Iedereen goeroe en elk zijn Goeroes.

[eno2]

Iedereen goeroe en elk zijn Goeroes.
Het is het algemeen zo, dat mensen veel voor elkaar zouden kunnen doen in onderlinge gratis dienstverlening, op basis van uitwisseling. Ik begrijp totaal niet, dat daar geen vzw’s en burgerinitiatieven voor bestaan, of websites, die onderlinge vrijwillige diensten –uitwisseling organiseren. Er zijn zelfhulpgroepen, maar dat is one-issue gepraat en geen open uitwisseling over het hele spectrum. Wat ik bedoel is dit: Iedereen heeft wel iets te bieden en te ontvangen. die vrije uitwisseling moet ooit helemaal van de grond komen. Ooit gaat daar zeer veel aan gedaan worden. Veel zou ook op en via internet kunnen. Wie (jonge mensen) voelt zich geroepen zulke structuren van de grond te krijgen en te organiseren?

[AsGardSGO]

Da's toch eenvoudig?
Onze maatschappij en dus elk individu is nog enkel geprogrammeerd om in het vooropgestelde kader te leven; opleiding volgen tot hoogopgeleide zogenaamd intellectueel met zo min mogelijk gevoel en autodidacte vermogens naar zijn medemens toe om nadien meestal als loonslaaf te gaan werken met een hoop materialistische verlangens en het huisje-tuintje-kindje ideaal nastrevende.

De maatschappij waarin we leven en over klagen is dus ondanks dat laatste niet veranderd in tegendeel enkel erger geworden.
We hebben onszelf wijsgemaakt dat de manier waarop we nu leven het hoogste goed is en we dragen dat maar al te graag over op onze kinderen in de valse veronderstelling hun toekomst veilig te stellen. Niets is minder waar want het accumuleerd enkel in een nog grote kloof tussen in de intermenselijke verhoudingen.

In de huidige realiteit waaraan we onbegrijpelijk met alle mogelijke middelen aan vast proberen te klampen, is er geen plaats voor gratis als het niet dient om mensen te binden aan iets of nadien financieel oplevert. En dat van klein tot groot.

[eno2]

Oorspronkelijk geplaatst door AsGardSGO

Da's toch eenvoudig?
Onze maatschappij en dus elk individu is nog enkel geprogrammeerd om in het vooropgestelde kader te leven; opleiding volgen tot hoogopgeleide zogenaamd intellectueel met zo min mogelijk gevoel en autodidacte vermogens naar zijn medemens toe om nadien meestal als loonslaaf te gaan werken met een hoop materialistische verlangens en het huisje-tuintje-kindje ideaal nastrevende.

De maatschappij waarin we leven en over klagen is dus ondanks dat laatste niet veranderd in tegendeel enkel erger geworden.
We hebben onszelf wijsgemaakt dat de manier waarop we nu leven het hoogste goed is en we dragen dat maar al te graag over op onze kinderen in de valse veronderstelling hun toekomst veilig te stellen. Niets is minder waar want het accumuleerd enkel in een nog grote kloof tussen in de intermenselijke verhoudingen.

In de huidige realiteit waaraan we onbegrijpelijk met alle mogelijke middelen aan vast proberen te klampen, is er geen plaats voor gratis als het niet dient om mensen te binden aan iets of nadien financieel oplevert. En dat van klein tot groot.

Juist daarom komt er ooit een enorme tegenreactie op gang die ons terug in vrije uitwisseling aan elkaar ten dienste stelt.
Ik zie dat echt mogelijk en ben daarvan overtuigd.
Er bestaan internationaal een hoop interessante aanzetten van ruil en uitwisseling en wederzijdse prestaties zonder dat geld van handje wisselt (mijn openingspost deed daar geen recht aan). Maar op lokaal vlak lijken ze mij onbestaande.
Het concurrentie-model is niet het eerste en enige gebod. Mensen willen eigenlijk liever samenwerken, ben ik van overtuigd, of zie ik dat verkeerd? Maar, als ik gelijk heb: hoe zijn we dan zover (zo laag) geraakt?
Ik denk dat deeen van de grootse hindernissen tot uitwisseling gevormd wordt door het gegeven dat je voor alles het juiste papiertje moet kunnen voorleggen voordat je iets winstgevends mag doen, en eigenlijk is dat uitgebreid tot vrijwillige ruil en iets doen tout court: in feite mag je dus eigenlijk niets meer zonder die papiertjes, diploma's en zo, getuigschriften, etc., tot leurderskaarten toe. Alles zit potdicht gereguleerd.
Ik denk aan een onderling ruilsysteem van diensten (en zelfs materialen).
Complexe zaak en taak, dat wel.
Lijkt me van essentieel egalitaire inslag.
Beetje verwarde post, maar ik heb er dan ook nog niet veel verder op nagedacht.