Over schijndemocratie in Europa

[Sjaax]

Talloze malen is al opgemerkt dat de politici in de Europese instellingen zijn verkozen.

Oorspronkelijk geplaatst door Bad Attila

Ik denk dat die allemaal wel degelijk verkozen werden, hoor...

Dat is ook zeker zo, maar daarmee heb je nog geen functionerende representatieve democratie. Representatieve democratie werkt wanneer de bevolking direct of indirect een regering kan kiezen van een bepaalde politieke signatuur, al dan niet een coalitieregering. Die politieke signatuur is er niet. Degenen die de voorstellen formuleren, de Europese Commissie, zijn politici voornamelijk verkozen op basis van hun bijdragen aan het bestuur van een lidstaat in het verleden, niet op basis van een politiek program voor Europa.

De politiek komt vervolgens voort uit een allegaartje van persoonlijke voorkeuren van de Commissieleden en compromissen die tussen hen worden gesloten. Als de kiezers in Europa een andere politieke richting uitwillen, kunnen ze daar niet voor kiezen. Bij een verkiezing kunnen ze alleen maar afwachten welke Commissie nu weer gevormd zal worden.

Het Europees Parlement, dat inderdaad wel rechtsstreeks is gekozen, heeft slechts beperkte mogelijkheden om veranderingen in de Commissievoorstellen aan te brengen.

Dan is het verder nog zo dat het EP over de belangrijkste zaken, met name de economie betreffende, niets te zeggen heeft. Die worden geregeld door de Europese Raad, de verzameling van regeringsleiders van lidstaten die ook weer onbegrijpelijke compromissen sluiten.

De EU is geen dictatuur, geen EUSSR, maar een democratie is ze zeker evenmin. Hoe je het bestuur moet noemen? Schijndemocratie, semi-democratie?

[R.Verhiest]

U hanteert een vage definitie van "democratie". Ik voeg er echter aan toe dat het bestaan van staten die vijandig staan tegenover elkaar maw de instandhouding van een "oorlogsmachine" / "Leger" noodzakelijk maken een zeer serieuze bedreiging vormen van een échte democratie, die steeds eveneens een "rechtsstaat" behoort te zijn.

[D'ARTOIS]

Er is een onderscheid tussen verkiezing en verkiezing. De hamvraag is wie kiest wie?

De Brusselse Quid pro Quo cultuur kent geen directe verkiezing en wie wie kiest is al even onduidelijk. Niemand heeft de (parate) kennis beschikbaar door precies aan te geven wie verantwoordelijk is voor wat er binnen de EU gebeurt.
Zijdelings wordt al aangegeven dat de invloed van het EP redelijk minimaal is. Dat moge ook blijken uit het feit dat de commissie er alles aan doet om het EP met allerlei financiële lokkertjes binnen het gareel te houden. De vele vergoedingen voor reistijden en aanwezigheidspremies (Straatsburg) laten dat zien en dit is nog maar een deel van de ijsberg. Kostenverslindend zonder enige vorm van efficiency of meetbare productiviteit.

Wat er achter de schermen gebeurt in de EU Raad weet feitelijk niemand. De uitkomsten van de daar genomen beslissingen zijn edchter wel degelijk voelbaar bij de bevolking en zolang die beslissingen een voortdurend negatieve lading met zich brengen zal dat zich duidelijk uiten in volgende verkiezingen. In ieder geval voor wat betreft Nederland. Het vertrouwen in Rutte II nadert het vriespunt en nog erger is dat er geen alternatief voor dit economische slopersgilde voorhanden is. De PVV mag zich dan frontaal manifesteren tegen de EU, de vraag zal blijven of zij ook hun harde woorden willen en kunnen waarmaken. De destabilisatie van economie en samenleving uit zich inmiddels in een graaicultuur en nepotisme waarvan de excessen dagelijks de frontpagina's en internetfora halen.
Ondertussen zwalkt de politiek van het ene debâcle naar het andere - klaagt ondermeer over de kosten van zorg terwijl de verzekeraars miljarden winst boeken. Een contradictio in terminis derhalve.
De komst van de Unie heeft een tegengesteld effect. In plaats van vereenvoudiging heeft het ambtenarenapparaat zich volledig gestort op het vertragen en bemoeilijken van principieel eenvoudige zaken.
Het EU vreemdelingenbeleid is een van de aanjagers hiervan. Harmonisatie binnen de EU is ver te zoeken. Voor een paspoort moet je naar Parijs en dien je je hele persoonlijke administratie mee te nemen voor het geval dat je niet in eigen land woonachtig bent.
Vrij verkeer van personen en goederen? Vergeet het maar, de douane is overal, behalve dan aan de grens.

Kortom de EU is een waanvoorstelling. Er is een grote groep die van Brussel profiteert zoals bepaalde multi's, banken en politiek. Maar de man in de straat echter, raakt steeds verder achterop want voor hem heeft de politiek geen enkele interesse.

We kampen met een gebrek aan intellect, erger nog, de politiek in Brussel is even Babylonisch als de metaforische spraakverwarring.Er is geen intellect op politiek vlak voorhanden om de abdsurditeiten van Brussel te bevechten dan wel in te dammen. De ER is een hecht doortimmerd stelletje dat vrijwel onaantastbaar is en derhalve kan doen en laten wat het wil.

[meneer]

Oorspronkelijk geplaatst door Sjaax

Talloze malen is al opgemerkt dat de politici in de Europese instellingen zijn verkozen.
Dat is ook zeker zo, maar daarmee heb je nog geen functionerende representatieve democratie. Representatieve democratie werkt wanneer de bevolking direct of indirect een regering kan kiezen van een bepaalde politieke signatuur, al dan niet een coalitieregering. Die politieke signatuur is er niet. Degenen die de voorstellen formuleren, de Europese Commissie, zijn politici voornamelijk verkozen op basis van hun bijdragen aan het bestuur van een lidstaat in het verleden, niet op basis van een politiek program voor Europa.

De politiek komt vervolgens voort uit een allegaartje van persoonlijke voorkeuren van de Commissieleden en compromissen die tussen hen worden gesloten. Als de kiezers in Europa een andere politieke richting uitwillen, kunnen ze daar niet voor kiezen. Bij een verkiezing kunnen ze alleen maar afwachten welke Commissie nu weer gevormd zal worden.

Het Europees Parlement, dat inderdaad wel rechtsstreeks is gekozen, heeft slechts beperkte mogelijkheden om veranderingen in de Commissievoorstellen aan te brengen.

Dan is het verder nog zo dat het EP over de belangrijkste zaken, met name de economie betreffende, niets te zeggen heeft. Die worden geregeld door de Europese Raad, de verzameling van regeringsleiders van lidstaten die ook weer onbegrijpelijke compromissen sluiten.

De EU is geen dictatuur, geen EUSSR, maar een democratie is ze zeker evenmin. Hoe je het bestuur moet noemen? Schijndemocratie, semi-democratie?

Ik weet niet hoe je het moet noemen, maar wél waar de gedachte van een Europese Unie zoals we die vandaag kennen vandaan komt.

Concept van Europese Unie uitgedacht door de Nazi's

De huidige Europese Unie komt overeen met de plannen en het ontwerp voor een Europese Economische Gemeenschap, zoals die destijds ontwikkeld is door leidende nationaal-socialisten onder voorzitterschap van Dr. Walter Funk, Nazi-minister voor economie en president van de Duitse Reichsbank.

door Arthur Poortman



In de zomer van 1942, toen de nazi-legers geheel Europa en een groot deel van de Sovjet Unie onder de voet hadden gelopen, kwam de Reichsbank met plannen voor een naoorlogse monetaire unie. De centrale Reichsbank, in samenwerking met het Ministerie van Economie, ontvouwde een plan voor een monetaire unie voor een groot deel van Europa, met de Reichsmark als dominerende valuta. Het Duitse Nazi-plan voor de Europese economische en monetaire eenwording is beschreven in een boek dat in hetzelfde jaar in Berlijn werd gepubliceerd onder de titel "Europäische Wirtschaftsgemeinschaft". Het boek bevat essays, geschreven door belangrijke industrieëlen, bankiers en economen van het Derde Rijk en is uitgegeven door de Berlijnse Industrie und Handelskammer in samenwerking met de Economische Hogeschool in Berlijn (Wirtschafts-Hochschule). "De Nazi-blauwdruk voor een verenigd Europa komt verbluffend veel overeen met de structuur van de Europese Unie, zoals wij die nu kennen." Dat is de conclusie van een artikel, verschenen in de International Currency Review, een specialistisch blad dat vrijwel alleen binnen de bankwereld wordt gelezen.

Aan het boek hebben onder andere meegewerkt de eerder genoemde Walter Funk, die een beschrijving gaf van het economische karakter van het nieuwe Europa; Dr. Emil Woermann, professor aan de Universiteit van Halle, die het toekomstige landbouwbeleid beschreef; Dr. Anton Reithinger, werkzaam bij IG Farben, hij gaf een exposé van het nieuwe industriële Europa; staatsecretaris Gustav Koenings, die een beschrijving van een Europees verkeersbeleid gaf; en Dr. Bernhard Benning, directeur van de Reichs-Kreditanstalt A.G., hij werkte de economische politiek van de Nazi's uit: het vraagstuk van de Europese wisselkoersen en het komen tot één Europese munt. Verder bevat het boek essays over een verenigde arbeidsmarkt, een verenigde agrarische markt en algemene principes van Europese samenwerking. Opvallend is ook dat de auteurs Groot-Brittannië liever buiten het verenigde Europa wilden houden en ook plannen hadden voor een Europese Centrale Bank, die door Duitsland gedomineerd zou worden. Concurrentie moet worden tegengegaan, het is vrij baan voor de grote industrieën, die het voor het zeggen krijgen in de Nazi-visie op het Verenigde Europa.

In november 1932, tijdens een congres in Rome, legde de occulte Nazi filosoof Alfred Rosenberg plannen op tafel voor de economische herstructurering van Europa. Deze ideeën werden in Duitsland breed gepropageerd. In Nazi kranten als "Die Deutsche Volkswirtschaft" werd zelfs een campagne gevoerd voor een Verenigd Europa. In 1938 schreef ene Daitz, een Duitse ambassadeur, eveneens een boek waarin hij pleitte voor een economische en politieke eenwording van Europa. Ook hij had veel invloed op hoge nazi's. Walter Darré, de Reichsbauerminister, pleitte in een vroeg stadium voor verregaande Europese milieumaatregelen; maatregelen waar huidige milieubeschermers van zouden likkebaarden. Overigens waren de nazi's de eersten die natuurparken in Europa instelden; dit alles op uitdrukkelijk verzoek van Hitler.

Twee jaar later, in 1940, publiceerde de Reichsbank een ontwerp voor een Europese monetaire unie, waar de Reichsmark "de belangrijkste valuta in de Duitse economische zone" zou worden en samen met de dollar "één van 's wereld standaard valuta's".
In juli van hetzelfde jaar lagen de plannen klaar voor de oprichting van een Bank voor Europese Betalingen, die als centraal punt zou gaan dienen voor het naoorlogse monetaire systeem. Alle betalingen tussen de lidstaten zouden verlopen via deze Europese Bank, die ook garant zou staan voor grote exportkredieten. Ook zou deze bank bepaalde rechten hebben over het financieel beheer van de afzonderlijke centrale banken van de lidstaten. Kortom, invloedrijke nazi's wilden van Europa een federale superstaat creëren waarin de souvereiniteit van de afzonderlijke lidstaten praktisch zou zijn afgeschaft.

Volgens de International Currency Review wortelt het Verdrag van Maastricht in het Duitse denken van de vorige eeuw; waar nationale belangen dienen voor te gaan voor de belangen van grotere, boven de staten agerende politieke eenheden. Het is goed te realiseren dat dit uiteindelijk uitliep op de Eerste Wereldoorlog. "Het Verdrag van Maastricht vernietigt de souvereiniteit. Er zijn praktisch geen verschillen tussen het Europa van Maastricht en de economische blauwdruk voor Europa zoals die toendertijd werd voorgesteld." Er zijn sterke vermoedens dat men heeft geprobeerd het in 1942 uitgegeven boek van de aardbodem te doen laten verdwijnen. Van de massale uitgave tijdens de Nazi-periode zijn er nu nog slechts twee edities over en dan ook nog alleen in kopievorm: één in het British Museum en één in de Staatsbibliotheek Berlin.

--------------------------------------------------------------------------------

Dit artikel is verschenen in Kleintje Muurkrant nr 323, 17 juli 1998

Een verenigd Europa was ook de droom van Napoléon, en eerder van Karel de Grote en het Romeinse Rijk...Geen van al die regime's waren wat men democratisch noemt...
En men kan zich afvragen of we vandaag in een democratie leven. Vermits Europa bestuurd word door niet door het volk gekozen mensen.

[Sjaax]

Oorspronkelijk geplaatst door meneer

Ik weet niet hoe je het moet noemen, maar wél waar de gedachte van een Europese Unie zoals we die vandaag kennen vandaan komt.

De nazi's hebben ook veel goeds gebracht, zoals Volkswagen en de dierenbescherming.

De argumentatie die je gebruikt is een drogreden, een Reductio ad Hitlerum. Omdat de nazi's eenzelfde soort idee hadden, moet het idee sowieso fout zijn.

Het gaat erom de zaak om zijn merites te beoordelen, te beoordelen op zaken die nu spelen.

[Bad Attila]

Omdat ik geciteerd word, zal ik eventjes kort reageren:

Bij de EU vergeet men vaak de EU-Ministerraard die de échte leider is (om maar een voorbeeld te geven, het is daar dat de invoering van de EURO is beslist), die samengesteld is door de staatshoofden van alle lidstaten.

Als dusdanig is Europa dan ook geen " normale democratie", het heeft, op institioneel vlak, vooral de kenmerken van een confederatie, waarbij elk lid voor zichzelf uitmaakt wie er naartoe wordt gestuurd:
- welke Europees parlementen
- welke Commissaris
- welke Minister

Maar al die mensen zijn wel degelijk rechtstreeks of onrechtstreeks verkozen. Ik stel trouwens vast dat een EU-Commissaris een heus "examen" moet afleggen tegenover het Parlement, een systeem waar vele landen (België incl.) een voorbeeld aan zouden mogen nemen.

[meneer]

Oorspronkelijk geplaatst door Sjaax

De nazi's hebben ook veel goeds gebracht, zoals Volkswagen en de dierenbescherming.

De argumentatie die je gebruikt is een drogreden, een Reductio ad Hitlerum. Omdat de nazi's eenzelfde soort idee hadden, moet het idee sowieso fout zijn.

Het gaat erom de zaak om zijn merites te beoordelen, te beoordelen op zaken die nu spelen.

Dat heb je fout. Ook ik vind dat de nazi's enkele goede ideeën hadden. Spijtig genoeg eveneens enkele zeer slechte, die maakten dat het kind met het badwater weggespoeld werd.
Maar waar het over ging, is of de E.U. een democratie is ? En ik betwijfel dat dus.

[Rr00ttt]

Oorspronkelijk geplaatst door Sjaax

Degenen die de voorstellen formuleren, de Europese Commissie, zijn politici voornamelijk verkozen op basis van hun bijdragen aan het bestuur van een lidstaat in het verleden, niet op basis van een politiek program voor Europa.

De politiek komt vervolgens voort uit een allegaartje van persoonlijke voorkeuren van de Commissieleden en compromissen die tussen hen worden gesloten.

Mbt uw eerste punt. Zelfs dat lijkt me niet waar, het lijkt me eerder een kwestie van politieke compromissen, heus niet zo dat de 'meest verdienstelijke' politici gekozen worden.

Mbt uw tweede punt vergeet u de invloed van talloze lobbygroepen nog.

[Sjaax]

Oorspronkelijk geplaatst door Rr00ttt

Mbt uw eerste punt. Zelfs dat lijkt me niet waar, het lijkt me eerder een kwestie van politieke compromissen, heus niet zo dat de 'meest verdienstelijke' politici gekozen worden.

Meestal zijn het politici die in hun eigen land een aardige staat van dienst hadden. Maar het is uiteraard geen algemene regel.

Oorspronkelijk geplaatst door Rr00ttt

Mbt uw tweede punt vergeet u de invloed van talloze lobbygroepen nog.

Dat is een zeer terechte aanvulling.

[Zondag]

Oorspronkelijk geplaatst door Sjaax

Meestal zijn het politici die in hun eigen land een aardige staat van dienst hadden. Maar het is uiteraard geen algemene regel.

Zeer geachte heer Jacques,

Volgens sommigen is de algemene regel veeleer: politici die moeten worden afgeschoven, worden naar de EU weggepromoveerd. Mij is het geval bekend van een politicus die als minister gefraudeerd had. Toen dat dreigde uit te lekken werd hij door zijn partij benoemd in het Europese controle-orgaan waar het zaakje onderzocht, of in de doofpot gestopt kon worden. En nee: u hebt er nooit iets over vernomen...

De EU zal pas democratisch zijn als er hoge tussenschotten komen tussen de uitvoerende machten van de lidstaten en alle machten van de EU. En natuurlijk moeten de machten in de EU eindelijk ook eens worden gescheiden.

[Zondag]

Oorspronkelijk geplaatst door Rr00ttt

Mbt uw tweede punt vergeet u de invloed van talloze lobbygroepen nog.

Zeer geachte heer Rrrrrr0000tttt,

ik zal u iets verklappen: die lobbyisten bewerken niet de politici, maar hun ondergeschikten, hoge ambtenaren dus. De politici die in de EU aankomen, begrijpen geen sikkepit van Europa, want ze hebben in het beste geval in hun "goede staat van dienst in de nationale politiek" geïnvesteerd, en waarschijnlijk nog veel meer in het verkopen van mooie praatjes en ellebogenwerk. Wat doen ze dus? Ze vragen aan hun hoge ambtenaren wat ze moeten doen, denken en zeggen. En dat doen, denken en zeggen ze. Ze doen dus wat de ambtenaren denken en wat de lobbyisten zeggen.

Maar niet wat de lobbyisten denken. Die hebben nog een andere agenda dan de politici en ambtenaren, en met die agenda komen ze aan hun trekken.

Het volk is in dit alles de quantité négligeable.

[Sjaax]

Oorspronkelijk geplaatst door Nr.10

Het Europees Parlement eist de opschorting van het Swift-akkoord.

De resolutie tot opschorting was ingediend door de socialisten, liberalen en groenen en is goedgekeurd met 280 tegen 254 stemmen. Er waren dertig onthoudingen.

Het Europees Parlement heeft niet de bevoegdheid om het akkoord op te schorten, maar het halfrond hoopt wel dat de Europese Commissie het signaal van de volksvertegenwoordigers niet negeert.

BRON

==> Het Europees Parlement kan zoveel eisen als het wil, het is alleen de Europese Commissie die dat akkoord kan opschorten.

Een mooi voorbeeld van schijndemocratie.

[Sjaax]

Merkel: business as usual.

Merkel's comments indicate the old habits of the past will continue.

This sees EU leaders negotiate behind doors to divide up the posts of the commission president, foreign affairs chief and EU council president.

Weight is given the person's political affiliation, nationality and gender. Their talent or suitability for the job is often an optional extra.

Bron: http://euobserver.com/political/121906

Zullen we Merkel maar afzetten? Of laten we ons maar doen?