Pedagogische tik: moet politiek zich moeien?

[De schoofzak]

Sommige ouders vinden dat het mag.
Anderen niet.
Moet de politiek zich moeien?

De kinderrechtencommissaris wil het gedrag van de mensen zien wijzigen. Is dat zijn taak?

De Schoof vindt alleszins dat als een kleine zich in een living bevindt waar een kachel of open haard brandt, of op een terras waar men bbq bezig is, men toch moet zorgen dat als die kleine het niet wil begrijpen, een tikje wel degelijk kan helpen.

Zever aub niet over het verschil tussen 'afrossen' en een pedagogische tik. Dat moet wel duidelijk zijn.

En volwassenen kennen ook de pedagogische tik. Probeer je maar eens te verzetten als de flikken vinden dat je je mening niet mag zeggen tegen de roi bij zijn onblijde intrede, buiten de voorziene kooi-van-vrije-meningsuiting. Of vraag het maar eens aan de brandweermannen van twee weken terug in Brussel.

titel: Volwassenen mag je toch ook niet slaan?
link: http://www.standaard.be/plus/20131227/ochtend/3

In 34 landen ter wereld is het verboden om kinderen te slaan, ook voor ouders. 49 andere landen beloven snel werk te maken van zo’n totaalverbod. Ons land is daar nog altijd niet bij en dat is jammer, zegt de Vlaamse kinderrechtencommissaris Bruno Vanobbergen.
Volwassenen mag je toch ook niet slaan?

Van onze redactrice Veerle Beel

Brussel

‘We zijn niet de slechtste leerling van de klas. We zijn een half-en-half goede leerling’, zegt de Vlaamse kinderrechtencommissaris Bruno Vanobbergen. In een nieuw rapport van het Global Initiative to End All Corporal Punishment of Children sluit België aan bij het lijstje van landen die geen reden zien om hun wetgeving terzake nog te wijzigen.

Het draagvlak voor het verbieden van de ‘pedagogische tik’ is in ons land niet erg groot

In dezelfde lijst staan Australië, Tsjechië en Italië, maar ook landen waarmee we voor de rest niet zo goed te vergelijken zijn, zoals Myanmar, Kameroen en Ethiopië. Al die overheden vinden dat ze kinderen in hun land voldoende beschermen.

Juf niet, moeder wel

Ten dele is dat voor België zeker het geval: slaan mag al niet meer in het onderwijs sinds 1949, slaan mag ook niet in instellingen en het mag evenmin als straf door de overheid worden opgelegd. Maar in de privésfeer is het niet verboden. Versta: Belgische ouders mogen hun kinderen wel slaan als ze dat nodig vinden.

‘De Belgische grondwet zegt dat de fysieke integriteit van kinderen niet geschonden mag worden’, zegt Vanobbergen. ‘Ons land vindt dat voldoende, maar internationale organisaties zijn het daar niet mee eens. Zij sturen erop aan dat fysieke straffen tegen kinderen gebannen worden, overal ter wereld en in elke context, dus ook in de thuissituatie.’

Op vingers getikt

Al tweemaal eerder is België op de vingers getikt omdat een wettelijk verbod hierover uitblijft. Dat gebeurde voor het eerst rond de eeuwwisseling. Er zijn toen enkele wetgevende initiatieven genomen om een totaalverbod in te voeren, maar die hebben tot niets geleid.

‘Eigenlijk beweegt hier in ons land nu veel te weinig rond’, zegt Vanobbergen, die ook vindt: ‘We moeten een verbod op het fysiek straffen van kinderen maximaal in onze wetgeving verankeren.’

‘Let wel, het is niet nodig om zo’n verbod in het strafwetboek op te nemen. Want het is niet de bedoeling om ouders die een klap uitdelen, te vervolgen. Een verbod hoort in het burgerlijk wetboek. De overheid zou daarmee een krachtig signaal geven: zoals we geweld niet meer tolereren in gezinsvervangende situaties, tolereren we het ook niet meer thuis. Volwassenen mag je toch ook niet slaan?’

Het draagvlak voor het verbieden van de ‘pedagogische tik’ is in ons land niet erg groot: eerder dit jaar bleek uit een enquête van Het Nieuwsblad dat 60 procent van de bevraagde ouders vond dat zo’n tik moet kunnen.

Mentaliteit veranderen

In landen die een totaalverbod invoerden, blijkt dat een wetswijziging ook een verschuiving in de mentaliteit van ouders teweegbrengt. Zo onder meer in Nieuw-Zeeland, waar slaan door ouders sinds 2007 verboden is. Daar vindt nu nog 40 procent van de burgers dat het soms gerechtvaardigd is om je kind een klap te geven; in 2008 was dat nog 58 procent en tien jaar voor de wetswijziging vond een ruime meerderheid van meer dan 80 procent nog dat het moest kunnen.

Ook Vanobbergen zegt: ‘Een wettelijk verbod verandert de praktijk niet onmiddellijk. Het is een begin van verandering. Een begin ook van een andere manier van opvoeden en een andere manier van kijken naar kinderen. Veel te vaak worden kinderen beschouwd als de volwassenen van morgen.’

Nu handelen

‘In Nederland heeft de Commissie-Samson, die onderzoek deed naar seksueel misbruik van kinderen in vroegere instellingen, nadrukkelijk gewezen op het gevaar daarvan: als kinderen gedrag signaleren dat voor hen hier en nu onaanvaardbaar is, worden ze of weggelachen of gestraft omdat ze ‘vieze praat’ uitslaan. We nemen het misbruik pas serieus als ze volwassen zijn en getuigen hoe groot de impact op hun leven is geweest.’

‘We moeten die fout niet blijven maken. Kinderen zijn ook mensen die vandaag gevoelens ervaren en rechten hebben. Daarom moeten we nu handelen.’

[kelt]

Zoals ik al regelmatig geschreven heb,WEIGER om ,nog voor advokaten te stemmen......de politieke lijsten zullen er voor U maar magertjes uitzien na dergelijke "zeefprocedure",maar alles is beter dan dit soort mensen!

[rookie]

Men heeft hier in belgie een massa aan nutteloze postjes gecreëerd om de politieke vriendjes een plaatsje te bezorgen. Van tijd tot tijd gaan die zich dan in de schijnwerpers zetten met een totaal non-idee kwestie van hun onmisbaarheid te bewijzen. Deze kinderrechtencommisaris is en één van

[Sonny Crockett]

Uiteraard hoeft de politiek zich niet te moeien. Opvoeden is een ernstige bezigheid; dat doe je niet zomaar even tussen de soep en de patatten. Je bent in de eerste plaats een liefhebbende en verantwoordelijke ouder. Liefhebbend en verantwoordelijk, is het mes dat snijdt langs twee kanten. Al zie je je kind doodgraag, toch, af en toe is een tik op zijn plaats. Het zijn immers kinderen; en kinderen doen nu eenmaal gekke dingen bij tijden. Ze tasten grenzen af; ... net zoals wij hebben gedaan toen we kind waren.

Als zij worden opgevoed in een wereld waarin zij geen tik mogen krijgen, dan worden zij grootgebracht in een schijnwereld. Als ik zou vernemen dat mijn kind iemand zwaar beledigd; opzettelijk kwetst, dan kan hij van mij een tik krijgen. Of denk je, dat wanneer hij groter wordt; en op school/uitgaansleven, iemand kwetst, dat deze een 'ludiek/gepaste' straf gaat bedenken?

Wees gerust, ik heb in mijn generatie niemand weten doodgaan van een pedagogische tik. Integendeel.

Weet ook, dat kinderen, die weten dat ze toch geen tik krijgen van de ouders, de ergste van allemaal zijn. Beschouw het maar als een vorm van diplomatieke onschendbaarheid.
En ja, ... ik weet het wel. Zo meteen zal iemand komen schermen met termen als 'alternatieve straf'. Hoe ga je dat opleggen? Als ze echt koppig zijn, dan vegen zij hun mooie voetjes aan die alternatieve straf. En dan? Ga je het niet uitvoeren van de alternatieve straf, bestraffen met een andere alternatieve straf? Laat me niet lachen.

Een pedagogische tik kan geen kwaad.

[BonBon]

Kinderen mag je niet slaan, punt. Ik zie een werkgever al een pedagogische tik geven aan z'n werknemer, dat is net hetzelfde. Het werkt toch niet en is een zwaktebod van de ouders en opvoeders.

Al weet ik ook wel dat enkel de blanke Vlaming hier verantwoording zal moeten afleggen, voor de andere is het cultuur, dan mag het natuurlijk wel. (/sarcasm)

[Sonny Crockett]

Oorspronkelijk geplaatst door BonBon

Kinderen mag je niet slaan, punt. Ik zie een werkgever al een pedagogische tik geven aan z'n werknemer, dat is net hetzelfde. Het werkt toch niet en is een zwaktebod van de ouders en opvoeders.

Al weet ik ook wel dat enkel de blanke Vlaming hier verantwoording zal moeten afleggen, voor de andere is het cultuur, dan mag het natuurlijk wel. (/sarcasm)

Als een kind op de goede manier wordt opgevoed, dan zie ik niet in dat daar een situatie kan ontstaan, in dewelke de werkgever de noodzaak voelt, om zijn werknemer te willen slaan ...

Nu ja, wat is de de goede manier van opvoeden? Volgens mij aldus een opvoeding, waarbij bij momenten een pedagogische tik op zijn plaats is.

[Al geldt bovenstaande voor 98% van de gevallen ... er zijn me dunkt altijd uitzondering, waarbij hoe hard de ouders ook proberen, de opvoeding totaal mislukt. ... we noemen het 'geboren verloren zielen'].

[BonBon]

Oorspronkelijk geplaatst door Sonny Crockett

Als een kind op de goede manier wordt opgevoed, dan zie ik niet in dat daar een situatie kan ontstaan, in dewelke de werkgever de noodzaak voelt, om zijn werknemer te willen slaan ...

Nu ja, wat is de de goede manier van opvoeden? Volgens mij aldus een opvoeding, waarbij bij momenten een pedagogische tik op zijn plaats is.

[Al geldt bovenstaande voor 98% van de gevallen ... er zijn me dunkt altijd uitzondering, waarbij hoe hard de ouders ook proberen, de opvoeding totaal mislukt. ... we noemen het 'geboren verloren zielen'].

En als het kind op een dag sterker wordt dan z'n ouders, mag die dan ook pedagogische tikken uitdelen aan z'n ouders?

Het blijft in de familiesfeer dus moet het kunnen.

[Sonny Crockett]

Oorspronkelijk geplaatst door BonBon

En als het kind op een dag sterker wordt dan z'n ouders, mag die dan ook pedagogische tikken uitdelen aan z'n ouders?

Het blijft in de familiesfeer dus moet het kunnen.

Nu bent u er toch mee aan het lachen?
Waarom zou een jong volwassene, die een goede opvoeding heeft genoten, zijn ouders slaan?

[De schoofzak]

Oorspronkelijk geplaatst door BonBon

Kinderen mag je niet slaan, punt. Ik zie een werkgever al een pedagogische tik geven aan z'n werknemer, dat is net hetzelfde. Het werkt toch niet en is een zwaktebod van de ouders en opvoeders.

Al weet ik ook wel dat enkel de blanke Vlaming hier verantwoording zal moeten afleggen, voor de andere is het cultuur, dan mag het natuurlijk wel. (/sarcasm)

Met die vergelijking, vermoed ik dat jij een tik van de molen gekregen hebt.

.

[Pjotr 2691]

Ik ga de zaak even uitbreiden: ik heb de positiefste herinneringen aan de leraars die af en toe eens een pedagogische -en soms meer dan dat - tik uitdeelden.

[Pjotr 2691]

dubbele post

[omaplop]

Als ik hoor en lees wat tegenwoordig allemaal niet meer mag in de opvoeding van de kinderen , dan ben ik steeds zeer verwonderd dat de volwassenen van nu nog kunnen functioneren en niet allemaal zonder uitzondering overgetraumatiseerde mensen zijn!!!!

Mijn kinderen kregen regelmatig een tik, soms zelfs een serieuze en mijn kleinkinderen kunnen dit ook , weliswaar zeer zeldzaam , ondervinden.

Met al die pedagogische verbodsbepalingen kan ik alleen maar vaststellen dat de kinderen tegenwoordig geen besef meer hebben van wat mag en niet mag, van respect en van wellevendheid: de zgz "vrije opvoeding" heeft zeker geen verbetering gebracht; Als je welopgevoede kinderen ontmoet worden die thuis meestal binnen de lijntjes gehouden en een tik kan daar ook bij horen.

Ik heb mijn eigen volwassen kinderen nog niet horen klagen over hun strenge opvoeding, al deden ze dat natuurlijk wel toen ze jonger waren, nu beseffen ze dat het enkel voor hun eigen welzijn was.

[De schoofzak]

Wat is zo precies een pedagogische tik?
En een kleine tegen zijn goesting oppakken, opheffen bedoel ik, en naar een hoek in de kamer dragen, en hem daar verplichten te blijven staan,
dat is toch ook 'geweld' ??

De kunst van de pedagogische tik is net dat hij niet moet uitgedeeld worden omdat de kleine zich herinnert dat de tik bestaat ...

Op sommige ogenblikken heeft de mama onvoldoende tijd - vb. als de soep dreigt aan te branden of klein zusje mag niet van tafel donderen tijdens pamperwissel- en moet er een signaal mogelijk zijn: "geen tijd om te praten, we zijn nu even ernstig, het moet ..".

Wij zijn lichaam en geest. Een tik is soms een accentuering van een gedachte.

De juiste tik is diegene waarbij de kleine goed beseft dat hij het zelf gezocht heeft en zijn mama of papa eigenlijk wel teveel gejend heeft.

.

[Pjotr 2691]

100 % akkoord, omaplop. De pampermaatschappij heeft alleen maar negatieve effecten.

[plakker]

Als ik de jeugd van vandaag bekijk hebben ze veel te weinig pedagogische tikken gekregen, en zou veel van hen er zelfs nu nog deugd van hebben eens goed pedagogische klop te krijgen

[Randa]

wat een onzin allemaal, goede ouders weten wel wat ze moeten doen, en als daar een tik op de broek bij hoort om erger ongeluk te voorkomen, waarom niet ?
hebben die betweters zelf wel kinderen gehad ? ik betwijfel het sterk.

[Sonny Crockett]

Gisteren, (dd 26/12/2013) was het de Kroongetuigen op televisie. Daarin werd de slachtpartij en het verhoor van Daniël Scholeer gereconstrueert. U weet wel, die jongen van 17, die een vrije opvoeding genoot; zonder pedagogische tik, die in 1983 zijn grootmoeder, moeder, vader, nonkel en tante overhoop heeft geschoten. Hij keek eveneens enorm op naar Hitler. ...Ze hadden hem beter wat meer pedagogische tikken gegeven toen hij jong was.

[Randa]

Onze kinderen vonden dat we streng waren, maar nu merk ik dat ze hetzelfde doen bij hun kinderen, en dan denk ik,, het moet toch nog zo slecht niet geweest zijn.

[De schoofzak]

Oorspronkelijk geplaatst door Sonny Crockett

Gisteren, (dd 26/12/2013) was het de Kroongetuigen op televisie. Daarin werd de slachtpartij en het verhoor van Daniël Scholeer gereconstrueert. U weet wel, die jongen van 17, die een vrije opvoeding genoot; zonder pedagogische tik, die in 1983 zijn grootmoeder, moeder, vader, nonkel en tante overhoop heeft geschoten. Hij keek eveneens enorm op naar Hitler. ...Ze hadden hem beter wat meer pedagogische tikken gegeven toen hij jong was.

Je moet nu niet overdrijven aan de andere kant.

.

[Sonny Crockett]

Oorspronkelijk geplaatst door De schoofzak

Je moet nu niet overdrijven aan de andere kant.

.

Ik geloof niet dat ik dat doe.
Die jongen kreeg een vrije opvoeding. Kreeg ook steeds wat hij wilde; tot op een bepaald moment zijn ouders eens "neen" hadden gezegd.
Hij kon daar niet mee omgaan.

Ga er nu ook niet vanuit, dat ik van oordeel ben, [want dat lijkt mij de reden, waarom u aangeeft dat ik zou overdrijven] dat elk kind dat een vrije opvoeding geniet, een seriemoordenaar zal worden (of is). In dat geval, dan hebben wij niet zeven nieuwe gevangenissen nodig, maar een tienvoud daarvan.