Open VLD : over poldergraslanden

[Politics.be]

Ook al beweert de minister-president nog zo vaak dat de sfeer in de Vlaamse Regering opperbest is, telkens opnieuw blijkt in het Vlaams Parlement het tegenovergestelde. Gisteren werd heftig gediscussieerd tussen de meerderheidspartijen in de commissie leefmilieu naar aanleiding van de problematiek over de poldergraslanden.

Poldergraslanden en bij uitbreiding alle permanente historische graslanden worden gedefinieerd als halfnatuurlijke vegetatie bestaande uit grasland, gekenmerkt door langdurig gebruik als graasweide, hooiland of wisselweide ofwel met cultuurhistorische waarde ofwel met soortenrijke vegetatie van kruiden en grassoorten waarbij het milieu wordt gekenmerkt door de aanwezigheid van sloten, greppels, poelen, uitgesproken microreliëf, bronnen of kwelzones. Het zijn met andere woorden bijzonder waardevolle zones waar een bepaald evenwicht is opgebouwd. Dat evenwicht kan echter snel en onherroepelijk verloren gaan, bijvoorbeeld wanneer de graslanden gebroken of geploegd worden.

“Zowel N-VA als Sp.a beschouwen Vlaams natuurminister Joke Schauvliege in deze als de kop van jut. Zij verwijten haar – en dat woord is zeer letterlijk te nemen- onwil en onkunde omdat zij weigert om op de nieuwe biologische waarderingskaart een lijst van poldergraslanden op te nemen met het oog op het behoud ervan. Van haar kant geeft minister Schauvliege aan dat haar coalitiepartners weigerden het betrokken voorstel op de Vlaamse Regering goed te keuren”, stelt Vlaams volksvertegenwoordiger Gwenny De Vroe daarover.

“Omdat wij vanuit de Open VLD-fractie op een constructieve manier oppositie willen voeren, werkten wij een voorstel van resolutie uit dat een concrete oplossing biedt voor de problematiek. Met name de inzet van het instrument ankerplaatsen en erfgoedlandschappen kan dat bewerkstelligen. Ankerplaatsen zijn de meest waardevolle landschappen in Vlaanderen. Zij zijn wetenschappelijk in kaart gebracht. Onder andere de belangrijkste poldergebieden zijn afgebakend als ankerplaats. Meer zelfs de eerste stap naar een bescherming van deze zones werd reeds in 2008-2009 gezet door de voorlopige en definitieve aanduiding van deze ankerplaatsen. Via dergelijke aanduiding worden de intrinsieke erfgoedwaarden opgelijst, worden eventuele knelpunten en bedreigingen in kaart gebracht en wordt de basis gelegd voor een beheersvisie. Tweede stap is de omzetting van een ankerplaats naar een erfgoedlandschap. Dit kan gebeuren via een ruimtelijk uitvoeringsplan (RUP) dat zowel door het gewest, de provincie als door de betrokken gemeente kan worden opgemaakt. Het werken via dit instrument is flexibel. Enerzijds wordt het behoud van de belangrijkste poldergraslanden gegarandeerd en anderzijds krijgen andere relevante maatschappelijke vragen zoals voldoende ruimte voor de economische ontwikkeling van landbouwbedrijven de nodige kansen”, verduidelijkt Gwenny De Vroe.

“Wie dacht dat de meerderheid gebruik zou maken van deze uitgestoken hand om het probleem eindelijk op te lossen, kwam bedrogen uit. Zonder enige argumentatie werd de resolutie weggestemd. Echter niet nadat de verschillende meerderheidsfracties elkaar met de voeten vooruit tackelden en verwijten bleven toesturen.”

“Het is jammer dat de politiek van de meerderheid in het Vlaams Parlement verworden is tot verbaal spierballengerol en dat op die manier de emotie het overneemt van de ratio. Het voorliggende voorstel kon op korte termijn zorgen voor een structurele oplossing van het probleem”, besluit De Vroe.
VOOR MEER INFORMATIE

Gwenny De Vroe, Vlaams volksvertegenwoordiger

Bron: politics.be

[Bolleke Wol]

Ah gaat VLD eindelijk het Saeftinghedok afzweren?