Vlaamse onafhankelijkheid : niet het einde van de wereld.

[Gwylan]

In uw Franstalige pers lees ik meer en meer lezerscommentaren die in essentie neerkomen op een besef dat Vlaanderen vroeg of laat onafhankelijk zal worden, en dat het dan met België zal gedaan zijn.

Maar goed, zeggen de Belgische Franstalige lezers, dat is het einde van de wereld niet. Een standpunt als dit komt dan ook regelmatig voor : « on se débrouillera bien sans eux, il y aura certainement des difficultés �* surmonter, mais ça ne sera pas la fin du monde, non plus ».

Nou, in wezen heeft men gelijk : een eventuele onafhankelijkheid van Vlaanderen cq. het uiteenvallen van België is inderdaad het einde van de wereld niet. Maar het is wel degelijk het einde van hun wereld.

Ach, iedereen kan begrip opbrengen voor het feit dat de Belgische Franstaligen elkaar moed inspreken, maar een beetje realiteitszin ware nuttig. Er is immers overduidelijk geen enkele kans dat Wallonië of meer algemeen Franstalig België economisch, staatkundig, en sociaal voor zichzelf kan instaan zonder de gebruikelijke constante geldstroom vanuit Vlaanderen.

Dat besef blijkt evenwel nog niet helemaal doorgedrongen te zijn. Hoewel, men lijkt toch min of meer te snappen dat blijvende steun “van ergens” zal nodig zijn. Wallonië rekent daarbij kennelijk op Brussel : met Brussel erbij lukt het wel, vindt men. Dat Brussel zo mogelijk nog méér failliet is dan Wallonië wordt daarbij dan weer graag vergeten.

De Fransdolle Brusselaars zelf zijn desbetreffend in twee kampen verdeeld : de enen vinden dat le peuple bruxellois (sic) makkelijk eigen zelfstandigheid aankan, de anderen rekenen op Frankrijk, waarmee ze via corridor Wallonië een eenheid menen te zullen vormen. Tja…

Op concrete gegevens of duidelijke cijfers die dergelijke waanideeën enig begin van geloofwaardigheid zouden kunnen geven, moet niet gerekend worden : die zijn er niet. België houdt immers dat soort gegevens angstvallig geheim. En dat heeft een voor de hand liggende reden : er zou onomstotelijk uit blijken dat uitsluitend Vlaanderen de grote financier van België is, en dat plaatje past niet te best in wat men graag wil voorhouden, dus laat maar zitten dan.

Wat ik mij bij dit alles soms afvraag : hoe denken Vlamingen over die realiteit en de gevolgen ervan ? Gesteld dat Vlaanderen op een dag een zelfstandige staat wordt, hoe ziet u Wallonië (+ eventueel Brussel) overleven ? Moet Vlaanderen volgens u daarbij helpen ? En zo niet, kan Vlaanderen zich vanuit sociaal oogpunt een straatarm buurland veroorloven ?

Graag uw mening…

[Hollander]

Oorspronkelijk geplaatst door Gwylan

Graag uw mening…

Ik denk dat Wallonië prima voor zichzelf kan zorgen. Op dit moment is het in hoge mate verslaafd aan subsidies, zoals dat ook geldt voor een groot aantal derde-wereld landen.

Er is geen enkele reden om aan te nemen dat een onafhankelijk land van het formaat van Wallonië, met het potentieel van de locatie waar het ligt (tw West-Europa), omringd door krachtige economieën niet op kan bloeien als vooropgesteld wordt dat de tering naar de nering gezet wordt.

Wallonië heeft net als de andere landen hier zoals Frankrijk, Duitsland, Luxemburg, Nederland en potentiële landen zoals Vlaanderen een relatief hoogopgeleide beroepsbevolking, democratische traditie en stabiel politiek klimaat.

Wallonië heeft het probleem dat het te lang geteerd heeft op een verouderde bedrijfstak. Daarin is het niet uniek, dat heeft Wales ook, het noorden van Engeland ook. Het heeft daarnaast een enigszins verouderd politiek-economisch bestel. Daarin is het niet uniek, dat hebben grote delen van Oost-Europa ook.

Beide problemen kunnen opgelost worden met hard werken en investeringen in een aantrekkelijk ondernemingsklimaat en meertalige beroepsbevolking. Waarom kan wat in Ierland kan, in Polen kan, in Estland kan, in Finland kan niet in Wallonië?

Het is echter wel van belang door de harde werkelijkheid eerst met de neus op de feiten gedrukt worden. En die is dat geld wordt verdiend, en niet gekregen. En daarna kost het alleen nog tijd.

[Burry]

Op slechts enkele 'Belangers' na, is er weinig of niemand in Vlaanderen die Wallonië en de Walen niet willen steunen. Dit kan binnen een België of er buiten; al zal dat natuurlijk wel anders/minder zijn in het laatste geval.

Eigenlijk wil Vlaanderen op dit ogenblik maar twee (hoofd)zaken: overzichtelijkheid: duidelijk zicht op de omvang van alle geldstromen, wie ze ontvangt en wat er mee aangevangen wordt. En responsabilisering: indien er vooruitgang is dan kan de steun dalen (dit is eigenlijk een derde doel) en toch moet Wallonië daar rijker van worden door grotere eigen inkomsten dan, en daar tegenover staat dat indien er geen resultaten bereikt worden omdat men slechte keuzes maakt dan zal - niet de individuele interpersoonlijke solidariteit - maar de transfer naar de 'staat' Wallonië, de politici, dalen en dus mogen ze het aan hun eigen kiezers uitleggen welke keuzes ze gemaakt hebben.

Een voorwaarde voor steun is natuurlijk het eerbiedigen van de grondwet en respect voor onze autonomie en eigenheid.
Persoonlijk heb ik nog wat andere voorwaarden in gedachten.

Hoe het met Brussel zet, tja, ik denk dat haar inwoners moeilijker te overreden zijn, want naar mijn mening zijn de Walen veelal bang terwijl vele Brusselaars het heel moeilijk hebben met het principe van gelijkwaardigheid in tegenstelling tot een vermeende politieke superioriteit van 'Brussel'.

[EddyBal]

Plotsklaps zonder onze steun vallen, zou een harde noot zijn om te kraken. vergeet niet dat 40% ambtenaren zijn. Een staat die ineens dusdanig verarmd, kan dat leger staatsbedienden niet meer betalen, of zal serieuze wijzigingen moeten aanbrengen in de loon én voor pensioenschalen. om makkelijke cijfers te geven: reken maar eens uit hoeveel het verlies per hoofd is als ze nu jaarlijks 12.000.000.000 krijgen voor 4.000.000 mensen...
Het drama zou groter zijn dan dat in griekenland, want het bbp van Wallonië is niet om over naar huis te schrijven, en als ze geen geld meer hebben om eigen projecten te financieren, zullen er nog méér werkloos vallen.
Het is duidelijk dat er overgangsmaatregelen nodig zijn, en dat ze langzaam moeten leren omspringen met kleinere budgetten. We zijn nu aan zo een oefening bezig. Ik ben benieuwd hoeveel verantwoordelijjkheid ze aankunnen. Blijkbaar niet zo veel aan hun adem te horen..

[fonne]

Oorspronkelijk geplaatst door Hollander

Ik denk dat Wallonië prima voor zichzelf kan zorgen. Op dit moment is het in hoge mate verslaafd aan subsidies, zoals dat ook geldt voor een groot aantal derde-wereld landen.

Er is geen enkele reden om aan te nemen dat een onafhankelijk land van het formaat van Wallonië, met het potentieel van de locatie waar het ligt (tw West-Europa), omringd door krachtige economieën niet op kan bloeien als vooropgesteld wordt dat de tering naar de nering gezet wordt.

Wallonië heeft net als de andere landen hier zoals Frankrijk, Duitsland, Luxemburg, Nederland en potentiële landen zoals Vlaanderen een relatief hoogopgeleide beroepsbevolking, democratische traditie en stabiel politiek klimaat.

Wallonië heeft het probleem dat het te lang geteerd heeft op een verouderde bedrijfstak. Daarin is het niet uniek, dat heeft Wales ook, het noorden van Engeland ook. Het heeft daarnaast een enigszins verouderd politiek-economisch bestel. Daarin is het niet uniek, dat hebben grote delen van Oost-Europa ook.

Beide problemen kunnen opgelost worden met hard werken en investeringen in een aantrekkelijk ondernemingsklimaat en meertalige beroepsbevolking. Waarom kan wat in Ierland kan, in Polen kan, in Estland kan, in Finland kan niet in Wallonië?

Het is echter wel van belang door de harde werkelijkheid eerst met de neus op de feiten gedrukt worden. En die is dat geld wordt verdiend, en niet gekregen. En daarna kost het alleen nog tijd.

Als je spreekt over een Wallonië zonder Brussel kan ik dit grotendeels onderschrijven. Als Brussel bij Vlaanderen blijft zou Wallonië met een relatief klein aandeel in de Belgische staatsschuld kunnen wegkomen, daarnaast heeft het door een iets jongere bevolking nog niet zoveel overlast van de vergrijzing. Er zou dus wel degelijk een zekere financiële speelruimte zijn om de ommekeer te verwezenlijken. De as Louvain-La-Neuve-Namen-Luxemburg is in wezen in goede gezondheid, Luik en Zuid-Henegouwen hebben nog onontgonnen toeristisch potentiëel, de stad Luik doet het fundamenteel ook niet zo slecht en zou snel onder PS-dictatuur wegkomen als de PS niet meer voor de hangmatten zorgt. Alleen de Borinage zou vrees ik nog lang een zwarte vlek blijven onder PS-knoet en langzaam ontvolken. De Waalse Campania.
Natuurlijk zou het voor de Walen wel een schok zijn. Maar ze zouden wel eens heel snel kunnen beseffen dat het niet slecht is om de taal van je belangrijkste handelspartner en toeristenpubliek te spreken, en dat is nu eenmaal Vlaanderen.

Een Wallonië met Brussel krijgt echter zo een molensteen om zijn nek dat het mee de dieperik ingaat. Als Vlaanderen uit Brussel verdwijnt, en de demografische ontwikkelingen zich verderzetten is Brussel binnen de kortste keren een economisch rampgebied zonder voorgaande. Ze zitten nu al met 25% armen, een reservoir aan ongeschoolde jongeren waarvoor nooit werk zal zijn, een concentratie van criminaliteit. En een op EU-instellingen gebaseerde vastgoedbubbel die vroeg of laat zal barsten, zeker als Vlaamse bedrijven er hun hoofdkwartieren wegtrekken en de administratie en culturele instellingen opkrassen.

[Vito]

Mijn mening? De republiek Vlaanderen zou noch de hemel noch de hel zijn.

[Gwylan]

Inmiddels legde Frank Vandenbroucke zijn nota "Solidariteit, verantwoordelijkheid en autonomie in de staatshervorming : waarover gaat het, waartoe dient het ?" op tafel.

Wie de moeite neemt om de 55 bladzijden van die nota met aandacht door te nemen, stelt vast dat Vandenbroucke daarin met zoveel woorden uitlegt wat wij allen weten, en wat ik in mijn openingspost stel : Vlaanderen is overduidelijk de financier van België.

Nu, méér dan een tipje van de sluier licht Vandenbroucke niet op, want hij heeft het in zijn nota eerder over verhoudingen dan over de precieze ordegrootte der cijfers. Bovendien lijkt het op zich logisch dat Vlaanderen veruit het meest bijdraagt tot de Belgische fiscale middelen, vermits het de grootste bevolkingsgroep omvat.

Duidelijk is evenwel, dat Vlaanderen ook per hoofd der bevolking het meest bijdraagt, en daarvoor het minst terugkrijgt. Vermenigvuldig dat verschil met het bevolkingsaantal in Vlaanderen, en je merkt dat we hier gerust over enorme structurele transfers kunnen spreken.

Twee bemerkingen mijnerzijds :

• Andermaal blijkt uit de door Vandenbroucke verstrekte gegevens wat wij hier stellen : Wallonië noch Brussel, het weze afzonderlijk of samen, kunnen instaan voor het eigen levensonderhoud. Zij hebben veel meer geld nodig dan zij zelf opbrengen. Dat geld komt uit Vlaanderen. Zonder die constante geldstroom uit Vlaanderen kunnen Wallonië en Brussel het niet rooien.

• De door Di Rupo en de Franstalige partijen inzake een eventuele aanpassing van de Bijzondere Financieringswet bij voorbaat gestelde hoofdvoorwaarde (geen enkel gewest mag er armer van worden, uiteraard vooral op het Waals gewest en het Brussels Hoofdstedelijk gewest doelend) mag dan wel vanuit een sociaal oogpunt logisch en redelijk lijken, maar het is pure lulkoek.
Immers :
- Het is onmogelijk om aperte structurele onevenwichten (in het nadeel van Vlaanderen) in de financieringswet recht te trekken zonder dat dit tot resultaat heeft dat Wallonië en Brussel vanuit Vlaanderen minder ontvangen.

- Dan zijn er voor Wallonië en Brussel slechts twee mogelijkheden :
a. In geval van een ongewijzigde bijdrage hunnerzijds, moeten zij er voor zorgen dat zij minder uitgeven
b. Als zij evenveel willen uitgeven moeten zij zelf meer bijdragen

- In beide gevallen zullen zij in een eerste fase iets “armer” worden, tenzij zij hun eigen beleid véél efficiënter weten te maken dan nu het geval is. Ergo : of zij “armer” cq. “rijker” zouden worden hangt niet af van de gewijzigde financieringswet, maar van de efficiëntie van hun eigen beleid !

[nihao]

De republiek Vlaanderen zou noch de hemel noch de hel zijn.

Het vagevuur dan ?

[Vito]

Oorspronkelijk geplaatst door nihao

Het vagevuur dan ?

Ook niet.

Laten we er geen doekjes om winden: Vlaanderen zou een staat zijn als alle anderen. Een regering die blundert en belastingen heft, een ziekteverzekering op poten stelt, de wegen onderhoudt, politie gevangenen laat oppakken, gevangenissen waar gevangenen gaan lopen,...

Het enige verschil met België zou zijn dat besluitvorming sneller tot stand kan komen. Dat kan in ons voordeel zijn (bv. een nieuwe steunmaatregel voor mensen die bv. getroffen zijn door onweer), dat kan in ons nadeel zijn (bv. nieuwe belasting op dit of dat).

In ruil daarvoor geven we een aantal schaalvoordelen op: het Belgische leger is efficiënter dan een Waals en Vlaams leger.

Het is eigenlijk jammer dat er nooit een kosten-batenanalyse is gemaakt, want ik weet niet welk het meeste voordeel biedt.

[Kawadude]

Oorspronkelijk geplaatst door Vito

Ook niet.

Laten we er geen doekjes om winden: Vlaanderen zou een staat zijn als alle anderen. Een regering die blundert en belastingen heft, een ziekteverzekering op poten stelt, de wegen onderhoudt, politie gevangenen laat oppakken, gevangenissen waar gevangenen gaan lopen,...

Het enige verschil met België zou zijn dat besluitvorming sneller tot stand kan komen. Dat kan in ons voordeel zijn (bv. een nieuwe steunmaatregel voor mensen die bv. getroffen zijn door onweer), dat kan in ons nadeel zijn (bv. nieuwe belasting op dit of dat).

In ruil daarvoor geven we een aantal schaalvoordelen op: het Belgische leger is efficiënter dan een Waals en Vlaams leger.

Het is eigenlijk jammer dat er nooit een kosten-batenanalyse is gemaakt, want ik weet niet welk het meeste voordeel biedt.

Je vergeet het grootste verschil, nl. als de bevolking het niet eens is met z'n regering, kan deze laatste electoraal afgestraft worden. In het huidige Belgische systeem is dit niet mogelijk.

De federale regeringsleden moeten maar verantwoording afleggen aan, ongeveer, de helft van de bevolking waardoor een zeker belangenconflict optreedt als de verwachtingen van de ene helft niet langer overeenkomen met die van de andere helft.

In het huidige Belgische federale kiesstelsel kan het zijn dat de ene bevolkingsgroep een mandaat aan haar politici geeft om vooral niet te voldoen aan de verwachtingen van de andere bevolkingsgroep, waardoor je in politieke impasses van een paar jaar geraakt...

[Sunny]

Oorspronkelijk geplaatst door Kawadude

Je vergeet het grootste verschil, nl. als de bevolking het niet eens is met z'n regering, kan deze laatste electoraal afgestraft worden. In het huidige Belgische systeem is dit niet mogelijk.

Dat zou het belangrijkste voordeel zijn. Nu krijgen we steeds een PS-regering die dit land in de collectieve armoede en het verval sleurt.

[jogo]

Oorspronkelijk geplaatst door Vito

Het enige verschil met België zou zijn dat besluitvorming sneller tot stand kan komen.

dat blijkt inderdaad uit het Lange Wapper dossier.

[fonne]

Oorspronkelijk geplaatst door Gwylan

Inmiddels legde Frank Vandenbroucke zijn nota "Solidariteit, verantwoordelijkheid en autonomie in de staatshervorming : waarover gaat het, waartoe dient het ?" op tafel.

Wie de moeite neemt om de 55 bladzijden van die nota met aandacht door te nemen, stelt vast dat Vandenbroucke daarin met zoveel woorden uitlegt wat wij allen weten, en wat ik in mijn openingspost stel : Vlaanderen is overduidelijk de financier van België.

Nu, méér dan een tipje van de sluier licht Vandenbroucke niet op, want hij heeft het in zijn nota eerder over verhoudingen dan over de precieze ordegrootte der cijfers. Bovendien lijkt het op zich logisch dat Vlaanderen veruit het meest bijdraagt tot de Belgische fiscale middelen, vermits het de grootste bevolkingsgroep omvat.

Duidelijk is evenwel, dat Vlaanderen ook per hoofd der bevolking het meest bijdraagt, en daarvoor het minst terugkrijgt. Vermenigvuldig dat verschil met het bevolkingsaantal in Vlaanderen, en je merkt dat we hier gerust over enorme structurele transfers kunnen spreken.

Twee bemerkingen mijnerzijds :

• Andermaal blijkt uit de door Vandenbroucke verstrekte gegevens wat wij hier stellen : Wallonië noch Brussel, het weze afzonderlijk of samen, kunnen instaan voor het eigen levensonderhoud. Zij hebben veel meer geld nodig dan zij zelf opbrengen. Dat geld komt uit Vlaanderen. Zonder die constante geldstroom uit Vlaanderen kunnen Wallonië en Brussel het niet rooien.

• De door Di Rupo en de Franstalige partijen inzake een eventuele aanpassing van de Bijzondere Financieringswet bij voorbaat gestelde hoofdvoorwaarde (geen enkel gewest mag er armer van worden, uiteraard vooral op het Waals gewest en het Brussels Hoofdstedelijk gewest doelend) mag dan wel vanuit een sociaal oogpunt logisch en redelijk lijken, maar het is pure lulkoek.
Immers :
- Het is onmogelijk om aperte structurele onevenwichten (in het nadeel van Vlaanderen) in de financieringswet recht te trekken zonder dat dit tot resultaat heeft dat Wallonië en Brussel vanuit Vlaanderen minder ontvangen.

- Dan zijn er voor Wallonië en Brussel slechts twee mogelijkheden :
a. In geval van een ongewijzigde bijdrage hunnerzijds, moeten zij er voor zorgen dat zij minder uitgeven
b. Als zij evenveel willen uitgeven moeten zij zelf meer bijdragen

- In beide gevallen zullen zij in een eerste fase iets “armer” worden, tenzij zij hun eigen beleid véél efficiënter weten te maken dan nu het geval is. Ergo : of zij “armer” cq. “rijker” zouden worden hangt niet af van de gewijzigde financieringswet, maar van de efficiëntie van hun eigen beleid !

Wel, eigenlijk zegt het volgende tekeningetje van het inkomen per kop ongeveer alles:



In Brussel heeft men eerst de Vlaming en dan de autochtone Franstalige verdreven en vervangen door ongeschoolde immigranten. Diegenen die al werken doen dat in laagbetaalde jobs in b.v. de horeca. Wat daarnaast nog in Brussel overblijft zijn een hoop arme bejaarden die het geld niet hebben om te vluchten. Dat een dergelijke politiek leidt tot een financieel debacle is duidelijk.
De hamvraag is nu: hoe gaan we Vlaanderen laten opdraaien voor het feit dat de Vlamingen uit hun eigen hoofdstad zijn weggejaagd en voor de gevolgen van een immigratiepolitiek waarvoor in Vlaanderen geen democratische meerderheid bestond en nog niet bestaat.
Uiteindelijk draait daar de hele communautaire koehandel van vandaag rond: Franstalige beslist, Vlaming betaalt.

[fonne]

Oorspronkelijk geplaatst door Vito

In ruil daarvoor geven we een aantal schaalvoordelen op: het Belgische leger is efficiënter dan een Waals en Vlaams leger.

Dat valt dan nog te bewijzen. Met ons Mexicaans leger vol generaals en zonder voetvolk komen we niet erg ver. Een Vlaams leger zou heel wat jonger, slanker en technologisch sterker uitgerust zijn dan het huidige Arm Belgisch Legertje. Dat zou veel beter functioneren in het kader van de NATO en de Europese Defensiepolitiek. Meer hoeft dat niet te kosten: vergeet niet dat er al coördinatie komt voor bijvoorbeeld het aankoopbeleid van de Europese legers via de EDA, en er onlangs nog verdere samenwerking is afgesproken op de Europese defensietop. Aan de andere kant zouden heel wat inkomsten terug naar Vlaanderen komen, vandaag zijn de legerbasis geconcentreerd in Wallonië en profiteert Wallonië op die manier onrechtstreeks mee van het leger, meer dan Vlaanderen.

Oorspronkelijk geplaatst door Vito

Het is eigenlijk jammer dat er nooit een kosten-batenanalyse is gemaakt, want ik weet niet welk het meeste voordeel biedt.

Indien de kans bestond dat die positief was voor een unitair model, had men die allang gepubliceerd.

[Rogge]

Gwylan,

Of Wallonie in staat is tot onafhankelijkheid doet eigenlijk niet terzake. Het ware beter om hen dat te laten denken, anders zouden ze zich nog harder vastklampen aan Vlaanderen, en in geval van een effectieve scheiding nog meer geneigd zijn om uit wrok te proberen Vlaanderen een poot uit te draaien.

Aan wanhopige (ex)landgenoten die de absolute chaos vrezen en dus stichten, heeft niemand iets.

[Valentinus]

Oorspronkelijk geplaatst door fonne

Dat valt dan nog te bewijzen. Met ons Mexicaans leger vol generaals en zonder voetvolk komen we niet erg ver. Een Vlaams leger zou heel wat jonger, slanker en technologisch sterker uitgerust zijn dan het huidige Arm Belgisch Legertje. Dat zou veel beter functioneren in het kader van de NATO en de Europese Defensiepolitiek. Meer hoeft dat niet te kosten: vergeet niet dat er al coördinatie komt voor bijvoorbeeld het aankoopbeleid van de Europese legers via de EDA, en er onlangs nog verdere samenwerking is afgesproken op de Europese defensietop. Aan de andere kant zouden heel wat inkomsten terug naar Vlaanderen komen, vandaag zijn de legerbasis geconcentreerd in Wallonië en profiteert Wallonië op die manier onrechtstreeks mee van het leger, meer dan Vlaanderen.


Indien de kans bestond dat die positief was voor een unitair model, had men die allang gepubliceerd.

Bosnië-Herzegovina heeft ook 3 legers dus waarom wij niet. Maar wat een belang heeft dat. De controle op de geldstromen is belangrijker dan de lange termijn visie over de perceptie van ons landje in het buitenland.

[Het Oosten]

Oorspronkelijk geplaatst door Gwylan

In uw Franstalige pers lees ik meer en meer lezerscommentaren die in essentie neerkomen op een besef dat Vlaanderen vroeg of laat onafhankelijk zal worden, en dat het dan met België zal gedaan zijn.

Maar goed, zeggen de Belgische Franstalige lezers, dat is het einde van de wereld niet. Een standpunt als dit komt dan ook regelmatig voor : « on se débrouillera bien sans eux, il y aura certainement des difficultés �* surmonter, mais ça ne sera pas la fin du monde, non plus ».

Nou, in wezen heeft men gelijk : een eventuele onafhankelijkheid van Vlaanderen cq. het uiteenvallen van België is inderdaad het einde van de wereld niet. Maar het is wel degelijk het einde van hun wereld.

Ach, iedereen kan begrip opbrengen voor het feit dat de Belgische Franstaligen elkaar moed inspreken, maar een beetje realiteitszin ware nuttig. Er is immers overduidelijk geen enkele kans dat Wallonië of meer algemeen Franstalig België economisch, staatkundig, en sociaal voor zichzelf kan instaan zonder de gebruikelijke constante geldstroom vanuit Vlaanderen.

Dat besef blijkt evenwel nog niet helemaal doorgedrongen te zijn. Hoewel, men lijkt toch min of meer te snappen dat blijvende steun “van ergens” zal nodig zijn. Wallonië rekent daarbij kennelijk op Brussel : met Brussel erbij lukt het wel, vindt men. Dat Brussel zo mogelijk nog méér failliet is dan Wallonië wordt daarbij dan weer graag vergeten.

De Fransdolle Brusselaars zelf zijn desbetreffend in twee kampen verdeeld : de enen vinden dat le peuple bruxellois (sic) makkelijk eigen zelfstandigheid aankan, de anderen rekenen op Frankrijk, waarmee ze via corridor Wallonië een eenheid menen te zullen vormen. Tja…

Op concrete gegevens of duidelijke cijfers die dergelijke waanideeën enig begin van geloofwaardigheid zouden kunnen geven, moet niet gerekend worden : die zijn er niet. België houdt immers dat soort gegevens angstvallig geheim. En dat heeft een voor de hand liggende reden : er zou onomstotelijk uit blijken dat uitsluitend Vlaanderen de grote financier van België is, en dat plaatje past niet te best in wat men graag wil voorhouden, dus laat maar zitten dan.

Wat ik mij bij dit alles soms afvraag : hoe denken Vlamingen over die realiteit en de gevolgen ervan ? Gesteld dat Vlaanderen op een dag een zelfstandige staat wordt, hoe ziet u Wallonië (+ eventueel Brussel) overleven ? Moet Vlaanderen volgens u daarbij helpen ? En zo niet, kan Vlaanderen zich vanuit sociaal oogpunt een straatarm buurland veroorloven ?

Graag uw mening…

Peiling van La Libre van gisteren.

Een deel van de Belgen wil een terugkeer naar een unitair Belgie. Dat blijkt uit een peiling van La Libre Belgique. 4 op de 10 Belgen is voorstander, 12% wil de splitsing van het land en 32% wil meer bevoegdheden voor de deelstaten. Meer jongeren dan ouderen willen een terugkeer naar het unitaire Belgie. 22% van de Vlamingen wil een unitaire staat, in Brussel is dat 51% en in Wallonie 50 %.

[Shadowke]

Oorspronkelijk geplaatst door Het Oosten

Peiling van La Libre van gisteren.
.

samen met le soir.
conclusie: deze peiling is waardeloos.

[Het Oosten]

Oorspronkelijk geplaatst door Shadowke

samen met le soir.
conclusie: deze peiling is waardeloos.

Nog enkele resultaten van deze peiling:

Vlamingen willen niet splitsen.
Drieënveertig procent van de Vlamingen vindt dat de gewesten en gemeenschappen meer bevoegdheden moeten krijgen. Een splitsing van het land lijkt niet meteen de oplossing: slechts 16 procent is daar voorstander van.

Dat zou wel eens niet zover van de waarheid kunnen zijn.

[Everytime]

Oorspronkelijk geplaatst door Shadowke

samen met le soir.
conclusie: deze peiling is waardeloos.

Omdat u dat zomaar beslist heeft?