Vlaamse Rancune

[DucDEnghien]

Rik Torfs zit er weer pal op ;

"Net zo vergaat het de Vlaming. De trots kan pas beginnen waar ze doorgaans ophoudt. Wie fier is op het loutere feit dat hij Vlaming is, verbergt een gebrek aan zelfvertrouwen. Hij is blij met wat vanzelfsprekend is. Hij vindt het geweldig dat hij zich niet hoeft te schamen voor wie hij is. Het zou de definitie van een minderwaardigheidscomplex kunnen zijn.

Vandaag oogt Vlaanderen anders dan in mijn kindertijd. Niet dat wij Vlamingen nu Nederlands spreken, maar het Frans hebben we verleerd. En we zijn veel rijker geworden natuurlijk. Wat blijft, is de moeilijke omgang met succes. We verbinden het nog altijd met revanche. Het harde discours dat stormenderhand de herbergen veroverde, verkettert dommeriken en profiteurs, terwijl het volstaat hun uitspraken of daden te bestrijden. Helaas, Vlaanderen is niet het land van het herbergzame meningsverschil. Er waren altijd te weinig meningen. En te veel vaste overtuigingen. Het grote gelijk. Wie anders denkt, vergist zich niet alleen. Hij is bovendien een idioot.

Rancune. Hoe raken we er vanaf? Zit ze in de Vlaamse ziel? Vloeit ze voort uit vernederingen uit het verleden? Heeft ze te maken met de vrees voor lichte achteruitgang die met de crisis gepaard gaat? Diezelfde rancune verklaart alleszins waarom, overigens ook in andere landen, nationalistische gevoelens en kunst vaak op ramkoers zitten. De nationalist is overtuigd van zijn gelijk. Wie dat gevoelen niet deelt, mist iets. De kunstenaar mist zelf iets. Daarom is hij kunstenaar. Hij mist ook iets bij mensen die niets missen. Zelfkritiek. De wil om te weten wie ze werkelijk zijn."

Uit "Opinies" in de Standaard van vandaag.

[Maikel Joosten]

Is het daarom dat uw partij ons verkocht heeft als runderen aan de PS vorig jaar meneer Torfs. Neem uzelf niet zo serieus en houdt u bezig met uw kerkske.



CD&V de kameleons van de politiek!

[Den Duisteren Duikboot]

Oorspronkelijk geplaatst door Maikel Joosten

Is het daarom dat uw partij ons verkocht heeft als runderen aan de PS vorig jaar meneer Torfs. Neem uzelf niet zo serieus en houdt u bezig met uw kerkske.

Quod erat demonstrandum...

Ik heb nog steeds geen spijt van mijn stem aan Torfs.

[Fieseler]

Oorspronkelijk geplaatst door DucDEnghien

Rik Torfs zit er weer pal op ;

"Net zo vergaat het de Vlaming. De trots kan pas beginnen waar ze doorgaans ophoudt. Wie fier is op het loutere feit dat hij Vlaming is, verbergt een gebrek aan zelfvertrouwen. Hij is blij met wat vanzelfsprekend is. Hij vindt het geweldig dat hij zich niet hoeft te schamen voor wie hij is. Het zou de definitie van een minderwaardigheidscomplex kunnen zijn.

Vandaag oogt Vlaanderen anders dan in mijn kindertijd. Niet dat wij Vlamingen nu Nederlands spreken, maar het Frans hebben we verleerd. En we zijn veel rijker geworden natuurlijk. Wat blijft, is de moeilijke omgang met succes. We verbinden het nog altijd met revanche. Het harde discours dat stormenderhand de herbergen veroverde, verkettert dommeriken en profiteurs, terwijl het volstaat hun uitspraken of daden te bestrijden. Helaas, Vlaanderen is niet het land van het herbergzame meningsverschil. Er waren altijd te weinig meningen. En te veel vaste overtuigingen. Het grote gelijk. Wie anders denkt, vergist zich niet alleen. Hij is bovendien een idioot.

Rancune. Hoe raken we er vanaf? Zit ze in de Vlaamse ziel? Vloeit ze voort uit vernederingen uit het verleden? Heeft ze te maken met de vrees voor lichte achteruitgang die met de crisis gepaard gaat? Diezelfde rancune verklaart alleszins waarom, overigens ook in andere landen, nationalistische gevoelens en kunst vaak op ramkoers zitten. De nationalist is overtuigd van zijn gelijk. Wie dat gevoelen niet deelt, mist iets. De kunstenaar mist zelf iets. Daarom is hij kunstenaar. Hij mist ook iets bij mensen die niets missen. Zelfkritiek. De wil om te weten wie ze werkelijk zijn."

Uit "Opinies" in de Standaard van vandaag.

Ziehier het beroemde tjeverisme uit de mond van een bobo van een cordonpartij...

[giserke]

Nieuw Sus en Wis boekje: "De tsjeverigste tsjeef"

[Den Duisteren Duikboot]

De reacties zijn alweer even voorspelbaar als de zang van de koekoek. En even nietszeggend.

[giserke]

Ja op een nietszeggende tekst kun je enkel nietszeggende antwoorden geven.
En torfs heeft precies ook last van autisme.

[Den Duisteren Duikboot]

Oorspronkelijk geplaatst door giserke

En torfs heeft precies ook last van autisme.

Autisme?

[Travis66]

Oorspronkelijk geplaatst door DucDEnghien

Rik Torfs zit er weer pal op ;

"Net zo vergaat het de Vlaming. De trots kan pas beginnen waar ze doorgaans ophoudt. Wie fier is op het loutere feit dat hij Vlaming is, verbergt een gebrek aan zelfvertrouwen. Hij is blij met wat vanzelfsprekend is. Hij vindt het geweldig dat hij zich niet hoeft te schamen voor wie hij is. Het zou de definitie van een minderwaardigheidscomplex kunnen zijn.

Vandaag oogt Vlaanderen anders dan in mijn kindertijd. Niet dat wij Vlamingen nu Nederlands spreken, maar het Frans hebben we verleerd. En we zijn veel rijker geworden natuurlijk. Wat blijft, is de moeilijke omgang met succes. We verbinden het nog altijd met revanche. Het harde discours dat stormenderhand de herbergen veroverde, verkettert dommeriken en profiteurs, terwijl het volstaat hun uitspraken of daden te bestrijden. Helaas, Vlaanderen is niet het land van het herbergzame meningsverschil. Er waren altijd te weinig meningen. En te veel vaste overtuigingen. Het grote gelijk. Wie anders denkt, vergist zich niet alleen. Hij is bovendien een idioot.

Rancune. Hoe raken we er vanaf? Zit ze in de Vlaamse ziel? Vloeit ze voort uit vernederingen uit het verleden? Heeft ze te maken met de vrees voor lichte achteruitgang die met de crisis gepaard gaat? Diezelfde rancune verklaart alleszins waarom, overigens ook in andere landen, nationalistische gevoelens en kunst vaak op ramkoers zitten. De nationalist is overtuigd van zijn gelijk. Wie dat gevoelen niet deelt, mist iets. De kunstenaar mist zelf iets. Daarom is hij kunstenaar. Hij mist ook iets bij mensen die niets missen. Zelfkritiek. De wil om te weten wie ze werkelijk zijn."

Uit "Opinies" in de Standaard van vandaag.

Hoewel hij een punt heeft in het begin (ik ben vlaming en daar ben ik fier op? Waarom eigelijk?), is heel het artikel alweer gewoon een poging om het probleem (de vlaming wordt uitgebuit door een landsdeel waar hij zelfs de vertegenwoordigers niet van kan afstraffen) te maskeren (de vlaming wil wraak voor het verleden).

En zolang de traditionelen zo rond de pot blijven draaien en weigeren het probleem aan te pakken. Zolang ze de bevolking als imbecielen afschilderen in de krant omdat we hen niet meer geloven (ironie Rik?). Zolang gaan ze stemmen blijven verliezen.

Doe zo vooral verder Rik.

[quercus]

Wat Rik Torfs niet lijkt te weten (of beter: niet wil weten) is dat je rancune vindt in elke natie die op een gegeven ogenblik in de geschiedenis, door een beslissing van anderen, in een staatsverband werd geduwd waar het eigenlijk mentaal en taal-cultureel niet bijhoort. Dat is het geval in Vlaanderen, dat is ook zo in Schotland en al evenzeer in Catalonië. Die rancune blijft sluimeren, doorgaans op de achtergrond en niet acuut. Maar op een gegeven ogenblik staan de stukken van het schaakspel in een dusdanig verband op het bord van de politiek dat de spanningen zeer sterk toenemen. Misbruiken die reeds decennia aanslepen en die tot dan toe lijdzaam werden ondergaan worden plots niet meer gepikt. De drang om beleidsbevoegdheid volledig in eigen handen te krijgen en naar eigen inzicht uit te voeren wordt zeer sterk. Dat is de situatie in la Belgique. Steeds minder Vlamingen zijn nog bereid door anderen (in dit geval een francofone linkse minderheid) gedicteerde maatregelen te slikken.

[Amon_Re]

Oorspronkelijk geplaatst door Torfs

Vandaag oogt Vlaanderen anders dan in mijn kindertijd. Niet dat wij Vlamingen nu Nederlands spreken, maar het Frans hebben we verleerd. En we zijn veel rijker geworden natuurlijk. Wat blijft, is de moeilijke omgang met succes. We verbinden het nog altijd met revanche. Het harde discours dat stormenderhand de herbergen veroverde, verkettert dommeriken en profiteurs, terwijl het volstaat hun uitspraken of daden te bestrijden. Helaas, Vlaanderen is niet het land van het herbergzame meningsverschil. Er waren altijd te weinig meningen. En te veel vaste overtuigingen. Het grote gelijk. Wie anders denkt, vergist zich niet alleen. Hij is bovendien een idioot.

Rancune. Hoe raken we er vanaf? Zit ze in de Vlaamse ziel? Vloeit ze voort uit vernederingen uit het verleden? Heeft ze te maken met de vrees voor lichte achteruitgang die met de crisis gepaard gaat? Diezelfde rancune verklaart alleszins waarom, overigens ook in andere landen, nationalistische gevoelens en kunst vaak op ramkoers zitten. De nationalist is overtuigd van zijn gelijk. Wie dat gevoelen niet deelt, mist iets. De kunstenaar mist zelf iets. Daarom is hij kunstenaar. Hij mist ook iets bij mensen die niets missen. Zelfkritiek. De wil om te weten wie ze werkelijk zijn.

Torfs blijkt niet in te zien waarom zoveel zich keren tegen zijn partij (en de andere traditionele partijen). Het is geen rancune tegenover de Walen of de Brusselaars of wat dan ook. Het is een rancune tegen het (falend) beleid.

Een beleid waar zijn partij grote schuld voor droeg én nog steeds draagt.

[fonne]

Oorspronkelijk geplaatst door RikTorfs

Er waren altijd te weinig meningen. En te veel vaste overtuigingen. Het grote gelijk. Wie anders denkt, vergist zich niet alleen. Hij is bovendien een idioot.

Conclusie: Rik Torfs is een idioot.

Maar zolang hij de CD&V schade toebrengt is dat OK.

[Txiki]

Oorspronkelijk geplaatst door DucDEnghien

Rik Torfs zit er weer pal op ;

"Net zo vergaat het de Vlaming. De trots kan pas beginnen waar ze doorgaans ophoudt. Wie fier is op het loutere feit dat hij Vlaming is, verbergt een gebrek aan zelfvertrouwen. Hij is blij met wat vanzelfsprekend is. Hij vindt het geweldig dat hij zich niet hoeft te schamen voor wie hij is. Het zou de definitie van een minderwaardigheidscomplex kunnen zijn.

Vandaag oogt Vlaanderen anders dan in mijn kindertijd. Niet dat wij Vlamingen nu Nederlands spreken, maar het Frans hebben we verleerd. En we zijn veel rijker geworden natuurlijk. Wat blijft, is de moeilijke omgang met succes. We verbinden het nog altijd met revanche. Het harde discours dat stormenderhand de herbergen veroverde, verkettert dommeriken en profiteurs, terwijl het volstaat hun uitspraken of daden te bestrijden. Helaas, Vlaanderen is niet het land van het herbergzame meningsverschil. Er waren altijd te weinig meningen. En te veel vaste overtuigingen. Het grote gelijk. Wie anders denkt, vergist zich niet alleen. Hij is bovendien een idioot.

Rancune. Hoe raken we er vanaf? Zit ze in de Vlaamse ziel? Vloeit ze voort uit vernederingen uit het verleden? Heeft ze te maken met de vrees voor lichte achteruitgang die met de crisis gepaard gaat? Diezelfde rancune verklaart alleszins waarom, overigens ook in andere landen, nationalistische gevoelens en kunst vaak op ramkoers zitten. De nationalist is overtuigd van zijn gelijk. Wie dat gevoelen niet deelt, mist iets. De kunstenaar mist zelf iets. Daarom is hij kunstenaar. Hij mist ook iets bij mensen die niets missen. Zelfkritiek. De wil om te weten wie ze werkelijk zijn."

Uit "Opinies" in de Standaard van vandaag.

Als je vaak genoeg herhaalt tegen iemand dat die een bekrompen idioot is, op de duur gaat die het zelf geloven.

Wat Torfs hier doet, is niet meer dan voor de zoveelste keer hetzelfde cliché herhalen dat nationalisme per definitie bekrompen zou zijn.

Het is interessant vast te stellen dat deze week verscheidene "opiniemakers", acteurs en andere regimeslaven dat verhaaltje mogen komen opdissen.

Meer valt daarover niet te zeggen.

[fox]

Oorspronkelijk geplaatst door Amon_Re

Torfs blijkt niet in te zien waarom zoveel zich keren tegen zijn partij (en de andere traditionele partijen). Het is geen rancune tegenover de Walen of de Brusselaars of wat dan ook. Het is een rancune tegen het (falend) beleid.

Een beleid waar zijn partij grote schuld voor droeg én nog steeds draagt.

Een falend beleid ons opgedrongen door mensen waarop wij niet kunnen stemmen en een falend beleid dat haaks staat op dat wat de meerderheid na de vorige verkiezingen heeft gevraagd. Natuurlijk wordt de kiezer daar rancuneus van en natuurlijk zou hij dat moeten afstraffen.

[Distel]

Oorspronkelijk geplaatst door DucDEnghien

Wie fier is op het loutere feit dat hij Vlaming is, verbergt een gebrek aan zelfvertrouwen.

Waaruit blijkt dat? Zijn supporters van de Rode Duivels dan ook allemaal mensen zonder zelfvertrouwen?

Hij is blij met wat vanzelfsprekend is.

De zon is vanzelfsprekend. Ik ben blij dat ze er is. Torfs heeft het blijkbaar wat moeilijker met de aanwezigheid van dit hemellichaam.

Hij vindt het geweldig dat hij zich niet hoeft te schamen voor wie hij is. Het zou de definitie van een minderwaardigheidscomplex kunnen zijn.

Je niet schamen voor wie je bent is dus een symptoom van een minderwaardigheidscomplex? Wat voor een tsjeefse verzonnen pseudo-psychologie is dat nu?

[De schoofzak]

Vervang in den Torfs zijn tekst de woorden Vlaams/Vlaming door katholiek, en je bemerkt dat het eigenlijk alleen maar pure frustratie is waarop zijn woorden gebaseerd zijn.

.

[Fieseler]

Oorspronkelijk geplaatst door fonne

Conclusie: Rik Torfs is een idioot.

Maar zolang hij de CD&V schade toebrengt is dat OK.

[djimi]

Oorspronkelijk geplaatst door DucDEnghien

... het Frans hebben we verleerd...


Rancune. Hoe raken we er vanaf? ... Vloeit ze voort uit vernederingen uit het verleden? Heeft ze te maken met de vrees voor lichte achteruitgang die met de crisis gepaard gaat? ...

...

De kunstenaar mist zelf iets. Daarom is hij kunstenaar. Hij mist ook iets bij mensen die niets missen. Zelfkritiek. De wil om te weten wie ze werkelijk zijn...

On comprend la rancune des Belges humilié(e)s:

'on' leur a volé la Flandre.


Ces Belges-l�*, veulent-ils savoir ce qu'ils sont?

Vraiment?

[Vigilante VL]

Kaakslagflamingantisme: Niet In Mijn Naam

[Jacob Van Artevelde]

Oorspronkelijk geplaatst door Rik Torfs

Diezelfde rancune verklaart alleszins waarom, overigens ook in andere landen, nationalistische gevoelens en kunst vaak op ramkoers zitten. De nationalist is overtuigd van zijn gelijk. Wie dat gevoelen niet deelt, mist iets. De kunstenaar mist zelf iets. Daarom is hij kunstenaar. Hij mist ook iets bij mensen die niets missen. Zelfkritiek. De wil om te weten wie ze werkelijk zijn."

Hoezo?
Kunstenaars zijn toch altijd nationalisen geweest. Vroeger eerder Vlaamse volksnationalisten, nu eerder Belgische staatsnationalisten. Kunst onstaat vanuit een zekere rancune....