theorie van de 2 parallelle particratieën

[Pandareus]

Een uiterst kritische analyse over de kracht van de particratie zowel in Vlaanderen als Wallonië.

‘Een partij die enkel haar eigen macht en rijkdom bestendigt, is een arme partij’
Jan Wostyn
Co-voorzitter van Vista
19-07-2024,

De verkiezingen zijn voorbij. De verschillende regeringen zijn of worden gevormd met nieuwe coalities, er is hoop op verandering maar één ding blijft alvast hetzelfde: de versteende particratie die geen nieuwkomers duldt en de macht van de gevestigde partijen bestendigt. En dit zowel federaal als gewestelijk, schrijft Jan Wostyn van Vista.

'Zelfbestuur is de beste kuur’, orakelde Bart De Wever op 9 juni na de onverhoopte verliesoverwinning van de N-VA. Jan Jambon papegaaide deze nieuwe oneliner nog even na op de Vlaamse feestdag van 11 juli. Op zich een aantrekkelijke oneliner, al strooit het rijm toch wat zand in de ogen. Ook de Kim-dynastie in Noord-Korea vindt zelfbestuur namelijk al 80 jaar de beste kuur, maar daar laten de resultaten toch wat te wensen over. ‘Democratisch zelfbestuur is de beste kuur’ is daarom misschien toch iets accurater. Maar laat nu net dat democratisch gehalte van Vlaanderen best nog wel wat te wensen over.

De afgelopen 5 jaar kenden we een Vlaams zwijgparlement waarbij voorstellen uit de meerderheid eerst goedkeuring moesten krijgen van de 3 betrokken partijvoorzitters. Zodra de Vlaamse regering gevormd is zal de liberale voorzitter in dat systeem vervangen worden door de socialistische voorzitter. De kans dat dat leidt tot meer parlementaire vrijheid is ongeveer zo groot als de kans dat Kim Jong-un voor een meerpartijenstelsel gaat pleiten in zijn heremietkoninkrijk.

Akkoord, de vergelijking met Noord-Korea is natuurlijk grotesk, maar dat neemt niet weg dat de scheiding der machten in Vlaanderen is vervangen door een ver doorgedreven particratie die lak heeft aan democratische cultuur. Dat is in Wallonië trouwens niet anders. De theorie van de 2 democratieën die intussen gemeengoed is geworden heeft dus nood aan een update: de theorie van de 2 parallelle particratieën.

Onregelmatigheden?

Wanneer The Economist België slechts op de 36e plaats zet in zijn ‘Democracy Index’ als een flawed democracy, geldt dat natuurlijk evenzeer voor Vlaanderen. Als God de mens naar zijn evenbeeld schiep, dan schiep ook België de Vlaamse deelstaat naar zijn evenbeeld. Voor Vlaams-nationalisten zou dat toch wat pijn moeten doen, maar dat lijkt zeer goed mee te vallen en verklaart misschien ook mee waarom zij zich op Belgisch niveau tegenwoordig zo goed thuis voelen in de instellingen.

Reeds jaren pleit met name Bart De Wever ervoor dat Vlaanderen aansluiting moet vinden bij de Noord-West-Europese landen. Op vlak van democratische cultuur richt Vlaanderen zich echter naar wat hijzelf denigrerend ‘Club Med’-landen zou noemen, al scoren zelfs die landen iets beter. Het gebrek aan democratische cultuur in onze contreien liet zich de afgelopen maanden extra hard voelen tijdens de verkiezingen. Wat de hoogmis van de democratie zou moeten zijn, is bij ons vooral een schijnvertoning van de particratie. De resultaten werden ook in Vlaanderen gewoon goedgekeurd door het nieuw verkozen parlement zelf, een manifeste schending van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens (EVRM). Hertellingen of diepgaand onderzoek naar de onregelmatigheden in zowel binnen- als buitenland waren nergens voor nodig. Un moment de honte est vite passé.

Onze particratie wekt de schijn van een democratische keuze, maar heeft de drempels voor faire verkiezingen met een gelijk speelveld tussen partijen in die mate opgetrokken, dat nieuwkomers vakkundig geweerd worden. Geen partijfinanciering, een kiesdrempel van 5 procent, duizenden burgerhandtekeningen verzamelen met een haperend IT-systeem, aparte lijstnummerlotingen en ingeperkte tot zelfs geen afficheruimte voor nieuwe lijsten. Aan elk detail werd gedacht om nieuwkomers buiten te houden.

Dat heeft ook verstrekkende gevolgen voor het functioneren binnen de partijen zelf. Wie als verkozene uit dit systeem stapt en als onafhankelijke gaat zetelen, tekent meteen zijn/haar politieke doodsvonnis. Dat komt de bestaande partijen goed uit, want het maakt politieke dwarsliggers binnen de partijen meteen monddood. Zij die de uitvoerende macht en de partijbastions zouden moeten controleren en ter verantwoording roepen, zijn er net afhankelijk van gemaakt.

In Het Conclaaf kon Bart De Wever alle andere aanwezigen ervan overtuigen de partijfinanciering voortaan niet langer te indexeren. Dat is een sluwe strategie want zo lijkt er toch iets substantieels te veranderen, terwijl alles toch vooral gewoon bij het oude blijft. Het aantal stemmen voor het Vlaams parlement steeg de afgelopen 5 jaar met zo´n 3,3 procent en de bevolking zal de komende jaren blijven aangroeien, waarmee een eventuele niet-indexatie al meteen deels teniet wordt gedaan, aangezien de partijfinanciering gebeurt in functie van het aantal stemmen. Bovendien wordt zo de discussie vermeden of er ook een basisfinanciering moet komen voor nieuwe initiatieven, bijvoorbeeld van dissidente parlementairen.

De kiesdrempel, ooit ingevoerd door Verhofstadt om de restanten van de Volksunie tot kartels te dwingen, wordt intussen ook door de N-VA niet meer in vraag gesteld. Deze zou namelijk nodig zijn tegen politieke “versplintering”. Ook hier speelt natuurlijk weer het eigenbelang van de bestaande partijen. Zo liet die andere opperdemocraat van de Vlaamse politiek, Conner Rousseau duidelijk weten dat hij geen “moslimpartijen” wilde in Vlaanderen, naar aanleiding van het succes van Team Fouad Ahidar in Brussel. Begrijp me niet verkeerd, ook ik voel niets voor nieuwe religieus geïnspireerde partijen van welke strekking dan ook, maar als democraat zal ik wel altijd hun bestaansrecht verdedigen. Als Christendemocraten aan politiek mogen doen, dan ook Moslimdemocraten.

Dus neen, Vlaanderen is geen volwaardige democratie, veeleer een versteende particratie met oligarchische trekjes. In maart 2025 zal een Brusselse rechter zich moeten uitspreken in de zaak van Vista tegen de Belgische staat over het excessieve en discriminerende karakter van de partijfinanciering die zowel op Belgisch als op Vlaams niveau een gelijk democratisch speelveld onmogelijk heeft gemaakt.

Tot dan zal er hoogstwaarschijnlijk niets veranderen. De partijfinanciering bereikte intussen een nieuwe recordhoogte van 83 miljoen euro. Aangezien we maar om de 5 jaar samenvallende verkiezingen hebben, zal dat geld de komende jaren verder verbrast worden aan de permanente campagne op sociale media waar iedereen doodmoe van wordt. Aangezien zelfs dat niet volstaat, krijgen we ook nog politieke vliegtuigen en luchtballonnen boven Vlaanderen. Ter land, ter zee en in de lucht.

Zo lijkt het er steeds meer op dat die Vlaamse deelstaat met zelfbestuur eigenlijk niet meer is dan een machtsvehikel voor de grootste partij van Vlaanderen. Henry Ford liet ooit opmerken: ‘A company that makes nothing but money is a poor business.’ Parallel zou je kunnen stellen: ‘Een partij die enkel haar eigen macht en rijkdom bestendigt, is een arme partij.’

Vista is een politieke beweging die een Vlaams, sociaal en progressief alternatief voorstaat, dat de particratie doorbreekt.

https://www.knack.be/nieuws/belgie/p...tentreco_below

Al ben ik dan zelf geen voorstander van nog meer politieke versnippering, deze auteur heeft wel een punt dat het huidige systeem eigenlijk nieuwkomers totaal onmogelijk maakt. En dat de particratie dus oppermachtig is en blijft zowel in Vlaanderen als in Wallonië.

De auteur fileert ook de hypocrisie bij de partijen inzake de regels rond partijfinanciering. En constateert dat men behalve wat cosmetische aanpassingen eigenlijk gewoon de miljoenenstroom wil behouden.

Zijn ander punt van kritiek is dat het Vlaams parlement in 5 jaar evolueerde naar een zwijgparlement waar enkel nog voorstellen binnen mogen na akkoord van de 3 partijvoozitters.

Dat lijkt me een systeem dat eerder thuishoort in het China van de communistische partij...

[reservespeler]

Oorspronkelijk geplaatst door Pandareus

Een uiterst kritische analyse over de kracht van de particratie zowel in Vlaanderen als Wallonië.


https://www.knack.be/nieuws/belgie/p...tentreco_below

Al ben ik dan zelf geen voorstander van nog meer politieke versnippering, deze auteur heeft wel een punt dat het huidige systeem eigenlijk nieuwkomers totaal onmogelijk maakt. En dat de particratie dus oppermachtig is en blijft zowel in Vlaanderen als in Wallonië.

De auteur fileert ook de hypocrisie bij de partijen inzake de regels rond partijfinanciering. En constateert dat men behalve wat cosmetische aanpassingen eigenlijk gewoon de miljoenenstroom wil behouden.

Zijn ander punt van kritiek is dat het Vlaams parlement in 5 jaar evolueerde naar een zwijgparlement waar enkel nog voorstellen binnen mogen na akkoord van de 3 partijvoozitters.

Dat lijkt me een systeem dat eerder thuishoort in het China van de communistische partij...

Het Vlaams parlement een zwijgparlement?
Heb ik iets gemist?

[Pandareus]

Oorspronkelijk geplaatst door reservespeler

Het Vlaams parlement een zwijgparlement?
Heb ik iets gemist?

Opgejaagd door Ineos’: hoe Bart De Wever en Tom Ongena het Vlaamse zwijgakkoord opblazen
Tex Van berlaer

27-07-2023,

Door zelf het stikstofdecreet in het Vlaams Parlement in te dienen, willen de regeringspartijen N-VA en Open VLD een vergunningenstop tegengaan. Dat ze en cours de route coalitiepartner CD&V vergeten, vinden ze niet eens erg.

Leve de moderne communicatiemiddelen. Zelfs vanuit een vakantieoord kan er tegenwoordig decretaal werk worden ingediend bij het Vlaams Parlement. Het halfrond is gesloten, maar de politieke mallemolen draait op volle toeren.

Want wat donderdagnamiddag gebeurde, is geen klein bier. De N-VA en de Open VLD dienen zonder de handtekening van coalitiepartner CD&V het stikstofdecreet in bij het parlement. Normaliter werkt de Vlaamse meerderheid met een ‘zwijgakkoord’, waarin wordt afgesproken dat de meerderheidspartijen bij elkaar afstemmen wat ze al dan niet doen in het parlement. Dat akkoord verwijzen de partijvoorzitters (en mede-indieners van het decreet) Bart De Wever (N-VA) en Tom Ongena (Open VLD) nu naar de prullenmand.
...

https://www.knack.be/nieuws/belgie/p...-zwijgakkoord/




En wat is dat fameuze zwijgakkoord ?

Door het zwijgakkoord verbinden de coalitiepartners zich ertoe om geen voorstellen of resoluties in te dienen zonder de goedkeuring van de meerderheid. Dit betekent dat er consensus moet worden bereikt tussen de verschillende partijen voordat een bepaald initiatief naar voren wordt gebracht in het parlement. Hierdoor wordt voorkomen dat er wetsvoorstellen of resoluties worden ingediend die de politieke stabiliteit van de regering kunnen ondermijnen of verdeeldheid binnen de coalitie kunnen veroorzaken.
Het zwijgakkoord is een instrument dat wordt gebruikt om de samenwerking en cohesie binnen de regering te bevorderen, maar het kan ook beperkingen opleggen aan individuele parlementsleden. Aangezien voorstellen en resoluties vooraf moeten worden goedgekeurd door de coalitiepartners, kan dit leiden tot een beperking van de individuele vrijheid van parlementsleden om onafhankelijk te handelen. Het is echter een compromis dat wordt aanvaard in ruil voor politieke stabiliteit en het behoud van de meerderheid in het parlement.

https://www.knack.be/dossier/zwijgakkoord/

[E. Gidius]

Oorspronkelijk geplaatst door Pandareus

Een uiterst kritische analyse over de kracht van de particratie zowel in Vlaanderen als Wallonië.


https://www.knack.be/nieuws/belgie/p...tentreco_below

Al ben ik dan zelf geen voorstander van nog meer politieke versnippering, deze auteur heeft wel een punt dat het huidige systeem eigenlijk nieuwkomers totaal onmogelijk maakt. En dat de particratie dus oppermachtig is en blijft zowel in Vlaanderen als in Wallonië.

De auteur fileert ook de hypocrisie bij de partijen inzake de regels rond partijfinanciering. En constateert dat men behalve wat cosmetische aanpassingen eigenlijk gewoon de miljoenenstroom wil behouden.

Zijn ander punt van kritiek is dat het Vlaams parlement in 5 jaar evolueerde naar een zwijgparlement waar enkel nog voorstellen binnen mogen na akkoord van de 3 partijvoozitters.

Dat lijkt me een systeem dat eerder thuishoort in het China van de communistische partij...

Citaat: "België schiep de Vlaamse deelstaat naar zijn evenbeeld"

Ik onderschrijf deze stelling dat het Vlaamse niveau even ondemocratisch, particratisch en foefelend is als het Belgische. Kan ook moeilijk anders, het is er door verwekt, gepokt en gemazeld.

Als we de Vlaamse deelstaat, waar zoveel idealisten voor gevochten hebben,
beoordelen op zijn politieke cultuur of democratisch gehalte, dan blijven we zitten met een België-in-het-klein. Dit is niet wat we gewild hebben.

[E. Gidius]

Ik heb geen betere woorden om te illustreren wat "ons Vlaanderen" geworden is, dan die van Siegfried Bracke in Doorbraak.

Ik citeer hem hier helemaal omdat hij - ook in het licht van de tenenkrullende recente uitspraken van De Roover - zo raak en pijnlijk is. (In niet terzake doende commentaren over Bracke zelf ben ik niet geïnteresseerd, het gaat over de inhoud).

Politieke vernieuwing? Splitsen!

In de Vlaamse politiek doet men geregeld alsof de Franstaligen (alweer) blokkeren, terwijl men perfect alleen kan beslissen. Dat is hypocriet.

Het is een bekend grapje binnen de N-VA; het gaat als volgt. De partij zit op een dag samen om het verkiezingsprogramma te schrijven, en er moet uiteraard ook iets gezegd worden over het klimaatbeleid. Iemand zegt: ‘Ja, het klimaat… Wat gaan we daar mee doen?’ Waarop iemand uit pure gewoonte antwoordt: ‘Splitsen!’

Zelfspot is een betere vorm van humor. Maar het omgekeerde, doen alsof het gaat om materie die nog altijd niet gesplitst is, komt ook voor. Dat is dan geen humor, maar gewone hypocrisie. Men doet dan alsof er geen oplossing is omdat de Franstaligen alweer de zaak blokkeren. Het komt voor in alle Vlaamse partijen.

De Franstaligen

Hét voorbeeld daarvan is Kristof Calvo, die in Terzake of in De Afspraak keer op keer mag komen uitleggen waarom het met de politieke vernieuwing alweer niets wordt. Terwijl hij, vooral naar eigen zeggen, nochtans heeft gevochten als een leeuw. Calvo is een ware Belg. Allicht daarom laat hij zich dan bij de vraag naar het waarom van die mislukking altijd wat pramen. Met enige moeite komt er dan uit… dat de Franstalige partijen niet mee wilden.

Terzijde. Calvo had gehoopt toch nog in de Kamer te komen, maar dan als lijstduwer op de Ecolo lijst in Henegouwen, lijst getrokken door partijvoorzitter Nollet. Calvo is niet verkozen, Nollet ook niet. Calvo gaat de door hem nochtans eindeloos verfoeide uittredingsvergoeding toch opnemen. In zijn geval meer dan 250.000 euro. Aan de VRT heeft hij laten weten dat hij dat geld deels zal besteden aan de verbetering van de democratie. Aan zichzelf dus. Eens Calvo, altijd Calvo. Maar dit dus terzijde.

Om maar te zeggen dat als het over politieke vernieuwing gaat, de schuld op de Franstaligen steken vaak een welgekomen excuus is, een vals alibi om niets te doen. Het klopt wel dat Franstalige politieke partijen en vooral ook Franstalige media daar veel minder mee bezig zijn. In de voorbije maand vind ik over die uittredingsvergoedingen bijvoorbeeld 6 krantenstukken in het Frans; in het Nederlands zijn er dat 25. Maar niets belet de Vlamingen op dat punt eigen initiatieven te nemen en dus de politieke vernieuwing te… splitsen.

Vivons cachés

Maar in de praktijk valt dat tegen. Het motto van de Vlaamse volksvertegenwoordiging is Vivons heureux, vivons cachés. Dat de media alleen maar naar de Kamer kijken vinden ze daar geweldig. Het heeft ervoor gezorgd dat ze tien jaar later dan de Kamer in de eigen vergoeding hebben geknipt. Zelfs toen ze dat dan toch hadden beslist, hebben ze dat nadien toch wel twee jaar vergeten zeker! Dju toch! Hoe een mens zo vergeetachtig kan zijn!

Idem met die uittredingsvergoedingen, die – alweer terzijde – hoger zijn dan die van de Kamer. Het Vlaams Parlement kan dat systeem bij wijze van spreken morgen wijzigen; geen Franstalige zal hen tegenhouden. Het Vlaams Parlement kan het aantal ondervoorzitters en secretarissen (en hun financiële extra’s) morgen fors beperken; geen Franstalige zal hen komen tegenhouden. Op de vergoeding van de voorzitter kan écht en zonder trucjes de zogeheten minister-president-norm worden toegepast; geen Franstalige zal dat komen tegenhouden. Het Vlaams Parlement kan alvast zijn partijfinanciering fors terugdraaien; geen Franstalige zal dat komen tegenhouden.

Uittredingsvergoeding

Het klopt dat veel sleutels voor politieke vernieuwing bij het federale niveau liggen. Maar bijvoorbeeld het aantal Vlaamse volksvertegenwoordigers verminderen kan het Vlaams Parlement bij tweederdemeerderheid verminderen. Men moet ons maar laten weten wie die bijzondere meerderheid heeft tegengehouden… En verder zijn er nog talloze andere initiatieven denkbaar om, dan maar alleen in Vlaanderen, de toon te zetten, en de daden niet meer haaks op de woorden te laten staan. Niemand verbiedt dat. Wat let er ons?

Voor alle duidelijkheid: the race to the bottom is ongewenst. Er bestaan ex-parlementsleden voor wie de uittredingsvergoeding niet eens volstond om hun nagekomen belasting te betalen; ze hadden nogal fors afdrachten betaald aan de eigen partij, maar ze werden daar wel op belast… En neen, het gaat niet om de communisten. (Verbied dus die afdrachten; dat is tersluiks de partijen nog extra geld toeschuiven om de particratie te versterken.)

Uittredingsvergoeding? Afschaffen! is dus loze praat van de volksverlakkers van de PVDA en – merk ik – ook van een kandidaat-voorzitter van Open Vld. Maar waarom kopiëren we niet het Nederlandse systeem, waarbij het ex-parlementslid na drie maand sollicitatieplicht heeft (één sollicitatie per week is het minimum) en ‘bijverdiensten’ bovenop de uittreding zeer fors worden beperkt?

Pensioenplafond

Laat gerust de wet Wijninckx over het pensioenplafond worden toegepast op iedereen en dus ook op de politici. Maar dan écht op iedereen. Vandaag wordt er collectief over de uitzonderingen zedig gezwegen.

Niemand, behalve alweer de PVDA, gelooft dat je met politieke vernieuwing – in essentie ook een efficiëntie- en besparingsoefening – de begroting gaat redden. Maar in de politiek tellen symbolen ook. Dat laatste is een understatement.

Het voordeel van de gesplitste politieke vernieuwing is bovendien dat we er morgen kunnen mee beginnen. Het zou een geweldige 11 juli-boodschap kunnen zijn…

[Xenophon]

Precies, het zogenaamde Vlaamse en Waalse zelfbestuur is gewoon Belgie in het kwadraat. Business as usual.

[fox]

Wel frappant dat Panda, een partijadept bij uitstek, dit hier aan de kaak komt stellen. Maar als anderen dat democratisch deficit hier komen aankaarten komt hij steevast met een dooddoener dat het wettelijk allemaal in orde is. Lekker hypocriet weer.

[E. Gidius]

Oorspronkelijk geplaatst door fox

Wel frappant dat Panda, een partijadept bij uitstek, dit hier aan de kaak komt stellen. Maar als anderen dat democratisch deficit hier komen aankaarten komt hij steevast met een dooddoener dat het wettelijk allemaal in orde is. Lekker hypocriet weer.

Sinds de tsunami van 9 juni is hij misschien aan een loutering bezig?

[fox]

Oorspronkelijk geplaatst door E. Gidius

Sinds de tsunami van 9 juni is hij misschien aan een loutering bezig?

Zou onze vriend eigenlijk beseffen dat zijn geliefde Cordon enkel maar kan blijven bestaan bij gratie van die participatie?

[E. Gidius]

Oorspronkelijk geplaatst door fox

Zou onze vriend eigenlijk beseffen dat zijn geliefde Cordon enkel maar kan blijven bestaan bij gratie van die participatie?

Zo'n zware, existentiële nederlaag - de zoveelste op rij - kan niet anders dan een normaal mens zijn overtuigingen op de proef stellen.

[Pandareus]

Oorspronkelijk geplaatst door E. Gidius

Zo'n zware, existentiële nederlaag - de zoveelste op rij - kan niet anders dan een normaal mens zijn overtuigingen op de proef stellen.

Wat heeft een verkiezingsresultaat te zien met de fundamentele en politiek kamerbreed gedragen overtuiging dat men onder geen enkel beding wil besturen met de aars van de politiek, extreem-rechts ?

[E. Gidius]

Oorspronkelijk geplaatst door Pandareus

Wat heeft een verkiezingsresultaat te zien met de fundamentele en politiek kamerbreed gedragen overtuiging dat men onder geen enkel beding wil besturen met de aars van de politiek, extreem-rechts ?

Ik heb het nergens over extreemrechts gehad. Eerlijk gezegd dacht ik eerder aan de schaamteloze particratie die ons land regeert en waar de 0VLD twee decennia het hart van geweest is.

[Pandareus]

Oorspronkelijk geplaatst door Pandareus

...
Al ben ik dan zelf geen voorstander van nog meer politieke versnippering, deze auteur heeft wel een punt dat het huidige systeem eigenlijk nieuwkomers totaal onmogelijk maakt. En dat de particratie dus oppermachtig is en blijft zowel in Vlaanderen als in Wallonië.

De auteur fileert ook de hypocrisie bij de partijen inzake de regels rond partijfinanciering. En constateert dat men behalve wat cosmetische aanpassingen eigenlijk gewoon de miljoenenstroom wil behouden.

Zijn ander punt van kritiek is dat het Vlaams parlement in 5 jaar evolueerde naar een zwijgparlement waar enkel nog voorstellen binnen mogen na akkoord van de 3 partijvoozitters.

Dat lijkt me een systeem dat eerder thuishoort in het China van de communistische partij...

Oorspronkelijk geplaatst door E. Gidius

Ik heb het nergens over extreemrechts gehad. Eerlijk gezegd dacht ik eerder aan de schaamteloze particratie die ons land regeert en waar de 0VLD twee decennia het hart van geweest is.

Je reageerde nochtans op een nogal dwaze en niet terzake doende opmerking over het cordon...

Ik stipte 3 zaken aan :
-dat de particratie TE ver is gegaan door nieuwkomers de facto onmogelijk te maken
-de blijvende hypocrisie rond partijfinanciering (aanwezig bij ALLE partijen...)
-dat het Vlaams parlement jammer genoeg zichzelf liet een zwijgcultuur opleggen door de partijleiding(en)


Over particratie kun je niet discussiëren als het containerbegrip dat het jammer genoeg is.

Volgens mijn aanvoelen moet je de onderliggende fenomenen bekijken, en desnoods fileren. Want laat ons ernstig blijven : particratie heeft altijd bestaan, en zal altijd blijven bestaan. Particratie integraal schrappen is onmogelijk. Tenzij in LaLa-land waar alle verkozen parlementairen individueel zetelen en hun eigen ding doen los van elke georganiseerde partij en die hun collectief belang. Als je de utopie nog wat wil aanscherpen, kun je daar bovenop nog een flinke schep BROV kappen, en dan is de kakafonie volledig.


Maar hoe het nu loopt, is ook niet goed...
De vraag is : hoe ver wil men dat laten gaan ? Hoe almachtig willen we dat partijleiders zijn ?

Misschien wel eens dringend tijd, nu het nog kan, tijdens een formatieronde dus, om enkele excessen eens flink in te dijken ?

[Xenophon]

Oorspronkelijk geplaatst door E. Gidius

Zo'n zware, existentiële nederlaag - de zoveelste op rij - kan niet anders dan een normaal mens zijn overtuigingen op de proef stellen.

[Zipper]

Oorspronkelijk geplaatst door fox

Zou onze vriend eigenlijk beseffen dat zijn geliefde Cordon enkel maar kan blijven bestaan bij gratie van die participatie?

Vroeger, voor het bestaan vh CS, werden regeringen gevormd om het land zo goed mogelijk te besturen. Vandaag worden regeringen gevormd, enkel en alleen met de bedoeling om een bepaalde partij uit te sluiten. Resultaat : de voorbije dertig jaar is geen enkele coherente federale regering nog kunnen gevormd worden.
Maar hey, "het VB heeft geen enkele invloed op het bestuur, hoor"

[E. Gidius]

Oorspronkelijk geplaatst door Pandareus

Ik stipte 3 zaken aan :
-dat de particratie TE ver is gegaan door nieuwkomers de facto onmogelijk te maken
-de blijvende hypocrisie rond partijfinanciering (aanwezig bij ALLE partijen...)
-dat het Vlaams parlement jammer genoeg zichzelf liet een zwijgcultuur opleggen door de partijleiding(en)

... waar ik het mee eens ben.

De vraag is : hoe ver wil men dat laten gaan ? Hoe almachtig willen we dat partijleiders zijn ?

Het minste dat we kunnen vragen in een democratisch bestel is dat de macht - alle macht - bij de gekozen volksvertegenwoordigers ligt. Niet in theorie maar in de praktijk.

Het zal aan de volksvertegenwoordigers zijn om die democratische macht terug op te eisen. Misschien moeten we eens een minderheidsregering hebben.

[Pandareus]

Oorspronkelijk geplaatst door E. Gidius

... waar ik het mee eens ben.



Het minste dat we kunnen vragen in een democratisch bestel is dat de macht - alle macht - bij de gekozen volksvertegenwoordigers ligt. Niet in theorie maar in de praktijk.

Het zal aan de volksvertegenwoordigers zijn om die democratische macht terug op te eisen. Misschien moeten we eens een minderheidsregering hebben.

Een heel edel en zuiver streven. Maar IRL totaal utopisch. Geen enkele politicus ontstaat organisch 'uit het niets'. Men kan daar enkel in groeien vanuit een partijbasis. Maar dan is het normaal dat er tweerichtingsverkeer is tussen de politicus, en zijn partij.

Alleen is de vaststelling terecht dat de slinger momenteel veeel te ver is doorgeslagen. Momenteel is het zuiver eenrichtingsverkeer. Parlementair krijgt stemorders, parlementair voert die uit. En sinds 2019 mogen ze nog voorstellen doen, enkel mits goedkeuring van de 3 End Bosses.

Vroeger las je hier dan smalende reacties over de 'belgicistische ziekte' maar we kunnen al sinds 2019 vaststellen dat er in Vlaanderen (zeg dus maar in N-VA gedomineerd land) een even harde particratie heerst dan in de tijd van de CVP staat van Tindemans & C°.
Het vlaamse "zwijgakkoord" (wat mijn partij jammer genoeg mee onderschreef) is een echte schande.



Als je streeft naar 'alle macht' voor de individuele parlementairen implodeert het systeem, of , meer kans toe, zal er juist niets van in huis komen.

Bijsturingen, echte dan toch, moeten haalbaar zijn.

[fox]

Oorspronkelijk geplaatst door Pandareus

Wat heeft een verkiezingsresultaat te zien met de fundamentele en politiek kamerbreed gedragen overtuiging dat men onder geen enkel beding wil besturen met de aars van de politiek, extreem-rechts ?

Ik zie dat we nog een beetje meer hypocriet gaan doen. Nu ga je nog beweren dat het Cordon nog zou bestaan zonder de consignes van partijvoorzitters. Kijk jongen, je stelt de particratie aan de kaak en als je dan geconfronteerd wordt met 1 van de gevolgen daarvan, namelijk het cordon, ga je beginnen beweren dat particratie daar geen probleem is. Tjah, weer eens door de mand hé jongen. O ja, dat Alexander De Croo de afgelopen 4 jaar ons land de dieperik kon inboren als 7e partij van het land zal ook geen gevolg van die particratie zijn zeker?

[gunter5148]

Oorspronkelijk geplaatst door Pandareus

Een uiterst kritische analyse over de kracht van de particratie zowel in Vlaanderen als Wallonië.


https://www.knack.be/nieuws/belgie/p...tentreco_below

Al ben ik dan zelf geen voorstander van nog meer politieke versnippering, deze auteur heeft wel een punt dat het huidige systeem eigenlijk nieuwkomers totaal onmogelijk maakt. En dat de particratie dus oppermachtig is en blijft zowel in Vlaanderen als in Wallonië.

De auteur fileert ook de hypocrisie bij de partijen inzake de regels rond partijfinanciering. En constateert dat men behalve wat cosmetische aanpassingen eigenlijk gewoon de miljoenenstroom wil behouden.

Zijn ander punt van kritiek is dat het Vlaams parlement in 5 jaar evolueerde naar een zwijgparlement waar enkel nog voorstellen binnen mogen na akkoord van de 3 partijvoozitters.

Dat lijkt me een systeem dat eerder thuishoort in het China van de communistische partij...

Centralisatie van de macht is altijd slecht. Wat dat betreft heeft de auteur een punt, dat particratie tegengesteld is aan democratie.
Denk daar aan, de eerstvolgende, en alle volgende keren, een partij of zijn voorzitter nog eens praat over democratie.

En des te verder je omhoog gaat in de verschillende management-lagen van de macht, des te versteender wordt die macht.

Vraag het maar aan Verhofstadt, die de vlucht vooruit koos naar een hoger echelon, na zijn verraad.

Devolutie van de macht naar minicipaal niveau, en hier een daar een aankoopcentrale, meer "bestuur" hebben we in weze niet nodig.