Dagboek van een beerputtenkuiser

[Valar Morghulis]

(Ik weet niet goed waar ik dit kan plaatsen, als ik fout zit, zeg mij dan waar ik dit mag zetten of verplaats het dan voor mij a.u.b.)

Ik ben van plan om bij ons op school, samen met wat vrienden, een krantje op te richten. We vonden dat het huidige schoolkrantje zoog, en wat je beter kan, doe je beter zelf. Dit is een artikeltje dat ik ZELF geschreven heb (dus geen copy paste of wat dan ook), en ik zou graag enige reactie krijgen. Ja, het behandelt wat binnenlandse, misschien maatschappelijke, problemen. Ondanks de schokkende titel is het een proper stukje.
Enige response zou welkom zijn. Sorry als ik u zwaar op de tenen trap. Ik dank U alvast voor het lezen (als u dat doet, toch ).

[size=3]Dagboek van een beerputtenkuiser[/size]

Dit is het exclusief in Oost-Chinchanawzi (China) teruggevonden dagboek van onze held Jos van der Meulen, gedateerd in 1453. Jos was een 17-jarige, rasechte Vlaming die te maken had met niet zo propere, onaangepaste, Poolse, ja, zelfs in die tijd al, illegale immigranten. Hij had ook de eer de beerputten van de toenmalige Keizer Frans te mogen kuisen. Behalve dit magnifieke talent om beerputten te kuisen, kon Jos toevallig ook lezen en schrijven. Uit goede bron hebben wij vernomen dat hij gedurende 32 lange en moeilijke jaren een dagboek heeft bijgehouden. Dit is de 1e maand van zijn 1ste jaar.


Dag 1:

Gegroet dagboek! Je moest eens weten wat ik vandaag weer meemaakte. Ik werd vandaag aan het Hof van Keizer Frans afgezet door die koets die gelukkig volledig gratis is voor al die ouderen en waar ik zeker geen belastingen op betaal, toen er plots een walgelijke verschijning met veel tentakels voor mijn neus verscheen en mij mijn identiteitsbewijs vroeg. Toen ik na enkele minuutjes van de schok bekomen was, kwam ik tot de conclusie dat dit wansmakelijke iets een schout was. En dit durfde een identiteitsbewijs te vragen aan mij, een hardwerkende arbeider! Wat een rasechte discriminatie! Want denk nu eens zelf, dagboekje, zou die vermaledijde schout aan iedere robuuste, flink uit de kluiten gewassen man zijn identiteitsbewijs vragen? Men viseert weer eens de werkende en geld hebbende klasse. Ik heb dan ook met behulp van mijn vuist duidelijk gemaakt aan dit ongure type dat ik niet akkoord ging met zijn vraag. Toevallig hield ik hem vervolgens voor de dichtstbijzijnde postkoets met een 12-span, die juist ging vertrekken, en dus liet deze brave man uit pure wanhoop zijn poging tot aanhouding maar varen. Maar dit zal ik zeker aankaarten bij de vakbond, het spreekorgaan voor alles. Het begint gewoon de pan uit te rijzen! Ik ben een autochtone burger die helemaal niet gelijkt op die onfrisse en luie Polen, die hier alleen maar komen om overvallen te plegen, en vervolgens ook nog wagen agenten te doden, en men vraagt mij gewoon mijn identiteitsbewijs!? Waar gaat dit land van melk en honing naar toe?

Maar deze onsocialistische behandeling was nog niets vergeleken met wat erna kwam. Ik stapte juist binnen in mijn bezemhok toen daar plotseling een lakeitje opdook met afschuwelijk gezicht vol met pokken, zweren, puisten en andere. Het kleintje kwam mij zeggen dat de Keizer wou dat ik eventjes 40 uren per week werkte in de plaats van mijn huidige 36. Dit waagde het te zeggen terwijl onze heilige en immer juist zijnde vakbond zo lang heeft moeten ijveren om eindelijk die barbaarse 40-urenweek 'tijdelijk' ongedaan te krijgen, zo’n tiental jaartjes terug! Mogen wij niet eens genieten van wat welverdiende rust tijdens de week? Er komen misschien dagelijks meer en meer Polen dit land binnen die willen werken aan een twintigste van ons loon, hoewel ze alleen maar mensen overvallen hoor, Polen die werken, je moet nu ook niet overdrijven, maar dit probleem zou opgelost zijn als Men eens zou beginnen met het uitwijzen van al die profiteurs! Alsof bedrijven ooit weg zouden willen trekken naar dat verre, onbekende Polen, want dat ligt zeker op ongeveer 1000km afstand, vol met onoverbrugbare bergketens waarin veel reusachtige monsters huizen! Een geluk voor ons, de échte werkende mannen, dat dit zo is, want dan kunnen wij steeds weer gerust staken en bedrijfsleiding gijzelen; de bedrijven die ons hier leeg komen zuigen, maar eigenlijk misschien evenwel een beetje eventueel ook ons loon betalen, kunnen toch niet weg. Wat praat men nu toch tegenwoordig van 'flexibiliteit'. Wij arbeiders, wij zijn toch zeer flexibel, zeker de meest flexibele in Europa! Dat Polen deel uitmaakt van Europa doet er niet toe, want ik ontken het bestaan van Polen!

Dus dat zei ik dan ook tegen dat insect voor mij hé. Had deze dwerg zomaar de durf mij de laan uit te sturen. Mij! Ik werd zwaar gepest terwijl ik werkte, hoewel ik de enige en beste beerputtenkuiser van het kasteel ben, dus ging ik maar mijn beklag gaan doen bij de vierschaar waar ik toch geen vertrouwen in heb en die ze toch maar beter zouden afschaffen. En ik kreeg hier mijn gelijk niet eens! Dit bewijst andermaal mijn standpunt dat al die rechters politiek benoemd zijn, want de keizer en zijn kannibalistische staat stonden tegenover mij! Het is nog eens duidelijk dat ik, de echte trouwe en werkende burger, hier gediscrimineerd wordt ten voordele van het rotte en ontbindende politieke systeem. Ik wist wel dat die bedrieglijke Keizer Frans hier alleen maar was om ons leeg te zuigen en onze zielloze lichamen nadien maar te laten wegrotten in die naar rusthuizen stinkende rusthuizen.

Na het oneerlijke en door de media beïnvloede proces stond er plotseling een keurige man in maatpak, waarlijk iemand zoals ik, op mijn stoep, die zei dat hij een Partij vertegenwoordigde die Vlaanderen terug aan de Vlamingen wil. Hij vertelde mij dat wanneer zijn zeker zelf niet populistisch zijnde Partij aan de macht komt, alles plotseling zeer goed zal zijn! Ik zal nooit meer ontslagen worden, nooit meer gefouilleerd, ik zal geen problemen meer hebben met mijn huisvuilophaling, mijn eten zal nooit meer aanbranden en al mijn andere problemen zullen ook plotseling opgelost worden! Zo zou het zijn omdat die man zelf ook ooit beerputten heeft gekuist, en dus weet wat ik denk en hou ik voel, en dus wat ik wil! Bovendien heeft die man nu ook dezelfde problemen zoals ik, dat zei hij toch, dus ik kan hem vertrouwen! Waarom, zo dacht ik maar, zou ik deze toekomstgerichte Partij met een visie en haar nieuwe wereldorde dan niet steunen? Die tirannieke en wrede keizer heeft misschien ook keer op keer dingen beloofd en heeft die beloftes nooit willen of kunnen waarmaken, maar ik ben er zeker van dat deze Partij dat wel zal willen én zal kunnen doen.

Gelukkig kan ik nu ook op vakbondssteun rekenen voor inkomsten. De vakbond, mijn vriend. Dat die parasiterende staat de genereuze vakbond financiert om mij mijn werkloosheidsuitkering te geven, en de vakbond eigenlijk enorme procenten intrest inpikt van mijn geld waar ik sneller recht op heb, doet er niet toe. Ik krijg geld van mijn rechtvaardige en altruïstische vakbond, en deze vrekkerige, ontbindende staat moet weg, want als er die Nieuwe Staat is zal Vlaanderen plotseling een hemel op aarde worden! Dat al die problemen die er nu zijn niet direct kunnen opgelost worden is de fout van die ‘intellectuele’ regering die alles ingewikkeld wil maken. Men zou die zwerm bloedzuigers die hier mijn hard verdiende geld komen inpikken toch ook gewoon kunnen buitensmijten! Hoe heeft men daar aan de top nog nooit aan dit lumineuze idee kunnen denken? Mijn goede vriend van De Partij is een genie!

Maar terug naar mijn heroïsche vakbond, dagboekje. Want dat de vakbond nu instond voor mijn inkomen/werkloosheidsuitkering, betekende dat ik bij deze vakbond in het krijt stond. En ik ben niet graag iets verschuldigd aan iemand, dus nu zal ik actief gaan worden bij de vakbond!


Dag 2:

Het leven is mooi als werkloze vakbondsman. Ik ben trots op mijn stiel! Het enige wat ik moet doen is staken, bier drinken, staken, werkende mensen tegenhouden en aanzetten tot staken, klagen voor meer loon, klagen voor minder uren, klagen voor minder belastingen... en ik word hiervoor zelfs betaald! Ik denk dat ik eindelijk mijn roeping, mijn bestaansreden, heb gevonden. Wat was ik toch een blinde jongen toen ik nog beerputten kuiste. Momenteel ijver ik specifiek voor een brugpensioen op 51 jaar. Het is toch noodzakelijk dat De Hardwerkende Arbeider sneller dan die 60-65 jaar op pensioen kan. En met De Hardwerkende Arbeider bedoel ik niet De Geleerde Mensen. Want De Hardwerkende Arbeider heeft al veel leed moeten doorstaan! Zij moesten op hun 18e al stoppen met school, die arme jongens. De corrupte staat en haar al even crapuleuze bedrijven bieden dan wel gratis bijscholing aan voor De Mensen, maar dat is 'niet relevant'. 9 jaar langer leren om doktertje te mogen spelen, dat is toch niets? Iedereen kan toch voor wat boekjes zitten en teksten overschrijven? Maar een Échte Goede Arbeider ten minste 9 jaar van zijn leven extra laten verspillen voor moeilijk, zwaar denkvermogen vereisend bandwerk, dat is toch een enorm verschil? En dat die dokters allemaal ook zelf hun studies hebben betaald en geen gebruik gemaakt hebben van dat gratis systeem, dat doet er ook niet toe. Het is Hun Plicht tegenover De Maatschappij om hun geld uit te geven ten behoeve van De Behoeftigen.

Ondertussen ben ik ook op stap gegaan met mijn nieuwe, ideologische broeders van De Partij! Ik ben voor de eerste keer in 17 jaar buiten durven komen. En dat had niets te maken met het feit dat ik een bange, asociale en arrogante man ben, maar met het feit dat al die nooit werkende inwijkelingen het hier steeds onveilig maken!

Op het programma van deze namiddag stond dat we eens zouden gaan kijken in de mierenhopen van migrantenwijken van ons gehuchtje, zeker 20 huizen groot. De Partij ging namelijk aantonen dat daar de grondslag van al het kwaad in onze samenleving lag. En dus gingen we op stap. Het eerste wat we zagen wanneer we daar kwamen, was dat al die mensen daar buiten op straat zaten niets te doen! En dat in onze hardwerkende samenleving, waar ik mee betaal om die mensen te onderhouden! Ik, als werkloze vakbondsman, ijver mee voor de rechten van die mensen die niet eens werk zoeken! Dit past helemaal niet in onze Vlaamse mentaliteit. Wij Vlamingen, als vrijgevochten volk dat nooit het zware en vuile werk voor andere landen wou opknappen, ontduiken wel belastingen op grote schaal, maar niet gaan werken!? Zo grof zouden wij nooit zijn. Deze hoop rondzwermende mieren in hun mierenhoop zijn dus helemaal echt niet aangepast.

Nadat we dit onthutsende feit hadden vastgesteld, gingen we weer verder en zo kwam er een gezellige en nette herberg in zicht. Maar plots bemerkten we dat het daar vol zat, zo midden in de middag! Dat wij daar juist wouden gaan zitten deed er niet toe, maar Al Die Mensen Daar, die dronken zomaar Ons Geld op, en wij konden er niet eens bij gaan zitten en meeprofiteren! En het waren trouwens allemaal mannen! De opperste discriminatie! Ze gingen zelf in deze vuile herberg, die toch meer weg had van een stal, hun pint pakken en kijken naar het boksen, maar lieten hun vrouwen thuis al het werk doen! Wat een ongelijkheid! De man naast mij zei ook dat ze thuis hun arme, eenzame vrouwen verplichten om thuis te blijven en sluiers te dragen omdat ze hun vrouwen slaan! Dit zou niet mogen kunnen! Dat een week geleden iemand van De Partij voor de vierschaar was gedaagd voor het slaan van zijn vrouw doet er nu niet toe. Dat De Partij ook ijvert voor het principe van de vrouw aan de haard doet er ook niet toe. Dat De Partij ook vrouwen aan het publieke leven, al dan niet zonder sluier, wil onttrekken, doet er ook niet toe! Deze mensen komen hier en doen zomaar zoals wij eigenlijk ook wel zouden willen doen, en zouden doen als we het konden, maar ze mogen dat niet doen, want zij zijn ons niet en zij zijn hier niet geboren, dus zij hebben het recht niet om dat te doen zoals ze dat doen!

Om al dit schokkende nieuws vervolgens te verwerken gingen we dan maar vlug terug naar onze thuisbasis, de stamherberg, praatten we er wat over na tijdens het kijken naar het worstelen, en gingen dan naar huis om ons eten te krijgen dat daar op ons stond te wachten. Eventueel samen met onze vrouw, voor wie we nog een excuus moesten verzinnen om te verklaren waarom we de hele dag niet thuis waren geweest.


Dag 3:

Vandaag heb ik heuglijk nieuws gekregen! Omdat ik zo een ijverige en goede vakbondsman ben, die de vuile werkgevers zo goed kan blokkeren, mag ik als beloning tijdelijk naar China! Daar zou er een veel verder gevorderd vakbondssysteem zijn dan hier. Ik mag vooral mee omdat we samen met een handelsmissie van de staat gaan. We zullen gezamenlijk met zeker zo'n honderdtal mensen zijn, en samen de grootste handelsmissie ooit vormen! Ik heb dan wel de pest aan de staat, maar een gratis reis weiger je toch niet? Want ik ben er zeker van dat de staat dit allemaal zelf betaalt, uit eigen zak, en zeker niet met het zuurverdiende geld van mensen zoals ik, die belasting betalen. Wat ik tijdens mijn studiereis in China moet doen voor de vakbond, zal mij allemaal daar uitgelegd worden. Nu ga ik vroeg slapen, want morgen vertrek ik vroeg met de koets om sneller in China te geraken!

Eerste reisdag. Ik reed in een koets.

Tweede reisdag. Ik reed weer in een koets.

Derde reisdag. Ik reed nog eens in een koets.

Vierde reisdag. Ik reed andermaal in een koets.

Vijfde reisdag. Ik heb de pest aan deze koets.

Zesde reisdag. Ik ga deze koets tot een boot verwerken om alleen en sneller verder te varen. Met het geld van de paarden koop ik mij materiaal om dit te doen.

Zevende reisdag. Mijn bootje is lek en ik vaar in een volledig verkeerde richting.

Achtste reisdag. Ik ben gestrand op een plaats waar vele rare, met roet gekleurde mensen leven.

Negende reisdag. Ik ben ontsnapt aan deze mensen. Ze wilden mij gevangennemen. En het was geen roet, het was een nieuw soort pantser. Ik ben nu ook gepantserd!

Tiende reisdag. Ik ga werken op een schip dat naar China vaart. Ik ben zeker dat een van deze schepen een beerputtenkuiser nodig heeft.

Elfde reisdag. Geen enkel schip heeft een beerputtenkuiser nodig. Ik ga een vakbond oprichten.

Twaalfde reisdag. Geen enkel schip vaart meer uit tot ik op een schip naar China geraak. Wat een vooruitgang breng ik deze mensen toch!

Dertiende reisdag. Ik ben onderweg in het beste schip van dat rare stadje naar China.

Veertiende reisdag. Ik vaarde in een boot.

Vijftiende reisdag. Ik vaarde weer in een boot, en werd zeeziek. Ik ga een vakbond oprichten om een ziekte-uitkering te krijgen.

Zestiende reisdag. Ik heb gezwommen. Blijkbaar wou men geen vakbond op het schip.

Zeventiende reisdag. Ik heb weer gezwommen. Hopelijk stopt die haai met achter mij aan te zitten.

Achttiende reisdag. Was ik in den beginne maar bij de staat en hun delegatie gebleven. Ik word moe van al dat zwemmen. En die haai gaat maar niet weg.

Negentiende reisdag. Na lang zwemmen ben ik aangekomen in een plaats met veel Nederlanders. Ik heb ontdekt waarom Iedereen Nederlanders haat. Ik krijg geen schip.

Twintigste reisdag. Ik heb een schip gevonden dat een beerputtenkuiser nodig heeft. Het rare is echter wel dat er geen beerputten aan boord zijn, en dat ik vastgeketend ben.

Eenentwintigste reisdag. Ik heb ontdekt dat ik eigenlijk gevangengenomen ben. Ik ga opkomen voor de rechten van mij en de andere slaven.

Tweeëntwintigste reisdag. Het is lastig om weer te moeten zwemmen, vooral met een loden bol en 46 kameraden aan mijn enkel.

Drieëntwintigste reisdag. Ik heb de andere gevangenen kunnen overhalen tot het afbijten van hun enkel voor Het Algemene Belang. Ik kan weer rustig verder zwemmen.

Vierentwintigste reisdag. Ik ben eindelijk in India. Nu ga ik de mensen hier ervan overtuigen dat ik een Heilige Koe ben die naar China wil.

Vijfentwintigste reisdag. Het werkt. Ik ben onderweg naar China. Het nadeel is wel dat ik alleen maar hooi te eten krijg.

Zesentwintigste reisdag. IK BEN IN CHINA!


Dag 31:

Ik ben aangekomen aan het gebouwtje waar ik mij moest aanmelden bij aankomst. Ik werd begroet door een behulpzame en steeds buigende Chinees, die direct wist waarvoor ik kwam toen ik mijn rode met zwarte stippeltjes bestipte zakdoek, het afgesproken teken, bovenhaalde. Hij gebaarde mij blij om hem te volgen, en na het wandelen door een grote fabriek kwam ik aan bij de gezette en goedlachse fabriekschef. Deze kon Nederlands en zei mij dat, in het belang van de studiereis en van Iedereen, het nodig was dat ik de komende 923 jaar aan hier ging werken voor 17 uur per dag. Op die manier kon ik mij beter inleven in de rol van De Arbeiders, zodat ik hen later beter zou kunnen helpen. En met het geld dat ik zou verdienen kon ik Het Algemene Belang van De Mensen steunen! Het bedrijf zou zelf voor een volle kom soep per dag zorgen en ik mag op de grond slapen. Op deze manier kan ik nooit enig materieel en aards probleem zou hebben, noch ideologisch, want ik werk voor De Mensen.

Dus nu kan ik hier blij mandjes vlechten voor Onze Samenleving. En ik ben olijk, want ik heb écht mijn roeping gevonden. Geen saai werk waarbij ik altijd hetzelfde werk moet doen gedurende 36 uur aan een stuk voor een hongerloontje en een niet zo vriendelijke baas, maar een toffe job waarbij ik manden mag vlechten gedurende 119 uren per week voor een kom soep en een slaapplaats, en ik kreeg er gratis een opzichter bij die mij af en toe een klop met de zweep geeft om ervoor te zorgen dat ik niet in slaap val en mijn plicht aan De Mensen vergeet. Wat is dit sociale systeem toch mooi!

[schaduw]

Je gebruikt veel te veel IK.

[Fille van de Foor]

Teveel met de blokskes gespeeld?

[Valar Morghulis]

Oorspronkelijk geplaatst door schaduw

Je gebruikt veel te veel IK.

Ik en Mijn gebruik ik express zeer veel, om aan te tonen hoe egoïstisch een bepaalde bevolkingsgroep steeds weer is.

[Raf]

Ik vind het eigenlijk vreselijk saaie lectuur... Sorry hoor...

[Valar Morghulis]

Neen, neen, zeg wat je denkt. Als niemand het zegt kan ik het niet weten, en ik zet het juist hier om te weten waar het fout zit.
Maar uhm, weet je dan mss wat ik dan verbeter kan? Het is waarschijnlijk vreselijk serieus :S maar wat nog zoal?

[Raf]

Oorspronkelijk geplaatst door Valar Morghulis

Neen, neen, zeg wat je denkt. Als niemand het zegt kan ik het niet weten, en ik zet het juist hier om te weten waar het fout zit.
Maar uhm, weet je dan mss wat ik dan verbeter kan? Het is waarschijnlijk vreselijk serieus :S maar wat nog zoal?

Wel, om te beginnen is het m.i. al veel te lang voor een artikel in een schoolkrantje. Je mag er niet van uitgaan dat je lezers even politiek geëngageerd zijn als jij zelf. Als het je bedoeling is hen daar warm voor te maken, dan denk ik dat je meer bereikt door verschillende korte, maar kernachtige artikels. Bovendien ben ik niet overtuigd dat de "dagboekvorm" de meest geschikte schrijfstijl is om maatschappelijke thema's aan te kaarten (maar dat is een louter persoonlijke appreciatie, daar ben ik me van bewust). Als je echter in dagboekstijl wil schrijven, moet je de zaken ook dag per dag aanpakken en niet - zoals je bijvoorbeeld onder dag 1 doet - een hele verhaallijn tot één enkele dag comprimeren (cf. de "rechtszaak" die je blijkbaar op één en dezelfde dag begint, voert en beëindigt). Je schrijfstijl is bovendien erg geladen, zodat het effect van sarcasme, dat je eigenlijk beoogt, een beetje verloren gaat. Hier en daar zitten er trouwens wat verkeerde zinsconstructies in je tekst (vb. "Op deze manier kan ik nooit enig materieel en aards probleem zou hebben, noch ideologisch, want ik werk voor De Mensen."). Met dit soort van zinnen zal je niet erg goed scoren bij je leraar Nederlands, vrees ik...

[Percalion]

niet dat je je iets moet aantrekken van je leerkracht nederlands

ooit heb ik nog zwaar in de clinch gelegen met die trut van nederlands omdat ik te verouderde woorden in mijn opstelletjes plaatste

zo schreef ik bijvoorbeeld "de begrafenis vindt plaats" terwijl dit volgens haar "de begrafenis is" moest zijn...

sedertdien gebruik ik opzettelijk archaïsch taalgebruik, zoals het woord "desniettegenstaande"

[jules]

Oorspronkelijk geplaatst door Percalion

niet dat je je iets moet aantrekken van je leerkracht nederlands

ooit heb ik nog zwaar in de clinch gelegen met die trut van nederlands omdat ik te verouderde woorden in mijn opstelletjes plaatste

zo schreef ik bijvoorbeeld "de begrafenis vindt plaats" terwijl dit volgens haar "de begrafenis is" moest zijn...

sedertdien gebruik ik opzettelijk archaïsch taalgebruik, zoals het woord "desniettegenstaande"

Mijn leerkracht Nederlands trok zich daar niet echt veel van aan. Lay-out is immers toch véél belangrijker dan inhoud stelde hij. jaja, meneer was nieuwerwets. Vond hijzelf dan toch

[jules]

p.s. aan de topicstarter : ik heb het niet helemaal gelezen, maar ik heb de indruk dat alles op éénzelfde idee blijft voortborduren ? in dat geval moet je tekst bondiger worden !

[fietje]

Oorspronkelijk geplaatst door Raf

Wel, om te beginnen is het m.i. al veel te lang voor een artikel in een schoolkrantje. Je mag er niet van uitgaan dat je lezers even politiek geëngageerd zijn als jij zelf. Als het je bedoeling is hen daar warm voor te maken, dan denk ik dat je meer bereikt door verschillende korte, maar kernachtige artikels. Bovendien ben ik niet overtuigd dat de "dagboekvorm" de meest geschikte schrijfstijl is om maatschappelijke thema's aan te kaarten (maar dat is een louter persoonlijke appreciatie, daar ben ik me van bewust). Als je echter in dagboekstijl wil schrijven, moet je de zaken ook dag per dag aanpakken en niet - zoals je bijvoorbeeld onder dag 1 doet - een hele verhaallijn tot één enkele dag comprimeren (cf. de "rechtszaak" die je blijkbaar op één en dezelfde dag begint, voert en beëindigt). Je schrijfstijl is bovendien erg geladen, zodat het effect van sarcasme, dat je eigenlijk beoogt, een beetje verloren gaat. Hier en daar zitten er trouwens wat verkeerde zinsconstructies in je tekst (vb. "Op deze manier kan ik nooit enig materieel en aards probleem zou hebben, noch ideologisch, want ik werk voor De Mensen."). Met dit soort van zinnen zal je niet erg goed scoren bij je leraar Nederlands, vrees ik...

Laat die leraar Nederlands nu spijtig genoeg eens FAN zijn van zwaar beladen zinnen (als ze in puriteins correct Nederlands geschreven zijn natuurlijk...).

Voor de rest ga ik akkoord, dit is inderdaad iéts te zware kost voor een schoolkrantje (ik heb er zelf nog voor geschreven, dus ik meen dit toch met enige stelligheid te mogen beweren ).

[fietje]

Oorspronkelijk geplaatst door jules

p.s. aan de topicstarter : ik heb het niet helemaal gelezen, maar ik heb de indruk dat alles op éénzelfde idee blijft voortborduren ? in dat geval moet je tekst bondiger worden !

Er bestaat ook Grote Literatuur die véél korter gekund had hoor...
Ooit al eens Balzac gelezen?

[size=1]Waarmee ik niet wil zeggen dat dit grote literatuur is natuurlijk, maar bon.[/size]

[Valar Morghulis]

Oorspronkelijk geplaatst door Raf

Wel, om te beginnen is het m.i. al veel te lang voor een artikel in een schoolkrantje. Je mag er niet van uitgaan dat je lezers even politiek geëngageerd zijn als jij zelf. Als het je bedoeling is hen daar warm voor te maken, dan denk ik dat je meer bereikt door verschillende korte, maar kernachtige artikels.

Dit was voor meerdere exemplaren hoor, alleen dag 1, mss 2 erbij, zou(den) eerst gepubliceerd worden.

Oorspronkelijk geplaatst door Raf

Bovendien ben ik niet overtuigd dat de "dagboekvorm" de meest geschikte schrijfstijl is om maatschappelijke thema's aan te kaarten (maar dat is een louter persoonlijke appreciatie, daar ben ik me van bewust).

Er zouden meerdere artikels in het krantje verschijnen () dus het is dan beter om ook wat andere stijlen te hebben.

Oorspronkelijk geplaatst door Raf

Als je echter in dagboekstijl wil schrijven, moet je de zaken ook dag per dag aanpakken en niet - zoals je bijvoorbeeld onder dag 1 doet - een hele verhaallijn tot één enkele dag comprimeren (cf. de "rechtszaak" die je blijkbaar op één en dezelfde dag begint, voert en beëindigt).

Zal ik doen. Thx

Oorspronkelijk geplaatst door Raf

Je schrijfstijl is bovendien erg geladen, zodat het effect van sarcasme, dat je eigenlijk beoogt, een beetje verloren gaat.

Kun je een voorbeeld geven, want ik denk niet dat ik dit snap :\
En niet met verkleinwoorden spreken, maar zeg wat je bedoelt, ook als het kwetst

Oorspronkelijk geplaatst door Raf

Hier en daar zitten er trouwens wat verkeerde zinsconstructies in je tekst (vb. "Op deze manier kan ik nooit enig materieel en aards probleem zou hebben, noch ideologisch, want ik werk voor De Mensen."). Met dit soort van zinnen zal je niet erg goed scoren bij je leraar Nederlands, vrees ik...

Heh, blijkbaar overgekeken. Danke vo het advies

[Raf]

Oorspronkelijk geplaatst door Valar Morghulis

Kun je een voorbeeld geven, want ik denk niet dat ik dit snap :\
En niet met verkleinwoorden spreken, maar zeg wat je bedoelt, ook als het kwetst

"zou die vermaledijde schout aan iedere robuuste, flink uit de kluiten gewassen man zijn identiteitsbewijs vragen?"
Robuust èn flink uit de kluiten gewassen is er een beetje over. Eigenlijk is dit een tautologie. Je zegt twee maal hetzelfde, maar dan met andere bewoordingen. Dat geeft je tekst een bombastische, breedsprakige indruk, waarvan ik sterk vermoed dat zulks niet je intentie was.

"[...] toen daar plotseling een lakeitje opdook met afschuwelijk gezicht vol met pokken, zweren, puisten en andere."
In dit geval is er dan weer geen sprake van een tautologie, omdat pokken, zweren en puisten - hoewel ze misschien voor het ongetrainde oog wel wat op elkaar lijken - au fond verschillende dingen zijn. Ook hier is je beschrijving er een tikje over. Ik begrijp dat je aan de lezer wil overbrengen dat ze hier niet met moeder's mooiste te maken hebben, maar dit is net een beetje te veel van het goede, snap je?

Ik denk dat het er over het algemeen op neerkomt dat je de tekst veel "scherper" zou kunnen schrijven. Dat zou je bijvoorbeeld kunnen bereiken door heel wat overbodige adjectieven te laten vallen en door hier en daar dingen te insinueren i.p.v. ze expliciet te vermelden. Ik hoop dat je hiermee een beetje begrijpt wat ik bedoel...

Oorspronkelijk geplaatst door Valar Morghulis

Heh, blijkbaar overgekeken. Danke vo het advies

Ik zal je de rekening per privé-bericht toesturen.

[Valar Morghulis]

Oorspronkelijk geplaatst door Raf

"zou die vermaledijde schout aan iedere robuuste, flink uit de kluiten gewassen man zijn identiteitsbewijs vragen?"
Robuust èn flink uit de kluiten gewassen is er een beetje over. Eigenlijk is dit een tautologie. Je zegt twee maal hetzelfde, maar dan met andere bewoordingen. Dat geeft je tekst een bombastische, breedsprakige indruk, waarvan ik sterk vermoed dat zulks niet je intentie was.

Eigenlijk, omdat dit een dagboek is, was dit wat zelfstoefferij ~ narcisme, maar blijkbaar is dat niet merkbaar :\

Oorspronkelijk geplaatst door Raf

Ik denk dat het er over het algemeen op neerkomt dat je de tekst veel "scherper" zou kunnen schrijven. Dat zou je bijvoorbeeld kunnen bereiken door heel wat overbodige adjectieven te laten vallen en door hier en daar dingen te insinueren i.p.v. ze expliciet te vermelden. Ik hoop dat je hiermee een beetje begrijpt wat ik bedoel...

Ik denk het; "[...] toen daar plotseling een lakeitje opdook met afschuwelijk gezicht vol met pokken, zweren, puisten en andere" zou dan worden:
"Toen daar plotseling het hoflakeitje opdook met een gezicht als een maanlandschap" of "Toen daar plotseling een lakeitje opdook die waarschijnlijk juist over een bezem was gestruikeld, waardoor zijn gezicht in contact was gekomen met een emmer terpentijn" of iets van dien aard.
Of bedoelde je nog iets anders?

Oorspronkelijk geplaatst door Raf

Ik zal je de rekening per privé-bericht toesturen.

M'n inbox zit tijdelijk vol, bespaar je de moeite

[Raf]

Oorspronkelijk geplaatst door Valar Morghulis

Eigenlijk, omdat dit een dagboek is, was dit wat zelfstoefferij ~ narcisme, maar blijkbaar is dat niet merkbaar :\

Nee, d�*t was wel duidelijk, maar ik bedoelde maar dat het effect veel scherper zou zijn door het ietwat minder bombastisch te maken...

Oorspronkelijk geplaatst door Valar Morghulis

Ik denk het; "[...] toen daar plotseling een lakeitje opdook met afschuwelijk gezicht vol met pokken, zweren, puisten en andere" zou dan worden:
"Toen daar plotseling het hoflakeitje opdook met een gezicht als een maanlandschap" of "Toen daar plotseling een lakeitje opdook die waarschijnlijk juist over een bezem was gestruikeld, waardoor zijn gezicht in contact was gekomen met een emmer terpentijn" of iets van dien aard.
Of bedoelde je nog iets anders?

Nee hoor, dat is het. Vééél beter zo.

Oorspronkelijk geplaatst door Valar Morghulis

M'n inbox zit tijdelijk vol, bespaar je de moeite

Geen probleem, ik zal ze en plein publique posten; ik heb immers geen geheimen voor de fiscus. 8)