Wie moet de crisis betalen?

[N-Vb]

Bron: JOOP

Waarom de rijken de crisis moeten betalen
Een eisenpakket dat de rekening voor de crisis bij de rijken en multinationals legt, zorgt voor werk en inkomen in de sectoren die we nodig hebben.

Uit een ambtelijk onderzoek naar het belastingstelsel blijkt dat de Nederlandse 1% in totaal maar liefst 400 miljard euro heeft ondergebracht bij bv’s waar zij zelf ‘aanmerkelijke belanghouder’ zijn. Over dit inkomen uit vermogen hoeft veel minder belasting te worden betaald. Velen doen dit niet eens en lenen het geld aan zichzelf uit. Het totale bedrag dat op deze manier is verstopt, is twee keer zo hoog als eerder aangenomen.
Hetzelfde ambtelijke rapport laat zien dat Nederland na de Verenigde Staten de meest ongelijke vermogensverdeling heeft van alle OESO-landen. De rijkste 1 procent bezit in totaal 28 procent van het totale vermogen, de rijkste 10 procent in totaal maar liefst 68 procent. De relatief hoge pensioenvermogens kunnen dit beeld misschien vertekenen, maar het rapport merkt op dat dit evengoed het geval kan zijn bij de cijfers van andere landen. De obscene rijkdom van de 1% en de stagnerende lonen en armoede van de meerderheid zijn twee kanten van dezelfde medaille.
Bedrijfsleven
Deze ongelijkheid wordt door de coronacrisis verder vergroot. Bedrijven hebben de afgelopen maanden van Rutte miljardensubsidies gekregen. Straks kunnen zij – met dank aan de uitsluitend papieren oppositie door de vakbondstop – ook nog makkelijker mensen ontslaan. Dit terwijl Nederlandse bedrijven vorig jaar nog recordwinsten boekten. Niet-financiële bedrijven boekten over 2019 namelijk een brutowinst van 264,2 miljard euro. Het hoogste bedrag sinds het begin van de meting in 1995.
Over deze goedgevulde geldkoffers horen we Rutte nu niet. Hij probeert werkende mensen op de mouw te spelden dat zijn eerdere bezuinigingsbeleid ervoor zorgt dat de staat nu fors kan lenen. Maar het belangrijkste doel van zijn afbraakbeleid was nooit het verminderen van de staatsschuld. De bezuinigingen en BTW-verhoging waren nodig om zaken zoals de verlaging van de winstbelasting mogelijk te maken. Die wordt door Rutte verder verlaagd van 25,5 procent naar 21,7 procent in 2021.
Volgens de neoliberale hardliner Hoekstra mag de rekening van corona niet naar de ‘gewone man’ – een categorie waar de meeste Nederlanders niet eens onder vallen. Maar als het aan dit kabinet ligt, worden nieuwe bezuinigingen simpelweg over de verkiezingen heen getild. Een ambtelijke onderzoeksgroep heeft al uitgezocht waar dit geld gehaald kan worden: met name in de zorg. Het terugdraaien van de steeds verdere verlaging van de winstbelasting wordt in de 16 rapporten niet genoemd. Alleen een strijdbaar links kan dit alsnog op de agenda zetten.
Perspectief
FNV-vakbondsleider Busker stelde in EenVandaag afgelopen weekend dat hij verwachtte dat er na de coronacrisis veel nieuwe zorgwerkers aangenomen zouden worden. Dit is niet alleen voorbarig – in de VS worden vanwege de ‘onrendabele’ coronazorg juist zorgwerkers ontslagen – het is ook een gevaarlijke vorm van wensdenken, omdat het de collectieve strijd die hiervoor nodig zal zijn, onbenoemd laat.
De belangen van werkende mensen zijn namelijk tegenovergesteld aan die van het bedrijfsleven. De BV Nederland zal deze crisis aangrijpen om langgekoesterde wensen zoals de afbraak van elke vorm van ontslagbescherming en de versnelde privatisering van onze pensioenen er door te drukken. De Canadese klimaatactivist Naomi Klein omschrijft dit soort agressieve politiek vanuit de heersende klasse in crisissituaties treffend met de term ‘shock doctrine’.
Het is daarom belangrijk dat links in deze crisis een offensief eisenpakket tegenover dat van rechts stelt. Een eisenpakket dat de rekening voor de crisis bij de rijken en multinationals legt, zorgt voor werk en inkomen in de sectoren die we nodig hebben en de tijdelijke reductie van de CO2-uitstoot omzet in collectieve en democratische controle over bedrijven zoals Shell en KLM.
Hoe dan?
We kunnen het ons niet veroorloven dat deze eisen beperkt blijven tot verkiezingsretoriek of een aantal moties in de Tweede Kamer. Samenwerking in actie tussen verschillende delen van links is nodig om eisen kracht bij te zetten en de collectieve macht te ontwikkelen om daadwerkelijk verbetering af te kunnen dwingen. Doen we dit niet, dan zal niet alleen de ongelijkheid verder toenemen. Steeds grotere delen van de arbeidersklasse zullen anders ook vatbaar worden voor de complottheorieën en zondebokpolitiek van extreemrechts.
Het is in deze context heel erg welkom dat veel mensen, met name jongeren, zich de afgelopen maanden aansloten bij de vakbond. De vakbeweging is onze eerste verdedigingslinie tegen de belangen van het kapitaal. De strijd voor een veilige werkplek en het behoud van loon en pensioen nu – van de fabrieken, tot de klaslokalen en de operatiekamers – is een stap in het opbouwen van de zelforganisatie die we straks nodig hebben om de rijken de crisis te laten betalen.
Dit vergt wel een zelfbewust links. Een links dat begrijpt dat ‘polarisatie’ geen onvriendelijk woord is, maar het logische gevolg van tegengestelde klassenbelangen. Een links dat durft stelling te nemen tegen vakbondsleiders wanneer ze doen alsof ze in dezelfde boot zitten als de miljonairs en belastingontduikers uit het bedrijfsleven. Een links ook dat niet stopt bij het willen verzachten van de pijn van het kapitalisme, maar strijd voor democratische controle over onze toekomst.

[N-Vb]

Opinie - Peter Mertens, Marco Van Hees; Bron: De Wereld Morgen

“Ja, laat de écht rijken de crisis betalen”
Als je de magere argumenten tegen een echte vermogensbelasting op de grote fortuinen leest, lijkt het wel alsof de politici in België nog altijd grote aanhangers zijn van Colbert, de Franse minister van Financiën in de 17de eeuw, die aan Koning Lodewijk XIV zei: “Sire, laten we de armen belasten, zij zijn met veel meer”.

“Laat de rijken de crisis betalen?”. Met deze vraag titelt Bart Van Craeynest, de hoofdeconoom van de Vlaamse werkgeversorganisatie Voka, zijn opiniestuk in De Tijd van 12 mei. Even verder in zijn artikel is zijn antwoord al snel een dikke “neen”. Zijn argumenten? Het eeuwige, vage ‘er is in België al zo’n hoge belastingdruk op kapitaal’.
Vaag, want als je zegt dat kapitaal zwaar belast wordt, dan heb je nog helemaal niks gezegd. Over welk kapitaal heb je het? En vooral, over welke kapitaalbezitters heb je het? En gaat het over belasting op kapitaal of belasting op inkomsten uit kapitaal? Deze essentiële vragen komen niet ter sprake in de column van dhr. Van Craeynest. Hij komt niet verder dan één enkel percentage, dat hij zou opgediept hebben in Europese statistieken, namelijk dat de totale belastingdruk op kapitaal in België 39,8% bedroeg in 2018. Komt deze povere argumentatie voort uit intellectuele luiheid? Of is die vooral bedoeld om een ongemakkelijke realiteit te verbergen?
Bij een belasting op grote vermogens, is de echte vraag : betaalt de kleine minderheid van zeer rijke Belgen belastingen in verhouding tot hun – gigantische – middelen? Om die vraag te beantwoorden, kijken we even naar de verschillende belastingen die van ver of van dichtbij lijken op belastingen op kapitaal. En vooral wie ze betaalt.
Roerende voorheffing – Dit is de belasting die wordt geheven op financiële inkomsten (voornamelijk rente en dividenden). Maar de allerrijksten betalen die voorheffing niet. Zij bouwen hun vermogen op in patrimoniumvennootschappen en die genieten van vrijstelling van belasting op dividenden (het stelsel van de “definitief belaste inkomsten”). Een kleine gepensioneerde met enkele financiële beleggingen betaalt 30%, terwijl grote kapitalisten zoals de Spoelberch, Frère, Bertrand en anderen nul euro roerende voorheffing betalen.
Registratierechten – Dit is een vorm van belasting op onroerend kapitaal die je betaalt als je een woning koopt. Aangezien de meerderheid van de Belgische bevolking een eigen woning bezit, is het typisch een belasting die iedereen treft en niet beperkt is tot de superrijken.
Onroerende voorheffing – Net als registratierechten is dit een belasting die de meerderheid van de bevolking betaalt. Met name wanneer men een huis bezit. Ze treft dus zeker niet enkel de multimiljonairs. Meer nog. Dikwijls komen die er goedkoper vanaf omdat het kadastraal inkomen in de betere buurten over het algemeen lager is. En rijke gemeenten hanteren een veelal lager tarief voor de roerende voorheffing.
Successierechten – In theorie zou deze belasting de rijksten harder moeten treffen omdat het tarief afhangt van de grootte van de erfenis. Maar wat gebeurt er in de praktijk. De allerrijksten doen aan “successieplanning”. Dat is een “legale” manier om aan de successierechten te ontsnappen.
Vennootschapsbelasting – Sommigen zien deze belasting als een belasting op kapitaal. Daar valt iets voor te zeggen. Maar in tegenstelling tot andere belastingen, gaat het tarief hiervan al jaren in dalende lijn. In het begin van de jaren ’80 bedroeg het basistarief 48% en de hoogste winsten werden onderworpen aan een speciale aanvullende belasting. Dat leidde tot een totaal tarief van meer dan 50%. Vandaag bedraagt dat tarief nog 25%. Officieel. Want u weet dat de poetsvrouw van een multinational meer belasting betaalt dan de multinational zelf. Fiscale achterpoorten laten hen toe bijna geen belastingen te betalen.
In feite betaalt iedereen deze belastingen. Als je echt op het grote geld mikt, is er één logische manier: voer een belasting in die specifiek gericht is op dat kleine deel van de bevolking dat superrijk is. Dat gebeurt met het PVDA-wetsvoorstel om een solidaire coronataks op multimiljonairs in te voeren. Deze eenmalige belasting van 5% wil de coronacrisis aanpakken en slaat alleen op vermogens van meer dan 3 miljoen euro. Het gaat dus om minder dan 2% van de bevolking. De 98% van de bevolking die niet zo rijk is, betaalt niets.
Die multimiljonairs kunnen dat zeker betalen. Uit een nieuwe studie van de Nationale Bank blijkt dat het nettovermogen (de bezittingen min de schulden) van de Belgische gezinnen is gedaald, behalve voor de 20% rijkste gezinnen. Hun vermogen nam toe. En de toename van het vermogen van de 1% rijksten – of zelfs de 0,01% megarijken – is waarschijnlijk nog straffer. Dat blijkt alvast uit de evolutie van het aantal miljardairs. In 2000 publiceerde journalist Ludwig Verduyn voor het eerst een lijst van de top 200 van de Belgische fortuinen. Daar stond één miljardairsfamilie tussen. Vandaag zijn dat er al 27. Zij alleen al hebben een gezamenlijk fortuin van 104 miljard euro. Als je zo’n berg rijkdom ziet, lijkt het wel alsof de politici in België nog altijd grote aanhangers zijn van Colbert, de Franse minister van Financiën in de 17de eeuw, die aan Koning Lodewijk XIV zei: “Sire, laten we de armen belasten, zij zijn met veel meer”.

Peter Mertens is voorzitter van PVDA
Marco Van Hees is Kamerlid van PVDA

[Another Jack]

Ik zou zeggen: iedereen!

[Gipsy]

Oorspronkelijk geplaatst door Another Jack

Ik zou zeggen: iedereen!

Ik heb mijn tijd niet verloren met het lezen van artikels die N-Vb hier op het forum gegooid heeft. Zonder commentaar of opinie trouwens. Maar we zullen inderdaad gewoon allemaal betalen. Communistisch gezeik van de rijken alleen is natuurlijk absurd.
Deze pandemie die waarschijnlijk terugkomt is natuurlijk een onbekende zwarte vlek voor de toekomst van de economie. Veel zelfstandigen en bedrijven gaan er mee ophouden. Een tweede pandemie kan de doosteek worden. Geen enkel bedrijf maakt nu plannen voor investeringen en tewerkstelling. Contra productieve belastingen eisen kan alleen maar de situatie verergeren.

[Another Jack]

Oorspronkelijk geplaatst door Gipsy

Ik heb mijn tijd niet verloren met het lezen van artikels die N-Vb hier op het forum gegooid heeft. Zonder commentaar of opinie trouwens. Maar we zullen inderdaad gewoon allemaal betalen. Communistisch gezeik van de rijken alleen is natuurlijk absurd.
Deze pandemie die waarschijnlijk terugkomt is natuurlijk een onbekende zwarte vlek voor de toekomst van de economie. Veel zelfstandigen en bedrijven gaan er mee ophouden. Een tweede pandemie kan de doosteek worden. Geen enkel bedrijf maakt nu plannen voor investeringen en tewerkstelling. Contra productieve belastingen eisen kan alleen maar de situatie verergeren.

Het mag inderdaad geen excuus zijn om weer fiscale koterij bij te bouwen.

[Gipsy]

Oorspronkelijk geplaatst door Another Jack

Het mag inderdaad geen excuus zijn om weer fiscale koterij bij te bouwen.

Men heeft het systeem van technische werkloosheid (ook voor bedienden contracten) reeds verlengd van eind mei tot eind juni maar de patronale verenigingen vragen reeds tot eind augustus. En eerlijk gezegd zie ik niet in hoe veel bedrijven anders gaan overleven. Dit is geen moment van winst maar het verlies trachten te minimaliseren. Tot hiertoe heeft de foodsector en de food super en hypermarkten zelfs meer winst gemaakt dan normaal. Maar de "niet essentiële" sectoren incasseren harde klappen. Velen gaan de handdoek in de ring gooien.

[N-Vb]

https://www.youtube.com/watch?v=6JpX...ature=youtu.be

[IJsboer]

China. Door hun leugens en doofpotoperaties heb jij thuis gezeten. Heb jij je moeder niet meer geknuffeld. Heb jij je zoon of dochter maanden niet kunnen aanraken.

Ik heb niks tegen Chinezen zelf maar hun overheid moet weggeveegd worden. En snel.

[Vette Pois(s)on]

china

[sbe4kdr]

Oorspronkelijk geplaatst door Gipsy

Men heeft het systeem van technische werkloosheid (ook voor bedienden contracten) reeds verlengd van eind mei tot eind juni maar de patronale verenigingen vragen reeds tot eind augustus. En eerlijk gezegd zie ik niet in hoe veel bedrijven anders gaan overleven. Dit is geen moment van winst maar het verlies trachten te minimaliseren. Tot hiertoe heeft de foodsector en de food super en hypermarkten zelfs meer winst gemaakt dan normaal. Maar de "niet essentiële" sectoren incasseren harde klappen. Velen gaan de handdoek in de ring gooien.

Is het niet aan de aandeelhouders om bij te springen in moeilijke tijden.

[Gipsy]

Oorspronkelijk geplaatst door sbe4kdr

Is het niet aan de aandeelhouders om bij te springen in moeilijke tijden.

Dat is een afweging hoeveel de aandeelhouders wensen al dan niet verder te investeren. Of gewoon een schuldeiser die naar de rechtbank stapt.