Test-Aankoop over advocaten, notarissen en justitie

[Politics.be]

(Budget & Recht 219, november/december 2011)In het meest recente nummer van Budget & Recht publiceert de consumentenorganisatie Test-Aankoop de resultaten van een tevredenheidsenquête over advocaten, notarissen en het gerecht. Twee derde van de deelnemers heeft naar eigen zeggen een lage dunk van het gerecht. Slechts een minderheid zou trouwens (opnieuw) naar de rechtbank stappen in geval van een ernstig geschil met een andere persoon of instelling. Van degenen die dat wel al deden, hebben er heel wat hun rechtszaak vroegtijdig stopgezet, vooral vanwege de hoge kosten, of omdat ze geen vertrouwen meer hadden in het gerecht of in hun advocaat. Wie wel volhardde, moest vaak veel geduld oefenen: in 69 % van de gevallen verliep er meer dan een jaar tussen de aanvang van het proces en de uitspraak! Advocaten kunnen trouwens op niet erg veel waardering rekenen: veel van de ondervraagden die al eens een beroep hebben gedaan op een advocaat, vinden dat ze slecht werden geïnformeerd over een aantal belangrijke aspecten, zoals het bedrag van zijn ereloon. Zeven op de tien deelnemers vinden dat ze veel of te veel moesten betalen voor hun advocaat. Vier op de tien kwamen ernstig in conflict met hun advocaat, hetzij vanwege zijn nonchalante houding, incompetentie of ereloon, hetzij omdat hij had gehandeld tegen hun wil in of alleszins zonder met hen te overleggen. Notarissen kunnen daarentegen op meer waardering rekenen. Ruim twee derde van de deelnemers is zeer tevreden over de luisterbereidheid van de notaris, zijn stiptheid op de afspraken en zijn duidelijke uitleg.In het recentste nummer van Budget & Recht publiceert consumentenorganisatie Test-Aankoop de resultaten van een enquête: enerzijds werd daarin gevraagd naar hun houding ten opzichte van het gerecht in het algemeen (bijna 460 antwoorden), anderzijds naar hun tevredenheid (1750 antwoorden in totaal) over de advocaat en/of notaris waar ze de voorbije tien jaar al eens een beroep op hebben gedaan.

Lage dunk van het gerecht
Twee derde van de ondervraagden heeft naar eigen zeggen een redelijk of zelfs ronduit lage dunk van het gerecht. Slechts een minderheid zou bij een ernstig conflict met een andere persoon of instelling (opnieuw) een rechtszaak beginnen. In geval van een commercieel geschil zou bijvoorbeeld slechts 20 % daartoe bereid zijn. Bij een geschil op het werk zou 40 % van degenen die niet naar de rechtbank zouden stappen, eerder gaan aankloppen bij hun vakbond. Overigens zegt een aantal ondervraagden ook de gerechtelijke procedure vroegtijdig te hebben
stopgezet, voornamelijk vanwege de hoge kosten, of omdat ze geen vertrouwen meer hadden in het gerecht of hun advocaat.
Wie wel doorzette, moest geduld hebben, want in 69 % van de gevallen verliep er meer dan een jaar tussen het begin van de gerechtelijke procedure en de uitspraak in eerste aanleg. In 42 % van de gevallen moest men daar meer dan 2 jaar op wachten en in 15 % van de gevallen zelfs 5 jaar of meer! Voor gewone zaken kan één jaar beschouwd worden als een redelijke termijn. Maar die werd in ruim twee derde van de gevallen dus ruimschoots overschreden.
Advocaat geeft cliënt onvoldoende informatie
De helft van de enquêtedeelnemers heeft in de voorbije tien jaar een advocaat onder de arm genomen. In ruim één op drie gevallen ging het om een familiale kwestie (een echtscheiding, de betaling van alimentatiegeld, een geschil over een erfenis enz.). Zowat de helft heeft zijn advocaat gekozen op aanraden van naasten of een andere rechtsgeleerde. Daarentegen heeft 20 % zijn advocaat niet zelf gekozen; die werd dan bijvoorbeeld aangewezen door hun verzekeraar. Dat is verbazend, want zoals Test-Aankoop opmerkt, hebben mensen ingeval hun verzekeringsmaatschappij in het kader van de rechtsbijstand een advocaat aanduidt, het recht om een andere te kiezen.
Uit de enquête blijkt ook dat er een schrijnend gebrek is aan informatie van de advocaat. Zo zegt meer dan de helft van de respondenten zeer slecht door hun advocaat te zijn ingelicht over een aantal essentiële aspecten, zoals zijn ereloon (61 %) en de totale kosten van de rechtszaak (67 %). Natuurlijk kan men niet verwachten dat een advocaat van bij het begin zijn ereloon tot op de euro berekent. Maar het is essentieel dat hij duidelijk uitlegt op welke manier hij zijn ereloon en andere kosten berekent en dat hij een periodiek overzicht opmaakt. Volgens de enquête blijkt dat niet vaak het geval. Zo beweert 13 % van de ondervraagden die een onkostennota kregen, dat ze daar expliciet om moesten vragen. En 6 % zegt dat ze zelfs meer moesten betalen om zo’n bewijs te krijgen! Dat is volstrekt onaanvaardbaar en in strijd met de deontologie. Er zijn dus advocaten die zich helemaal niet verplicht voelen om net als elke andere dienstverlener transparantie en duidelijke informatie te bieden!
Bovendien vindt de grote meerderheid van de respondenten zijn advocaat vrij duur (48 %) of zelfs te duur (21 %). Van de mensen van wie de zaak intussen gesloten is, betaalde de helft in totaal ruim € 2 500 voor zijn advocaat en 20 % meer dan € 7 000.
Uiteindelijk is slechts iets meer één op de drie ondervraagden zeer tevreden over zijn advocaat. En er zijn er nauwelijks meer (vier op de tien) die deze advocaat ook aan anderen zouden aanbevelen.
Niet altijd goede verstandhouding
Soms kan de kwestie van het ereloon de verstandhouding tussen de advocaat en zijn cliënt verzieken. Dat is echter niet de enige noch de belangrijkste bron van problemen. Volgens de ondervraagden die spraken van een ernstig probleem met hun advocaat (40 %!), waren de voornaamste redenen daarvoor de in hun ogen nonchalante houding van hun advocaat (15 %), zijn incompetentie (13 %), de hoge
kosten voor zijn ereloon (11 %) en het feit dat hij had gehandeld tegen hun wil in of alleszins zonder met hen te overleggen (11 %). Een derde van deze deelnemers heeft nooit iets ondernomen om dat probleem op te lossen, hetzij omdat ze niet wisten wat te doen, hetzij omdat ze de situatie niet wilden verergeren. Een kwart veranderde van advocaat, anderen verbraken elk contact met hem ten gevolge van het conflict en sommigen spanden zelfs een rechtszaak tegen hem aan!
Notaris is noodzakelijk
Twee derde van de ondervraagden heeft de voorbije tien jaar al eens gebruik gemaakt van de diensten van een notaris, hoofdzakelijk voor de aan- of verkoop van een woning of voor een erfenis.
Ruim de helft van hen is zeer tevreden over de informatie die de notaris gaf met betrekking tot de verschillende stappen in de procedure, het ereloon en andere kosten (bv. registratierechten bij de aankoop van een woning).
Meer dan een derde van de ondervraagden blijkt bovendien zeer tevreden over de luisterbereidheid van zijn notaris, zijn stiptheid bij de afspraken en zijn duidelijke uitleg.
Het minst tevreden zijn de deelnemers over het bedrag van het ereloon. Al bij al is 59 % van de respondenten zeer tevreden over de notaris waarmee ze te maken hadden, terwijl 20 % alsnog vrij tevreden is.
Test-Aankoop vraagt transparantiemaatregelen!
De resultaten van het onderzoek brengen grote tekortkomingen aan het licht betreffende de werking van justitie (traagheid, kost, winstkansen, ...) en de transparantie in de erelonen van de advocaat. Test-Aankoop pleit daarom opnieuw voor eenvoudigere en goedkopere procedureaktes evenals voor meer middelen voor de magistraten. Wat de transparantie van de advocaten betreft, vraagt Test-Aankoop de veralgemening van een modelovereenkomst, vergezeld van een prijsvork en een periodiek kostenoverzicht, zoals dat al wordt toegepast in een aantal gerechtelijke arrondissementen. Tenslotte vraagt Test-Aankoop dat advocaten verplicht worden een evenwichtig en gemotiveerd advies te verstrekken over de slaagkansen van een eventuele gerechtelijke actie.

Bron: politics.be

[nihao]

Allez, als we ambtenaren een zelfstandigenstatuut geven, zijn we er tevreden over.

Laat ons de hele overheid op dezelfde leest als het notariaat schoeien !