Vlaams Belang : Van Quickenborne slaat de bal mis

[Politics.be]

Aanpassing wet-Lejeune is niets meer dan schaamlapjeHet Vlaams Belang is alles behalve onder de indruk van de wijzigingen aan de wet-Lejeune die in het vooruitzicht worden gesteld. De aangekondigde wetswijzigingen zijn zodanig beperkt en op zodanig weinig gevallen van toepassing, dat ze in de praktijk nauwelijks voor enige verandering zullen zorgen. Het gaat dan ook om niets meer dan een schaamlapje. Een doekje voor het bloeden.

De vraag naar de invoering van onsamendrukbare straffen kwam in de belangstelling naar aanleiding van de massa-petitie van de vzw “Marc en Corinne”, een jong koppeltje dat in 1992 werd vermoord door een gevangene met penitentiair verlof en een crimineel die voorwaardelijk in vrijheid was gesteld. De petitie werd opgestart na het losbarsten van de zaak Dutroux en werd door maar liefst 2,7 miljoen mensen getekend. Het werd de grootste massapetitie ooit. De eis voor onsamendrukbare straffen werd daarin hoegenaamd niet beperkt tot de allerzwaarste misdrijven.

In het akkoord van gisteren wordt enkel voorzien dat er een verschuiving plaatsvindt van één derde naar de helft van de straf voor extreem zware misdrijven, bestraft met 30 jaar of levenslang. Het aantal veroordeelden dat hieronder valt, is uiterst beperkt. Een verschuiving van twee derde naar drie vierde is enkel mogelijk bij een herhaling van dit soort extreme misdaden. Zelfs een Dutroux valt daar niet onder…

Eén en ander betekent dat het uiterst lakse vrijlatingsbeleid in ons land (na één derde en in vele gevallen automatisch) voor 99,9% van de veroordeelden gehandhaafd wordt. En dat de strafrechter ook bij zeer zware misdadigers geen onsamendrukbaar strafgedeelte kan opleggen.

Ook in de toekomst zal het overgrote deel van de slachtoffers geconfronteerd blijven met de slopende vrijlatingscarrousel, die automatisch na één derde van de strafduur wordt opgestart. En voor de plegers van de allerzwaarste misdrijven blijft er altijd een perspectief op vrijlating, zelfs bij recidive. Een daadwerkelijk levenslange gevangenisstraf is voor geen enkele gedetineerde in dit land immers een certitude. Zelfs niet voor een Dutroux, een Fourniret of een Horion. Het Vlaams Belang vraagt al jaren bijzondere beveiligingsstraffen voor dit soort criminelen.

VLD-minister Van Quickenborne verklaart triomfantelijk dat de aangekondigde verstrenging jarenlang onbespreekbaar was, maar dat is onjuist. Zo stond reeds in het federaal regeerakkoord van 2003 dat bij recidive van moord en doodslag de minimale uitzittingsduur zou verschoven worden van twee derde naar drie kwart van de opgelegde straf. Onkelinx herleidde dit tot een verschuiving van de vroegere 14 naar de huidige 16 jaar.

In 2007 ging het regeerakkoord van Leterme nog een heel stuk verder: de strafrechter kreeg zelfs de mogelijkheid om bij bepaalde zware misdrijven (zonder recidive!) het minimale strafgedeelte vast te leggen op 2/3 in plaats van de helft. Maar dit deel van het regeerakkoord kreeg onder De Clerck geen uitvoering.

Het nieuwe akkoord heeft dus op geen enkel vlak een taboe doorbroken. VLD heeft zich alweer tevreden gesteld met een dooie mus.

Bart Laeremans
Senator

Bert Schoofs
Volksvertegenwoordiger

Bron: politics.be

[Xenophon]

De gevangenen moeten langer zitten, dan word alles beter. De gevangenissen zijn er niet voor, noch de cipiers, noch de middelen, maar als de gevangenen nu eens langer konden zitten, dan zou alles beter zijn.

Het VB lijkt hoe langer hoe wereldvreemder te worden.

[nihao]

Het VB lijkt hoe langer hoe wereldvreemder te worden.

Ze denken wellicht dat het makkelijker wordt om weer een plaats te vinden in de maatschappij als je er langer buiten hebt 'vertoefd'.

Maar eht kan nog sterker : nu hebben ze hun eigen vakbond opgericht !

[Xenophon]

Oorspronkelijk geplaatst door nihao

Ze denken wellicht dat het makkelijker wordt om weer een plaats te vinden in de maatschappij als je er langer buiten hebt 'vertoefd'.

Maar eht kan nog sterker : nu hebben ze hun eigen vakbond opgericht !

Uiteraard, hoe langer je in de varkenstal verblijft die de Belgische gevangenis is, hoe beter je aan de maatschappij aangepast bent.

Maar de plaats noch de cipiers noch de middelen bestaan er voor.

Voor mij persoonlijk, als ervaringsdeskundige, mag gerust de wet Lejeune afgeschaft worden. Want het is niet zo dat je dan langer opgesloten zit, diegenen die dat denken die ijlen.

Nu, onder de wet Lejeune, werkt het zo, de rechter wil mij een jaar in de gevangenis, dus hij geeft er me drie - waarvan ik conform de wet èèn derde moet zitten. Als dat èèn derde voorbij is word ik vrijgelaten met een hele resem condities en beperkingen voor de volgende vijf jaar. Justitie houdt me dan nog vijf jaar in het oog en bepaald met wie ik wel of niet mag omgaan en in welke plaatsen ik wel of niet mag komen. Ze kunnen je dan verplichten van te werken en dergelijke meer - denk daarbij bijvoorbeeld aan regelmatige drugstesten, waaraan je je beter houdt want er staat nog altijd tweederde van je straf open als een stok achter de deur. Als je dan - binnen de vijf jaar, voor iets opgepakt wordt, dan gaat die tweederde direct invoege.

Schaffen we de wet Lejeune af, en de rechter wil me een jaar binnen, dan geeft hij mij een jaar. Na dat jaar - einde straf noemen we dat, word ik vrijgelaten en het is afgelopen, geen condities, geen beperkingen, ik ga en sta waar ik wil en met wie ik wil.

Diegenen die denken dat gevangenen er beter vanaf komen onder de wet Lejeune, die dwalen, ze begrijpen niet echt hoe het systeem werkt.