BUB : het uitdiepen van de taalapartheid

[Politics.be]

Na het bereikte akkoord over de splitsing van het kiesarrondissement BHV op 15 september 2011 bereikten de “onderhandelaars” op 4 oktober – bijna op cynische wijze 181 jaar na de Belgische onafhankelijkheid – een akkoord over de splitsing van het gerechtelijk arrondissement. Dat arrondissement is even oud als het Koninkrijk België. Na de provincie Brabant zou dus ook BHV tot het verleden behoren…

Wat werd er beslist?

1) De rechtbanken in Brussel-Halle-Vilvoorde die nu nog samenwerken, worden in twee taalgroepen opgesplitst: een Nederlandstalige en een Franstalige;

2) Er komt een Nederlandstalig parket voor Halle-Vilvoorde en een tweetalig parket voor Brussel. Nochtans zullen Franstalige magistraten in het parket Halle-Vilvoorde gedetacheerd worden;

3) De regel voor tweetaligheid in het Brussels gewest wordt versoepeld: men gaat van 66% naar 33% tweetalige magistraten;

4) De rechten van de Franstaligen in Halle-Vilvoorde worden beschermd door de mogelijkheid om – bij wederzijdse toestemming – in burgerlijke zaken in de taal van hun keuze berecht te worden. Deze regeling geldt voor heel België;

5) Bovendien zullen in Brussel-Halle-Vilvoorde de inwoners het recht krijgen om zowel in burgerlijke als in strafrechterlijke zaken voor een Franstalige rechter te verschijnen;

6) Voor de zes faciliteitengemeenten rond Brussel komt er een bijzondere regeling.

De B.U.B. ziet vijf grote nadelen aan dit akkoord:

1) Er is een verdere uitbouw van het taalapartheidssysteem door gesplitste parketten en gescheiden rechtbanken;

2) Er is geen aanmoediging van tweetaligheid, integendeel: er komen meer eentalige magistraten;


Pourquoi pas un arrondissement judiciaire brabançon ? - Waarom geen Brabants gerechtelijk arrondissement?

3) Er is geen verdeling van de werklast binnen Brabant: Brusselse rechtbanken zullen nog altijd veel meer werk hebben dan Leuvense of Nijvelse. Indien men beslist had om een Brabants gerechtelijk arrondissement op te richten, konden overtollige dossiers door gelijkaardige rechtbanken van dezelfde provincie (Brabant) behandeld worden om zo de gerechtelijke achterstand weg te werken;

4) De maatregel gaat bovendien zeer duur zijn. Zoals gewoonlijk zal de burger opdraaien voor het kostenplaatje van het federalisme. Luc Gennart, de perfect tweetalige voorzitter van de Brusselse Rechtbank van eerste aanleg, wees in Terzake (VRT, 04.10.11) op dit aspect. Bovendien achtte hij – net als de B.U.B. – de opsplitsing in kleinere parketten in tegenspraak met de evolutie binnen de hervorming van justitie.

5) Tenslotte wordt de taalgrens weer wat meer een staatsgrens, wat overigens het doel is van de onderhandelende partijen en van de staatshervormingen.

Nochtans zijn er ook enkele positieve punten aan dit akkoord, al moet je ze met een vergrootglas zoeken:

- Zoals de Luikse constitutionalist Behrendt bevestigde is het gerechtelijk arrondissement BHV vanuit juridisch oogpunt niet gesplitst (het parket echter wel), waardoor de taalgrens toch betwistbaar blijft (Le Soir, 5.10.11);

- De mogelijkheid van de effectieve uitbreiding van de vrijheid van taalkeuze voor alle rechtbanken in héél België is zonder meer een vooruitgang en (samen met de Brusselse Metropolitaanse gemeenschap) één van de weinige echt positieve stappen die uit deze onderhandelingen voortgevloeid zijn;

- Door deze regeling wordt bovendien de splitsing van het departement Justitie bemoeilijkt: Franstaligen in Nederlandstalig België kunnen claimen dat ze recht hebben op rechtspraak in het Frans en op een toepassing van het federale recht, net zoals Nederlandstalige Belgen in Franstalig België.

BESLUIT: Dit akkoord is – hoewel iets minder slecht dan de electorale splitsing van BHV – een beduidende achteruitgang t.o.v. de huidige situatie. Opnieuw stellen we vast dat de actoren op het terrein, i.c. de magistraten, niet gehoord worden. De onderhandelaars hebben een unieke kans gemist om een Brabants gerechtelijk arrondissement op te richten alsook een twee- of zelfs meertalige magistratenschool. Helemaal onverteerbaar wordt het akkoord echter, wanneer het in samenhang bezien wordt met de splitsing van het kiesarrondissement BHV, de dramatische Senaatshervorming en vooral de overdrachten van bevoegdheden, waar “onze” media heel licht overgaan…


Bron: politics.be

[freelancer]

Nochtans zijn er ook enkele positieve punten aan dit akkoord, al moet je ze met een vergrootglas zoeken:

- Zoals de Luikse constitutionalist Behrendt bevestigde is het gerechtelijk arrondissement BHV vanuit juridisch oogpunt niet gesplitst (het parket echter wel), waardoor de taalgrens toch betwistbaar blijft (Le Soir, 5.10.11);

- De mogelijkheid van de effectieve uitbreiding van de vrijheid van taalkeuze voor alle rechtbanken in héél België is zonder meer een vooruitgang en (samen met de Brusselse Metropolitaanse gemeenschap) één van de weinige echt positieve stappen die uit deze onderhandelingen voortgevloeid zijn;

- Door deze regeling wordt bovendien de splitsing van het departement Justitie bemoeilijkt: Franstaligen in Nederlandstalig België kunnen claimen dat ze recht hebben op rechtspraak in het Frans en op een toepassing van het federale recht, net zoals Nederlandstalige Belgen in Franstalig België.

De oppositie (voor 99% Vlaams) zal het graag lezen...