KVHV: Cujus Argentum, ejus religio

[Politics.be]

Vandaag twee februari stond in De Standaard te lezen hoe vier rechtsgeleerden tot de conclusie zijn gekomen dat de katholieke kerk een te grote verhouding van de totale som die de staat jaarlijks vrijmaakt voor “erediensten en niet-confessionele levensbeschouwelijke organisaties” krijgt. Zo gaat 85% van het totale budget naar de katholieke kerk, gebaseerd op het aantal Belgen, en deelt de staat een deel van het restpercentage uit aan de andere religies op basis van het geschatte aantal aanhangers. Om deze financiering aan te passen aan de eenentwintigste eeuw stellen deze rechtsgeleerden voor om een bevolkingsonderzoek te laten uitvoeren door de universiteiten om zo tot een beeld te komen van het aantal aanhangers en het aantal praktiserende aanhangers per tien jaar. Wij van het Katholiek Vlaams Hoogstudentenverbond Antwerpen (KVHV-Antwerpen) zijn verheugd dat het debat over de financiering van religies hierbij op gang lijkt gekomen te zijn, maar hebben enkele bedenkingen bij deze simplistische gelijkstelling van religies.

Vooreerst moet men bedenken hoe deze historisch gegroeide financiering tot stand is gekomen. Oorspronkelijk werd ze ingevoerd ter compensatie voor de plunderingen die in de negentiende eeuw werden aangericht door het regime van Napoleon. Van daaruit is men gekomen tot een permanente financiering van de katholieke kerk, die – zo beschouwde men – voor alle Belgen van toepassing was. Later is het marktaandeel van andere religies vergroot dus moest men ook aan hen een deel van de koek cadeau doen. Was die koek dan plots niet meer de tegemoetkoming van die eerdere koekjesroof?
Ten tweede zou men moet bekijken of het financieren van religies nog tot het takenpakket van een overheid zou moeten horen. Of omgekeerd: zouden religies nog financiering moeten ontvangen van overheden? Zegt het oude spreekwoord immers niet: “Wiens brood met eet, diens woord men spreekt.”?
Ons inziens moet de scheiding van kerk en staat vervolledigd worden zodat ook de kerk onafhankelijk van de staat wordt, en bijgevolg een volwaardige en ongebonden speler kan worden in het maatschappelijk leven.
Voor de financiering van kerkgebouwen valt wel nog wat te zeggen. Deze maken deel uit van het cultureel erfgoed, net zoals “De Kruisafneming” van P.P. Rubens. Zij zijn verwezenlijkingen van een rijke geschiedenis waarin onze cultuur verweven is, en behoren derhalve tot de verantwoordelijk van de hele gemeenschap om deze culturele pareltjes te bewaren.
Het wordt dus tijd dat dit debat wordt verder gezet zonder de historische en toekomstige rol van de kerk naast zich heen te leggen zodat duurzame afspraken wat betreft onderlinge financiering en gebruik van gebouwen, hieruit kunnen voortvloeien.

Ewout Bruwiere
Praeses KVHV-Antwerpen 2010-11
[email protected]
www.kvhvantwerpen.be

Bron: politics.be