Groot Limburg onderzoek (Ook in Turks en ...)

[reservespeler]

https://www.hbvl.be/cnt/dmf20210122_95235655


Het groot Limburg onderzoek, waar er gezocht wordt naar de mening van 10.000 mensen, kan nu ook in het Turks, het Engels en het Arabisch ingevuld worden.

Ik vind dit niet kunnen.
Hebben we de mening nodig van mensen, die het niet nodig vinden om Nederlands te leren?

En wat met andere nationaliteiten? Of worden die wel geacht om Nederlands te kennen?

Alvast een heel slecht signaal van U Hasselt.

[Henri1]

Oorspronkelijk geplaatst door reservespeler

https://www.hbvl.be/cnt/dmf20210122_95235655


Het groot Limburg onderzoek, waar er gezocht wordt naar de mening van 10.000 mensen, kan nu ook in het Turks, het Engels en het Arabisch ingevuld worden.

Ik vind dit niet kunnen.
Hebben we de mening nodig van mensen, die het niet nodig vinden om Nederlands te leren?

En wat met andere nationaliteiten? Of worden die wel geacht om Nederlands te kennen?

Alvast een heel slecht signaal van U Hasselt.

Zoekt u niet wat spijkers op laag water?

[siegfried1648]

Dit gebeurt ook in Nederland al. In mijn gemeente worden overheidsfolders bv m.b.t aanvraagwoonsubsidie, uitkering, etc al heel lang in talen van vreemdelingen verstrekt, in Turks, Arabisch, Pools, Engels. Is idd van het gekke. Emigreren betekent dat je je aanpast aan de taal, cultuur en gebruiken van een ander land. Zo niet, blijf dan gewoon in je eigen land.

[reservespeler]

Oorspronkelijk geplaatst door Henri1

Zoekt u niet wat spijkers op laag water?

Ik zoek helemaal geen spijkers.
We worden al 50 jaar overspoeld met vreemdelingen, een significant deel van die vreemdelingen weigeren (of zijn niet in staat) om onze taal te leren.

We gaan ze nog wat extra pamperen door onze formulieren aan hen aan te passen.

Lees: Niet zij moeten zich aanpassen aan ons, maar wij moeten ons aanpassen aan hen.

[reservespeler]

Oorspronkelijk geplaatst door siegfried1648

Dit gebeurt ook in Nederland al. In mijn gemeente worden overheidsfolders bv m.b.t aanvraagwoonsubsidie, uitkering, etc al heel lang in talen van vreemdelingen verstrekt, in Turks, Arabisch, Pools, Engels. Is idd van het gekke. Emigreren betekent dat je je aanpast aan de taal, cultuur en gebruiken van een ander land. Zo niet, blijf dan gewoon in je eigen land.

Inderdaad, het kost onze maatschappij onnoemelijk veel geld om deze mensen op te vangen en om te scholen.

Ik zie in de bijzondere commissie veel dossiers waar geld en energie ingestoken wordt zonder resultaat.
Zelfs via art. 60 slagen er velen niet in om aan werk te geraken, en blijven ze teren op degenen die werken.

[kojak]

Oorspronkelijk geplaatst door siegfried1648

Dit gebeurt ook in Nederland al. In mijn gemeente worden overheidsfolders bv m.b.t aanvraagwoonsubsidie, uitkering, etc al heel lang in talen van vreemdelingen verstrekt, in Turks, Arabisch, Pools, Engels. Is idd van het gekke. Emigreren betekent dat je je aanpast aan de taal, cultuur en gebruiken van een ander land. Zo niet, blijf dan gewoon in je eigen land.

Als je toekomt in Turkije, Tunesië, etc... Word je dan ook aangesproken in hun taal ?
Neen. Maar wel in een taal die wij begrijpen en daar valt dan te lezen wat we horen te weten.

[siegfried1648]

Als ik in Moskou ga wonen, moet ik Russisch spreken, geen folders voor mij in het Nederlands, ga ik in het Duitse Passau wonen, dan moet ik Duits spreken, ga ik in Los Angeles wonen, krijg ik niks in het Nedelands gepresenteerd.

En terecht. Indien mensen zo vast zitten in hun eigen identiteit dan kunnen ze beter blijven van waar ze kwamen.

[Vlad]

Oorspronkelijk geplaatst door reservespeler

https://www.hbvl.be/cnt/dmf20210122_95235655


Het groot Limburg onderzoek, waar er gezocht wordt naar de mening van 10.000 mensen, kan nu ook in het Turks, het Engels en het Arabisch ingevuld worden.

Ik vind dit niet kunnen.
Hebben we de mening nodig van mensen, die het niet nodig vinden om Nederlands te leren?

En wat met andere nationaliteiten? Of worden die wel geacht om Nederlands te kennen?

Alvast een heel slecht signaal van U Hasselt.

Met wat geluk lig je onder de zoden eer het Arabisch en Turks officiële talen zijn en/of vijf maal daags vanuit de moskeeën door de omgeving galmen. Ik vrees dat ik dat nog ga meemaken als ik geen kanker krijg.

[reservespeler]

Oorspronkelijk geplaatst door siegfried1648

Als ik in Moskou ga wonen, moet ik Russisch spreken, geen folders voor mij in het Nederlands, ga ik in het Duitse Passau wonen, dan moet ik Duits spreken, ga ik in Los Angeles wonen, krijg ik niks in het Nedelands gepresenteerd.

En terecht. Indien mensen zo vast zitten in hun eigen identiteit dan kunnen ze beter blijven van waar ze kwamen.

Inderdaad.
En ze moeten zeker niet trachten om de maatschappij, die ze ontvlucht zijn, hier te introduceren.

[Vlad]

Op het werk is de multiculturele kuisploeg ondertussen verleden tijd. Doordat een aantal poetsers onder elkaar Arabisch praten is de rest gaan lopen met als gevolg dat de ploeg nu volledig Arabisch is en er tijdens de pauzes op traditionele wijze thee gezet kan worden. Vrouwen en mannen gescheiden uiteraard. Lang leve Bart Somers, collaboratieminister van 'samenleven'.

[kojak]

Oorspronkelijk geplaatst door reservespeler

....
En ze moeten zeker niet trachten om de maatschappij, die ze ontvlucht zijn, hier te introduceren.

Dat is een ander punt en daar geef ik je 100% gelijk in.

[Marie van de koster]

In Vlaanderen Vlaams zeiden we vroeger. Dat was bedoeld met een knipoog maar nu is het een belangrijke waarheid.
Blanke West-Europeanen worden naar een lager niveau geplaatst en als minderheid beschouwd.
Gisteren in het nieuws ging het o.a. over de Nederlanders die kwamen shoppen op de Meir. Er werden drie "Nederlanders" ondervraagd, alle drie donkerhuidige mensen. Staan die nu model voor Nederlanders?

[Marie van de koster]

Eigenlijk is dit geen topic voor k&k.

[siegfried1648]

Oorspronkelijk geplaatst door Marie van de koster

Er werden drie "Nederlanders" ondervraagd, alle drie donkerhuidige mensen. Staan die nu model voor Nederlanders?

Wel voor de media, politieke elite en de (s)linkse Gutmensch...

Toen ik nog kind was, leerde we op school dat een Nederlander afstamt van de aloude Germaanse stammen der Franken, Friezen en Saksen. Tegenwoordig is dat allemaal taboe..Mijn oude wiskundeleraar die benoemde ooit, in een conflict tussen twee Turken in de klas, dat ze allebei gasten waren en dienden zich ook zo te gedragen. Ik denk dat hij (R.I.P) nu als racist zou worden weggezet. Wat zijn de tijden veranderd en zeker niet ten goede.

[marie daenen]

Oorspronkelijk geplaatst door kojak

Als je toekomt in Turkije, Tunesië, etc... Word je dan ook aangesproken in hun taal ?
Neen. Maar wel in een taal die wij begrijpen en daar valt dan te lezen wat we horen te weten.

wordt je daar ook aangegeven hoe je bij de sociale zekerheid je zakken kunt vullen??? Want daar draait het om...

[dalibor]

En niet in het Frans. Ca alors.

[Koenaard Depuydt]

Oorspronkelijk geplaatst door Henri1

Zoekt u niet wat spijkers op laag water?

Geachte Hendrik de Eerste

In het jaarverslag ten jare 2018 verscheen een klacht over een aanplakblad in het zwembad van Overmaas te Luik dat gedeeltelijk in een vreemde oosterse taal opgesteld was. Wat hebt u hierover te zeggen?

Met Luikse groeten

Stad Luik: klacht betreffende een gedeeltelijk in het Arabisch opgestelde affiche in een zwembad van Luik.
Het zwembad van Outremeuse maakt deel uit van de diensten van de Stad Luik en is vervolgens een plaatselijke dienst in de zin van de SWT.
Een affiche op de gevel van een gemeentelijke dienst is een bericht aan het publiek.
Overeenkomstig artikel 11, § 1 SWT, stellen de plaatselijke diensten, die gevestigd zijn in het Franse taalgebied, de berichten die voor het publiek bestemd zijn, uitsluitend in het Frans.
...
De affiche had enkel in het Frans moeten worden opgesteld.
De VCT acht de klacht ontvankelijk en gegrond.
(advies 50.292 van 23 november 2018)

zie: https://vct-cpcl.be/sites/default/fi...lag_2018_n.pdf

[siegfried1648]

In Nederland, en in België zal het ongetwijfeld niet anders zijn, worden mensen met een vreemde herkomst maar in bezit van het paspoort van NL als ''Nederlanders'' beschouwd door de overheid, opiniemakers, media. Een Nederlander ben je in de eerste plaats door je bloed, afstamming, verbondenheid. Daarom zullen Turken, Surinamers, Marokkanen NOOIT een onderdeel vormen van de volksgemeenschap. Een stuk papier betekent niks hé.

Hier een leerzaam stukje voor onze linkse Gutmenschen op het forum:

uit: *Nederland en zijne Bewoners; Handboek der Aardrijkskunde en Volkenkunde van Nederland. Door H.Blink, 1892*

De Noord-Nederlandse bevolking heeft een zeer karakteristieke geaardheid. Zeer conventioneel in de omgang, erg gesteld op zakelijkheid en nuchter overdenken, zeer bescheiden in het uiterlijk leven, verdeeld over een zeer groot aantal levensbeschouwelijke richtingen, hebben de Noord-Nederlanders een opmerkenswaardig nationaal bewustzijn ontwikkeld. Het nagenoeg volledig ontbreken van grote collectieve volksmanifestaties is hier zeker geen gebrek aan nationale solidariteit. Deze is wel degelijk aanwezig bij zulke reusachtige opgaven als de naoorlogse industrialisatie, de problemen van huisvesting voor een immer aanwassende en zich hoofdzakelijk in het Westen concentrerende bevolking, de winning op het water van nieuwe landbouwgebieden, de geweldige werken van het Delta-plan. De intense modernizering, die nu ook wel in het buitenland een einde heeft gesteld aan het beeld van een Nederland vol windmolens, kanalen en bloembollenvelden en de karakterizering van de Noord-Nederlanders als een volk van dijkenbouwers, vissers, en polderboeren, mag evenwel niet doen vergeten dat de diversiteit van de Noord-Nederlandse volks-cultuur niet ongedaan werd gemaakt.

In de provincie Groningen bleef een zeer karakteristieke streektaal van Saksische oorsprong behouden, zij het meer in de zgn. Ommelanden dan in de aan de provincie gelijknamige hoofdplaats Groningen.

Het vroegere Groningen is nog aanwezig met enkele ‘borgen’, kleine kasteelbouwen, die vroeger tot gezaghebbende families behoorden, alsmede met de oude, in baksteen opgetrokken kerken, vaak met zadeldaktoren zoals in Friesland. Groningen, en dit geldt ook voor Drente, had met Friesland de oude volks-drachttradities gemeen. Eveneens uit een ver verleden dateren enkele nog zeer karakteristieke terpdorpen. Groningen is een bij uitstek agrarisch land, dat grotendeels veroverd werd op de zee, tot aan het merkwaardig gebied, dat nu het Wad genoemd wordt. Vooral in het Noorden rijzen zeer grote hoogbedekte hoeven op. Daar heeft zich een eigen boerencultuur ontwikkeld, minder origineel in haar materiële vormen, die vaak algemeen burgerlijk zijn en ook wel de nabijheid van Westfalen doen aanvoelen, maar wel door de stoerheid, beginselvastheid en geslotenheid. Heden kwijnen de karakteristieke dorpen van de vroegere landbouwarbeiders weg. Het agrarisch karakter van Groningen wordt erg aangetast door de industrialisering. Deze evolutie wordt natuurlijk verhaast in de streken waar nu aardgas uitgebaat wordt.

Lange tijd werd de provincie Drente hoofdzakelijk ingenomen door onvruchtbare heidegronden. Dit betekent meteen dat de bevolking aldaar een armelijk en weinig evoluerend leven leidde wat echter de volkstradities des te langer in stand hield. Behalve zeer merkwaardige dialecten zoals deze van Groningen met sterke Saksische inslag, bleven hier enkele van de meest typische volksdansen van Nederland bewaard. Dit is eveneens waar voor het Oosten van de provincie Overijsel, inzonderheid het Twente gebied, waar ondanks de sterke industrialisering zeer karakteristieke volksliederen en dansen, zoals b.v. de vleegerddans, de vroegere zo sterke regionale geaardheid blijven illustreren. Voor het grootste deel bestaande uit bossen en landbouwgronden vertoont deze provincie nog heel wat volksculturele karakteristieken. Steden als Zwolle en Meppel ontlenen hun sterk provinciaal karakter aan hun essentiële functie als centra van landbouwstreken, waarvan de bevolking zeer traditionalistisch was en gedeeltelijk nog is. Dit laatste wordt overtuigend gedemonstreerd door de streng-calvinistische en eng besloten gemeenschap van Staphorst-Rouwveen. Niet alleen bleef hier een eigen streekdracht bewaard, gekarakteriseerd door de eerder korte rokken met blauwe en zwarte strepen, de verhoogde taille, de kleurrijke kraplap, de nauwe muts versierd met stermotieven, doch eveneens het traditioneel uitzicht van de woningen met strodaken, blauwe vensterbanken en groene deuren.

In de provincie Gelderland, nog zo rijk aan talloze woningen en hoeven met strodak, vertoont het Noordelijk Veluwe gebied nog enkele streekdrachten verwant met deze van Staphorst-Rouwveen. Ook in de Achterhoek zijn nog enkele restanten van een regionale volkscultuur, terwijl het Betuwe-gebied, door zijn intensieve fruitteelt, een gans aparte plaats in het Nederlands volksleven inneemt.

Nevens deze hoofdzakelijk agrarische volksculturen vertonen heden nog enkele gemeenschappen rondom het Ijsselmeer een eigen geaardheid. Zo de streekdrachten van Urk, Kampereiland en Huizen nu wel stilaan verdwijnen, blijven Spakenburg en Bunschoten toch nog bijzonder pittoresk door de vrouwelijke streekdracht, gekenmerkt door de stijve witte en versierde kraplap, zo opvallend door brede welving over de schouders.

Een al te geforceerde toeristische exploitatie van het vroegere Zuiderzee-eiland Marken, mag ons er toch niet van onthouden er een apart stuk Nederlandse volkscultuur in te zien. Alhoewel de belangstelling in de eerste plaats naar de bijzonder kleurige klederdrachten gaat, verdient het woningtype toch wel iets meer aandacht. De houten woningen zijn vierhoekig opgebouwd en met een pannenzadeldak bedekt. Houten schotten verdelen de woonruimte. De voornaamste plaats is de pronkkamer, met uitgesneden of kleurrijk beschilderd meubilair, kisten waarin kledingstukken en weefsels geborgen worden, en met bontgekleurde schotels en borden. Typisch is de zwarte kleur, voor de buitenwanden en de binnenvloeren. De streekdracht is van een bijzonder hevig koloriet en omvat zeer vele varianten al naargelang voor welke feestelijke of religieuze gelegenheid deze protestantse bevolking ze draagt.

Volendam heeft Nederland een streekdracht geschonken, die wel eens als het 'nationaal kostuum’ wordt misbruikt. Alleszins geeft de sobere streekdracht met zeer elegante zwarte of witte muts aan deze katholieke bevolking een voornaam type.

Zo de relatief talrijke streekdrachten rondom het Ijsselmeer blikvangers zijn voor dit deel van Nederland, dienen wij toch de nadruk te leggen op de stelselmatige valorisatie van de op de vroegere Zuiderzee veroverde polders. De hoofdzakelijk agrarische ontginning en de inplanting van nieuwe gemeenschappen, vaak uit verschillende delen van Nederland gerecruteerd, krijgt hier een zeer eigentijds uitzicht, dat echter door en door Nederlands is zowel door de aanleg van de bebouwde ruimten, de rationele inrichting van het hoevenbedrijf, de leefwijze en het naast elkaar gedijen van de levensbeschouwelijke organisaties.

Het Noordelijk deel van de provincie Noord-Holland staat bekend als West-Friesland, wegens de vroegere zeer sterke maar sindsdien nagenoeg verdwenen Friese inslag aldaar. In dit ruime vlakke land blijft algemeen in gebruik het hoevetype met pyramidaalvormig dak en beschut door hoog geboomte. West-Friesland is een land van sterk en nuchter individualisme dat een echt gemeenschapsleven niet veruiterlijkt. Dit individualisme kenmerkt eveneens de Zaanstreek, die door haar vele eerder kleine doch rijkelijke, vaak groen geschilderde woningen langs de talloze kanalen een der meest typische ‘Hollandse’ landschappen vormt.

Het overige deel van Noord-Holland en de provincies Zuid-Holland en Utrecht vormen het kerngebied van het moderne Nederland. Dit beduidt echter niet dat zij hun oud-Nederlandse volksculturele aspecten geheel zouden verloren hebben.

Zo het Gooi en de merenstreek nu essentieel een residentiële en recreatieve betekenis hebben gekregen, blijven de Hollandse bloemenvelden een zeer gemoderniseerde doch niettemin bijzonder typische leefwijze determineren. Vooral de Zuid-Hollandse polderstreek en het gebied der grote rivieren leggen aan de bevolking een leefwijze op, bepaald door de voortdurende confrontatie met de beweging van het water en de controle erover. Zo met uitzondering van enkele plaatsen langs de Noordzeekust, met name Scheveningen, streekdrachten hier verdwenen zijn, blijft het landelijk uitzicht van deze streken getekend door het groot aantal windmolens, oorspronkelijk bedoeld als graanmolens of waterophalingmolens, doch nu vaak nog slechts monumenten of originele woonsten. Alleszins blijven hun vele types, voornamelijk in de kleine provincie Utrecht, aan deze streek van Europa een merkwaardig aspect geven. In dit deel van Nederland bloeit nog de ambachtelijke kunst van het welbekend Delfts aardewerk. Ook het veelal realistisch zilversmeedwerk, inzonderheid te Schoonhoven, waar het in coöperatief verband vervaardigd wordt, maakt een traditionele waarde uit. Vanzelfsprekend zijn het de enorme uitbreiding van de stedelijke agglomeraties, de oprichting van satellietsteden, de intensieve industrialisatie en de demografische explosie die hier het uitzonderlijk dynamisch karakter van het Westen van Nederland bepalen. De eerder bescheiden geaardheid van de Nederlanders geeft aan dit zo moderne deel van West-Europa alleszins een menselijke en tevens sterk nationaal gekleurde dimensie.

De Zeeuwen hebben, wegens de relatieve isolatie van hun eilanden, langer dan elders in Nederland, hun eigen volkskarakter en volkscultuur behouden. Ongetwijfeld heeft de voortdurende bedreiging van de zee de eilandhevolking een zeer particularistisch karakter gegeven. Zowel in de calvinistische als in de katholieke geloofsbelijdenis aldaar zijn fatalistische zowel als mystieke elementen te bespeuren, alhoewel er wel eens vooropgesteld werd dat die laatste karaktertrek een gevolg zou zijn van Vlaamse inwijkingen. De Zeeuwen staan vooral bekend om hun nog vrij veelvuldig gedragen klederdrachten. Bij de vrouwen bestaat deze uit een hemdrok, waarover de ‘beuk’ of kraplap gedragen wordt, alsmede een gekruiste doek, en tot de voeten neerhangende rokken en schorten. Bijzonder merkwaardig zijn de kapmutsen. Op het eiland Walcheren bestaat deze hoofdzakelijk uit een linnen huif, doch in Nieuwland en Arnemuiden is zij vaak zeer groot en geschulpt. Groot zijn ook de kapmutsen op Zuid-Beveland, die bij de protestantse vrouwen ronde en bij de katholieke vrouwen hoekige vormen aannemen. In Zeeuws Vlaanderen hebben de protestantse vrouwen, afstammelingen van ingeweken Zeeuwen, in het gebied van Axel een kleder dracht ontwikkeld, die vooral opvalt door de vlindervormige hoogoprijzende schoudervleugels. In gans Zeeland worden zeer mooie sieraden gedragen, waaronder de spiraalvormige oorijzers.

De mannendracht valt vooral op door de lage, ronde breedgerande hoed. Enkele kleine details verraden streek- of geloofsverschillen. Zo ook hier de klederdrachten in minderheid zijn, blijven Zuid-Beveland en Walcheren nochtans een der voornaamste drachtengebieden van West-Europa.

Landbouw en veeteelt blijven de bijzonderste economische bedrijvigheid en dit wordt op imposante wijze geïllustreerd door de grote hoeven en zwarte houten schuren in de achter hoge dijken schuilende laaglanden. Vermelden wij nog de fruitteelt op Zuid-Beveland en de nu wegens de ontworpen afsluiting der Westerschelde tot verdwijnen gedoemde oesterteelt te Yerseke.

De oude volkscultuur van de Baronie van Breda en de Meierij van Den Bosch is niet zo verschillend van deze van de Vlaamse Kempen. De streekdrachten van al deze gebieden vormden varianten van eenzelfde stijl. Heden nog wijzen de nog zeer talrijke met stro bedekte huizen van langgeveltype en de hoge schuren op het vroeger algemeen Kempens uitzicht van grote delen van Noord-Brabant. Ook het nagenoeg homogeen katholiek karakter van de bevolking, haar voorliefde voor verenigingsleven, en haar naar openbare vermakelijkheid gerichte volksaard bewijzen dat hier de scheidingslijn tussen Vlamingen en Noord-Brabanders zeker niet in de volkscultuur kan gefundeerd worden. Dorpsfeesten, waarbij niet zelden de oude schuttersgilden en de vendelzwaaiers optreden of waarbij paardenspel en harddraverij te pas komt, processies met allegorische groepen en praalwagens zijn hier aanduidingen van. Doch wat wel erg met de Vlaamse Kempen verschilt, is de snelle uitbreiding van stadsleven op grote schaal wat ontegenzeggelijk Noord-Brabant in de algemeen rij ksnederlandse sfeer betrekt.

Noord-Limburg is een vlakke, zandige streek, die aansluit zowel bij Noord-Brabant als bij de Vlaamse Kempen, inzonderheid door de vroegere klederdrachten en de nog veelvuldig voorkomende hoeven van langgevel type. De uitbouw van de koolmijnindustrie heeft aan dit zo lang enigszins vergeten Nederlands-Limburgs gebied een meer moderne, zelfs cosmopolitisch karakter gegeven. Zuid-Limburg daarentegen is een vruchtbaar heuvelland, rijk aan mergelgronden, dat reeds lang in de prehistorie bewoond was. Daar hebben ook de Romeinen beschavingscentra gesticht, waarvan de bevolking in staat bleek de latere invasies van Germaanse stammen op te vangen. Dit verklaart dan waarom de bevolking hier in veel mindere mate de Noordse raskenmerken vertoont dan elders in Nederland. Zuid-Limburg is merkwaardig door de interpenetratie van diverse bouwstijlen. Zo komt hier de houten en lemen vakwerkstijl voor en dit maakt van dit stuk Nederland het overgangsgebied van deze stijl vanuit Duitsland naar het Belgisch Haspengouwse gebied. Doch anderzijds komt hier ook de stenen vierkanthoeve voor. Deze stijl dringt tot diep in België door. De merkwaardigste bouwwerken zijn dan wel de vierkanthoeven in vakwerkstijl. Men heeft wel eens in de stenen vierkanthoeven een niet-Germaanse. zelfs door de Romeinen geïnspireerde bouwtraditie willen zien, die niet door de Germaanse vakstijlbouw kon verdreven worden. Heden neemt men aan dat de vierkanthoeve ontstond uit het langgeveltype, waaraan vleugels werden bijgebouwd totdat een complex ontstond waarvan alle delen op een binnenplaats uitkwamen. Daar in Nederlands en Belgisch Zuid-Limburg de langgevelhoeven vaak met hun smalle zijde naar de weg gericht zijn, bereikt men de binnenplaats door de ronde ingangspoort, die langs de wegzijde in de aangebouwde zijvleugel is aangebracht, zodat nu menig straatbeeld beheerst wordt door de opeenvolging van woninggevel en toegangspoort.

Zuid-Limburg vertoont een volkstemperament dat wel sterk afwijkt van het algemeen Nederlandse. De ganse Maasvallei, ook langs de Vlaamse zijde is gekenmerkt door het groot aantal verenigingen, niet in het minst door grote geuniformeerde muziekkorpsen. De aandacht van het homogeen katholieke Zuid-Limburg gaat meer uit naar het collectieve volksvermaak dan wel naar een familiaal gericht gezelschapsleven.

In anthropologisch opzicht behoren de Nederlanders tot de grote afdeling der Mensheid, welke door Blumenthal het Kaukakische ras werd genoemd, een groep van volken, welke later door Müller en anderen onder de naam middellandse Zeevolken of het Middellandse ras werden aangeduid. De middellandse zeevolken kenmerkten zich in anthropologisch opzicht door een haargroei, die in sierlijke lokken, om het hoofd golft. tot het Middellandse ras behoren alle Europeanen, in zoverre zij niet van het Mongoolse ras afkomstig zijn. Over 't geheel kenmerken de volken van het Middellandse ras zich door mesocephalen (een schedelvorm van gemiddelde lengte) en brachycephalen (kort schedelig) schedelvorm; evenwel overtreft de gemiddelde breedte volgens Welcker slechts in enkele gevallen de index 82:2. De hoogte der schedels vermindert gewoonlijk met de toenemende breedte. verder behoort prognathismus of scheve stand der tanden evenzeer tot een zeldzaamheid bij de individuen van dit ras als het vooruitsteken der kakebenen, zodat men het middellandse ras tot de orthognaten (rechttandigen) kan rekenen.

De Nederlanders behoren anthropologisch en ethnografisch tot de Germaanse volkenfamilie. de anthropologische kenmerken komen dan ook meer bepaald met die der Germanen overeen. De langhoofdige schedel (dolichocephale), het kenmerk der oude Germanen, wordt in Nederland in de oude begraafplaatsen het meest gevonden. Bij de oud-Germaanse bewoners van ons land was waarschijnlijk de lange schedel het meest voorkomend. Evenwel werden op verschillende plaatsen in ons land, o.a bij het vroegere Reimerswaal in Zeeland, in Friesland en elders ook zuiver rondhoofdige schedels gevonden. Deze typische rondhoofdige schedels zijn waarschijnlijk afkomstig van een vóór-Germaanse bevolking deze streken, die zich door andere anthropologische eigenschappen kenmerkte. Door vermenging is deze schedelvorm gewijzigd en hierdoor is de tegenwoordige schedel der meeste Nederlanders noch dolichopecphaal, noch brachycephaal, maar houdt hij het midden tussen beide (mesocephaal). De oudste strandbewoners, niet alleen in Zeeland maar ook aan de Vlaamse kusten, hadden dolichocephale (lage) schedels. Een brachycephale stam schijnt zich met een dolicephale vermengd te hebben.

De blonde, rosse en lichtbruine haarkleur is onder de plattelandsbevolking van noord-Holland, Friesland, Groningen, Drente en Overijssel verreweg het meest heersend. Ook in Gelderland, Utrecht en zeeland zijn de zwartharigen onder de bevolking niet menigvuldig, meer echter in Noord-Brabant en Limburg. Wat van de haren geldt kan ook van de ogen gezegd worden. De blauwe, grijze kleur is de meest algemeeenst in de noordelijke provincies, maar zuidwaarts neemt het aantal donkerogigen toe, en zij die zwart haar bezitten hebben doorgaans bruine ogen.

De ethnografische hoofdelementen, waaruit de Nederlanders zijn voortgekomen zijn de Friezen, Franken en Saksen. Hoe ook gewijzigd door de historische omstandigheden, hoe ook vermengd door later opgenomen elementen, bij de plattelandsbevolking kan men nog sporen van dien oorsprong ontdekken. in taal, zeden en gewoonten bij de bewoners der onderscheidende delen van ons land vindt men nog overblijfselen van het oude stamkarakter. Hoofdzakelijk bij de landbouwers; in de steden is het oorspronkelijke bijna geheel of geheel verdwenen door de veelvuldige vermenging.

De staatkundige geschiedenis onze gewesten en de economische toestand van ons land was van die aard, dat in de loop der eeuwen duizenden vreemdelingen uit vele landen zich in de Nederlanden vestigden, en zij zich meer of minder met de stambewoners van ons land vermengden. Duitsland, Frankrijk, België, Scandinavië en Engeland leverden daartoe ieder een contignent, het eerste bovenal. Het aantal Duitsers, dat hier fortuin maakten, was aanzienlijk. Ook de aanraking met vreemdelingen door handel en scheepvaart droeg krachtig bij tot het doen versmelten en oplossen van de nationale eigenaardigheden. Die vermenging en oplossing had het meest plaats in de steden van Holland, waar de stamuitdrukking geheel verloren ging.

De roemrijke strijd tegen Spanje en de zelfstandigheid, die de Noordelijke Nederlanden verlangden was de oorzaak dat tal van bewoner uit het zuiden naar het noorden verhuisden. Dit had tengevolge, dat niet alleen tal van Vlamingen, maar ook veel Frans sprekende Walen, - leden van dat eigenaardige oud-Gallische ras, met donker haar en diepliggende, vurige, donkere bruine of blauwe ogen, - zich in de noordelijke Nederlanden vestigden, en op vele plaatsen in Nederland Waalse gemeenten verrezen. Daarbij kwamen er in de 17e eeuw de geromaniseerde fransen, die door geloofsvervolging, vooral na de opheffing van het Edict van Nantes, uit Frankrijk vluchten. Het aantal fransen in Nederland is zeer aanzienlijk geweest, zodat men de invloed van dit element op ons volkskarakter in verschillende streken niet gering mag achten. In Amsterdam, Rotterdam en den Haag werd hun gezamelijke aantal op ruim 15.000 gerekend. Te Leiden en Haarlem, de beide hoofdzetels hun nijverheid, was hun aantal in verhouding tot de toenmalige bevolking nog aanzienlijker. Te Delft, Gouda, Schoonhoven, Schiedam en Brielle hebben zich talrijke Fransen gevestigd, zo ook te Dordrecht. In Zeeland zette zich een niet onbeduidend aantal neder te Middelburg, Vlissingen, Tholen en Goes. West-Friesland was misschien het enige vrij uitgestrekte gedeelte des lands, waar zich weinig vreemdeingen hebben gevestigd. Alleen te Hoorn en Enkhuizen bestonden waalse gemeenten.

In Friesland hebben zich Franse vluchtelingen nedergezet te leeuwarden, Franeker, Harlingen, Bolsward, Sneek waar reeds Waalse gemeenten aanwezig waren, en in het dorp Balk, waar geen zodanig bestond, werd een Franse gemeente gesticht. Ook te Groningen, werd een Franse, niet waalse gemeente gesticht. In Gelderland te Arnhem, Nijmegen en Zutphen, in Overijssel te Zwolle en Deventer, vestigden zich Fransen. De invloed van het Franse element was hoofdzakelijk in de steden van betekenis. Ook in enkele dorpen vestigden zich Fransen, o.a te Dwingelo in Drente, maar hier moesten zij door de te grote verschillen wel spoedig opgaan in de landbevolking.

Naast Walen en Fransen waren het de doopgezinden, die zich over ons land verbreidden. Uit de Zuidelijke Nederlanden, Duitsland en van elders afkomstig, vestigden zij zich in verschillende streken van ons vaderland, en vooral in Friesland en Noord-Holland. Denken wij hierbij nog aan de duizenden vreemdelingen die zich hier vestigden om handel te drijven, handwerk te beoefenen, enz en die voor altijd bleven wonen;gaan wij slechts in eigen kringen na, hoevelen met tweede of derde geslacht in vreemde bodem wortelden, dan wordt het duidelijk, hoezeer onze bevolking met vreemde bestandsdelen vermengd is.

Friezen
De Friezen zijn groot van gestalte, meer lang en slank van lichaamsbouw dan gezet en fors. Hun beenderen zijn fijn, hun kaken zijn smal, de hals is lang, dikwijls zeer lang met dikwijls weinig of in't geheel niet ontwikkelde adamsappel, veelal gevuld en rond. De schouders zijn smal en aflopend, de borsten bij de vrouwen veelal klein. De ledematen, armen en benen, handen en voeten zijn lang en gestrekt, maar wel gevormd. Huid en haar vertonen, onder alle Germaanse volkeren, almede het sterkst de eigenaardigde Germaanse kenmerken; de Friezen zijn zeer blond, veelal geelblond en goudblond van haar, dat zeer fijn, zacht, lokkig en golvend is. De ogen zijn veelal grauw en blauw, bij velen zelfs groenachtig blauw, zelden fraai blauw. De geest der Friezen is veelal schrander en opgewekt.

Saksen
De Saksen zijn kleiner dan de Friezen, meer kort gedrongen, gezet van lichaamsbouw. Zij hebben in de regel een breder gewelfde schedel, vooral aan de slaapstreek is hun schedel in het oog vallend breed, en afgeplat. Verder hebben ze brede schouders, korten hals, gewelfde sterke borstkast, grove beenderen, vast, hard spiervlees, korte dikke vingers met breede nagels. Hun hoofdhaar is niet minder blond dan bij de Friezen, veelal zelfs wit, dikwijls asblond, zelden geel of goudblond. Onder de Saksen treft men meer blauwe ogen aan, en deze zijn ook schitterender dan die der Friezen. Hun inborst is zachtaardig, goedhartig en gul, maar ze zijn veelal minder scherp van oordeel dan de Friezen.

Franken
De Franken wijken in menig opzicht meer van de Friezen en Saksen af, dan deze onderling verschillen. De Frank vertoont de algemeen Nederlandse kenmerken minder duidelijk dan de Fries en de Saks. Hij is over het algemeen ook blond, maar reeds velen onder de Franken hebben bruin hoofdhaar en donkergrauwe of bruine ogen. Fijne, bevallige lichaamsvormen, regelmatige gelaatstrekken. De Franken zijn, evenals de Saksen, vriendelijk en zacht, goedhartig en gul van inborst.

Aldus in het algemeen de karaktertrekken en lichamelijke eigenaardigheden der drie Nederlandse stammen. In de provincie Friesland vindt men de meeste vreemde elementen in de veen koloniën en in de steden. In Groningen is de stad oorspronkelijk door de Drentse Saksen gebouwd, doch de rest der provincie werd oorspronkelijk door zuiver Friezen bewoond. Evenwel, door de heerschappij der Saksische hoofdstad had hier een sterke vermenging met Saksen plaats, en daardoor ging het zuivere Friese type verloren. Evenals in Friesland op het Bildt, als in Holland in enkele droogmakerijen (Haarlemmermeer) vindt men in Groningen een gemengde bevolking in de veenkoloniën; uit alle delen van ons land, uit de aangrenzende Duitse gewesten, zelfs uit Zwitserland en uit de Pfalz is hier de bevolking samengevloeid. Toen in de 17e eeuw de venen van Giethoorn verminderden, had hier een grote verhuizing der Friese bevolking naar Veendam en Pekela plaats. In het begin van de 17e eeuw vestigden zich in de Groninger venen vele Utrechtenaren. Drente heeft in het westen en noord-westen, bijna tot de lijn die de steden Assen en Meppel verbindt, een Friso-Saksische bevolking, terwijl in het midden het Saksische bijna zuiver wordt aangetroffen. In de veenkoloniën als Hoogeveen, Smilde, Nieuw-Amsterdam, enz. vindt men een gemengde bevolking. De gemeente Emmen heeft daarentegen een sterke Duitse invloed.

Derhalve zullen negers en Arabieren en Turken nooit Nederlanders kunnen zijn.

Tot zover de wijze les van Meester Siegfried.

[reservespeler]

Oorspronkelijk geplaatst door siegfried1648

In Nederland, en in België zal het ongetwijfeld niet anders zijn, worden mensen met een vreemde herkomst maar in bezit van het paspoort van NL als ''Nederlanders'' beschouwd door de overheid, opiniemakers, media. Een Nederlander ben je in de eerste plaats door je bloed, afstamming, verbondenheid. Daarom zullen Turken, Surinamers, Marokkanen NOOIT een onderdeel vormen van de volksgemeenschap. Een stuk papier betekent niks hé.

Hier een leerzaam stukje voor onze linkse Gutmenschen op het forum:

uit: *Nederland en zijne Bewoners; Handboek der Aardrijkskunde en Volkenkunde van Nederland. Door H.Blink, 1892*



Derhalve zullen negers en Arabieren en Turken nooit Nederlanders kunnen zijn.

Tot zover de wijze les van Meester Siegfried.

Verkondig dat toch maar niet te ver, je zou op de brandstapel kunnen eindigen.

[Libro]

Oorspronkelijk geplaatst door kojak

Als je toekomt in Turkije, Tunesië, etc... Word je dan ook aangesproken in hun taal ?
Neen. Maar wel in een taal die wij begrijpen en daar valt dan te lezen wat we horen te weten.

Er is een verschil tussen toerisme en al drie of vier generaties ergens wonen.