De kredietcrisis en klassenstrijd

[Piero]

De kredietcrisis en klassenstrijd.

In een gesprek met een toezichthouder van de financiële sector in Londen over de kredietcrisis werd interviewer Joris Luyendijk duidelijk gemaakt dat bankiers in hun streven naar grote winsten niet zozeer gedreven worden door hebzucht en liefde voor geld als wel door statusangst. Zij moeten steeds beter presteren om in hun kringen geen reputatieschade op te lopen. Daarbij verliezen ze elke moraal uit het oog (NRC 12-07-12). Hun succes in zaken bepaalt hun salaris en dit tonen zij met hun dure kleding, auto, woning en manier van leven. Het zelfde geldt uiteraard voor vele beroepen en voor veel politici. Een ieder meet zich met anderen van zijn sociale klasse en elke klasse permitteert zich een bepaalde moraal om zich van de andere klassen te onderscheiden, desnoods gepaard gaande met vormen van zeer asociaal gedrag. Klassenonderscheid en statusangst liggen dan ook aan de basis van de kredietcrisis en de Euro-crisis. Kan deze diepere oorzaak van de crisis verholpen worden?

Historisch gezien is een klasseloze maatschappij niet goed mogelijk. Want de huidige welvaart is te danken aan het liberale en meritocratisch gehalte van de moderne maatschappij. En mensen hebben een bepaalde prikkel nodig om goed of beter te gaan presteren. Sommigen kunnen of willen niet presteren. De vraag is dus hoe een maatschappij te vormen die geleid wordt door de meest talentvolle mensen en met voldoende prikkels voor goed presterende burgers zonder de kwalijke kanten van statusangst en reputatieschade.

Kredietcrisis en klassenstrijd - Stephan Okhuijsen

De kredietcrisis is een gevolg van de klassenmaatschappij en zal mogelijk leiden tot een nieuwe klassenstrijd. Kijk, dat is nou eens een lekkere stelling. Ik kan hem alleen niet keihard maken. Maar ik kan u wel meevoeren in de redeneringen en observaties die ten grondslag liggen aan de uitspraak. ...

In de twee documentairereeksen van Adam Curtis (The Century of the Self en The Trap) zit als onderliggend thema dat het volk rustig gehouden kan worden als er via behoeftecreatie aandacht van de mensen naar werken voor consumptie gaat. Dit mechanisme heeft met ups and downs al enige tientallen jaren sinds de Tweede Wereldoorlog een rol gespeeld, al dan niet met opzet. Er zat echter een limiet aan wat de onderkant van de samenleving aan consumptie kon binnenhalen. Enige tijd is er sprake geweest van het verkleinen van de kloof tussen arm en rijk. Maar de trend is de laatste tientallen jaren omgedraaid. De kloof tussen arm en rijk groeit.
Nu heeft in het verleden een groot verschil in klassen geleid maatschappelijke onrust en zelfs revoluties. Daar kan je, op enkele kleine uitzonderingen na, in het westen nu niet veel van merken. Een van de verklaringen daarvoor is mogelijk dat schrijnende armoede verdwenen is. ....

http://sargasso.nl/archief/2008/10/2...klassenstrijd/

[Rudy]

Verkeerd subforum.

[Piero]

Oorspronkelijk geplaatst door Rudy

Verkeerd subforum.

U ziet het probleem van klassenstrijd niet als iets van 'maatschappij en samenleving'? Waar zou het volgens u dan thuishoren?

[Jantje]

Oorspronkelijk geplaatst door Rudy

Verkeerd subforum.

Nee, juist subforum.
De vraag is immers hoe kan men de maatschappij omvormen tot een menselijk gedrag van de leidinggevenden.

[Rudy]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

U ziet het probleem van klassenstrijd niet als iets van 'maatschappij en samenleving'? Waar zou het volgens u dan thuishoren?

Welke klassenstrijd ?
Toch niet de klassenstrijd waar wie van overheidssteun leeft via het OCMM (ed) afgunstig ziet naar wie geniet van z'n verdiende centen ?
Eerder iets voor "links", hoogstens "rechts".

[Rudy]

Oorspronkelijk geplaatst door Jantje

Nee, juist subforum.
De vraag is immers hoe kan men de maatschappij omvormen tot een menselijk gedrag van de leidinggevenden.

Ook de leidinggevenden zijn onderworpen aan de bestaande wetten. En de bestaande wetten promoten nu eenmaal geen onmenselijk gedrag.

[Jantje]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

De kredietcrisis en klassenstrijd.

100 jaar geleden zou je nog gelijk hebben gehad, maar vandaag hebben beide nog weinig met elkaar te maken.

In een gesprek met een toezichthouder van de financiële sector in Londen over de kredietcrisis werd interviewer Joris Luyendijk duidelijk gemaakt dat bankiers in hun streven naar grote winsten niet zozeer gedreven worden door hebzucht en liefde voor geld als wel door statusangst. Zij moeten steeds beter presteren om in hun kringen geen reputatieschade op te lopen. Daarbij verliezen ze elke moraal uit het oog (NRC 12-07-12). Hun succes in zaken bepaalt hun salaris en dit tonen zij met hun dure kleding, auto, woning en manier van leven. Het zelfde geldt uiteraard voor vele beroepen en voor veel politici. Een ieder meet zich met anderen van zijn sociale klasse en elke klasse permitteert zich een bepaalde moraal om zich van de andere klassen te onderscheiden, desnoods gepaard gaande met vormen van zeer asociaal gedrag. Klassenonderscheid en statusangst liggen dan ook aan de basis van de kredietcrisis en de Euro-crisis. Kan deze diepere oorzaak van de crisis verholpen worden?

Nu, of deze klassestrijd aan de oorzaak van de crisis ligt is zeer twijfelachtig.
De crisis word immers veroorzaakt door de beurs en de manier waarop de waarden van aandelen bepaald worden.
Een bank die 90% van de aandelen van een bedrijf in handen heeft, kan plots zonder vermogen komen te zitten omdat de overblijvende 10% op de beurs tegen een mindere waarde worden verhandeld dan de dag daarvoor.

CEO's van grote bedrijven en banken hebben vaak trouwens heel weinig voeling met de bedrijfsactiviteiten, vaak zijn zij slechts de spreekbuis van de hoofdaandeelhouders.

Historisch gezien is een klasseloze maatschappij niet goed mogelijk. Want de huidige welvaart is te danken aan het liberale en meritocratisch gehalte van de moderne maatschappij. En mensen hebben een bepaalde prikkel nodig om goed of beter te gaan presteren. Sommigen kunnen of willen niet presteren. De vraag is dus hoe een maatschappij te vormen die geleid wordt door de meest talentvolle mensen en met voldoende prikkels voor goed presterende burgers zonder de kwalijke kanten van statusangst en reputatieschade.

Ook hier zit je voor een deel fout. Onze huidige welvaart is namelijk niet te danken aan het leberale en meritocratische gehalte van onze maatschappij.
Binnen onze maatschappij heeft dictatuur namelijk voorrand op alles. En heeft de klasse waarin je geboren worden en opgroeit veel te maken met je mogelijkheden.

http://sargasso.nl/archief/2008/10/2...klassenstrijd/

[Jantje]

Oorspronkelijk geplaatst door Rudy

Ook de leidinggevenden zijn onderworpen aan de bestaande wetten. En de bestaande wetten promoten nu eenmaal geen onmenselijk gedrag.

Fout, sommige wetten promoten weldegelijk onmenselijk gedrag, erger nog vaak verplichten ze tot onmenselijk gedrag.

[Piero]

Oorspronkelijk geplaatst door Rudy

Ook de leidinggevenden zijn onderworpen aan de bestaande wetten. En de bestaande wetten promoten nu eenmaal geen onmenselijk gedrag.

Het is maar hoe je ziet. In elk geval houden de bestaande wetten een maatschappij in stand met een bezitloze klasse. Dat dit wordt verdoezelt merk ik zelfs aan mijn spellingchecker, die kent het woord bezitloos en bezitloze niet.

[Rudy]

Oorspronkelijk geplaatst door Jantje

Fout, sommige wetten promoten weldegelijk onmenselijk gedrag, erger nog vaak verplichten ze tot onmenselijk gedrag.

Jantje. Refereer eens naar minsten twee Belgische of Europese wetten die onmenselijk gedrag evoceren.

[eno2]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

Het is maar hoe je ziet. In elk geval houden de bestaande wetten een maatschappij in stand met een bezitloze klasse. Dat dit wordt verdoezelt merk ik zelfs aan mijn spellingchecker, die kent het woord bezitloos en bezitloze niet.

Probeer eens bezitsloos en bezitsloze.

[eno2]

Bezitslozen en zwakken kunnen zich niet eens justitie aanschaffen. Dat is nog voor ze zich beginnen verdedigen tegen wetten die leidingevenden in de leidende positie plaatsen en zo onmenselijkheden veroorzaken.

[eno2]

Iedereen wordt in zekere mate gedreven door statusdrang en dus door statusangst.
Het is de grootste sociologische drijfveer

[Piero]

Oorspronkelijk geplaatst door eno2

Probeer eens bezitsloos en bezitsloze.

Even googelen:

bezitloos 30200 treffers.

bezitloze 23300 treffers. ... "bedoelde u bezitsloze?" - o.k.

bezitsloze 1960 treffers.

bezitsloos 370 treffers.

Een lage score dus, het is geen interessant onderwerp.

[Piero]

Oorspronkelijk geplaatst door eno2

Iedereen wordt in zekere mate gedreven door statusdrang en dus door statusangst.
Het is de grootste sociologische drijfveer

Daar ben ik het mee eens. Men wil geen reputatieschade lijden en uit een groep gestoten worden. Want in de lagere groep voelt men zich niet thuis.

Er speelt nog iets anders. Veel jonge mensen willen een paar treden hoger op de maatschappelijke ladder dan hun omgeving. Dat drijft hen om te studeren of en zaken te gaan. Volgens mij wordt statusnijd (google 5 treffers - maar u weet wat ik bedoel) bevorderd door film en reclame. Het zat altijd al in reclame bijvoorbeeld voor sigaretten (Camel en Peter Stuyvesant) en Dalles was zo een tv-serie die mensen stiekem deed verlangen naar een baan met status, een mooi uiterlijk, mooie kleding, auto's, een huis en veel drank.

[Ariadne]

Oorspronkelijk geplaatst door eno2

Iedereen wordt in zekere mate gedreven door statusdrang en dus door statusangst.
Het is de grootste sociologische drijfveer

Het is een grote drijfveer, de grootste? Ik dacht dat sex belangrijker was.
In ieder geval is er geen noodzakelijke associatie met rijkdom of bezit.

[Ariadne]

Oorspronkelijk geplaatst door Rudy

Welke klassenstrijd ?
Toch niet de klassenstrijd waar wie van overheidssteun leeft via het OCMM (ed) afgunstig ziet naar wie geniet van z'n verdiende centen ?
Eerder iets voor "links", hoogstens "rechts".

Vreemd, hoe opkomen voor een meer rechtvaardige maatschappij gelinkt wordt met afgunst. Ik heb in mijn leven zowel periodes gehad van financiële welstand als financiële armoede maar mijn meningen over hoe de welvaart verdeeld zou moeten zijn bleven altijd wel dezelfde.
Alleen werden mijn uitspraken over een meer rechtvaardige en eerlijke verdeling van wat een maatschappij heeft plots bestempeld als afgunst toen ik het zelf wat minder had. Alsof de feiten daardoor veranderd waren.

Het woord 'verdiende' (centen) is overigens slechts correct tot een bepaald bedrag. Een dokter of advocaat 'verdient' niet echt meer dan zijn of haar kuisvrouw. Hij/zij heeft de kans gekregen enkele jaren te genieten van het heerlijke, rijke studentenleven in binnen- en buitenland. En heeft nu een job die boeiend is met aangename spanning. Misschien mag hij wat meer uren presteren en ja, die mogen betaald worden. Maar per uur 'verdient' die ongeveer hetzelfde.

[Jantje]

Oorspronkelijk geplaatst door Rudy

Jantje. Refereer eens naar minsten twee Belgische of Europese wetten die onmenselijk gedrag evoceren.

Dat een werknemer zonder kinderlast, minstens 33% van zijn loon moet inleveren en de werkgever daar bovenop nog eens 30% extra lasten moet betalen. Ook al verdient die werknemers slechts 900€/maand.
Dat een persoon ten laste slechts telt als deze op de 1ste januari van het aanslagjaar ten laste is.

Dat een OCMW verplicht word mensen hun leefloon te ontnemen als deze door lichamelijke omstandigheden toch niet zouden kunnen werken en geweigerd worden door het riziv.

En ik kan je zo 1001 wetten geven die onmenselijk zijn.
Het is juist door de onmenselijkheid van onze loonlast dat de bedrijven ons land verlaten.

[Rudy]

Oorspronkelijk geplaatst door Jantje

Dat een persoon ten laste slechts telt als deze op de 1ste januari van het aanslagjaar ten laste is.

Juist, maar dan wel ten laste tijdens het volledig inkomstenjaar (aanslagjaar - 1), ook al is de persoon ten laste vanaf eind december van dat inkomstenjaar. ok ?