst nemen van lokale bevolking. Op zich is dat natuurlijk goed. Maar een goed draaiende concessie levert de werknemers méér op dan een job in een nationaal park. Het resultaat is een grotere influx van mensen in dorpen die rond de concessies liggen, met de hoop daar een job te verwerven. En deze mensenmassas beïnvloeden op hun beurt dan weer de natuur.

Tijd voor een vierde conclusie; een reis ondernemen naar deze privé gebieden is - de uitzondering niet te na genomen - een zeer goede zaak. Je helpt écht. Je zorgt dat de zaak verder de goede richting uit gaat. Belangrijk is daarbij dat je de game reserves waar nog hunting concessions zijn niet uitluit uit je reistraject. Doe je dat wél, dan verdwijnt de eco-lodge en wordt ze ingenomen door een hunting operator. Doe je dat niet, dan worden de eco-lodges populairder dan hunting, en hopelijk bouwt de hunting-operator zijn keet om.


2) de Nationale Parken, daar gaat het slecht.

Eerst en vooral speelt er de wet van vraag en aanbod niet voluit. De wilbestanden worden niet naar waarde geschat. De inkomstgelden zijn laag, en het meeste van dat geld blijft dan nog plakken aan de grijpgrage handjes van corrupte overheden. Dat heeft op zijn beurt dan weer gevolgen voor de beschikbare budgetten voor anti-poaching patrouilles. Vandaar dat er zoveel wordt gestroopt. Vandaar de cijfers in het artikel van HLN.

Tijd voor een vijfde conclusie: het centraal beheren van wildlife areas vanuit de staat werkt niet. Bij de overheid staat steeds de mens centraal en niet het dier, in die zin dat de regerende macht is gevormd door de mens (door verkiezingen of door belanghebbenden met de nodige macht). Deze "mens" heeft niet noodzakelijk belang bij het in stand houden van natuurgebieden. Komt nog bij dat de druk van "de mens" op deze gebieden steeds groter wordt.

Volgt; wat brengt de toekomst

[pixelpower]

Wie tot nu toe heeft gevolgd ziet dat we twee tendenzen zien. Maar wie van die twee gaat het halen? Dat is moeilijk te zeggen.

Er zijn landen waar de overheid de bovenstaande conclusies OOK ziet, net als ik. En ze handelen ernaar. Dat betekent dat ze de creatie van privé concessies steunen en het nodige vangnet voorzien wat betreft legislatuur. Een aantal van hen gaat nog verder; ze schakelen hun nationale parken om naar privé concessies. Dwz het blijft een Nationaal Park, maar het wordt opgedeeld in concessies, die elk kunnen worden geleased voor zo'n 5 of 10 jaar. Diegene die de lease opneemt krijgt strikte regels opgelegd wat betreft uitbating (low volume, bvb. En nul impact op het milieu), en hij moet bovendien een serieus bedrag betalen aan de staat. Botswana, met de Okavango Delta, is een goed voorbeeld.

Er zijn echter ook landen waar ze nog totaal verkeerd bezig zijn. Kenia is hier het voorbeeld bij uitstek. U moet maar eens zoeken naar recente artikels over het lot van de dieren in parken zoals Tsavo en Amboseli. Of lake Nakuru, één van de enige resterende broedplekken voor roze flamingos, die zonder veel problemen wordt opgeofferd aan een fabriek dier met koper aan de slag wil.

Natuurlijk zijn er ook landen die skipperen tussen beide. Tanzania bijvoorbeeld, en in mindere mate Zuid Afrika (waar privé concessies welig tieren maar waar op dit moment de nationale parken ook een terugval kennen (de laatste neushoorn in Kruger is net gesneuveld in een oneerlijk gevecht tussen stropers met AK-47en en gameguards met enkel een pistool).

Tijd voor een laatste conclusie: hoe zuidelijker het Afrikaanse land, hoe méér men het nut van privé wldbeheer inziet. Hoe noordoostelijker, hoe minder dat dat het geval is.

Ik ga hier misschien bakken kritiek over mijn kop krijgen, maar niet geheel ontoevallig kan ik hier ook een religueuze reden vinden; hoe méér men islam-gericht is, hoe minder respect men schijnt te hebben voor de natuur. En ook; hoe hardvochtiger/mannelijker/minder open de maatschappij is. Er zijn bvb de gekende jachtgebieden van leiders uit het Midden-Oosten, waar lokale mensen en dieren worden doorzeefd door machinegeweren. Tanzania probeert dit potje gedekt te houden, wat vooralsnog lukt: de internationale pers pikt het niet op. Ach er zijn voorbeelden genoeg. Je kan dit desnoods ook zélf proefondervindelijk vaststellen: het volstaat om van het Tanzaniaans (eerder non-islam) vasteland naar Zanzibar (islam) te reizen.

[pixelpower]

Rest mij nog mijn persoonlijke viie op héél lange termijn te geven.

Voor mij is het een feit dat op termijn niets maar dan ook niets op deze planeet zal overleven tenzij het voor de mens een economisch nut heeft.

Ik heb dan ook een visie van de aarde als reusachtige pinball machine, volledig verstedelijkt, met vele knipperende lichtjes en andere signalen, die allen uitreiken naar onze zintuigen.

De natuur zal worden herleid tot huisdieren en melk- en slachtdieren, en zal enkel nog bestaan daar waar de mens niet kan overleven.

Wat misschien zal overblijven zijn enkele groene oases, privé bezit (vanzelfsprekend) waar enkel de meest gegoeden zich kunnen vergapen aan "hoe de aarde écht was".

Dit mag voor jullie een zeer donker plaatje lijken. Toch is het onsproten uit mijn persoontje. En laat ik nu toevallig eerder een positief iemand zijn, die met een lach door het leven gaat. Met andere woorden; het beeld van de toekomst dat ik heb is helaas gebaseerd op persoonlijke ervaringen en het objectief bekijken van tendenzen en cijfers (ik heb een job waar een groot analytisch vermogen vereist is).

Nu ik dit zo neerpen maakt het me wel wat weemoedig: ondanks een positieve mindset toch zo'n negatief toekomstbeeld.

Anyway, voorlopig kan IK gelukkig nog van deze natuur genieten. Yup, het is duur. Maar ik ga liever één keer per twee jaar ipv te opteren voor een reis die géén zielevoer is. Ik haal ook plezier in de zoektocht naar plaatsen die nog betaalbaar zijn (soms ook omdat het nog maar net gelanceerde projecten zijn). En verdien ik morgen minder, dan ga ik eens per drie of vijf jaar. Of ik verkoop mijn broek. Maakt me niet uit. Ik voel me helaas soms een beetje ramptoerist als ik daar ben...

Mvg,

J.

[Pieke]

nvm

[Blue Sky]

Bedankt voor uw bijdrage. Ziet er interessat uit en ik zal het eens doornemen.

[pixelpower]

Oorspronkelijk geplaatst door Blue Sky

Bedankt voor uw bijdrage. Ziet er interessat uit en ik zal het eens doornemen.

Ik moet er eens wat werk van maken ze leesbaarder te maken. dan zal het er vlotter ingaan

Anyway, ik hoop dat ik met deze bijdrage een "basiskennis" heb neergepoot mbt natuurbeheer in den vreemde (meer in 't bijzonder Afrika).

Mvg,

J.