De rol van joden in het ontstaan van de (multi)cultuur van kritiek

Kasumi · 1 februari 2012, 20:30

Het is algemeen bekend dat de joden traditioneel met de linkerzijde zijn geassocieerd. Historisch gezien was het begrijpelijk dat joden bewegingen zouden moeten steunen die het omverwerpen van de bestaande orde bepleitten.

De joodse toewijding aan linkse georiënteerde kwesties zijn vaak gemotiveerd door de hoop dat het communisme voornamelijk een hulpmiddel zou zijn om antisemitisme mee te bestrijden, en door verwachting dat de universalistische sociale oplossingen nog een andere manier zouden vormen om niet-joodse loyaliteiten op te lossen die joden zouden kunnen uitsluiten.

Ook hun rol in intellectuele bewegingen zoals het marxisme, freudiaanse psychoanalyse, de sociologische Frankfurter Schule en de boasiaanse antropologie hebben bijgebracht tot deze "cultuur van kritiek".

Het propageren van diversiteit

Één van de meest consistente manieren waarop joden hun belangen hebben behartigd is door het promoten van pluralisme en diversiteit - maar wel slechts voor anderen. Sinds de 19e eeuw hebben zij bewegingen geleid die trachtten de traditionele fundamenten van de christelijke maatschappij te doen wantrouwen: patriottisme, raciale loyaliteit, de christelijke basis voor ethiek, sociale homogeniteit, en seksuele beperkingen. Tegelijkertijd hebben zij binnen hun eigen gemeenschappen, en met betrekking tot de staat Israël, vaak de diezelfde fundamenten gesteund die zij in de niet-joodse maatschappij hebben aangevallen.

Waarom is dit in het belang van joden? Omdat de parochiale groepsloyaliteit die het jodendom kenmerkt veel minder aandacht trekt in een maatschappij die geen raciale en culturele cohesieve kern heeft. Het hardnekkige streven van joden zich niet volledig te assimileren, dat gezorgd heeft voor hun overleving als volk duizenden jaren lang - zelfs zonder een land - heeft voortdurend weer onaangename en zelfs moorddadige argwaan aangetrokken in naties met een duidelijk gedefinieerde nationale identiteit. Daarom is het van belang voor joden om de identiteit te verzwakken en te minimaliseren van de mensen onder wie zij leven. De joodse identiteit kan alleen in veiligheid floreren wanneer de identiteit van niet-joden zwak is.

Het boasiaans denken en de raciale integratie en gelijkheid.

De volledige "burgerrechten" beweging kan gezien worden als een natuurlijke consequentie van de overwinning van het boasiaanse denken. Aangezien alle rassen gelijk waren, werd onderscheiden maken als immoreel beschouwd. Rassenverschillen formeerde ook een blanke zelfbewustzijn op een manier dat blanken bewust zou kunnen maken van het Joodse parochialisme. Zodoende was het dat joden bijna eigenhandig de desegregatiebeweging stichtten. Zonder het joodse leiderschap, zou de NAACP (National Association for the Advancement of Colored People) wellicht nooit opgericht zijn, en tot 1975 was elke voorzitter een jood.

De joodse inspanningen waren essentieel voor de "burgerrechten" transformatie van Amerika. Om een advocaat van het American Jewish Congress even te citeren: "Veel van deze [burgerrechten] wetten waren eigenlijk geschreven in de kantoren van joodse bureaus en door joods personeel, geïntroduceerd door joodse wetgevers en gesteund door joodse kiezers".

Terwijl de boasiaanse school bezig was met het promoten van raciale integratie en gelijkheid, was het ook belangrijk voor de pathologisering van de "Amerikaanse cultuur als al te homogeen, schijnheilig, emotioneel en esthetisch repressief (vooral met betrekking tot seksualiteit.) Centraal in dit programma was het creëren van de etnografische dromerijen van idyllische Derde Wereld culturen die vrij waren van als negatief gepercipieerde Westerse eigenschappen".

De rol van de antropoloog werd er één van het bekritiseren van de Westerse maatschappij en tegelijkertijd het verheerlijken van het primitieve. De boasiaanse projectie van niet-westerse volkeren bewust barbarisme en wreedheid negeerde of simpelweg toeschreef aan verontreiniging van het Westen. Dit is een weloverwogen poging om het vertrouwen van de Westerse maatschappijen te ondermijnen en hen open te stellen aan de invloeden en de mensen van de Derde Wereld. Vandaag de dag is deze mening vastgelegd in het dogma dat Amerika voor immigratie open moet blijven omdat de immigranten ‘spirit’ en daadkracht brengen die de inheemse inwoners op één of andere manier niet zouden hebben.

Antropologie als ruggesteun voor ongebreidelde massaimmigratie

Joodse identificatie en het dienen van gepercipieerde joodse belangen, in het bijzonder het bepleiten van een ideologie van cultureel pluralisme als model voor de Westerse maatschappijen, is het 'onzichtbare thema' van de Amerikaanse antropologie geweest.

Tegen 1915 beheerste Boas en zijn studenten de American Anthropological Association en tegen 1926 leidden zij elke vooraanstaande Amerikaanse universitaire antropologieafdeling. Vanuit deze dominante positie promootten zij het idee dat ras en biologie onbelangrijke kwesties zijn, en dat milieu voor alles telt. Zij hervormden de volledig antropologie om zo intellectuele ruggesteun te geven voor ongebreidelde immigratie, integratie en rassenvermening. Zij legden ook de fundamenten voor het idee dat, omdat alle rassen dezelfde potentie hebben, het falen van niet-blanken uitsluitend te danken was aan blanke onderdrukking. De uiteindelijke conclusie van de boasiaanse antropologie was dat aangezien het milieu nu eenmaal verantwoordelijk is voor alle menselijke verschillen, elke ongelijkheid in prestatie kan worden geëlimineerd door het milieu te veranderen. Dit was de rechtvaardiging voor enorme en verkwistende overheidsinterventies.

Het ontstaan van de politieke correctheid en zijn gevolgen

Om de Europese maatschappijen te openen voor de immigratie die hen zou transformeren, was het noodzakelijk om raciale solidariteit en verplichting aan traditie te laten wantrouwen. dit het basisdoel was van een groep intellectuelen die bekend zijn als de “Frankfurter Schule“. Wat formeel de Institute of Social Research wordt genoemd was in Frankfurt tijdens de Weimar periode opgericht door een joodse miljonair, maar werd door de Nazi's gesloten kort nadat zij aan de macht kwamen.

De Frankfurter Schule produceerde een boek 'De Autoritaire Persoonlijkheid', geschreven door Adorno en verschenen in 1950. Het maakte deel uit van de reeks Studies in Vooroordelen, waarin titels als ‘Antisemitisme en Emotionele Stoornissen’ vervat zaten. De Autoritaire Persoonlijkheid was bijzonder invloedrijk omdat, het American Jewish Committee de promotie ervan flink financierde en omdat joodse academici zijn oproep zo enthousiast opnamen.

Het doel van bovengenoemd boek is om elk gevoel van groepsverbondenheid af te schilderen als een teken van een psychische stoornis. Alles van patriottisme en godsdienst tot familie - en raciale – loyaliteit zijn tekenen van een gevaarlijke en gebrekkige "autoritaire persoonlijkheid". Omdat het onderscheid maken tussen verschillende groepen illegitiem is, zijn alle groepsloyaliteiten - zelfs hechte familiebanden! - "vooroordelen".

Het boek leidt tot de conclusie dat vooroordelen "alleen zou kunnen worden uitgeroeid door de bevolking te onderwerpen aan collectieve psychotherapie - door hen als patiënten van een psychiatrische inrichting te behandelen".

Zeer veel van de centrale ijkpunten van de grotendeels succesvolle 60er jaren tegenculturele revolutie vinden uitdrukking in De Autoritaire Persoonlijkheid, inclusief het idealiseren van opstand tegen ouders, laag-investerende seksuele relaties en minachting voor stijgende sociale mobiliteit, sociale status, familiale trots, het christendom en patriottisme".

Van belang is hier het succes van deze beweging in het brandmerken van oude loyaliteiten aan natie en ras als psychische ziektes. Hoewel hij chronologisch later kwam, volgt de Frans-Joodse "deconstructionist" Jacques Derrida in dezelfde traditie toen hij schreef: “Het idee achter het de-constructivisme is aan de deconstructie te werken van sterke natiestaten met een sterk immigratiebeleid, de deconstructie van de retoriek van nationalisme, de politiek van locaties, de metafysica van inheems land en inheemse talen... Het idee is het onschadelijk maken van de bommen... van de identiteit die natiestaten bouwen om zichzelf te verdedigen tegen de vreemdeling, tegen joden, Arabieren en immigranten..."

Een fundamentele agenda die de inheemse bevolkingen hebben beïnvloed om hun bezorgdheid over hun eigen demografische en culturele verdwijning te zien als irrationeel en als aanwijzing van psychopathologie. Duidelijk is dat dit project succesvol is geweest: iedereen die tegen de vervanging van blanken is, wordt herhaaldelijk behandeld als een mentaal labiele "hater" en wanneer blanken hun groepsbelangen verdedigen worden zij beschreven als psychologisch ontoereikend.

Laat net dat grote ironie zijn: de ideologie dat etnocentrisme een vorm van psychopathologie was, werd afgekondigd door een groep die gedurende zijn lange geschiedenis waarschijnlijk de meest etnocentrische groep van alle culturen van de wereld is geweest.

Promoten van multiculturalisme en Derde Wereld-immigratie

Het is volledig natuurlijk voor joden om open immigratie te bevorderen. Het bewerkstelligt de "diversiteit" die joden comfortabel vinden en het houdt landen open voor vervolgde medegelovigen over de hele wereld. Joden zijn de enige groep die altijd voor massa-immigratie heeft gevochten. Een paar Europese etnische organisaties hebben sporadische inspanningen geleverd om het voor hun eigen mensen makkelijker te maken om te komen, maar alleen joden hebben constant open grenzen gepromoot voor �*lle bezoekers. Ongeacht de politieke onenigheid die zij op andere kwesties ondervinden, hebben joden van alle overtuigingen steevast ongebreidelde immigratie geprefereerd.

Joden zijn de belangrijkste verdedigers van immigratie geweest in Engeland, Frankrijk, Amerika en Canada, en joodse groepen waren de meest vocale tegenstanders van onafhankelijkheid voor Quebec. De Australische joden leidden de inspanning om het beleid van een "blank Australië" te ontmantelen. Eén reden daarvoor werd in een hoofdartikel in het blad Australian Jewish Democrat aangehaald: "Het versterken van een multicultureel of divers Australië is ook onze meest doeltreffende verzekering tegen antisemitisme. De dag dat Australië een Chinees-Australische premier heeft, zou ik mij zekerder voelen van mijn vrijheid om te leven als joodse Australiër". Net zoals Earl Raab die over de Verenigde Staten schreef, is deze Australische jood meer dan bereid om de traditionele cultuur, mensen en identiteit van Australië te offeren aan specifiek joodse belangen.

SDX · 1 februari 2012, 22:20

Bron, bron, je vergeet je bron!

Stromfront 2005!

Savatage · 1 februari 2012, 22:22

Tja, als we dat soort zionistische conspiracy theoriëen willen lezen kunnen we zelf ook wel naar het stormfront forum gaan he.

Kasumi · 1 februari 2012, 22:25

Dit is de bron:

The Culture of Critique: An Evolutionary Analysis of Jewish Involvement in Twentieth-Century Intellectual and Political Movements

Maar goed, we zijn hier om te discussieren mijn inziens. Inhoudelijk nog iets te melden?

kiko · 1 februari 2012, 22:28

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Kasumi

Maar goed, we zijn hier om te discussieren mijn inziens. Inhoudelijk nog iets te melden?

Oh, op basis van je ellenlange beginpost dacht ik dat ik in je blog verzeild was.

Maar blijkbaar moet er toch nog over iets gedebatteerd worden.

Savatage · 1 februari 2012, 22:31

Ik dacht trouwens dat C&P zonder bronvermelding hier niet toegelaten was op het forum.

Kasumi · 1 februari 2012, 22:32

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door kiko

Maar blijkbaar moet er toch nog over iets gedebatteerd worden.

Als u daar niet toe in staat bent, hoeft dat niet.

filosoof · 1 februari 2012, 22:32

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door SDX

Bron, bron, je vergeet je bron!

Stromfront 2005!

idd, ik gind 't juist posten; http://www.stormfront.org/forum/t205339-2/

filosoof · 1 februari 2012, 22:34

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door kiko

Oh, op basis van je ellenlange beginpost dacht ik dat ik in je blog verzeild was.

Maar blijkbaar moet er toch nog over iets gedebatteerd worden.

niet de blog maar stormfront.org

Kasumi · 1 februari 2012, 22:39

Citaat:

It is well known that Jews have been traditionally associated with the left, and Historically it was understandable that Jews should support movements that advocated overthrowing the existing order. After emancipation, Jews met resistance from gentile elites who did not want to lose ground to competitors, and outsiders easily become revolutionaries. However, in Prof. MacDonald's view, Jewish commitment to leftist causes has often been motivated by the hope that communism, especially, would be a tool for combating anti-Semitism, and by expectation that universalist social solutions would be yet another way to dissolve gentile loyalties that might exclude Jews. The appeal of univeralist ideologies is tied to the implicit understanding that Jewish particularism will be exempt: "At the extreme, acceptance of a universalist ideology by gentiles would result in gentiles not perceiving Jews as in a different social category at all, while nonetheless Jews would be able to maintain a strong personal identity as Jews."

Het betreft een vertaling van een recensie van Stanley Hornbeck van dat boek, terug te vinden hier:

Website van de universiteit van Californië

kiko · 1 februari 2012, 22:39

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Kasumi

Als u daar niet toe in staat bent, hoeft dat niet.

Het klopt dat ik er niet toe in staat ben, want ik bespeur nergens een vraag of iets dergelijks.

Kasumi · 1 februari 2012, 22:59

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door kiko

Het klopt dat ik er niet toe in staat ben

Waarvan akte. Dat is dan ook opgeklaard.

Dixie · 1 februari 2012, 23:21

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Savatage

Ik dacht trouwens dat C&P zonder bronvermelding hier niet toegelaten was op het forum.

idd

Kasumi · 1 februari 2012, 23:51

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Savatage

Tja, als we dat soort zionistische conspiracy theoriëen.

Dat zijn gedocumenteerde feiten dat joden in alles wat beschreven is een rol hebben en blijven spelen. Met zionisme heeft het weinig vandoen.

Kasumi · 2 februari 2012, 00:54

Opmerkelijk dat men enerzijds voor multicul pleit enz, terwijl Israel enkel een staat met joden mag zijn.

En dat het er discriminerend aan toe gaat voor niet joden, terwijl ze in Europa enz de pioniers waren voor mensenrechten en rechten voor minderheden.

filosoof · 2 februari 2012, 01:48

Citaat:

Opmerkelijk dat men enerzijds voor multicul pleit enz, terwijl mag zijn.

En dat het er discriminerend aan toe gaat voor niet joden, terwijl ze in Europa enz de pioniers waren voor mensenrechten en rechten voor minderheden.

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Kasumi

Israel enkel een staat met joden

Je gelooft in sprookjes?
Bekijk de statistieken:
http://www1.cbs.gov.il/shnaton57/st02_01.pdf

Supe®Staaf · 2 februari 2012, 01:53

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Kasumi

Maar goed, we zijn hier om te discussieren mijn inziens.

Dat denk ik ook.
Discussie moet er zijn, geen seniele humor te belegen om in 't rusthuis te debiteren..

Kasumi · 2 februari 2012, 01:56

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door filosoof

Bekijk de statistieken:
http://www1.cbs.gov.il/shnaton57/st02_01.pdf

Volgens publieke opinie konden ze niet iedereen etnisch zuiveren allicht, dat er ook niet joden wonen, weet iedereen, maar ze zijn wel ongewenst, zoals ook andere illegale immigranten. De bedoeling is dat het een jew only staat zou zijn.

Ze staan helemaal niet open voor migratie (niet dat dat moet) behalve als het niet over Israel gaat. Hetzelfde met pleiten voor rechten van minderheden, enz.

filosoof · 2 februari 2012, 02:02

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Kasumi

Volgens publieke opinie konden ze niet iedereen etnisch zuiveren allicht, dat er ook niet joden wonen, weet iedereen, maar ze zijn wel ongewenst, zoals ook andere illegale immigranten. De bedoeling is dat het een jew only staat zou zijn.

Ze staan helemaal niet open voor migratie (niet dat dat moet) behalve als het niet over Israel gaat. Hetzelfde met pleiten voor rechten van minderheden, enz.

Je hebt het over jouw perceptie. Die statistieken geven een andere realiteit weer.

Kasumi · 2 februari 2012, 02:06

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door filosoof

Je hebt het over jouw perceptie. Die statistieken geven een andere realiteit weer.

Er is zelfs discriminatie tegen andere joden, met een zwarte huidskleur, dat is de realiteit van die racistische staat. Je moet niet vragen hoe ze niet-joden behandelen.

Protest against discrimination of Ethiopian Jews

Thousands of Israelis have taken to the streets of Jerusalem, in protest against what they say is discrimination against Jews of Ethiopian origin.

1 februari 2012, 20:30	#1
Kasumi Banneling Geregistreerd: 18 maart 2011 Berichten: 2.460	De rol van joden in het ontstaan van de (multi)cultuur van kritiek Het is algemeen bekend dat de joden traditioneel met de linkerzijde zijn geassocieerd. Historisch gezien was het begrijpelijk dat joden bewegingen zouden moeten steunen die het omverwerpen van de bestaande orde bepleitten. De joodse toewijding aan linkse georiënteerde kwesties zijn vaak gemotiveerd door de hoop dat het communisme voornamelijk een hulpmiddel zou zijn om antisemitisme mee te bestrijden, en door verwachting dat de universalistische sociale oplossingen nog een andere manier zouden vormen om niet-joodse loyaliteiten op te lossen die joden zouden kunnen uitsluiten. Ook hun rol in intellectuele bewegingen zoals het marxisme, freudiaanse psychoanalyse, de sociologische Frankfurter Schule en de boasiaanse antropologie hebben bijgebracht tot deze "cultuur van kritiek". Het propageren van diversiteit Één van de meest consistente manieren waarop joden hun belangen hebben behartigd is door het promoten van pluralisme en diversiteit - maar wel slechts voor anderen. Sinds de 19e eeuw hebben zij bewegingen geleid die trachtten de traditionele fundamenten van de christelijke maatschappij te doen wantrouwen: patriottisme, raciale loyaliteit, de christelijke basis voor ethiek, sociale homogeniteit, en seksuele beperkingen. Tegelijkertijd hebben zij binnen hun eigen gemeenschappen, en met betrekking tot de staat Israël, vaak de diezelfde fundamenten gesteund die zij in de niet-joodse maatschappij hebben aangevallen. Waarom is dit in het belang van joden? Omdat de parochiale groepsloyaliteit die het jodendom kenmerkt veel minder aandacht trekt in een maatschappij die geen raciale en culturele cohesieve kern heeft. Het hardnekkige streven van joden zich niet volledig te assimileren, dat gezorgd heeft voor hun overleving als volk duizenden jaren lang - zelfs zonder een land - heeft voortdurend weer onaangename en zelfs moorddadige argwaan aangetrokken in naties met een duidelijk gedefinieerde nationale identiteit. Daarom is het van belang voor joden om de identiteit te verzwakken en te minimaliseren van de mensen onder wie zij leven. De joodse identiteit kan alleen in veiligheid floreren wanneer de identiteit van niet-joden zwak is. Het boasiaans denken en de raciale integratie en gelijkheid. De volledige "burgerrechten" beweging kan gezien worden als een natuurlijke consequentie van de overwinning van het boasiaanse denken. Aangezien alle rassen gelijk waren, werd onderscheiden maken als immoreel beschouwd. Rassenverschillen formeerde ook een blanke zelfbewustzijn op een manier dat blanken bewust zou kunnen maken van het Joodse parochialisme. Zodoende was het dat joden bijna eigenhandig de desegregatiebeweging stichtten. Zonder het joodse leiderschap, zou de NAACP (National Association for the Advancement of Colored People) wellicht nooit opgericht zijn, en tot 1975 was elke voorzitter een jood. De joodse inspanningen waren essentieel voor de "burgerrechten" transformatie van Amerika. Om een advocaat van het American Jewish Congress even te citeren: "Veel van deze [burgerrechten] wetten waren eigenlijk geschreven in de kantoren van joodse bureaus en door joods personeel, geïntroduceerd door joodse wetgevers en gesteund door joodse kiezers". Terwijl de boasiaanse school bezig was met het promoten van raciale integratie en gelijkheid, was het ook belangrijk voor de pathologisering van de "Amerikaanse cultuur als al te homogeen, schijnheilig, emotioneel en esthetisch repressief (vooral met betrekking tot seksualiteit.) Centraal in dit programma was het creëren van de etnografische dromerijen van idyllische Derde Wereld culturen die vrij waren van als negatief gepercipieerde Westerse eigenschappen". De rol van de antropoloog werd er één van het bekritiseren van de Westerse maatschappij en tegelijkertijd het verheerlijken van het primitieve. De boasiaanse projectie van niet-westerse volkeren bewust barbarisme en wreedheid negeerde of simpelweg toeschreef aan verontreiniging van het Westen. Dit is een weloverwogen poging om het vertrouwen van de Westerse maatschappijen te ondermijnen en hen open te stellen aan de invloeden en de mensen van de Derde Wereld. Vandaag de dag is deze mening vastgelegd in het dogma dat Amerika voor immigratie open moet blijven omdat de immigranten ‘spirit’ en daadkracht brengen die de inheemse inwoners op één of andere manier niet zouden hebben. Antropologie als ruggesteun voor ongebreidelde massaimmigratie Joodse identificatie en het dienen van gepercipieerde joodse belangen, in het bijzonder het bepleiten van een ideologie van cultureel pluralisme als model voor de Westerse maatschappijen, is het 'onzichtbare thema' van de Amerikaanse antropologie geweest. Tegen 1915 beheerste Boas en zijn studenten de American Anthropological Association en tegen 1926 leidden zij elke vooraanstaande Amerikaanse universitaire antropologieafdeling. Vanuit deze dominante positie promootten zij het idee dat ras en biologie onbelangrijke kwesties zijn, en dat milieu voor alles telt. Zij hervormden de volledig antropologie om zo intellectuele ruggesteun te geven voor ongebreidelde immigratie, integratie en rassenvermening. Zij legden ook de fundamenten voor het idee dat, omdat alle rassen dezelfde potentie hebben, het falen van niet-blanken uitsluitend te danken was aan blanke onderdrukking. De uiteindelijke conclusie van de boasiaanse antropologie was dat aangezien het milieu nu eenmaal verantwoordelijk is voor alle menselijke verschillen, elke ongelijkheid in prestatie kan worden geëlimineerd door het milieu te veranderen. Dit was de rechtvaardiging voor enorme en verkwistende overheidsinterventies. Het ontstaan van de politieke correctheid en zijn gevolgen Om de Europese maatschappijen te openen voor de immigratie die hen zou transformeren, was het noodzakelijk om raciale solidariteit en verplichting aan traditie te laten wantrouwen. dit het basisdoel was van een groep intellectuelen die bekend zijn als de “Frankfurter Schule“. Wat formeel de Institute of Social Research wordt genoemd was in Frankfurt tijdens de Weimar periode opgericht door een joodse miljonair, maar werd door de Nazi's gesloten kort nadat zij aan de macht kwamen. De Frankfurter Schule produceerde een boek 'De Autoritaire Persoonlijkheid', geschreven door Adorno en verschenen in 1950. Het maakte deel uit van de reeks Studies in Vooroordelen, waarin titels als ‘Antisemitisme en Emotionele Stoornissen’ vervat zaten. De Autoritaire Persoonlijkheid was bijzonder invloedrijk omdat, het American Jewish Committee de promotie ervan flink financierde en omdat joodse academici zijn oproep zo enthousiast opnamen. Het doel van bovengenoemd boek is om elk gevoel van groepsverbondenheid af te schilderen als een teken van een psychische stoornis. Alles van patriottisme en godsdienst tot familie - en raciale – loyaliteit zijn tekenen van een gevaarlijke en gebrekkige "autoritaire persoonlijkheid". Omdat het onderscheid maken tussen verschillende groepen illegitiem is, zijn alle groepsloyaliteiten - zelfs hechte familiebanden! - "vooroordelen". Het boek leidt tot de conclusie dat vooroordelen "alleen zou kunnen worden uitgeroeid door de bevolking te onderwerpen aan collectieve psychotherapie - door hen als patiënten van een psychiatrische inrichting te behandelen". Zeer veel van de centrale ijkpunten van de grotendeels succesvolle 60er jaren tegenculturele revolutie vinden uitdrukking in De Autoritaire Persoonlijkheid, inclusief het idealiseren van opstand tegen ouders, laag-investerende seksuele relaties en minachting voor stijgende sociale mobiliteit, sociale status, familiale trots, het christendom en patriottisme". Van belang is hier het succes van deze beweging in het brandmerken van oude loyaliteiten aan natie en ras als psychische ziektes. Hoewel hij chronologisch later kwam, volgt de Frans-Joodse "deconstructionist" Jacques Derrida in dezelfde traditie toen hij schreef: “Het idee achter het de-constructivisme is aan de deconstructie te werken van sterke natiestaten met een sterk immigratiebeleid, de deconstructie van de retoriek van nationalisme, de politiek van locaties, de metafysica van inheems land en inheemse talen... Het idee is het onschadelijk maken van de bommen... van de identiteit die natiestaten bouwen om zichzelf te verdedigen tegen de vreemdeling, tegen joden, Arabieren en immigranten..." Een fundamentele agenda die de inheemse bevolkingen hebben beïnvloed om hun bezorgdheid over hun eigen demografische en culturele verdwijning te zien als irrationeel en als aanwijzing van psychopathologie. Duidelijk is dat dit project succesvol is geweest: iedereen die tegen de vervanging van blanken is, wordt herhaaldelijk behandeld als een mentaal labiele "hater" en wanneer blanken hun groepsbelangen verdedigen worden zij beschreven als psychologisch ontoereikend. Laat net dat grote ironie zijn: de ideologie dat etnocentrisme een vorm van psychopathologie was, werd afgekondigd door een groep die gedurende zijn lange geschiedenis waarschijnlijk de meest etnocentrische groep van alle culturen van de wereld is geweest. Promoten van multiculturalisme en Derde Wereld-immigratie Het is volledig natuurlijk voor joden om open immigratie te bevorderen. Het bewerkstelligt de "diversiteit" die joden comfortabel vinden en het houdt landen open voor vervolgde medegelovigen over de hele wereld. Joden zijn de enige groep die altijd voor massa-immigratie heeft gevochten. Een paar Europese etnische organisaties hebben sporadische inspanningen geleverd om het voor hun eigen mensen makkelijker te maken om te komen, maar alleen joden hebben constant open grenzen gepromoot voor �lle bezoekers. Ongeacht de politieke onenigheid die zij op andere kwesties ondervinden, hebben joden van alle overtuigingen steevast ongebreidelde immigratie geprefereerd. Joden zijn de belangrijkste verdedigers van immigratie geweest in Engeland, Frankrijk, Amerika en Canada, en joodse groepen waren de meest vocale tegenstanders van onafhankelijkheid voor Quebec. De Australische joden leidden de inspanning om het beleid van een "blank Australië" te ontmantelen. Eén reden daarvoor werd in een hoofdartikel in het blad Australian Jewish Democrat aangehaald: "Het versterken van een multicultureel of divers Australië is ook onze meest doeltreffende verzekering tegen antisemitisme. De dag dat Australië een Chinees-Australische premier heeft, zou ik mij zekerder voelen van mijn vrijheid om te leven als joodse Australiër". Net zoals Earl Raab die over de Verenigde Staten schreef, is deze Australische jood meer dan bereid om de traditionele cultuur, mensen en identiteit van Australië te offeren aan specifiek joodse belangen. Laatst gewijzigd door Kasumi : 1 februari 2012 om 20:43.*

1 februari 2012, 22:20	#2
SDX Secretaris-Generaal VN Geregistreerd: 17 oktober 2008 Locatie: Thuis Berichten: 25.740	Bron, bron, je vergeet je bron! Stromfront 2005! Bijgevoegde miniaturen __________________ Chaos, Panic & Disorder... My Work Here Is Done *No other religion [past or present] inspires the sort of hate that the "Religion of Peace" produces.* All change is not growth, as all movement is not forward.

1 februari 2012, 22:22	#3
Savatage Secretaris-Generaal VN Geregistreerd: 7 december 2004 Locatie: Vlaanderen Berichten: 21.732	Tja, als we dat soort zionistische conspiracy theoriëen willen lezen kunnen we zelf ook wel naar het stormfront forum gaan he.

1 februari 2012, 22:25	#4
Kasumi Banneling Geregistreerd: 18 maart 2011 Berichten: 2.460	Dit is de bron: The Culture of Critique: An Evolutionary Analysis of Jewish Involvement in Twentieth-Century Intellectual and Political Movements Maar goed, we zijn hier om te discussieren mijn inziens. Inhoudelijk nog iets te melden?

1 februari 2012, 22:31	#6
Savatage Secretaris-Generaal VN Geregistreerd: 7 december 2004 Locatie: Vlaanderen Berichten: 21.732	Ik dacht trouwens dat C&P zonder bronvermelding hier niet toegelaten was op het forum.

2 februari 2012, 00:54	#15
Kasumi Banneling Geregistreerd: 18 maart 2011 Berichten: 2.460	Opmerkelijk dat men enerzijds voor multicul pleit enz, terwijl Israel enkel een staat met joden mag zijn. En dat het er discriminerend aan toe gaat voor niet joden, terwijl ze in Europa enz de pioniers waren voor mensenrechten en rechten voor minderheden.