De Ex

[Laynee]

Drie �* vier jaar had ik trouwplannen met iemand die ik aan de hogeschool had leren kennen. Het was behoorlijk serieus en we hadden trouwplannen, zoals dat een vroom meisje betaamt.
Nu gingen mijn ouders niet akkoord met de keuze van m'n levenspartner (o.a. één van de obstakels) vanwege diens afkomst. Men was er absoluut tegen dat ik met hem zou trouwen, en aangezien ik niet met mijn familie kon/wou breken, was ik de laatste acht maanden van onze relatie bezig met die af te bouwen. Maar zelf was ik er ook niet echt helemaal van overtuigd dat hij "de ware" was om het zo te zeggen, want er waren teveel compromissen. De daaropvolgende twee maanden had ik er helemaal geen contact mee (niet gehoord, niet gezien). Mijn ex kende het standpunt van mijn familie en hij zou dan toch hebben moeten vermoeden dat er van trouwen weinig in huis zou komen. In de loop van februari kreeg ik dan ineens een telefoontje: "hoe zit het?". Ik heb het toen meteen aan de telefoon uitgemaakt met hem. Er was toen al uitzicht voor me op iemand anders. Punt, andere lijn.

Ineens kreeg ik in april een mail (geen telefoontje) of ik nogeens wou afspreken, enz... Ik heb toen nee gezegd, en omdat hij bleef aandringen, ook gezegd dat hij moest stoppen met me te stalken. Ik was trouwens al met iemand anders samen, maar dit heb ik hem niet durven vertellen uit angst. Stel dat hij echt woedend zou worden, me nog meer stalken, of erger in elkaar slaan. Ik vind niet dat ik de ex aan het lijntje heb gehouden. Al twee jaar na onze relatie wist hij al dat m'n ouders heel moeilijk deden en heeft hij het zelf ook niet uitgemaakt met mij. Hij eiste zelfs dat ik m'n ouders moest overtuigen of hij zou niet met me trouwen!


Na april heb ik niets meer van hem gehoord tot nu vandaag in juli. Hij heeft me twee mails gestuurd met de vraag of ik hem de louis vuitton sjaal die hij me in december kado had gedaan terug kan sturen als ik hem niet draag. ?? Meent die dat nu of is dat gewoon een truuk om een reactie bij me los te krijgen? Ik ga hem gewoon compleet negeren en hopelijk laat hij me vanzelf met rust. Als het niet helpt, dan ga ik hem vertellen dat ik al getrouwd ben. Goed plan? Dacht het wel.

Zo, dit moest er even uit...

PS. Ergens zal hij altijd wel een plekje in mijn hart hebben. Ergens vind ik het best jammer dat het niet is gelukt met hem. Ergens doet het ook wel pijn in m'n hart. Ik heb een boel herinneringen... hij was een lieve jongen en m'n eerste serieuze relatie. Maar het heeft niet mogen zijn. Waarschijnlijk onderdeel van het volwassen worden. Ik hoop van harte dat hij ook snel verder gaat met z'n leven en opnieuw iemand leert kennen.

[cookie monster]

Negeren , of uw andere relatie lijdt er onder !!

[Derk de Tweede]

Kun je geen advies vragen aan Heleen Mees ?

[MaGNiFiCaT]

Ik zou die spullen gewoon met de post aangetekend naar hem verzenden met daarbij een brief waarin je heel vriendelijk doch afstandelijk wenst dat hij gelukkig is in hetgeen hij nu doet.

[Derk de Tweede]

Ik zou proberen hem terug te winnen. Laat nooit de liefde van je leven schieten.

[Xenophon]

Bel naar het Centrum, uw ouders zijn racisten.

[Nietzsche]

"Ik heb het toen meteen aan de telefoon uitgemaakt met hem"....

Hoe zielig ben je ts?

En jij hebt wel degelijk je ex aan een lijntje gehouden, dat je dat zelf niet inziet is een hele andere zaak.

[Xenophon]

Contacteer dringend de politie, uw ouders zijn racisten die in de gevangenis horen.

[maddox]

Vertel het aan uw huidige partner, en laat die dat eens oplossen. Als die er geen begrip voor kan tonen, dan weet U weerom waar U aan toe bent.

[Belask0]

[Skobelev]

Als uw vriendje zo nen bleke-bruinen Mekka-adept was is er bij uw opvoeding iets fout gelopen en mag je nu uw ouders alsnog dankbaar zijn dat ze er heel moeilijk over deden. Baajdeweej, de ware bestaat niet, er lopen +/- 8.000.000.000 mensen rond op deze bol, keuze te over dus. Mocht je echter in deze groep geen soulmate vinden is er nog altijd een hond of een kat als optie.

[Knipp]

Hmm.
Koranteksten waarin Louis Vuitton de apotheose is, zijn meestal apocrief.

[circe]

Men was er absoluut tegen dat ik met hem zou trouwen, en aangezien ik niet met mijn familie kon/wou breken, was ik de laatste acht maanden van onze relatie bezig met die af te bouwen

Dat noem ik "met iemands voeten spelen". JIJ hebt beslist dat je niet met je familie wou breken en dus had JIJ het toen moeten uitmaken en niet wachten tot hij doorhad dat jij toch nooit met hem zou trouwen.

Stuur die mens die Louis Vuitton sjaal netjes terug en stop met met de mensen hun voeten te spelen.

ps. was die eerste kanidaat mogelijk een witte niet-moslim dat je ouders hem niet wilden? nounounou ....

[BigF]

Niet dat die zo geweldig was maar ik vond mijn Samzon-kkoek toch beter...

[giserke]

Oorspronkelijk geplaatst door cookie monster

Negeren , of uw andere relatie lijdt er onder !!

Zeg je nu dat je ex laten negeren de beste optie is?

[Txiki]

Eerder iets voor het Flair-forum.

[cookie monster]

Oorspronkelijk geplaatst door giserke

Zeg je nu dat je ex laten negeren de beste optie is?

Zeg je nu dat je ex laten ne-ge-ren of negeren de beste optie is?

Je ex negeren is de beste optie

[Supe®Staaf]

Oorspronkelijk geplaatst door Laynee

Drie �* vier jaar had ik trouwplannen met iemand die ik aan de hogeschool had leren kennen. Het was behoorlijk serieus en we hadden trouwplannen, zoals dat een vroom meisje betaamt.
Nu gingen mijn ouders niet akkoord met de keuze van m'n levenspartner (o.a. één van de obstakels) vanwege diens afkomst. Men was er absoluut tegen dat ik met hem zou trouwen, en aangezien ik niet met mijn familie kon/wou breken, was ik de laatste acht maanden van onze relatie bezig met die af te bouwen. Maar zelf was ik er ook niet echt helemaal van overtuigd dat hij "de ware" was om het zo te zeggen, want er waren teveel compromissen. De daaropvolgende twee maanden had ik er helemaal geen contact mee (niet gehoord, niet gezien). Mijn ex kende het standpunt van mijn familie en hij zou dan toch hebben moeten vermoeden dat er van trouwen weinig in huis zou komen. In de loop van februari kreeg ik dan ineens een telefoontje: "hoe zit het?". Ik heb het toen meteen aan de telefoon uitgemaakt met hem. Er was toen al uitzicht voor me op iemand anders. Punt, andere lijn.

Ineens kreeg ik in april een mail (geen telefoontje) of ik nogeens wou afspreken, enz... Ik heb toen nee gezegd, en omdat hij bleef aandringen, ook gezegd dat hij moest stoppen met me te stalken. Ik was trouwens al met iemand anders samen, maar dit heb ik hem niet durven vertellen uit angst. Stel dat hij echt woedend zou worden, me nog meer stalken, of erger in elkaar slaan. Ik vind niet dat ik de ex aan het lijntje heb gehouden. Al twee jaar na onze relatie wist hij al dat m'n ouders heel moeilijk deden en heeft hij het zelf ook niet uitgemaakt met mij. Hij eiste zelfs dat ik m'n ouders moest overtuigen of hij zou niet met me trouwen!


Na april heb ik niets meer van hem gehoord tot nu vandaag in juli. Hij heeft me twee mails gestuurd met de vraag of ik hem de louis vuitton sjaal die hij me in december kado had gedaan terug kan sturen als ik hem niet draag. ?? Meent die dat nu of is dat gewoon een truuk om een reactie bij me los te krijgen? Ik ga hem gewoon compleet negeren en hopelijk laat hij me vanzelf met rust. Als het niet helpt, dan ga ik hem vertellen dat ik al getrouwd ben. Goed plan? Dacht het wel.

Zo, dit moest er even uit...

PS. Ergens zal hij altijd wel een plekje in mijn hart hebben. Ergens vind ik het best jammer dat het niet is gelukt met hem. Ergens doet het ook wel pijn in m'n hart. Ik heb een boel herinneringen... hij was een lieve jongen en m'n eerste serieuze relatie. Maar het heeft niet mogen zijn. Waarschijnlijk onderdeel van het volwassen worden. Ik hoop van harte dat hij ook snel verder gaat met z'n leven en opnieuw iemand leert kennen.

Hoe zouden ze het aanpakken op het forum van de LibelleRosita?

[fox]

Wacht hij stalkt u omdat hij u in februari belt, in april een mail stuurt en nu begin juli zijn spullen terugvraagt? En dat allemaal nadat je hem overduidelijk veel te lang aan het lijntje hebt gehouden omdat je het lef niet had om uw ouders duidelijk te maken dat ze zich niet te moeien hebben met uw liefdesleven. Nu begin je hem ook nog een beetje zwart te maken als zou hij in staat zijn om u in elkaar te slaan ook al is daar geen enkele aanwijzing voor. En nu hou je hem nog steeds aan het lijntje omdat je nogmaals te laf bent om hem te vertellen dat je iemand anders hebt.

Echt, je bent een triestig wicht.

[Laynee]

Oorspronkelijk geplaatst door MaGNiFiCaT

Ik zou die spullen gewoon met de post aangetekend naar hem verzenden met daarbij een brief waarin je heel vriendelijk doch afstandelijk wenst dat hij gelukkig is in hetgeen hij nu doet.

Bedankt voor het oprechte advies. Ik ga hem inderdaad die sjaal met nog wat andere spullen aangetekend terugsturen, maar wel alles zonder brief. Ik heb al meer dan 4 maal afscheid van hem genomen: telefonisch en per mail. En het mag duidelijk zijn dat ik het voor mij definitief gedaan is met de communicatie en relatie.