Gevangene vraagt en krijgt euthanasie - failliet van de maatschappij?

[C2C]

Deze samenleving balanceert op het randje van de waanzin:

Frank Van den Bleeken krijgt volgend weekend euthanasie

Op zondag 11 januari krijgt Frank Van den Bleeken in de gevangenis van Brugge euthanasie. Dat schrijft De Morgen. De 51-jarige geïnterneerde had daarom gevraagd, omdat hij ondraagelijk psychisch lijdt onder het feit dat hij al 30 jaar in de gevangenis zit.
Van Den Bleeken is de voorbije jaren herhaaldelijk onderzocht door psychiaters. Zij bevestigen los van elkaar dat de man psychisch ziek is en ernstig lijdt onder zijn verblijf in de gevangenis. Hij is er zich ook van bewust dat hij zonder aangepaste therapie een gevaar is voor de samenleving.

Van den Bleeken bekwam in september van vorig jaar bij het Brusselse hof van beroep een arrest dat hem het recht gaf vrijwillig uit het leven te stappen. Euthanasie is echter niet zijn eerste keuze: met de juiste verzorging en medicatie zou hij zijn verzoek intrekken.

Sinds Van den Bleeken zijn euthanasie via rechterlijke weg afgedwongen kreeg, volgden al minstens 15 geïnterneerden zijn voorbeeld.

Mensen als wegwerpproduct. In plaats van ze te helpen. Een rechter die een absurd verzoek inwilligt, in plaats van er meteen een media campagne van te maken die het failliet van de menselijkheid en de rechtvaardigheid aanklaagt. Die rechter in kwestie moet gearresteerd worden en levenslang krijgen. Zelfmoord toestaan. Wat een waanzin.

De consumptie- en wegwerpcultuur dringt nu echt de laatste geledingen van het fatsoen door.

Ik word hoe langer hoe fanatiek katholiek. Deze kapitalistische neoliberale maatschappij moet echt vernietigd worden. Tot op het bot uitrotten, die perverse boel.

[reservespeler]

Oorspronkelijk geplaatst door C2C

Deze samenleving balanceert op het randje van de waanzin:



Mensen als wegwerpproduct. In plaats van ze te helpen. Een rechter die een absurd verzoek inwilligt, in plaats van er meteen een media campagne van te maken die het failliet van de menselijkheid en de rechtvaardigheid aanklaagt. Die rechter in kwestie moet gearresteerd worden en levenslang krijgen. Zelfmoord toestaan. Wat een waanzin.

De consumptie- en wegwerpcultuur dringt nu echt de laatste geledingen van het fatsoen door.

Ik word hoe langer hoe fanatiek katholiek. Deze kapitalistische neoliberale maatschappij moet echt vernietigd worden. Tot op het bot uitrotten, die perverse boel.

Tis een gevaar voor de samenleving, dus best opruimen als ie er zelf om vraagt, niet meer woorden aan vuil maken!

[dalibor]

Doet denken aan het geval van Gary Gilmore, waar Norman Mailer zijn roman The Executioners' song op baseerde.

Gilmore was veroordeeld tot levenslang voor dubbele moord. Dwong bij het Supreme Court af dat hij ter dood zou worden gebracht.

http://en.wikipedia.org/wiki/Gary_Gilmore

Los van enig religieuze reden voel ik me hier ook heel ongemakkelijk bij.

[C2C]

Oorspronkelijk geplaatst door reservespeler

Tis een gevaar voor de samenleving, dus best opruimen als ie er zelf om vraagt, niet meer woorden aan vuil maken!

Ik begrijp uw cynisme. Maar geef nu toe.

Miljarden liggen te rotten in de geheime bankrekeningen van het kapitaal.

Dat we dat eens benutten om zo'n psychisch gestoorde mensen te helpen.

De grootsheid van een maatschappij meet men toch af aan de mate waarin ze de zwakkeren durft helpen?

[C2C]

Oorspronkelijk geplaatst door dalibor

Doet denken aan het geval van Gary Gilmore, waar Norman Mailer zijn roman The Executioners' song op baseerde.

Gilmore was veroordeeld tot levenslang voor dubbele moord. Dwong bij het Supreme Court af dat hij ter dood zou worden gebracht.

http://en.wikipedia.org/wiki/Gary_Gilmore

Los van enig religieuze reden voel ik me hier ook heel ongemakkelijk bij.

Ah ja, nu je het zegt. Ik had daar al eens van gehoord. Bedankt voor de referentie.

Jammer genoeg heeft ook de rechter in Utah zijn onmenselijkheid getoond. In plaats van te stellen: néé, ondanks uw gruweldaden zijt ge een mens, en blijft ge bij ons, als levend voorbeeld van waartoe mensen in staat zijn. En we zullen u helpen toch nog een menswaardig bestaan te hebben, ondanks uw gruweldaden. Want wij zijn menselijk.

[Kristof Piessens]

Kijk, een veroordeelde die voor dertig jaar vastzit zonder tweede kans op rehabilitatie in de gewone samenleving, beseft ook wel op die tijd intussen dat hij fout was, daarom zijn er gevangenis commissie's die bepalen of iemand een rehabilitatie krijgt of niet, kwestie van de veroordeelde zijn/haar psychische herstel te bevorderen, maar dat die uiteindelijk toch euthanasie vraagt betekend veel voor een gevangene, want dan heeft hij/zij tenminste niet meer te rehalibiteren en mag die rechtstreeks door dit vonnis effectief het graf in (en het probleem recidive is effectief opgelost), spijtig voor de extreministen die overtuigd zijn dat moordenaars niet kunnen veranderen, dit vooval bewijst voldoende dat de commisie's juist zelf de zaak wantrouwen op de kwestie van recidive, een mens leert het maar wanneer die de straf heeft gekregen dat gevolgen kent voor zijn/haar latere rehalibitatie.

[Johan Bollen]

Oorspronkelijk geplaatst door C2C

Ik word hoe langer hoe fanatiek katholiek.

Het mocht de kerk sieren mocht ze zich openlijk verzetten tegen dit vonnis. Ik vrees echter dat, ondanks fenomenen zoals Fransiscus, de kerk deel is van het establishment in België en dat voor die kerk ook het mechanisme werkzaam is dat degenen met de grootste machtswellust degenen zijn met de grootse macht. Principes verdedigen is dan plots niet meer zo essentieel.

[reservespeler]

Oorspronkelijk geplaatst door C2C

Ik begrijp uw cynisme. Maar geef nu toe.

Miljarden liggen te rotten in de geheime bankrekeningen van het kapitaal.

Dat we dat eens benutten om zo'n psychisch gestoorde mensen te helpen.

De grootsheid van een maatschappij meet men toch af aan de mate waarin ze de zwakkeren durft helpen?

Wie kapitaal heeft moet gestraft worden voor zo'n misbaksels????????


Gewoon geen energie in steken.
Van kant maken of op water en brood zetten.
De slachtoffers en de nabestaanden van de slachtoffers zullen er dankbaar voor zijn.

[reservespeler]

Oorspronkelijk geplaatst door Kristof Piessens

Kijk, een veroordeelde die voor dertig jaar vastzit zonder tweede kans op rehabilitatie in de gewone samenleving, beseft ook wel op die tijd intussen dat hij fout was, daarom zijn er gevangenis commissie's die bepalen of iemand een rehabilitatie krijgt of niet, kwestie van de veroordeelde zijn/haar psychische herstel te bevorderen, maar dat die uiteindelijk toch euthanasie vraagt betekend veel voor een gevangene, want dan heeft hij/zij tenminste niet meer te rehalibiteren en mag die rechtstreeks door dit vonnis effectief het graf in (en het probleem recidive is effectief opgelost), spijtig voor de extreministen die overtuigd zijn dat moordenaars niet kunnen veranderen, dit vooval bewijst voldoende dat de commisie's juist zelf de zaak wantrouwen op de kwestie van recidive, een mens leert het maar wanneer die de straf heeft gekregen dat gevolgen kent voor zijn/haar latere rehalibitatie.

Hij heeft verschillende kansen gekregen, het resultaat was moord.

[dalibor]

Oorspronkelijk geplaatst door reservespeler

Wie kapitaal heeft moet gestraft worden voor zo'n misbaksels????????


Gewoon geen energie in steken.
Van kant maken of op water en brood zetten.
De slachtoffers en de nabestaanden van de slachtoffers zullen er dankbaar voor zijn.

Er stond onlangs een gesprek in GVA met vrienden van het eerste slachtoffer van VdB. Zij zijn expliciet niet te spreken over deze euthanasie.

[Supe®Staaf]

Euthanasie behoort een recht te zijn voor iedereen.
Een gevangene zijn, wil niet zeggen dat je al je rechten kwijtspeelt.
Ook een gevangene vroeg niet om zijn leven, en moet er dus kunnen uitstappen als hij zijn leven beu is.
Iemand die er wil uitstappen moet inderdaad geholpen worden: met het uitstappen welteverstaan.

[Supe®Staaf]

Oorspronkelijk geplaatst door C2C

Miljarden liggen te rotten in de geheime bankrekeningen van het kapitaal.

Dat we dat eens benutten om zo'n psychisch gestoorde mensen te helpen.

Een spuitje kost echt geen kapitaal.
Iemand tegen zijn wil jarenlang opgesloten houden, dat vreet pas kapitaal.
Terzijde: hoeveel van je persoonlijke kapitaal investeerde je reeds in hulp aan psychisch gestoorden (zelfhulp niet meegerekend)?
Of bedoel je dat anderen hun kapitaal aan een van jouw dada's van het moment moeten besteden?

[reservespeler]

Oorspronkelijk geplaatst door dalibor

Er stond onlangs een gesprek in GVA met vrienden van het eerste slachtoffer van VdB. Zij zijn expliciet niet te spreken over deze euthanasie.

Dat weet ik, omdat de straf veel te licht en veel te humaan is in hun ogen.
Maar liever zo'n opruiming dan dat de kans bestaat dat zo'n beest terug losgelaten wordt op de samenleving.

[reservespeler]

Oorspronkelijk geplaatst door Supe®Staaf

Een spuitje kost echt geen kapitaal.
Iemand tegen zijn wil jarenlang opgesloten houden, dat vreet pas kapitaal.
Terzijde: hoeveel van je persoonlijke kapitaal investeerde je reeds in hulp aan psychisch gestoorden (zelfhulp niet meegerekend)?
Of bedoel je dat anderen hun kapitaal aan een van jouw dada's van het moment moeten besteden?

Daar komt het bij die linksen steeds op neer.

[dalibor]

Oorspronkelijk geplaatst door reservespeler

Dat weet ik, omdat de straf veel te licht en veel te humaan is in hun ogen.
Maar liever zo'n opruiming dan dat de kans bestaat dat zo'n beest terug losgelaten wordt op de samenleving.

Inderdaad. Ze hebben liever dat hij tot zijn oude dag opgesloten blijft, met het besef van wat hij heeft aangericht én de wetenschap dat hij niet zal vrijkomen.

[reservespeler]

Oorspronkelijk geplaatst door dalibor

Inderdaad. Ze hebben liever dat hij tot zijn oude dag opgesloten blijft, met het besef van wat hij heeft aangericht én de wetenschap dat hij niet zal vrijkomen.

Is die wetenschap er wel?
Hij wordt regelmatig door psychiaters en ... onderzocht, de kans bestaat dat er enkelen zijn die vinden dat hij nog één kans moet krijgen.

[Kristof Piessens]

Oorspronkelijk geplaatst door reservespeler

Hij heeft verschillende kansen gekregen, het resultaat was moord.

Neen, de moord heeft tot de straf geleid en die kansen na tien jaar terug te rehalibiteren kan hij/zij niet meer krijgen eens het bewezen is dat jij de moord hebt gepleegd, zit je er voor altijd in...dat is onmenselijk te noemen, terwijl de gestrafte achteraf niet kan bewijzen dat hij/zij verandert is en iets wil doen om dat goed te maken.

Maar de moord zal de gestrafte nooit kunnen goedpraten, dat is een feit maar dat die in gevangenschap beseft dat die dat zonder reden heeft gedaan en dat niet kan verhalen op het feit waarom hij/zij dat gedaan heeft is geen reden op een kans tot rehalibitatie om juist te bewijzen dat hij/zij niet in staat is te recidiveren !

Nog een voorbeeldje, ik herinner mij een zaak van een levenslang veroordeelde en die kon onder beroep wel onder voorwaarden vrijkomen na een gevangenistijd van 30 jaar, wat deed de bestrafte ?

Die veroordeelde beoordeelde zijn recidive op maximaal en wenste in de gevangenis te blijven, en de kansen op normaal ongestoord functioneren is in het verband met de nabestaanden een opmerkelijke keuze, serieus verlaagd, en dit pikt hij wel op als een voordeel want zijn psychische gesteldheid is bepalend voor de rehalibitatie...hij bleef er in en punt ander lijn die heeft geen andere keuze, ongeacht het werk van diens advocaten !

[Indomitable]

Oorspronkelijk geplaatst door Supe®Staaf

Euthanasie behoort een recht te zijn voor iedereen.
Een gevangene zijn, wil niet zeggen dat je al je rechten kwijtspeelt.
Ook een gevangene vroeg niet om zijn leven, en moet er dus kunnen uitstappen als hij zijn leven beu is.
Iemand die er wil uitstappen moet inderdaad geholpen worden: met het uitstappen welteverstaan.

I drink to that!

[dalibor]

Oorspronkelijk geplaatst door reservespeler

Is die wetenschap er wel?
Hij wordt regelmatig door psychiaters en ... onderzocht, de kans bestaat dat er enkelen zijn die vinden dat hij nog één kans moet krijgen.

Ik zeg alleen wat de vrienden van dat vermoorde meisje vinden.

[reservespeler]

Oorspronkelijk geplaatst door Kristof Piessens

Neen, de moord heeft tot de straf geleid en die kansen na tien jaar terug te rehalibiteren kan hij/zij niet meer krijgen eens het bewezen is dat jij de moord hebt gepleegd, zit je er voor altijd in...dat is onmenselijk te noemen, terwijl de gestrafte achteraf niet kan bewijzen dat hij/zij verandert is en iets wil doen om dat goed te maken.

Maar de moord zal de gestrafte nooit kunnen goedpraten, dat is een feit maar dat die in gevangenschap beseft dat die dat zonder reden heeft gedaan en dat niet kan verhalen op het feit waarom hij/zij dat gedaan heeft is geen reden op een kans tot rehalibitatie om juist te bewijzen dat hij/zij niet in staat is te recidiveren !

Nog een voorbeeldje, ik herinner mij een zaak van een levenslang veroordeelde en die kon onder beroep wel onder voorwaarden vrijkomen na een gevangenistijd van 30 jaar, wat deed de bestrafte ?

Die veroordeelde beoordeelde zijn recidive op maximaal en wenste in de gevangenis te blijven, en de kansen op normaal ongestoord functioneren is in het verband met de nabestaanden een opmerkelijke keuze, serieus verlaagd, en dit pikt hij wel op als een voordeel want zijn psychische gesteldheid is bepalend voor de rehalibitatie...hij bleef er in en punt ander lijn die heeft geen andere keuze, ongeacht het werk van diens advocaten !

Lees het verhaal dan nog maar eens, ik heb het voor u in het rood gezet.


Laat hem wegkwijnen in zijn cel. Wij zien ook al jaren af"

Christiane Remacle werd in 1989 op 19-jarige leeftijd door Frank Van Den Bleeken vermoord. - Benoit De Freine

Frank Van Den Bleeken heeft het na decennia opsluiting over zijn "uitzichtloos lijden" in de instelling waar hij verblijft. Een dolk in het hart van de nabestaanden van Christiane Remacle, het 19-jarige meisje dat Van Den Bleeken in 1989 ombracht. "Wraakroepend", klinkt het bij de zussen van Christiane.

Al enkele decennia is Frank Van Den Bleeken geïnterneerd. De keren dat Justitie hem tussendoor vrijliet omdat ze dachten dat hij aan de betere hand was, zullen de slachtoffers van zijn verkrachtingen zich nog levendig herinneren. Eén van zijn prooien overleefde niet. Christiane Remacle, een meisje van 19 uit Deurne bij Antwerpen. Ze was met vrienden Nieuwjaar gaan vieren in Schilde. Het was 1 januari 1989. De winter was zacht dat jaar. Toen Christiane naar huis wilde gaan, kwam ze Van Den Bleeken tegen op haar pad. "Christiane lag 's ochtends niet in haar bed", zeggen haar zussen Annie en Liliane. Toen al waren de zussen getrouwd en het huis uit. Christiane was een nakomertje in het gezin van de gepensioneerde bankier Gustaaf Remacle en zijn vrouw Marie. "Het was dan ook hun oogappel", zeggen de zussen oprecht. "Ze voélden dat er iets ergs aan de hand was. Ze vreesden voor het allerergste. Terwijl de dagen verstreken en zoekacties niks opleverden, gingen ze stilletjes kapot van verdriet. Zo erg dat we de politie en toenmalige rijkswacht vroegen dat áls er op een dag ooit slecht nieuws te melden zou zijn, dat ze dat eerst tegen ons zouden zeggen. Zodat we onze ouders konden voorbereiden..."

Niet te kraken

Die dag kwam al een week of twee later. Half januari van dat jaar vond een jager het zwaar toegetakelde lichaam van Christiane Remacle in een bos in Schilde, niet zo gek ver van de plek waar ze was uitgegaan. De kleren waren half van haar lichaam gerukt. Ze droeg nog één kous, de andere was om haar hals geknoopt. Haar linkeroog was dichtgeslagen, haar lip gekloven. Haar aanrander was als een wilde tekeergegaan. "Hoé ze hem precies op het spoor kwamen, weet ik niet meer zo goed", zegt Annie. "Maar ik herinner me dat de zaak-Christiane één van de allereerste was waarin een DNA-spoor een doorbraak had geforceerd." De politie arresteerde Frank Van Den Bleeken, een gekende vrouwenverkrachter die was vrijgekomen. Het verhaal wil dat de man, zwaar getekend door het leven en de gevangenisstraffen die hij al had uitgezeten, niét te kraken viel door de ervaren rechercheurs. Pas toen hij geconfronteerd werd met zijn eigen moeder, zakte hij door zijn knieën en biechtte hij huilend alles op.

Ontoerekeningsvatbaar

Van Den Bleeken werd ontoerekeningsvatbaar verklaard en zou de rest van zijn dagen mogen slijten in een instelling. "Dat was iets waar wij, de zussen van Christiane, en onze ouders ons wel in konden vinden." De familie van Christiane had zich gedurende het onderzoek overigens nooit burgerlijke partij gesteld. "Een en ander zou er toch enkel maar voor zorgen dat de ouders van die man financieel zwaar zouden boeten voor zijn daden. En dat wilden onze ouders niet. Het zou Christiane ook niet terugbrengen. Hij werd opgesloten. Dat was goed. Hij zou nooit meer iemand kwaad kunnen doen."

Behalve dan tot Justitie een jaar of zeven later oordeelde dat Van Den Bleeken wel eens buiten mocht. Op korte tijd maakte hij drie nieuwe slachtoffers. Zijn eerste twee slachtoffers waren 11 en 17 jaar. Zijn laatste was een 29-jarige winkelierster die ook bijna gewurgd werd tijdens de aanranding.

Na zijn hernieuwde arrestatie oordeelt Justitie dat Van den Bleeken niet meer buiten mag. En dus slijt hij zijn dagen als geïnterneerde in een gevangeniscel waar hij naar eigen zeggen wegkwijnt, zonder enige kans op genezing of toekomstperspectief. En dus wil hij dood, door euthanasie te plegen. Een einde dat hij al jaren vraagt. "We vinden dat wraakroepend", zeggen de zussen van Christiane. "Commissies, dokters en experts buigen zich al zo lang over het wel en wee van de moordenaar van onze zus. In al die jaren heeft er geen éne commissie zich over onze ouders of ons gebogen. Geen éne dokter of expert is ons komen vragen hoe het met ons ging. En dan horen we die advocaat op de radio zeggen hoe hard zijn cliënt afziet. Wel, wij zien óók af. Nog altijd!"

Onbegrijpelijk

"Weet u, een ongeval waarbij je een dierbare verliest, dat kan je misschien nog plaatsen. Denk ik. Ik weet het ook niet. Maar een lustmoord? Hoe verwerk je zoiets?"

Vader Gustaaf overleed vele jaren geleden al. Moeder Maria een tweetal jaren geleden. "Dat ze nooit over het verlies van haar jongste dochter was geraakt, dat wisten we. Maar voor haar dood werd duidelijk hoéveel verdriet ze werkelijk had. Ze vroeg of ze náást Christiane kon worden begraven. We hebben die laatste wens van haar ingewilligd. Christiane is enkele jaren geleden opgegraven. Mama en zij rusten nu zij aan zij."