Wat komt er na Ben-Ali / Mobarak?

[C2C]

Okay, de aspiraties van de revolutionairen in Tunesië en Egypte zijn klassiek linkse aspiraties: meer jobs, economische rechtvaardigheid, vrijheid, democratie, geen onderdrukking door despoten, etc...

De vraag is: wat komt er nu in de plaats van Ben-Ali / Mobarak (de Westerse satrapen, zeg maar)? Laten we pollen naar de onmiddellijke toekomst: wat zien we verschijnen voor het eind van dit jaar?

[D'ARTOIS]

Het lijkt erop dat we vooralsnog gelijk stemmen.

[Dr. Strangelove]

Inderdaad, wat een eensgezindheid

[Antoon]

Oorspronkelijk geplaatst door C2C

Okay, de aspiraties van de revolutionairen in Tunesië en Egypte zijn klassiek linkse aspiraties: meer jobs, economische rechtvaardigheid, vrijheid, democratie, geen onderdrukking door despoten, etc...

De vraag is: wat komt er nu in de plaats van Ben-Ali / Mobarak (de Westerse satrapen, zeg maar)? Laten we pollen naar de onmiddellijke toekomst: wat zien we verschijnen voor het eind van dit jaar?

Ik vrees voor een islamitisch vervolg... al hoop ik op een vrije democratie.

En waar hebt u op gestemd?

[Piero]

Meest waarschijnlijk is een militaire patriottische dictatuur van een onnaspeurlijk allooi. Maar vooreerst vijf tot tien jaren van onlusten en instabiliteit van Marokko tot Iran (en de rest van de wereld).

[ministe van agitatie]

Revoluties zijn geen feiten die op dag X plaatsvinden en dan ophouden. Het zijn langdurige processen waarin veel feiten ongemerkt plaatsvinden en andere veel opzien baren.

Zo zijn de revoluties in Tunesië en Egypte niet het resultaat van een spontane opwelling bij het volk maar van lang voorbereide, goed geplande escalaties door een intellectuele elite die erin geslaagd is diverse sectoren van de samenleving te verenigen rond een aantal duidelijke eisen. Deze groep mensen - die internationaal samenwerkt - en zich ondermeer heeft geïnspireerd op de Servische oppositie van Otpor tegen Milosevic (en de andere 'gekleurde' revoluties zoals in Georgië, Ukraïne of Kyrgyzstan).

Ze baseren zich voor een groot deel op de geschriften van Gene Sharp en zijn 'Albert Einstein Institution'

Hieronder de cover van Sharp's belangrijkste werk (gepubliceerd in 1993). Let op de grafische vormgeving. Daaronder vind je een 'manual' over 'How to Protest Intelligently' zoals die in Tunesië en Egypte werden verspreid.

Zoals iedereen kan vaststellen, is de lay-out hetzelfde en ook de aanpak is dat, zowel inhoudelijk als vormelijk. Het feit dat (ondermeer) deze geschriften vertaald, verdeeld en gebruikt werden en worden in Tunesië, Egypte, Algerije en nu ook zijn opgedoken in Jordanië en Palestina (wat bij gratie van internet niet zo moeilijk is) wijst op een internationaal gecoördineerde beweging.

Dat blijkt ook uit andere feiten: zo gingen jongeren van Tunesië en Egypte op bezoek bij Otpor in Servië om lessen te trekken uit hun ervaringen en hebben ze zowel in Tunesië als Egypte het symbool van Otpor (een geheven vuist) overgenomen (zij het wat aangepast.

Dit alles maar om aan te tonen dat enerzijds de Moslim Broeders of andere religieuze bewegingen weinig met de zaak te maken hebben en er evenmin de politieke uitdrukking van zijn. De basis van de beweging is enerzijds intellectuele jongeren en anderzijds de georganiseerde arbeidersbeweging. Zo zien we dat vandaag weliswaar het Tahrirplein wordt ontruimd en de massale bewegingen op straat afgelopen lijken, maar tegelijkertijd de arbeidersbeweging in staking gaat om de revolutie te verdiepen. In Egypte zijn bijvoorbeeld de arbeiders van Petrotrade in staking gegaan, in Tunesië zijn diverse stakingen en bezettingen aan de gang.

Ik geloof om al deze redenen niet dat de hele revolutie kan gerecupereerd worden door religieuzen. Er is geen enkele aanwijzing voor, alles wijst op het tegendeel: de beweging is aan hen voorbijgegaan en ze zijn niet in staat ze te recupereren.

Welke richting de revoluties nu uitgaan hangt in belangrijke mate af van enerzijds de arbeidersklasse, hun eisen en organisatie en van de burgerlijke jongeren en hun intellectuele capaciteiten, hun programma en organisaties.

Al bij al ziet dat er zeer goed uit. Althans voor wie meent dat er dringend en overal een herverdeling van rijkdom, middelen en macht moet komen.

[Ivan47]

EGYPTE

DICTATUUR MOEBARAK VERJAAGD

NU NOG DE DICTATUUR VAN DE ISLAM

EN ZE ZIJN VRIJ

[ministe van agitatie]

Oorspronkelijk geplaatst door Ivan47

EGYPTE

DICTATUUR MOEBARAK VERJAAGD

NU NOG DE DICTATUUR VAN DE ISLAM

EN ZE ZIJN VRIJ

Ze zijn bezig:

Het leger stelt Tareq al-Bishri aan voor grondwetsherziening

Tareq-Bishry, een gepensioneerde rechter van het Hooggerechtshof, is aangesteld door de Hoge Raad van het Egyptische leger als voorzitter van de commissie die deze week aan de hervorming van de grondwet gaat werken. Al-Bishry staat bekend als iemand die onafhankelijk was van het regime Moebarak. Zijn aanstelling lijkt een grote stap voorwaarts voor secularisten. Is dat wat het leger wil?

De aanstelling van al-Bishry als voorzitter is belangrijk. Hij is een denker die is gelieerd aan de Wassatteya beweging; dat is een islamitische beweging die de Islam wil liberaliseren. Tareq al-Bishry wordt gezien als een ‘nieuwe islamist’ die minder interesse lijkt te hebben in de rigiditeit van de sharia maar meer in een aanpassing van de Islam aan het leven in de moderne samenleving.

Stelt het leger daarmee iemand aan die sympathie heeft voor nieuwe verwoordingen (of het schrappen) van Artikel 2 van de grondwet over de directe link tussen de sharia en de grondwet (‘de sharia is de voornaamste bron van wetgeving voor de grondwet’)?

Het lijkt er op dat al-Bishry geen hardliner zal zijn voor het handhaven van artikel 2, omdat hij ook een ‘held’ werd van de Kifaya-beweging door een artikel dat hij in oktober 2010 publiceerde over de noodzaak van burgerlijke ongehoorzaamheid. Dat artikel wordt door de Kifaya-beweging gezien als uitdrukking van hun eigen opvattingen. De door-en-door seculiere Kifaya-beweging ziet al-Bishri als iemand die hun kandidaat in presidentsverkiezingen zou kunnen zijn.


Dyab Abou Jahjah schrijft over de aanstelling:

The steps taken in Egypt are very reassuring. The choice of Tarek Al Bishri as head of a committee to rewrite the constitution is excellent. This man has the trust of the whole Egyptian people. He absolutely enjoys my trust too. He is an Arab Nationalist and a Muslim Democrat and a great writer, thinker and former high court judge. Great steps.

[ministe van agitatie]

Some have been surprised to see workers striking. This is naive. The workers have been staging the longest and most sustained strike wave in Egypt's history since 1946, one that began in the textiles city of Mahalla. It's not the workers' fault if the world hasn't been paying attention. Every single day over the past three years there has been a strike in some factory in Egypt, whether it's in Cairo or the provinces. These strikes were both economic and political in nature.

From the first day of the January 25 uprising, the working class has been taking part in the protests. However, the workers were at first taking part as "demonstrators" and not necessarily as "workers" – meaning, they were not moving independently. The government had brought the economy to halt, not the protesters, with their curfews, and by shutting down the banks and businesses. It was a capitalist strike, aimed at terrorising the Egyptian people. Only when the government tried to bring the country back to "normal" on 8 February did the workers return to their factories, discuss the current situation and start to organise en masse, moving as an independent block.

In some locations the workers did not list the regime's fall among their demands, but they used the same slogans as those protesting in Tahrir and, in many cases, the workers put forward a list of political demands in solidarity with the revolution.

These workers are not going home any time soon. They started striking because they couldn't feed their families any more. They have been emboldened by Mubarak's overthrowal, and cannot go back to their children and tell them that the army has promised to bring them food and their rights in I don't know how many months. Many of the strikers have already started raising additional demands, including the right to establish free trade unions away from the corrupt, state-backed Egyptian Federation of Trade Unions.

volledig artikel

[Piero]

Oorspronkelijk geplaatst door ministe van agitatie

Revoluties zijn geen feiten die op dag X plaatsvinden en dan ophouden. Het zijn langdurige processen waarin veel feiten ongemerkt plaatsvinden en andere veel opzien baren.

Zo zijn de revoluties in Tunesië en Egypte niet het resultaat van een spontane opwelling bij het volk maar van lang voorbereide, goed geplande escalaties door een intellectuele elite die erin geslaagd is diverse sectoren van de samenleving te verenigen rond een aantal duidelijke eisen. Deze groep mensen - die internationaal samenwerkt - en zich ondermeer heeft geïnspireerd op de Servische oppositie van Otpor tegen Milosevic (en de andere 'gekleurde' revoluties zoals in Georgië, Ukraïne of Kyrgyzstan).

Het probleem bij zulke organisaties is vertrouwenspersonen te vinden die de zaak niet verkwanselen.

Het is aardig dat de grondwet zal worden aangepast, maar dat lijkt mij toch voorbarig. Alleen een wettig gekozen parlement kan een grondwet vaststellen, dat gaat niet goed bij referendum omdat er eerst over de tekst moet worden geargumenteerd. Overigens ken ik de Egyptische grondwet niet en ik weet niet welke verandering er wordt gewenst en of daarmee rechtvaardige verhoudingen voor het volk worden geschapen. Belangrijke factoren zijn het recht op eigendom van roerende en onroerende zaken en zakelijk eigendom, een goede belastingwetgeving en meer mogelijkheden in het erfrecht, speciaal voor de gehuwde vrouw. Daarbij komen recht op onderwijs en gezondheidszorg en een rem op braindrain.

[ministe van agitatie]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

Het probleem bij zulke organisaties is vertrouwenspersonen te vinden die de zaak niet verkwanselen.

Nee. Het welslagen van een revolutie hangt niet af van vertrouwenspersonen maar juist van het gebrek daaraan. Wat we nodig hebben zijn niet altruïstische leiders die zichzelf wegcijferen voor het algemeen belang (want in zulke figuren geloof ik niet), maar in mechanismen die usurpatie en machtsmisbruik onmogelijk maken. Met om te beginnen de onmiddellijke afzetbaarheid van alle mandatarissen.

De beste garantie voor een revolutionaire en democratische ontwikkeling, zijn volkscomité's die autonoom hun afgevaardigden kiezen en die dus hyper-democratisch en representatief zijn. Er bestaan manieren om binnen zo'n structuren elke vorm van informeel leiderschap en misbruik te verhinderen.

[ministe van agitatie]

Een wikileaks bericht uit 2006 gaat over het feit dat een militaire staatsgreep in Egypte nog het beste zou zijn.

S E C R E T SECTION 01 OF 02 CAIRO 000974



SIPDIS



SIPDIS



NSC FOR WATERS



E.O. 12958: DECL: 04/03/2047

TAGS: PGOV PREL KDEM PHUM EG

SUBJECT: (text removed by Aftenposten) MP ON PRESIDENTIAL SUCCESSION



REF: A. 2006 CAIRO 4612

B. 2006 CAIRO 6600

3. (S) (text removed by Aftenposten) said (text removed by Aftenposten) had commented to him in a recent

private meeting that, "he has had it ’up to here’ with Gamal

and his cronies, and the tremendous corruption they are

facilitating." "(text removed by Aftenposten) told me he is having trouble sleeping

at night," he continued, "and that he cannot stand what has

happened to the country, and what may yet happen to the

country." Disappointed by the recent constitutional

amendments, and skeptical about the will of either Mubarak or

Gamal to push forward meaningful political reforms, (text removed by Aftenposten)

said he viewed a post-Mubarak military coup as "the best

possible way out for Egypt ... we are in a terrible spot, and

that is the best of all the bad options available." (Note:

(text removed by Aftenposten) provided no further details about a possible coup

scenario, and appeared to simply be theorizing about the

future. To date, we have not heard other interlocutors

speculate about a possible coup option. End note).

Naar aanleiding van die cable (en andere relevante opzoekingen) heb ik mijn artikel een beetje bijgewerkt:

Revoluties zijn geen feiten die op dag X plaatsvinden en dan ophouden. Het zijn langdurige processen waarin veel feiten ongemerkt plaatsvinden en andere veel opzien baren.

Zo zijn de revoluties in Tunesië en Egypte niet het resultaat van een spontane opwelling bij het volk maar van lang voorbereide, goed geplande escalaties door een intellectuele elite die erin geslaagd is diverse sectoren van de samenleving te verenigen rond een aantal duidelijke eisen. Deze groep mensen werkt internationaal samen en heeft zich ondermeer geïnspireerd op de Servische oppositie van Otpor tegen Milosevic (en de andere 'gekleurde' revoluties zoals in Georgië, Ukraïne of Kyrgyzstan).

Ze baseren zich voor een groot deel op de geschriften van Gene Sharp en zijn 'Albert Einstein Institution'

Hieronder (http://www.aeinstein.org/organizations98ce.html) de cover van Sharp's belangrijkste werk (gepubliceerd in 1993). Let op de grafische vormgeving en de uitgangspunten. Daaronder (http://www.theatlantic.com/internati...nslated/70388/) vind je een 'manual' over 'How to Protest Intelligently' zoals die in Tunesië en Egypte werden verspreid.

Zoals iedereen kan vaststellen, is de lay-out gelijkaardig en ook de aanpak is dat, zowel inhoudelijk als vormelijk. Het feit dat (ondermeer) deze geschriften vertaald, verdeeld en gebruikt werden en worden in Tunesië, Egypte, Algerije en nu ook zijn opgedoken in Jordanië en Palestina (wat bij gratie van internet niet zo moeilijk is) wijst op een internationaal gecoördineerde beweging.

Dat blijkt ook uit andere feiten: zo gingen jongeren van Tunesië en Egypte op bezoek bij Otpor in Servië om lessen te trekken uit hun ervaringen en hebben ze zowel in Tunesië als Egypte het symbool van Otpor (een geheven vuist) overgenomen (zij het wat aangepast). Op de website die mee door Wael Ghonim werd opgezet, werd aan de bezoekers bijvoorbeeld gevraagd welke kleur hun revolutie moest hebben (zie de analogie met de eerdere 'gekleurde' revoluties). Op de website kon je via een poll antwoorden op de vraag of er witte danwel zwarte t-shirts gedragen moesten worden tijdens de demonstraties.

Vraag is wie enerzijds de diverse reizen, campagnes, t-shirts, communicatie van de revolutionairen financiert en met welke achterliggende belangen.

Van Gene Sharp wordt gezegd dat hij hand-in-hand samenwerkt met de CIA, ondermeer rond de omwentelingen in Georgië, Ukraïne, Servië en Kyrgystan. Dat dat ook in Tunesië of Egypte het geval kan zijn, mag niet uitgesloten worden.


Daar staat tegenover dat los van de mediacampagnes en de twitter- en facebookaanpak er zeer duidelijk ook een echte opstand was en bezig is. Die speelt zich vandaag niet meer af op de straten en pleinen maar in de fabrieken. En daar worden eisen gesteld die veel verder gaan dan het ontslag van een president, eisen die niets minder zijn dan revolutionair. Ze zijn voor mij de belangrijkste reden om de revoluties te steunen.

[Antoon]

Oorspronkelijk geplaatst door Antoon

En waar hebt u op gestemd?

En C2C? Is dit dan een geheim of zo?

[Scarabaeida]

We gaan naar een Turks model: democratie, maar met een sterke islamitische factie

Al hoop ik op het derde.

[Piero]

Oorspronkelijk geplaatst door Scarabaeida

We gaan naar een Turks model: democratie, maar met een sterke islamitische factie

Al hoop ik op het derde.

Voorlopig blijven de vertrouwelingen van Mubarak als ministers in de regering zitten.

22 februari 2011 - NRC
"De belangrijkste portefeuilles Defensie, Binnenlandse en Buitenlandse Zaken blijven onveranderd in de handen van de huidige Egyptische ministers, meldt Reuters. Vandaag maakte de Opperste Militaire Raad de nieuwe ministers bekend voor het Egyptisch kabinet.

In het nieuwe kabinet nemen elf nieuwe ministers deel. Het leger wil op deze manier laten zien dat het vastberaden is democratische hervormingen door te voeren. Verwacht wordt dat er wel kritiek zal zijn op de beslissing om premier Ahmed Shafiq, minister van buitenlandse zaken Ahmed Aboul Gheit en minister van justitie Mamdouh Marie op hun post te laten. Alledrie waren bondgenoten van de afgetreden president Hosni Mubarak."

De strijd is nog niet gestreden en de totalitaire structuur blijft intact. Er zou een revolutionaire volksraad moeten komen met bevoegdheden om die structuren af te schaffen. Maar daarvoor is de middenklasse te verdeeld, zijn de stammen te wantrouwend en zijn de regio's ook te veel tegen elkaar verdeeld. De opstand was tot mislukken gedoemd en is nu al mislukt.
De islam is een godsdienst van onderwerping in het kwadraat.

[abou Anis]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

Voorlopig blijven de vertrouwelingen van Mubarak als ministers in de regering zitten.

22 februari 2011 - NRC
"De belangrijkste portefeuilles Defensie, Binnenlandse en Buitenlandse Zaken blijven onveranderd in de handen van de huidige Egyptische ministers, meldt Reuters. Vandaag maakte de Opperste Militaire Raad de nieuwe ministers bekend voor het Egyptisch kabinet.

In het nieuwe kabinet nemen elf nieuwe ministers deel. Het leger wil op deze manier laten zien dat het vastberaden is democratische hervormingen door te voeren. Verwacht wordt dat er wel kritiek zal zijn op de beslissing om premier Ahmed Shafiq, minister van buitenlandse zaken Ahmed Aboul Gheit en minister van justitie Mamdouh Marie op hun post te laten. Alledrie waren bondgenoten van de afgetreden president Hosni Mubarak."

De strijd is nog niet gestreden en de totalitaire structuur blijft intact. Er zou een revolutionaire volksraad moeten komen met bevoegdheden om die structuren af te schaffen. Maar daarvoor is de middenklasse te verdeeld, zijn de stammen te wantrouwend en zijn de regio's ook te veel tegen elkaar verdeeld. De opstand was tot mislukken gedoemd en is nu al mislukt.
De islam is een godsdienst van onderwerping in het kwadraat.

En gaat u ook uitleggen wat het regime van Moebarak met uw laatste zin te maken heeft of vindt u gewoon dat elke post op dit forum een kreet over de islam moet hebben?

[Nr.10]

Alle arabische landen waar het nu instabiel is zijn voedselimporteurs.

Wat er dus nu moge komen zijn mensen die het voedselvraagstuk kunnen remediëren.

Komen die er niet zal het vrij vlug van kwaad naar erger gaan, vrij vlug inderdaad.

[ministe van agitatie]

Oorspronkelijk geplaatst door abou Anis

vindt u gewoon dat elke post op dit forum een kreet over de islam moet hebben?

Dat staat zo in het forumreglement.

(weg met de verkeerde godsdienst)

[Nr.10]

Italië vreest Libische exodus van 'bijbelse proporties'
23 feb 2011

"Wij weten wat we kunnen verwachten als het Libische systeem ineenstort; een abnormale stroom van 200.000 tot 300.000 immigranten. Anders gezegd; tienmaal de Albanese stroom vluchtelingen die we in de jaren negentig zagen", zegt Frattini daar. "Dit zijn schattingen, en ze zijn aan de lage kant. Het is een bijbelse exodus."

De minister zegt dat vooral vluchtelingen uit regio's ten zuiden van de Sahara, die nu in Libië wonen, verwacht moeten worden. Die populatie, ongeveer 2,5 miljoen personen, is goed voor zo'n derde van de Libische bevolking.

[Piero]

Oorspronkelijk geplaatst door ministe van agitatie

Nee. Het welslagen van een revolutie hangt niet af van vertrouwenspersonen maar juist van het gebrek daaraan. Wat we nodig hebben zijn niet altruïstische leiders die zichzelf wegcijferen voor het algemeen belang (want in zulke figuren geloof ik niet), maar in mechanismen die usurpatie en machtsmisbruik onmogelijk maken. Met om te beginnen de onmiddellijke afzetbaarheid van alle mandatarissen.

De beste garantie voor een revolutionaire en democratische ontwikkeling, zijn volkscomité's die autonoom hun afgevaardigden kiezen en die dus hyper-democratisch en representatief zijn. Er bestaan manieren om binnen zo'n structuren elke vorm van informeel leiderschap en misbruik te verhinderen.

Dat is een democratisch ideaal. Maar hoe krijg je dat van de grond als er niets bestaat dat daar op lijkt en als de oude machtsstructuur nog in tact is? Daar is een echte revolutie voor nodig waarbij een groot deel van de private bezittingen aan de staat worden toegekend. Ik betwijfel dat dit onderdeel zal uitmaken van de nieuwe grondwet. Hoe kan de volksvergadering democratisch functioneren met 12 gouvernementen en een overwicht van de bevolking in de grote steden? De gekozen vertegenwoordigers zijn hoe dan ook vertrouwenspersonen.