Hoe denkt een werkgerver? en terecht!
Er is ten volle respect voor het stakingsrecht. Ook voor het recht op arbeid. Evenwel, elke dag dat er gestaakt wordt, wordt als een dag gewoon niet aanwezig zijn aanzien. Bij een eventueel moeilijke periode zullen diegenen die het minst aanwezig zijn er ook het eerst uitgaan. Niet omdat er gestaakt werd, dat is immers een recht, maar gewoon wegens veelvuldig afwezig zijn. Met afwezigen, om wat voor reden dan ook, ben je immers niets. Zelfs zonder moeilijke periode worden ze stelselmatig vervangen door anderen. Er zijn immers werkwilligen genoeg op de arbeidsmarkt. Of m.a.w. staken kan, geen probleem daar mee, maar besef dat je jezelf op je eigen werk overbodig maakt. Zijn er niet genoeg werkdagen? In het buitenland zien ze mij graag komen met mijn centen. Je moet toch wel heel zot zijn in België nog een bedrijf te vestigen, en nog erger, mensen te werk stellen. Belgische arbeiders zijn specialisten in het zich overbodig maken omdat zij blind oproerkraaiers als de vakbondsleiders menen te moeten volgen. Ze doen maar. Wie heeft wie het meest nodig? Ik als investeerder kan overal terecht. De staker die ik afgedankt heb, tja,.. eigen schuld, dikke bult. Had maar niet afwezig moeten zijn. Had maar niet de praatjes van vakbondsleiders moeten geloven. Had maar niet zo licht gelovig moeten zijn.
|
9 december 2014, 02:57
