Welvaartstaat = grijze massa van egoïstische zwakkelingen

[çois s]

Mensen leven tegenwoordig in een welvaartsstaat niet meer als waardevolle individuen wier bestaan van belang is, maar als een collectief consumerende massa. Men woont en werkt, eet en slaapt, gelijk de dagen en nachten die elkaar door het opkomen en ondergaan van de zon, de eeuwig voortdurende cyclus, opvolgen. Het is niet meer het individu dat telt maar het collectief waarop wordt gezinspeeld. Het collectief dat in een eeuwige spiraal consumeert en consumeert en op enige kortstondige bevrediging na, nooit meer echte tevredenheid zal ervaren daar mode en trend elkander voortdurend op zullen volgen ten einde het consumeren van de massa voort te zetten. Traditie en Volk verdwijnen op aanmoediging van de spreekbuizen der moderne welvaartsmaatschappij als sneeuw voor de zon, een homogene identiteitsloze massa creërend, om ervoor zorg te dragen dat een eventuele weg terug niet meer mogelijk is. Want juist traditie en Volk, alsmede haar uit het bloed voorkomende spiritualiteit, zijn een bedreiging voor de consumptiemaatschappij, omdat voorgaande ons wel kunnen voorzien van die voldoening waar de edele Germaanse mens immer naar op zoek is.

Overigens doet zich een ogenschijnlijke tegenstrijdigheid voor van opgaan in een identiteitsloze massa en tezelfdertijd een toenemend egoïsme wat we ook dagelijks kunnen waarnemen in deze maatschappij, en die wellicht nog enige toelichting behoefd. Doordat de mens steeds verder vervreemd raakt van al dat haar lief is, en zich langzaam maar zeker op ziet gaan in de massa, hetgeen het materialisme bevorderd en alle hogere waarden in het leven ontkend, wordt de persoon tegelijkertijd steeds individualistischer, echter niet in positieve zin zoals wij spreken over individualisme en keuzevrijheid, maar in negatieve zin dat zich uit in egocentrisme en egoïsme. Deze schijnbare tegenstrijdigheid van opgaan in de massa en tezelfdertijd een toenemend egoïsme doet zich in omgekeerde vorm echter ook voor indien men ervoor kiest om een eigen autonome weg in te slaan en zich te ontrukken aan de massa. Want door deze keuze komt men niet alleen te staan, maar wordt juist deel van een werkelijk collectief. Dit collectief uit zich op haar beurt echter niet als een identiteitsloze massa, maar als een groep waarin een broederlijk gevoel en eendracht gekoppeld aan een sterk individueel karakter onze idealen verbind.

De nemesis van ons Volk wordt met de dag onvermijdelijker, daar de tegenwoordige mensenmassa zich steeds verder door de hedonistische bevrediging laat lokken en het denken voor zichzelf achterwege heeft gelaten. Zelfs voor vele mensen die beweren nog hart te hebben voor idealen die dit materialisme te boven gaan, is dat niets meer dan een imago dat men zich aanmeet. Zodoende denkt men te ontsnappen aan deze zelfingenomen welvaartsmaatschappij, maar juist dat maakt hen geen haar beter. De gehele maatschappij draait om imago; om wat de buitenwacht ervan denkt.

Iedereen die nog enigszins over het vermogen bezit om na te denken, doorziet de koers die de huidige samenleving heeft ingezet. Nog geen zestig jaar geleden leefde en werkte men praktisch hetzelfde als onze verre voorvaderen dat deden, met moraal en normen, tradities en hard werken voor de gemeenschap en het gezin. Nu leeft men in totale anonimiteit om te werken en te consumeren, gaat men op in de grijze massa en is de eigenlijke zin van hun leven vergeten. Een grijze massa waar zwakkelingen beloond worden met extra rechten en waar het recht van de sterkste niet gerespecteerd wordt. De mensen die deze drastische ommekeer opmerken weten dat, indien men een eventuele herleving van de oude waarden en normen verwezenlijken wil, nu een keuze moet worden gemaakt; wij zijn een van de laatste generaties die deze mogelijkheid nog hebben. Het belang van dit feit, van deze keuze, wil men echter eigenlijk liever niet onder ogen zien. Men richt zich op de geneugten van de maatschappij en wimpelt deze sombere voorspellingen zonder er verder nog enig belang aan te hechten van zich af. Eigenlijk weet het individu niet meer wat hij wil, hij heeft het denken achter zich gelaten en geniet nu van de geneugten van de maatschappij. Dit geldt evenzo voor de 'identiteitszoekende' idealisten (New-age, wicca, links-radicalen, hippies, anarchisten maar ook vele 'neo-nazi' skinheads) die naar aanleiding van hun aangemeten imago dit eigenlijk moreel gezien dienen te verwerpen. Als zij echter terstond een keuze zouden moeten maken tussen de geneugten der hedonistische bevrediging of hun ideaal zoals hun eigen imago hen dat voorschrijft, staan zij voor een dilemma: kiezen zij voor de geneugten dan verloochenen zij hun identiteit, hun imago. Maar kiezen zij voor het ideaal wat ze zeggen uit te dragen dan verliezen zij de maatschappij waarin zij zich diep in hun hart thuis voelen en de maatschappij die zij nodig hebben om hun imago van 'rebel' en 'wereldverbeteraar" te kunnen uitdragen. Om deze keuze niet te willen maken proberen zij deze zo lang mogelijk uit te stellen. Zij is één met de massa, een instemmend noch afwijzend object.

De Deense filosoof Søren Kierkegaard gaf eens het volgende voorbeeld:
"Denk eens aan een stuurman op zijn schip, op het moment dat hij overstag moet gaan. Hij zal wellicht zeggen: 'Ik kan hetzij dit doen, hetzij dat'; maar als hij geen al te inadequate stuurman is zal hij zich er tegelijkertijd van bewust zijn dat het schip onderwijl zijn gewone vaart loopt en dat het daarom maar een ogenblik lang om het even is of hij het één doet of het ander. Zo is het ook de mens; vergeet hij rekening te houden met die vaart, dan komt er uiteindelijk een moment waarop er van een of/of situatie geen sprake meer is, niet omdat hij gekozen heeft, maar omdat hij het kiezen achterwege heeft gelaten, wat ook zo kan worden uitgedrukt: omdat anderen voor hem hebben gekozen, is hij zichzelf verloren."

In de bestaansrealiteit kan men een onderscheid maken tussen objecten en personen. Objecten bestaan in-zichzelf, in volmaakte onverschilligheid ten opzichte van zichzelf en anderen. Of het object ooit zal worden gebruikt of niet, het maakt niet uit; het heeft er voordeel noch nadeel van en wordt er beter noch slechter van. Het maakt niet uit wat de toekomst het brengen zal, het baat of schaadt het niet. Personen staan echter in relatie met de wereld; zij ervaren zichzelf ten opzichte van factoren van buitenaf en plaatsen zichzelf zodoende in haar verhouding met de wereld. Het individu bestaat en ontstaat in een voortdurende dynamische dialoog met zijn omgeving, de invloeden op zijn individu anticiperend. Hij neemt voortdurend beslissingen en behoudt zodoende zijn status als persoon. Indien hij niet meer in staat is deze keuzes te maken (zoals de persoon uit bovenstaand citaat) vervalt zijn individualiteit, zijn persoonlijkheid en vervalt zijn bestaansrealiteit als persoon; hij is een onverschillig object geworden, niet meer geïnteresseerd in de toekomst.

Heidegger schreef ooit:
"Wij genieten en vermaken ons, zoals men geniet; wij lezen, zien en oordelen over literatuur en kunst, zoals men ziet en oordeelt; wij trekken ons echter ook van de massa terug, zoals men zich ervan terugtrekt; wij zijn verontwaardigd over de dingen, waarover men verontwaardigd is. Het men, dat niet kan worden aangewezen en dat allen zijn, maar niet als optelsom, dicteert de manier waarop in het leven van alle dag zijn."
Een persoon is zichzelf verplicht veelvuldig keuzes te maken en verantwoording voor dergelijke keuzes te nemen, om te voorkomen dat hij zijn identiteit verliest, opgaat in de massa, gelijk het onaanwijsbare 'men' en niemand meer is.

Helaas is dit echter meer dan eens de harde realiteit en zijn echte individuen schaars geworden. Het overgrote gedeelte is reeds opgegaan in de grauwe massa, verloochent zijn afkomst en cultuur, verheerlijkt de non-cultuur der multiculturele samenleving, baseert zijn mening op de spreekbuizen der media, waant zich in de aan hem voorgehouden vrijheden, en stort zich met man en macht op het consumeren. Van de weinigen die zich hier nog tegen verzetten, of dit althans denken, is het merendeel niet ideologisch onderricht, maar zien zij dit als middel om zich een imago aan te meten; een identiteitscrisis die men over een aantal jaar te boven is. Slechts enkele individuen geloven daadwerkelijk nog in hun idealen, verachten daadwerkelijk de huidige samenleving en zijn bereid tot daad, tot offers om hun idealen te verwezenlijken. Voor hen is het geen imago, geen identiteitscrisis; zij zijn geen objecten, maar autonome, verantwoording nemende personen.

Dat de bereidheid offers te maken inherent is aan het maken van belangrijke keuzes is natuurlijk evident. Door middel van het maken van offers toont men de waarde die men toekent aan de keuze die is gemaakt. De aard van de offers varieert uiteraard al naar gelang het nagestreefde doel of ideaal. Persoonlijke idealen die niet worden nagestreefd zijn niets waard, evenals de personen die geen echte keuzes durven te maken. De offers kan men omschrijven als daden die niet zozeer het onmiddellijke eigenbelang dient, maar dat van het gemeenschappelijke doel. De strijdlust en de bereidheid om datgene te doen, waarvan de mogelijkheid bestaat dat het noodlottig voor het individu zelf is, bewijst van pure wilskracht, moed en idealisme. Als het idealisme bestaat uit het behouden van onze culturele, alsmede raciale Volksgeest, dan dienen de offers in dienst van het Volk gemaakt te worden.

Wie zijn volk liefheeft, kan dat alleen bewijzen door de offers, welke hij ervoor wil brengen. Nationaal gevoel, dat alleen op eigen voordeel bedacht is, is geen nationaal gevoel.

De individuen die bereid zijn een keuze te maken, en daar de verantwoording voor willen nemen, alsmede offers voor willen brengen maken zich los van de huidige maatschappij en dienen zichzelf ten gevolge daarvan, opnieuw in hun omgeving te plaatsen. De wereld, die hij heeft achtergelaten is er immers niet meer, hij is die keuze reeds voorbij. Nu komt de nieuwe keuze: hoe mijzelf dienstbaar te maken voor mijn ideaal? De voortdurende dialoog met de omgeving dwingt de persoon voortdurend tot het anticiperen van de op hem afkomende factoren, de dynamische dialoog, en het nemen van beslissingen. Alle idealen die nagestreefd worden, gaan vergezeld met het maken van offers. Ook die van het Volks-nationalistische ideaal.

Nu keren wij terug naar de keuze waarvoor wij op dit moment staan; de hedonistische geneugten van de moderne consumptiemaatschappij of het Volkse ideaal. Maken wij nu niet de keuze, dan vervallen wij tot de 'in-zichzelf' status van het object en zijn wij niemand meer. Maken wij echter de keuze te vechten voor ons ideaal, en accepteren wij de offers die van ons worden verwacht, dan behouden wij de waardigheid die ons Volk behoort te sieren en is het enkel een kwestie van het realiseren van dit ideaal. De grootste stap, de keuze om ons los te maken en ons eigen ideaal na te streven, is dan al gemaakt. Wij zijn dan geen meningsloze, grauwe objecten van de consumptiemaatschappij meer, maar waardige individuen, die als collectief, het recht in eigen handen hebben genomen, genietend van een echte vrijheid en niet datgene wat ons nu wordt voorgehouden.

No mercy for the weak!

[headinajar]

Je bent in die tekst om de 2 zinnen aan het razen over offers die de echte volksverbonden idealistische whatsomajigger moet brengen, maar wat bedoel je daar nu in godsnaam mee?

[Attiladehun]

Die hele tekst is op zich niet slecht, maar veel te utopisch en idealistisch gesteld. Het is allang te laat voor 'offers' of voor wat dan ook. Het spel is naar de kloten. De hele werkelijkheid van de mens is catastrofaal.

'Rage, rage, ye winds and cataracts...'

Leve het Einde!
'Nur nach das Ende sehnen wir noch....'

[dorus]

De tekst van Jo DD getuigt van een gebrek aan inzicht in de werking en het wezen van een samenleving.
Maar vooraf een vaststelling: de verbijsterende technische vooruitgang, de enorme sprongen op filosofisch en geestelijk gebied zijn geen getuigen van een dominantie van egoïstische zwakkelingen. Wel integendeel!
Een samenleving is in wezen niet anders dan een geëvolueerde roedel, waar een voortdurende strijd aan de gang is om macht en invloed. Die strijd is essentiëel voor de ontwikkeling en dus het welzijn van de groep van het houdt de geesten scherp en creatief.
De lege en loze verhalen over solidariteit en broederlijkheid leiden onherroepelijk tot juist die vervloekte grijze massa. Cft. Oostblok!

[Michroscoop]

Oorspronkelijk geplaatst door Jo Den Doodt

No mercy for the weak!

Ik zou het eerder omdraaien, laat de zwakken waar ze zitten MAAR waardeer de sterken! En dat is wat de consumptiemaatschappij nalaat.

[grinsom]

Let wel dat je zelf OOK een deel bent van die maatschappij,
*KNIP*

*Verwijderd na m.i. terechte klacht over schelden.

Peter Johan

[çois s]

Oorspronkelijk geplaatst door grinsom

Let wel dat je zelf OOK een deel bent van die maatschappij,
*KNIP*

*Verwijderd na m.i. terechte klacht over schelden.

Peter Johan

Gelieve een poging te ondernemen uzelf te verheffen boven het marginale niveau van schelden.

Geachte,

Als u klaagt over schelden, lijkt het me wel erg tegenstrijdig om de scheldpartij via quote te reproduceren.
Gelieve dit na te laten om knip en plakwerk te vermijden.
Zoniet ga ik ervanuit dat het gescheld u om een of andere reden toch bevalt, en laat ik zeker in uw quote staan.



Peter Johan

[PollyCorrect]

Het bestaan van bovenstaand forummer op zich is al een gescheld maar dat schijnt niemand te storen. Kijk naar zijn nickname. Kijk naar de site waar hij zijn mooie kleertjes vandaan haalt. Hitlerjugendmateriaal.
In welk tijdperk zijn we beland dat dat weer getolereerd mag worden

(let op code bruin)

[çois s]

Oorspronkelijk geplaatst door Attiladehun

Die hele tekst is op zich niet slecht, maar veel te utopisch en idealistisch gesteld. Het is allang te laat voor 'offers' of voor wat dan ook. Het spel is naar de kloten. De hele werkelijkheid van de mens is catastrofaal.

'Rage, rage, ye winds and cataracts...'

Leve het Einde!
'Nur nach das Ende sehnen wir noch....'

Het is inderdaad idealistisch gesteld, maar wordt geschiedenis net niet gemaakt door idealistische motivaties? Nihilisme en zeker fatalisme zijn nog veel erger voor de toekomst.

[grinsom]

zo typisch voor dit land......men mag niet zeggen wat "iemand" is, maar het uitvinden van een nieuw soort rechts nl: Banaal-rechts en dit op allerhande verwerken in je naam, fotootjes, enz. mag dan wel. akkoord ik schold hem uit...SO WHAT??? Die naam alleen al zou hem een nette ban moeten opleveren.
maja FDW mag tevreden zijn, zijn fanclub komt ook aan bod.

[Pelgrim]

Oorspronkelijk geplaatst door PollyCorrect

Het bestaan van bovenstaand forummer op zich is al een gescheld maar dat schijnt niemand te storen. Kijk naar zijn nickname. Kijk naar de site waar hij zijn mooie kleertjes vandaan haalt. Hitlerjugendmateriaal.
In welk tijdperk zijn we beland dat dat weer getolereerd mag worden

(let op code bruin)

En dat mens is dan ook niet echt het beste exemplaar uit het Arische ras

[çois s]

Het sociaal-darwinisme wordt tot op de dag van vandaag gecontesteerd, verketterd en liefst van al doodgezwegen, zeker in de academische en politieke wereld. Nochtans was en is er ook een "officieel" sociaal-darwinisme, in twee vormen dan nog wel:

1. Een sociaal-darwinisme van de darwinisten zelf (zoals Wallace, Huxley, Galton, Haeckel en Weismann)
2. sociaal-darwinisme binnen de "officiële" sociologie.

Dit sociaal-darwinisme is dus niet pseudo-wetenschappelijk of zuiver politiek-ideologisch zoals tegenwoordig zo vaak beweerd, neen, het maakte onderdeel uit van het reguliere wetenschappelijk debat van destijds en werd om louter politiek-correcte redenen sinds 1945 verwaarloosd. Het oorspronkelijke darwinisme was zelf óók een sociale theorie. Niet alleen maar een biologische theorie met sociale implicaties, neen, ook een sociale theorie op zichzelf.

Dat laatste was overigens in 1859 nog niet meteen duidelijk want in zijn 'Origin of species' had Darwin zich bewust beperkt tot de evolutie van planten en dieren. Alleen aan het slot van dit boek sprak hij, in slechts enkele zinnen, over de mogelijke "uitbreiding" van zijn theorie, zodat een nieuw licht zou worden geworpen op het ontstaan van de mens, zijn geschiedenis en zijn psychologie. Daarmee eindigde Darwin zijn boek met een echte cliffhanger. Het was niet vreemd dat veel reacties op Origin juist inhaakten op die onuitgewerkte aankondiging aan het slot. Juist dat "open einde" maakte de mensen terecht nieuwsgierig.

De eerste sociaal-darwinistische publicaties die tussen 1860 en 1870 verschenen, probeerden de theorie uit Origin naar analogie toe te passen in het sociale domein. Auteurs als Walter Bagehot en William Greg, nu wat vergeten maar destijds heel bekend, gingen daarin voor. De antropologie kwam bijna onmiddellijk onder Darwins invloed. Maar ook de meest prominente darwinistische biologen onderzochtende sociale toepassingsmogelijkheden van het darwinisme. Het is opmerkelijk hoeveel biologen en artsen, geïnspireerd door het darwinisme, in die tijd buiten het domein van hun eigen wetenschap stapten en probeerden een wetenschappelijke (of zelfs natuurwetenschappelijke) verklaring te geven voor wat men destijds "de sociale kwestie" noemde.

Het sociaal-darwinisme was en is vooral een poging om antwoord te geven op de onvermijdelijke vraag of de natuurlijke selectie nog steeds werkzaam was en is in de moderne maatschappij. Liberalen, conservatieven en socialisten: allemaal stelden ze zich die vraag en kwamen uiteraard met verschillende antwoorden. Dat vestigde de indruk dat er vele varianten van sociaal-darwinisme bestaan en dat het nogal onsamenhangend was.

En dat is het ook, althans in politiek-ideologische zin. Maar op een dieper niveau is er wel degelijk samenhang. Sociaal-darwinistische publicaties zijn doorgaans opgebouwd uit een of meer karakteristieke redeneerpatronen. Die geven aan deze publicaties een eigen taal, een logische structuur, een soort DNA, en daarmee ook een zekere gelijkvormigheid.

Een voorbeeld van zo'n redeneerpatroon:
de natuurlijke aanleg bepaalt bijna alles, nature gaat boven nurture; kwaliteiten die een individu zich na zijn geboorte verwerft, zijn niet biologisch overdraagbaar op het nageslacht; dus is het onmogelijk om via onderwijs of andere sociale maatregelen de mens of het ras blijvend te verbeteren. De enige mogelijkheid om dat te bereiken is een doelgerichte (kunstmatige) selectie waardoor alleen de besten zich mogen voortplanten. Via dergelijke redeneerpatronen waren de meeste sociaal-darwinisten met elkaar verbonden in een internationaal debat.

De term "sociaal-darwinisme" komt uit Frankrijk, waar de jonge anarchist Émile Gautier hem in 1879 voor het eerst gebruikte. Gautier vatte het eigenlijk op als "socialistisch darwinisme". Het is niet toevallig dat juist in Frankrijk er in die tijd regelmatig over het sociaal-darwinisme werd geschreven. De nederlaag in de Frans-Pruisische oorlog had de Fransen hypergevoelig gemaakt voor Duitse claims van natuurlijke superioriteit, - en die waren er, niet zelden in darwinistisch klinkende bewoordingen.

Aan de andere kant dachten veel Fransen dat hun vernedering te wijten was aan de degeneratie van het Franse volk, die weer het gevolg zou zijn van een gebrek aan natuurlijke selectie, of zelfs van averechtse selectie die de sterkste zonen van Frankrijk tegenwerkte en de zwakkelingen bevoordeelde.

Bovendien was er ongerustheid in Frankrijk dat het darwinisme ook in de sociologie zou gaan overheersen. Oorspronkelijk was sociaal-darwinisme de Franse aanduiding voor een "darwinisme sociologique", dus voor wat wij nu sociobiologie noemen. Frankrijk kende zo in de jaren tachtig en negentig van de 19e eeuw een sociobiologie-debat "avant la lettre".

Dit sociologisch darwinisme nam vaak de vorm aan van een sociale pathologie, indertijd opgevat als nieuwe tak in de sociologie. Sociale misstanden werden voornamelijk gezien als biologische gebreken, als ziekteverschijnselen van het sociale organisme. Alcoholisme, zelfmoord, parasitisme: allemaal het gevolg van een gebrek aan selectie. Tegenwoordig moet dit enigszins genuanceerd worden, maar zeker niet afgewezen. Tegenover de sterk-makende natuurlijke selectie stonden en staan in deze visie sociale selectiemechanismen, die de uitschakeling van de zwakken tegenwerkten en rijke speculanten bevoordeelden, hoewel zij in biologisch opzicht lang niet altijd de gezondsten en sterksten waren.

De degeneratievrees alsmede de opkomst van het marxisme, die het einde van de 19e eeuw in veel landen kenmerkte, bracht veel liberalen ertoe om hun laissez-faire houding op economisch terrein te combineren met pleidooien voor staatsingrijpen, evenwel ook op biologisch terrein. Het waren zeker niet alleen de socialisten die voorstander waren van een door de overheid gereguleerde voortplanting.

De "dokter-darwinist", die wil sleutelen aan de genetische gezondheid van de toekomstige mens, is een bekendere verschijning dan de "zakenman-darwinist" die het darwinisme gebruikte als wetenschappelijke rechtvaardiging voor harde zakelijke concurrentie. Uiteindelijk mondde het sociaal-darwinisme vaker uit in een sociaal-biologisch protectionisme, dan in een legitimatie van economische vrijhandel.

Veel sociaal-darwinisten wijzen het kapitalisme juist af, omdat een heftige economische concurrentiestrijd fnuikend was voor de biologische gezondheid en kracht van het ras. De eugenetica stelt zich ten doel die raciale kracht te herstellen. Francis Galton, de neef van Darwin was haar grondlegger en hij neemt in het sociaal-darwinisme een centrale plaats in.

Sommigen hebben zelfs beweerd dat sociaal-darwinisme en eugenetica vrijwel identiek zijn. Daar is wel iets voor te zeggen. Bezorgdheid om de kwaliteit van het nageslacht hield en houdt veel darwinisten bezig. De eugenetica ontwikkelde zich tot een biologische of genetische oplossingsstrategie voor ondermeer sociale kwesties. De redenering die men toepast komt neer op: "als we nu maar voorkomen dat de leden van de onderklasse zich kunnen vermenigvuldigen, dan zal de sociale kwestie vanzelf verdwijnen". Naderhand bleek het een foute benadering van het sociaal-darwinisme te zijn. In de Britse sociologie verwierf die zienswijze zich de nodige aanhang en Galton werd een tijdlang door diverse sociologen op handen gedragen.

Door te pleiten voor een sturende voortplantingspolitiek, vraagt het sociaal-darwinisme opvallend om een actief ingrijpende staat. Het sociaal-darwinisme gaat daarmee een kant op die tegengesteld is aan wat bijvoorbeeld Herbert Spencer voor ogen had gestaan. Spencer was -als Darwinist- de man van het individu en de niet-interveniërende staat. In de laatste decennia van de 19e eeuw echter, kwamen het volk en de nationale staat steeds meer centraal te staan. Pruisen met zijn sterke staat was, zeker na de overwinning op Frankrijk in 1871, het model geworden dat andere landen wilden navolgen.

Het sociaal darwinisme is vóór alles een selectieprincipe. Een selectiecultus met een uitgesproken morele dimensie. Criteria van goed (hardwerkend, spaarzaam, deugdzaam, raciaal gezond) en slecht (zonder werk, verkwistend, losbandig, raciaal ongezond of gedegenereerd) kunnen bepalen wie zich mag voortplanten en wie niet.

[nou nou]

Oh neeeeee, niet weeeer die eugenetica-shit!

Sociaal-darwinisme mijn kloten (nog altijd 1 meer dan Hitler had, ons inteeltpeeke).

Hoe kan in godsnaam iemand pleiten voor vooruitgang en ontwikkeling, een verregaande selectie op basis van verscheidene eigenschappen terwijl hij verdomme zelf meer dan een halve eeuw of langer hopeloos achter de feiten aanloopt?? Is dat een wanhopige doodskreet om nog een beetje erkenning voor dit fossiel van een maatschappijvisie te krijgen? Bonne chance. In ieder geval raakt u niet door uw eigen selectie vrees ik. Klein beetje ons gemiddeld gezond verstand veilig stellen.

Oorspronkelijk geplaatst door çois sticka

Het sociaal darwinisme is vóór alles een selectieprincipe. Een selectiecultus met een uitgesproken morele dimensie. Criteria van goed (hardwerkend, spaarzaam, deugdzaam, raciaal gezond) en slecht (zonder werk, verkwistend, losbandig, raciaal ongezond of gedegenereerd) kunnen bepalen wie zich mag voortplanten en wie niet.

Ooit al gehoord van milieu-invloeden? Opvoeding? Omgeving? Niet ALLES is erfelijk bepaald, en daar zijn ze ondertussen al een tijdje achter. Een oplossing als "daarom mogen alleen de besten zich voortplanten" is te belachelijk voor woorden. Begin misschien een mierenboerderij. Of ga misschien eens wat lezen in boeken die wat recenter zijn geschreven of die je niet zijn opgedrongen door een bende onnozelaars. Lees eens wat basisprincipes over genetica of kijk gewoon al eens naar onze trouwe vriend - de hond - om eens aan den lijve te ondervinden wat er kan gebeuren als je "slechts de besten zich laat voortplanten"... De besten uit jouw theorie zijn daarom niet de besten beschouwd door moeder natuur. Dan kan je ons je pleidooien besparen en je wordt er zelf een hoop beter van. Op deze manier verder razen gaat er slechts voor zorgen dat je verzuurd en met dichtgeslibde aderen spuwend van het gevloek het aardse bestaan wat vroeger vaarwel zegt.... "godverrrrrrdommmmee de smeeeeeiiiiiirrrrrlappennnn.... .. uuuuuurghghgh...." (zoiets).

Even serieus man, doe eens normaal. Ik trek toch ook geen vrouwen meer bij het haar mijn grot in, of wel?

[nou nou]

[size=4]Hier, de Ariërs komen ons redden zelle:[/size] [size=1](van de çois zijn schoon siteke)[/size]
[size=1][/size]
[size=1][/size]


[size=1]Zien er mij rasechte blondines uit...[/size]



[size=1](aaahahhahahahaha de Bomma is er nie van gediend precies [/size]
[size=1][/size]


[size=1]Iiiii'm a lumberjack and I'm o-kayyy [/size]
[size=1][/size]
[size=1][/size]
[size=1][/size]
[size=1]Inderdaad tijd dat er iets aan wordt gedaan: de rek is serieus uit de geselcteerde genen precies.[/size]
[size=1][/size]
[size=1][/size]
[size=1][/size]
[size=1]Indrukwekkend [/size]
[size=1][/size]
[size=1][/size]
[size=1][/size]
[size=1]Maar goed, ze zijn dan toch verdraagzamer dan de Fransen wat hoofddoeken op school betreft [/size]
[size=1][/size]


[size=1]Jaja, het werpt toch zijn vruchten af, die eugenetica...[/size] [size=1]of zijn dit prototypes?[/size]
[size=1][/size]
[size=1][/size]
[size=1][/size]
[size=1]Nog een paar generaties kweken en we worden allemaal zoooo groot.[/size]
[size=1][/size]
[size=1][/size]
[size=1][/size]
[size=1]Nog zo'n "Arische babe"... vree flatteus kleeke... en ge krijgt precies goei ogen als ge wa selecteert.[/size]
[size=1][/size]


[size=1]"Alleen de besten mogen zich voortplanten."[/size]
[size=1][/size]


[size=1]Ge krijgt wel serieus spieren van zo te groeten heel de tijd... Of is die linkse nen tank?[/size]
[size=1][/size]
[size=1][/size]
Als laatste deze. Van dezelfde site. Mocht niet ontbreken in de collectie vond ik. Alleen kan ik er niet mee lachen.
[size=1][/size]

[Dies]

Oorspronkelijk geplaatst door nou nou

Sociaal-darwinisme mijn kloten (nog altijd 1 meer dan Hitler had, ons inteeltpeeke).

Om met iemand als çois sticka - sic. - in debat te treden heb ik weinig tot geen zin. Maar ik wil hier toch wel, ter uwer informatie, enkele misverstanden uit de weg ruimen: het sociaaldarwinisme is geen synoniem voor Hitler of het Nazisme, de term is oorspronkelijk zelfs afkomstig uit Frankrijk en werd bedacht door een anarchist in 1879, lang voor er dus ook maar enigszins sprake was van het Nazisme, fascisme of nationaal-socialisme.
Meer: http://forum.politics.be/showthread.php?t=17525

[nou nou]

Oorspronkelijk geplaatst door Dies

Om met iemand als çois sticka - sic. - in debat te treden heb ik weinig tot geen zin. Maar ik wil hier toch wel, ter uwer informatie, enkele misverstanden uit de weg ruimen: het sociaaldarwinisme is geen synoniem voor Hitler of het Nazisme, de term is oorspronkelijk zelfs afkomstig uit Frankrijk en werd bedacht door een anarchist in 1879, lang voor er dus ook maar enigszins sprake was van het Nazisme, fascisme of nationaal-socialisme.
Meer: http://forum.politics.be/showthread.php?t=17525

Ik weet waar de term sociaal-darwinisme vandaan komt Dies, zonder me daarbij op de borst te kloppen. Ik ga de tekst zeker lezen, er staat een pak meer in dan mijn basiskennis daaromtrent, bedankt.

Toch even zeggen dat ik het sociaal-darwinisme niet gelijk stel met Hitler (hoewel ik de twee noem in 1 zin, misschien wat ongelukkig), maar dingske hierboven steekt de inspiratie voor zijn toepassing ervan niet onder stoelen of banken. Dat is het mottige van dat soort theorieen. Geweldig interessante dingen om weten, oprecht waar, maar zo makkelijk te misbruiken bij enig gebrek aan gezond verstand....

[nou nou]

Is tof van u