![]() |
Registreren kan je hier. Problemen met registreren of reageren op de berichten? Een verloren wachtwoord? Gelieve een mail te zenden naar [email protected] met vermelding van je gebruikersnaam. |
|
|||||||
| Registreer | FAQ | Forumreglement | Ledenlijst |
| Buitenland Internationale onderwerpen, de politiek van de Europese lidstaten, over de werking van Europa, Europese instellingen, ... politieke en maatschappelijke discussies. |
![]() |
|
|
Discussietools |
|
|
#1 |
|
Partijlid
Geregistreerd: 11 april 2004
Berichten: 239
|
,,Ik geloof in marteling, en ik ga je martelen''
BAGDAD (ap) -,,Ze dwongen me om de islam te vervloeken en omdat ze op mijn gebroken been sloegen, vervloekte ik de islam. Ze droegen me op Jezus te danken dat ik nog leefde. En ik deed wat ze me opdroegen.'' Aan het woord is Ameen Saeed al-Sheikh, gevangene nummer 151362 uit de Abu Ghraib-gevangenis in Bagdad. Al-Sheikh is een van de dertien gevangenen van wie de Amerikaanse krant The Washington Post de verklaringen heeft gepubliceerd die zij in januari hebben afgelegd tegen onderzoekers van het Amerikaanse leger. Uit de verklaringen rijst het meest gedetailleerde beeld tot nu toe op van wat zich vorig najaar, tijdens de heilige maand ramadan, heeft afgespeeld in Abu Ghraib: marteling, intimidatie, seksuele vernedering en verkrachting. De gevangenen zaten allemaal op Verdieping 1 van Abu Ghraib. Waarvan ze werden verdacht, blijkt niet uit de verklaringen, maar deze afdeling was bestemd voor gevangenen van wie de Amerikanen dachten dat ze informatie hadden over het verzet, de onderduikadressen van Saddam Hoessein of massavernietigingswapens. Gevangene Al-Sheikh moest met zijn gebroken been en zonder krukken terug naar zijn cel lopen. Daar dwong een groep soldaten hem varkensvlees te eten en alcohol te drinken. Een van hen was Charles Graner, een van de zeven soldaten van de 273ste compagnie militaire politie die voor de krijgsraad moeten komen. Zijn naam wordt in de verklaringen het vaakst genoemd. De Irakezen weten niet van alle soldaten de namen: sommigen droegen geen uniform of hadden hun naam onleesbaar gemaakt. Diverse gevangenen vertellen hoe zij urenlang in moeilijke posities moesten blijven staan. Vaak waren ze daarbij naakt en soms geboeid. Van een van de gevangenen is de naam onleesbaar gemaakt, omdat hij zegt het slachtoffer te zijn van verkrachting door een soldaat. Twee vrouwelijke soldaten sloegen op zijn geslachtsdelen terwijl hij was vastgebonden. Andere gevangenen werden gedwongen te masturberen, zegt Nori Samir Gunbar al-Yasseri, gevangene nummer 7787. ,,Ze namen foto's alsof het een pornofilm was.'' Kasim Mehaddi Hilas, gevangene nummer 151108, vertelt hoe een groepje soldaten hem vrouwenondergoed aantrok. Het ondergoed was roze met een bloemetjesmotief. Hilas kreeg een zak over zijn hoofd getrokken. ,,Een van de soldaten fluisterde in het Arabisch in mijn oor: vandaag ga ik je neuken.'' In Hilas' geval bleef het bij een dreigement. Wel heeft hij een verkrachting gadegeslagen. De naam van de dader is onleesbaar gemaakt, maar volgens The Washington Post gaat het om een tolk van het leger. ,,Ik zag (onleesbaar) een jongen verkrachten van 15 tot 18 jaar oud. (...) Het gezicht van de jongen kon ik niet zien. Een vrouwelijke soldaat maakte foto's.'' Hilas zegt ook te hebben gezien hoe Graner en een andere soldaat een gevangene aan een bed bonden en een fosforlamp in zijn anus staken. Ook daarvan werden foto's gemaakt. Mustafa Jassim Mustafa, gevangene nummer 150542, vertelt over hetzelfde incident, en over een andere gevangene die met een stok in elkaar geslagen werd, een week lang iedere dag opnieuw, ,,totdat ze zijn oog verwondden en de dokter kwam''. Graner heeft ook over deze gevangene heen geplast, zegt Mustafa. Andere gevangenen moesten in een plas urine gaan liggen en voedsel eten dat Graner in de wc had gegooid. ,,Iemand vroeg me: geloof je ergens in?'', vertelt Haidar Sabar Abed Miktub al-Aboodi, gevangene nummer 13077. ,,Ik antwoordde: ik geloof in Allah. Hij zei: maar ik geloof in marteling en ik ga je martelen.'' De titel van de topic is vooral een reactie op de pope zijn topic. Barbaarse, perverte, zieke beesten zijn die Amerikanen! Ik kan me nu best inbeelden dat zij die nu vrijgelaten zijn niet zullen aarzelen om Amerikaanse soldaten te doden of zich bij het nog meer gemotiveerde verzet te voegen, en terecht. De videobeelden die nu opduiken uit de gevangenissen en de berichten over vele doden mogen we ook niet vergeten op de Amerikaanse gruwelenlijst te plaatsen. |
|
|
|
|
|
#2 |
|
Banneling
Geregistreerd: 14 augustus 2002
Berichten: 5.668
|
Het is nochtans een feit dat als de Irakis en de Amerikanen niet in God zouden geloven, of beter in de verhaaltjes van diegenen die zeggen dat er een God is, deze taferelen onmogelijk zouden geweest zijn.
Het idee van een God en van een "Ware Godsdienst" leidt noodzakelijkerwijs tot zulke extremismen. Waarom kreeg bijvoorbeeld Mohammed de Arabieren immers zover, dat ze in Arabië onder zijn leiding heelder Joodse dorpen gingen uitmoorden, enkel maar omdat het Joden waren? Alleen maar door de mensen hun geesten vol met verderfelijke leugens en vol haat te gieten. |
|
|
|
|
|
#3 | |
|
Secretaris-Generaal VN
Geregistreerd: 20 september 2003
Locatie: Brussel
Berichten: 23.102
|
Citaat:
|
|
|
|
|
|
|
#4 | |||
|
Europees Commissaris
Geregistreerd: 5 september 2003
Berichten: 7.241
|
Citaat:
__________________
Voor homohuwelijk, homo-adoptie en vrije meningsuiting, dus: Citaat:
|
|||
|
|
|
|
|
#5 | |
|
Minister-President
Geregistreerd: 18 december 2002
Berichten: 4.060
|
Citaat:
|
|
|
|
|
|
|
#6 | ||
|
Minister-President
Geregistreerd: 18 december 2002
Berichten: 4.060
|
Citaat:
|
||
|
|
|
|
|
#7 | ||
|
Partijlid
Geregistreerd: 11 april 2004
Berichten: 239
|
Citaat:
Hoe lang gaan die militairen dat dan nog ONTERECHT blijven doen, is Afghanistan nog niet genoeg? Trouwens wat hebben onschuldige Iraakse burgers, die omwille van het embargo en totalitaire regime Irak niet eens konden verlaten, te maken met aanslagen in de VS? Nu echter, zij die vrijgekomen zijn hebben aan den lijve kunnen ondervinden wat voor 'mensen' die soldaten zijn en zij lopen nog steeds voor hun neus rond, dus kan ik mij in dat geval goed inbeelden dat zij agressief (licht uitgedrukt) zullen zijn tegen die Amerikanen. |
||
|
|
|
|
|
#8 | ||
|
Partijlid
Geregistreerd: 11 april 2004
Berichten: 239
|
Darwin schreef:
Citaat:
Jij lijkt mij wel iemand die heelder dorpen zou uitmoorden enkel maar omdat de inwoners ervan tot een bepaalde godsdient behoren, hier mijn motivatie: Citaat:
|
||
|
|
|
|
|
#9 |
|
Gouverneur
Geregistreerd: 17 februari 2004
Locatie: Brussel
Berichten: 1.133
|
touché
__________________
"Het gezag van duizend personen weegt niet op tegen de bescheiden redenering van één individu" (Galileo Galilei, 1632). |
|
|
|
|
|
#10 |
|
Partijlid
Geregistreerd: 11 april 2004
Berichten: 239
|
We zijn weer een dag verder:
A military police commander at Abu Ghraib prison is to testify that the top US general in Iraq witnessed some of the abuses. The Washington Post on Saturday quoted a military lawyer as saying Captain Donald Reese told him Lt Gen Ricardo Sanchez and other senior military officers were aware of the abuse at the prison. ![]() US grapples with worse abuse images Saturday 22 May 2004, 1:35 Makka Time, 22:35 GMT In a fresh blow to the image of the US, photographs, videos and testimony obtained by The Washington Post show American soldiers taking delight in abusing Iraqi detainees. samenvatting: one video clip showed five hooded and naked detainees standing against the wall in the darkness, each masturbating, with two other hooded detainees crouched at their feet. Another segment of video showed a prisoner handcuffed to the outside of a cell door, slamming his head into the green metal, A prisoner in flexible handcuffs is made to use a banana to simulate anal sex In one photo, a soldier is seen cocking his fist as he holds a hooded detainee in a headlock amid a pile of several detainees. Later, he is seen kneeling atop the pile, flexing his muscles, a broad smile on his face |
|
|
|
|
|
#11 | ||
|
Secretaris-Generaal VN
Geregistreerd: 20 september 2003
Locatie: Brussel
Berichten: 23.102
|
Citaat:
|
||
|
|
|
|
|
#12 | ||
|
Secretaris-Generaal VN
Geregistreerd: 20 september 2003
Locatie: Brussel
Berichten: 23.102
|
Citaat:
|
||
|
|
|
|
|
#13 | ||
|
Secretaris-Generaal VN
Geregistreerd: 20 september 2003
Locatie: Brussel
Berichten: 23.102
|
Citaat:
|
||
|
|
|
|
|
#14 |
|
Vreemdeling
Geregistreerd: 30 september 2003
Berichten: 75
|
VERENIGING VAN EX-GEVANGENEN ONDER SADDAM ‘Voor ons is dit een lachertje’
Terwijl alle aandacht uitgaat naar de misbruiken in Abu Ghraib onder de Amerikanen, vragen de slachtoffers van de repressie onder Saddam Hoessein om een klein beetje erkenning. Ibrahim Al-Idrissi (37) komt elke dag naar zijn werk met een revolver op zijn heup. Dat doet hij niet omdat hij bij het Iraakse verzet zit, noch omdat hij voor de Amerikanen in Irak werkt. Idrissi is de voorzitter van de Association of Free Prisoners, een Iraakse ngo die documenteert wat er gebeurd is met de politieke gevangenen die onder het regime van Saddam Hoessein zijn verdwenen in Abu Ghraib en andere gevangenissen in Irak. Sinds de val van het regime zijn er al vijf aanslagen gepleegd tegen de organisatie, drie tegen het kantoor en twee tegen Idrissi zelf. “Gelukkig kunnen ze niet al te goed mikken”, schampert Idrissi. Dat een organisatie die zich als doel heeft gesteld de families van geëxecuteerde gevangenen uit de onzekerheid te helpen het doelwit is voor aanslagen, kan ongerijmd lijken. Maar in Irak is het verleden nooit ver weg. “Veel van de mensen die onder Saddam gevangenen hebben gefolterd of geëxecuteerd zijn nog altijd op vrije voeten”, zegt Abdul Fatah al-Idrissi (35), Ibrahims jongere broer. “Zij willen liever niet dat het verleden wordt opgerakeld.” Ibrahim en Abdul Fatah al-Idrissi zijn beiden ex-politieke gevangenen, zoals overigens iedereen in het kantoor van de Association of Free Prisoners. Een jaar geleden zich hier, in een villa aan de oever van de Tigris die toebehoorde aan een generaal van het ex-regime, schrijnende taferelen af. In de tuin werden elke dag nieuwe lijsten uitgehangen met de namen van gevangenen waarvan vaststond dat ze, vaak meer dan tien jaar geleden, waren geëxecuteerd. De gegevens kwamen uit de dossiers van Saddams administratie, die in die chaotische dagen na de val van Bagdad met hele archiefkasten tegelijk werden aangevoerd. Een jaar later zijn de Idrissi’s nog altijd bezig met het documenteren van de verschrikkelijke erfenis van het Saddam-regime. “Tot dusver hebben we aan de hand van dossiers kunnen aantonen dat 147.000 gevangenen zijn terechtgesteld in Saddams gevangenissen”, zegt Ibrahim Al-Idrissi. “Maar we denken dat dit nog maar de top van de ijsberg is.” “Dit is de geschiedenis van ons land”, zegt Abdul Fatah al-Idrissi, “en het is van het allergrootste belang dat wij dit voor het nageslacht documenteren. Jammer genoeg zijn er mensen in Irak die dit hoofdstuk liever willen vergeten. Het is onze job om te blijven vertellen wat er gebeurd is, om de mensen niet te laten vergeten hoe het echt was onder Saddam Hoessein.” Dat in het naoorlogse tijdperk steeds meer Irakezen hardop zeggen ‘dat het toch beter was onder Saddam’, doet pijn. “Alleen criminelen kunnen zoiets zeggen”, zegt Ibrahim al-Idrissi. Hij weet waarover hij praat. Ibrahim al-Idrissi zat in totaal zes jaar en drie maanden in de gevangenis onder Saddam, waarvan drie jaar in Abu Ghraib. “Ik was destijds lid van Hezbollah al-Wahid, een vereniging van intellectuelen die het regime via politieke middelen wilde veranderen. Dertien van onze leden zijn door Saddam vermoord; twee van hen zijn bezweken onder de foltering.” De broers Idrissi zijn niet erg onder de indruk van de recente verhalen over misbruik in Abu Ghraib onder de Amerikanen. “Als humanitaire organisatie zijn we in principe tegen dat soort praktijken”, zegt Ibrahim al-Idrissi, “maar het gaat hier om Amerikaanse soldaten die naar Irak zijn gekomen om te vechten. Dat soort dingen valt te verwachten. Natuurlijk, als er onschuldigen tussen die gevangenen zitten, dan is het een andere zaak. Het zou kunnen dat er hier en daar een onschuldige in de gevangenis zit.” Het ogenschijnlijk gebrek aan mededogen van de Idrissi’s met de huidige Iraakse gevangenen, is enigszins te begrijpen. Ibrahim vertelt een verhaal om het verschil aan te tonen tussen de wantoestanden toen en nu. “Het was in 1982 in de gevangenis van de algemene veiligheid in Bagdad. Alle gevangenen moesten naar de koer komen voor wat ze een ‘feest’ noemden. We wisten allemaal wat dat betekende. Een van de gevangenen, Amer al-Tikriti, moest naar voren komen. Ze zeiden dat als hij niet alles opbiechtte, ze hem een foltering zouden laten zien zoals hij nog nooit had meegemaakt. Hij weigerde, dus brachten ze zijn vrouw binnen, die vijf maanden zwanger was. Als je niet spreekt, zeiden ze, zullen we haar laten verkrachten door twaalf bewakers tot ze haar baby verliest. Amer zweeg. En ze deden het. Wij waren allemaal vastgebonden aan een pijp die langs de binnenmuur liep, en wanneer iemand zijn ogen naar de grond richtte, kreeg hij een klap. Uiteindelijk heeft de vrouw haar baby niet verloren. Dus nam een van de bewakers een mes waarmee hij haar buik opensneed. Hij haalde de baby uit haar buik, en zowel het kind als de vrouw waren binnen enkele minuten dood. Vervolgens heeft hij met hetzelfde mes Amers keel overgesneden.” Er valt een ogenblik stilte. “Wat we vandaag zien over misbruik in Abu Ghraib is voor ons een lachertje.” De Idrissi’s en vele families zoals zij voelen zich vergeten in het nieuwe Irak, waar alle aandacht wordt opgeslorpt door de Amerikaanse bezetting en het verzet ertegen. Ibrahim Idrissi valt bijna elke dag de leden van de Iraakse overgangsregering en de Amerikanen lastig om een beetje aandacht te vragen voor de slachtoffers van het Saddam-regime. Tot dusver zonder veel succes. “Geen enkele Iraakse regering die naam waardig kan het zich permitteren om deze mensen te negeren”, zegt Ibrahim al-Idrissi. De broers hopen op compensatie voor de families, die behalve hun vaders en zonen vaak ook al hun bezittingen zijn verloren. En ooit, misschien, een publiek proces voor de beulen van het regime. “Het gaat hier om mensen die hun bloed hebben gegeven in de strijd tegen Saddam. Het is dankzij hun offers dat de leden van de overgangsregering vandaag aan de macht zijn. Wij verdienen beter dan dit.” |
|
|
|
|
|
#15 |
|
Banneling
Geregistreerd: 16 februari 2004
Berichten: 23.890
|
eindelijk een post die de amerikaanse 'folteringen' eens relativeert.
|
|
|
|