VCD : Geen pleegkind voor Brits echtpaar om homostandpunt.

[Politics.be]

Een echtpaar in Groot-Brittannië mag geen pleegkinderen opnemen, vanwege hun christelijke visie op homoseksualiteit. Dat heeft het Britse hooggerechtshof maandag bepaald (Kerkredactie 1 maart 2011; Geen pleegkind voor Brits echtpaar om homostandpunt). We betreuren ten zeerste dat die ouders verhinderd worden als pleeggezin te functioneren omwille van een persoonlijke opinie. Het recht op gelijkheid krijgt prioriteit op het recht van christenen om hun geloof en morele waarden uit te dragen, zo oordeelde de hoogste rechter van Groot-Brittanië.

Volgens de hoogste rechters is Groot-Brittannië een „grotendeels seculiere, multiculturele samenleving.” De wetten van het land „sluiten het christelijk geloof niet in.” Dat recht op gelijkheid zorgt ervoor dat men veel privileges naar zich toetrekt worden. Het verdringt het recht op vrije meningsuiting. Dat lijkt wel de nieuwe grondwet van de 21ste eeuw te zijn! Als christenen hebben we respect voor elke mens, ook voor homoseksuelen als mens, maar homoseksualiteit kunnen we niet goedkeuren. Blijkbaar wil men deze twee facetten echter niet uit elkaar halen. Homoseksuelen mogen niet gediscrimineerd worden, wel mag men homoseksualiteit als ‘uitzondering’ op de regel beschouwen. Als mijn buurvrouw in overspel leeft, zal ik haar als buurvrouw accepteren, maar niet het door haar gepleegde overspel goedkeuren. Een onderscheid maken tussen een persoon en zijn daden, is heel natuurlijk. Ik heb mijn zonen lief, maar zal niet voor alles applaudisseren… Christenen vinden het normaliseren van homoseksualiteit onjuist en dat zullen we dus ook niet zó onderwijzen aan de volgende generatie. We kunnen begrijpen dat die pleegouders weigeren een positieve visie over homoseksualiteit over te brengen aan hun pleegkinderen. Hetzelfde doen we met onze eigen kinderen en dat is ook een recht dat neergeschreven staat in de UVRM: ‘Ieder heeft recht op vrijheid van godsdienst, alsmede de vrijheid hetzij alleen, hetzij met anderen, zowel in het openbaar als in zijn particuliere leven, zijn godsdienst of overtuiging te belijden door het onderwijzen ervan.’ Onze kinderen zullen op latere leeftijd ook welde andere opinies horen die in de samenleving bestaan. Zij moeten later zelf kiezen welke opinie ze zullen aanhangen. Het is tenslotte een eerlijk debat dat daarover moet worden gevoerd en opinies mogen niet eenzijdig worden veroordeeld en afgestraft. Dat die ouders daarvoor gepenaliseerd worden en geen pleegkinderen mogen opvoeden, is tegen de UVRM. Men is vrij de opvoeding en onderwijs te geven volgens eigen overtuiging. Als de Staat dat niet meer toestaat, zitten we in een nieuw modern communisme: de Staat neemt het roer in handen! VCD meent voor dat niemand gediscrimineerd wordt, dus dat iedereen op gelijke voet staat, maar dat alle opinies gehoord en onderwezen mogen worden. We stellen voor dat die ouders in hoger beroep gaan. De UVRM zegt: Artikel 18 Een ieder heeft recht op vrijheid van gedachte, geweten en godsdienst; dit recht omvat tevens de vrijheid om van godsdienst of overtuiging te veranderen, alsmede de vrijheid hetzij alleen, hetzij met anderen zowel in het openbaar als in zijn particuliere leven zijn godsdienst of overtuiging te belijden door het onderwijzen ervan, door de praktische toepassing, door eredienst en de inachtneming van de geboden en voorschriften. Artikel 19 Een ieder heeft recht op vrijheid van mening en meningsuiting. Dit recht omvat de vrijheid om zonder inmenging een mening te koesteren en om door alle middelen en ongeacht grenzen inlichtingen en denkbeelden op te sporen, te ontvangen en door te geven.


Bron: politics.be