Gedicht voor vandaag

[Stratcat]

Kijkend naar buiten en na consumptie van enkele Dafalgans en enkele lepels hoestsiroop, moest ik ineens denken aan

KOORTSDEUN

´t Is triestig dat het regent in den herfst,
dat het moe regent in den herfst, daar-buiten,
- En wat de bloemen wegen in de herfst;
- en de oude regen lekend langs de ruiten...

Zwaai-stil staan grauwe boomen in het grijs,
de goede sider-boomen, ritsel-weenend;
- en ´t is de wind, en ´t is een lamme wijs
van kreun-gezang in snakke tonen stenend...

- Nu moet me komen de oude drentel-tred,
nu moet me ´t oude vreê-beeldje gaan komen,
mijn grijs goed troost-moedertje om ´t diepe bed
waar zich de warme koorts een licht dierf droomen,
en 't wegend wee in leede tranen berst...

...´t Is triestig dat mijn droefheid thans moest komen,
en loomen in ´t atone van de boomen;
- ´t Is triestig dat het regent in den herfst...

- Karel Van De Woestijne (1878-1929)

Maar lieve medeforummers: de moed niet laten zakken, hé: na regen komt zonneschijn*

* [size=1]niet naar het Engels vertalen! Tenzij je uit bent op een depressie die zelfs Karel Van De Woestijne niet in verzen had kunnen gieten [/size]

[Jazeker]

De gedichtensektie maar aanvullen...

Ensanguining the skies
How heavily it dies
Into the west away;
Past touch and sight and sound,
Not further to be found,
How hopeless under ground
Falls the remorseful day.