Sp.a : Gelijke kansen is meer dan window-dressing

[Politics.be]

Het Brussels parlement stond vrijdag in het teken van de positie van de vrouw. Volgens Fouad Ahidar en Sophie Brouhon (sp.a) kan de regering meer doen voor gelijke kansen .

Fouad Ahidar en Sophie Brouhon (sp.a) twijfelen niet aan de goede intenties van de regering maar stellen vast dat de positie van de vrouw er deze legislatuur niet fundamenteel op vooruit is gegaan. Fouad Ahidar vraagt ook speciale aandacht voor het fysische en psychologische geweld waar jonge meisjes mee geconfronteerd worden die thuis niet over hun relatie durven vertellen. Sophie Brouhon wijst er dan weer op dat de Brusselse regering haar voorbeeldfunctie op de arbeidsmarkt niet vervult: “het onevenwicht aan de top van de administratie blijft groot. We zijn ongeloofwaardig als we de principes die we aan werkgevers willen opleggen, zelf niet respecteren.”

Fouad Ahidar vindt dat de regering op Vrouwendag vooral moet durven nagaan of de positie van de vrouw tijdens de legislatuur effectief is verbeterd: “Het werk van een Commissie Gelijke Kansen of de ingevoerde ‘gendertoets’ zijn waardevolle signalen, maar daarmee komen we er niet. Nog altijd leeft een kwart van de Brusselse vrouwen in een huishouden zonder betaald werk, het aantal langdurig werkloze vrouwen daalt niet, de activiteitsgraad gaat erop achteruit. Alleenstaande moeders vinden steeds moeilijker een woning op de privémarkt. De toegang tot sociale woningen wordt bemoeilijkt door de strenge criteria. Vrouwen belanden vaker in onthaaltehuizen en noodopvang en blijven er langer door toenemende gezondheidsproblemen en huiselijk geweld.”

Ahidar stond ook stil bij de intimidatie van vrouwen op straat: “De documentaire ‘Femme de la rue’ schopte ons een geweten. Maar we vergeten dat we acht jaar geleden in ditzelfde parlement dezelfde discussie voerden. Politici die nu om ter luidst hun verontwaardiging ventileren, ontkenden toen dat vrouwen op straat worden aangesproken op hun kledij. Toen verweten ze de klokkenluiders racisme en stelden als oplossing voor ‘de openbare ruimte herin te richten’. Door een vals debat te voeren hebben we veel tijd verloren.”

“De strijd om gelijke rechten voor vrouwen is nog niet gestreden”, volgens Fouad Ahidar: “en we moeten waakzaam blijven voor nieuwe vormen van onrecht. Steeds vaker hoor ik verhalen over jonge meisjes die door hun vriendje geslagen worden maar dit ondergaan omdat ze de reactie van hun ouders vrezen. Of jonge meisjes worden gechanteerd doordat jongeren GSM-foto’s van een koppeltje dreigen door te sturen naar de familie. We moeten jongeren wijzen op de risico’s van nieuwe communicatiemiddelen. Ouders moeten hun dochters duidelijk maken dat er geen enkele reden is om geweld te verzwijgen”.

Sophie Brouhon stond stil bij het onevenwicht tussen mannen en vrouwen in de Brusselse overheid: “Bruno De Lille benadrukte in het parlement dat Brussel een voortrekkersrol speelt in vergelijking met veel landen die op de ‘VN commissie over de Positie van de Vrouw’ aanwezig waren. Dat geloof ik graag, maar ik kijk liever omhoog dan omlaag. Bijvoorbeeld naar de federale regering die vorig jaar besliste quota in te voeren voor een genderevenwicht onder topambtenaren, iets wat de Brusselse regering tot nu toe weigert”

Volgens Brouhon hoeft het dan ook niet te verbazen dat noch in het ministerie, noch in de gewestelijke instellingen, een derde van de topfuncties bekleed wordt door vrouwen: “Nochtans een cruciale drempel om van een evenwichtige verhouding te spreken. Van de 22 gewestelijke instellingen worden er maar drietal geleid door een vrouw.” Brouhon roept het gewest op werk te maken van streefcijfers voor topfuncties en genderneutrale vacatures met meer aandacht voor het evenwicht tussen werk en gezin.

Ahidar en Brouhon benadrukken dat de Brusselse regering wel degelijk maatregelen neemt, maar waarschuwen voor ‘window-dressing’: “De belangrijkste maatregelen van deze regering zijn de gendertoets en de oprichting, na vier jaar, van een Adviesraad Gelijke Kansen. Als we dan zien dat het aantal werkloze vrouwen niet daalt, dat steeds meer vrouwen onzeker zijn over het dak boven hun hoofd, en dat vrouwen niet doorstoten tot de top van het overheidsapparaat, is het aan de regering om de strijd voor vrouwenrechten op te voeren. Elke dag moet vrouwendag zijn.”


Pieter Van Damme
Fractiesecretaris sp.a-fractie
Brussels Hoofdstedelijk Parlement
Raad van de Vlaamse Gemeenschapscommissie

Bron: politics.be