Zin in een ervaringsspecialist over uitkeringen?

[eno2]

Hier volgt ie dan:

De jacht op werklozen: de zoveelste knieval van de Belgische regering voor de bedrijven.
by Ronald Clercx Friday, Jun. 18, 2004 at 4:35 PM
[email protected] Jules Peurquaetstraat 41, 8400 OOSTENDE

De Belgische regering voert maatregelen in om werklozen strenger te controleren. In het artikel wordt werkloosheid vanuit een ander perspectief bekeken die niet wordt belicht via de klassieke nieuwsbronnen. Een analyse over werkloosheid als bewuste keuze of als (verdoken) protestvorm.


De jacht op werklozen: een zoveelste knieval van de regering voor de bedrijfswereld.

Op 13 juni 2004, de dag na de verkiezingen (uiteraard is dit géén toeval) werden de plannen van de Belgische regering in de jacht op werklozen (beter) bekend gemaakt. Het betreft een beleidsmaatregel waaraan de socialistische en liberale politieke strekkingen hun goedkeuring hebben verleend.

Concreet zal in een eerste fase elke werkloze min 30-er na één jaar werkloosheid uitgenodigd worden bij de R.V.A. om haar of zijn stappen te verantwoorden tot het verwerven van een betrekking.

Kan de betrokken werkloze zijn inspanningen niet aantonen via sollicitatiebrieven of andere tussenstappen zoals bvb. het aanvragen of het ingaan op een opleiding, dan wordt de betrokkene opnieuw uitgenodigd. Bij een tweede negatieve beoordeling kan de werkloosheidsuitkering verminderd of zelfs geschorst worden.

Werkloosheid is een fenomeen die véél factoren kent. Niettemin worden via de klassieke actualiteitskanalen steeds dezelfde oorzaken aangeduid, met als voornaamste:

- Bedrijven trekken massaal naar de lage loonlanden om de concurrentiepositie en winstmarge (maar hiermee tegelijk ook de werkloosheid in de westerse contreien) te verhogen.
- De betrokkene heeft géén opleiding die aansluit bij de noden van de arbeidsmarkt.
- De werkloze bevindt zich in de ‘werkloosheidsval’. Hiermee wordt bedoeld dat het financiële sur plus voor de werkloze van een betrekking te verwaarlozen of zelfs in het nadeel van de werkloze is, in vergelijking met het leven van een uitkering.

Welke factoren er meestal niet in de klassieke media worden belicht zijn de méér subversieve factoren die buiten de klassieke analyse van vraag en aanbod vallen:

- De werkloze weigert bvb. uit principiële redenen om een betrekking tegen een minimumloon te aanvaarden. Van een minimumloon kan men immers bezwaarlijk een ‘normale’ levensstandaard opbouwen, laat staan bvb. een hypotheek afbetalen, of uit een financieel benarde situatie ontsnappen. Een werkloze alleenstaande vrouw met twee kinderen zou bvb. bij het aanvaarden van een betrekking tegen een minimumloon er financieel meer bij kunnen inschieten, gezien ze dan ook voor betaalde opvang moet zoeken voor haar kinderen.

- Een andere principiële reden waarom de werkloze kan weigeren om een slecht betaalde betrekking te aanvaarden is omdat de verhouding tussen de winstcijfers van het bedrijf, de vergoeding van kaderleden en het minimumloon totaal in disproportie is.

- De werkloze kan voortbouwend op het vorige argument ook bvb. een slecht betaalde baan bij een sociale organisatie weigeren omdat de vergoeding van sociaal werk (bvb. verpleegster, bejaardenverzorgster, maatschappelijk assistent) etc. totaal niet in proportie is met het grote surplus van een dergelijke baan voor de samenleving. Niettemin zijn dergelijke banen vaak even belastend als een ‘commerciële’ baan, gezien men bij dergelijke functies voortdurend psychisch belast wordt met menselijk lijden.

- Of de werkloze eist simpelweg het recht op luiheid op. We leven in een zeer competitieve en stresserende samenleving. De werkloze speelt liever het spel van concurrentie en moordende efficiëntie niet (meer) mee. De verhouding tussen een hoger inkomen maar daarmee ook de bijgaande stress en verminderde levenskwaliteit of een lager inkomen maar een relatieve vrijheid qua dagindeling is in het voordeel van het laatste. Het weigeren van een betrekking en het bewuste leven van een werkloosheidsuitkering wordt dan eigenlijk een daad voor een betere levenskwaliteit (wat de werkloze niet als zodanig kan bekend maken wegens de dreiging met schorsing mocht hij of zij dat doen).

In België bezit bvb. 10 % van de rijkste laag van de bevolking 50 % van alle bezittingen (Deze cijfers zijn te vinden via het onderzoek van De Standaard over de 200 rijkste Belgen, raadpleeg voor dit artikel de database van De Standaard via http://www.destandaard.be ) .

Is een werkloze dan bvb. een ‘leegloper’ of getuigt het van kritisch denken omdat hij of zij bvb. weigert om een minimumloon te aanvaarden in een bedrijf die hoogstwaarschijnlijk op de één of andere manier (niet) rechtstreeks in handen is van die rijkste laag van de bevolking? Een minimumloon kan men vanuit dit perspectief ook een veredelde vorm van slavernij noemen, zeker wanneer het bedrijf in kwestie meer dan behoorlijke winstcijfers maakt of wanneer de verhouding tussen kaderlonen en basislonen totaal in disproportie is.

Wat als de werkloze bvb. onbetaalde arbeid (vrijwilligerswerk, kunst, …) verricht of produceert in plaats van te kiezen voor een betaalde job? Strikt gezien is de persoon dan niet werkloos, maar verricht hij of zijn onbetaalde arbeid. Nader bekeken is de meerwaarde voor de samenleving tussen bvb. een rentenier die totaal géén fysieke of geestelijke arbeid verricht (buiten het knippen van ‘aandeelcouponnen’ of speculeren op de beurs of het innen van de huishuur) en de werkloze die onbetaalde arbeid verricht in het voordeel van de laatste.

De vraag over de meerwaarde van de samenleving van het verrichten van een betaalde activiteit is door de neoliberale tendens voortdurend in het voordeel van commerciële activiteiten. Men kan zich de vraag stellen indien het produceren van een tiende soort variatie op een product van meer of minder waarde is voor de samenleving dan een werkloze die bvb. bewust kiest voor vrijwilligerswerk bij een sociale organisatie die zich door het subsidiebeleid van de overheid nauwelijks kan voorzien in degelijk betaalde arbeid.

De jacht op werklozen is een zoveelste verknipte maatregel in het voordeel van het establishment. De werkloze wordt via de dreiging om zijn inkomen te verliezen, willens nillens verplicht zich in of aan te passen aan een (commerciële) samenleving waarvan de vraag of men zich er moet toe aanpassen meer dan gerechtvaardigd is.

En wat als men dan de werkloosheidsuitkering schorst of verminderd: in essentie betekent dit dat iemand die al over weinig middelen beschikt nog minder middelen tot zijn beschikking krijgt, en dus willens nillens verplicht wordt zich aan te passen aan een systeem waarin hij of zij om de één of andere reden niet toe wil of kan aangepast worden. Een nevenfactor waarmee men géén rekening houdt is dat dergelijke maatregelen kunnen leiden tot verhoogde criminaliteit, terrorisme, ziekte uitkeringen, enz …

Neoliberale strekkingen en hun vertegenwoordigers vergeten steeds één zaak: het recht op vrijheid zou niet enkel een zaak mogen zijn van ondernemers maar ook van hen op de bodem van de sociale ladder.

Het recht op een volwaardig basisinkomen waarmee men in een ‘normale’ levensstandaard kan voorzien, niet gekoppeld aan de één of andere voorwaarde, is een eerste essentiële stap om het recht op vrijheid te waarborgen. Enkel op die manier kan de werkloze bvb. een minimumloon baan weigeren zodat de wet van vraag en aanbod een meer correcte weerspiegeling is van de realiteit tussen aanbod en vraag.

Wanneer werklozen bvb. weigeren om een job als verpleegkundige op te nemen, wegens de slechte financiële vergoeding in vergelijking met de psychische en fysieke belasting van de baan, dan is de overheid er toe genoodzaakt om de job meer te verlonen. Op een zelfde manier zouden bedrijven gedwongen worden om het minimumloon op te trekken, gezien werklozen middels hun gewaarborgd recht op een uitkering kunnen weigeren om nog dergelijke ondermaats vergoede betrekkingen te aanvaarden.

De vervolging van werklozen is kritisch bekeken niet meer dan een knieval voor de bedrijven en organisaties die nood hebben aan kandidaten voor slecht betaalde, vaak heel flexibele functies. Het aanbod van werklozen wordt hierdoor kunstmatig hoog gehouden: de werkloze heeft immers de keuze tussen ingaan op een slecht betaalde betrekking of zijn inkomen verliezen. De laatste situatie is géén keuze, het is gedwongen worden tot een veredelde vorm van slavernij of zijn of haar inkomen verliezen.

Méér kritische analyses over het beleid van de traditionele partijen in Vlaanderen vindt u via:

http://users.telenet.be/stemblanco

Ronald Clercx
Maatschappelijk werker


users.telenet.be/stemblanco



--------------------------------------------------------------------------------
Any comment?




Eno2

[Rogier]

Is dit een grap , joke

[TomB]

Oorspronkelijk geplaatst door eno2

Neoliberale strekkingen en hun vertegenwoordigers vergeten steeds één zaak: het recht op vrijheid zou niet enkel een zaak mogen zijn van ondernemers maar ook van hen op de bodem van de sociale ladder.

Ik word hier nogal vaak omschreven als iemand van de 'neoliberale' strekking.

Nochthans heb ik er geen enkel probleem mee dat iemand:
1) Een baan weigert omdat hij het loon te laag vindt.
2) Een baan weigert omdat hij lui is.
3) Een baan weigert omdat hij het niet aankan te zien dat anderen meer verdienen
4) Werk weigert te zoeken

I don't give a flying shit, dat ze allemaal doen wat ze willen, de totale vrijheid.

Hetzelfde gaat natuurlijk ook in de andere richting.

Ik eis consequent het recht op om niet bij te dragen aan de sociale zekerheid opdat:
1) Ik vind dat mijn loon daardaar te laag gaat worden.
2) Ik te lui ben om mijn portefeuille open te doen.
3) Ik het niet aankan te zien dat mensen die niet werken toch eten
4) Ik weiger dat te doen


Of die sociale zekerheid nu uit een basisinkomen bestaat of niet, is niet terzake voor de discussie.

[Rogier]

>>De jacht op werklozen: een zoveelste knieval van de regering voor de bedrijfswereld.



>>>Een andere principiële reden waarom de werkloze kan weigeren om een slecht betaalde betrekking te aanvaarden is omdat de verhouding tussen de winstcijfers van het bedrijf, de vergoeding van kaderleden en het minimumloon totaal in disproportie is

Dit argument is te gek om los te lopen

>>> De werkloze kan voortbouwend op het vorige argument ook bvb. een slecht betaalde baan bij een sociale organisatie weigeren omdat de vergoeding van sociaal werk (bvb. verpleegster, bejaardenverzorgster, maatschappelijk assistent) etc. totaal niet in proportie is met het grote surplus van een dergelijke baan voor de samenleving. Niettemin zijn dergelijke banen vaak even belastend als een ‘commerciële’ baan, gezien men bij dergelijke functies voortdurend psychisch belast wordt met menselijk lijden.

Hoe is het mogelijk

Is er nog van dat.


Men hoeft niet te werken, maar dan moet men ook niet vragen om bij werkloosheid vergoed te worden.

Mvg. Rogier

[doggy]

Oorspronkelijk geplaatst door TomB

Ik word hier nogal vaak omschreven als iemand van de 'neoliberale' strekking.

Nochthans heb ik er geen enkel probleem mee dat iemand:
1) Een baan weigert omdat hij het loon te laag vindt.
2) Een baan weigert omdat hij lui is.
3) Een baan weigert omdat hij het niet aankan te zien dat anderen meer verdienen
4) Werk weigert te zoeken

I don't give a flying shit, dat ze allemaal doen wat ze willen, de totale vrijheid.

Hetzelfde gaat natuurlijk ook in de andere richting.

Ik eis consequent het recht op om niet bij te dragen aan de sociale zekerheid opdat:
1) Ik vind dat mijn loon daardaar te laag gaat worden.
2) Ik te lui ben om mijn portefeuille open te doen.
3) Ik het niet aankan te zien dat mensen die niet werken toch eten
4) Ik weiger dat te doen


Of die sociale zekerheid nu uit een basisinkomen bestaat of niet, is niet terzake voor de discussie.

Wel, ik heb het een beetje mogen meemaken zoals jij het stelt: ik heb een half jaar geprobeerd te overleven zonder een vervangingsinkomen.
Ik vond vlak na mijn afstuderen geen werk. Aangezien ik ouder was dan 25 mocht ik één jaar lang wachten op mijn werklooshaidsuitkering. ondertussen kon ik langs geen enkele weg genieten van bijstand, aangezien ik nog bij mijn ouders stond ingeschreven. Dus geen OCMW of niets. Ondertussen stond ik wél ingeschreven in een vijftal interimbureaus, die mij welgeteld zés dagen werk hebben kunnen bieden op zes maanden.
Dan is het beter beginnen gaan; ik vond (free-lace) werk, kreeg regelmatig opdrachten, en ik was vertrokken. Ik ben die werkeloze maanden rondgekomen door steun van mijn ouders, die ik weldra kan terugbetalen.
De VDAB heeft me onlangs gebeld. Wegens mijn free-lance bestaan, heb ik nog steeds het statuut van werkzoekende. Er werd mij een baantje aangeboden in de telemarketing; mijlenver van mijn opleiding.
Mijn besluit? We mogen dankbaar zijn dat we zo'n vangnet hebben. Ik heb er ondertussen geweten die onder dezelfde omstandigheden hun plan niét hebben kunnen trekken. Ik betaal dus gr�*�*g mijn belastingen, liever dan werkloos te zijn, als ik bedenk hoe snel het bergafwaarts met je kan gaan als je géén inkomen geniet.

[dorus]

Oorspronkelijk geplaatst door doggy

Wel, ik heb het een beetje mogen meemaken zoals jij het stelt: ik heb een half jaar geprobeerd te overleven zonder een vervangingsinkomen.
Ik vond vlak na mijn afstuderen geen werk. Aangezien ik ouder was dan 25 mocht ik één jaar lang wachten op mijn werklooshaidsuitkering. ondertussen kon ik langs geen enkele weg genieten van bijstand, aangezien ik nog bij mijn ouders stond ingeschreven. Dus geen OCMW of niets. Ondertussen stond ik wél ingeschreven in een vijftal interimbureaus, die mij welgeteld zés dagen werk hebben kunnen bieden op zes maanden.
Dan is het beter beginnen gaan; ik vond (free-lace) werk, kreeg regelmatig opdrachten, en ik was vertrokken. Ik ben die werkeloze maanden rondgekomen door steun van mijn ouders, die ik weldra kan terugbetalen.
De VDAB heeft me onlangs gebeld. Wegens mijn free-lance bestaan, heb ik nog steeds het statuut van werkzoekende. Er werd mij een baantje aangeboden in de telemarketing; mijlenver van mijn opleiding.
Mijn besluit? We mogen dankbaar zijn dat we zo'n vangnet hebben. Ik heb er ondertussen geweten die onder dezelfde omstandigheden hun plan niét hebben kunnen trekken. Ik betaal dus gr�*�*g mijn belastingen, liever dan werkloos te zijn, als ik bedenk hoe snel het bergafwaarts met je kan gaan als je géén inkomen geniet.

Eigen schuld, dikke bult.
Had je gedaan zoals Mohammed en Ahmed, Rachid en Mustapha. Die schrijven zich in bij een oom, tonen een huurcontract van een 'studio' bij oom en hop... klaar is kees!

[doggy]

Oorspronkelijk geplaatst door dorus

Eigen schuld, dikke bult.
Had je gedaan zoals Mohammed en Ahmed, Rachid en Mustapha. Die schrijven zich in bij een oom, tonen een huurcontract van een 'studio' bij oom en hop... klaar is kees!

Eigen schuld?
full-time werk zoeken, en er geen vinden is NIET mijn eigen schuld.

Aan de andere kant zou je mij een leegloper en uitzuiger noemen, moest ik werkloosheidsuitkering genieten, of truukjes gebruiken die jij hier voorstelt.

ik probeer gewoon aan te tonen dat het leefloon wel degelijk nodig en nuttig is, en jij moet er zonodig weer Mustapha bijsleuren. Sterk.

[dorus]

Oorspronkelijk geplaatst door doggy

Eigen schuld?
full-time werk zoeken, en er geen vinden is NIET mijn eigen schuld.

Aan de andere kant zou je mij een leegloper en uitzuiger noemen, moest ik werkloosheidsuitkering genieten, of truukjes gebruiken die jij hier voorstelt.

ik probeer gewoon aan te tonen dat het leefloon wel degelijk nodig en nuttig is, en jij moet er zonodig weer Mustapha bijsleuren. Sterk.

Jongeman, je klaagt dat je geen leefloon kreeg. Wel ik geef je de weg om dat wél te versieren. Meer niet.

Wat jij daarvan maakt, kan ik ook niet helpen.

[doggy]

Oorspronkelijk geplaatst door dorus

Jongeman, je klaagt dat je geen leefloon kreeg. Wel ik geef je de weg om dat wél te versieren. Meer niet.

Wat jij daarvan maakt, kan ik ook niet helpen.

herlees mijn post dan nog maar eens.
ik klaag niet dat ik geen leefloon kreeg, ik ben door de moeilijke periode doorgeworsteld.
Ik kan me wel voorstellen dat het anderen nóg moeilijker vergaat, en dat het leefloon dus een noodzaak is.
ik maak er dus ook een erezaak van om nooit die uitkering te hoeven ontvangen, omdat ik weet dat er mensen zijn die het geld beter kunnen gebruiken. ik ben dus ook niet akkoord typisch belgische trukjes die jij voorstelt.

[dorus]

Oorspronkelijk geplaatst door doggy

ik ben dus ook niet akkoord typisch belgische trukjes die jij voorstelt.

Ik ook niet. Het zijn ook geen Belgische truukjes. Ze worden wel massaal door de links-groene Belgen gedoogd.

[doggy]

Oorspronkelijk geplaatst door dorus

Ik ook niet. Het zijn ook geen Belgische truukjes. Ze worden wel massaal door de links-groene Belgen gedoogd.

Allez, jong! Ken jij dan belgen die NIET zeer "flexibel" omspringen met hun belastingsaangifte, privé factureren op btw-nummers afschrijven, zwartwerken e.d?
ik durf bijna te wedden dat zelfs jij al belgische trukjes hebt toegepast!

[dorus]

Oorspronkelijk geplaatst door doggy

Allez, jong! Ken jij dan belgen die NIET zeer "flexibel" omspringen met hun belastingsaangifte, privé factureren op btw-nummers afschrijven, zwartwerken e.d?
ik durf bijna te wedden dat zelfs jij al belgische trukjes hebt toegepast!

Ik zie het verband niet....

[TomB]

Oorspronkelijk geplaatst door doggy

Eigen schuld?
full-time werk zoeken, en er geen vinden is NIET mijn eigen schuld.

En, in den bouw en als ober gezocht, of enkel in uw studiegebied?

[predator]

Beste ervaringsspecialist Clercx :

In je "stichtende" uiteenzetting ben je toch wel enkele zaken vergeten uit de doeken te doen, b.v. :

- de aanmoediging om werkloos te blijven door het te kleine verschil tussen de werkloosheidsvergoeding en de lagere lonenklassen;

- de beroepsdoppers met bijbetrekking : zwartwerk. Wanneer je in Antwerpen of omgeving een "klusje" (jobkje dus) wil laten opknappen, dan moet heb ik twee adressen voor je :

a. Café de Stad Aalst in de Carnotstraat;
b. Café de Klok in de Pelikaansstraat.

Daar wachten die kerels op ... "werk". Een klusje betalen met "bier" is géén uitzonderlijk feit. Mag ik ook opmerken dat de "arbeisdsinspectie" betrokken adressen óók kent ?

"Echte, toevallige" werklozen, gelieve dit NIET al kritiek op te vatten. Ten andere die "typen" verzwaren jullie moeilijkheden !

[Paulus]

Stel...

Ik ben niet getrouwd, heb geen kinderen, verkoop mijn huis, zet dat geld in Holland, ga naar mijn baas en vraag ontslag met een briefje en ga naar de RVA, ik ben werkloos.

Ik besef dat ik nooit veel zal bezitten, maar bezit maakt toch niet gelukkig en ik heb de tijd om te leren, ook met weinig tevreden te zijn. In een zee van tijd zit ik in de natuurpracht, in de boeken, op de pc, voor de TV, veel meer dan dat moet ik niet hebben. Bovendien heb ik een sociale woning en alles aan sociaal tarief, dank zij, laat ons eerlijk zijn, de socialisten.

De VDAB roept me op voor een opleiding. Ik weiger. Ik heb wel wat anders te doen dan heel mijn leven aan een lopende band te gaan staan en te waken over de carrière van de productiechef. Ik heb absoluut geen zin om te denken in termen van ‘kwaliteit + productiviteit = uitmuntendheid.’ Alsjeblieft zeg.

Ook in de bouw wil ik niet werken want daar gebeuren de meeste ongevallen met dodelijke afloop. Het moet ook allemaal zo snel gaan, in de bouw staan ze altijd achter op schema en de baas maar opjagen en opjagen en opjagen en nog maar een keer opjagen. Het kan de baas niet schelen of je goed je werk doet voor hem, voor je carrière, voor het geld, uit angst of uit blijdschap, zijn doel is winst maken. Dat is de bestaansreden van het bedrijf. Maar hij probeert je wel wijs te maken dat je, je werk vooral goed moet doen voor jezelf. Wat een arrogantie. De pot op klootzak.

Ik vlieg van den dop en ga naar het OCMW. Sommigen noemden me een profiteur, anderen hadden bewondering voor iemand die de moed had om op te staan tegen het systeem dat ons probeert wijs te maken wat ‘gelukkig zijn’ is. Ik mag zelf oordelen wat mijn behoeften zijn en wat mij gelukkig maakt.

Enfin, als we maar gelukkig zijn.

Paulus.

[StevenNr1]

In de zevende dag was er hierover ook eens een debat zo'n drie weken geleden, denk ik. Daarin heeft F. Vandebroucke zijn maatregel volledig uitgelegd en naar mijn bescheiden mening was daar niets mis mee, ik vond het een goede maatregel.
Ik kan me nu niet meer het hele debat herinneren maar het kwam er op neer dat de minister gewoon een betere begeleiding voor de werkzoekenden wou en het profitariaat tegen wou gaan. In het debat was ook een werkloze aanwezig die zich nogal geviseerd voelde vermits zij met haar kroost, als alleenstaande moeder (die blijkbaar haar kinderen niet in de creche wou), nu gecontroleerd en beroofd van haar uitkering zou worden. Uiteindelijk bleek dit dus helemaal niet waar en volgens de minister zou dat geval per geval door enkele honderd nieuwe ambtenaren geëvalueerd worden.

[doggy]

Oorspronkelijk geplaatst door TomB

En, in den bouw en als ober gezocht, of enkel in uw studiegebied?

@TomB: in de interimkantoren heb ik me opgegeven voor eender welk werk: vuil/nacht/weekend... 4 maand, 5interimkantoren, resultaat: 2 recepties opdienen, 4 dagen afwassen.

Daar zit/zat ik niets mee in. Dat was mijn keuze. Wat mij wel zou storen, is dat de overheid mij bijvb. een job in telemarketing zou willen OPLEGGEN.

[Paulus]

Volgens mij Steven, zullen zij die enkele honderd ambtenaren, goed uitleggen dat zij geen meerkost mogen zijn voor de sociale zekerheid.

Paulus.

[Jazeker]

Oorspronkelijk geplaatst door predator

Beste ervaringsspecialist Clercx :

In je "stichtende" uiteenzetting ben je toch wel enkele zaken vergeten uit de doeken te doen, b.v. :

- de aanmoediging om werkloos te blijven door het te kleine verschil tussen de werkloosheidsvergoeding en de lagere lonenklassen;

amen !

- de beroepsdoppers met bijbetrekking : zwartwerk.

Ze hebben bij ons echt doppen in hun ogen. Elke grote studie toont aan dat het België een onzalig grote zwarte economie heeft. 20% van onze totale economie is zwart !!!! En dan nog eens afkomen met fiscale amnestie... ge zoudt ze verdomme nen draai rond hun oren geven.

"Echte, toevallige" werklozen, gelieve dit NIET al kritiek op te vatten. Ten andere die "typen" verzwaren jullie moeilijkheden !

Nog eens amen erbij. Solidariteit met mensen die niet kunnen werken door het niet vinden van een baan of lichamelijke ongeschiktheid is nodig en is een minimum voor wat zich een beschaafde samenleving noemt. Maar het is stuitend dat de profeten van de solidariteit zich vooral bekommeren om hen die het system van binnenuit aanvreten en die maken dat solidariteit morgen onbetaalbaar en dus niet langer mogelijk zal zijn. Het wordt tijd dat sommige mensen weer eens leren wat schaamte is.

[TomB]

Oorspronkelijk geplaatst door doggy

@TomB: in de interimkantoren heb ik me opgegeven voor eender welk werk: vuil/nacht/weekend... 4 maand, 5interimkantoren, resultaat: 2 recepties opdienen, 4 dagen afwassen.

Daar zit/zat ik niets mee in. Dat was mijn keuze. Wat mij wel zou storen, is dat de overheid mij bijvb. een job in telemarketing zou willen OPLEGGEN.

Toch niet, je moet hem niet doen, je verliest gewoon je uitkering als je hem niet doet. Het blijft duidelijk uw keuze. Het zou er nog aan mankeren dat als er werk is, je het niet wenst te doen.