Slachtoffers verkrachting draaien niet langer op voor gerechtskosten

[Nexer]

http://www.nieuwsblad.be/article/det...40205_00965241

Slachtoffers van misdrijven zoals verkrachtingszaken zullen in de toekomst niet langer moeten opdraaien voor de kosten van bijkomende onderzoeksdaden. De bevoegde Kamercommissie heeft daarvoor een wetsvoorstel goedgekeurd. Die kosten kunnen soms vaak oplopen, maar door een lacune in de wet, kon het gebeuren dat slachtoffers voor de rekening moesten opdraaien.
Vorig jaar dook in de media het verhaal op van een vrouw die in Schaarbeek was verkracht, die zich burgerlijke partij stelde en bijkomende onderzoeksdaden vroeg. Daarbij liep en ander mis, waardoor van de gevraagde DNA-onderzoeken geen gebruik kon worden gemaakt. De dader kon niet worden gevonden en de vrouw kreeg een rekening van ruim 5.000 euro gepresenteerd.

Volgens de bestaande wetgeving kon het immers gebeuren dat slachtoffers voor de kosten moesten opdraaien als er niemand werd veroordeeld, zelfs als het kwam door een procedurefout. “De kosten voor bijkomende onderzoeksdaden, zoals DNA-onderzoek, lopen al snel hoog op. Bovenop het fysieke en psychische leed werden slachtoffers van verkrachting nog eens geconfronteerd met een peperdure rekening als er geen veroordeling is”, legt Kamerlid Stefaan Van Hecke (Ecolo-Groen) uit.

Het wetsvoorstel dat woensdag werd goedgekeurd en waarvoor Van Hecke mee de pen vasthield, moet die mogelijkheid uitsluiten. De tekst schrijft voor dat een rechter voortaan kan oordelen dat de Belgische Staat de kosten op zich moet nemen, zodat de kosten niet moeten worden betaald door het slachtoffer. Indien er een veroordeling wordt uitgesproken, betaalt de dader nog steeds.

Het groene parlementslid wijst er nog op dat er in 2011 4.038 verkrachtingen zijn aangegeven, 20 procent meer in vergelijking met 2009. De helft van de zaken wordt net geseponeerd wegens onvoldoende bewijsmateriaal. In België resulteert amper 4 procent van de verkrachtingszaken in een effectieve veroordeling.

De tekst moet nog langs de plenaire Kamer passeren.

Een goede zaak, op eerste zicht.

Er is echter 1 mogelijkheid die niet besproken wordt. Dit zien we door de manier waarop er over gepraat wordt:

Het groene parlementslid wijst er nog op dat er in 2011 4.038 verkrachtingen zijn aangegeven, 20 procent meer in vergelijking met 2009. De helft van de zaken wordt net geseponeerd wegens onvoldoende bewijsmateriaal.

Ik dacht dat het motto van ons gerecht was: "onschuldig tot schuld bewezen".

De redenering achter dit motto zijnde dat mensen elkaar zullen proberen het leven zuur te maken als ze dat kunnen. Door bijvoorbeeld valse beschuldigingen te stellen.

Men houdt het blijkbaar niet voor mogelijk dat een vrouw zou liegen over verkrachting. Men spreekt namelijk echter over aangiftes.

Eventjes een korte google zoektocht naar "gelogen over verkrachting" levert meteen 1.690.000 resultaten op.

Ik pak er enkele uit:
http://cult.thepostonline.nl/column/...chtingsmythes/
http://www.leugens.nl/2011/03/13/mei...ueel-misbruik/
http://topgeheimen.nl/?p=2&cid=4&gid...Vrouw&uid=1097
http://www.ad.nl/ad/nl/1012/Nederlan...rachting.dhtml
http://www.nbcnews.com/news/investig...rape-v19936408

Er wordt weldegelijk over gelogen. Niet alleen uit persoonlijke jacht op financiële verrijking door middel van schadevergoedingen opgelegd door het gerecht. Maar ook onder druk van familieleden.

Een aangifte kan dus ook gelogen zijn. Maar dat mag niet gezegd worden, blijkbaar

Versta mij niet verkeerd, ik vind dit wetsvoorstel een goed idee. Als lichamelijk onderzoek kan aantonen dat de persoon in kwestie effectief verkracht is, maar er kan geen dader gevonden worden, dan moeten die kosten van dat onderzoek niet op die persoon vallen.

Echter, als er geen dader kan gevonden worden, omdat er geen dader is, dan zie ik die uitgave van mijn belastingsgeld niet zitten. Maar de manier waarop er over gesproken wordt, gaat men er blijkbaar van uit dat dit niet kan gebeuren. Maar dat kan dus wel.

[Xenophon]

Oorspronkelijk geplaatst door Nexer

...

Ik dacht dat het motto van ons gerecht was: "onschuldig tot schuld bewezen".

...

Het correcte motto is: "onschuldig tot de rechter denkt dat je het gedaan hebt".

Het is dus een subjectieve vaststelling waar objectief bewijs niet voor nodig is.