Malaria, een politiekcorrecte tragedie

C uit W · 13 januari 2005, 21:38

10-jan-2005
Malaria, een politiekcorrecte tragedie

[img]/myfiles/hb/malariamug.jpg[/img]Malaria is een vreselijke ziekte die met veel pijn en ongemak gepaard gaat. Ieder jaar treft het honderden miljoenen mensen en bezwijkt bijna 1% van de getroffenen als gevolg van de ziekte. Daarmee overtreft het vele malen het aantal besmettingen met HIV. Een preventief middel tegen malaria bestaat al sinds de Tweede Wereldoorlog. Maar door druk van milieugroepen is dat middel in de ban gedaan en wordt het door politiekcorrecte druk buiten de oplossing gelaten.

Op dit moment laait malaria weer flink op. Niet alleen in Afrika, maar ook in de landen die recentelijk door een tsunami werden getroffen. Tegelijkertijd is er een groot tekort aan de belangrijkste grondstof van het malariamedicijn Coartem, waardoor slechts de helft van de 60 miljoen doses beschikbaar komt.

In donker Afrika overlijden jaarlijks tussen de 2 en de 3 miljoen mensen aan deze ziekte, 90% daarvan treft zwangere vrouwen en kinderen onder de 5. Maar afgezien van het aantal doden is er ook nog de economische schade van diegenen die de ziekte na lange tijd weten te overleven. En dat in een werelddeel wat toch al gebukt gaat onder enorme armoede.

Triest genoeg bestaat er een prima middel om deze tragedie een halt toe te roepen. Een middel wat voordelig en eenvoudig kan worden geproduceerd. Maar wat echter ontbreekt, is de politieke wil om dat toe te passen. Ook heeft malaria een PR probleem, want in tegenstelling tot HIV treft malaria slechts een fractie van de mensen in de Westerse wereld (vaak vakantiegangers) waardoor lobbygroepen en gala’s vol BN’ers ontbreken om de ziekte op de agenda te plaatsen.

Maar het grootste obstakel wordt gevormd door de internationale gezondheidsorganisaties zoals de WHO, VN en Global Fund. Deze gepolitiseerde instituten doen al het mogelijke om het bewezen effectieve middel buiten de deur te houden. En dat middel heet DDT. DDT werd in de jaren ’70 in de ban gedaan op basis van een vermoeden dat het kankerverwekkend was en dat het het omgevingswater en de daarin levende dieren zou aantasten.

Gedegen onderzoek heeft echter aangetoond dat dit vermoeden ten onrechte was. Maar de schade was al berokkend, het middel stond inmiddels op de lijst van verboden pesticiden. Daarnaast zorgen allerlei milieugroepen ervoor dat DDT buiten het Afrikaanse preventieprogramma blijft. De hypocrisie ten top, want door een gericht spuitprogramma in Europa en de VS vanaf de jaren ’50, is de malariamug sinds 1967 in deze werelddelen volledig uitgeroeid.

Deze ideologische tegenstand betekent jaarlijks een doodsvonnis voor miljoenen Afrikaanse vrouwen en kinderen.

Toen Zuid-Afrika in 1996 toegaf aan de wens van de milieugroepen en DDT verbood, steeg het aantal gevallen van malaria van 6.000 in 1995 naar 60.000 in 2000. Nadat Kwazulu-Natal –de meest getroffen provincie- het middel herintroduceerde, daalde het aantal slachtoffers onmiddellijk met 80%. En ook Zambia begon datzelfde jaar weer met het spuiten van DDT, met een geweldige daling als gevolg. En dat voor maar 5 euro per huishouden per jaar.

Als onderdeel van de strijd tegen malaria wordt er momenteel vooral geld besteed aan voorlichting en de verstrekking van klamboes. Een beleid dat tot gevolg heeft dat het aantal slachtoffers ieder jaar met 10% stijgt. De enige kans voor Afrika en de Aziatische landen is dan ook de herintroductie van DDT. Hierdoor zijn deze landen zonder hulp van buitenaf in staat dit probleem effectief op te lossen. Een oplossing welke geen moment te laat zal komen, want in de tijd dat het u kostte om dit stukje te lezen zijn er namelijk 2.300 mensen besmet geraakt en 16 mensen aan de ziekte bezweken.

Hans Bennink

uit (http://www.meervrijheid.nl/)
--------------------------------------------------------------------------------
Kan er iemand bevestigen wat er hier instaat, want dit lijkt me wel zeer belangrijk.

Turkje · 14 januari 2005, 17:18

Er staat veel waarheid in dat artikel, maar zoals met vele "gepopulariseerde" wetenschap is de realiteit niet zo zwart-wit als de auteur doet uitschijnen.

1. Malaria is eigenlijk een ziekte die voorkomt in alle tropische en subtropische gebieden. De malariamug heeft daarbij geen andere keuze, dan het aanvallen van een mens.

2. Alle middelen die de mug weghouden van de mens (vooral binnenshuis, zoals ramen, airco, ...) helpen dus om malariagevallen te reduceren.

3. Vele landen die met malaria geconfronteerd worden zijn zeer arm, en beschikken dus niet over "conventionele" (lees: kostelijke) methoden om de ziekte te reduceren.

4. DDT is daarbij een bewezen, zeer goedkope en efficiënte manier om malaria terug te dringen.

Met bovenstaande punten is praktisch iedereen het eens, denk ik. Het probleem situeert zich dus ter hoogte van het gebruik van DDT. Dit insecticide (de uitvinder heeft er nog een Nobel prijs voor gekregen) is zeer effectief, maar werd in de jaren '50 en '60 zodanig veel gebruikt in de landbouw, dat er bepaalde neveneffecten aan het licht kwamen. DDT is immers een persistent organochloor molecule, en die zaken zijn niet bepaald gezond. Zo hadden vooral vogels (die leven van insecten) te maken met een opeenstapeling van DDT in hun lichaam, waardoor bvb. de schalen van hun eieren dunner werden enz. Acute effecten op de mens zijn echter miniem.

Sindsdien ijveren veel groene bewegingen inderdaad voor een wereldwijde ban op het gebruik van DDT. Dit lijkt me echter geen goed idee, omdat ontwikkelingslanden dan in de praktijk zonder weermiddel tegen malaria komen te zitten. In geïndustrialiseerde landen waar we de mogelijkheid hebben om minder resistente insecticiden te gebruiken, is zo'n maatregel echter wel te rechtvaardigen.

In 2000 is daar nog een grote conferentie over geweest, en men heeft er inderdaad doorgekregen dat DDT nog gebruikt mag worden (en dus niet verboden, wat wel gebeurt is met 11 andere persistente organochloorpesticiden), maar "restricted". Grootschalige sproeiing lijkt me dus niet de goeie optie te zijn hier, maar het besproeien van deuren, ramen en muren in huizen wordt tegenwoordig aanzien als de meest "economisch en ecologisch verantwoorde vorm" van malariabestrijding.

Zie ook:
http://www.usuhs.mil/pmb/TPH/ddt-malaria-container.html
en
http://www.malaria.org/DDTpage.html

maddox · 14 januari 2005, 18:15

Door het onoordeelkundig en grootschalig gebruik van het goedkope DDT zijn vele insekten er immuun aan geworden.
Maar voor de rest klopt het wel.

13 januari 2005, 21:38	#1
C uit W Perm. Vertegenwoordiger VN Geregistreerd: 11 januari 2003 Locatie: Vlaanderen Berichten: 12.249	Malaria, een politiekcorrecte tragedie 10-jan-2005 Malaria, een politiekcorrecte tragedie [img]/myfiles/hb/malariamug.jpg[/img]Malaria is een vreselijke ziekte die met veel pijn en ongemak gepaard gaat. Ieder jaar treft het honderden miljoenen mensen en bezwijkt bijna 1% van de getroffenen als gevolg van de ziekte. Daarmee overtreft het vele malen het aantal besmettingen met HIV. Een preventief middel tegen malaria bestaat al sinds de Tweede Wereldoorlog. Maar door druk van milieugroepen is dat middel in de ban gedaan en wordt het door politiekcorrecte druk buiten de oplossing gelaten. Op dit moment laait malaria weer flink op. Niet alleen in Afrika, maar ook in de landen die recentelijk door een tsunami werden getroffen. Tegelijkertijd is er een groot tekort aan de belangrijkste grondstof van het malariamedicijn Coartem, waardoor slechts de helft van de 60 miljoen doses beschikbaar komt. In donker Afrika overlijden jaarlijks tussen de 2 en de 3 miljoen mensen aan deze ziekte, 90% daarvan treft zwangere vrouwen en kinderen onder de 5. Maar afgezien van het aantal doden is er ook nog de economische schade van diegenen die de ziekte na lange tijd weten te overleven. En dat in een werelddeel wat toch al gebukt gaat onder enorme armoede. Triest genoeg bestaat er een prima middel om deze tragedie een halt toe te roepen. Een middel wat voordelig en eenvoudig kan worden geproduceerd. Maar wat echter ontbreekt, is de politieke wil om dat toe te passen. Ook heeft malaria een PR probleem, want in tegenstelling tot HIV treft malaria slechts een fractie van de mensen in de Westerse wereld (vaak vakantiegangers) waardoor lobbygroepen en gala’s vol BN’ers ontbreken om de ziekte op de agenda te plaatsen. Maar het grootste obstakel wordt gevormd door de internationale gezondheidsorganisaties zoals de WHO, VN en Global Fund. Deze gepolitiseerde instituten doen al het mogelijke om het bewezen effectieve middel buiten de deur te houden. En dat middel heet DDT. DDT werd in de jaren ’70 in de ban gedaan op basis van een vermoeden dat het kankerverwekkend was en dat het het omgevingswater en de daarin levende dieren zou aantasten. Gedegen onderzoek heeft echter aangetoond dat dit vermoeden ten onrechte was. Maar de schade was al berokkend, het middel stond inmiddels op de lijst van verboden pesticiden. Daarnaast zorgen allerlei milieugroepen ervoor dat DDT buiten het Afrikaanse preventieprogramma blijft. De hypocrisie ten top, want door een gericht spuitprogramma in Europa en de VS vanaf de jaren ’50, is de malariamug sinds 1967 in deze werelddelen volledig uitgeroeid. Deze ideologische tegenstand betekent jaarlijks een doodsvonnis voor miljoenen Afrikaanse vrouwen en kinderen. Toen Zuid-Afrika in 1996 toegaf aan de wens van de milieugroepen en DDT verbood, steeg het aantal gevallen van malaria van 6.000 in 1995 naar 60.000 in 2000. Nadat Kwazulu-Natal –de meest getroffen provincie- het middel herintroduceerde, daalde het aantal slachtoffers onmiddellijk met 80%. En ook Zambia begon datzelfde jaar weer met het spuiten van DDT, met een geweldige daling als gevolg. En dat voor maar 5 euro per huishouden per jaar. Als onderdeel van de strijd tegen malaria wordt er momenteel vooral geld besteed aan voorlichting en de verstrekking van klamboes. Een beleid dat tot gevolg heeft dat het aantal slachtoffers ieder jaar met 10% stijgt. De enige kans voor Afrika en de Aziatische landen is dan ook de herintroductie van DDT. Hierdoor zijn deze landen zonder hulp van buitenaf in staat dit probleem effectief op te lossen. Een oplossing welke geen moment te laat zal komen, want in de tijd dat het u kostte om dit stukje te lezen zijn er namelijk 2.300 mensen besmet geraakt en 16 mensen aan de ziekte bezweken. Hans Bennink uit (http://www.meervrijheid.nl/) -------------------------------------------------------------------------------- Kan er iemand bevestigen wat er hier instaat, want dit lijkt me wel zeer belangrijk. __________________ "Denken ist schwer, darum urteilen die meisten."

14 januari 2005, 17:18	#2
Turkje Eur. Commissievoorzitter Geregistreerd: 23 juli 2003 Berichten: 9.858	Er staat veel waarheid in dat artikel, maar zoals met vele "gepopulariseerde" wetenschap is de realiteit niet zo zwart-wit als de auteur doet uitschijnen. 1. Malaria is eigenlijk een ziekte die voorkomt in alle tropische en subtropische gebieden. De malariamug heeft daarbij geen andere keuze, dan het aanvallen van een mens. 2. Alle middelen die de mug weghouden van de mens (vooral binnenshuis, zoals ramen, airco, ...) helpen dus om malariagevallen te reduceren. 3. Vele landen die met malaria geconfronteerd worden zijn zeer arm, en beschikken dus niet over "conventionele" (lees: kostelijke) methoden om de ziekte te reduceren. 4. DDT is daarbij een bewezen, zeer goedkope en efficiënte manier om malaria terug te dringen. Met bovenstaande punten is praktisch iedereen het eens, denk ik. Het probleem situeert zich dus ter hoogte van het gebruik van DDT. Dit insecticide (de uitvinder heeft er nog een Nobel prijs voor gekregen) is zeer effectief, maar werd in de jaren '50 en '60 zodanig veel gebruikt in de landbouw, dat er bepaalde neveneffecten aan het licht kwamen. DDT is immers een persistent organochloor molecule, en die zaken zijn niet bepaald gezond. Zo hadden vooral vogels (die leven van insecten) te maken met een opeenstapeling van DDT in hun lichaam, waardoor bvb. de schalen van hun eieren dunner werden enz. Acute effecten op de mens zijn echter miniem. Sindsdien ijveren veel groene bewegingen inderdaad voor een wereldwijde ban op het gebruik van DDT. Dit lijkt me echter geen goed idee, omdat ontwikkelingslanden dan in de praktijk zonder weermiddel tegen malaria komen te zitten. In geïndustrialiseerde landen waar we de mogelijkheid hebben om minder resistente insecticiden te gebruiken, is zo'n maatregel echter wel te rechtvaardigen. In 2000 is daar nog een grote conferentie over geweest, en men heeft er inderdaad doorgekregen dat DDT nog gebruikt mag worden (en dus niet verboden, wat wel gebeurt is met 11 andere persistente organochloorpesticiden), maar "restricted". Grootschalige sproeiing lijkt me dus niet de goeie optie te zijn hier, maar het besproeien van deuren, ramen en muren in huizen wordt tegenwoordig aanzien als de meest "economisch en ecologisch verantwoorde vorm" van malariabestrijding. Zie ook: http://www.usuhs.mil/pmb/TPH/ddt-malaria-container.html en http://www.malaria.org/DDTpage.html __________________ Out of the blue, into the black

14 januari 2005, 18:15	#3
maddox Secretaris-Generaal VN Geregistreerd: 25 september 2002 Locatie: vilvoorde Berichten: 70.540	Door het onoordeelkundig en grootschalig gebruik van het goedkope DDT zijn vele insekten er immuun aan geworden. Maar voor de rest klopt het wel. __________________ De meeste mensen gaan naar het werk om geld te krijgen, niet om het te verdienen.