Open VLD ging toch ook voor confederalisme?

[Antoon]

Als we nu terug horen wat Gwendolyn Rutten in 2010 zei over confederalisme, dan lijkt haar plan niet zo erg ver van N-VA. Met een aantal verschillen : drie gewesten en een Belgisch 'paraplu'. Maar voor de rest mocht ook alles overgeheveld worden naar de regio's, en daarna ging men kijken wat de federale overheid nog samen wilde/kon doen.

Na drie jaar als kleine minderheid te mogen meezitten in een regering van Waalse Socialisten blijft er van haar visie weinig over, uiteraard.

WAT IS CONFEDERALISME VOLGENS OPEN VLD?

[giserke]

Ze wisten niet wat confederalisme wil zeggen.
En omdat N-VA een invulling geeft aan confederalisme is het niet goed.

Wat voor debielen zijn dat daar eigenlijk bij VLD?

Heb deze morgen hun nieuwe jongerenvoorzitter bezig gehoord op radio 1.
Had niks te vertellen.

[giserke]

We gaan voor 14 mei nog veel lol beleven.

[ViveLaBelgique]

Oorspronkelijk geplaatst door Antoon

Als we nu terug horen wat Gwendolyn Rutten in 2010 zei over confederalisme, dan lijkt haar plan niet zo erg ver van N-VA.

Luister eens wat Gwendolyn Rutten in 2010 vertelde over justitie, sociale zekerheid, pensioenen en het zwaartepunt. Voor Open VLD ligt dit zwaartepunt met de staatshervorming bij de gewesten en gemeenschappen.

[ViveLaBelgique]

Oorspronkelijk geplaatst door giserke

Ze wisten niet wat confederalisme wil zeggen.

Toch wel. Luister maar eens naar het interview. Reeds anno 2010 nam Gwendolyn Rutten formeel afstand van de wetenschappelijke betekenis van confederatie. Het is pas anno 2013 dat N-VA de moed heeft om kleur te bekennen en dat ze gaan voor een confederatie en niet voor confederalisme.

[Antoon]

Oorspronkelijk geplaatst door ViveLaBelgique

Luister eens wat Gwendolyn Rutten in 2010 vertelde over justitie, sociale zekerheid, pensioenen en het zwaartepunt. Voor Open VLD ligt dit zwaartepunt met de staatshervorming bij de gewesten en gemeenschappen.

Ja, maar ze zitten nu meer dan drie jaar in een regering geleid door de Waalse Socialisten en zonder meerderheid in Vlaanderen. Open VLD heeft daarvoor gekozen om postjes te krijgen, verder hebben ze dus niets te zeggen.

Vandaar dat er van dat verschuiven van het zwaartepunt naar de gewesten en gemeenschappen niets in huis komt.

Maar u bent daar waarschijnlijk tevreden mee.

[ViveLaBelgique]

Oorspronkelijk geplaatst door Antoon

Ja, maar ze zitten nu meer dan drie jaar in een regering geleid door de Waalse Socialisten en zonder meerderheid in Vlaanderen. Open VLD heeft daarvoor gekozen om postjes te krijgen, verder hebben ze dus niets te zeggen.

Vandaar dat er van dat verschuiven van het zwaartepunt naar de gewesten en gemeenschappen niets in huis komt.

Maar u bent daar waarschijnlijk tevreden mee.

Ik ben niet tevreden met de staatshervorming wat in se politieke zelfbevrediging is en leidt tot paraplufederalisme.

[Antoon]

Oorspronkelijk geplaatst door ViveLaBelgique

Ik ben niet tevreden met de staatshervorming wat in se politieke zelfbevrediging is en leidt tot paraplufederalisme.

Er is helemaal geen staatshervorming geweest, alleen maar wat gepruts in de marge, voor de schijn. Ondertussen blijven wij miljarden doorsluizen aan de Walen die zich naar ons toe niet hoeven te rechtvaardigen.
Integendeel, ze beslissen wat wij moeten doen.

[graaf de bethune]

Bij de VLD hebben ze nog van die rare kronkels.Een tijdje geleden een debat gezien op zevende dag met oa Petrick Dewael en het ging over monarchie versus republiek. De moderator vroeg aan Dewael of zij voor een republiek zijn vermits liberale partijen in hun DNA toch republikeins zijn. Dewael bevestigde dat inderdaad liberalisme het best past bij een republiek maar hier in Belgie zijn liberalen monarchisten wist Dewael trots en fier te zeggen. Lees, liberalen en koningshuis hebben elkaar nodig voor de vette postjes en dan wijken we al eens af natuurlijk van onze basisprincipes, bende huichelaars dat ze zijn.

[Xenophon]

Oorspronkelijk geplaatst door de gebonden stem

Zij dachten dat confederalisme een soort confituur was.

Ja, confituur om de politieke onnozelaars onder de Vlamingen mee te vangen.

[Hypochonder]

Bij OVLD zijn ze vooral met zichzelf en zelfbehoud bezig. Ze (net zoals de andere traditionele partijen) tot de conclusie gekomen dat het voor hen het beste is om samen met de anderen tegen N-VA te zijn, ongeacht de gevolgen voor het land.

[Distel]

Oorspronkelijk geplaatst door Antoon

Er is helemaal geen staatshervorming geweest, alleen maar wat gepruts in de marge, voor de schijn. Ondertussen blijven wij miljarden doorsluizen aan de Walen die zich naar ons toe niet hoeven te rechtvaardigen.
Integendeel, ze beslissen wat wij moeten doen.

2

[demonen]

Oorspronkelijk geplaatst door graaf de bethune

Bij de VLD hebben ze nog van die rare kronkels.Een tijdje geleden een debat gezien op zevende dag met oa Petrick Dewael en het ging over monarchie versus republiek.

Patrick Dewael worstelt met een serieuze alcoholverslaving en dit is publiek bekend.
Het is crapuleus om zulke (zieke) mensen een verantwoordelijke funktie te geven.
Een partij die zulke mensen naar voor schuift gaat voor postjes en verdient onder de kiesdrempel te verzeilen.

[Xenophon]

Oorspronkelijk geplaatst door Antoon

Er is helemaal geen staatshervorming geweest, alleen maar wat gepruts in de marge, voor de schijn. Ondertussen blijven wij miljarden doorsluizen aan de Walen die zich naar ons toe niet hoeven te rechtvaardigen.
Integendeel, ze beslissen wat wij moeten doen.

Niet geheel en al, de juiste vorm is:

de traditio's steken ons in de rug omwille van de miljarden die door hun vingers glijden.

Er is dus niets verkeerd met wat de Walen doen, het is het crapuul onder de Vlamingen die ons dit lapt.

[giserke]

Oorspronkelijk geplaatst door Xenophon

Niet geheel en al, de juiste vorm is:

de traditio's steken ons in de rug omwille van de miljarden die door hun vingers glijden.

Er is dus niets verkeerd met wat de Walen doen, het is het crapuul onder de Vlamingen die ons dit lapt.

En de Vlaming is per definitie een crapuul volk, dat ze voor die poephaais blijft stemmen.

Bij gevolg, de domme Vlaming verdiend het om op zijn kop gescheten te worden.

[Xenophon]

Oorspronkelijk geplaatst door giserke

En de Vlaming is per definitie een crapuul volk, dat ze voor die poephaais blijft stemmen.

Bij gevolg, de domme Vlaming verdiend het om op zijn kop gescheten te worden.

Harde woorden, misschien wel te hard, het is tenslotte een minderheid die zich laat vangen door de traditio's.

De traditio's zijn het echte en profiterend crapuul in dit land.

[Knuppel]

Oorspronkelijk geplaatst door Antoon

Als we nu terug horen wat Gwendolyn Rutten in 2010 zei over confederalisme, dan lijkt haar plan niet zo erg ver van N-VA. Met een aantal verschillen : drie gewesten en een Belgisch 'paraplu'. Maar voor de rest mocht ook alles overgeheveld worden naar de regio's, en daarna ging men kijken wat de federale overheid nog samen wilde/kon doen.

Na drie jaar als kleine minderheid te mogen meezitten in een regering van Waalse Socialisten blijft er van haar visie weinig over, uiteraard.

WAT IS CONFEDERALISME VOLGENS OPEN VLD?

Dit WAS confederalisme volgens de VLD.....in 2002.

CONGRES 16 NOVEMBER
en 7 DECEMBER 2002


De VLD wil een beter statuut voor Vlaanderen door de definitieve keuze voor een confederaal model.
Het zwaartepunt komt bij de deelstaten te liggen die bepalen welke bevoegdheden ze aan het federale niveau laten.

Het aantal bestuursniveaus moet verminderen. Vlaanderen moet minstens bevoegd worden voor de gezondheidszorgen, de kinderbijslagen, het tewerkstellingsbeleid en het mobiliteitsbeleid.

Taalfaciliteiten moeten uitdoven.

Elk bestuursniveau krijgt de volledige fiscale autonomie. Wat op een lager bestuursniveau kan, hoeft niet hogerop te worden beslist.

Solidariteit kan er nooit toe leiden dat de betalende partij op het eind minder middelen krijgt dan de ontvangende
partij. Daartoe is het noodzakelijk dat de solidariteit transparant is.

De bescherming van de positie van het Nederlands in Vlaanderen, in België en in Europa is een belangrijke taak van de overheid.

http://www.openvld.be/Library/docs/3...verklaring.pdf

[reservespeler]

Oorspronkelijk geplaatst door ViveLaBelgique

Luister eens wat Gwendolyn Rutten in 2010 vertelde over justitie, sociale zekerheid, pensioenen en het zwaartepunt. Voor Open VLD ligt dit zwaartepunt met de staatshervorming bij de gewesten en gemeenschappen.

Ja en?

[fonne]

Oorspronkelijk geplaatst door Antoon

Als we nu terug horen wat Gwendolyn Rutten in 2010 zei over confederalisme, dan lijkt haar plan niet zo erg ver van N-VA. Met een aantal verschillen : drie gewesten en een Belgisch 'paraplu'. Maar voor de rest mocht ook alles overgeheveld worden naar de regio's, en daarna ging men kijken wat de federale overheid nog samen wilde/kon doen.

Na drie jaar als kleine minderheid te mogen meezitten in een regering van Waalse Socialisten blijft er van haar visie weinig over, uiteraard.

WAT IS CONFEDERALISME VOLGENS OPEN VLD?

Ø-VLD is nooit voor het confederalisme gegaan, alleen voor de confederalistische kiezers. Met de expliciete bedoeling die mensen te bedriegen. Zeg dat Karel de Klucht hen nochtans verwittigd had.

[reservespeler]

Oorspronkelijk geplaatst door ViveLaBelgique

Toch wel. Luister maar eens naar het interview. Reeds anno 2010 nam Gwendolyn Rutten formeel afstand van de wetenschappelijke betekenis van confederatie. Het is pas anno 2013 dat N-VA de moed heeft om kleur te bekennen en dat ze gaan voor een confederatie en niet voor confederalisme.

Wat is het verschil tussen het één en het ander?


Een confederatie of een statenbond is een bond van onafhankelijke staten, of (deel)staten met het recht om eruit te stappen, die op basis van een gezamenlijk verdrag een staat vormen. De confederatie is een verbinding tussen soevereine staten die hun eigen soevereiniteit behouden, maar overeenkomen om bepaalde aangelegenheden, zoals de buitenlandse belangen en veiligheid, gemeenschappelijk te regelen. Hoewel de confederatie of statenbond soms wordt aangemerkt als een staatsvorm is het dit eigenlijk niet. Het fenomeen heeft namelijk niet betrekking op de vorm van een enkele soevereine staat, maar op een geheel van staten. Wanneer slechts het gezamenlijk staatshoofd het bindende element van een of meer staten vormt, spreken we in principe niet meer van een confederatie maar van een personele unie. Overigens is een zekere overlap, zoals bij het Brits Gemenebest, denkbaar. Bovendien bestaan er voorbeelden uit het verleden (bijvoorbeeld de Habsburgers), waarin het staatshoofd zijn personele unie probeerde samen te smeden tot een samenhangender geheel.

In wezen is het grote verschil met een federatie of bondsstaat dat de klemtoon ligt op de individuele deelstaten, die in wezen soeverein blijven. In een federatie ligt de soevereiniteit bij de federatie, het overkoepelende geheel. In de praktijk zou dit betekenen dat men gaat bekijken welke bevoegdheden er beter samen uitgevoerd kunnen worden, en kan men deze weer intrekken wanneer men wil. Het gevolg hiervan is dat enerzijds (etnische) regio's zeer veel zelf kunnen bepalen en dat er een zekere concurrentiestrijd ontstaat die deelstaten aanmoedigt het maximale te bereiken voor hun inwoners. Ook zal een deelstaat door de fiscale en financiele autonomie grotendeels zelf kunnen beslissen wat er met de financiele middelen gebeurt, wat ook leidt tot een betere belastingmoraal bij de bevolking ('onze belastingen worden thuis besteed'). Anderzijds is het voor de centrale overheid erg moeilijk alle deelstaten op een lijn te krijgen, met name omdat in principe iedere deelstaat een veto kan uitspreken of in uiterste gevallen kan dreigen zich af te scheiden. Ook kan het in het dagelijks leven en de economie hinder opleveren dat iedere deelstaat een eigen rechtssysteem, onderwijssysteem, verkeersregels en belastingen kent, en dat bepaalde diploma's en kwalificaties slechts in een enkele deelstaat geldig zijn. Verder kunnen de welvaartsverschillen tussen deelstaten aanzienlijk zijn, wat bij deelstaten die over minder economische middelen beschikken kan leiden tot afgunst en een leegloop ten gunste van de rijkere deelstaten.

Terwijl in een bondsstaat de federale grondwet het bindende element is, is in de statenbond het verdrag het bindend element, waarbij de staten principieel hun soevereiniteit bewaren. Zo'n confederatief verdrag kan unilateraal worden opgezegd, in tegenstelling tot een grondwet, die slechts via de unie aangepast kan worden. In de praktijk blijkt de scheidingslijn tussen een federale en een confederale staat niet steeds zo bijzonder scherp.

De vraag of de vorming van een confederatie steeds vereist dat de partners in die confederatie eerst onafhankelijk moeten zijn zorgt voor veel verwarring. Historisch gaan de meeste voorbeelden in die zin, maar de 13 staten die de Verenigde Staten vormden bieden een mooi tegenvoorbeeld: die waren voor de oprichting van de VS niet onafhankelijk, maar kolonies van het Britse Rijk. Juridisch zijn er geen redenen waarom een confederatie niet kan gevormd worden door (oud-)kolonies of door federale staten. De essentie van de confederatie ligt in de autonomie voor elke partner daarin om eruit te kunnen stappen.

Hoever ligt confederalisme van separatisme? Wel, in het geval van Belgi� is de grens ertussen nagenoeg onbestaande. Want wat is confederalisme eigenlijk? Volgens het volkenrecht is het een verbond tussen verschillende staten waarbij er geen overkoepelende, federale grondwet bestaat; m.a.w.: het enige wat die staten nog bindt, is een verdrag dat elk jaar kan bijgestuurd worden. Klassiek zijn de enige zaken die nog gemeenschappelijk aangepakt worden defensie en buitenlands beleid. Net dat kenmerk zal ervoor zorgen dat een confederaal Belgi� vrij kort erna zal uiteenvallen.
Waarom eigenlijk? Ten eerste kan men nog moeilijk spreken van een echte Belgische defensie. En wat buitenlands beleid betreft: buitenlandse handel en ontwikkelingshulp zijn al gesplitst. Wat rest dus er nog? Weinig, om niet te zeggen niets. Als men hier confederalisme invoert, IS dat gewoon separatisme. Belgi� bestaat dan enkel nog op papier.

Nu, men kan uiteraard argumenteren dat er initieel wel meer zaken gemeenschappelijk zullen aangepakt worden dan die twee alleen, maar Belgi� zou Belgi� niet zijn als ook deze na verloop van tijd dan toch nog zouden worden geregionaliseerd.

Sommigen beweren dat deze politieke lat-relatie, net zoals de individuele vorm, ertoe zal leiden dat de partners na deze �catharsis� elkaar terug zullen opzoeken. Mooi idee, maar helaas toch wel iets te na�ef, als je �t mij vraagt. Geen enkele opsplitsing van een bevoegdheid is tot nog toe ongedaan gemaakt. Waarom zou dat net w�l gebeuren van zodra het confederalisme ingevoerd werd?
Trouwens: welke confederaties bestaan er nog vandaag? Weinig, om niet te zeggen geen. Zwitserland en de USA zijn uitgegroeid tot echte federaties. Vooral in de USA is een centralisatie nog steeds aan de gang. Anderzijds moet je objectief vaststellen dat het Gemenebest van Onafhankelijke Staten (GOS; de officieel democratische vervanger van de USSR) niet meer bestaat. Confederalisme is dus louter een tussenstap voor meer (federalisme) of voor minder (secessie).

Al jaren is het duidelijk genoeg dat de doorsnee Belg absoluut geen boodschap heeft aan die communautaire toestanden en aan die opsplitsingen. Journalisten zoals Marc Reynebeau spreken zich massaal uit tegen confederalisme en secessie. En werd er intussen iets ongedaan gemaakt? Nooit! De politici houden in dat Hertoginnedal helemaal g��n rekening met wat de mensen vragen. Het confederalisme zal volledig tegen de wil van de Belgen ingevoerd worden als een zoveelste communautair akkoordje achter gesloten kasteeldeuren. Zeggen dat vanaf dan de middelpuntzoekende krachten opnieuw inspraak zullen krijgen lijkt mij bijgevolg iets te optimistisch. Waaruit we kunnen besluiten dat Belgisch confederalisme onvermijdelijk tot separatisme zal leiden.

Sommige politici zijn gedreven voorstanders van het confederalisme. En de CD&V beschouwt dit officieel als ��n van haar doelstellingen. Zij lijken niet in te zien dat hun visie aan de basis van een toekomstig separatisme zal liggen. Of is dat maar schijn?

Dat vele Belgen (om niet te zeggen de meerderheid) separatisme niet ziet zitten, blijkt uit het �succes� van bv. de N-VA. Elfduizend leden is mooi, maar zeker niet voldoende om zichzelf een grote partij te noemen. De CD&V wil uiteraard heel graag een grote partij blijven. Combineer dat met de traditionele vaagheid t.o.v. kiezers en leden en je begrijpt meteen dat het kader het dubieuze �confederalisme� boven het duidelijkere �separatisme� verkiest. Een vrij grote partij zoals de CD&V kan zich immers geen aderlatingen veroorloven.