Regering verborg rapport voor bevolking

demonen · 2 december 2012, 22:23

Een week na datum
02 / 12 / 2012
Is het toeval of niet? Een week nadat de regering een belangrijke begrotingsronde afrondde en over een pakket relancemaatregelen besliste, komt het Planbureau met een uitgebreide studie over het concurrentievermogen van België. Wie last heeft van een te goed humeur, moet dit rapport zeker lezen. Het rapport trekt zeer hard aan de alarmbel en stelt dat de concurrentiepositie van België onder zware druk staat.

Een week later

Je kan je natuurlijk de vraag stellen waarom dit rapport uitgerekend nu openbaar gemaakt is terwijl de regeringsleden al op 27 oktober over dit rapport beschikten? Was de waarheid te kwetsend? Wij willen hier zeker de inspanning om het begrotingstekort tot 2,15% terug te brengen niet minimaliseren. Maar de grote ontgoocheling van vorige week is dat er nauwelijks maatregelen die naam waardig, getroffen zijn om iets te doen aan de concurrentiepositie, iets zoals een indexsprong bijvoorbeeld. Als je het rapport leest, zou je toch concluderen dat er dringend werk aan de winkel is.

Het rapport is in feite een lange bevestiging van wat werkgevers reeds lang zeggen: de concurrentiepositie van België takelt af, de lonen liggen een pak hoger dan in onze buurlanden (zeker vergeleken met Duitsland), het huidig indexmechanisme is contraproductief en vernietigt banen, de enorme lasten op arbeid, het onderwijs levert te weinig technische profielen,… En ja, als we samen met de overheid de hand in eigen boezem moeten steken: bedrijven en overheid moeten nog meer inzetten op onderzoek en ontwikkeling.

Wrang

Wanneer je de film van de laatste weken opnieuw afspeelt is het des te wranger dat een aantal partijen heel wat van bovenvermelde zaken in de aanloop van de begroting niet gezegd wilden hebben, ondanks dat ze al over de studie beschikten. Vooral over de indexdiscussie is dit nogal pijnlijk. Het Planbureau, net zoals de Nationale Bank, de OESO, het IMF en de Europese Commissie dringt er sterk op aan dat het huidig automatisch indexmechanisme moet herzien worden.

Je hoeft geen briljant econoom te zijn om te beseffen dat het automatische indexeringmechanisme in tijden van hoge grondstofprijzen de lonen op een voor de economie zeer ongunstig moment doet stijgen.

Zowat alle Europese landen hadden ooit een automatisch indexeringsysteem en zijn er van afgestapt. Met reden. Andere landen kennen eveneens stijgende lonen en vaak lagere armoedecijfers. Het grote verschil is dat zij de lonen op een veel gunstiger moment in de conjunctuurcyclus gaan verhogen, namelijk wanneer de economie in zijn geheel rijker en productiever wordt.

Het Belgische systeem zorgt ervoor dat de lonen zelfs in volle recessie verhoogd worden op basis van redenen die niets met de Belgische economie (stijgende grondstofprijzen) te maken hebben. Bedrijven worden dus geconfronteerd met loonkoststijgingen op het moment dat de omzet en de winst niet toenemen en hun buitenlandse concurrenten niet met die kostenstijging worden geconfronteerd. En dan zijn er mensen verwonderd dat de tewerkstelling in Belgische bedrijven sneller wordt afgebouwd dan in andere landen.

Minder loonkost, meer jobs

Nog erger is dat het Planbureau toegeeft dat de bruto loonkosten verminderen jobs oplevert. De lonen ieder jaar met 0,6% verminderen levert over 4 jaar (gecumuleerd 2,4%) tijd 27.000 jobs op. Dat is drie keer Ford Genk.
Het is trouwens een cijfer dat aanleunt bij de gecontesteerde studie van professor Joep Konings die had berekend dat een indexsprong (wat overeenkomt met een loonmatiging met 2%) 30.000 jobs oplevert. Onder andere de vakbonden en hun aanverwante partijen vielen die studie aan en citeerden een ander cijfer van het Planbureau, namelijk dat een indexsprong 20.000 jobs kost. Hierbij vergaten ze wel te vermelden dat dit het ging om een oude studie die enkel het effect berekende van een indexsprong op de binnenlandse consumptie. Die studie had het niet over het effect van een loonmatiging op de concurrentiepositie van de Belgische werkgever. Dat effect is voor een open economie als de onze, natuurlijk veel belangrijker.

Het zou de vakbonden en hun aanverwante partijen sieren dat ze nu eens toegeven dat een loonmatiging meer jobs oplevert dan dat het jobs kost door de beperkte matiging van de koopkracht. Tenzij de creatie en het behoud van jobs in de privésector hen niet langer interesseert.
Nu het Planbureau als laatste, na een lange reeks van binnenlandse en buitenlandse instanties, overstag gegaan is om de vinger te leggen op de zere wonde van België, is het te hopen dat iedereen de ernst van de situatie begrijpt. We kunnen onze welvaart niet handhaven op een industrieel kerkhof. We kunnen het ons niet langer permitteren om structureel niets te veranderen terwijl het buitenland dat wel doet. Alle partners, werkgevers, werknemers, overheid, onderwijs… moeten nu dringend de hand aan de ploeg slaan om ervoor te zorgen dat dit land welvarend blijft.
Veel tijd rest ons niet.

Stijn Decock

(De auteur is hoofdeconoom Voka.)

gertc · 2 december 2012, 22:41

De (netto)lonen zijn niet te hoog. De loonkosten zijn te hoog. Als je een probleem wilt oplossen, helpt het meestal om het aan te pakken waar het zit: in de belastingen op arbeid en sociale zekerheidsbijdragen. Niet door via index- of andere kunstgrepen de netto-lonen te verlagen.

subocaj · 3 december 2012, 09:47

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door demonen

Een week na datum
02 / 12 / 2012
Is het toeval of niet? Een week nadat de regering een belangrijke begrotingsronde afrondde en over een pakket relancemaatregelen besliste, komt het Planbureau met een uitgebreide studie over het concurrentievermogen van België. Wie last heeft van een te goed humeur, moet dit rapport zeker lezen. Het rapport trekt zeer hard aan de alarmbel en stelt dat de concurrentiepositie van België onder zware druk staat.

Een week later

Je kan je natuurlijk de vraag stellen waarom dit rapport uitgerekend nu openbaar gemaakt is terwijl de regeringsleden al op 27 oktober over dit rapport beschikten? Was de waarheid te kwetsend? Wij willen hier zeker de inspanning om het begrotingstekort tot 2,15% terug te brengen niet minimaliseren. Maar de grote ontgoocheling van vorige week is dat er nauwelijks maatregelen die naam waardig, getroffen zijn om iets te doen aan de concurrentiepositie, iets zoals een indexsprong bijvoorbeeld. Als je het rapport leest, zou je toch concluderen dat er dringend werk aan de winkel is.

Het rapport is in feite een lange bevestiging van wat werkgevers reeds lang zeggen: de concurrentiepositie van België takelt af, de lonen liggen een pak hoger dan in onze buurlanden (zeker vergeleken met Duitsland), het huidig indexmechanisme is contraproductief en vernietigt banen, de enorme lasten op arbeid, het onderwijs levert te weinig technische profielen,… En ja, als we samen met de overheid de hand in eigen boezem moeten steken: bedrijven en overheid moeten nog meer inzetten op onderzoek en ontwikkeling.

Wrang

Wanneer je de film van de laatste weken opnieuw afspeelt is het des te wranger dat een aantal partijen heel wat van bovenvermelde zaken in de aanloop van de begroting niet gezegd wilden hebben, ondanks dat ze al over de studie beschikten. Vooral over de indexdiscussie is dit nogal pijnlijk. Het Planbureau, net zoals de Nationale Bank, de OESO, het IMF en de Europese Commissie dringt er sterk op aan dat het huidig automatisch indexmechanisme moet herzien worden.

Je hoeft geen briljant econoom te zijn om te beseffen dat het automatische indexeringmechanisme in tijden van hoge grondstofprijzen de lonen op een voor de economie zeer ongunstig moment doet stijgen.

Zowat alle Europese landen hadden ooit een automatisch indexeringsysteem en zijn er van afgestapt. Met reden. Andere landen kennen eveneens stijgende lonen en vaak lagere armoedecijfers. Het grote verschil is dat zij de lonen op een veel gunstiger moment in de conjunctuurcyclus gaan verhogen, namelijk wanneer de economie in zijn geheel rijker en productiever wordt.

Het Belgische systeem zorgt ervoor dat de lonen zelfs in volle recessie verhoogd worden op basis van redenen die niets met de Belgische economie (stijgende grondstofprijzen) te maken hebben. Bedrijven worden dus geconfronteerd met loonkoststijgingen op het moment dat de omzet en de winst niet toenemen en hun buitenlandse concurrenten niet met die kostenstijging worden geconfronteerd. En dan zijn er mensen verwonderd dat de tewerkstelling in Belgische bedrijven sneller wordt afgebouwd dan in andere landen.

Minder loonkost, meer jobs

Nog erger is dat het Planbureau toegeeft dat de bruto loonkosten verminderen jobs oplevert. De lonen ieder jaar met 0,6% verminderen levert over 4 jaar (gecumuleerd 2,4%) tijd 27.000 jobs op. Dat is drie keer Ford Genk.
Het is trouwens een cijfer dat aanleunt bij de gecontesteerde studie van professor Joep Konings die had berekend dat een indexsprong (wat overeenkomt met een loonmatiging met 2%) 30.000 jobs oplevert. Onder andere de vakbonden en hun aanverwante partijen vielen die studie aan en citeerden een ander cijfer van het Planbureau, namelijk dat een indexsprong 20.000 jobs kost. Hierbij vergaten ze wel te vermelden dat dit het ging om een oude studie die enkel het effect berekende van een indexsprong op de binnenlandse consumptie. Die studie had het niet over het effect van een loonmatiging op de concurrentiepositie van de Belgische werkgever. Dat effect is voor een open economie als de onze, natuurlijk veel belangrijker.

Het zou de vakbonden en hun aanverwante partijen sieren dat ze nu eens toegeven dat een loonmatiging meer jobs oplevert dan dat het jobs kost door de beperkte matiging van de koopkracht. Tenzij de creatie en het behoud van jobs in de privésector hen niet langer interesseert.
Nu het Planbureau als laatste, na een lange reeks van binnenlandse en buitenlandse instanties, overstag gegaan is om de vinger te leggen op de zere wonde van België, is het te hopen dat iedereen de ernst van de situatie begrijpt. We kunnen onze welvaart niet handhaven op een industrieel kerkhof. We kunnen het ons niet langer permitteren om structureel niets te veranderen terwijl het buitenland dat wel doet. Alle partners, werkgevers, werknemers, overheid, onderwijs… moeten nu dringend de hand aan de ploeg slaan om ervoor te zorgen dat dit land welvarend blijft.
Veel tijd rest ons niet.

Stijn Decock

(De auteur is hoofdeconoom Voka.)

Laat je goede vriend eens uitrekenen hoeveel men bespaart door een index in centen ipv procenten.
Maar daar is hijzelf en zijn Voka vrienden niet mee gediend.
Veronderstel eens dat ze die grens leggen op 22.000 € netto dan krijgt je goede vriend hoofdeconoom, maar evenveel bij een indexverhoging als een gewone werknemer, zoiets kan je toch niet maken, of toch?
Hij heeft toch gestudeerd en zijn tomaten en patatten gaan waarschijnlijk duurder zijn dan die van een gewone werknemer.
Vraag hem ook eens hoeveel hij per maand kan wegzetten en hoeveel een gewone werknemer per maand kan sparen.
Graag had ik ook vernomen, waarom winstgevende bedrijven hun winsten gaan gebruiken, om in hun bedrijven te investeren, ipv de winsten uit te keren en met leningen hun investeringen te bekostigen.
Voor wanneer zijn voorstel om de bonussen af te schaffen voor grootverdieners?
Als jou Voka econoom praat over te hoge lasten op arbeid, kan hij beginnen mat een loonsverlaging te vragen, niemand houd hem tegen.
Muilen en grote hopen schijten kan iedereen.
Laat hem met zijn voorstellen beginnen bij iedereen die meer dan 50.000 € netto per jaar verdiend.
De loonlasten zullen met zekerheid verlagen.

eno2 · 3 december 2012, 09:51

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door demonen

Een week na datum
02 / 12 / 2012
Is het toeval of niet? Een week nadat de regering een belangrijke begrotingsronde afrondde en over een pakket relancemaatregelen besliste, komt het Planbureau met een uitgebreide studie over het concurrentievermogen van België. Wie last heeft van een te goed humeur, moet dit rapport zeker lezen. Het rapport trekt zeer hard aan de alarmbel en stelt dat de concurrentiepositie van België onder zware druk staat.

Een week later

Je kan je natuurlijk de vraag stellen waarom dit rapport uitgerekend nu openbaar gemaakt is terwijl de regeringsleden al op 27 oktober over dit rapport beschikten? Was de waarheid te kwetsend? Wij willen hier zeker de inspanning om het begrotingstekort tot 2,15% terug te brengen niet minimaliseren. Maar de grote ontgoocheling van vorige week is dat er nauwelijks maatregelen die naam waardig, getroffen zijn om iets te doen aan de concurrentiepositie, iets zoals een indexsprong bijvoorbeeld. Als je het rapport leest, zou je toch concluderen dat er dringend werk aan de winkel is.

Het rapport is in feite een lange bevestiging van wat werkgevers reeds lang zeggen: de concurrentiepositie van België takelt af, de lonen liggen een pak hoger dan in onze buurlanden (zeker vergeleken met Duitsland), het huidig indexmechanisme is contraproductief en vernietigt banen, de enorme lasten op arbeid, het onderwijs levert te weinig technische profielen,… En ja, als we samen met de overheid de hand in eigen boezem moeten steken: bedrijven en overheid moeten nog meer inzetten op onderzoek en ontwikkeling.

Wrang

Wanneer je de film van de laatste weken opnieuw afspeelt is het des te wranger dat een aantal partijen heel wat van bovenvermelde zaken in de aanloop van de begroting niet gezegd wilden hebben, ondanks dat ze al over de studie beschikten. Vooral over de indexdiscussie is dit nogal pijnlijk. Het Planbureau, net zoals de Nationale Bank, de OESO, het IMF en de Europese Commissie dringt er sterk op aan dat het huidig automatisch indexmechanisme moet herzien worden.

Je hoeft geen briljant econoom te zijn om te beseffen dat het automatische indexeringmechanisme in tijden van hoge grondstofprijzen de lonen op een voor de economie zeer ongunstig moment doet stijgen.

Zowat alle Europese landen hadden ooit een automatisch indexeringsysteem en zijn er van afgestapt. Met reden. Andere landen kennen eveneens stijgende lonen en vaak lagere armoedecijfers. Het grote verschil is dat zij de lonen op een veel gunstiger moment in de conjunctuurcyclus gaan verhogen, namelijk wanneer de economie in zijn geheel rijker en productiever wordt.

Het Belgische systeem zorgt ervoor dat de lonen zelfs in volle recessie verhoogd worden op basis van redenen die niets met de Belgische economie (stijgende grondstofprijzen) te maken hebben. Bedrijven worden dus geconfronteerd met loonkoststijgingen op het moment dat de omzet en de winst niet toenemen en hun buitenlandse concurrenten niet met die kostenstijging worden geconfronteerd. En dan zijn er mensen verwonderd dat de tewerkstelling in Belgische bedrijven sneller wordt afgebouwd dan in andere landen.

Minder loonkost, meer jobs

Nog erger is dat het Planbureau toegeeft dat de bruto loonkosten verminderen jobs oplevert. De lonen ieder jaar met 0,6% verminderen levert over 4 jaar (gecumuleerd 2,4%) tijd 27.000 jobs op. Dat is drie keer Ford Genk.
Het is trouwens een cijfer dat aanleunt bij de gecontesteerde studie van professor Joep Konings die had berekend dat een indexsprong (wat overeenkomt met een loonmatiging met 2%) 30.000 jobs oplevert. Onder andere de vakbonden en hun aanverwante partijen vielen die studie aan en citeerden een ander cijfer van het Planbureau, namelijk dat een indexsprong 20.000 jobs kost. Hierbij vergaten ze wel te vermelden dat dit het ging om een oude studie die enkel het effect berekende van een indexsprong op de binnenlandse consumptie. Die studie had het niet over het effect van een loonmatiging op de concurrentiepositie van de Belgische werkgever. Dat effect is voor een open economie als de onze, natuurlijk veel belangrijker.

Het zou de vakbonden en hun aanverwante partijen sieren dat ze nu eens toegeven dat een loonmatiging meer jobs oplevert dan dat het jobs kost door de beperkte matiging van de koopkracht. Tenzij de creatie en het behoud van jobs in de privésector hen niet langer interesseert.
Nu het Planbureau als laatste, na een lange reeks van binnenlandse en buitenlandse instanties, overstag gegaan is om de vinger te leggen op de zere wonde van België, is het te hopen dat iedereen de ernst van de situatie begrijpt. We kunnen onze welvaart niet handhaven op een industrieel kerkhof. We kunnen het ons niet langer permitteren om structureel niets te veranderen terwijl het buitenland dat wel doet. Alle partners, werkgevers, werknemers, overheid, onderwijs… moeten nu dringend de hand aan de ploeg slaan om ervoor te zorgen dat dit land welvarend blijft.
Veel tijd rest ons niet.

Stijn Decock

(De auteur is hoofdeconoom Voka.)

C/P

omaplop · 3 december 2012, 15:00

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door subocaj

Voor wanneer zijn voorstel om de bonussen af te schaffen voor grootverdieners?
Als jou Voka econoom praat over te hoge lasten op arbeid, kan hij beginnen mat een loonsverlaging te vragen, niemand houd hem tegen.
Muilen en grote hopen schijten kan iedereen.
Laat hem met zijn voorstellen beginnen bij iedereen die meer dan 50.000 € netto per jaar verdiend.
De loonlasten zullen met zekerheid verlagen.

Hola, tot 54.000euro per jaar ben je maar een "gewone" verdiener. Immers volgens de normen van de auteursrechten!!!

Amon_Re · 3 december 2012, 16:24

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door omaplop

Hola, tot 54.000euro per jaar ben je maar een "gewone" verdiener. Immers volgens de normen van de auteursrechten!!!

Niet vergeten dat die auteursrechten "slechts" 1/3 zijn van hun totale inkomsten volgens de artikelen in de krant.

Tommm · 3 december 2012, 16:34

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door demonen

Een week na datum
02 / 12 / 2012
Is het toeval of niet? Een week nadat de regering een belangrijke begrotingsronde afrondde en over een pakket relancemaatregelen besliste, komt het Planbureau met een uitgebreide studie over het concurrentievermogen van België. Wie last heeft van een te goed humeur, moet dit rapport zeker lezen. Het rapport trekt zeer hard aan de alarmbel en stelt dat de concurrentiepositie van België onder zware druk staat.

Een week later

Je kan je natuurlijk de vraag stellen waarom dit rapport uitgerekend nu openbaar gemaakt is terwijl de regeringsleden al op 27 oktober over dit rapport beschikten? Was de waarheid te kwetsend? Wij willen hier zeker de inspanning om het begrotingstekort tot 2,15% terug te brengen niet minimaliseren. Maar de grote ontgoocheling van vorige week is dat er nauwelijks maatregelen die naam waardig, getroffen zijn om iets te doen aan de concurrentiepositie, iets zoals een indexsprong bijvoorbeeld. Als je het rapport leest, zou je toch concluderen dat er dringend werk aan de winkel is.

Het rapport is in feite een lange bevestiging van wat werkgevers reeds lang zeggen: de concurrentiepositie van België takelt af, de lonen liggen een pak hoger dan in onze buurlanden (zeker vergeleken met Duitsland), het huidig indexmechanisme is contraproductief en vernietigt banen, de enorme lasten op arbeid, het onderwijs levert te weinig technische profielen,… En ja, als we samen met de overheid de hand in eigen boezem moeten steken: bedrijven en overheid moeten nog meer inzetten op onderzoek en ontwikkeling.

Wrang

Wanneer je de film van de laatste weken opnieuw afspeelt is het des te wranger dat een aantal partijen heel wat van bovenvermelde zaken in de aanloop van de begroting niet gezegd wilden hebben, ondanks dat ze al over de studie beschikten. Vooral over de indexdiscussie is dit nogal pijnlijk. Het Planbureau, net zoals de Nationale Bank, de OESO, het IMF en de Europese Commissie dringt er sterk op aan dat het huidig automatisch indexmechanisme moet herzien worden.

Je hoeft geen briljant econoom te zijn om te beseffen dat het automatische indexeringmechanisme in tijden van hoge grondstofprijzen de lonen op een voor de economie zeer ongunstig moment doet stijgen.

Zowat alle Europese landen hadden ooit een automatisch indexeringsysteem en zijn er van afgestapt. Met reden. Andere landen kennen eveneens stijgende lonen en vaak lagere armoedecijfers. Het grote verschil is dat zij de lonen op een veel gunstiger moment in de conjunctuurcyclus gaan verhogen, namelijk wanneer de economie in zijn geheel rijker en productiever wordt.

Het Belgische systeem zorgt ervoor dat de lonen zelfs in volle recessie verhoogd worden op basis van redenen die niets met de Belgische economie (stijgende grondstofprijzen) te maken hebben. Bedrijven worden dus geconfronteerd met loonkoststijgingen op het moment dat de omzet en de winst niet toenemen en hun buitenlandse concurrenten niet met die kostenstijging worden geconfronteerd. En dan zijn er mensen verwonderd dat de tewerkstelling in Belgische bedrijven sneller wordt afgebouwd dan in andere landen.

Minder loonkost, meer jobs

Nog erger is dat het Planbureau toegeeft dat de bruto loonkosten verminderen jobs oplevert. De lonen ieder jaar met 0,6% verminderen levert over 4 jaar (gecumuleerd 2,4%) tijd 27.000 jobs op. Dat is drie keer Ford Genk.
Het is trouwens een cijfer dat aanleunt bij de gecontesteerde studie van professor Joep Konings die had berekend dat een indexsprong (wat overeenkomt met een loonmatiging met 2%) 30.000 jobs oplevert. Onder andere de vakbonden en hun aanverwante partijen vielen die studie aan en citeerden een ander cijfer van het Planbureau, namelijk dat een indexsprong 20.000 jobs kost. Hierbij vergaten ze wel te vermelden dat dit het ging om een oude studie die enkel het effect berekende van een indexsprong op de binnenlandse consumptie. Die studie had het niet over het effect van een loonmatiging op de concurrentiepositie van de Belgische werkgever. Dat effect is voor een open economie als de onze, natuurlijk veel belangrijker.

Het zou de vakbonden en hun aanverwante partijen sieren dat ze nu eens toegeven dat een loonmatiging meer jobs oplevert dan dat het jobs kost door de beperkte matiging van de koopkracht. Tenzij de creatie en het behoud van jobs in de privésector hen niet langer interesseert.
Nu het Planbureau als laatste, na een lange reeks van binnenlandse en buitenlandse instanties, overstag gegaan is om de vinger te leggen op de zere wonde van België, is het te hopen dat iedereen de ernst van de situatie begrijpt. We kunnen onze welvaart niet handhaven op een industrieel kerkhof. We kunnen het ons niet langer permitteren om structureel niets te veranderen terwijl het buitenland dat wel doet. Alle partners, werkgevers, werknemers, overheid, onderwijs… moeten nu dringend de hand aan de ploeg slaan om ervoor te zorgen dat dit land welvarend blijft.
Veel tijd rest ons niet.

Stijn Decock

(De auteur is hoofdeconoom Voka.)

Als het van het VOKA komt moet het wel objectief zijn.

Amon_Re · 3 december 2012, 16:43

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Tommm

Als het van het VOKA komt moet het wel objectief zijn.

Idem ditto voor als het van de regering komt. Denk zelf na.

Bobke · 3 december 2012, 17:15

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door subocaj

Laat je goede vriend eens uitrekenen hoeveel men bespaart door een index in centen ipv procenten.¨

Die onzin hoor ik nu al 55 jaar vertellen.
Toen verdiende ik 16 fr/uur, de laagste lonen waren toen 13 fr/uur.
Hoeveel zou het verschil tussen de laagste en hoogste lonen nu zijn als de loonsverhogingen in centen zouden gebeurd zijn ?

'XIII' · 3 december 2012, 17:29

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door subocaj

Laat je goede vriend eens uitrekenen hoeveel men bespaart door een index in centen ipv procenten.

Dadelijk akkoord ermee, maar dan in eerste instantie voor hen die moeite doen om bij te dragen tot het systeem of hen die door lichamelijke of geestelijke beperking daarvan weerhouden zijn. Niet voor hen die van het systeem profiteren en in de vrijgekomen tijd zich met 'allerlei andere zaakskes' (zwartweerk, drugsdealen, criminele activiteiten...) bezighouden.

Garry · 3 december 2012, 18:09

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door gertc

De (netto)lonen zijn niet te hoog. De loonkosten zijn te hoog. Als je een probleem wilt oplossen, helpt het meestal om het aan te pakken waar het zit: in de belastingen op arbeid en sociale zekerheidsbijdragen. Niet door via index- of andere kunstgrepen de netto-lonen te verlagen.

Idd. En de index maakt in zijn huidige toestand maakt de kloof tussen hoge lonen en lage lonen steeds maar groter. Abnormaal hoge afscheidspremie's zijn ook niet weggelegd voor de gewone werkende klasse maar zorgen ook dat het gemiddelde van de loonlasten hoger uitdraait dan in omringende landen.

En naar Duitsland moeten we ons ook niet richten als schoon voorbeeld. Daar zijn er werknemers die massaal veel uren presteren om niet genoeg te verdienen om er van te kunnen leven.

Bobke · 3 december 2012, 18:20

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Garry

Idd. En de index maakt in zijn huidige toestand maakt de kloof tussen hoge lonen en lage lonen steeds maar groter. .

In % blijft die gelijk. (zie ook #9)
Het niet aanpassen van de belastingschalen aan de index zorgt wel voor minder koopkracht.

Garry · 3 december 2012, 18:24

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Bobke

Die onzin hoor ik nu al 55 jaar vertellen.
Toen verdiende ik 16 fr/uur, de laagste lonen waren toen 13 fr/uur.
Hoeveel zou het verschil tussen de laagste en hoogste lonen nu zijn als de loonsverhogingen in centen zouden gebeurd zijn ?

Ik vind dat geen onzin. 't Zou veel beter zijn wanneer ze de index zouden berekenen op een redelijk loon en dan dat bedrag aan alle salariscategorieën toe kennen. Nu wordt de kloof tussen de heel grote lonen en de kleine steeds groter door de cumulatie.
Nochtans slaan levensnoodzakelijke zaken voor beide partijen evenveel op. Maar daar zullen de ministers niet graag toe geneigd zijn want dan snijden ze in hun eigen vel want op die categorie van lonen maakt dat wel al een flinke noot uit.

Bobke · 3 december 2012, 18:36

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Garry

Ik vind dat geen onzin. 't Zou veel beter zijn wanneer ze de index zouden berekenen op een redelijk loon en dan dat bedrag aan alle salariscategorieën toe kennen. Nu wordt de kloof tussen de heel grote lonen en de kleine steeds groter door de cumulatie.
Nochtans slaan levensnoodzakelijke zaken voor beide partijen evenveel op. Maar daar zullen de ministers niet graag toe geneigd zijn want dan snijden ze in hun eigen vel want op die categorie van lonen maakt dat wel al een flinke noot uit.

Waarom rekent ge niet na wat het loonverschil nu zou zijn in mijn voorbeeld ?
Dan zou je zien dat loonsverhoging in centen niet goed is.
Die te grote loonkloven zijn heus niet aan de index te wijten.

'XIII' · 3 december 2012, 18:51

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Bobke

Waarom rekent ge niet na wat het loonverschil nu zou zijn in mijn voorbeeld ?
Dan zou je zien dat loonsverhoging in centen niet goed is.
Die te grote loonkloven zijn heus niet aan de index te wijten.

Bwa, dat weet ik niet.
Stel ik verdien 2000 euro en mijn buur 5000 euro per maand. hij verdient dus 3000 euro meer dan ik.
Bij een indexverhoging (nu in procenten) zal ik 40 euro opslag krijgen en hij 100.
Ik verdien daarna 2040 euro en mijn buur 5100 euro of 3060 euro meer.

Als we beiden eveneel opslag (dan in centen) kregen laat ons zeggen 140:2=70 euro, dan verdiende ik 2070 euro en hij 5070 euro of nog altijd 3000 euro meer dan ik. De staat werd er niet armer of rijker door.

Als we beiden dan maar 40 euro opslag krijgen zoals in procenten berekend op mijn loon van 2000 euro dan verdiende ik 2040 euro na de indexverhoging en hij 5040, nog altijd 3000 euro verschil, maar de taaat verdiende er wel 60 euro aan, die ze in relance kan steken.

In het eerste geval groeide de loonkloof tussen de twee lonen. In de twee laatste gevallen bleef die gelijk.

Hypochonder · 3 december 2012, 18:56

Deze regering zal de bevolking luchtkastelen blijven voorspiegelen en doen alsof er niks aan de hand is tot het kaartenhuisje instort. Wie zal daar de grootste dupe van zijn? De Vlamingen.

system · 3 december 2012, 19:23

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door demonen

Een week na datum
02 / 12 / 2012
Is het toeval of niet? Een week nadat de regering een belangrijke begrotingsronde afrondde en over een pakket relancemaatregelen besliste, komt het Planbureau met een uitgebreide studie over het concurrentievermogen van België. Wie last heeft van een te goed humeur, moet dit rapport zeker lezen. Het rapport trekt zeer hard aan de alarmbel en stelt dat de concurrentiepositie van België onder zware druk staat.

Een week later

Je kan je natuurlijk de vraag stellen waarom dit rapport uitgerekend nu openbaar gemaakt is terwijl de regeringsleden al op 27 oktober over dit rapport beschikten? Was de waarheid te kwetsend? Wij willen hier zeker de inspanning om het begrotingstekort tot 2,15% terug te brengen niet minimaliseren. Maar de grote ontgoocheling van vorige week is dat er nauwelijks maatregelen die naam waardig, getroffen zijn om iets te doen aan de concurrentiepositie, iets zoals een indexsprong bijvoorbeeld. Als je het rapport leest, zou je toch concluderen dat er dringend werk aan de winkel is.

Het rapport is in feite een lange bevestiging van wat werkgevers reeds lang zeggen: de concurrentiepositie van België takelt af, de lonen liggen een pak hoger dan in onze buurlanden (zeker vergeleken met Duitsland), het huidig indexmechanisme is contraproductief en vernietigt banen, de enorme lasten op arbeid, het onderwijs levert te weinig technische profielen,… En ja, als we samen met de overheid de hand in eigen boezem moeten steken: bedrijven en overheid moeten nog meer inzetten op onderzoek en ontwikkeling.

Wrang

Wanneer je de film van de laatste weken opnieuw afspeelt is het des te wranger dat een aantal partijen heel wat van bovenvermelde zaken in de aanloop van de begroting niet gezegd wilden hebben, ondanks dat ze al over de studie beschikten. Vooral over de indexdiscussie is dit nogal pijnlijk. Het Planbureau, net zoals de Nationale Bank, de OESO, het IMF en de Europese Commissie dringt er sterk op aan dat het huidig automatisch indexmechanisme moet herzien worden.

Je hoeft geen briljant econoom te zijn om te beseffen dat het automatische indexeringmechanisme in tijden van hoge grondstofprijzen de lonen op een voor de economie zeer ongunstig moment doet stijgen.

Zowat alle Europese landen hadden ooit een automatisch indexeringsysteem en zijn er van afgestapt. Met reden. Andere landen kennen eveneens stijgende lonen en vaak lagere armoedecijfers. Het grote verschil is dat zij de lonen op een veel gunstiger moment in de conjunctuurcyclus gaan verhogen, namelijk wanneer de economie in zijn geheel rijker en productiever wordt.

Het Belgische systeem zorgt ervoor dat de lonen zelfs in volle recessie verhoogd worden op basis van redenen die niets met de Belgische economie (stijgende grondstofprijzen) te maken hebben. Bedrijven worden dus geconfronteerd met loonkoststijgingen op het moment dat de omzet en de winst niet toenemen en hun buitenlandse concurrenten niet met die kostenstijging worden geconfronteerd. En dan zijn er mensen verwonderd dat de tewerkstelling in Belgische bedrijven sneller wordt afgebouwd dan in andere landen.

Minder loonkost, meer jobs

Nog erger is dat het Planbureau toegeeft dat de bruto loonkosten verminderen jobs oplevert. De lonen ieder jaar met 0,6% verminderen levert over 4 jaar (gecumuleerd 2,4%) tijd 27.000 jobs op. Dat is drie keer Ford Genk.
Het is trouwens een cijfer dat aanleunt bij de gecontesteerde studie van professor Joep Konings die had berekend dat een indexsprong (wat overeenkomt met een loonmatiging met 2%) 30.000 jobs oplevert. Onder andere de vakbonden en hun aanverwante partijen vielen die studie aan en citeerden een ander cijfer van het Planbureau, namelijk dat een indexsprong 20.000 jobs kost. Hierbij vergaten ze wel te vermelden dat dit het ging om een oude studie die enkel het effect berekende van een indexsprong op de binnenlandse consumptie. Die studie had het niet over het effect van een loonmatiging op de concurrentiepositie van de Belgische werkgever. Dat effect is voor een open economie als de onze, natuurlijk veel belangrijker.

Het zou de vakbonden en hun aanverwante partijen sieren dat ze nu eens toegeven dat een loonmatiging meer jobs oplevert dan dat het jobs kost door de beperkte matiging van de koopkracht. Tenzij de creatie en het behoud van jobs in de privésector hen niet langer interesseert.
Nu het Planbureau als laatste, na een lange reeks van binnenlandse en buitenlandse instanties, overstag gegaan is om de vinger te leggen op de zere wonde van België, is het te hopen dat iedereen de ernst van de situatie begrijpt. We kunnen onze welvaart niet handhaven op een industrieel kerkhof. We kunnen het ons niet langer permitteren om structureel niets te veranderen terwijl het buitenland dat wel doet. Alle partners, werkgevers, werknemers, overheid, onderwijs… moeten nu dringend de hand aan de ploeg slaan om ervoor te zorgen dat dit land welvarend blijft.
Veel tijd rest ons niet.

Stijn Decock

(De auteur is hoofdeconoom Voka.)

VOKA, de baas van De Wever. Ik zou de bankrekening eens willen inkijken van die VOKA-sjarels in deze tijd van economische crisis. En vervolgens deze rekeningen op het internet zetten.

Ik denk dat ze dan wel vlug een toontje lager zullen zingen met hun gemoraliseer en halve waarheden.

'XIII' · 3 december 2012, 20:16

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door system

VOKA, de baas van De Wever. Ik zou de bankrekening eens willen inkijken van die VOKA-sjarels in deze tijd van economische crisis. En vervolgens deze rekeningen op het internet zetten.

Ik denk dat ze dan wel vlug een toontje lager zullen zingen met hun gemoraliseer en halve waarheden.

Kun je je nog erger als een sukkelaar voordoen? Of is dit het laagste dat je kunt bereiken.
PS: ik zou de rekeningen van vakbondsbonzen als De leeuw of postjesjagers als De Croo , De Wael, De Haene, Vermeylen...eens willen zien.

fonne · 3 december 2012, 20:21

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door 'XIII'

Kun je je nog erger als een sukkelaar voordoen? Of is dit het laagste dat je kunt bereiken.
PS: ik zou de rekeningen van vakbondsbonzen als De leeuw of postjesjagers als De Croo , De Wael, De Haene, Vermeylen...eens willen zien.

En vooral de boekhouding van hun commanditaire vennootschappen.

Bobke · 3 december 2012, 20:21

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door 'XIII'

Bwa, dat weet ik niet.
Stel ik verdien 2000 euro en mijn buur 5000 euro per maand. hij verdient dus 3000 euro meer dan ik.
Bij een indexverhoging (nu in procenten) zal ik 40 euro opslag krijgen en hij 100.
Ik verdien daarna 2040 euro en mijn buur 5100 euro of 3060 euro meer.

Als we beiden eveneel opslag (dan in centen) kregen laat ons zeggen 140:2=70 euro, dan verdiende ik 2070 euro en hij 5070 euro of nog altijd 3000 euro meer dan ik. De staat werd er niet armer of rijker door.

Als we beiden dan maar 40 euro opslag krijgen zoals in procenten berekend op mijn loon van 2000 euro dan verdiende ik 2040 euro na de indexverhoging en hij 5040, nog altijd 3000 euro verschil, maar de taaat verdiende er wel 60 euro aan, die ze in relance kan steken.

In het eerste geval groeide de loonkloof tussen de twee lonen. In de twee laatste gevallen bleef die gelijk.

Ik heb een voorbeeld gegeven van twee arbeiders over 50 jaar.
Waarom denkt niemand daar over na en begint men over 1 index sprong ?

2 december 2012, 22:23	#1
demonen Banneling Geregistreerd: 16 oktober 2002 Berichten: 11.763	Regering verborg rapport voor bevolking Een week na datum 02 / 12 / 2012 Is het toeval of niet? Een week nadat de regering een belangrijke begrotingsronde afrondde en over een pakket relancemaatregelen besliste, komt het Planbureau met een uitgebreide studie over het concurrentievermogen van België. Wie last heeft van een te goed humeur, moet dit rapport zeker lezen. Het rapport trekt zeer hard aan de alarmbel en stelt dat de concurrentiepositie van België onder zware druk staat. Een week later Je kan je natuurlijk de vraag stellen waarom dit rapport uitgerekend nu openbaar gemaakt is terwijl de regeringsleden al op 27 oktober over dit rapport beschikten? Was de waarheid te kwetsend? Wij willen hier zeker de inspanning om het begrotingstekort tot 2,15% terug te brengen niet minimaliseren. Maar de grote ontgoocheling van vorige week is dat er nauwelijks maatregelen die naam waardig, getroffen zijn om iets te doen aan de concurrentiepositie, iets zoals een indexsprong bijvoorbeeld. Als je het rapport leest, zou je toch concluderen dat er dringend werk aan de winkel is. Het rapport is in feite een lange bevestiging van wat werkgevers reeds lang zeggen: de concurrentiepositie van België takelt af, de lonen liggen een pak hoger dan in onze buurlanden (zeker vergeleken met Duitsland), het huidig indexmechanisme is contraproductief en vernietigt banen, de enorme lasten op arbeid, het onderwijs levert te weinig technische profielen,… En ja, als we samen met de overheid de hand in eigen boezem moeten steken: bedrijven en overheid moeten nog meer inzetten op onderzoek en ontwikkeling. Wrang Wanneer je de film van de laatste weken opnieuw afspeelt is het des te wranger dat een aantal partijen heel wat van bovenvermelde zaken in de aanloop van de begroting niet gezegd wilden hebben, ondanks dat ze al over de studie beschikten. Vooral over de indexdiscussie is dit nogal pijnlijk. Het Planbureau, net zoals de Nationale Bank, de OESO, het IMF en de Europese Commissie dringt er sterk op aan dat het huidig automatisch indexmechanisme moet herzien worden. Je hoeft geen briljant econoom te zijn om te beseffen dat het automatische indexeringmechanisme in tijden van hoge grondstofprijzen de lonen op een voor de economie zeer ongunstig moment doet stijgen. Zowat alle Europese landen hadden ooit een automatisch indexeringsysteem en zijn er van afgestapt. Met reden. Andere landen kennen eveneens stijgende lonen en vaak lagere armoedecijfers. Het grote verschil is dat zij de lonen op een veel gunstiger moment in de conjunctuurcyclus gaan verhogen, namelijk wanneer de economie in zijn geheel rijker en productiever wordt. Het Belgische systeem zorgt ervoor dat de lonen zelfs in volle recessie verhoogd worden op basis van redenen die niets met de Belgische economie (stijgende grondstofprijzen) te maken hebben. Bedrijven worden dus geconfronteerd met loonkoststijgingen op het moment dat de omzet en de winst niet toenemen en hun buitenlandse concurrenten niet met die kostenstijging worden geconfronteerd. En dan zijn er mensen verwonderd dat de tewerkstelling in Belgische bedrijven sneller wordt afgebouwd dan in andere landen. Minder loonkost, meer jobs Nog erger is dat het Planbureau toegeeft dat de bruto loonkosten verminderen jobs oplevert. De lonen ieder jaar met 0,6% verminderen levert over 4 jaar (gecumuleerd 2,4%) tijd 27.000 jobs op. Dat is drie keer Ford Genk. Het is trouwens een cijfer dat aanleunt bij de gecontesteerde studie van professor Joep Konings die had berekend dat een indexsprong (wat overeenkomt met een loonmatiging met 2%) 30.000 jobs oplevert. Onder andere de vakbonden en hun aanverwante partijen vielen die studie aan en citeerden een ander cijfer van het Planbureau, namelijk dat een indexsprong 20.000 jobs kost. Hierbij vergaten ze wel te vermelden dat dit het ging om een oude studie die enkel het effect berekende van een indexsprong op de binnenlandse consumptie. Die studie had het niet over het effect van een loonmatiging op de concurrentiepositie van de Belgische werkgever. Dat effect is voor een open economie als de onze, natuurlijk veel belangrijker. Het zou de vakbonden en hun aanverwante partijen sieren dat ze nu eens toegeven dat een loonmatiging meer jobs oplevert dan dat het jobs kost door de beperkte matiging van de koopkracht. Tenzij de creatie en het behoud van jobs in de privésector hen niet langer interesseert. Nu het Planbureau als laatste, na een lange reeks van binnenlandse en buitenlandse instanties, overstag gegaan is om de vinger te leggen op de zere wonde van België, is het te hopen dat iedereen de ernst van de situatie begrijpt. We kunnen onze welvaart niet handhaven op een industrieel kerkhof. We kunnen het ons niet langer permitteren om structureel niets te veranderen terwijl het buitenland dat wel doet. Alle partners, werkgevers, werknemers, overheid, onderwijs… moeten nu dringend de hand aan de ploeg slaan om ervoor te zorgen dat dit land welvarend blijft. Veel tijd rest ons niet. Stijn Decock (De auteur is hoofdeconoom Voka.)

2 december 2012, 22:41	#2
gertc Europees Commissaris Geregistreerd: 17 mei 2010 Berichten: 6.576	De (netto)lonen zijn niet te hoog. De loonkosten zijn te hoog. Als je een probleem wilt oplossen, helpt het meestal om het aan te pakken waar het zit: in de belastingen op arbeid en sociale zekerheidsbijdragen. Niet door via index- of andere kunstgrepen de netto-lonen te verlagen. Laatst gewijzigd door gertc : 2 december 2012 om 22:42.

3 december 2012, 18:56	#16
Hypochonder Secretaris-Generaal VN Geregistreerd: 3 december 2008 Berichten: 21.895	Deze regering zal de bevolking luchtkastelen blijven voorspiegelen en doen alsof er niks aan de hand is tot het kaartenhuisje instort. Wie zal daar de grootste dupe van zijn? De Vlamingen.