Speciaal voor Bruut Geweld : hoe ontstaan rassen ?

[abramis brama]

Aangezien het gezwam over het al dan niet bestaan van rassen bij elke discussie over racisme terug komt bovendrijven, en aangezien er steeds weer opnieuw pipo's opduiken die nog liever het licht van de zon erkennen dan hun eigen ongelijk, plaats ik hier effe een topic uit de oude doos (afkomstig van elders).

Commentaren steeds welkom. Vooral van Bruut Geweld. 8)

De discussie vertrok vanuit een vraag over het verschil tussen het Darwinisle en het Lamarckisme. De tekst werd geschreven op een wijze die ook voor volkomen leken duidelijkheid moet bieden. Her en der worden wat 'simpeler' voorbeelden gebruikt in die optiek, maar vragen zijn steeds welkom.
Ik neem het voor de volledigheid helemaal over. Het gedeelte over de rassentheorie staat in deel 3.


1. Inleidend : de theorie van Lamarck en de reden waarom die niet bruikbaar is

Lamarck stelde dat een organisme bepaalde kenmerken kon "ontwikkelen" door ze intensiever te gebruiken. Hij baseerde zich hierbij op een soort 'oefening baart kunst'-principe. Het schoolvoorbeeld is de giraf : volgens Lamarck kreeg die zo'n lange nek omdat ze ganser dagen niks anders deed dan reikhalzend bladeren van de bomen te plukken.
Ergens heeft Lamarck een klein beetje gelijk, want oefening baart inderdaad kunst. Wie zijn armspieren veelvuldig oefent, zal na verloop van tijd inderdaad stevige spierbundels bezitten. Echter : zijn nakomelingen zullen deze niet overerven. Idem dito voor giraffen : zelfs al kunnen ze hun tussennekwervelschijven wat rekken om een langere nek te bekomen, dan nog zal dit niet doorgegeven worden aan de nakomelingen. De nakomelingen mogen dus steeds opnieuw vanaf nul herbeginnen met hun "oefening baart kunst".
Deze kritiek verwijst Lamarck onverbiddelijk naar de prullenmand als verklarende theorie voor de evolutie van levensvormen.

Exit Lamarck

2. het evolutiemechanisme zoals Darwin het voorstelde : deel 1 : survival of the fittest

Darwin bracht met zijn "On the origin of species" een ware omwenteling teweeg in de wetenschappelijke wereld. In den beginne werd hij echter beschimpt. Spotprenten waarin Darwin vernederd wordt zijn dan ook veelvuldig terug te vinden.

Een voorbeeld : Een indertijd gepubliceerde spotprent van Darwin, vanwege zijn duidelijke suggestie dat we van de apen zouden afstammen :



Hij kon zijn theorie namelijk wel beschrijven, maar hij slaagde er niet in ze te verklaren. Naarmate echter de kennis van de genetica (met onder meer de baanbrekende werken van Mendel) vaste gestalte kreeg werd de broodnodige verklaring voor Darwins beweringen steeds meer en meer ingevuld. darwin werd in ere hersteld, en zijn theorie is tot op heden nog steeds algemeen aanvaard als de meest betrouwbare evolutietheorie.

Om het principe van Darwins evolutietheorie te illustreren zal ik gebruik maken van het voorbeeld van de giraffen, dat al eerder gebruikt werd bij Lamarck. Op die manier wordt het contrast tussen hun zienswijzen het duidelijkst in de verf gezet.

Bon, hoe ga ik hieraan beginnen ? Hmmm... Effe denken ... Ja, ik heb het !

Stel u een kudde giraffen voor, grazend in de Kenyaanse savanne. Beeld u in dat het voorbije jaar daar uitzonderlijk droog is geweest, en dat de hoeveelheid groen daar zwaar onder geleden heeft. Waar de kudde vorige jaren steeds probleemloos in haar voedselbehoeften kon voorzien, is dat dit jaar eerder problematisch. Er zal dus - logischerwijs - competitie optreden voor voedsel. Het gras - dat in savannegebieden sowieso al niet veel voorstelt als voedselbron - kan onmogelijk volstan om de hele kudde te onderhouden, dus moeten de dieren het hogerop gaan zoeken... Jawel, in de kruinen van de bomen !
Het is logisch dat de giraf met de langste nek het hoogst zal kunnen reiken, en dus de grootst mogelijke toegang tot de voedselbron kan benutten. Deze giraf zal dus - in geval van zéér grote voedselschaarste - het langst kunnen voorzien in haar onderhoud.
Kortom : deze giraf is dus het best van allemaal aangepast aan de heersende omstandigheden. Hier is de uitdrukking "survival of the fittest" van afgeleid.

Bemerk : in tegenstelling tot wat velen denken kan je dit niet vertalen als "overleving van de fitste" ! De juiste vertaling is "overleving van de BEST AANGEPASTE".

De organismen die het best aangepast zijn (the fittest) aan hun leefmilieu en aan de omstandigheden die er heersen, zullen dus de hoogste overlevings(survival)-kansen hebben.

3. het evolutiemechanisme zoals Darwin het voorstelde : deel 2 : natuurlijke selectie en sexuele selectie

De volgende stap in de redenering is de logica zelve: wie lang leeft, zal een grotere kans hebben op het krijgen van nakomelingen dan wie kort leeft. En dat is nu net hetgeen waar alles rond draait in de evolutietheorie van Darwin : het reproductief succes, of m.a.w. : de mate waarin een organisme erin slaagt zich succesvol voort te planten. Een organisme dat zich voortplant, geeft namelijk zijn genen door naar zijn nageslacht.
We recapitueleren dus : dieren die beschikken over bepaalde kenmerken die hen beter aangepast maken aan hun omgeving, zullen langer leven en zullen bijgevolg méér kans hebben om hun genen over te dragen naar een nieuwe generatie. In ons voorbeeld kunnen we dus stellen : giraffen waarvan de genen coderen voor een lange nek, zullen reproductief succesvoller zijn daar ze beter aangepast zijn aan hun omgeving, en dus ook langer kunnen overleven. de genen die instaan voor het kenmerk "lange nek" zullen dus meer kans hebben om in de volgende generatie giraffen vertegenwoordigd te zijn, dan de genen die instaan voor het kenmerk "korte(re) nek", aangezien giraffen met een korte nek mogelijks al van honger omgekomen zijn nog vóór ze zich hebben kunnen voortplanten. Hun genen worden dus in veel mindere mate overgedragen naar de volgende generatie.

Dit fenomeen noemen we NATUURLIJKE SELECTIE : op natuurlijke wijze worden de zwakke individuen er - door vroegtijdige sterfte - van weerhouden hun (zwakkere, of beter : minder aangepaste) genen verder te verspreiden in de populatie onder de vorm van nakomelingen.

naast natuurlijke selectie bestaat er nog een tweede systeem dat parallel hiermee verloopt, en hetzelfde resultaat heeft : SEXUELE SELECTIE.

In de dierenwereld is het zo dat een partner gekozen wordt op basis van de mate waarin hij indrukwekkend is. Bij rendieren zal het sterkste mannetje van de kudde voorrang krijgen bij het paren met (en bevruchten van) de wijfjes, dankzij zijn uitzonderlijke spiermassa. Da's belangrijk , want de moeder wil een vader die haar en de nakomelingen kan beschermen. Schriele mannetjes komen er dus niet aan te pas.
Ook bij vogels zien we een gelijkaardig fenomeen : het mannetje met het mooiste verenkleed krijgt het voorrecht te paren. Enzovoort enzoverder...
die mannetjes die dus het best in hun onderhoud kunnen voorzien (en dus ook een fors en in detail afgewerkt lichaam kunnen voorleggen) zullen hun genen het vlotst kunnen verspreiden in de populatie.
(Dat de bevoordeelden door natuurlijke en sexuele selectie doorgaans dezelfde individuen zijn, spreekt voor zich, he...)

VOORLOPIG BESLUIT : dieren die over genen beschikken die instaan voor hogere overlevingskansen of voor hogere voortplantinskansen zullen deze "superieure genen" ook vlooter kunnen doorgeven naar volgende generaties. De kenmerken waarvoor deze genen instaan zullen dan ook frequenter voorkomen in de populatie.

Voorbeeld : in het voorbeeld van de kudde giraffen zal in de volgende generatie het aantal giraffen met een lange nek procentueel sterker vertegenwoordigd zijn dan het aantal giraffen met een kortere nek, dit in vergelijking met de vorige generatie.
Het zou er bijvoorbeeld zo kunnen uitzien :
generatie 1 : 10 % lange nek ; 90 % korte nek
generatie 2 : 20 % lange nek ; 80 % korte nek
...
na x generaties : 100 % lange nek

4. het evolutiemechanisme zoals Darwin het voorstelde : deel 3 : de rol van mutaties

Kritische mensen zoals Jonas en anderen zullen nu opmerken : "Jamaar, brameke, da's allemaal goed en wel, maar hoe komt het dat er daar ineens ene met ne langere nek tussenzat ?"
Dat zou een terechte vraag zijn, want als uitgangspunt moeten we inderdaad vertrekken vanuit een kudde volledig identieke giraffen. Dat was meteen de kritiek die Darwin destijds kreeg, waardoor zijn theorie aanvankelijk belachelijk werd gemaakt. Pas toen de genetica het fenomeen "spontane mutaties" ontdekte, vielen alle puzzelstukjes netjes op hun plaats.

In dat opzicht schoot mijn hogerstaande uitleg dus te kort, maar intussen heb ik toch maar netjes het mechanisme uitgelegd, he :razz:

Nu gaan we dus deze kritiek opruimen aan de hand van een kleine aanvulling op hetgeen al verteld werd.

Ik herneem mijn voorbeeld, maar nu met het correcte uitgangspunt, nl. een kudde identieke giraffen die allemaal een even lange nek hebben.
Hoe kan hieruit nu plots een exemplaar ontstaan met een nek die iets langer is dan die van de anderen ????

Om op die vraag te beantwoorden storten we ons in de genetica. Ons erfelijk materiaal (DNA) is samengesteld uit een aaneenschakeling van 4 verschillende basen (speciale moleculen, op de structuur van die dingen gaan we niet verder in, want dat is hier niet relevant. Onthoud gewoon dat er 4 zijn : adenine (A), guanine (G), cytosine (C) en thymine (T)). Twee zo'n ketens van dergelijke basen vormen een DNA-molecule.

Eén zo'n DNA-streng kan er dus als volgt uitzien :

...ATGGGCAATTCGGATT...

Bepaalde groepjes van deze basen binnen
zo'n streng vormen nu op hun beurt functionele eenheden, die we genen noemen. Zo'n gen bevat alle (of op zijn minst een deel van de) noodzakelijke informatie voor een of ander kenmerk van het organisme (bijvoorbeeld : haarkleur, oogkleur of - belangrijk in ons voorbeeld - lengte van de nek).

Er liggen dus massa's genen op één zo'n DNA-molecule, en één DNA-molecule becvat dan ook een schat aan informatie aan de hand waarvan de structuur en werking van het organisme volledig wordt bepaald en opgebouwd.

Nu komt het !

Dit DNA is geen "onkwetsbare" molecule. Zij is constant onderhevig aan schadelijke invloeden van buitenaf. De voornaamste oorzaak van 'schade' aan het DNA is de ultraviolette straling van de zon, maar ook andere zaken kunnen schade aanrichten, zoals ongezonde voeding, inhalering van gifgas (hoopgevend voor de toekomstige moeders uit het theater in Rusland ) , ...

Hoe ziet zo'n fout er nu uit ?

Ik herneem mijn voorbeeld-DNA-molecule van daarnet eventjes :

...ATGGGCAATTCGGATT...

Door UV-straling zou er bij het kopieren van deze streng (tijdens celdeling of bij de vorming van zaadcellen/eicellen) volgende fout kunnen optreden :

...ATAGGCAATTCGGATT...

Bemerk dat de derde base (guanine = G) hier verkeerdelijk werd gekopieerd als een adenine (= A).

In de meeste gevallen zal het gen waarin deze fout ofte MUTATIE optrad zijn functie gewoonweg verliezen of in alle geval minder efficiënt worden, omdat het niet meer goed vertaald kan worden naar lichaamseiwitten. ECHTER : in uitzonderlijke gevallen (once in a million, zeggen ze dan ) kan het gebeuren dat deze nieuwe basecombinatie wel een zinnige 'vertaling' oplevert, en dat ze zelfs een verbetering betekent ten opzichte van het "oude" gen. Wanneer het organisme in kwestie dit gemuteerd gen via zijn eicel/zaadcellen doorgeeft aan zijn nakomelingen, dan kunnen deze nakomelingen dit gemuteerde gen gaan gebruiken om hun lichaam vorm te geven als het ware...

Om dit terug te betrekken op het giraffen voorbeeld :
- zonder mutatie in het gen zullen de nakomelingen van deze giraf een normale nek hebben. Geen vuiltje aan de lucht...
- indien de mutatie negatief blijkt te zijn, dan zou het kunnen dat de nakomelingen niet eens leefbaar zijn wegens géén nek meer ( ik trek het in extremen, I know ) of dat ze over een kortere nek beschikken. Deze kortere nek zal hen door de natuurlijke selectie duur aangerekend worden, want zij zullen de eersten zijn om door ondervoeding om te komen. En zelfs als ze voldoende voedsel kunnen bemachtigen om te overleven, dan nog zullen ze minder aantrekkelijk zijn voor het andere geslecht, waardoor ze dus via sexuele selectie uitgesloten worden van deelname aan de voortplantingscyclus. Uiteindelijk zal het kenmerk "kortere nek dus al even snel weer uitsterven als dat het ontstaan is, want het is evolutief niet interessant...
- En dan (tromgeroffel zwelt aan) : de derde moeglijkheid ! De mutatie blijkt positief uit te draaien, en zorgt er voor dat de nakomelingen van onze giraf een langere nek hebben. Door de hogerbeschreven mechanismen van natuurlijke en sexuele selectie zullen zij een beduidend grotere kans hebben om zich voort te planten. Het gen dat voor een lange nek instaat zit dus gebeiteld ! Van één gemuteerde giraf wordt het bijvoorbeeld overgedragen naar twee nakomelingen, die in de loop van hun leven opnieuw (dankzij hun lange nek) erg succesvol blijken te zijn, en in de loop van hun ganse leven aanleiding geven tot 6 langnekkige nakomelingen van onze oorspronkelijke giraf...
En op die manier kan de evolutie steeds verder gaan, waarbij het relatieve aandeeel van "langnekkigen" (door hun groter succes) steeds groter wordt, tot uiteindelijk de kortnekkige vorm na meerdere generaties volledig geëlimineerd is.

Zo, tot dusver de basisuiteenzetting over het Darwinisme. het was beknopt, en sterk vereenvoudigd (zodat iedereen het kan volgen). Mochten er echter diepgaander vragen zijn : feel free :smile: Ik zal ze naar beste vermogen trachten te beantwoorden...


---------------------------------------------------------------

DEEL 2 : MIJMERING : TECHNOLOGIE EN EVOLUTIE : TWEE TEGENPOLEN ?

De mens is een raar beestje. Zo raar, dat je kan stellen dat hij zijn eigen evolutie heeft geforceerd, en stilgezet... Hoezo ? D�*t lees je hieronder

In deze posting beschrijf ik het mechanisme van soortsvorming in beknopte vorm. Het eigenlijke verhaal over de tegenstelling technologie - evolutie volgt in een tweede posting, zodat zij die niet geïnteresseerd zijn in de biologische achtergrond dat gedeelte makkelijk kunnen overslaan :smile:


Inleidend : hoe ontstaan nieuwe soorten ?

Om de redenering die volgt ten volle te begrijpen, moeten we eerst en vooral even stilstaan bij het begrip "soortvorming".

Een logische eerste stap is het definiëren van het begrip "soort" : een soort is een groep van organismen die voldoende genetisch met elkaar verwant zijn om onderling te kunnen voortplanten, én die nakomelingen moeten zelf ook vruchtbaar zijn.

Hoe ontstaan nu zo'n soorten ? Hoe evolueert m.a.w. een "relatief eenvoudige" levensvorm naar een "complexere" levensvorm ?
Of om het met een voorbeeld te illustreren : hoe is uit de mensaap ooit de mens ontstaan ? Hoe is uit het oerpaard een hele waaier aan hoger ontwikkelde paardachtigen (zebra's, ezels, paarden, ...) ontstaan ? Enz...

1. Isolatie : noodzakelijke voorwaarde voor soortsvorming, en dus voor evolutie

Beschouwen we een kudde paarden. het is nu de bedoeling om aan te tonen hoe uit deze groep een nieuwe soort "paardachtigen" kan ontstaan.

Binnen deze oorspronkelijke kudde zijn de dieren zo nauw genetisch verwant, dat ze probleemloos onderling kunnen voortplanten (ze zijn immers één soort).
Stel u nu voor : deze dieren leven op een eiland, vergelijkbaar in grootte met Madagascar. Op de een of andere wijze wordt het eiland in de loop van de eeuwen op een gegeven moment in twee stukken gesplitst.

Voetnoot : hoe kan een landoppervlakte in godsnaam "splitsen" ?

Op meerdere manieren, hetzij traag, hetzij snel...
- traag : door kontinentendrift (op die manier heeft bijvoorbeeld Groot-Britannie zich afgesplitst van Europa)
- snel : door catastrofes (natuurrampen) : VB : door vulkanische activiteiten kan het eiland bijvoorbeeld in twee gesplitst worden door een bergketen, die voor bepaalde diersoorten een obnoverkomelijke barriere vormt.
VB : een eiland waarvan de noord- en zuid-kant hoger gelegen zijn, en het centrale deel lager, zou - door een stijging van het zeeniveau (bvb na een ijstijd wanneer veel smeltwater vrijkomt) - het eiland effectief in twee kunnen verdeeld worden.
VB : tijdens Ijstijden kan de doortocht van een gletsjer een effectieve barriere vormen
VB : door woestijnvorming kan ook een barriere ontstaan
enz...

Hoe het ook gebeurt (er zijn nog andere isolatie-mechanismen, waarover verder meer), het eindresultaat is dat de populatie vanaf een gegeven moment in twee is verdeeld, en dat genetische uitwisseling tussen deze twee groepen niet langer mogelijk is.
Vanaf dat moment gaan de twee groepen dus elk afzonderlijk verder gaan evolueren.

Volgens het evolutief systeem van darwin (zie eerdere posting) zullen dus mutaties optreden op toevallige basis. Gunstige muaties worden door natuurlijke/sexuele selectie behouden in de populatie. Negatieve mutaties worden direct uitgeroeid.

Door het toevallige karakter van deze mutaties is het niet meer dan logisch dat de evolutie doorheen de jaren, eeuwen, millennia,... in beide groepen verschillend zal verlopen. Sommige gunstige kenmerken die zich in populatie A ontwikkelen, ontstaan niet in groep B, en vice versa.
In den beginne leidt dit tot minieme verschillen, die enkel ontstaan geven aan nieuwe rassen, maar deze rassen zouden - indien kunstmatig terug samengebracht - probleemloos onderling kunnen kweken, en uiteindelijk vervlakken tot één nieuwe mengpopulatie, een eenheidsworst dus, met kenmerken van beide groepen.
Dergelijke fenomenen zijn bijvoorbeeld gedocumenteerd na ijstijden : na een lange tijd van isolatie verdwijnen de ijskappen die popualties scheiden, en zij vermengen zich opnieuw waardoor de evolutie naar nieuwe soorten in extremis verhinderd wordt.

Stel nu echter dat de populaties geïsoleerd blijven voor een zeer lange periode. Dan worden de verschillen tussen beide groepen gaandeweg steeds groter. Uiteraard heeft dit tot gevolg dat het DNA van beide groepen (als rechtstreeks gevolg van de mutaties) steeds meer en meer verschillen gaat vertonen. Na verloop van (véél) tijd zal de evolutie van beide groepen zóver gevorderd zijn dat hun DNA nog net voldoende gelijkaardig is om te kunnen koppelen (lees : voldoende gelijkaardig om een eicel van de ene groep te laten versmelten met de zaadcel van een andere groep). Door het hoge aantal "mismatchen" zal echter de vruchtbaarheid van de nakomelingen uit dergelijke paringen in het gedrang komen, waardoor steriele vormen ontstaan. Een heel typisch voorbeeld is dat van de ezel (Equus asinus) en het paard (Equus caballus). Zij zijn blijkbaar lange tijd in afzondering van elkaar geëvolueerd, en kunnen nu - bij kruising - nog nakomelingen vormen (muildieren en muilezels) die echter niet langer vruchtbaar zijn. In dit geval is dus al soortsvorming opgetreden !

Bij nóg langere isolatie zal het verschil tussen beide genenpools nóg groter worden. In die mate zelfs dat ook voortplanten geen optie meer is. Een zaadcel van de ene groep kan niet langer versmelten met de eicel van een individu van de andere groep, wegens te verschillend. Ook hier is dus - nog duidelijker - soortsvorming opgetreden. Een voorbeeld : de zebra (die zich heeft ontwikkeld uit de gemeenschappelijke voorouder in Afrika) en het huidige gedomesticeerde paard zelf, dat zich voornamelijk in Azië ontwikkelde (geïsoleerd van de oorspronkelijke soortgenoten in Afrika).
Dit is slechts één voorbeeld uit de stortvloed van beschikbare gedocumenteerde voorbeelden.

Eén ander voorbeeld wil ik U niet onthouden : Madagascar ! Madagascar is een eiland dat zich afgescheurd heeft van de oostkust van Afrika. Bij het afscheuren (een zéér traag proces) zijn zeer veel afrikaanse diersoorten van het vasteland die zich op het gebied "madagascar" bevonden in een isolatie beland van hun soortgenoten op het vasteland. Madagascar is dan ook een eiland dat nu - zovele tienduizenden jaren later - een geheel eigen fauna en flora heeft ontwikkeld, met ontelbaar veel unieke dieren- en plantensoorten die zich duidelijk hebben ontwikkeld vanuit de oorspronkelijke fauna/flora van het afrikaanse vasteland. De verwantschappen zijn nog duidelijk, maar de isolatie heeft voldoende lang geduurd om soortsvorming doorgang te laten vinden. het resultaat is verbluffend, en verheft Madagascar tot een natuurgebied met een zeer unieke en waardevolle biodiversiteit.

KORTOM : langdurige isolatie is een onmisbare voorwaarde voor het ontstaan van nieuwe soorten, en dus van méér biodiversiteit.

2. Een andere vorm van isolatie : eilanden

Uiteraard is het opsplitsen van een gebied door een bergketen, zee, rivier, platentektoniek,... niet de enige mogelijkheid om populaties van elkaar te isoleren.

Een andere mogelijkheid werd uitvoerig én overtuigend beschreven door Darwin : uiteraard gaat het hier dan over zijn beroemde Galapagosvinken.
Ik pluk effe een stukje tekst van internet :

Tijdens zijn reizen belandde hij aan op de Galapagos-archipel. Op deze eilanden waren dertien vinken die een "zonderlinge groep vormden", schreef Darwin. Na bestudering van de groep vinken begon Darwin te twijfelen aan het algemene geloof dat alle dieren precies zo waren geschapen als zij thans zijn. Hij had dus dertien verschillende soorten vinken op de eilanden gevonden, allemaal verschillend in grootte, pluimage en vooral in de vorm van de snavel. Sommige hadden slanke gekromde snavels ontwikkeld, waarmee ze gemakkelijk diep in de bloemen konden komen, andere hadden langzamerhand snavels gekregen zo sterk als die van een papegaai, zodat ze zaden konden kraken. Maar in wezen waren zij allemaal gelijk. Darwin geloofde niet dat zij afzonderlijk geschapen konden zijn en toch zoveel gemeenschappelijk konden hebben. Dus, redeneerde hij, had de evolutie hen in de loop van miljoenen jaren tot afzonderlijke soorten uit een gemeenschappelijke voorouder ontwikkeld. "Ik had nooit durven dromen", zo schreef hij, "dat eilanden die slechts 80 á 90 km. van elkander verwijderd liggen, verschillend bevolkt zouden zijn. Het gaat hier om het feit dat elk van deze eilanden hun eigen soort schildpadden, spotlijsters, vinken en planten hebben, welke soorten alle dezelfde algemene kenmerken bezitten". Zij hadden zich op de verschillende eilanden afzonderlijk aangepast aan het voedselaanbod op het betreffende eiland. Dit wordt ook wel 'Geografische evolutie' genoemd.

Enkele van deze Darwin-vinken :



Hoe was dit nu mogelijk ?
Heel eenvoudig : vanaf het vasteland moeten ooit (vermoedelijk tijdens een hevige storm) een aantal vinken het meest dichtbijgelegen eiland hebben bereikt. Eilanden hebben doorgaans een heel aparte vegetatie, en dus gingen de vinken zich - via natuurlijke selectie - geleidelijk aan aanpassen aan de nieuwe leefomstandigheden waarin zij waren terechtgekomen. Op analoge wijze werden de overige eilandjes van de archipel sporadisch gekoloniseerd, waarna opnieuw het evolutief mechanisme van natuurlijke selectie zijn werk deed. Het uiteindelijk resultaat was dat elk eiland zijn eigen populatie vinken had, geïsoleerd van de rest. Elke groep paste zich aan aan de voedselbron de op dat eiland het meest voorhanden was, wat erg duidelijk waarneembaar is aan de structuur van de snavel. DNA-onderzoek heeft ondertussen al uitgewezen dat deze vinken inderdaad uit één en dezelfde voorouder zijn ontstaan, wat zonder meer één van de meest sluitende bewijzen is voor de juistheid van Darwins theorie.

Ook hier komt dezelfde kerngedachte naar voren : geen evolutie zonder isolatie.

Einde van deze theoretische inleiding :smile:

--------------------------------------------------------------

DEEL 3 : DE TEGENSTELLING TECHNOLOGIE - EVOLUTIE : de eigenlijke mijmering !

Na ons doorheen de evolutieleer en de bijhorende theorie over soortsvorming te hebben geworsteld, kunnen we eens een aantal maatschappelijke bedenkingen gaan maken.

Guderian postte onlangs een fel omstreden bericht over rasvermenging, en of dat nu een positief of een negatief gegeven is laten we hier volkomen in het midden. Dergelijke oordelen moet men maar uitvechten in de draad van Guderian. De bedoeling van deze tekst is gewoon een kritische reflectie op wat hij schreef, los van alle links-rechts-beschouwingen. Beschouw het als de kristallisatie van afdwalende gedachten :smile:

Bon, we gaan eraan beginnen !

1. technologie : een explosie van transportmogelijkheden

Sinds jaar en dag heeft de mens zich onderscheiden van de andere dieren door zijn ongebreidelde nieuwsgierigheid naar het onbekende. Hij heeft dan ook niet stilgezeten. Om de wereld te ontdekken is één zaak van het allergrootste belang : MOBILITEIT !

Als we terugdenken aan de eerste schuchtere pogingen van Icarus om het luchtruim te veroveren, of aan de ontdekking van Amerika met behulp van zeilschepen, dan merken we dat we al een heel lange weg hebben afgelegd. Tegenwoordig staan we op een etmaal aan de andere kant van de wereld. Geen enkel gebied is - dankzij de huidige technologische mogelijkheden onbereikbaar.
Sinds de jaren '50 is zelfs de ons omringende ruimte niet langer veilig voor de onbedwingbare verkenningsdrang van de mens.

2. De mens : een kosmopoliet

De mens van heden is niet anders dan de mens van vroeger. Hoewel zijn middelen destijds veel beperkter waren, verspreidde hij zich ook over de wereld vanuit zijn wieg die zich ergens in Oostelijk Afrika moet bevonden hebben (Logisch, als je bedenkt dat de mens een afstammeling is van de zgn. "Apen van de Oude Wereld", die uitgerekend in dat gebied hun belangrijkste areaal hadden).

De kolonisatie van de mens naar Europa en Azië is vrij eenvoudig te begrijpen, aangezien er steeds verbiindingen zijn geweest tussen deze regio's. Moeilijker wordt het echter wanneer we ons afvragen hoe de voorouders van de Indianen ooit in "de Nieuwe Wereld" zijn aanbeland, want zij hadden nog geen schepen, vliegtuigen, of dergelijke meer... Ook de kolonisatie van het Australische continent is in dat opzicht niet bijster logisch.

Echter : deze ontwikkelingen zijn op een eenduidige wijze te verklaren. Eurazïe is - in een grijs en ver verleden - vebonden geweest via een landengte die de ex-Sovjetunie verbond met het huidige Alaska. Waar nu de Beringzee ligt, bevond zich ten tijde van de Ijstijden een "verbindingsweg" : de landbrug van de Beringstraat. Ook weer logisch als je bedenkt dat de enorme ijskappen die in die tijden het aardoppervlak bedekten gevormd werden ten koste van het peil van het vloeibaar waterpeil. Net zoals het zeeniveau stijgt bij een afsmelting van de poolkappen, daalde het zeeniveau als gevolg van de vorming van dergelijke kappen, waardoor de ondiepe Beringstraat droog kwam te staan. Via Alaska konden op deze wijze levende wezens de oversteek naar Noord-Amerika maken. Dit verklaart ook de vondst van Mammoetskeletten op Noordamerikaanse bodem. Deze kolossen leefden in Europa, maar hadden zich dus ook via de Beringstraat tot op Amerikaanse bodem gewaagd...
Vanuit Noord-Amerika was het Zuidamerikaanse subcontinent relatief vlot bereikbaar via de landengte van Panama.

Dan blijft enkel nog de kolonisatie van het Australisch continent een mysterie. Hoe zijn de oorspronkelijke bewoners, de Aboriginals, daar beland? Ook hier kunnen we de verklaring op een zelfde leest schoeien. Tussen de Aziatische landmassa en het huidige Australië vinden we een enorme rijkdom aan eilandjes terug, die we nu kennen als de Filippijnen en de Indonesische archipel. Ook het schiereiland Maleisië - dat ver zee-inwaarts reikt - kon een rol spelen. Door de tijdelijke dalingen van de zeespiegel werden ook tussen deze eilanden landbruggen gevormd, en zelfs wanneer dat niet het geval was, werd de te overbruggen afstand alvast een pak kleiner, zodat zij bijvoorbeeld per vlot kon overwonnen worden. Een combinatie van deze factoren heeft ertoe geleid dat de mens - en met hem uiteraard ook andere levensvormen - het Australisch continent heeft bereikt.

3. Vanwaar komen nu toch die rassen

Vanaf hier wordt het onderwerp controversieel, geien we het onderwerp "rassen" aanraken, wat traditioneel erg gevoelig ligt bij links. Bij het lezen van deze uiteenzetting zal duidelijk worden hoe de rassen ontstaan zijn.

Uiteraard duurden de ijstijden niet eeuwig, en vervielen de landbruggen al gauw, waardoor er een complete isolatie optrad van onder meer de nieuwe bewoners van het Amerikaans continent. Ook de Australische menselijke populatie werd afgesneden van de rest van e mensheid. Door andere fysische barrieres, zoals gebergtes, woestijnen, zeeën, ... werden de menselijke populaties van de Oude Wereld ook van elkaar afgezonderd.
In de voorafgaande posting over soortsvorming werd al verteld waartoe dit isolatieproces leidde : differentiatie tot subpopulaties (die in de dierenwereld mogen omschreven worden als rassen, maar bij de mens naar het schijnt niet ) en - uiteindelijk, na voldoende lange tijd - soortsvorming.

In elk van deze subpopulaties trad dus differentiatie op als gevolg van natuurlijke selectie, waarbij de mens zich aanpaste aan de omgeving waarin hij leefde. dat dit een proces is van zéér lange adem zal ondertussen wel duidelijk wezen.
Zo is de oudste vooruouder van de mens die men tot op heden kent de Ardipithecus ramidus, die zo'n 4,4 miljoen jaar geleden leefde. Bekender is echter een van zijn opvolgers, de Australopithecus afarensis (zie illustratie), die zo'n 3,9 miljoen jaar geleden moet zijn ontstaan.
Bemerk dat onze tijdrekening van ocharme 2000 jaar een peulschil is in vergelijking met de tijdsduur waarin de menselijke soort zich heeft ontwikkeld.

ter illustratie : A. afarensis


Omerking : Het is de 'moderne mens' (Homo spaiens sapiens) die zich heeft verbreid over heel de wereld. Deze verbreiding heeft geleid tot een negental geografische kernen van menselijke aanwezigheid, die als basis gebruikt worden voor de 'geografische rassentheorie', die 9 menselijke rassen van de soort 'Homo sapiens sapiens' onderscheidt : (1) Afrikaans, (2) Amerikaans Indiaans, (3) Aziatisch, (4) Australisch, (5) Europees, (6) Indisch, (7) Melanees, (8) Micronees en (9) Polynesisch.



4. De invloed van de mobiliteit van de mens

Negen menselijke rassen, die elk in een quasi volledige afzondering van elkaar leven in welbepaalde gebieden op aarde. Volgens de theorie van e soortsvorming zou dit onherroepelijk moeten leiden - na voldoende lange tijd en in de veronderstelling dat geen enkele van deze populaties om de een of andere reden uitsterft - tot 9 nieuwe soorten. Immers, zonder genetische uitwisseling zou het genetisch materiaal steeds minder en minder compatibel worden, waardoor succesvolle bevruchting op termijn niet langer mogelijk zou zijn. in dat geval zou sprake zijn van nieuwe soorten.

Dit is echter buiten de aard van het beestje gerekend. Door een speling van het lot heeft de mens zich namelijk onderscheiden van zijn verre voorouders (de mensapen) door de ontwikkeling van een abnormaal grote herseninhoud. Hierdoor verwierf hij de mogelijkheid tot 'abstract denken'. De succes-story van de technologische ontwikkeling hoef ik U niet uit de doeken te doen. Gebruik van het vuur, pottenbakkerij, gebruik van metalen, ... Geen enkele ontdekking was veilig voor deze schrandere primaat. En... het stond eraan te komen, op een gegeven moment ontdekte de mens ook het wiel, het berijden van dieren en de scheepvaart. Uiteindelijk moest zelfs de zwaartekracht bezwijken, want ook die wist de mens op een gegeven moment te verschalken.

En deze evolutie, dames en heren, is nu net hetgeen war ik bij deze mijmering naartoe wou : door de ongekende transportmogelijkheden waarmee de mens de wetten van de natuur aan zijn laars lapte, werd de isolatie van de evoluerende rassen steeds meer en meer opgeheven. De huidige maatschappij is daar een duidelijke weerspiegeling van. De "raciaal geïntegreerde maatschappij" (want zo luidt de officiële benaming voor hetgeen men ook wel eens de multiculturele maatschappij pleegt te noemen) is een feit.

5. vragen, vragen, vragen...

Over deze multiculturele maatschappij zijn al liters, beken, stromen inkt gevloeid. Eén vraag ben ik echter nog nooit tegengekomen. Is deze evolutie wel natuurlijk ? Is het normaal dat een soort het recht in eigen handen neemt, en de evolutie tegenwerkt door de isolatie op letterlijk mechanische wijze op te heffen ? Meer nog : is het normaal dat de mens ook andere dieren- en plantensoorten in deze evolutie betrekt. Samen met de verspreiding van de rassen over de planeet zijn namelijk ook de andere levensvormen meegereisd, waardoor de isolatie van dierlijke rassen op haar beurt ook werd opgeheven, zodat de biodiversiteit in het postmodern tijdperk eigenlijk alleen maar kan gaan dalen. Het ontstaan van nieuwe soorten wordt immers tegengewerkt door de mens, die hiermee de rol overneemt van wat sommigen bestempelen als een 'God'.

Nóg sterker : de mens grijpt her en der rechtstreeks in. In de landbouw worden stelselmatig rassen gezuiverd of vernietigd, afhankelijk van hun economisch belang.
Met de biotechnologische ontwikkelingen die zich recentelijk aan een razend tempo hebben ontpopt tot een controversiële wetenschapstak wil de mens zelfs nóg véél verder gaan. Theoretisch zou het mogelijk worden het uitermate langdurig soortvormingsproces van de natuur in een mum van tijd door te voeren in labo-omstandigheden door een berekende aanpassing aan het genetisch materiaal van de "aan te passen" soort.

Stemt tot nadenken, toch ???

[giserke]

veel te lang om te lezen

[abramis brama]

Oorspronkelijk geplaatst door giserke

veel te lang om te lezen

[Black Girlke]

NONSENS

[abramis brama]

Oorspronkelijk geplaatst door Black Girlke

NONSENS

Da's wel erg duidelijk beargumenteerd, zeg.

Ik ben zowaar onder de indruk van uw glasheldere uiteenzetting. Vooral de tegenargumenten waarmee uw reactie doorspekt is doen me ei zo na steil achterover slaan.

[Jonas Elossov]

Oorspronkelijk geplaatst door abramis brama

Da's wel erg duidelijk beargumenteerd, zeg.

Ik ben zowaar onder de indruk van uw glasheldere uiteenzetting. Vooral de tegenargumenten waarmee uw reactie doorspekt is doen me ei zo na steil achterover slaan.

Die tekst zal inderdaad wel kloppen, maar volgens mij heeft de mens zich nu wel in enige mate boven de ntuur gezet, de mensheid controleert zo ongeveer de natuur... en bijgevolg zijn die rassen, die fysieke kenmerken die geëvolueerd zijn om de mens te laten overleven niet meer nodig... Het is dus normaal dat deze rassen op termijn weer verdwijnen en een globale mensensoort vormen... Niets staat dat in de weg...
Maar ik denk dat sommigen uw theorie verwarren met racisme, ofte de discriminatie van rassen over hun raciale eigenschappen...
Man en vrouw zijn immers ook gelijk, hoewel natuurlijk niet onkend kan worden dat ze andere fysieke kenmerken hebben! Het verschil tussen rassen is trouwens veel minder dan tussen geslachten omdat die verschillen zeer relatief zijn, ze evolueren namelijk vrij snel, dat is te zeggen, als een blanke en een zwarte nakomelingen hebben, zullen die nooit meer blank nog zwart zijn, en hun nakomeling ook nooit meer, zo zal de menselijke samenleving op de duur evolueren naar een homogeen ras!...

Tot daar dus dit detail in deze discussie, ik snap trouwens de zin hier niet van...

[circe]

zo zal de menselijke samenleving op de duur evolueren naar een homogeen ras!...

Dat ze dan ook ineens maar stoppen met "redt de siberische tijger" en van die dingen!
Met één homogeen soort tijgers komen we dan toe!
Dat de mussen verdwijnen is geen probleem, er nog voldoende soorten vogels, als we één homogeen soort vogels overhouden zal het wel gaan zeker?
En over de blauwe vinvis spreken we dan ook maar beter niet meer.

[abramis brama]

Oorspronkelijk geplaatst door Jonas Elossov

Die tekst zal inderdaad wel kloppen, maar volgens mij heeft de mens zich nu wel in enige mate boven de ntuur gezet, de mensheid controleert zo ongeveer de natuur... en bijgevolg zijn die rassen, die fysieke kenmerken die geëvolueerd zijn om de mens te laten overleven niet meer nodig... Het is dus normaal dat deze rassen op termijn weer verdwijnen en een globale mensensoort vormen... Niets staat dat in de weg...

Daar kan ik me in vinden. Daar ziet het inderdaad naar uit, gezien het feit dat ras- en soortsvorming optreedt als gevolg van geografische isolatie. Die geografische isolatie werd opgeheven door de moderne transportmiddelen. Het zou dus inderdaad best wel eens kunnen dat de menselijke rassen binnen een aantal duizenden jaren volledig zijn opgegaan in een soort "eenheidsworst-menselijk-ras" met mengkenmerken van de huidig bestaande rassen.

Interessante bedenking...

Maar ik denk dat sommigen uw theorie verwarren met racisme, ofte de discriminatie van rassen over hun raciale eigenschappen...

Zoals zo vaak...

Het is blijkbaar een sterk geladen onderwerp voor sommigen.

Man en vrouw zijn immers ook gelijk, hoewel natuurlijk niet onkend kan worden dat ze andere fysieke kenmerken hebben! Het verschil tussen rassen is trouwens veel minder dan tussen geslachten omdat die verschillen zeer relatief zijn, ze evolueren namelijk vrij snel, dat is te zeggen, als een blanke en een zwarte nakomelingen hebben, zullen die nooit meer blank nog zwart zijn, en hun nakomeling ook nooit meer, zo zal de menselijke samenleving op de duur evolueren naar een homogeen ras!...

Dat klopt niet. Laat me verduidelijken met een voorbeeld : uit twee blanke ouders kan een zwarte zuigeling geboren worden, op voorwaarde natuurlijk dat beide ouders ergens in hun stamboom elk een zwarte voorouder hadden. De kans is klein, maar ze bestaat, en wordt bewezen door de praktijk.

Het is trouwens ook niet steeds zo dat de huidskleur van een interraciale baby een mengvorm is van die van de beide ouders. Een zwarte vader en een blanke moeder kunnen perfect een egaal zwart of blank kind ter wereld zetten.

Tot daar dus dit detail in deze discussie, ik snap trouwens de zin hier niet van...

Was eigenlijk gewoon bedoeld voor Bruut Geweld, die wat literatuur wel kon gebruiken.

[abramis brama]

Oorspronkelijk geplaatst door circe

Dat ze dan ook ineens maar stoppen met "redt de siberische tijger" en van die dingen!
Met één homogeen soort tijgers komen we dan toe!
Dat de mussen verdwijnen is geen probleem, er nog voldoende soorten vogels, als we één homogeen soort vogels overhouden zal het wel gaan zeker?
En over de blauwe vinvis spreken we dan ook maar beter niet meer.

Correct wat je daar aanhaalt. De huidige "meng alles maar op"-hype zal inderdaad zorgen voor een verarming qua biologische variabiliteit. Da's een keuze die gemaakt moet worden : dient diversiteit behouden te worden, of wordt ze geofferd op het altaar van de mondialisering ?

De dubbele moraal die gehanteerd wordt wanneer men spreekt over dierenrassen vs. mensenrassen is bij momenten echt wel absurd. Maar de mens is dan ook een absurd beestje, he....

[mad_drone]

het is wel zo dat je indeling in rassen - zoals je zelf aangeeft - voornamelijk stoelt op geografische basis. En zoals je zelf aangeeft is het enige criterium voor de rassen de onderlinge verscheidenheid. Wat je vergeet te melden is dat de geografische indeling lang niet door alle wtenschappers gevolgd wordt en dat velen bemerken dat de verschillen slechts aanleiding geven tot verschillende variëteiten, een detail dat je niet meldt in je erg duidelijke tekst. Binnen eenzelfde ras of soort ( die niet noodzakelijk uit rassen hoeft te bestaan) kunnen verschillende variëteiten bestaan. Dat is als de verschillen te klein zijn om van rassen te spreken.

Qua objectiviteit is deze tekst evenwel een prachtstuk. zou iemand er zo een kunnen schrijven over het al dan niet correct zijn van conclusies te trekken over één persoon in het bijzonder als je zijn ras/variëteit kent?

[luc broes]

En trachten te overleven moeten we ook niet meer, want uiteindelijk gaan we allemaal dood.

[psychodad]

Oorspronkelijk geplaatst door abramis brama

Een voorbeeld : Een indertijd gepubliceerde spotprent van Darwin, vanwege zijn duidelijke suggestie dat we van de apen zouden afstammen :

Ik zal die tekst dinsdag eens lezen en dan commentaar geven (nu heb ik niet genoeg tijd).

Maar al in het begin staat eigenlijk een onvergeeflijke fout (de quote hierboven). Darwin zegt helemaal niet dat we van de apen afstammen. Hij zegt dat we een gemeenschappelijke voorouder hebben.

Of zoals Johan Braeckman het zegt (DE darwinkenner van Belgie)
Stamt de mens van de aap af?



Neen! Mensen en apen hebben een gemeenschappelijke voorouder.

Mensen denken te snel dat ze weten wat Darwin bedoelde. Als ik in mijn lessen of tijdens voordrachten vraag wat de essentie van de evolutietheorie is, krijg ik steevast als antwoord dat de mens van de aap afstamt, wat niet klopt. Apen en mensen hebben een gemeenschappelijke voorouder: ongeveer zes miljoen jaar geleden liep in Afrika een wezen rond dat enerzijds heeft geleid tot de ontwikkeling van aapachtige soorten en anderzijds tot die van mensachtige soorten, zoals de Homo habilis, Homo erectus, Homo neanderthalensis en Homo sapiens, de enige die is overgebleven. Opmerkelijk is ook dat men steevast aan de mens denkt, terwijl evolutietheorie ons natuurlijk iets leert over leven in het algemeen, dat wil zeggen over alle soorten.

[mad_drone]

Oorspronkelijk geplaatst door abramis brama

Dat klopt niet. Laat me verduidelijken met een voorbeeld : uit twee blanke ouders kan een zwarte zuigeling geboren worden, op voorwaarde natuurlijk dat beide ouders ergens in hun stamboom elk een zwarte voorouder hadden. De kans is klein, maar ze bestaat, en wordt bewezen door de praktijk.

Het is trouwens ook niet steeds zo dat de huidskleur van een interraciale baby een mengvorm is van die van de beide ouders. Een zwarte vader en een blanke moeder kunnen perfect een egaal zwart of blank kind ter wereld zetten.

nou moet ik je tegenspreken. Zoals je vast wel op de hoogte bent van het feit dat bij een eigenschap die bepaald wordt door een enkel gen ( zoals je resistentie tegen malaria, wat eigenlijk een van de vele effecten is van een mutatie van datgene dat je hemoglobine aanmaakt.), zijn de meeste eigenschappen bij allerlei diersoorten niet afhankelijk van een enkel gen en de dominante/niet-dominante genen. Eigenschappen als de huidskleur worden bepaald door een groter aantal genen waar voornamelijk co-dominantie geldt: je zal enkel een gitzwarte nakomeling kunnen produceren als je zelf voldoende zwart ziet.

[Jonas Elossov]

Oorspronkelijk geplaatst door abramis brama

Dat klopt niet. Laat me verduidelijken met een voorbeeld : uit twee blanke ouders kan een zwarte zuigeling geboren worden, op voorwaarde natuurlijk dat beide ouders ergens in hun stamboom elk een zwarte voorouder hadden. De kans is klein, maar ze bestaat, en wordt bewezen door de praktijk.

Het is trouwens ook niet steeds zo dat de huidskleur van een interraciale baby een mengvorm is van die van de beide ouders. Een zwarte vader en een blanke moeder kunnen perfect een egaal zwart of blank kind ter wereld zetten.

Laten we zggen dat ik het verkeerd verwoord heb, de afstammelingen van dat koppel kunnen alleszinds genetisch nooit meer zuiver tot een welbepaald ras meer behoren...

We moeten trouwens als we vergelijkingen met genen duidelijk maken dat het echt wel om een bepaald soort genen gaat... Het is inderdaad wel waar dat je genetisch evenveel kunt verschillen met een aboriginal als met je gebuur... Maar de verschillen zullen wel van andere aard zijn... Zo kan het best zijn dat je dezelfde grootte van voeten hebt, maar de kans is dan wel kleiner dat je dezelfde huidskleur hebt... Zulke onderzoeksresultaten zijn negatief... Ik heb de conclusies er ook van gelezen, en volgens mij was de studie vooral bedoeld om aan te tonen dat rassen niet fundamenteel van elkaar verschillen, maar dat slechts op een aantal evolutionaire kenmerken doen... zoals wij bijvoorbeeld van zwart naar blank zij geëvolueerd omdat we minder nood hadden aan bescherming tegen de tropenzon! De conclusie van het rapport was volgens mij vooral gericht op het feit dat sommigen de zogenaamde genetische verschillen gebruiken om cultuurkenmerken aan te duiden of zelfs gewoontes aan te duiden!

[bruut geweld]

tja , als je natuurlijk hetzelfde onderwerp bespreekt in twee verschillende threads ...

dan herhaal ik het hier maar :

Maar allez, als geduldig persoon herhaal ik het graag : enkel een onderscheid maken op basis van pigmentatie is larie en apekool. Het geheel van fysiologische processen en anatomische/morfologische kenmerken in jouw voorbeeld is quasi gelijk.

Wat jij beschrijft is intraspecifieke variatie.

Indien nog vragen : graag van een iets hoger niveau.

mm ja had al geantwoord !
dus een zwarte en een blanke verschillen voor jou GENETISCH dus evenzeer als een bv een pinscher en een dwergpoedeltje.
Meen je toch niet hoop ik, het geheel van fysiologische processen tussen een zwarte en een blanke is dus volgens jou zo dermate verschillend als het aangehaalde voorbeeld

dan te weten dat een willekeurige donkerharige blanke buur meer genetisch overeenkomt met bijv een welbepaalde aziaat , een welbepaalde zwarte, dan met zijn naaste gebuur, ook al heeft die krek hetzelfde haar en huidskleur.

[Jonas Elossov]

Oorspronkelijk geplaatst door abramis brama

Correct wat je daar aanhaalt. De huidige "meng alles maar op"-hype zal inderdaad zorgen voor een verarming qua biologische variabiliteit. Da's een keuze die gemaakt moet worden : dient diversiteit behouden te worden, of wordt ze geofferd op het altaar van de mondialisering ?

De dubbele moraal die gehanteerd wordt wanneer men spreekt over dierenrassen vs. mensenrassen is bij momenten echt wel absurd. Maar de mens is dan ook een absurd beestje, he....

Zoiets is helemaal niet absurd... Omdat de mens nu eenmaal zelf (een deel van) die fouten die ze zelf veroorzaken bij globalisering kunnen herstellen... Zo komt op gebied van "rasmenging" helemaal nooit het ecologisch systeem in gevaar... Dat kan met de uitroeiing van een dierenras wel het geval zijn... bijvoorbeeld als de siberische tijger zou uitsterven, kan dat een overpopulatie van poolhazen (ik zeg maar wat) explosief laten stijgen, een bengaalse tijger zal immers geen poolhazen gaan vangen in de poolgebieden, en zo kan het milieu in gevaar komen!
Natuurlijk kan men dit compenseren door inmenging van de mens, maar dat impliceert ook dat het systeem afhankelijk wordt van de mens, en zo uiterst kwetsbaar wordt!

[abramis brama]

Oorspronkelijk geplaatst door psychodad

Ik zal die tekst dinsdag eens lezen en dan commentaar geven (nu heb ik niet genoeg tijd).

Maar al in het begin staat eigenlijk een onvergeeflijke fout (de quote hierboven). Darwin zegt helemaal niet dat we van de apen afstammen. Hij zegt dat we een gemeenschappelijke voorouder hebben.

Dat was inderdaad wat men van zijn theorie maakte in de toenmalige "pers". Klopt uiteraard wat je schrijft, maar dat hadden ze toen nog niet door, he... Vandaar die spotprent (en 't was belange na niet de enige... Men heeft die man door het slijk gesleurd dat het niet méér kon. )

[oriana]

Oorspronkelijk geplaatst door Jonas Elossov

Zoiets is helemaal niet absurd... Omdat de mens nu eenmaal zelf (een deel van) die fouten die ze zelf veroorzaken bij globalisering kunnen herstellen... Zo komt op gebied van "rasmenging" helemaal nooit het ecologisch systeem in gevaar... Dat kan met de uitroeiing van een dierenras wel het geval zijn... bijvoorbeeld als de siberische tijger zou uitsterven, kan dat een overpopulatie van poolhazen (ik zeg maar wat) explosief laten stijgen, een bengaalse tijger zal immers geen poolhazen gaan vangen in de poolgebieden, en zo kan het milieu in gevaar komen!
Natuurlijk kan men dit compenseren door inmenging van de mens, maar dat impliceert ook dat het systeem afhankelijk wordt van de mens, en zo uiterst kwetsbaar wordt!

En gedoemd tot mislukken.
geef toe, de mens heeft al meer gedaan om deze aardkloot naar de verdoemenis te helpen, door de eeuwen heen, dan om haar te bewaren.

[oriana]

Oorspronkelijk geplaatst door circe

Dat ze dan ook ineens maar stoppen met "redt de siberische tijger" en van die dingen!
Met één homogeen soort tijgers komen we dan toe!
Dat de mussen verdwijnen is geen probleem, er nog voldoende soorten vogels, als we één homogeen soort vogels overhouden zal het wel gaan zeker?
En over de blauwe vinvis spreken we dan ook maar beter niet meer.

Ik hoop écht dat dit ironisch bedoeld was....

[driewerf]

ik wil alles eens rustig lezen en overdenken. Dit zal toch wel een dag in beslag nemen...